Historia philosophiae Graecae et Romanae

발행: 1857년

분량: 719페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

451쪽

cie de in I, Is M. quidquid a no cendimus, id onuin oritur a sensibim; qui si mines veri emit, ut Fqsicuri ratio docet tum denique i,inierit alimitii opu- Meunt, ii r in oti sensibiis te id sum illiden expedire possunt, quod lissemini. Proeterea sublata cognitione et seimitia inllitur omnis ritu et vitae degendae et rerum

ovidentiam, Soxt. nap. vlv IdatII. VII, 203. 216, Epicur. P. Diog IL. X, 2, at tu ipsis etiani insanorum livaginationibus et visis insinninibus veritii subesse statuebat, V. V. Diog. L. X, 32. τά τε τῶν

μαινομενων φανώροπι καὶ - καί ἄνορ ληθῆ πινεῖ γάρ - μ ον οὐ κινεῖ, α ξήM p. l. e. VIII, 3 m. At enini veroditionio cavendi in esse, ne assectiones sensuun confundantur cuni sis quae opinando a noldsiliet ipsis illiciuntur, I lilour. p.

452쪽

ὁ Ἐπίκουρος κρι ρια τῆς ἀληθείας εἶναι τὰς αἰσθήσεις φαντα-ώ ς ἐπιβολὰς tu diu ,οίας λέγει δὲ καὶ ἐν το

νηθεῖσα δύναταί τι προσθεῖναι η ἀφελεῖν, οὐδ' ἐot Qδυνάμενον αὐτας διελἐγξαι 32 οὐτε γα ῆ μοιογενις

453쪽

iectura ex notis ignotis inta; pie. p. inrit. I. X, 32 καὶ περὶ ῶν ἀδήλων δῶ τῶν φαινομένων ρη εωsoriri viniunt aulani bini alii Meuiis, aut quod rinium sua. haud notum est, aut quod potest in futuro notum seri Epie. v. Diog. v x, 38. αν καὶ - προσμενον καὶ - αδφον ἰχωμεν, - μειωσόμεθα. s. Prioris Mneris sui it omni, in halbein veritaretii, sed talem Mino

454쪽

His tollitur omnis notionibus quaestio ad coriana rationem a termine instituenda js cie do in I, 7 Tum in auem pha

4. Physica. Cicero de in I, 6. In physicis quimus maxime glo 381 Hatur torus es alienus se Epicuriis). Deniocritia dieii perpalica initians, sed ita ut is quae corrrigere

appellat i e corpora individit propter soliditatem censet in infinito inani, in mi nihil nec iiiiiiiiiiiii ne insinunt nec medium nec ultimum nec exirentum sit, serii ita concursionimiis inter se cohaerescant, ex quo

que motiina tornorum nuli a principio, sed ex aeterno

innipore intelligi convenire Epicuriis aniem in quibus sequitur Deitineritium non sere labitur; - sed vitae sunt propriae ritinae denset enim ad ei illa indisi duae solida cur Iri, rarae I ri ii deorglilia pondere ad linera rn: hune naturaleni esse nisuiuii commini motuin Deinde

455쪽

ibident homo aeutiis, in in illiu occurreret, si omnia deorsuri e regione ut dixi ad lineam, nun-

quani fore ut atomiui Mim, altera in posset Mumgre imite attulit reni continenummi, declinare dixit atoniunt

perpaullum iiii nihil posset utri minus ita effici coli plexiones et copulationes et adllaesiones atomomin in ter se, ex quo efficeretur niuiritus omnesque partes

iiiiiiiiii quaeque in eo essent. Nat. D. I, 2o Epicuriisqiiiim videret, si atonii rem entur in locuti inferiorem

sit opte sndere, nilii fore in nostra potestate, quod esset earlim motiis certu neceSgaritis, inventu quo modo

ne sinastin essus eret, quod videlicet Democrutini su- oi ai aio muni, quum pondere ei gravitate Moeso deorsuit semitur, declimia e paullulima.

Plu sicam Epicuri in potis imis eum Democritea os n. 794φὶ

conouere patet et ex tostiniolitis uiniuin cx ipsis picui i ve ibis. Neque in argumentis sero quid ituitu adiecturii Proficiscitur inde quod nihil fieri possit ex itiit neque quidquam inteam po sit, L Epicur. p. Diog. L. X, 38 sq. Deitule nihil nisi corpora esso pronuntiat, ib. T arct ior oῶμα - μεν γαρ σωμαra p

dispersae evara coroni; ib. 2. Inano osso oce efficitur, quod estanorus et necesso aliquid esse, quo atomi separentur ita. G. M.

Mane autem a nuntii esse convenit atomi inlinitualia infini a uineant quo contineamur ii, 42. reliniis ea exprii te iuvat, quibiis discrepabat a Democrito Aruinos, dum reuin s moniair, a recta linea paullulum declinare, hoc o dualius Halanibus arguimentaliatur, de quibus cic. i. i. Prior non aiunt tur in us

456쪽

imiri p. Diog. I. X. 88 Kύσμος ἐστὶ περιοχη τις 382 ρατοῖ ἄστρα τε καὶ γη, κῶ πάντα τὰ φαινόμενα πειρuχουοα ἀποτομην χουσα ἀπο - ἀπείρου κά καταλήγουσα εν πέρατι ναμαι η πυκνο η ἐν περιαγομἐνφη εν στ ιν ἔχοντι, καὶ στρογγύλην η τρίγωνον φοῖαν ποτε περιγραφήν πανταχῶς γὰρ ἐχεται τῶν γὰρ φαινομένων οὐδὲ, ἀντιμαρτυρεῖ τωδε τεκέσι φ, φ

κόσμοι εἰώ, μειροι το πλῆθος, ἔστι καταλαβεῖν - μιλτοι τος δύναται κώμος γίγνεσθαι καὶ ἐν κωμω κο ἀμετακοσμίω ο λεγομεν μεταs κωμων δμωτημα)-πο

λυκεν τύπω.

457쪽

πυρα ἐξ ἀποοτήματος θεωροsμενα κατα την αἴσθησιν

θεωρεῖται

ψ Andirosius quantum ipsi sapimus. Potius quantum adiu, at o Nobis nini erui est Modcunmie eadu sub nostros sensus neque aliud Misiani curandum est praeter id a sensus nostri assciuntur; v. n. 388, no x να- οὐδ' ἐν προς μὰλ

στημα ἀποβεβλήκει, πολὶψ v ausi rην χρόαμ' ἄλλο γαρ οὐrω συμμετρόrερον διάσr μα ουθέν σrι, . . eadem solis distantia in causa est, ut et inamitudo eius et color talis qualis est nobis,' pareat. Priores interpletes, quum non viderent exuenis verba ad narem Diogenis interpolationem pertinere, varus modis operam in

iis perdiderunt in eonsis Lucreti in V, 566 sqq. mutares1. PLAELII, 21, an Sed poteri ex hoc 'Minido existima' quanto operuid eoru Epicuriis, ut discipulis naturae vires inopes esse, a mim ad Nnisi ei valem persuadereti

458쪽

Epicuriis p. Diog. L. X, 63. Μετὰ δε ταsτα δεῖ μοψ πνσιδμα ἐστι λεπτο αερες παρ' ὁλον ὁ θροισμα παρεσπ μενον προσεμφερέστατον δε πνεύματι θερμου

459쪽

MI, 227 sqq. Quunt animae sensus pendeat ab eius mani orpore coniunctione, consentaneum est soluta ita coniunction ipsam

θέσιν καὶ δριν ων εόμων ἐπὶ πολυν χρόνον, εἰ κa ἐν ίιπε συγχεομἐ3 7 7rdor se. In lio adversalii Demoerito, simiIIaera in aere nasci et per aereIn ad nos lanare statuenti I log L. x 49. M. Epicurus contra infinita celeritate illa per in an ni a penetrare censebat; ib. 47. I raeterea statuit SyInpathiam rei et animae,undo similitumnem derivat quae inter cogitationes nostro res cogitatas ib. 0. 2. 3.

παρηγγελλον ταῶτα καὶ πρωτε ἀμελέτα M χειήτου

460쪽

ἀφθαρσίας μακαριότ α περὶ αὐτο δύξαζε θεοὶ μὲν γὰρ εἰ ν Ἀναπὸς δέ ἐστιν αμων η γνῶσις ' χυς δ' αὐ-τ QN οἱ πολλοὶ νομίζουσιν, οὐκ εἰοίν οὐ γὰρ φυλάττουσιν αυτους λυς νομίζουσιν ἀσεβὴς δ' οὐχ ὁ τους τ νπολλῶν θεοὶ da/αιρῶν , ἀλλ' ο τα των πολλῶν δόξας γι προμπτων 124-- προλήψεις εἰ - , μολήψεις ψευδεῖς-- πολλων έπερ θεῶν ἀποφάσεις. Ap. Diog. I. X, 139. ὁ μακάριον καὶ φθαρτον '

a Scilicet per πρόληψιν, quod cernitur ex subsequentibus, e supra n. 378 et raselio brachiari re p. 48 sq. Προὶ ζωρ autem ,

SEARCH

MENU NAVIGATION