Historia philosophiae Graecae et Romanae

511쪽

λα μιρος τῆς ἀρετῆς, αὐτάρκης ἔσται καὶ Ἀρειαὶ

προς εὐδαιμονίαν, καταφρονομα καὶ τῶν δοκοsin m

βεβαιον καὶ κtικον καὶ ἰδίαν πηξίν ιναὶάβωσι ι . Qiaod patet eode in UeCtRI quo omni t GD πρι ηγιιμι Ου finitio, videlicet ut initus larinula rigor iiiiiii eatur et emolliatur. Diversos proficientiunt gradu prosequitur Seneca p. 7D, i . - Εti sun iri his Cleanaes restrictiora disciplinae, Cli siIi laxiora avebat hoc, Simpl. in Cat. sol. 102 A. Selaol in Arist. p. 86 b. I qui de Stoic. R i. 27. Ciu Cloantho a itin qua traditiatur a Diog. i. VII, 18, Oll. Cic. Tusc. III, o Stoicus apiens sentit quiden dolorent et in OIDI Oct in Onane , sed vincitur lio per illum, quippo fortior ina; Senec. Εp. s. Possumus enim dolore nictu assci et nihilominus superiores esse . o. impetu emivi non pati nos reo in agendo;

λουθον ἐν λ ζω i. περ καὶ ἐπι τα φυτα καὶ ζο διατείνει ὁρῆσθαι γὰρ κἀπὶ τούτων καθήκοντα. Dd. κα

τωνομάσθαι δ' οὐτως - πρώτου Ζήνωνος ὁ καθηκοσ

512쪽

ο καθηκοντα οὐτε παρὰ το - κον - οὐθ' αἱρει λύγραφεῖον κρατή- στλεγγίδα πιὰ τὰ ὁμοια τούτοις.

513쪽

utamur Stoicoriim definitioniblis et partitioni lius, Ilu niluvidentur in hac vinestione versari acutissime. 6. Est

Mur Zenonis line desinino, ut perim linuo in quod ατ-- ille dieii, aversa creeis olim,e eonimi naturam

animi commotio quidam brevius, periurbationem esse

appetitu vel ementiore III sed vehementioren Elim vo

lunt esse qui longius discesseri a nati rae eo tantia' Paries autem vi inritationum volunt ex diutinis opinaiis liniis nasci et ex duobus ulnaus ninus. Ita esse quatuor: ex bonis libidinem et laetitiam, ii su laetitia praesentilii bonorum libido stitiiromini, ex malis stur et

neni promentibus' et Omnes periuriinuones iii Meensent fieri ei opinione . Itaque eas definiunt pressius, ut intelligatii noII nodo quain vitiosae, sed eliani quam in nostra sint potestate. Est igitii aegritudo

opinio recens mali promenus, in quo demitu cum que animo recium esse videatur, uinuo si 'ni

boni praesentis, quo essem intum esse videtulis, -- tua Pinio impendentis mali viod ii tolerabile esse videatur, libido opinio ventur boni, titio sit ex usulam praesens esse atque adesse. Sed viae iudicia quasque opiniones perturbationum esse dixi, non in eis perturinitiones solvi positas esse eunt, verrem illa

ellam sit ae efficiuntur perti tria alio nil iis ut aegri triclo quasi morsiim aliqueri doloris efficiat, metus recessummiendan animi et fugam, laeuua profusam hilaritalem libido frenaim appetentiam opinationem autem,

qtiam in omnes definitiones superiores laetusimus. --lunt esse imbecillam assensionem . . inn ira n litem perturbationum fontem esse dicunt intemperantiam,

est a tota niente et a recia inuone defeetio, sic

514쪽

tiones animi nee regi nee eontiiteri illeant. o. inperturbationi biis aliter prim lina morbi contra, tu Illi tr. Illae

voeant illi, O Ἀπα, inmie illae fuit eis morbis innioria, viae harum ad res ueri binosam ossiensioneinaique sistidiun, deinde a motationes, quae appelli

tii a Stoicis dρρωστήματα , I 8 PM' item opposita contrariae offensiones. Hoc loco nimiiIn operae conminii

tur a Stoicis, inarime a Chrysippo dum morbis orpo-mun eoinparatur mo, mim animi similitudo

a Etiam uno locum primi Stoici excolueranti Scripserunt περὶ παθῶν Zeno, Chrys mus, Diu g. 110 ssim, Stob. et II, p. 166 sqq. ubi mima inde Mempta reperiuntur. l, Diox L. I. o. ore ro παθος κατὰ Ζήνωνα η λυγος καὶ παρὰ φυσιν ψυχῆς κίνησις η ρμῆ πλεονὰζουσα. - Stob. I. o.

morbis dicebantur quae nasci putabantur a metu, velut odium inulie-riun, μισανθρωπία - ora a nisi diis atque aegrotationibus avinii

515쪽

τη ' ἀκολουθως γαρ τούτοις 'uru ατίζουσι,δήτι κατανουν ἔχων και διαλεκτικῶς ποινε καὶ συμποτικῶς καὶ

βίον τέχνην ἀκόλουθον ργήθησαν τω περὶ του πάντ ευποιεῖν τον σοφον δύγμα κατὰ τὼ ἀνάλογον δὲ και τον- -- πάντα ὁσα ποιεῖ κακως ποιεῖν καὶ κατὰ πάσας κακως φιλομουσίαν δὲ καὶ φιλογραμματε&α καὶ, λιπαία, κοὐ φιλοκυνηγίαν καὶ καθόλου τὰς ἐγκυκλίους λεγομένας τέχνας ἐπιτηδεύματα μὲν καλοsσιν ἐπιστήμας δ' Οὐ ἐν ταῖς σπουδαίαις ξεσι ταυτα καπαλείπον- τε ' καὶ ἀκολοήθως μύνον τον--- φωμουσον εἶναι λέγουσι καὶ φιλογράμμα - καὶ ἐπὶ - ὰλλων, αὐτοὰνάλογον τύ τε επιτήδευμα τουτον ἐπιγράφουσι τον τρόπον, δον διὰ τέχνζς μέμου γουσαν επὶ την κατ ρετο ὶ μόνον δε φασι τον σοφον καὶ μάντιν ἀγαθον εἶναι καὶ ποι καὶ -- οι- διαλε αικον καὶ κριπια πάντα δε δῶ τὰ προσδεῖχθαι εἴς'l τι- τούτων καὶ

516쪽

θεωρημὰτων τινῶν ἀναλήψεως. h. p. 22. έγουσι δὲ καὶ ιερέα μύνον να τον σοφέν, φαθλον δὲ μηδίνα τον

ίερέα εἰνοα δεῖν ἔμπειρον νόμων τῶν περὶ θυσίας ιιιι εὐχας αι καθαρμ- ά ὁ σεις καὶ πάντα τα

τομασα προς δὲ τούτοις καὶ ὰλλων, διά τε το εὐσεβείας δεχθαι καὶ ἐμπειρίας της των θεῶν θεραπείας καὶ εa'τος

517쪽

δόνι η πηρωοε 13D η νοσοις νεάτοις, L. Stob. ol. II, p. 226 Cic. do in III, 18 60. Et constat Stoicos , prae sertim inter Romanos, in eo quod vitae sui, lueero liceat in orte voluntaria siti mynν dicere si, ebant vel libertator si pientis caemi l uta8se, L. Seneca Ep. XII ex tr. yanius deo gratia. quod Ne n feneri P teat. Ceteriam si sapientes uni qui ex8titerint interri gubantiIr, Socratem, Antisthonein, IJiogene in proximos suisse animalisnt, I log L. VII, 91. Constius ite sapieri te unquam exstiterint, dieatioribus eos se

τευεσθαι τον σοφὰν καὶ μάλiστα ἐν ταῖς τοι-ύταις πολιτείαι ταῖς ἐμφαινουσαι τινὰ προκοπην προς τὰς τε

λείας πολιτείας - το νομοθετεῖν τε καὶ τὰ παχελιἀνθρώπους, ἔτι δὲ συγγράφειν τὰ δυνάμενα φελε

τοι ἐντυγχάνοντας τοῖς γράμμασιν οἰκεῖον εἶναι τοῖς σπουδαίοις - τὰ συγκαταβαίνειν καὶ ις γάμον καὶ εἰς τεκνογονίαν καὶ αὐτο χάριν καὶ τῆς πατρίδος και πο-

μινειν πω ταύτης, ἐὰν ἡ μέτρια κῶ πύνους καὶ

εν μένοις τοις σπου ὁ Κοις ιναι, δια τhν ὁμοιοτ α φασὶ αων κοινωνίαν τινὰ εἰναι των κατὰ τον βιον, χρω-

518쪽

Uis commeniau emit, tamen sicut ipsi vitai sumi perem et in otio si ita nihil quod ad uni popularem atmin eis ueni altinuerit ab iis expositum misso aluit in I mg. 1, 6, o Plii L

a Bootimas Zeno Tarsensis Diogenes Babylonitis.

Στωλοῖς δύγμασιν ἰσχυκύτες ει ε θεέληπτοι τὰς εκπυρώσεις καὶ παλιγγενεοια καταλιπόντες, ρὰς θειύτερον

519쪽

Do minii aetate incerium est, nam ex Diomno . o Mambigua conclusi est; sed M. Me g. ad Dios L VII, 143. teros renistat tu his timiores misse. De Posidonio et Panaetio v. n. 430. 434 1M- , - diei m. -- B nox, a, sippi et lite auditor, uirus ex legalis qui Mimian ab Asimile unis missi sunt, V. ituri n. 442. t. h. n. 450. ad quem disciplina a Zenonetralissimo videtur, et cio do Div. I, 3; an Lynden de PQMaio p. 16 31 sqq. Misolio Grae-- p. 360. - .m d mmdvivi mini inferiorum sude simio gurum in commerit Acad. Berob 1842, p. 102 smi A sumenta Boothi numerat Philo l. l. 16 p. 503 m. vii es meis intelligim in videtur illo ibi amevolusino no nundiim in combustione prorsus dissolvi atatueret, EeI. I, p. 3 Pluti Pl. II, 9. In iis iuro do IN Babylonio adiiciuntur ἔνδοθεν sunt Stolo intortoris admissionis

Sensus I ioones duin iuvenis erat antiquio a Stoie is smebatur, deinde ad Boethi placita clatus est. Dicitur autern etiam Zeno Tarsensis , Clarvi ippi discipulus no stim ossor, de conibustici io mundi dubitasse, . Arius Dic Finiis p. uSela. Pi'. v. XV Id. Contra Antipiit et Tarsonsis, Iti erat Diogenis discipulus, mari austioni denuo

Patri cinarus est, Dire L. VII, 142.

520쪽

Lynden p. 11 sqq. l pun. - - deoneravit aliaeuiis nec tamen ausus est negare vini esse divinandi, sed diibitare se

C . Cio. c. r. II, 33. Iuniis accurato Dion L. VII, 14s. μὲν γὰρ Παναίτιος νυπύσωτον αυτην so. ην μαντιμήν πιι ιν Panactium et coantiustione mundi haesitasse intelliotur ex n. 428;c . Cic. domati . Π Erat igitur de ceteris Stoicis ac dub tali lilii procli rior et a superititionibus remotiori

Diog. L. VII, 128. V μέντοι Παναίτως καὶ Ιοσει- Maδωνιος οὐκ αὐτάρκη λέγουσι τ Ἀρετήν, ἀλλὰ χρείαν. α φαοι καὶ γαίας καὶ χοι πως κῶ ἰσχυος Geli. Noeli. Ait xii 5, 10 Ἀναλγησία enim atque ἀπάθεια

τινα δὲ παοὰ sσιν. Seneca p. 16, 4. leganter inimi videtur Panaetius respondisse vinolescentulo em lani quaerens an sapiens amaturiis esset De sapiense, in

viii, vides inius nulli et ubi, mi adhue a sapiente