Historia philosophiae Graecae et Romanae

521쪽

.480

longe absumus, non est committendi in utranei lanius in rem coinmotam, impote leni, alteri nancipatarii, vilem sibi.

Vides Panaetiunt Eliam in moribus missis superiorum I Arad XIs quae ad communem hominum usum , vitam accommodatiora et irinctuosiora essent praecepisso.

432 Sitidas. Ποσειδώνιος Ἀπαμευς εκ Συρίας η 'Pύδιοδε

a Rhodi eum praeter alios Romanos i pro et Pompeius au-Momni Cio Tusc. II, 2b do Nat. D. I, 3. 44. - Do seriptis v. Bahe Posidonii Rhodii reliquiae doctrinae, iugd. B. 1810, o b, p. 235 sqq. Pertinent ea ot ad philosophiam historiam,

522쪽

sertim in iis sectabatur in disputabat sin iis naturae rebus. Suali. II, p. 104 πολ γάρ ἐστι το αἰτιολογικὰ παsi aDr καὶ τό 'Αριστοτελίζον, περ ἐκκλίνουσι; οἱ μδεεροι διὰ την ἐπίκρυψιν τῶν αδειων, cf. n. 43b, noti Platoni eum studuisse centitur vel ex

Cf. Diog. L. VII, 142 Stoli. el. I, p. 390 Eusel . r. v. XV, 40 V. supra n. 42 I. Falsunt igitur de Posidoni essu Videtur

quod illo loco traditum didicimus a Philone; nam διάλυσιν Posili nil diurire H ἐκπυρώσει ceteroriam Stoicoriani ut cum alii l. l. p. 50 statuamus non est idonea ratio. Ceteriri ex nostro laco Uparet Posidonium non solum de inviti ab antiqvioristus stolai di e passo, enim etiam .do minis incorporalisthim.

Galen de Hipp. et Plat Plac. IV, p. 421 uelin As 435τύς τε se. ὁ Ποσει νιος δείκνυσιν, υπω μοῖ καὶ ἐπιθυμίας γίγνεται τα πάθη. b. p. 24. δε γα ου- τως ἐναργές ἐστιν ῶς τι δυνάμεις τινας εν ταῖς μετε

ριας μ' - ψυχαῖς φιεμενα φύσει, τὴν μεν ῆμνης τὴν

523쪽

A CADEMICI NOVI

I. De diversis Acade naris. 4M Sexti Emp. Pan rh. Η . I, 220. 6Mημίαι δε γεγd- νασιν, ς φασιν οἱ πλείους μέν, μῖς καὶ μία μν καὶ ποι--ς των περὶ Πλάτωνα, δε-έρα δὲ κο ὶ μίση των περὶ ρκεσίλαον τι ἀκουστην Πολεμωνος τοίτη δὲ καὶ νέα φτων περὶ Λαρτεων καὶ Κλειτύμαχον ἔνιοι δὲ καὶ τετάρτη. προστι-- των περ αλπινα καὶ λαρμίδαν τινες δὲ καὶ πέμπο)ν κοιταλέγουσι των ' περὶ

Conspirat Numenius p. Euseb. r. V. XIV, 4. Diogunes contra I, 19 IV, 9 Lacydein undatorem nova Academiae ampellat, eo nomine ut videtur, ciuod hic alio atque priores loco

Ac post I 12 Fin V, 3 Varro M. Aum . do in I XIX, 1, 3.

524쪽

Diog. I. l .28. ρκεσίλαος - Πιτάνης τῆς Αἰολιδος Α37μι - τὰς ἀποφάσεις δῶ τὰς ἐναντιώπας των λόγων. πρῶτος δὲ καὶ ἐς κάτερον ἐπεχείρησε - πρωτος τιν

λύγον κίνησε - π Πλάτωνος παραδεδομένον καιεποίησε βι ερωτήσεως καὶ ἀποκρίσεως ἐριστιαιπερ 29 Ἐκουσε δὲ κατ' ἀρος--τολμου - μ μα- τια- πολίτου τυγχάνοντος, πρὶν ἀπαίρειν εἰς ' - νας - ἔπειτα Σάνθου του 'Aθηναίου μουσικου v μεθ' - Θεοφράστου διηκουσεν ἔπειπα μετῆλθεν εἰς Ἀκαμμων προς Κράντορα ' M. να καὶτο, Θεοφραοτον σιν

ζύμενον απιν εἰπεῖν ς ε - καὶ εὐεπιχείρησος ἀπεληλυθὼς τῆς διατριβῆς εχ νεανίσκος καὶ γὰρ ἐν τοῖς

λόγοις εμβριθέστατος και φιλογψάμματος ἱκανῶς γενύμενος ττετο και ποιοτικης. 32. ρὰτ ος δε ἐκλιπόντος

κατέσχε σχολήν, ἐκχωρήσαντος αὐτὴ Σωκρατχου - νός. διά δὲ - περὶ πάντων ἐπεχειν οὐδ βψλίον, φαοί

τινες, συνεγραψεν . 45. ο ὁ προειsημένος φιλοσοφος

καθά φησιν πολλόδωρος ἐν μονικοῖς, Μαζε περὶ τὴν εἰκοστην καὶ ἐκατοστυ λυμαι α

dubitandi studio imbutus esse dicitur imitation Metu demi Di dori et Pyralionis Diog Ι. IV, 33 Numcntiis p. Euget . r. V. XIV, 6 6 Sext Emp. y- vp. I, 23 Sed ab iisdein etiam Plato ii assiduo studuisse nareatnr. I e Crantor v. supran. 302, noti m M Idoni perhibet Pluti do Forti Alex. I, 4. Alii, Arcesilani

eorum operum alitiJot reserunt, ima vulgo Crantoris Esso dicebantur, Diog. L. IV, 24. - e Mortuus esserit: itur fleptuagesiin quinto ita anno , log Ia. IV, 44 Iuricyde autem eius discipuliis, sch lam a cepisso fert Ir I. 134 4 Diog. L. IV, 1 unpers p Quum est Arcesilam eo anno, quen dirat Apollodorus, XIX iRX tuum annos natum fuisse, quae aetM minor est quam, florentissima

525쪽

queat Tempora eius omnino in pediti sunt, . Clint. Fast Ri, 4M ed. 3. Sed doctrinam cum omnes reseravit adversus genωnem Stoicum disputatulo ab eo excultam esse, consentarietam Me

Sext. nap. Pyri h. 3 p. I, 234. Εἰ δὲ δεῖ καὶ τοις περὶ αὐτο sc του Ἀρκεσιλάου λεγομἐνοις πιστεύειν,

φαοὶ - σιοῖ μὲν το προχειρ ν Πυρρο ειος ἐφαίνετο εἴνια κατὰ δὲ τὴν ἀλήθεια δογματικ/ς ν' καὶ ἐπεὶ

εἰ εὐφυῶς ἔχουσι προς την ναληψιν τῶν Πλατωνικῶν δογμάτων, δοξαι αὐτον ἀπορητικὴ ἐμαι τοῖς μέντων εὐφυέσι τῶν ἐταἰ γον - Πλι-ωνος παρεγχειρεῖν ἔπι καὶ latuis ' εἰπεῖν περὶ Μανο,

πρόσθε Πλάτων, mi=εν Πυρρων, μέσσος σιόδωρος διὰ το προσχρησθαι θ διαλεκτικὴ κατὰ τυν 1iddωρον εἶναι, δε ἀντικήbς Πλατωνικόν. Cic. Ac post I, 12. Cum Zenone , ut acceptimiis, Arceritas sibi omne ce

tamen instituit, Iion pertinacia alit studio vincendi, ut nidii quidei videtiir, sed earuIII enim Obscuruate,

quae vir confessionem ignorationis adduxerant Socratem. Miri posset, ne illud quidem ipsunt mimi Socmites sibi

quidquam Pio cemii aut intestigi posset stilibus causis nihil oportere neque profiteri neque assim o quemviani emie assensione approbare, obiberemis seniper et ab omni lapsu continere temeritatem, quaetiim insignis, iiiii aut alga alit incognita res approbaretur; neque hoc quid piam esse turpius quam cogniti mi et ea cepi ni sensionein approbaumienique

praecura ere. a De Ariston Chio v. supra n. 392. Versus parodia expressus est o Homero II. VI, 181 vel Hesiodo Thore 323 of Dios L.

IV, 33. Vides iani vetereata scepticiani Arcesilai incertos suisse quod

526쪽

sacrum videtur maximo eo qnod nulli ala Arcesila libri exstabanti Suis studet Sextus Inp. Deth Hyp. I, 26, tui Scepticosis Academicos re entiores eo itinerro ilicii quod tu statuerint πάντα εἶναι ---λ ara; s. n. 446.

λτριν - ἐπιστήμην μεν εἶναι τὰ ἀσφαλῆ καὶ βεβαίαν πιαὶ μετιεθετου - λόγου κα-ηψιν δοξαν δὲ ἀσθενη καὶ ψευδη συγκατὰ μιν ἡ κατάληψιν δὲ την με-

γα ην φασι κατάληαui ' καὶ καταλληπτικης φαντασίας συγκατήθεοιν' ητοι ἐν σοφω λεν φαυλω γίγνεται. αλλ'

τειληπται. 154. εἴπερ τε φκατάληη ις καταληπτικης --τασίας συγκατά4 εσις ἐστιν ανύπαρκτος ἐστι π9ωrO μἐνοτι συγκατάθεσις οὐ προς φαντασίαν γίγνεται, ἀλλα

527쪽

- ' Cie M. II, 2I. Si illi rei sapiens assentietur inquatit, aliquando etiam opinabitur nunquan autem opinabitur nulli otio rei milietur. Hanc eones sesionen Arcesila probabat. Cf. ib. o. 24 Sext Enap. adv. Math. VII, 15τsq. uam haec

disputantur adversus Stoicos, . n. 398, not.

Sext Enip. adv. Maili Vu 158. 'AM' ἐ- uta' - - ἔδει καὶ περὶ βίου διεξαγωγης ζητεῖν, τις οὐ χωοὶ κριτηρίου ἐφυκεν ἀπωίδοσθαι, ἀφ' ου καὶ εsδαιμονία, τουτέστι το του βίου τέλος, ρτημενην ἔχειρ ν πίστιν, φησὶν ὁ Ανιεσίλαος - οὐ περὶ πάντων ἐπέχων κανονιεῖ τὰς αἱ γεις καὶ φυγὰς καὶ κοννῶς τὰς

πράξεις τω υλύγφ, κατα το σύ τε προερχύμενος το θι-τήριον κατορθῶσει την μεν γα εὐδαιμονίαν περιγίγνε-

σθω δια της φρονήσεως, τὴν δὲ φρύνη- νανεῖσθαι ἐν τοῖς πιττορθώμασι, τὸ δε--ὁρθωμα εἶναι με πραχθὲν είλογον ἔχει τὴν ἀπολογίαν ὁ προσέχων ὁ --

λόγω κατορθῶσει καὶ εὐδαιμονήσει.

τα των Στωζκῶν βιβλία ναγνοὶ, ἐπ μελῶς και μὰλιστα τὰ ρυσίππου ἐπιεικῶς αὐτοις αντέλεγε καὶ ευημερει τω

528쪽

487βιώσοι α ἔτη πέντε προς τοῖς ὀγδοήκοντα ' φέρονται

a minis et Diogenem Moimini audiisse cie Ae pri II, 30 sudo Mo inni, qua semius est elimios Academicos, umbo Cie. . pr. H, Q in ea pia tua . Arce diu o a vis ensine mimur de f--ι - , cae l. l. loquum: nonaginta aluus. Fueruigilii sere M annos natus, omninoniani peregrinatus est in iis Avieni Mimum, ubi si inosiis istas di putationes habuit, viiii laudiam. et overtesint iustiti in V. Laciatu Dat V 14, in dump. ram lib. Iu 6 sqm De et ientia Carmeassis io Orat.

I, 11 hominem ninium in diemido, tu ferebant, acer iniun et e Floriarimum Gelu VII, 14, 10. -nta e rapida Camisade diectat. M o oonfima Diog. L. I, 16 Plut de Iox Flari. I, 4;Galen de Opt. Docis c. 2, p. 4b iactan. Inter discipulos, qui doctoris placita scriptis celebraveriint, Gitoma lius arthaginiensis lacilo princeps crat Diog. L. IV, 7 Cic. c. r. I, 1. 32. Aliorum discipulor im memini Cio. e. r. I, 6 de r. I, 11.

Cic. demat. D. IIL 12. Illa autem viae Carmeades asserebat, Diema lino lum dissolvitis Si tilliin corpiis invitoriale sit, nullum esse corpus sempiternum: Corylis autem inuitoriale nulliini esse, ne individit in qui leni,

nee sto dirimi distrahive non posset quumque omne

aluinti patibilem natiiram labeat, nullii in Est omina

tale Hic inuitoriale niuium est.

529쪽

anus, specimen hoc argumentationis apposuisse satis esse rati; s. et Sexti Emp. adv. Mini. IX, 140. Videtur adversus Stoicos eorum sententiae in v tus esse, qui Minduit casu Mnum esso cerrae

lidii et rigida et amara et dilicia, sic essent iusta et iniusta eadem ninibus. 4. Etenim iustitia non natura nec voluntas, sed imbecillitas mater est. Nam

riam nec incipere alit et facere et accipere aut neutrilin, primuin est sacere impune si possis, secundum nec sacere nec pati, ni erriniunt digladiari semper iunis tendis tui accipiendis iniuriis.

Hac quoque pro speciniit in tantum sunt disputationis contra iustitiana. Mortiles quaestiones studiosius stan Plivsi a persecutus esse dicitur, Diog. L. IV, 2, pr pterea ut viil dii qlicis illae errant ad orandum accommodatiores. In quibus id agebat ut vesc- ud praecepturi esset do mors us, nihil iam firmum esse evinceret

quin posset subversi. De pars nil, a quilam in talibus discepta tioniblis uti solabat . cie. Fin V, 6, 16 sqm, in Madvis p. 835 Ipso Calliphontis, philosophi ostroquin inou, sent miliam inclinasso sertur, summuni limium Minnixi esse in concivitatione honesinus et voluptatis. Cie. Ac prim Ob. De Callipruinis v. Cic. Ac prim vir vise V, 31.

530쪽

ἀοιδιετάσσετ πεο του κριτηρίου. καὶ η πρῶτος ἐναfτ καὶ κοινος πρὸς πάντας ἐστὶ λογος καθ' ὁν παρι-

τεροχ δε, καθ δείκνυσιν τι καὶ ἔστι τι κνιτήριον τουτο οὐ χωρὶς του ἀπο τῆς ναργεια πάθους φωτα-

α ἐπῶ γὰρ αἰψητικο δυνάμει διαφέρει τι φον των