장음표시 사용
572쪽
κακοδαίμονα. Cum postulot ut solum animum curemus a foveamus, oris quens ut octem mittenda osso praeciperet; quocirca non modo parente ac ne essarios nines sed etiam patriaIn ii indisserentii nisponerulani si, docet at Diss. 1, 22 III, A. Iema misericoralia in a Bubendaui esso censebat, siv adhiburutiles, IOII cI alii voliIit Ese
573쪽
κὐου ' αν πτωχον ποκρίνασθαί σε θελν να καὶ τουτον
θυμεῖς παρασκευάζου αυτίθεν, καταγελασθησέμενος, - καταμωκησομενων σου πολλων, ως εὐούντων τι
ἀφνω φιλησοφος μῖν ἐπανελήλυθε, καὶ πόθεν ήμῖν
575쪽
προγιγνώσκομεν, καθηκε των προς ἐκλογην-sφυεστἐρων ἔχεσθαι. τι και προς τουτο γεγύναμεν. b. l. 2. O
οἶσθα λίκον μέρος προς τὰ λα; ofτο δε κω τοσῶμα ῶς κατὰ γε τον λύγον οὐδε χείρω των θεῶν οDδεμικρύτερος λύγου γα μεγεθος οὐ μήκει οὐδ' υψει κρίνεται, ἀλλὰ δηγμασιν, οὐ θέλεις - καθ' α ἴσος εἶ τοῖς θεοῖς ἐκεῖ που τίθεσθαι- αγαθίν; Maii. 31. ης περὶ τους θεοbς εὐσεβείας σθε τι το κυριώτατον κεῖνόεστιν, ρθας πολήψεις περ αυτῶν χειν ς δντων καιδιοικούντων τα ὁλα καλῶς και δικαίως και σαυτον εις τοOτο κατατεταχεναι, τὰ πείθεσθαι αὐτοῖς και εἴκειν πασι
εφ' μῖν και ἐν τοις ἐφ ῆμιν μύνοις θῆς τὰ ἀγαθὼν καὶ
τὰ κακίω, ῶς αν γε τι κείνων πολάβιν ἀγαθὰ κακύν, πασα νάγκη, ταν ἀποτυγχάνιὶς - ἐλεις και περιπίπτνς ο - θέλεις , μέμψασθαί σε και μισει τους αἰτίους. Diss. I, 3. E τις τω δόγματι τομω συμπαθοσαι κατ' ἀξίαν δύναιτο ἔτι γεγύναμεν π του θε00 πάντες προηγουμένως η και ὁ θεὰς πατήρ ἐστι τῶν τ'ανθρώπων και τῶν θεῶν, οἶμαι ὁτι οὐδεν ἀγεννες υδε
ταπεινὰν ἐνθυμηθήσεται περ εαυτου. λχ αν με Καισαρ εἰσποιήσηταί σε υδείς σου την ύφρυν βαστάσει ' ανδε νος τι του Αιδ υιος εἶ , ου ἐπαρθήσύ νυν δ'ου ποιοOμεν ' ἀλλ' ἐπειθη δύο ταθτα ἐν τη γενέσειχμῶν ἐγκαταμέμικται τὰ σῶμα μεν κοινῖν ποῖς τα ζωα ὁ λύγος ὁ και η γνώμη κοινὀ πρῖς τους θεούς, πολλοὶ μεν ἐπὶ ταύτην ἀποκλίνουσι την συγγένειαν τὴν ἀτυχη καὶ
νεκράν, λίγοι δέ τινες ἐπὶ τ . θείαν και μακαρίαν .ἐπειδη τοίνυν νάγκη πάνθ' ὁντινοον ουτως κάστω
576쪽
μονα , και παρεδωκε φυλάσσειν αὐτὼ αυτ και τουτον
ἀκοίμητον και παραλύγιστον τίνι γαρ ὰλλω sείττονι και ἐπιμελεστερ φυλακι παραδέδωκεν ' ημῶν καστον; ώσθ' ὁταν κλείσητε τας θυρα και σκότος ενδον ποιήύητε. μἐμνηύθε μηθί ποτε λεγειν τι μόνοι στί' οὐ γαρ εστε. αλλ' ὐθεος ἐνύον εστί και ὁ μετερος δαίμων στί. και τίς τούτοις χρεία φωτος εἰς το βλέπειν τί ποιεῖτε τούτωτω θεω ἔδει και μst dμνύειν ὁρκον, οἷον οι στρατιῶται
Haec lonous a vulgarilius de diis opinionibus recedunt quam quae ab antiquioribiis Stoicis do rebus divinis statuebantur; scillial et hoc pictetiis uni recentioribus huius disciplinae sectatorii us )mpto susp. post nadad 'δωκεν excidisse partieulamir SeliWuigii.
577쪽
continunc Divinationen adimittit, sed putat ut non niuiiiiiii tribuendum esse, cum pertineat ad externa tantuni Vomini vatem cunigenium csso docebat, qui cuiusque niente repositus sit, inde sidbonum liuid sociis sit quemque edocens neque o quoquam alio itidi re assimabat, Diss. II, 7 Man. 32. Irridebat cultuam nialomingenioriun cortina tuo deorum, a quilius extoria bona repetorentur.
Diss. I, 19 6 22 16. Rusicit albulas inseris omnia iiiinimiin in ca clementa reversiira esse, ex quilius quod tuo conflatum sit. Diss. III, 13, 14 sqq.
578쪽
μάτιον πνευμάτων, νους τούτων ταλλα μεχρι Ου πι
και σα του περικειμένου σοι σωματίου του συμφυτουπνευματίου προαίρετα πρέσεστιν, καὶ σα φεξωθεν περι09εουσα δίνο λίσσει. στε των συνειμαρμενων ξύρη-μενην και καθαραν θν νοερὰν δύναμιν ἀπέλυτον εφ' εαυτης ζῆν ποιουσαν τα δίκαια καὶ θέλουσαν τα συμβαίνοντα καὶ λέγουσαν τἀληθῆ ἐὰν χωρίσύς, φημί, τουηγεμονικου τούτου τα προση0τημένα εκ προσπαθείας καιτο χρόνου τὰ ἐπεκεινα χα9ωχηκύτα, ποιήσ)ὶς τε σεαυ-
δυνήM τύ γε μεχρι του ἀποθανεῖν πολειπύμενον ' dταράκτως και εὐμενῶς ' καὶ λεως τω σεαυτο δαίμονι
579쪽
quam a Stoicis Adde quod monet antinum in ipsum recedero debere, ut solita sit cuin genio suo, a quo felicitato sua instituatur: in quibus serna consentit cum Neoplatonicis idquo in ipsis verbis, cui dicat Conim IV, 26 πλωσον σεavrόν, s. infra n. M, not. Cuna Adoni facit in contonitu quein profitetur non soluincorporis ac vita et Oniatiui reriun iuuanarum ib. III, 3. O μεν
I. De principi lili liuili Recta E.
δοχος μεν ηνύδοτύς' φησι, γεγονεν ουδείς ἀλλα διέλιπεν γωγ εως αἱ την Πτολεμαῖος ὁ Κυρσαῖος
580쪽
sidenius Cnosius philosophiam tradidit Alexandriae Aristoes. v. Euseb. r. v. XIV, 18. de cuius temporibus dicetur not. o.
minus res in v et num persecutus est,uin trisin erant a se pucis antiquiorunis Ex uJ- iis praecipio, qui canos o lauta lux, Mevem conspectum exhibet Photin Bibi eod. 212, es pariun sumen, doctrinali eius iussi uinibun Landatur etiam ---- εἰς τὰ Πυρρώνεια, Diog. I, o re Arist-LLL, et ava, V Dios L. IX, 105. - Do vitis horum Sceps minis in Milet miserini dism io traduntur medies empiridi silam, ceteras redibus Moandem pro Onem Metitos se et Menu ad mon L. IX, 106. Undo sierant qui linito scepticorum discipli in Madmi atque impiricana medicorum sectam fuisso censerent; Sextus anaen Empiribous in alit eos ad methodicos reseram, Hyp Pyrasti. I, 236 sqq.; cadmiath. VIII, 327 sq. Paucorum libri laudantur, volni Zeuxulis, v. Diog. IX, 106, Theomin, qui minus dioi- Theudas, et Diog. i. IX, 70 Suid. v. Θεοδόσιος. Neque temporibus exploratum fit. Sextiam Inpiri eun prohalail est paulo serius quam GaIenum fi ipsisse V Ritte Graeh. d. Philas. IV, p. 275 sq. Hinc proso tus I superiora tempora reptitas Iippoboliquo a Sotionis eatalogetu 1 si usque ad Aenesidem Ini in tost mini esse ponis hune Ilogeris floruisse ser ciro Christuli Iiat illa. AntiquIO 1 Ierit Aenealdomus, si recte Monatus ait Ilog. I. IX, 106 Zeuxidem scepticunt eundem fuisso suspieatra ictu Evah, R III Se in natabeonini repetitur a Strab'ne X, B exu. p. 80.2. Plae ita horum Scepticorum.