Historia philosophiae Graecae et Romanae

601쪽

; τοι γὰρ καὶ βούλεται καὶ ων-αι πάντων προνοεῖν χὶ βούλεται μεν ου δύναται δε η δύναται με οὐ βουλεται δέ θ με βουλεται με δυa/αται. λ εἰ μεν καὶ βούλετο καὶ, δυνατο πάντων α προυνόει οὐ π9O- νοεῖ δὲ πάντων δια τα προειρημένα οὐκ ρα και βουλεται καὶ δύναται πάντων προνοεῖν ε δε βουλεται μεν οὐ δύναται δε σθενἐστερύς εστι τῆς αἰτίας δι' os δύναται προνοεῖν, οὐ προνοεῖ II. εστ δε παρα τηνθεο ἐπίνοιαν, ἀσθενεστερον εἶναί τινος αὐτόν. εἰ δεδύναται με πάντων προνοεῖν οὐ βουλεται δε βάσκανος εἶναι νομισθείη ε δε με βούλεται οὐτε δμα- ται , καὶ βάσκανέ εστι και ἀσθενής, περ λεγειν περὶ θεο ἀσεβούντων ἐστίν ουκυρα προνοεῖ των εὐκόσμω θεός - 2. ἐκ δε τούτων πιλογιζέμεθα ὁτι ισως ἀσεβειν ἀναγκύζονται οἱ διαβεβαιωτικῶς λέγοντες εἶναι θεμ' πάντων με γαρ αὐτον προνοειν λέγοντες κακῶν αιτιοντο θεον εἶναι φήσουσιν, τινῶν δε η και μηδενος προνοειν αὐτὁ λεγοντες τοι βάσκανον τον εὐλαὶ ἀσθενῆ λίγειν ναγκασθήσονται ταυτα δε ἐστιν ἀσεβούντων

προδήλως.

PLATONICI et YTHAGORICI RECENTIORES.

500 Sitidas. Φίλων γουδαῖος, τεχθεὶς ἐν Αλεξανδρεία γένους ἱερέων- φιλοσοφησας δε τὰ Ἐλλήνων εἰς μέγα προὐβη παιδείας, ῶς μετελθεῖν πασαν Ελληνικην παίδευσιν - συν ἀκριβεῖ καταλήη ει ἐπλούτησέ τε λόγον παρέμιον Πλάτωνι, και εἰς παροιμίαν παρ' Ἐλλησιτολο χωρῆσαι θ Πλάτων φιλωνίζει ν Φίλων πλα-νί-

602쪽

Gest h. d. I 'hilos. IV, p. 445 e l. 2, ranu Gaeh. d. nsa I, p. 578. iii Picio autem praeter Graecos Gain priscui, sapientium clensi,suuinii laudi is celethro innitent suo ulmi phil isophandi rei ii eclecticaui ita olim disciplinae Iudaica es,servantia e sociat, ut q ii l iiiii ipsi ex ceteraniin genimini philosophia aestitiem profisiis lio ad 0sai in legislationem reserui comiti proce imo uxor,

603쪽

mio sententias revocet a in insectat.

oae De uno Eriae. r. is i. 533. Κλημῖν γὰρ αὐτοις τρια μέτρα εἶναι δοκεῖ, αἴσθησις λύγος, νους αἰσθητῶν μὲν αἴσθησις, νομὰτων καὶ ημάτων καὶ τῶν λεγομέ-νω χ λύγος, νοη τῶν δε νους ' 'ἐκάστου δὴ τῶν τριῶν μέτρων τ των --οιπέω ωσπερ τιν' ἱερὰ, μι ἀν Κύναοιαὶ ἡδυ γειν καὶ - αἰ θἀ--αι καὶ τι καταλαμβάνειν ἀνυπαιτίως καὶ πιεινῶς κατὰ θεον ἐξετάζητα . ὁ γὰρ ἀληθινον καὶ δίκαιον μέτρον τουτ' ἐουτ0 τὰ δε καθ' OMψευδη τε πιι ωμα.

604쪽

πολad, Io εγ πολλὰ εἰμι, ψυχη σῶμα, καὶ ψυχης ει γον λογικόν, πουλιν σώματος εὐμον ψυχρήν, βαρυ κοὐ-

605쪽

φαντασίαν ' ἐνεδέξαντο μη μορφώσα-ες αὐτ λ Iδε συμβάσεις καὶ πονοὰς προ σῶμα ἐμενοι, δυνα- τοὐντες ἀπαμφήσασθαι ὁ σαφιῶν περίβλημα κῶ -- νην καὶ καθ' ἐαυτὴν ἀπιγγ γεια καὶ ἀπλθ φύσιν Πων, ἀμιγη καὶ ἀσύγκριτον, ὁποῖα περὶ ἔαυτῶν, τοι-τα ἀπερὶ του πάντων αἰτιου διενοήθησαν.

606쪽

ρεῖσθαι, διέτι μονον θέμις αυτιν - αὐτου καταλαμβάνεσθαι. quod Deus immut p. 282. ουτοις οι--ὁτατον προκειτω κεφάλαιον ἐν τοῖς ἱεροφαντηθει σι

607쪽

τει τον τριπόθητον καὶ μύνον τηλαυγῶς δειν. πεὶ δ'ουθεν - κεν, ἀλλ' οὐδ εμ τερ τινα ἰδέα τω -

dρωτω ἐνει νομιοθείσης της μετὰ τ ον σωμάτιον τε - ω μου, τὸ δὲ πρόσωπι μου οὐκ ὀφθήσε ά σοι ψ ώς των ὁσα μετὰ τ δν σωμάτων τε ὁμου καὶ πραγμά- των , εις κατάληψιν εὐχομένων, εἰ καὶ μη πάντα δηκπιαλαμβάνεται, μήνου δ' ἐκείνου μη πεφυκότος ρ σθα. ἀ τί θαυμαστω εἰ- ον ἀνθρώποις ἀκατάλη πτον, ὁπότε, ὁ ἐν ἐκ τωνοῖς γνωστος ήμῶν μοί; τί ψυχης οὐσίαν εἶδεν η δηλήτης μυρίας ἔρδας σοφισταις γέννησεν , εναντίας εἰσηγουμένως γνώμus 'καὶ ὁλοις ἐφοι- τι-οα τοίσας '

p. 62. Vides eum sorino ad instar eadeinia nova loci si quia facii dentidem ipsi dubitationibus s. d. Ebriet 41 sqq, p. 382 sqq. Cum quibus tamen vilia aliud sibi vult nisi hominum scientiai per se in ol ni e so a duo sola veritatuita repetendam; Cons Ling. 25, p. 424. I υχὶ χ δ os, totiάκις ἐπὶ μορίων

608쪽

πιεν μει μερῶν χάρις τὰ γιγνόμενα, a rosi di et Mi 6- νε- hoc non auii igitur oppositum eripilumis iuvinitus Mala et eiusmiam oui es per so semimitur, ut desines utro lignificetur veraminonis sententu, solet meis inius disserere, ni saepenumero sibinis ipsi pugnet alibi bonialem pomin ili, inura cognoscoro dieii, velut Leo Alles II, 18, p. 79, id quod etiam nostro Deo ponitur quintam modo, si visus Gutu εἰ-εω εἰς τὴν Οραων

ossa ammaro soluus, velut do Mutat Nom. 4 in. p. 82. ὁ γὰρον λον ἐσειν, Ουχὶ τῶν πρό τι. Impinnis notabile missonem no-gare comitionem pater nobis in mundo ratiotialiter contuim

μεχρι οὐ καταμαθεῖν Di re καὶ μάρχει - τῶν ὀλων- ον προ-εῖν περαιτέρω δὲ καὶ σπουδάζειν τρέπεσθαι, ώς περὶ Οὐ- ας η ποώπι- γεῖν, διώλοιός τις- via ridem. Hinc oris ieiurus illo, quem prae se seri, intelligentiae philosophiae mundanas, iam ad aliud quicquam attinere nisi ad declinandos eruores allucinationesque sophistamin. De Ebriet. 12, p. 364 Quod inter Pin Ins. 10 sqq. p. 1M; de Migri Moli 13 sq, p.

609쪽

δεδημιουργημένην οἰκίαν ἐπιμελῶς ποοπυλαίοις στοαῖς, δρῶσι, γυναι--τιοι, τοῖς λλοις οἰκοδομημ- , ἔν

κύσμον κα θεασάμενος οὐρανον ἐν κύκλω περιπολ--ακά πάντα ἐντος συνειληφύτα πλαν ας δὲ καὶ ἀπλανάς τέρας κατὰ ταὐτὰ κῶ σαφως κινουμένους, ἐμμελως

610쪽

adii, et istinui nostri loco xtremo dieii et do meat. 21 re p. 198 ιυς γαρ ψ πιυδπτρου φανια οφαι ἡ οεδν δρῶνια καὶ κοσμοπα-ντα πιε τῶν διων ἐπιτροπεύοντα. Iam vero, si sinuat, inminmiserio, quamvis impere tam do talis in o Hs sonent ex misi contum, id aequi posso e iis, ut in iis quomin p t, eier uiui nihil ex mundo colligi posso asstrinalis niti Mo deum. 0 stupet a Graeconiai mysteria, ubi is quae, si iuuii qui iam continerent, tuu non operim ueniiii Nwio praeter paucos illos viii initiat eason tradere deberent, opposita docuitu Mosaica, vitae esset revelata de Sacris 12, p. 260.

I erim nequo Mosis mystoria omnibus patent, sed iis tantum quibus hoc datur divinitus es. Decia. 10 p. 187 Quod onm. Prob. lib. 2, p. 447. Nequo lineo mysteria, sicut etiam sacrum dei no-rnen, coram profanis pronuntiar fas si de Clieritia. 14 in. p. 147. - Exod XX XIII, 13, s. n. 07, ubi illei locus longe alio

De eonteinplation dei tuo statuit uin e coliaero quod in solo deo et in sola dei conseotatione solicitator positam esse e Stiasum habebat Quatenus oro progredi possimus in uinna illotiuoi in deo co oscend positii in est bono adipiscendo, do hoc par uni certus est; do Poster Ciani si, p. 258. O ' ρarni Orieri O OD t)ρtoisyeua , arάχθησth ἐs rL Tantum pron Intiat posse nos id non iis Rubitaria quadana mentis veluti percoptione adipisci, qua fieret rino nessio, divinitiis ingmens, I. I. ro O3rως

ἀλήθειαν ον, μη παρωνήναντος ἐκείν- -- καὶ παραδείγPron uno ius viii enim a deo procum qui largitur ad avi nullo medio