장음표시 사용
581쪽
Emp. as Maili. IX, 337 Σ, 21 sequimur, ita interproi tus esse videtur ut onurus ea auresentias omni tolli contenderet. Quod quo pacto eum: Resaininiun, equo posthinores Me creari leni vim Dinocuti viant. Sed lurimum Aeneialemus Alia inairim horum excolendam ai suo immilitia inlin Maramenta Mopsio uni proposuit, mino duinta mira reliquis Di, oiiiiiii vi puneniis a sed eis propri in mini.
ψ M antiquiores duplicos etiam Aenesidemum resumtur recentiores repetii ab Agrippa, Pyram. His Lasa; i Dios L M, M. Decem illa dubitandi, menia ex pari saltem iniuo anuquioribus scemeis in paluuitur ab Aene iunio ea primini
ad certam seriei coniunctionstra revocata suisse dixeris v. Sexti Enap. adV. M . VII, 345 Aristo es. p. Euseb. r. v. XIV, 1KΕaden copiose cxprona uiui a Sexto Empirico is morum M. et Diog. i. IX, 7 sqq. unde nonnulla attulisse non alienum erit. l, Παλλαγὴ est idem quod i ορα. 8-t. l. l. 40 mos IM
582쪽
αἰτίων ἀποροτικας λαβάς μηdεν με μηδενος αιτιον ἐνδιδους εἶναι, πατῆσθαι ὁ τους αἰτιολογουντας φάσκων
καὶ τρίπους αριθμῶν καθ' υ οἴεται αrrτους αιτιολογειν υπαχθεντας εις την τοιαυτην πε9ιενεχθῆναι πλήνην.
Dubitationum signis causis cuni inceriain qsio res rendae sint ad enesidonitini, infria de iis dicetur, v. n. 496 sq.Λpud Sextum ilip Hyp Pyreli. I, 1804sqq. octo carmin generaenunierantur, ciuilius enosiilciniis Dogmaticoratii disputationes clocausis investigatulis non sufficero rationi deinonstraverat. Venim dicitur illo et contra omnem cautumina connexum disputaGe V. Se t.
Sext Kna p. 3rrit Hyp. I, 64. οἱ δε νεώτεροι Σκε 494πτικοι ' παραδιδόασι τρόπους τῆς ἐποχῆς πέντε τουσδε πρῶτον τον πωτης διαφωνίας δεύτερον τον εἰς πειρον ἐκβάλλοντα τρίτον τον πωτο πού τι τετ τον
583쪽
a cc h. 21, p. 441 8eli reicii Philosophia alii omnia id
584쪽
Diss. IV I. Ἐλεύθερός ἐστιν ὁ ζῶν ς βουλεται 481
κλίσεις ἀπερίπτωτοι. τίς ουν ἐλει ζῆν μαρτάνων ουδείς τις θελε ζην ξαπατώμενος ποοπίπτων, δικος ων ἀκόλαστος, μεμψίμοι θος ταπεινύς οὐδείς. οὐδεὶς ρατων φαύλων-ῶς βουλεται ου τοίνυν οLδ' ἐλευθερύς ἐστι. τίς δε θέλει λυπουμενος ζῆν, φοβούμενος φθον α λεῶν, ρεγύμενος και ἀποτυγχάνων Ἀκκλίνων καὶ πεοι πίπτων οὐδείς. χομεν υν τινὰ των φαύλων λυπον. φοβον, περίπτωτον, ναπίτευκτον ουδενα. υκῆρα οὐδε ελεύθερον. Maii 14. Ἐὰν θελλὶς τὰ τεκνα σου και την γυναικα 485και τους φίλους πάντοτε ζῆν, λίλος εὐ τὰ γὰρ ι λεπίσοι θελεις πί σοι εἰναι, και τὰ αλλύτρια σὰ ειναι. Θωκαν τον παῖδα θελχὶς μὴ μαρτάνειν μωρδ εἶ θελεις γὰρ την κακίαν, εἶναι κακία αλλ' λλο τι . εὰν δὲ θελyς ρεγύμενος μ' ἀποτυγχάνειν, τουτο δύνασαι τομο
Cum postulet solum animum curemus ac foveamus, consoquens erat ut cetera mittenda osso praeciperet; quocirca non modo Parentes Re necessarios omnes sed etian patriani in iii litterentibus ponomiani esse docol at Diss. I, 22 III, 3. Nevilo misericorii iam adhilaeiulatu sis censebat, sive adhiberetur, noli voratu voluit ossuverum eliciani Man. 16. Ita κὶαι , νε ιδρς ιν εὐπένθει η ἀπο-
585쪽
ἔσν, αλλὰ καὶ συνάρχων. sτω γα ποιῶν Λιογένης καὶ λαλειτος καὶ οἱ ὁμοιοι ἐνί- θεῖοί τε σαν καὶ λε-
587쪽
προγιγνώσκομεν καθηκει - πρὰς ἐκλογ, εὐφυεστέρωνεχεσθαι οτι καὶ προς τουτο γεγύναuεν. b. l. 2. οὐκ οἶσθα λίκον μέρος προς ολα τοsτο δε κατὰ τοσῶμα κατὰ γε τον λύγον οὐδε χειρων των θεῶν οὐδεμικρύτερος ' λύγου γαρ μέγεθος οὐ μήκει υδ υφει κοί- νεται, αλλὰ δηγμασιν οὐ θέλεις υν καθ' Ω ἴσος ει τοῖς θεοῖς Ἀκεῖ που τίθεσθαι- αγαθύν Man. 31. ης περὶ τους θεοὶ, εὐσεβείας ἴσθι τι το κυραματον κεῖνό ἐστιν, ρθὰς πολήψεις περ αυτῶν χειν ς δντων καιδιοικούντων τὰ λα καλῶς και δικαίως και σαυτόν εις τουτο κατατεταχέναι, τὰ πείηθεσθαι αὐτοις και εἴκειν πασιτοι γιγνομενοις καὶ κολουθειν κύντα ῶς - της ἀριστης γνώμης ἐπιτελουμένοις. υτ γὰρ οὐτε μεμψν ποτε του θεοbς οὐτε εγκαλεσεις ς ἀμελούμενος. λλως τεου οιέν τε τουτο γίγνεσθαι, εἰ μη ἀποστῆς ' των -
κον, πασα νάγκη, ταν αποτυγχάνPς ων θέλεις και περιπίπτνς οἷς μ' ἐλεις , μεμψασθαι σε και μισεῖν τους αἰτίους. Diss. I, 3. E τις τω δύγματι τούτω συμπαθῆσαι κατ' ἀξίαν δυναιτο τι γεγύναμεν π του θεουπάντες προηγουμένως Ἀώὶ ὁ θεὰς πατήρ ἐστι των τ'ανθρώπων και τῶν θεῶν, οιμαι τι ουδεν ἀγεννες οὐδεταπεινὰν ἐνθυμηθήσεται περι εαυτου. αλλ' ῖν με Καισαρ εἰσποιήσ α σε υδείς σου την ύφου βαστάσει ' νδε γν*ς τι του ιδ υιος εἶ ου ἐπαρθήσν νυν δ'ου ποιουμεν' αλλ' ἐπειδη δύο ταυτα ἐν-γενέσει ἐμο/εγκαταμεμικται τὰ σῶμα με κοινὰ ποῖς τὰ ζωα ὁ λύγος δε και η γνώμη κοινὰ πρῖς τοhς θεους, πολλοι μενταέτην ἀποκλίνουσι την συγγενειαν τὴν ἀτυχῆ καὶ νεκράν, λίγοι δέ τινες επὶ την θείαν καὶ μακαρίαν επειδὴ τοίνυν νάγκη πάνθ' ντινουν λως ἐκάστω
588쪽
γοι ὁσοι προς πίστιν οlaretαι γεγονέναι καὶ προς αἰδῶκαι προς ἀσφάλειαν τῆς χρήUεως των φαντασιῶν, οὐδὲν ταπεινον ουθ' ἀγεννὲς ἐνθυμουνται περὶ αὐτῶν, οι δε πολλοὶ τἀναντία. γαρ εἰμί ταλαίπωρον ἀνθοωπά9ιον. κά τα δυστον μου σαρκίδια φ με δντι δυστηνα αλλ' ἔχεις τι και κ9εῖσσον των σαρκιδίων τί οὐν ἀφεὶς ἐκεῖνο τούτοις προστετηκας; 4 , λλ' υν ουδὶν ῆττον καὶ επίτροπον κάστω παρέστησε sc. ὁ εὶ ς τυν κάστου δαίμονα , και πα9εδωκε φυλάσσειν αυτὐν αυτ και τουτον ἀκοίμητον και παραλύγιστον τίνι γα ὰλλω 9είττονι καὶ ἐπιμελεστερω φύλακι παραδεδωκεν ' γ μῶν καστον , si Id ' ταν κλείσqτε α θυθας και σκύτος ενδον ποιήσθτε. μεμνηοθε μhoiποτε λεγειν τι μόνοι στέ' οὐ γαρ εστε. δελ ωθεος ἐνδον εστί κα λυμετερος δαίμων στί και τίς τούτοις χρεία φωτος εἰς το βλεπειν τί ποιεῖτε τούτωτω θεω ἔδει και μst dμνύειν ὁρκον οἱον οι στρατιῶται
Haec longius a vulgaribus de diis opinionibus recedunt viam quae ab antiquioribus Stoicis do rebus divinis statuebantur suilli et hoc Epictetus uni recentioribus huius disciplinae sociatoribus )mpton susp. post παραδεδωκενἈxeidisse partieular αν, et1 uigia.Mriptum luisso D γαρ ν ἄλλω.
589쪽
cominuite. Divitiationen adiiiiiiit, scd Putat i non Iliiiiiiivi tribuendum esse, cum pertineat ad exterii tantuni Verrum valent cum geniunt osse docebat, ii in citius iii mente repositus sit, inde quid bonum tuid sociis sit quemque docens neque so quoquam alio indi re affinitabat, I irss. II, 7 Man. 32. Irriciebat cultum malomingeniorima comiti luo deorum, a quibus extoria bona reputorentur. Diss. I, 19 6 22 16. Reiicit tabulas do inscris; initia nititinim in ea elementa revere ira esse, ex quibus quodquo consalu ui sit. Diss. III, 13, 14 sqq. d. Marciis Antoninus.
590쪽
μάτιον πνευμάτιον, νους τούτων Τc λλα μεχρι του ἐπιμελεισθαι δεῖν, ἔστι- το ὲ τρίτον μύν- κυρίως σόν.
ἐαυτης ζην ποιουσαν τὰ δίκαια και ἐλουσαν τὰ συμβαίνοντα καὶ λέγουσαν τἀληθῆ εὰν χωοίσνς -τ γο