Historia philosophiae Graecae et Romanae

611쪽

interporito an interposito I . nos III, 2, p. 122 in primis vero nulla cognitio a deo repetenda est, cum per nomini immantis ad em viseendunt valeamus v. n. Min noti . conteiislati Min des et ipsam H -- conten plationem suinein viso Meu divvinuni, oorybanti eo si vo baechio iamillam, vita in .u. 6-rum ro Histri, retur e prorsus patiens seret, eone Onem atque hisaniam, moinreuo, quod est, et --ἡεσθαι περὶ

ἀπραξίαν οὐκ εὐαγῶς ' κατεψευσαντο , ἐ- μπαλιν - τὰς δυνάμεις - πο-- κῶ πα- καταπλήμ ναι, ὁ δὲ μὰ πλέον το μετρίου ἀποσεμνύναι. Μωυσῆς δε καὶ φιλοσοφίας ἐπ' αὐτὸὶν φθάσας - Lπιπα καὶ χρησμοῖς τὰ πολλα και συνεκτικῶτατα των

νοθς ἐστὶν εἰλικρινέστατος καὶ ἀκραιφνεστατος κρείττων

612쪽

αἰτία ,rex, ubi apparet Milmsso causas Aristotelieas, sed alimi Mitiani immutatas. De materiaci Mur partim sinuos, ex parto etiam Aristotelem. Matin eam ess οὐσίαν δυναμένη γενέσθαι πάντα, ἐξ avrῆς rακroa , appellatque inani μη ν, t. Quod Deus Di mutata. 25, p. 290. Nihilominus non potest non concedere dei con

ad des conianum aeuo noviae de eminui min. 7, p. 367. Deus ustra solius tinti emis est; me. 29, p. 320; Nom. Mutat 4 p. 583. Isaliun processii ex an a cuius a natum est, ut possit e bonitin ut maluit in m adinlitum l. l.

De Sacrifieantibus 13, p. 26i. 'M ἐκείνης γὰρ - 10της Οὐσιας πά- ἐγέννησεν ο θεός, οὐκ ἐφαπτύμενος τος οὐ γαρ, θεμις πείρου καὶ πεφυρμενος λης Φαέειν - ἴδμονα - μακάριον, ἀλλὰ ταῖς σωμάτοις δυνάμεσιν, - ἔτυμον νομα ά χιαι κατεχρήσατο πρὸς τι γένος ἔκαμον τὸν ρμύττουσαν λαβεῖν μορφήν. De

613쪽

MM li , lodos aliquai ni in reo Altero eniti deus omnia praeter malim meam amniinure, alior nihil quidquam, quod quidem in hoo nimio sit, ab eo creatum esse dicitur. Posterior sen-tmitia Philonis melius exprimitur, priore continetiar mimentum

quo satellitos δορυφορουσα δυνάμει; visi adluitet, modo holi; eas appellat et puras et hyi ova in initi nuntios a te iniimum

ou ea si is potestates dei minini esso videmitur, rem aliis laesa dicit, etiamsi non existat, in loco ne suo tempore, complum inun dum et per eum mediantibus illis potestatibus commeare, V. Poster minii, p. 22s Mutat Nom. 4, p. 583 αδ γαρ ν ἐδν ἐστιν, οὐχὶ των πρός τι αυτ γὰρ μυ- πλῆρες καὶ οrὀμυr l, των καὶ προ τῆς - κόσμου γενεσεως καὶ μεris 'ν γένεσιν οὐ παντος ἐν ὁμο- - ῶν ἡ δυνάμεων α δεεινεν εἰ γένεσιν ἐπ' εὐεργεσία ο συσταθένrος, ἔνι α συμβέβηκε πεσθαιώσανεὶ πρός τι. Maxime inter ea potestates eminent duae, qua deus Eri avit inundum et qua eum regu η ἀγαθύrης η ἐξουσία. IItrani Dis compro tondit Vectum Dei, ὁ Λύγoc Nien omnem oriam inunctum intelligibilem in s compreliendero dicit, V. Ioo se b

615쪽

quo utraque potestas dei, o crearidi et ruendi mundum, in linum eo ocietur, modo Mip utramque potestatem eminere dieitur, in mediiis inter munitim potestatis, sumnium deum v. De Pronio

πολυώνυμoc Alsis locis dieitri primi nitus filius dei, Ame. 12, p. 308, aliis deus secundus, Frisim I p. Euseb. r. M. VII, 13, p. 2b, aliis idem atque Sapientia . Scientia Dei, cum qua deus nonnunquam hunc mundum genuisse dicitur, Leg. Alleg I, 19, p. 56 Do Ebriet. 8, p. 361 tametsi aliis huius arius do patris filius appellatur, ae laonig. 20 p. 562. διότι γονέων ἀνθάρrων καὶ ΦθαρωGrων ε γε πατρος μἐν of ῖς καὶ τῶν πιμπάντων

616쪽

concilians, De Gigarit 11, p. 70, ita Mos. 14, p. 1b6, De Profug. 20, p. b62. Denique aliis huno esse ammat qui sapientium animos

ποιῶ ὁ θεός, ἀλλ σπερ ἴδιον ὁ καέειν πυρος κάὶ χιόνος, ψύχειν, λω καὶ θεο τ ποιεῖν, - πολύ

ἐστίν. De chemit, 28, p. 156. Asτος - ὁ θεος δ' ων ἀρχέτυπος ανγο μυρίας ἀκτῖνας ἐκβὰλλει, ν ουδεμία ἐστὶν αἰσθη η, νοητα δε αἱ πωπι.

asceticam contemplationem dicit, si sursum seratur, rαις ἀρχεrt ποις καὶ ἀσωμάτοις δκrῖσι ει λογικης πηγῆς του τελεσφύρου θεο περ λάμπρονα , si deorsum , αῖς ἐκείνων εἰκοσιν, ἀθαr drot 1όγοις, Ους καλεῖ, Ei Og ἀγγέλους, s. n. 10, not. Umnino quona triti potestates illa divina atquc octum dei denique itomodo HIIuitIs intelligibilis sensibilis ex de Eu IIIIII exstiterit, hoc intaginibus In gis multis atque diversis ludit quam certis rasionibus explicat neque emanationis doctrinam, si ei hanc tribucro volita, ita Aesiuit aroragines et liversos gradu reriina reatariin perta ratione nil deilucat. Si in iliter otiani logon nodo iistriIIneutua dei in In indocroando esse diei sit. 11, not. ), ni Ollo ipstini inesse in uiundo, quela tanquam Vestem inductam tuneat, an suam vinculum conis

617쪽

cf. De Prosiig. 20 p. 62 uuis Rer Div. Her. 24, p. 489 in p. 499 De No 2, p. 33I De Amc. 12, p. 308 al. in re nonnunquam similitudinianis suis ita sungitur dupli in logonorum in honinis tum in omasi,mni natura hiesso vicat, abieraunia ooo alteriun προφορικύν quaocii inino, Stoicis m-

bilis et mundus sensibilia oonundatur ipso mundo creato et de x videlitu, GH- demio miniscitaturalibus paucis istinuitatis ut o quM apud praevi, philosoplum, Platonem maxime et Stoi- eos, egerat. Notabile vero quantuin nuinoris indulgeat, novos Py- illi moreos in his seeutus cs. De Mundi Opis 3 p. 3 1b, p. 70;20 p. 14 30 sqq, p. 21 sqq. RI. Somn. l, p. 64I 'Aπι γαρ της σεληπιακῆς σφαίρας, ἐσχάτην μὲν των κατ' οὐρανον κsκλων πρώτηνδε των προς - ἀναγράφουσιν οἱ φροντισταὶ των με

618쪽

μεναι σώμασι θνητοῖς , σαι προσγειύτατοι κα φιλοσώματοι, ἁ δε νέρχονται, διακριβεῖσαι πουλι σκοπα το -

619쪽

tonitam irinos prodit his locis Q, Mundi opis 1, p. nas

Abrah. 44,4 37.

quod Deiis Immiit Io, p. 2is. Ἐξαίρετον ἔτος se. Ἀνθρωπος γερας ἔλαχε διάνοuis, τας πάντων φυσεις ω-των τε μου καὶ πραγμάτων με καταλαμβάνειν - - οει τῆς φυχης - εἶδος οὐκ

διήνοι--γὰρ -- ὁ γεννήσας πατυ ἐλευθε- μου ἰωσε πιῶ τὰ της ἀνάγκης ἀνῶς δεσμὰ μετον

- , δωρησάμενος ει θ το πρεπωδεστάτου κῶ οἰκείου καμπιος αὐτῶ του ἐκουσίου, μιραν ηδυ- νατο δεξασθαι. των μεν γὰρ -- φυτῶν τε πι

που φυχ δεξαμένη παρὰ θεο τρο κουσων κίνησιν - κατὰ τολο μαγιωθεῖσα αὐτω, χαλεπῆς καὶ ἀπωλε - ης δεσποίνης, τῆς ἀνάγκης οἷόν τε ἰν ἐλεφθερωθει, σι τηγορίας ἄν δεύντως τυγχάνοι, τι τον ἐλευθερώσαντα ψ περὶέπει τοιγάρτοι τὴν κατὰ ἀπελευθερων Ἀχαρίστων παραλπον δίκην ρθύτατα τέ- - εἰργμα γαρ su. ο θεος αὐτον - τον ἀνθρωπον μετον - ἐλεύθερον ἐκουσίοις καὶ προαι-

620쪽

ρετικαῖς χειμώμενον ταῖς νεπείας προς τήνδε λὶν

χρείαν . ιν επι στάμενος ἀγαθά τε α και κακα κά καλῶν γα, αἰσχρῶν λωβάνων ἔννοιαν καὶ διοιαιοις καὶ ἐναντίων χρηται. n. 513 - , B erimi Anm. Leg. I, 13, p. 50 li

Nequo tamen ita lino voluntatis liberias accipienda, ut toti uir persuasio do hortis omniuus arao promanantibus; iiiii etiam ipsi liOIntrios tali a deo repetuntur i. c. ali ira dei. Quod Deus IInmut 1'. ii 283. ι ἐν φαυλοe tu , γεγόνε ειν. in et oi δ' ἀγαθοὶ χώρ r , ubi tamen adiacitur itaIn dei non posse dIo Iusto inπικωrερor iit ignificetur ne essitas Inperfecti, quod renianeat in nauudo per deum creato. Aliis Ioci chiique homini ut peccet innatilinosse dicit, nectito quemquani existero inter hos iiiii hane vitain vivii it, Iui non peccet, of Vita Mos. ΙΙΙ, II, p. 1ζ37 1 o An inua.

ἐπιτηδευοντες αὐτῶν καὶ Οὐισταὶ των συντεινοrπων εἰή κάστην ουρανου δὲ Οοι 'χνῖται καὶ ἐπωτημανες

λας παξαπάσας επιτηδευε τέχνας, παραθήγων και ἀκονῶν ἔτι τε γυμνάζων καὶ συγκροτῶν εν τοῖς νοητοῖς αὐτ6 Us d θρωπω ἱεμῖς - προφῆται, ἀτινες

καὶ κο---ται γενωθαι - δε αἰσθητον, Ἀπερκύψαντες εἰς τον νοροδ κωμον μετανέστη σαν κἀκεῖθι