장음표시 사용
211쪽
D. 2THUCYDi Di Sἀκρίτους, καὶ βουλομένους ἔστιν ἁ εἰπεῖν, αυθημερῖν ἀπέκτειναν πάντας, καὶ ἐς φάραγγας ἐσέβαλον, ὁ καιουντες τοῖς αὐτοῖς ἀμύνεσθαι οισπερ καὶ οἱ Λακεδαιμόνιοι υπῆρξαν, τους ἐμ ρους ους ἔλαβον Αθηναίων και των ξυμμάχων ἐν ὁλκάσι περὶ ΙΠελοπόνr σον πλέοντας ἀποκτείναντες, καὶ ἐς φάραγγας ἐσβαλόr τε . πάντας γὰρ δὴ κατ' αρχας του πολέμου οἱ Λακεδαιμόνιοι, ἀσους λάβοιεν ἐν τῆ θαλάσσst ώς πολεμίους διέφθειρον, καὶ τους μετὰ Αθηναίων ξυμπολεμουντας, καὶ τους μηδὲ
Anibi aciotaria in bellum mini Argivis amphilochicis.
68. Κατὰ δὲ τους αυτοὐς χρόνους, του θέρους τελευτῶντος, καὶ ωμπρακιῶται, αυτοί τε, καὶ των βαρβάρων πολλοὐς ἀναστήσαντες , ἐστράτευσαν ἐπὶ υργος τὰ ἀμφιλοχικὰν καὶ τηνἄλλην Ἀμφιλοχίαν. ἔχθρα δὲ προς τοὐς Ἀργείους απὀ τουδεαυτοῖς ῆρξατο πρῶτον γενέσθαι. υργος το ἀμφιλοχικῖν καὶ φιλοχίαν την ἄλλην ἔκτισε, μιτὰ τα ToωΓκὰ οἴκαδε αναχωρήσας . καὶ οὐκ ἀρεσκόμενος τῆ ἐν 'Αργει καταστά - ' φίλωχος ὁ Ῥμφιάρεω, ἐν τῶ ἀμπρακικῶ κόλπω, ομώνυμον τῆ εα-τos πατρίδι υργος ὀνοθάσας. καὶ ἐν ἡ πόλις αυτη μεγίστη τῆς υμφιλοχίας, καὶ τους δυνατωτάτους ειχεν οἰκήτορας ' υποξυμφορῶν δὲ πολλαῖς γενεαῖς ὐστερον πιεζόμενοι Ἀμπρακι τας, ομόρους οντας τῆ ' φιλοχικῆ, ξυνοίκους ἐπηγάγοντο, καὶ ἔλληνίσθησαν την νυν γλῶσσαν τότε πρῶτον απὸ των --πρακιωτῶν ξυνοικησάντων, οἱ δὲ ἄλλοι Ἀμφίλοχοι βάρβαροίεωιν. ἐκβάλλουσιν ουν τοὐς Ἀργείους οἱ Ἀμπρακιῶται χρόνω, καὶ αυτοI ίσχουσι την πόλιν οἱ δ' -φίλοχοι, γενομένου τολτου, διδόασιν εαυτοὐς ωκαρνῶσι, καὶ προσπαρακαλέσαντες ἀμφότεροι Ἀθηναίους, οῖ αυτοῖς Φορμίωνά τε στρω γόν ἔπει ψαν, καὶ ναος τριάκοντα. ἀφικομένου δὲ του Φορμίωνος
rodot. 7, 137. - ἐς φάραγγας. 5 libri φάραγγα, quod malim. , , fortasse in barathrii in illud ἐν Λε-
ραχων δ μω τῆς Οἰνηίδος φυλῆς,
pendia merebant, negotiatores, pisC tores, nati in qtie omnis generis, quacraulelitate recentior ploi te interdum populi ae cGntamina emantis
' ργει καταστάσει. ob Emehylean tria med in , a fratre A in philochi, Alcmaeone, jussu patris Anaphiarai P tratam. f. infra e. 102., Apollod.
212쪽
tilaosσι κατὰ κράτος υργος, και τους Ἀμπρακιώτας ἐνδραπόδισαν κοινῆ τε φκησαν αντὼ Ῥμφίλοχοι καὶ 'Aκαρνῆνες. μετὰ δὲ τοὐτο η ξυμμαχία ἐγένετο πρῶτον 'ναίοις καὶ Ἀκαρνῶσιν. οἱ δε υμπρακιῶται την μὲν ἔχθραν ες τους Ἀργείους
του ανδραποδισι οὐ σφῶν αὐ τῶν πρῶτον ἐποιήσαντο, ὐστερον δε ἐν τῶ πολεμω τηνδε τvν στρατείαν ποιοs'αι αυ- τῶν τε, καὶ δνων, καὶ ἄλλων τινῶν τῶν πλησιοχώρων βαρ
βάρων ἐλθόντες τε προς τὀ υργος τῆς μεν χώρας ἐκράτουν.
την δε πόλιν ώς Ουκ ἐδυναντο ελεῖν προσβαλόντες, ἀπεχώρουσαν ἐπ' οἰκου, καὶ ὁ ελυθησαν κατὰ Γ η. τοσαsτα μεν ἐν τῶ θέρει ἐγίνετο.
Atheniensitim classis inissa in Peloponnesum, ali pie in Carriam et L. AElan .
69. υ δ' ἐπιγιγνομένου χειμῶνος Ἀθηναῖοι ναυς ἔστειλαν εἴκοσι μεν περι Πελοπόννησον, καὶ ΦοPμίωνα στρατηγόν ος ὁρμoiμενος ἐκ Ναυπακτου φυλακὴν εἶχε μήτ' ἐκπλεῖν ἐκ Κορινθου καὶ του κρισαίου κόλπου μηδένα. μήτ' ἐσπλεῖ δείρας δὲ ἐπὶ Καρίας καὶ Λυκίας, καὶ Μελήσανδρον στρατηγὀν, ὁπως ταυτά τε ἀργυρολογῶσι, καὶ το λιστικὸν τῶν IIελοποννησίων μὴ ἐῶσιν αὐτόθεν ὁρμώμενον βλάπτειν τον πλουν τῶν ὁλκάδων τῶν απὰ Φασήλιδος, καὶ Φοινίκης, καὶ τῆς ἐκεῖθεν ἐπείρου. ἀναβὰς δὲ στρατιὰ Αθηναίων τε τῶν ἀπῖ τῶν νεῶν. καὶ τῶν ξυμμάχων. ἐς την Λυκίαν ὁ Μελήσανδρος αποθνήσκει, καὶ τῆς στρατας μέρος τι διέφθειρε.νικηθεὶς μάχύ.
Poti in alae, same coacti, tandem se dedunt Atheniensibila, et, reIicta urbe sua niigraiit in Chalcidicen.
70. υ δ' αὐτου χειρῶνος οἱ Ποτιδαιῆται, ἐπειδῆ οὐκέτι ἐδυναντο πολιορκούμενοι ἀντέχειν, αλλ' αἱ τε ἐς την Ἀττικὴν ἐσβολαὶ Πελοποννησίων Ουδεν μὰλλον ἀπανίστασαν τους Αθηναίους, ο τε σῖτος ἐπελελοίπει, καὶ ἄλλα τε πολλὰ ἐπεγεγένητο αὐ τόθι ξδη βρώσεως πέρι αναγκαίας, καί τινες καὶ ἀλλήλων ἐγέγευντο, ουτω δὴ λόγους προσφέρουσι περὶ ξυμβάσεως τοῖς στρατηγοῖς τῶν Ἀθηναίων τοῖς ἐπὶ σφίσι τεταγμενοις. Σενοφῶντί τε τῶ Ευριπίδου, καὶ Ἐστιοδώρω τῶ Ἀριστοκλείδου, καὶ Φανομάχω τω Καλλιμαχου Οἱ δὲ προσεδέξαντο, ὁρῶντες μὲν τῆς στρατῶς τὴν ταλαιπωρίαν ἐν χωρίω χειρερινῶ, ἀναλωκυίας τε ῆδη τῆς πόλεως δισχίλια τάλαντα ἐς την πολιορκίαν. ἐπὶ τοῖσδε οὐν ξυνέβησαν. ἐξελθεῖν αυτοὐς, καὶ παῖδας, καὶ γυναῖκας, καὶ τοὐς ἐπικούρους, ξυν ἐνὶ ἱματίω, γυναῖκας δε ξυν
ἀπαιτῶσιν. S. ,,i. E. ut pecuniam cogant thrati laclia taen , et vel ipsu in tributum, vel partem eius noli lum olutant, exigant. - αυτόθεν intellige Ex Caria et Lycia. E G-r .
λις Παμφυλίας. μέμνηται ταύτης καὶ Βιονυσιος ὁ περιηγητής. 8bb. 4νεμόεσσα Φάσηλις. S. 70. η ἔκαστος ἐδυνατο. minus risitato libri καὶ ἔκ. ἡ ἐδ. Mosci'i. καὶ ἡ ἔκ. M.
213쪽
Ποτίδαιαν, και κατώκισαν. ταυτα μεν ἐν τω χειμῶνι ἐγένετο, καὶ τὼ δεύτερον ἐτος ἐτελευτα τῶ πολεμω τῶδε , ον Θουκυδί
Peloponnesii Plataeas mittiint exei citium, vastationein apri prohibenti Nasincolis per legatos, concessani liuo olini sibi te rarum et ανgDνομίαν commemorantibus.
71. Tos δ' ἐπιγιγνομένου θέρους οἱ Πελοποννήσιοι κcὰ οἱ ξυμμαχοι ἐς μεν την Ηττικὴν ουκ ἐσέβαλον. ἐστράτευσαν δ' ἐπὶ Πλάταιαν. ηγεῖτο δε Ἀρχίδαμος Ο Ζευξιdάμου . Λακεδαιμονίων βασιλεύς. καὶ κα σας τον στρατὀν ἔμελλε δρώσειν την γηw οἱ δὲ Πλαταιῆς ευθὼς πρέσβεις πέμψαντες. προς αντον
ἔλεγον τοιάδε. , 'Aρχίδαμε καὶ Λακεδαιμόνιοι. ου δίκαια ποιεῖτε, ουδ' αξια οὐτε υμῶν. ουτε πατέρων - ων ἐστε, ἐς γηντην Πλαταιέων στρατευοντες. Παυσανίας γὰρ ὁ Κλεομβρότου Λακεδαιμόνιος, ἐλευθερώσας την Ελλάδα απὼ των Μήδων μετὰ Ελλήνων των ἐθελησάντων ξυνάρασθαι τον κίνδυνον τῆς μάχης. ῆ παρ' ἡμῖν ἐγένετο, θυσας ἐν τῆ Πλαταιέων αγορὰ Λιῖ ἐλευθερίω ιερὰ. καὶ ξυγκαλέσας πάντας τοὐς ξυμμάχους. ἀπεδίδου Πλαταιευσι γην καὶ πόλιν την σφετέραν ἔχοντας αυτο - μους οἰκεῖν, στρατευσαί τε μ δένα ποτὲ αδίκως ἐπ' αὐτοὐς μηδ' ἐπὶ δουλεία ' εἰ δὲ μὴ , ἀμυνειν τοὐς παρόντας ξυμμάχους κατὰ δυναμιν. τάδε μὲν ἡμῖν πατέρες οἱ υμέτεροι ἔδοσαν αρετῆς ἔνεκα καὶ προθυμίας τῆς ἐν ἐκείνοις τοῖς κ νδυνοις γενο- μένος υμεῖς δὲ ταναiαλ δρῆτε ' μετὰ γὰρ Θηβαίων των
ῆμῖν ἐχθίστων ἐπὶ δουλεία τῆ ἡμετέρα ῆκετε. μάρτυρας δὲ
tii in verant olim Thebani imperauinin Plataeenses. verbis crociet facilμηδετα αδίκως, μηδ' ἐπὶ δουλιμsignificatiir Plataeensium receptio in Rediis Graecomina, illio inelitii phalii '. eos fore luaeros , alii sito nomini pa Titi ros . nam jusjiirandi, liuod e-dorati sud inuleo in praest ant, liae erat clata sula rων μαχεσαμενων περ
στατον ποιήsFιν. v. I. curg. c. I.eoer. p. 193. e s. Reis c. ex alterra partos e lorati attrat,ant, se uitliros esse ei vitatos, miae Persia sociatae suissent, ear inque temtas diis consperaturos, ita ut decimam reciperentonini uni ex sa redituum. inde Xeno
- πατρῶ si sunt dii stirpis alit familiae alteidus, a qiiii,ns alictor Hiis origine ni lucet at. v. Platonem Fiat hv l. e. 3I., ubi neino Ionum I veni pro deo πατρωm eo luisse diei-tiar, sed Apollinem, Ionis pntrem. Norentes fovein eo loliat, ut at um
cam facit Iovem πατρωον. Ulia Tantaliis, eontis Pelopidamini alictor, viiliri ci piniona ab Iovo ortus laurv. Eurip. Or. 5. Ea Arn.
214쪽
θεοὐς τotu: τε ὁρκίους τότε γενομένους ποιούμενοι, καὶ τοὐς υμετέρους πατρώους , και ημετέρους ἐγχωρίους, λέγομεν υμ,
ὁρκους, εὰν θε οἰκεῖν αυτονόμους, καθάπερ Παυσανίας ἐδι
καίωσε. .. Eos Ammi lanius etiam ipsos stare conventis j iit et liberi trito Gractos nunc Aulqoetos Atlimitens il las; vel, anticos t trius ille Partis, Pli Cere.
72. I σαυτα εἰπόντων Πλαταιέων 'Αρχίδαμος υπολtiβών εἰπε , ,-καια λέγετε, ὼ ἄνδρες Πλαταιῆς, ἐν ποιῆτε δμοια
τοῖς λόγοις. καθάπερ γὰρ Παυσανίας υμω παρέδωκεν, αυτοί τε αὐτονομεἰσθε, κοὶ τους ἄλλους ξυνελευθερουτε, ὁσοι μετασχόντες των τότε κινδύνων υμῖν τε ξυνώμοσαν, καὶ εἰσὶ νυνυπ' 'Aθηναίοις παρασκευή τε τοσήδε καὶ πόλεμος γεγένηταιαυτῶν ἔνεκα καὶ των ἄλλων ἐλευθερώσεως. ης μάλιστα μὲν μετασχόντες καὶ αυτοὶ ἐμμείνατε τοῖς ορκοις εἰ δὲ μὴ, ἄπερ καὶ τὼ πρότερον ῆδη προυκαλεσάμεθα. ησυχίαν ἄγετε, νεμόμενοι τὰ υμέτερα αυτῶν, καὶ εοτε μηδε μεθ ετέρων, δέχεσθε δε ἀμφοτέρους φίλους, ἐπὶ πολέμω θε μηδ' ετέρους καὶ τάdε
Ites potulent Plata enses, se nihil posse decerator Iisunsu Atheniensium,
Ο μὲν Ἀρχίδαμος τοσαμα ειπεν οἱ δὲ Πλαταιέων πρέσβεις ακούσαντες ταυτα ἐσῆλθον ἐς την πόλιν, καὶ τῶ πλήθει τὰ οηθέντα κοινώσαντες ἀπεκρίναντο αυτῶ, ὁτι αδύνατα σφίσιν εiη ποιεῖν ἁ προκαλεῖται ἄνευ Αθηναίων ' παῖδες γὰρ σφῶν καὶ γυναῖκες παρ' ἐκείνοις εζησαν δεδιέναι δε καὶ περὶ τη
πάσρ πόλει, μὴ, ἐκείνων ἀποχωρθσάντων, Ἀθηναῖοι ἐλθόντες σφίσιν Ουκ ἐπιτρέπωσιν, ἡ Θηβαῖοι, ώς ἔνορκοι οντες κατὰ
6, 96. optativus praece letiti γὰρ non videtur eonvenire ; sed K. aci I ion. Hal. p. I 69. alimiot si inites locos
ἐξάγγελος γίγνεται ῶς οἰ πολέμιοι
μέλλουσιν - ἐπιθήσεσθω τῶ στρατοπίδω, καὶ ταντα σαφῶς πεπυσμ νος εα, lihi tantum transit lis est ab indieativo ad optativum. addo Demo ili. Olyntia. l. p. ib. λουον δ'
ἔγωγέ τινων, ώς Ουδε τους λιμένας καὶ τὰς αγορὰς λι δώσοιεν αυτῶκαρπουσθαι ' τὰ γὰρ κοινὰ τὰ Θετταλῶν ἀπῖ τουτων δέοι διο εγ, ου Φίλιππον λαμβάνειν. Πh. ἀς ἔνορκοι - δέχεσθαι,
215쪽
ro cἰμφοτέρους δίχεσθαι. αυθις σ7ῶν την πόλιν πε ράσωσι καταλαβεῖν. ὁ δὲ - θαρσυνων αυτους, προς ταυτα ἔφη , 'εῖς θὲ πόλιν μὲν και οικίας ἡμῖν παράδοτε τοῖς ΛακεJαιμονίοις. καὶ γης ορους αποδειξατε, καὶ δένδρα αριθμῶ τὰ ἡμέτερα. καὶαλλο, εἴ τι δυνατον ἐς αριθμῖν ἐλθεῖν αυτοὶ δε μεταχωρήσατε οποι βουλεσθε. εως αν ὁ πόλεμος γ ἐπειδὰν δὲ παρέλθρ ὰποδώσομεν υμῖν, α αν παραλάβωμεw μέχρι δὲ τουδε εξομεν
παρακαταθήκqν, ἐργαζόμενοι, καὶ φορὰν φέροντες, ῆ ἄν υμῖν μίλλ5 ἱκανὴ ἐσεσθαι.
Consulti a Plata ensilnis Athenienses bolium animum hal ere PIbenu eos, tutos filio auxilio.
73. Οἱ δ' ἀκούσαντες ἐσῆλθον αυθις ἐς την πόλιν, καὶ βουλευσάμενοι μετὰ του πλήθους ελεξαν, ὀτι βουλονται, ἀπροκαλεῖται, 'Aθηναίοις κοινῶσαι πρῶτον, καὶ, ῆν πείθωσιν αυτοὐς. ποιεῖν ταυτα ' μέχρι δὲ τουτου σπείσασθαι σφίσιν
ἐκέλευον, καὶ τhν γ ν μὴ δρουν. ὁ δὲ Ἱμέρας τε ἐσπείσατο. ἐν αις εἰκὸς ην κομισθῆναι, καὶ την γην ουκ ἔτεμνεν. ἐλθόντες δε οἱ Πλαταιῆς πρέσβεις ώς τοὐς Αθηναίους, καὶ βουλεt-σάμενοι μετ' αυτῶν. πάλιν ηλθον ἀπαγγέλλοντες τοῖς ἐν τοῦ πόλει τοιάδε, . Ουτ' ἐν τῶ προτos χρόνω , ω ἄνδρες Πλαταιῆς. ἀφ' ου ξυμμαχοι ἐγενόμεθα. Aθοναῖοί φασιν ἐν Ου- δε νὶ ημῆς προέσθαι ἀδικουμένους, ουτε νυν περιόψεσθαι, βοηθήσειν δε κατὰ δυναμιν ἐπισκήπτουσί τε υμῖν προς τῶν ορ- κων, ους οἱ πατέρες ώμοσαν, μηδὲν νεωτερίζειν περὶ την ξυμμαχίαν.
Plataeensos fulem servant Athenipnsibus, Et Lacedaemonias ex murores Pon lent, se eonvicionem sibi propDMifim accipero non posse. quo nuisito Archidainus testatis deos et heroes indigenas , injuste agere Plataeenses , se vero Dsina eorun Poenas peraematum m e se.
74. ιαυτα τῶν πρέσβεων ἀπαγγειλάντων οἱ Πλαταιῆς ἐβουλευσαντο υ υαίους θῆ προδιδόναι. αλλ' ἀνέχεσθαι καὶ γην τεμνομένην. εἰ δεῖ, ὁρῶντας, καὶ ἄλλο πάσχοντας, ο τι ἀν ξυμβαίνρ αελθεῖν τε μηδένα ἔτι, ἀλλ' απὀ τos τείχους αποκρίνασθαι, οτι αδύνατα σφίσι ποιεῖν ἐστιν ἁ Λακεδαιμόνιοι προκαλουνται. ώς δὲ ἀπεκρίναντο, ἐντευθεν δὴ πρῶτον μεν ἐς ἐπιμαρτυρίαν καὶ θεῶν, καὶ ηρώων τῶν ἐγχωρίων, Ἀροχίδαμος ὁ βασιλεὐς κατέστη, λέγων ὐδε, , Θεοὶ, οσοι γην την Πλαταιιδα ἔχετε. καὶ ῆρωες. ξυνίστορες ἔστε, Oτι Ουτε την α χῆν αδίκως . ἐκλιπόντων δε τῶνδε πρότερον το ξυνώμοτον, ἐπὶ
quasi foedere recepta propter latam n rege conditionem ,,τοὐ δέχεσθαι ἀμφοτέρονς φίλους. 73. κομισθῆναιr ἀναστρέψαι. S. Ii e Λthenis.74. εἰ δεῖ, ὁρῶντας. accusati- vnn pendet ex interposito δει, cum attollitin ὁρῶντες serit,eii liani suisset. v. Lobeck. ad Ρhryn. p. 755. - εν μενῆ, lienignam, propitiam; intelliae tota Tathm. trihuit terrae,
216쪽
δων ἐκράτησαν, και παρέσχετε αυτὴν ευμενῆ ἐναγωνίσασθαι τοῖς Ἐλλησιν,) οὐτε νυν. ῆν τι ποιῶμεν. ἀδικήσομεw προκαλεσάμενοι γὰρ πολλὰ καὶ εἰκότα ου τυγχάνομεν. ξυγγνώμονες δε εστε τῆς μεν αδικίας κολάζεσθαι τοῖς υπάρχουσι προτέροις, τῆς δὲ τιμωρίας τυγχάνειν τοῖς ἐπιφέρουσι νομίμως.
75. σαυτα ἐπιθειάσας καθίστη ἐς πόλεμον τον στρατόν. καὶ πρῶτον μέν περιεσταυρωσεν αυτοὐς τοῖς δένδρεσιν, ἁ ἔκοψαν, του μηδένα ἔτι ἐξιέναι' ἔπειτα χῶμα εχουν προς την πόλιν. ἐλπίζοντες ταχίστην αῖρεσιν ἔσεσθαι αυτῶν. στρατεύματος τοσούτου ἐργαζομένου. ξύλα μεν ουν τέμνοντες ἐκ του Κιθαιρῶνος παρωκοδόμουν εκατέρωθεν, φορμηdὼν αντὶ τοίχων
τιθέrπες, οπως μῆ διαχέοιτο ἐπι πολὐ τὀ χῶμα. ἐφόρουν δευλην ἐς αυτό. και λίθους, καὶ γην. καὶ εἴ τι ἄλλο ἀνυτειν μέλλοι ἐπιβαλλόμενον. πέρας δε εχουν ἐβδομήκοντα καὶ νύκτας ξυνελῶς. δι Γρημένοι κατ' ἀναπαυλας, ῶστε τοὐς μεν
φέρειν, τους δε υπνον τε καὶ σῖτον αἱρεῖσθαι ' Λακεδαιμονίων
τε οἱ ξεναγοὶ εκάστης πόλεως ξυνεφεστῶτες ή νάγκαζον ἐς το ἔργον. οι δε Πλαταιῆς, ὁρῶντες τὼ χῶμα αἰρόμενον, ξύλινον
τεῖχος ξυνθέντες καὶ ἐπιστήσαντες τῶ εαυτῶν τείχει, Γ π2Oσεχουτο, ἐσωκοδόμουν ἐς αυτὀ πλίνθους ἐκ τῶν εγγὴς οἰκιῶν καθαιρουντες. ξυνδεσμος θ' ην αυτοῖς τὰ ξύλα του μὴ , υφη- λῖν γιγνόμενον ἰσθενες εἰναι τὀ oiκοθύμημα ' καὶ προκαλύμ
ματα εἶχε δωρεις και διφθέρας, ῶστε τοὐς ἐργαζομένους κιὰ τὰ ξύλα μήτε πυρφόροις οἰστοῖς βάλλεσθαι, ἐν α σφαλεία τε εἶναι. ρετο δὲ τὸ Γψος του τείχους μέγα, καὶ τὸ χῶμα ου
σχολαίτερον ἀντανίει αυτί. καὶ οι Πλαταιῆς τοιόr δε τι ἐπινοουσι ' διελόντες του τείχους η προσέπιπτε τὀ χῶμα, ἐσεφύ-
e nama vero estis iis, qui injuriam
Eularuni civitatuni consociatamana nilli tu, uin praeter ipsorum praesectos Iu acedaemonius dux praeerat. de sor-n a voe. ξεναγὰς viil. I,Ohech. ad Phon. p. 430. ,, Inprimis, in litit, , ni iii an in advertisse vi leor. NOCR-hiala mustea. pninest mea et anilitaria, Maam an rerum scientia florebat Grae in domensis, dorice colorata esse,
nis illi idem onini a. nedixin in comiti uni dialecto coloren nilata mini, et hine ad Romanos transsisa tuni illinque tenoris sui porta anseriti t. I h. tio hae Oppiiunatione Psius earunt v.
217쪽
Aries et machinae utriusque pa Lis.
7t,. οἱ δε Πελοποννησιοι, αἰσθόμενοι. ἐν ταρσοἴς καλάμου πqλον ἐνείλλοντες ἐσέβαλον ἐς το δι Γρημένον, οπως μηοιαχεόμενον ῶσπερ ῆ γη. φοροῖτο. οἱ δε ταυτll ἀποκλIόμενοιτο 0ro μεν ἐπέσχον, υπόνομον δ' ἐκ της πόλεως ὀρχ ξαντες ξυντεκμ ιράμενοι υπὐ τὀ χῶμα υφεῖλκον αυθις παρὰ σφῆς τον χουν. καὶ ἐλάνθανον ἐπὶ πολὐ τοὐς ἔξω, ἄστ επιβάλλοντας ἐσ- σον ἀνύτειν. υπαγομενου αὐτοῖς κάτωθεν του χώματοi, καιιζάνοντος ἀεὶ ἐπι τὀ κενούμενον. δεδιότες δὲ μη ουδ ουτωδύνωνται ολίγοι προς πολλοὐς ἀντέχειν , προσεπεξευρον τόδε 'το μεν μέγα οἰκοδόμημα ἐπαυσαντο εργαζόμενοι το κατὰ τό χῶμα. ἔνθεν δὲ και ενθεν αυτοὐ, ἀρξάμενοι απῖ του βραχέος τείχους, ἐκ του ἐντὸς μηνοειδὲς ἐς την πόλιν προσωκοδόμουν, ὀπως. εἰ τὼ μέγα τεῖχος αλίσκοιτο, τουτ' ἀντέχοι, καὶ δέοι τοὐς ἐναντίους αὐθις πρῖς αντο χουν, και προχωρουντας εἴσω διπλάσιόν τε πόνον ἔχειν. καὶ ἐν αμφιβόλω μὰλλον γίγνεσθαι. ἀμα δὲ τῆ χώσει καὶ μηχανὰς προσῆγον τp πόλει οἱ Πελοποννήσιοι ' μίαν μεν, η, του μεγάλου οἰκοδομήματος κατὰ τοχῶμα πsοσαχθεῖσα - ἐπι μέγα τε κατέσεισε . καὶ τοὐς Πλαταιέας
εφόβησεν ὰλλας δὲ ἄλλρ του τείχους, ἄς βρόχους τε περιβάλλοντες ἀνέκλων οἱ Πλαται ς, και δοκοῖς μεγάλας ἀρτ σαντες
ἀλυσεσι μακραῆς σιδηραῖς απὰ τῆς τομῆς εκατέρωθεν, απὀ κεραιῶν δύο ἐπικεκλιμενων καὶ υπερτεινουσῶν υπὲρ του τείχους, ανελκυσαντες εγκαρσίας. οπότε προσπεσεῖσθαί πν μέλλοι 'μηIανῆ. αφίεσαν την δοκὸν χαλαραῖς ταῖς άλυσεσι, καὶ Ου δια
χειρὸς ἔχοντες ῆ οε ρύμI ἐμπίπτουσα ἡ πεκαυλιζε τό προέχοναῆς ἐμβολῆς.
Milio cinsere urbem decem unt Peloponnesii; nitis vero eam vexant nὲa-ι no incendio, ii iod tanteii pluvia extitiguitur.
77. μετὰ δε τοsτο οἱ Πελοποννήσιοι, ως αῖ τε μηχαν ιουδεν ώφέλουν, κα ὶ τῶ λώματι τὸ ἀντιτείχισμα ἐγίγνετο, νομίσαντες ἄπορον εἶναι απὁ των παρόντων δεινῶν ελεῖν την πόλιν, πρὀς τῆν περιτείχισιν παρεσκευάζοντο. πρότερον δὲ πυρὶ ἔδοξεν αὐτοῖς πειράσαι. εἰ δύναιντο, πνεύματος γενομέ-
χωμοτιον. liliri καὶ ξυντ , qtiod est corninentnni inopu glossatoris, qui noli ferret afvndeton participio min, quo nillil usitatius. - ἱζάνοντος,
ἀνέκλων , refleetebant, avertebtine.
218쪽
ξυμβῆναι. υδωρ ἐξ ουρανοί πολὐ καὶ βροντὰς γενομένας σβέ
et uotio postulat. ut Anepius repetit alii netionein cogitemus. qiiod secuso,t in seipienti a m to ἐπιπαρέτησαν. - agger exteriorem nau- milia uti in Melant, inter miena et interior xiii spatiun erat , viarii pran itin
219쪽
78. Οἱ δὲ Πελοποννήσιοι, ἐπ1ιδὴ και τούτου διήμaρτον. μέρος μέν τι καταλιπόντες του στρατοπέδου, το δὲ λοιπῖναφέντες, περιετείχιζον την πόλιν κύκλω, διελόμενοι κατὰ πόλεις το χωρίον τάφρος δε ἐντός τε ην, -ὶ εξωθεν ἐξ ης ἐπλινθευσαντο και επειδὴ παν ἐξείργαστο περὶ ἀρκτούρου ἔπιτολας, καταλιπόντες φύλακας του ημίσεος τείχους, τὀ dε ῆμισυ Βοιωτοι ἐφύλασσον.) ἀνεχώρησαν τῶ στρατω, καὶ διελύθησαν κατὰ πόλεις. Πλαταιῆς /ὶ παιδας μὲν, και γυναῖκας. καὶ τους πρεσβυτάτους τε, και πλῆθος τὸ ἄχρηστον των ανθρώπων πρότερον ἐκκεκομισμένοι ησαν ἐς τὰς Αθήνας, αυτοὶ δ' ἐπολιορ- κοὐντο ἐγκαταλελειμμένοι τετρακόσιοι, Αθηναίων δὲ ὀγδοη
κοντα. γυναῖκες δε δέκα καὶ εκατὀν σιτοποιοί. τοσουτοι ἡσαν οἱ ξύμπαντες, οτε ἐς τον πολιορκίαν καθίσταντο, καὶ ἄλλος
liaee verba alas lint a Cl. , Ii., Vat. , Η., Nosca ., Ar., 'far. . Dan. Qt Aug. a primania; quare Belch. et I s. uncas cir- eun sere serunt, Poppo Atistulit. nos servantua, pri in uni irruit non nitri Inprobi codiees ea praebent; tu in ipi in μ1ν aliter non habet, quo reseratiIr; leni lue clitia per se non ost in pro- habile, partem aliquam n agni ex e ritus, iiiii uno in loco roiqunctus per plures ilienses dissentias aleretur, PN In mnii Again esse ei lani tota expeditio finita esset, praesertim Cuspii inp tu ac vi urbs expugnam non P tu rit. et ad circuin inunitione in diutiirni rein As accinxerant. ILacedaenaonia longii, pias expediti oties si iebant,
tanto ni in iis lis in otii en illini erat . ia lia Thebaiii tantis eo piis praostra erRnt, ut v l illini diani custoduin parte in
rii ca ae luinoctium auetumnale, ni ense Bogdro mono, septeni bri exe in te.
matutinus est ortus - ἐπιtολὴ )Aretiari. I h. v. Idelera Chronol. 1., p. 53.
γυναινες - σιτο ποιοί. Tangit ni ore ni c. raeco riun, apud plos hoc ni ulterum inlinus Erat ut Duilea pingerent, panent colaiaerent, et asia
ad vietii ni pertinentia pararent; de quo Veii h. in Antiquitatibus homer. , 3. add. Plaut. Mere. 2. 3, 62. et
Terent. Adelph. 5, 3, 60. de Ro-
220쪽
ουδές ην ἐν τῶ τείχει, Ουτε δοsλος. ο υτε ἐλευθερος. τοιαυτομεν ῆ IIλαταιέων πολιορκία κατεσκευάσθq.
ni itiaeos. post piigna in alicipitem, ubi illis auxilio veneriint Divnthii , vilicitur et Piitidaeam sugit.
79. Toυ δ' αυτοs θέρους καὶ ἄμα τῆ τῶν Πλαταιέων ἐπι- στρατεία, 'Aθhναῖοι δισιιλίοις ὁπλίταις εαυτῶν καὶ ἱππε υσι διακοσίοις ἐστράτευσαν επὶ χαλκιδέας τους ἐπὶ ΘράκVς, καὶ Βοττιαίους. ακμάζοντος τοs σίτου ἐστρατήγει δε Σενοφῶν οEDριπίδου τρίτος αυτός ελθόντες δὲ υπὴ Σπάρτωλον την βοττικὴν των σῖτον διέφθειραν. ἐδόκει δὲ καὶ προσχωρησε ν ηπόλις υπό τινων ενδοθεν πραοσόντων' προπεμψαντων δε ἐς λυνθον τῶν Ου ταὐτα βουλομένων ὁπλῖταί τε η λθον καὶ στρα
τιὰ ἐς φυλακήν. ης ἐπεξελθουσης εκ τῆς Σπαρτώλου ἐς μάχην
καθίστανται οἱ Ἀθηναῖοι προς αυτὴ τῆ πόλει. καὶ οἱ μενοπλῖται τῶν χαλκιδέων, καὶ ἐπίκουροί τινες μετ' αυτῶν, νικῶνται υπῖ τῶν Ἀθηναίων, καὶ ἀναχωρουσιν ἐς την Σπάρτωλον οἱ δὲ ἱππῆς τῶν χαλκιδέων καἱ ψιλοὶ νικῶσι τοὐς τῶν 'Aθηναίων ἱππέας καὶ ψιλούς. εἰχον δέ τινας ου πολλοὐς πελ
ταστὰς ἐκ τῆς Κρουσίδος γyς καλουμενης' ἄρτι δε τῆς μάχης
γεγενημένης ἐπιβοηθουσιν αλλοι πελτασταὶ ἐκ τῆς υλυν μ' καὶ οἱ ἐκ τῆς Σπαρτωλου ψιλοὶ ώς εἰδον. θαρσήσαντες τοῖς τε προσγιγνομένοις, καὶ ὁτι πρότερον ουχ ῆσσοντο, ἐπιτίθενται αυθις μετὰ τῶν χαλκιδέων ἱππέων καὶ τῶν προσβοζθησάντων
res Ilomai non fuere ad persio nata aviae hellum, annia ab L. C. sti-
gis credo quam Plutarcho Quaesti
rcini. 8 . Et rure mos vetus in angit.
Ulpianiis l. 12. g. 5. D. alct Instraa t. vei insimam. lea. et mulierea, quae sanen. eo quant. D. Taylorus ad ys. t. 5. orati. p. 18. docet, ancilliuis partes opsonamsi datus esse.