장음표시 사용
201쪽
I agnon et Cleopompus, duces Atheniensium, Uaalculenses Thraciae et ' Potidaeam mistra oppugnant, niuitisque militibus peste exinissis
58. Tos δ' αὐτοί θέρους Aγνων ὁ Νικίου καὶ Κλεοποροπος ὁ Κλεινίου, ξυστράτηγοι οντες Περικλεους, λαβόντες την στρατιὰν, ζπερ ἐκεῖνος ἐχρήσατο, ἐστράτευσαν ευθυς ἐπὶ χαλκιδέας τους ἐπὶ Θράκης, καὶ Ποτίδαιαν, ἔτι πολιορκουμένην ' ἀφικόμενοι δε μηχανάς τε τα Ποτιδαία προσέφερον, καὶ παντὶ τρόπφ ἐπειρῶντο ἐλεῖν. προυχωρει δε αυτοῖς Οχαε η αιρεσις τῆς πόλεως, ουτε τἄλλα τῆς παρασκευῆς ἀξίως' ἐπιγενομένη γαρ ὴ νόσος ἐνταsθα oh πανυ ἐπιεσε τους Αθηναιους, φθείρουσα την στρατιὰν, ῶστε καὶ τοὐς προτέρους στρατιώτας ν σησαι των Ῥθηναίων απὸ τῆς ξυν Αγνωνι στρατιῆς, ἐν τω προτos χρόνω υγιαίνοντας ' Φορμίων δὲ καὶ οι εξακοσιοι και χίλιοι ουκέτι ἐσαν περὶ χαλκιοέας. . ὁ μεν οὐν υγνων ταῖς ναυσὶν ἀνεχώρησεν ἐς τὰς Ἀθηνας, απο. τετρακισχιλιων οπλιτῶν χιλίους καὶ πεντήκοντα τῆ νόσω ἀπολεσας ἐν τεσσαράκοντα μάλιστα ὴμέραις ' οἱ δε πρότεροι στρατιῶται κατὰ χώραν μένοντες ἐπολιόρκουν την Ποτίδαιαν.
Athenienses, alteram Peloponnesior in incursionem aegre serentes, de pace eo itant , et Peraelem accusant
59. Μετὰ δε την δευτέραν ἐσβολὴν των Πελοποννησίων οἱ Ἀθηναῖοι, ως ῆ τε γῆ αυτῶν ἐτέτμζτο τὀ δεύτερον, καὶ ηνόσος ἐπέκειτο ἄμα, καὶ ὁ πολεμος, ηλλοίωντο τας γνωμας, καὶ τον μεν Περικλέα ἐν αἰτία ειχον, ως πεισαντα σφῆς πολεμεῖν, καὶ δι εκεῖνον ταῖς ξυμφοραῖς περιπεπτωκότες ' προς δε τοὐς Λακεδαιμονίους ῶρμηντο ξυγχωρεῖν, καὶ πρέσβεις τινας πέμψαντες ῶς αυτοὐς ἄπρακτοι εγένοντο, πανταχοθεν τε τnγνώμll ἄποροι καθεστῶτες ἐνέκειντο τω Περικλεῖ. ὁ δε ὁρων
αυτοὐς προς τα παρόντα χαλεπαίνοντας, καὶ πάντα ποιουντας,
ἄπερ αυτὸς ελπιζε, ξυλλογον ποιήσας, ἔτι δ' ἐστρατήγει, ἐβουλετο θαρσυναί τε, καὶ ἀπαγαγὼν τὸ ὀργιζόμενον τῆς γνώμης πρὸς τὰ ἐπιώτερον καὶ ἀδεέστερον καταστῆσαι ' παρελθὼν δε ἔλεξε τοιάδε.
Eorii ii iras Pericles lenire studet oratione.
60. , ΚΑΙ προσδεχομένω μοι τὰ τῆς οργῆς υμῶν ἐς ἐμὲ γεγένηται, αἰσθάνοραι γὰρ τὰς αἰτίας.) καὶ ἐκκλησίαν τουτουενεκα ξυνήγαγον, ὁπως υπομνήσω, καὶ μέμφωμαι, εἴ τι μη ὀρθῶς ἡ ἐμοὶ χαλεπαίνετε. ῆ ταῖς ξυμφοραῖς εἴκετε. ἐγὼ γὰ9ηrofμαι πόλιν πλείω ξύμπασαν ὀρθουμένην ώφελεῖν τους ἰδιωτας , ἡ καθ' εκαστον των πολιτῶν ευπραγosσαν, ἀθρόαν δὲ σφαλλομένην. καλῶς μὲν γὰρ φερόμενος ἀνὴρ τὰ καθ εαυτον,
202쪽
διαφθειρομένης τῆς πατρίδος. οὐdὲν ἰοσον ξυναπόλλυται κακοτυχων δε ἐν ε τυχουση πολλῶ μῆλλον διασώζεται. οπότεουν πόλις μὲν τὰς ἰδίας ξυμφορας ολ τε φέρειν εις δὲ εκ στος τὰς ἐκείνης αδύνατος, πῶς ου χρὴ πάντας ἀμύνειν αυτρκαὶ μη, ο νυν υμεῖς δρῆτε, ταῖς κατ' οἶκον κακοπραγίαις ἐκπεπληγμένοι, τοὐ κοινοs τῆς σωτηρίας α' δεσθαι, ως ἐνέ τε, τον παραινέσαντα πολεμεῖν, καὶ υμῆς αυτοὐς, οῖ ξυνεῖ νωτε δι' αἰτιας ἔχετε. καίτοι ψοὶ τοιουτω ανδρὶ ὀργίζεσθε, ο ς ουδενος οωμαι ῆσσων εἶναι γνῶναί τε τα δέοντα, καὶ ἔρμηνευ- σαι ταυτα, φιλόπολίς τε, καὶ χρημάτων κρείσσων. o τε γαρ
τ' ἔχων ἀμφότερα, τῆ δὲ πόλει δύσνους, ουκ ἄν ομοίως τι οἰκείων φράζοι προσόντος δὲ καὶ τουδε, χρήμασι δὲ νικωμένου, τὰ ξυμπαντα τούτου ενὼς ἀν ἀπολοῖτο. τ' εἴ μοι καὶ μ έσως
ηγούμενοι μῆλλον ετέρων προσεῖναι αυτὰ πολεμεῖν ἐπείσθητε, ODκ οῦν εἰκότως νυν του γε ἀδικεῖν αἰτίαν φεροίμ ν.
Stultos esse, mil in prosperas ri hus, si optio detur, bellum eligant, non
πολλὴ ἄνοια πολεμῆσαι εἰ δ' ἀναγκαῖον ἐν ῆ εἶξαντας ευθυς
τοῖς πέλας υπακουσαι. ῆ κινδυνεύσαντας περιγενίσθαι, ο φυρογῶν τον κίνδυνον του υποστάντος μεμπτότερος.
ζοι, non pariter utile pud diaeerit. incondite libri οἰκείως.
Ουδε. του φιλόπολις εἶναι. τὰ ξυμπαντα - ἀπολ PT , omnia propter hoe unum avaritiam perderentur. sic Reg. , probante Ahresellio Diluc. p. 246. confirmat S. . his verbis Tεσσαρα δεῖ, κατα Θουκυδίδην, τον αγαθον ἔχειν αν-
δρα, νοεῖν μὲν τὰ δέοντα, φράζεινδὼ δύνασθαι τὰ νοοθέντα καλῶς, φιλόπολίν τε εἶναι, καὶ τέταρτον κρείσσω χρημάτων' τὸ γὰρ νικῶσθαι τρήμασι πῶσαν καὶ ρήτορος, καὶ πολίτου , καὶ ἰδιώτου, καὶ ἄρIοντος, ἀρετὴν ἀφανίζει. cluoil vulgiis li r
rum lial et, τα ρ. - πωλοῖτ dure dicilini est, vereorque ut graece.
Mailli. gr. S. 5 . IIk. 61. περι γενέσθαι , hoste superato servam. Portus.dtini; ite in , qui laude dιgnua est. v. I . ad H, 5 . ευ φερόμενοι eodem
Mensu lo itur 5, 15. εἴ φερόμενος ἐν στρατηγιαις 5, 16. Xenoph. Hellen. I. f. v saliae runt dicit m φερόμενον παρὰ τοῖς ξυμμάχοις κατὰ την προτέραν ναυμαrίαν. de opposito κακῶς φέρεσθοι v. IVesset . ail l io 1. I 3., P. D. E G. ἀφ ίεσθαι, ω ς ἐμέ τε. sic ap
δίδqς φησὶν, ὴ περὶ τον βίον δόξα
καὶ πίστις τοῖ ἀνδρος, ἀδωροτάτου περιφανῶς γενομένου, καὶ χρημάτων
203쪽
Se Usum sibi constare, Athenienses ait te in , utilibus amule incertis, inexpectata mirari, secus ae deceat cives mapnae reipiit,licae, cluus potitus vitain privati coin molli rationeni liaben inn esse.
Καὶ ἐγὼ μὲν ὁ αυτός εἰμι, καὶ Ουκ ἐξωταμαι ' νμεῖς δὲ μεταβάλλετε, ἐπειδὴ ξυνίβ' υuῖν πεισθῆναι μὲν ἀκεραίοις. μεταμέλειν δὲ κακουμένοις. καὶ τον ἐμον λόγον ἐν τῶ υμετέρωασθενεῖ τῆς γνώμης μῆ ορθον φαίνεσθαι, διότι τό μὲν λυποsu ἔχει ἐδη την αἴσθqσιν ἐκάστω, τῆς δὲ ώφελείας ἄπεστιν ἔτι ἡ δήλωσις. ἄπασι, καὶ μεταβολῆς μεγάλqς, καὶ ταυτζς ἐξ ολίγου, ἐμπεσουσρο ταπεινὴ υμῶν ῆ διάνοια ἐγκαρτερεῖν. ἁ ἔγνωτε.
δουλοῖ γαρ φρόνζμα το αἰφνίδιον καὶ ἀπροσδόκqτον, καὶ τοπλείστρο παραλόγω ξυμμαῖνον ο υμῖν προς τοῖς ἄλλοις ουχηκιοτα κιὰ κατὰ τqν νοσον γεγένqται. ὁμως δε πόλιν μεγάλ οἰκοsντας, καὶ ἐν ηθεσιν αντιπάλοιό αυτῆ τεθραμμένους, χρεῶν καὶ ξυμφοραῖς ταῖς μεγίσταις ἐθέλειν υφίστασθαι, καὶ την ἀξίωσιν μὴ ἀφανίζειν ἐν ἰσω γὰρ οἱ ἄνθρωποι δικαιουσι τῆς τευπαρχούσζς δόξης αἰτιῶσθαι ὁστις μαλακία ελλείπει. καὶ τῆς μὴ προσVκούσης μισεῖν τον θρασύτητι ὀρεγομενον , ἀπαλγήσαντας δὲ τα ἰδια του κοινου τῆς σωτζρίας ἀντιλαμβανεσθαι.
Laborent bellicum non raso ni in is exti inescendum, praesertim Allientcnsibus inalii potentissimis.
62. ,, ν δὲ πόνον τον κατὰ τον πόλεμον, μὴ γενηταί τε πολυς, καὶ ουδὲν μὰλλον περιγενώμεθα, ἀρκείτω μεν υμῖν καὶ ἐκεῖνα, ἐν οἷς ἄλλοτε πολλάκις γε δὴ απέδειξα οὐκ Ορθῶς αυ- τον υποπτευόμενον ' δ λώσω δε καὶ τόδε, o μοι δοκεῖτε Ουτ'αυτο πώποτε. ἐνθυμηθῆναι υπάρχον υμῖν μεγέθους πέρι ἐς την αρχὴν, ουτ' ἐγὼ ἐν τοῖς πριν λόγοις Ουδ' ἀν νῶν εχρζ-
καὶ ἐγὼ μὲν ὁ αὐτός εἰμι. plenius infra 3, 38. ἐγὼ μὲν ουν ὁ αυτός εἰμι τῆ γνώμp. Dio C s. 38, 4 . ἐγὼ. μὲν γὰρ καὶ τότε καὶ
νυν τVν. αυτὴν γνωμην θω, καὶ ου μεταβαλλομαι. unde P. Auspicatur, in sectilentibus legendiim esse μεταβάλλεσθε pro μεταβάλλετε. sed idem cloeet Prolog. I., P. I η5. s h, multa verba activa neutrali iista dici, in quibus prononis n reflexiv In suppri natur, Veluti περαιουν 2, 67.,
νειν. . Matth. gr. g. 448, b, Herm. ad Vig. p. 885. Eae I h. ἐξ ἀi.i nuper. και - αντιπαλο ι ςr αντὶ τοὐπαραπλησίοις, τῶ μεγέθει τῆς πολεως ἴσοις. δεῖ γὰρ προς τὰς πόλεις καὶ τὰ φρονήμαtα εχξιν. - υν ίστασθαι : ἀμετακινήτορος εἶναι. καὶ τὴν ἀξίωσινr τὸ αξιωμα, τqνηγεμονίαν. S. ἐ ν ta ω γὰρ - ὁρεγο μενον. sententiar thontines pariter elim incusant, qui ob mollitiein gloriarn Partam relinqliit, atque illuni od mini, qui insolenter sibi arrogat alienam. Ime. - ἀπαλγήσαν τα ς r παυσαμενους ἀλγειν, ῶσπερ τὼ ἀπολ οφυράμ ενοι e. 46. . S. 62. Tὼν δὲ - πόλεμον, Quoa uton 'ttinet ad laborem belli.ουδ αν - τὴν π ροσποίη -
σιν , neque nune Drationa uterer, quae j iactantioris arrogantiae spe elem habet.
204쪽
σάμην κομπωδεστέραν ἔχοντι τVν προσποίησιν, εἰ αὐ καταπεπλζγμένους υμῆς παρὰ το εἰκος εώρων. οἴεσθε μέν γὰρ των ξυμμάχων μόνον αρχειν ' ἐγὼ οε ἀποφαίνω δύο μερῶν τῶν ἐς χρῆσιν φανερῶν, γῆς καὶ θαλάσσης, του ἐτερου νμῆς παντῖς κυριωτατους οντας. ἐφ' ὁσον τε νυν νέμεσθε καὶ ἐν ἐπὶ πλέον βουλζ τε ' καὶ ουκ εστιν οστις τῆ υπαρχούσy παρασκευῆ του ναυτικοὐ πλέοντας υμῆς Ουτε βασιλεὐς κωλύσει, οὐτε αλλο οὐδεν ἔθιος τῶν ἐν τῶ παρόντι ' ῶστε Ου κατὰ τ ν τῶν οἰκιῶν καὶ τῆς γῆς χρείαν, ἄν μεγάλων νομίζετε ἐστερῆσθαι, αυτη ἡ δυναμις φαίνεται, οὐδ εἰκος χαλεπῶς φέρειν αυτῶν μῆλλον ῆ ου κήπιον καὶ ἐγκαλλώπισμα πλούτου προς ταύτην νομίσαντας ὀλιγωμῆσαι, καὶ γνῶναι, ἐλευθερίαν ρὰν, ἐν α -- λαμβανόμενοι αυτῆς διασώσωμεν. ραδίως ταυτα αναλ ζφ0μίνζν, ἄλλων ο υπακούσασι καὶ τὰ προσκεκτημένα φιλεῖν ἐλασσομσθαι ' τῶν τε πατέρων μὴ δείρους κατ' ἀμφότερα φανῆναι. Gμετὰ πόνων και Ου παρ' ἄλλων δεξάμενοι κατεσχον τε, καὶ προσετι διασώσαντες παρέδοσαν ἐμω, αυτά ' αἴσχιον δὲ εχοντας ἀφαιρεθῆναι ῆ κτωνένους ἀτυχῆσαι γ ἰέναι δὲ τοῖς ἐχθροῖς ὁμόσε μὴ φρονήρατι μονον, ἀλλα καὶ κατας ρονήματι. αυχζμα μὲν γὰρ lκαὶl απὼ ἀμαθίας ευτυχοsς καὶ δειλῶ τινι ἐγγίγνεται. καταφρόνησις δὲ ἡ δς ὰν καὶ γνώμρ πιστευll τῶν ἐναντίων προέχειν ο ῆμῖν υπάρχει. καὶ την τόλμαν απῖ τῆς ὁμοίας τύχης ἡ ξύνεσις ἐκ του υπέρφρονος εχυρωτέραν πσρέχεται,
Parare. 7, 75. μείζω ῆ κατὰ δάκρυα
πεπονθόrας. IIh. μεγάλων intolligendum ώς μεγ., et Ilipsi non inlisitatii: ne ple Pit in ex sua, sed vulgi attici, opinioli e μεγάλα haec dicit Pericles. χαλεπῶς φέρειν αὐτῶν. geni ivus causae: v. I, 77., Maim. gr.
πιον - νομίσαντας ολιγωρῆ- α ι. vetetit eos aegre serie antis uinusum aedium et agror lin, Potius pie illa aestimata quanti liortulum vel ejusnao li Ornanieli tuni divitia mini contemnere. - , πρὀς ταντ νr προς
την κτῆσιν τῆς θαλάσσης coni paratione iacta isto runt cuni imperio nia inris). E S., apud mi em item ponen dum censeo ῆ ου κήπιον, non, ut vulgo et apud hunc, et apud ipsum
κήπιον etc. φιλεῖν, solere, ut I, 78., 79., etc. - κτω μέν ου ς, aequirentes. κατ' ἀμφότερα. i. e. κατὰ τὁ κατίχειν τε, καὶ διασώσαντας παραδιδόναι. - qua semiuntur paulo Post, verti a φρόνημα et αυχημα synon uia qui lon sunt, et elatu in ali iniurii denotant. sed illuit in thoianam, hoc in niat lanx parieni accipitur, ut Iuni in Druin silentia et eo dentia. et citraημα ipii leni nil Lacedaemonios speciat, qui ἀμαθίας nonii ne subinde notantur vid. I, M., 84. , φρόν γα ad Allienienses. notavit Kmae m. ad Dionys. p. l95. sit. In veri,is καταφρόνησις οι ος οῦν - πιστευθ confusio est duami in Atructurarum. ut supra e. 44. M IIh.
conditione fortiιnae, ut sera Athenienses et Lacedaenionii. ἐκ του υπέρφρονος. i. e. ἐκτὸς Ου υπ., Rine fastu, qua notione έκ praepositio legitur apud
Hoinerunt, aliosmae scriptores I V.
205쪽
απὸ των υπαρχόντων, ἐς βεβαιοτερα ἡ πρόνοια.
Opem ferri jubet principatin Athenariam, illae in ne deponera PIidem tutum esse ait invisis. . . .
63. ,Πς τε πόλεως υμῆς εἰκὸς τω τιμωμένω απὸ τουαρχειν, ωπερ ἄπαντες ἀγαλλεσθε, βοηθεν, κH μη φεύγειν τοὐς πόνους, η μηδε τὰς τιμὰς διωκειπι μηδὲ νομίσαι περὶ ενὰς μόνου, δουλειας ἀντ' ἐλευθερίας, ἀγωνίζεσθαι, ἀλλα καὶαρχῆς στερήσεως, καὶ κινδύνου ων ἐν τῆ ἀριῆ ἀπήχθεσθε. ης
ουδ' ἐκστῆναι ἔτι υμῖν ἔστιν, εἴ τις καὶ τοδε ἐν τω παρόντι
δεδιὼς ἀπραγμοσύνy ἀνδραγαθίζεται. ώς τυραννίδα γαρ ξδη ἔχετε αυτὴν, Θ λαρε ιν μεν ἄδικον δοκεῖ ειναι, ἀφεγαι δὲ
επικίνδυνον. τάχιστ ἄν τε πόλιν οἱ τοιουτοι, ετέρους τε πείσαντες, απολέσειαν, καὶ εἴ που ἐπὶ σφῶν αυτῶν αυτόνομοι
οἰκήσειαν τὀ γὰρ α πραγμον οi3 σώζεται. μὴ μετὰ τοὐ δρα- στηριου τεταγμένον, Ουδὲ ἐν ἀρχούσρ πόλει ξυμφέρει, ἀλλ' ἐνυπηκόω ασφαλὲς δουλεύειν.
64. . 'εῖς δὲ μήτε υπῆ των τοιῶνδε πολιτῶν παράγεσθε, μήτε ἐμὲ δι οργῆς ἔχετε, ω καὶ αυτοὶ ξυνδιέγνωτε πολεμεῖν. εἰ καὶ ἐπελθόντες οἱ ἐναντίοι ἔδρασαν, ἀπερ εἰκὀς ην, μὴ ἐθελησάντων ἡμῶν υπακουειν, ἐπιγεγένηταί τε πέρα ἁν προσεδε- χομεθα ἡ νόσος πιδε, πρῆγμα μόνον δὴ των πάντων ἐλπίδος κρεῖσσον γεγενηuενον. καὶ δι αυτὴν οἶδ' ὁτι μέρος τι μὰλλον ἔτι μισοὐμαι, ου δικαίως, εἰ μὴ καὶ , ὀταν παρα λόγον τι ευπράξητε, ἐμοὶ ἀναθήσετε. φέρειν τε χρὴ τά τε δαιμόνια ἀναροκαίως, τά τε απὸ τῶν πολεμίων ἀνδρείως' ταυτα γὰρ ἐν ἔθει τῆδε τῆ πόλει πρότερόν τε. Iν, νυν τε μὴ ἐν υμῖν κωλυθῆ. γνῶτε δὲ ἄνομα μέγωτον αυτην ἔχουσαν ἐν πῆσιν ανθρώποι-
quia metu in praesentia viri ut madesidia Mult pro deme, eedens imperto. quasi id initiatum ait. Hic.οί τοιουxοι οί ἀπράγμονες. s. particula eth post 1τέρους pertinet ait seqnens καί. ntroque modo Magni odi homines perdoro ὸicit roni publicani. titin si ceteris sei l. sociis persuadent, eosmie ad sitam sententiam tradueunt, tun si soli per Aeae suis institutis liliori in rempubli- enm administrant. Eae tih. ξυμφέρει. inteli. to απραγμον,
illa In RV non vinu in . sileriant Athenien
206쪽
διὰ τὸ ταῖς ξυμφοραῖς μ' εἴκειν, πλεῖστα δε σώματα κώ πόνους ἀναλωκέναι πολεμω, καὶ δύναμιν μεγίστqν δq μέχρι τοὐδε κεκτVμένην, ἐς ἐς ἀχιον τοῖς ἐπιγιγνομένοις, ην καὶ νυν υπενδῶμέν ποτε πάντα γὰρ πέφυκε και ἐλασσουσθαι μνήμη καταλελείφεται Ελλήνων τε δτι Ἐλλqνες πλείστων δηῆρξαμεν, καὶ πολέμοις μεγίστοις ἀντίσχομεν πρός τε ξυμ παντας καὶ καθ' εκάστους, πόλιν τε τοῖς πdσιν εὐπορωτάτην καὶ
μεγίστην ώκήσαμεν. καίτοι ταυτα ὁ μὲν ἀπράγμων μίμφαιτῶν, ὁ δε δρῆν τι βουλόμενος κάὶ αυτῖς ζηλώσει, εἰ δέ τις μηκε κτηται, φθονήσει' το δὲ μισεῖσθαι καὶ λυπηροὐς ει ναι ἐν τῶ παρόντι πῆσι μn υπῆρξε δ', ὁσοι ετεροι ἐτερων ῆξίωσαν ἄρ- χεὶν δοτις δ' ἐπὶ μεγίστοις τὀ ἐπίφθονον λαμβάνει, ὀρθῶς βουλεύεται. μῖσος μὲν γὰρ οὐκ ἐπὶ πολὐ ἀντέχει. ἡ δε παραυτίκα γε λαμπρότqς κώ ἐς τὀ ἔπειτα δόξα αείμνηστος καταλεμ πεται. υιιεῖς δε ἔς τε τὸ μέλλον καλον προγνύντες, ἔς τε το Lαυτίκα μθ αἰσχρῖν, τω ῆδη προθυμω ἀμφότερα κτήσασθε, καὶ Λακεδαιμονίοις μήτε ἐπικρρυκευεσθε, μήτε ἐνδqλοι ἐστε τοῖς παροsσι πόνοις βαρυνόμενοι, ώς οῖτινες π9ος τὰς . hvuφ09 γνώμν μὲν ῆκιστα λυποίνται, ἔργω δε μάλιστα ἀντεχουσιν, ουτοι καὶ πόλεων καὶ ἰδιωτῶν κράτιστοί εἰσι.
Parent quidem Pericli Athenienses publice, sed privatim lugent, tan-
65. I ιαμα ὁ Περικλῆς λέγων ἐπειοῆτο τους Αθηναίους τῆς τε ἐπ' αυτὸν οργῆς παραλυειν, καὶ ἀπὼ τῶν πα9όντων δεινῶν ἀπάγειν την γνώμην. οἱ δὲ δημοσία μὲν τοῖς λογοις ἀνεπείθοντο. καὶ ουτε πρὼς τοὐς Λακεδαιμονίους ἔτι ἐπεμπον, ἔς τε τον πόλεμον μῆλλον ῶρμ imo ' ἰδία δὲ τοῖς. παθζμασιν ἐλυπουντο, ὁ μὲν δῆμος, ὁτι απ' ἐλασσονων ὁρμώμενος ἐστέρητο καὶ τούτων, οἱ δὲ δυνατοὶ, καλὰ κτήματα κατὰ την χωθραν. οἰκοδομίαις τε, καὶ πολυτελέσι κατασκευαῖς. ἀπολωλεκο- τες, τὸ δὲ μέγιστον. πόλεμον ἀντ' εἰρήνης ἔχοντες ' ου μέντοι πρότεοόν γε οἱ ξυμπαντες ἐπαύσαντο ἐν οργῆ ἔχοντες αυτυν, πρὶν εζημίωσαν χὐ μασιν.
eonsulit. Port.ῆ δὲ παραυτίκα γε -. libri4 δὲ π. τε -, quae scriptura tran ergos egit viros doctos. bene Ilia-ron. Militer. ,,der gegen artige Glan aber hinteria ei bi auch Rir die Zulcunn ala vi vergessi icher Rufini. υμεῖς δὲ - κτήσασθε. una igitur et futurum deerga prospicientes, et id, Ῥιοd neque in praesentia
tu B est, uir mque alacri, quo Iam est/s, animo acquirite. ἀντεχουσιν, εe o ranant, re sistunt
207쪽
Mox tamen propter modeste et gloriose alite liellili in iliis imit.iiii rini pii Mica in doliuo croatiir dux, sed i revi post obit, ni it,itione Pt ava ratia in ravescentibus.
'Tστερον δ' αυθις ου πολλῶ . ὁπερ φιλεῖ ομιλος ποιεῖν, στρατVγὀν ειλοντο, και πάντα τα πράγματα ἐπίτρεχ αν. ων
μεν περὶ τὰ οἰκεῖα 1καστος ηλγει. ἀμβλυτεροι ηοη ὁντες, ων δε ἡμπασα ' πόλις προσεδεῖτο. πλείστου ἄξιον νομίζοντες ει ναι. δσον τε γαρ χρόνον πρου θ τῆς πόλεως ἐν τῆ εινον Γ, μετρίως ἐξηγεῖτο. και ασφαλως διεφύλαξεν αυτὴν, κῶ εγένετο ἐπ' ἐκείνου μεγίστη ἐπεί τε ὁ πόλεμος κατίστη, ὁ δε φαίνεται καὶ ἐν τούτω προγνους την ὁύναμιν. ἐπεβίω δὲ δύο ἔτη καὶ ἔς μῆνας ' κώ ἐπειδὴ ἀπέθανεν, ἐπὶ πλέον ἔτι ἐγνώσθη ἡ πρόνοια
αυτοs ες τον πόλεμον. ὁ μεν γὰρ ησυχάζοντας τε, καὶ τοναυτικῖν θεραπεύοντας, καὶ α9χὴν μὴ ἐπικτωμένους εν τῶπολέμω, μηδε τῆ πόλει κινδυνεύοντας, ἐφ' περιέσεσθαι ' oι Oὲ ταυτά τε πάντα ἐς το υναντίον ἔπραξαν, και αλλα ἔξω του πολέμου δοκοvντα ει ναι κατὰ τὰς ἰδίας φιλοτιμίας καὶ ῖδια κέρδqκακῶς ἔς τε σφῆς αυτοῖς, και τους ξυμμάχους. ἐπολίτευσα α κατορθούμενα μεν τοῖς ἰδιώταις τιρὴ καὶ ω'έλεια μKλλονην, σφαλόντα δε τρ πόλει ἐς τον πολεμον βλαβq καθίστατο.
Periclis inpetii uin et alictoritas.
Asτων δ' ην, ἔτι ἐκεῖνος μὲν, δυνατος ων τῶ τε ἀξιώματι,
novum imperium quaerentea durante
bello. ἄλλα ζξω του πολέμου. liis
vectis secundum Amio lini significantur parerga luaedain belli pelo-
unc nostraim dicitur ὁ πόλεμος , ei talia sua mini Atheniensium in Cr -
an ni sortim, quo Cretenses xiliuni serrent sine intermissione Phormioni 2, M.; variae expellitiones siculae ante saniosam illani; iii ursi in Melum iiisula in , sitia in liri,ioneoninis Graecia indiunata e tet alia tu in Boeotii i h , Eli in nisi sunt Athenienses ait Pellium ἔ sortasse etiani V riix eoiiata navium ἀργυρολόγων, V lui titiae nnrrantur 3, 19., filii it lis conatis socii vexati in ala dominationis atticae perset liet ant. CL Plui.
aut imperitus. αλλ' ώς προς αντι- διαστολὴν του κοινου καὶ τῆς πόλεως εἰρηκε. S. privatia hominibva. μῆκοντα ταλάντοις, auctore Diodoro 12, 4b. coiitra Plui. Pericle, C. 3b. tradit, eos, qui minimum, quin
narrat Aristides vol. 2. , P. 2 9., 2bI., 262. G-r. ὁ δὲ ραίνεται - προγνους τὴν δ υ ν. scit. τῆς πόλεως. V. sinein hujus capitis. -r. sic ma Time post Leinporales particulas in
Rpodosi ponitur di.' I, II. ἐκνιδὴ δὲ ἀφικόμενοι μάrη ἐκράτησαν, δῆλον
208쪽
τ ζν δυναμιν, προς ζωνην λεγειν, αλλ' ἔχων ἐπ' αξιώσει καὶ προς ορδον τι αντειπεῖν. οπότε γοὐν αἴσθοιτό τι αυτοῖς παρὰ καιρον υλει θαρσοsντας, λέγων κατέπλοσσεν ἐπι το φοβεῖ
σθαι - καὶ δεδωτας αυ ἀλόγως ἀντικαθίστq πάλίν ἐπι τυ θα σεῖν. ἐγίγνετό τε λόγω μὲν δημοκρατία, εργω οε ὐπὐ του πρωτου ἀνδρος αρrή. οἱ δε υστερον, ἰσοι αυτοὶ μῆλλον προς αλλ'λους ὀντες καὶ ὀρεγόμενοι του πρῶτος εκαστος γίγνεσθαι ἐτραποντο καθ' ἐδονας τω δήμω καὶ τα πράγματα ἐνδιδόναι.
ων ἄλλα τε πολλὰ, ῶς ἐν μεγάλρ πόλει καὶ αὐχὴν ἐχουσst, 'μαρτήθο, . καὶ ο ἐς Σικελίαν πλους, ἔς οὐ τοσουτον γνώμης
αμαρτημα ην προς ους ἐπῆεσαν, ὁσον οἱ ἐκπέμψαντες, ου τὰ προσφορα τοῖς οἰχομένοις ἐπιγιγνώσκοντες, αλλὰ κατὰ τὰς ἰδίας διαφορας περὶ τῆς του δήμου προστασίας. τά τε ἐν τGστρατοπεδω αμβλυτερα ἐποίουν, καὶ τὰ πεοὶ την πόλιν πρωτον ἐν αλληλοις ἐταράχθησαν. σφαλέντες δ ἐν Σικελία ἄλλη
eon lauisset, clades sicula ot totam Atticani ins stati A inalor in Ilias in seeuta Pst. ιlla ae etsi speciem alia plana lial sent, tamen Stephano et I idolo assentior.
reb/ιa urbicas turbari inter se aetrepi lare coepimunt. prudentia et auctoritate, ii latea Periclis sitimant, destituti.
209쪽
τε παρασκευῆ, καὶ τοs ναυτικοs τῶ πλείονι μορίω κώ κατὰ την πόλιν ῆδρ ἔν στάσει ὁντες, ομως τρια μεν ἔτη αντεῖχον τοῖς τε προτερον υπάρχουσι πολεμίοις, καὶ τοῖς απὁ Σικελίας μετ' αυτῶν. καὶ των ξυμμάχων ετι τοῖς πλείοσιν ἀ8εστηκόσι, Κύρω τε υστερον βασιλέως παιδὶ προσγενομένω, ὁς παρεῖχε χρήματα Πελοποννησίοις ἐς το ναυτικόν καὶ ου προτερον ἐνί-
ωσαν ῆ αυτοὶ ἐν σφίσι κατὰ τὰς ἰδως διαφορὰς περιπεσόντες ἐσφάλησαν. τοσολον τῶ Περικλεῖ ἐπερίσσευσε τότε, ἀφ' ίν
tiani nostram , hunc nil meritu nnnuia Tlini non convenire rebus gestis , et
Corruptum esse a , i. e. δέκα, in V, l. e. τρεῖς, secuti sunt Poppo et Goellerus; nee Κrsigeriis, vulgataniele tulere conattas, in censura Goel-lerianae editionis Bibl. erit. I828. p. f., profecit: nam inter cladent Siciliensent et Allienas L.FAandro, Pace composita, traditas Propemodum de-Cein Enni Con Iluinni lir, si tuid in ini-lio Septembris nostri n. 13. lili in Raan Sicilia clades Experti glint Athenienses, I,ysander autem Piraeuii intravit post ine lium Aprilem no striin a. 40 . ita certe lio e in anni efficiuntur, et Titu cydides, ciui naturat s atinos sequitur, putari possit
in per Ctos annos pro integra nu- II masse. vel dicendum, III Nyclicleni Con putare anno a revocations Alia
ltui tempus, cum Athenienses obsessiet sanie laborantes primos ad Asti deinet I. aco laemonem legatos miserrant Xeii. Hellen. 2, 2, II. . avocatisfi ab initierio Alen,iades est a. 415. mensedulio, legati autem ad Agidem de deditione nussi a. 40 . mense Ianuario. sic a inplius dece in anni effieiuntur, dum Athenienses , licet calumniis ei colitentionibus inter sese de princi- ,atu in civitate res per verterent,
nostibus tamen sui adnuuluin auctis resistebant. qtiae videtur mens esse scriptoris: Calamitates eni In Oinne repetit ab Istis contentio nil nis et
calunullisi qm,1η τά τε ἐν τῶ στρατοπίδω αμβλύτερα ἐποίουν . καὶ τὰ περι την πόλιν πρῶτον ἐν ἀλλήλοις ἐταράχbζσαν. tamurisi vero in Sicilia gravis si ina clade assecti fuerint, et Jnni Aeditione, iluae ejus cladis Causa suerit, laborarent, tamen Ομως non Peloponnesiis solii in , sed etiain aliis hosLibus, qui illis aecessissent, et ropostea, decem annos restitisse ait, inde recte colligens, Athenienses, sicut Pericles lare praedixerat, si fie-ditionibus abstinuissent, et non ut quisque cupiditatibus indulsissent, Peloponnesiis superiores futuros fuisse. - Particula μεν Post Tρια reserpnda est ad verba καὶ οὐ προτερον ἐνίδοσαν : nam Post μεν non nilni In et τὲ, et καὶ, poni per anacoluthiam, ista transeatur a disjunctione, quae per μὲν - δὲ exprimitur, ad conjunCtionem. illIam significant καὶ vel τὲ, docet Herni. ad Vig. p. 8 I. V.
8, 81. extr., ete. EX IIk. βασιλέως. I arii II., si v Nothi, qui suit filius Artaxerxis I. Iaon i-
l77.; φ , t 949, aptissimumque fieri in tetitiae est αυτως, hoe ipso riindo v. Herni. ann. ad Viger. p. 736. , quo a illiue tot hosti Mas restiterant Athenienses; de indo a pluritriis libris
Bhest τῶν, Et pro αυτων Gr. ofitendit αὐτῶ. mi et otiani αυτῶν quod interprelatitur μυνων , iluasi solis Peloponnesiis Pericles superiores fore sperasset Athenien Aes , non item Siculis, sociisque, simi i O L defecerunt, et vro. verum de his qui dena non cogitabat ille, Red Lacedaen Onios, quil us 1 une t=.iul uni Cesserat, ut ip elatetur eap. 6 . , rursiis et facile vi-etii in iri ab Atheniensibus Confidebat. liis rationibus adducti scripsimus αυ
210쪽
αυτως προέγνω καὶ πάνυ αν ὐαδίως περιγενέσθαι την πόλιν
Peloponnesioriun exercitus, naissias in institam Za Vnthum. aoelain Ath ni elisitIn , vastata terra doinum redit.
66. οἱ δε Λακεδαιμόνιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι τοs αυτου θέρους ἐστράτευσαν ναυσὶν ἐκατὰν ἐς Ζάκυνθον την νῆσον, ηκεῖται αντιπερας πιλιδος ' εἰσὶ δὲ πιαιῶν των ἐκ Πελοπον σου ἄποικοι, καὶ Ἀθηναίοις ξυνεμάχουν. ἐπέπλεον δὲ Λακεδαιμονίων χίλιοι ὁπλῖται, καὶ Κνῆμος Σπαρτιάτης ναύαρχος ἀποβάντες δὲ ἐς την γην ἐδήωσαν τα πολλά ' καὶ ἐπειδη οὐ ξυνεχώρουν , ἀπέπλευσαν ἐπ' οἴκου.
Peloponnesioriam legati, ad regem Persariani missi de foedere, a Sadoco intercepti iii Tii racia et Allieniensibus traditi, ali his intimsici illitur.
θιος, καὶ Λακεδαιμονίων πρέσβεις, Ἀνήριστος, καὶ Νικόλαος, καὶ Στρατόδημος, καὶ δεγεάτης Tιμαγορας, καὶ Ἀργεῖος ἰδία Πόλλις. πορευόμενοι ἐς την ωσίαν ώς βασιλέα, ει πως πεί
σειαν αυτον χρήματά τε παρέχειν, καὶ ξυμπολεμεῖν, ἀφικνουν- ται ώς Σιταλκην πρῶτον του Πρεω ἐς Θράκην, βουλόμενοι πεῖσαί τε αυτὼν, εἰ δυναιντο, μεταστάντα τῆς Mθηναίων ξυμμαχίας στρατευσαι ἐπὶ την Ποτίδαιαν, ου ην στράτευμα τῶν Ἀθηναίων πολιορκοίν, καὶ, ίπερ ῶρμηντο, δι' ἐκείνου πορευθῆναι πέραν του Ελλησπόντου ώς Φαρνάκην τον Φαρναβάζου, δς αυτοῖς ἔμελλεν ώς βασιλέα ἀναπέμψειν. παρατυχόντες δε Ἀθηναίων πρέσβεις, Λέαρχος Καλλιμάχου, καὶ ωμεινιάδης Φιλήμονος, παρὰ τῶ Σιτάλκν πείθουσι τον Σάδοκον, τον γεγενημένον Αθοναῖον, Σιτάλκου υιὸν, τους ἄνδρας ἐγχειρ σαι σφίσιν, ὁπως μὴ διαβάντες ώς βασιλέα την ἐκείνου πόλιν τὀ μέρος βλάψωσιν ὁ δὲ πεισθεὶς πορευομένους αυτοὐς διὰ τῆς Θράκης ἐπὶ τὸ πλοῖον, ω ἔμελλον τον 'Eλλήσποντον πωραιώσειν, πριν ἐσβαίνειν, ὶυλλαμβάνει, ἄλλους ξ. πέμψας
μετὰ του Λέαρχου καὶ Ἀμεινιάδου, καὶ ἐκέλευσεν ἐκείνοις παραδουναι ' οἱ δε λαβόντες ἐκόμισαν ἐς τὰς Ἀθήνας. ἀφικομένων δε αυτῶν , δείσαντες οἱ Α ναῖοι τον Ἀριστέα, μ' αὐθις οφῆς ἔτι πλείω κακουργy διαφυγών, ἔτι και προ τούτων τὰ τῆς Ποτιδαίας καὶ τῶν ἐπὶ Θράκης πάντ' ἐφαίνετο πράξας
67. Id ία, privatim, suo nomine civitas enim Argivortiin a lance laemoniis aliena erat. II e.
v περ ῶρμηντο. Guae ante haec leguntiu in plerisque libris, sed absunt a Cl., Reg., Basil ., Alig., ne
quo a Valla re ita sunt, versa καὶ παυσαι βοηθεῖν τε αὐτοῖς, supe nua illa a te inconcinna, merito in diIcta videntur a Poppone, quem sermseCuti alint recentiores Tsucydi lis editores. την ἐκείνου πόλιν, Athenas, e vj iis urbis civis factus erat Sucloeus. . eap. 29. - το μέρος, quantum n lpata Gaet. ΗΚ