장음표시 사용
191쪽
ενδι ατῆται. ολ νυν νμεῖς ζqλώσαντες, καὶ το ευδαιμον τὼ ἐλεύθερον, το θε ἐλεύθερον το ευε υχον κρίναντες, μV πε9t 9ῆσθε τους πολεμικους κινδύνους. Oυ γὰρ οἱ κακοπ9αγουντες δικαιότερον ἀφειδοῖεν αν τοὐ βίου. οις ἐλπὶς ουκ ἐστιν αγα-
s. αλλ' οἷς ῆ ἔναντία μεταβολη ἐν τῶ ζῆν ετι κινδυνεύεται, καὶ ἐν οἷς μάλιστα μεγάλα τα διαφέροντα, ἐν τι πταίσωσιν.
αλγεινοτέρα γὰρ ἀνδρί γε φρόνημα εχοντι ἡ ἐν τῶ μαλακωσθῆναι κάκωσις η ὁ μετὰ ρώμ ς καὶ κοινῆς ἐλπίδος ἄμα γι
Convertitur oratio ad occisor in paret tes, titi Os , gl aros ut milfi ille sor tunae . liteminisse bibet clim aliarii in rerunt, quae illis successerint tum g tutiorum, ante ex ipsis filiis pereeptorum.
44. ,,Aιόπερ καὶ τους τῶνδε νυν τοκέας, ὁσοι πάρεστε,
ουκ ολοφύρομαι μαλλον η παραμυθήσομαι ' ἐν πολυτρόποις γὰρ ξυμφοραῖς ἐπίστανται τραφέντες το δη ἀτυχες, οι αν τῆς ἐκπρεπεστάτζς λάχωσιν , ῶσπερ οἶδε μεν νυν τελευτῆς. υμεῖς δὲ λύπης, καὶ οἷς ἐνευδαιμονῆσαί τε ὁ βίος ομοίως καὶ ἐντελευτῆσαι ξυνεμετρήθη. χαλεπὀν μεν οὐν οιδα πείθειν ον, ων καὶ πολλάκις εξετε υπομνήματα ίν ἄλλων. ευτυχίαις, αις ποτὲ
καὶ αυτοὶ γάλλεσθε, καὶ λύπη ουχ ων αν τις μ' πειρασάμενος αγαθῶν στερίσκηται, ἀλλ' ου αν ἐθὰς γενόμενος ἀφαιρεθῆ.
ἔπεται γὰρ ευ ψυχία μὲν η ἐλευθερία, ταύτη δε ξ εὐδαιμονία καὶ ὁ μακάριος βίοςJ. m.
- πταίσωσιν. beatioru n. qui habeant, citiae conservari velint, potius esse ait, ut vitae non pareant, illla n nis tr viventium, velut Lacedaemoniorum; gravioresque esse illorum
N T ω. pleraque codd. ἐν τῶ μετὰ
του μαi., nuae miror cuiqtiam pla- et isse, si iliaciem aperte glossa est uετὰ του, Rublecta in Iis, H Iae sequuntur, Cli in videatur varisimile, Thii evd dein ama e orationem. sentit nobiscum
κάκωσις, κακότης , ea lamitas, clades, mors, ut haec directo res potita parit vertus ῆ ὁ μετὰ Φώμης
ευπρεπ., ContrarIa titudem ae , ti an hic opus est, sententiar opponunti r
eni in h. l. infelices felici nis, id ita eerpetuo. ok ἐνευδαιμονῆσαί τε -υνεμετρήθη, neque vel filioriun occisorum τελευτὴ , vel parentum λύπη, dicenda suiι ευπρεπεστατη, sed ἐκπρεπεστάτο, insignis, ut 3 e mu-xime . in in tam Partem. . sic 3, bo. ἐν μεντοι τῶ πολ μω ούδεν ἐκπρεπέστερον ἡπο υμῶν Οἴτε ἐπάθετε, Ουτε εμελλήσατε. de confusis adjectivis ἐκπρεπὴς eL ευπρεπὴς v. I, 38. α et ευ per sceri tralatilium est: itule istuci ευτυχές. ἐνευδαιμονῆσαί τε: τουτέστιν ἐν ευδαιμονία καὶ ζῆσαι, καὶ τελε-ῆσαι. S. χαλεπον - ἄφαιρεθῆ. dissi
cile osse ait persuadere ho nimis ne doleant de rebus, quurum strit Prospere ab se si starum meminerint, et de amissis thonis , quibus fissueti fuerint. - ἄλλων. αλλων πραγ--των. - καὶ λ v π q. mali in ώς λ.
192쪽
Ii itiir otulit mire eos di bore. Priatque spe alior in ldierortani. t i omini ossiciis mirsiis otiani resti illi lii .1 Pro juro filio fritatiar . seniores auten iuvam i,oatae ii nitie longioris vitae inenioria, et expectatione eiustioli orifice propter filior iiii gloriana snielidae.
. ρτερεῖν δὲ χρὴ καὶ αλλων παίδων ἐλπίδι, οις ἔτι ηλικία τέκνωσιν ποιεῖσθαι ' ωα τε γὰρ των οDκ ἔντων λήθq ot ἐπ - γιγνόμενοί τισιν ἔσονται, καὶ τῆ πόλει διχόθεν, ἔκ τε του μ
ἐρημοίσθαι. καὶ ασφαλεία. ξυνοίσει ' ου γαρ οἷόν τε ἴσον τι ηδίκαιον βουλευεσθαι, οῖ αν μη καὶ παῖθας ἐκ του ὁμοίου πα-ρaβαλλομε νοι κινδυνευωσιν. O σοι δ' αυ παρηβήκατε, τον τε
πλείονα κέρδος, ον ευτυχεῖτε, βίον ἐγεῖσθε, καὶ τόνδε βραχυνεσεσθαι, καὶ τυ τῶνδε ευκλεία κουφίζεσθε τὐ γαρ φιλότιμον ἀγήρων μόνον, καὶ ουκ ἐν τῶ ἀχρείω τῆς ῆλικίας το κερδαίνειν, ῶσπερ τινές φασι, μῆλλον τέρπει, ἀλλα το τιμῶσθαι.
Alloquitiir orator filios, fratres, viduasque desunt torti m.
45. .,Παισὶ δ' α1 ὁσοι τῶνδε πάρεστε, ῆ αδελφοῖς, ὁρῶ μέγαν τον αγῶνα ' τον γὰρ Ουκ ἄντα ἄπας εἴωθεν ἐπαινεῖν καὶ μόλις ἄν καθ' υπερβολὴν αρετῆς Ουχ ὁμοιοι. ἀλλ' ὀλίγωχείρους κριθείπε ' φθόνος γὰρ τοῖς ζῶσι προς τὀ αντίπαλον το δε μὴ ἐμποδὼν ἀνανταγωνίστω ευνοια τετίμηται. εἰ δε με δεῖ καὶ γυναικείας τι αρετῆς, ὁσαι νῶν ἐν χθρεία ἔσονται, μν*- σθῆναι, βραχεία παραινέσει ἄπαν σζρανῶ ' τῆς τε γὰρ ωαρ-
χονσης φύσεως μὴ χείροσι γενέσθαι υμῖν μεγάλη ἡ δόξα. καὶ ς ἀυ Δ' ἐλάχιμον ἀρετῆς πέρι σῆ φόγου ἐν τοῖς ἄρσεσι κλέος ὐ.
6. , Εἴρηται και ἐμοὶ λόγω κατὰ τον νόμον ὁσα εἶχον πρόσφορα. καὶ εργω οἱ θαπτόμενοι τὰ μὲν ξδη κεκόσμηνται, τὰ δὲ αυτῶν τους παῖδας τὸ ἀπὸ τουδε δημοσία ἡ πόλις μέχριῆβης θρέψει, ωφέλιρον στέφανον τοῖσδέ τε, καὶ τοῖς λειπομένοις, τῶν τοιῶνδε αγώνων προτιβεῖσα. ἄθλα γὰρ οIς κεῖται
ξυν ίσει. scit. τολο, τὀ παῖδας ἐπιγίγνεσθαι. fore dicit, ut pueri a denuo procreandia duplieiter Duetur urbS , Pr inunt eo, quod non ait su. tura deserta; deitulo , quod tuta novis defensorii l . b. ὁρῶ μέγαν τον αγῶνα. int. Cerianaen virtutis cum isatribus aut parentibiis, qui in bello interemti sunt, quod certamen eo n tuus fore dicit. liuo magis laudam goleant virtutes mortuorum, quibus nemo aniplius invideat. - τετίμητ ι, honoram EOIet. - καθ' υπερ βο- λῆν ἀρετῆς, summam virιutem eaehibent . oσαι νυν ἐν χηρεία ἔσον - π α ι. int. γυναῖκεs γυναικείας. non collaudandi, sed admonendi causa haec dicta sunt, ut viduae etiam posthae, it aditu ex patientia et modestia lati dem ipsis proprian elucter Iit.ῶν ἐπ' έλάrιστον - κλ. sv. e ullis seminae Laina neque laude ne lue pri bro inter viros celebretur.
Plui. Apophth. laeon. t. 6. p. 8lb. Περὶ τῶν καλῶν κἀγαθῶν γυναικῶν δένα δεῖ λόγον εἰκῆ λέγεσθαι, ἀγνοεῖσθαι δ' αυτὰς τὀ παράπαν, ὁποῖαι, πλὴν μόνοις τοῖς συμβι υσι. S7nes. de Provid. p. 105. Μίαν άρε- ghν υσιρις ωετο γυναικός ελαι τὸ μήτε τὰ σῶρα αυτῆς, μήτε τουν- , διαβῆναι την αυλιον. Ea I h.
193쪽
αρετῆς μέγιστα, τοῖς δὴ καὶ ανδρες ἄριστοι πολιτευουσι. νυν δὲ ἀπολοφυραμενοι ον προσήκει εκαστος ἀποχωρεῖτε
Proxima aestate Peloponnesii denuo iret Impunt in Atticam, peste jam incipiente. .
47. Toιόσδε μὲν ὁ τάφος ἐγένετο ἐν τῶ χειμῶνι τουτω, καὶ
διελθόντος αυτοὐ πρῶτον ἔτος του πολέμου τοὐδε ἐτελευτα.
Toυ δὲ θέρους ευθῶς αρχομένου Πελοπονν,σιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι τὰ δύο μέρη, ῶσπερ καὶ το πρῶτον, ἐσεβαλον ἐς τον ---κήν ηγεῖτο δε Ἀρχίδαμος ὁ Ζευξιδάμου, Λακεδαιμονίων βασιλεύς - καὶ καθεζόμενοι ἐδίουν την rην. καὶ οντων ρουτῶν ου πολλάς πω ημέρας εν τ/2 Ἀττικῆ η νόσος πρῶτον ῆρξατο γενέσθαι τοῖς - ναίοις, λεγόμενον μὲν κιὰ πρότερον πολλαχοσε ἐγκατασκῆψαι, καὶ περὶ Λῆμνον, καὶ ἐν ἄλλοις χωρίοιs, Oυ μέντοι τοσουτός γε λοιμὰς, ουδὲ φθορα ουτως ανθρώπων ου- δαμos ἐμνημονεύετο γενέσθαι. οὐτε γὰρ ἰατροὶ ῆρκουν τὁ πρῶτον θεραπευοντες ἀγνοια, ἀλλ' αυτοὶ μαλιστα ἔθνησκον, ὁσω καὶ μάλιστα προσῆεσαν, ουτε ἄλλη ἀνθρωπεία τέχνη --δεμία ὁσα τε προς ἱεροῖς ἱκέτευσαν υῆ μαντείοις κῶ τοῖς τοιουτοις ἐχρήσαντο, πάντα ανωφελῆ ην ' τελευτῶντές τε αυτῶν ἀπέστησαν, υπὀ τοὐ κακοί νικώμενοι.
Pergit exponere de illo morbo.
. υρξατο δε το μὲν πρῶτον. ως λέγεται, ἐξ Αἰθιοπίας τῆς υπὲρ Αἰγυπτου, ἔπειτα δὲ καὶ ἐς Αὐrυπτον καὶ Λιβυην κατέβη, καὶ ἐς την βασιλέως γῆν την πολλήν. ἐς δὲ την Αθηναίων πόλιν ἐξαπιναίως ἐνέπεσε καὶ τὰ πρῶτον ἐ' et ' Πεμ ραιεῖ ῆφατο τῶν ανθρώπων, ῶστε καὶ ἐλέχθη υπ' αυτῶν, ως
κ. τοις δ 4. vulgo τοῖσδε vel τοῖς δὲ, ili tirann illud parum lagitatum est in hoc genere, τοῖς δὲ autem feret qui leni potest, sed friget.δὴ aptissiniiun, centiesque has Par
στος ἄπιτε) causa seremia talis clausula orationis Pericleae. Cicero C til. 3, 12. Vos, Quirites. quoniam
dite -- . I.ivius 2. 56. si vobis Midetur, dia erilite, Quirinesol p. 87, 2., ante Chr. nat. 43 I. τὰ δυο μέρη. v. dicta ad 2,10. - ἐσβάλλε ι ν neutraliter no- itum, ut 2, 10. , I8., et alibi Saepe. - λεγόμενον μεν - ἐγκατασκῆψαι. licet 1εγόμενον accipi possu pro nominativo absollit ,
φος υπήντησεν. - ἐγκατασκῆψαι proprio de fulmine, deinde vero de malis liuibusvis gravioribus climi inpetu ingruentibus, dicitur. Pro OP.
H. Ρ. 2. p. 78. ἐπέσκηψε δὲ τοῖς μὲν ωρα θέρους. Eae Ime. οὐ τε γὰρ - ἀγνοία. i. e. nihil ab initio proselebant mcciita,
utpote sanare malum ennati paras mcognita eius natura . Hlc. 8. υπ' αυ τῶν. ii telligendum τῶν ἐν Πειραιεῖ, ineolar m Pirae .
194쪽
οἱ Πελοποννήσιοι φάρμακα ἐσβεβλῆκοιεν ἐς τὰ τρωτα κρῆναι γὰρ οἴπω ἰσαν αὐτόθι γ υστερον δὲ καὶ ἐς τVν ἄνω πόλιν
ἀφίκετο, καὶ ωHiσκον πολλῶ μῆλλον ῆdq. λεγέτω μεν ουν περὶ αDros, ώς ἔκαστος γιγνώσκει, καὶ ἰατρος, καὶ ἰδιώτης, ἀφ' οτου εἰκὀς ἐν γενέσθαι αυτὀ. καὶ τὰς αἰτίας ἀστινας ν μιζει τοσαύτης μεταβολῆς ἱκανὰς εἶναι, καὶ δύναμιν ἐς το μεταστῆσαι σχεῖν ἐγώ δὲ οἷόν τε ἐγίγνετο λέξω. καὶ . ἀφ' Αν ἄν τις σκοπῶν, εἴ ποτε καὶ αυθις ἐπιπέσοι, μάλιστ' οῦν ἔχοι τι προειδὼς μὴ ἀγνοεῖν. ταυτα δηλώσω, αυτός τε νοσήσας, καὶ αὐτὰς ἰδὼν ἄλλους πάσχοντας.
Morti ictu in oninino suisse illii in annum, alias lite infimilitates abiisse iii Contagiuili istius niorbi, iiiii sit se describiti tr.
9. Tο μεν γὰρ ἔτος, ῶς ώμολογεῖτο, ἐκ πάντων. μάλιστα δὴ ἐκεῖνο ἄνοσον ἐς τὰς ἄλλας ασθενείας ἐτυγχανεν οπι εἰ δετις καὶ προέκαμνέ τι, ἐς τομο πάντα ἀπεκρίθη. τους δ' ἄλλους απ' ουδεμιας προφάσεως, ἀλλ' ἐξαίφνης, υγιεῖς ἄντας, πρῶτον μὲν τῆς κεφαλῆς θέρμαι ἰσχυραὶ, καἱ των ὀφθαλμῶν ω υθήματα. καὶ φλόγωσις, ἐλάμβανε καὶ τὰ ἐντῖς. ῆ τε φάρυγξ, καὶ ἡ γλῶοσα, ευθίς α ατώδη ἐν, καὶ πνείρα ἄτοπον και Ουσῶδες ἐφίει ἔπειτα ἐξ αὐτῶν πταομὸς καὶ βράγχος ἐπεγίγνετο. καὶ ἐν Ου πολλῶ χρόνω κατεβαινεν ἐς τὰ στήθη ὁ πόνος μετὰ βηχὸς ἰσχυρos κώ oπότε ἐς την καρδίαν στ ρίξαι
ανίστρεφε τε αυτὴν, καὶ ἀποκαθάρσεις χολῆς πῶσαι, οσαι υπδἰατρῶν ώνομασμεναι εἰσὶν, ἐπίεσαν, καὶ αυται μετὰ ταλαιπωρίας μεγάλης. λυγξ τε τοῖς πλείοσιν ἐνέπεσε κενὴ, σπασμῖν
ἐς το μεταστῆσαι δ τὀ μεταβα- χειν. S. Post μεταβολῆς haec verba abundare, iacile senties; sed similia alitii reperiuntur. I, 3. πρὼ Εων ωλῶν πρότερονr I, 23. προέγραψα πρῶτονr 1, 58. τότε δὴ κατὰ τον καιρὸν τολονr I, 1. Θουκυδίδης ξυνέγραφε τον πόλεμον - ῶς ἐπολέμησαν προς ἀλλήλους. II h.
bene tamen Reisita, mollita perissologia, καὶ δύναμιν etc. deest enim libris καὶ, liauattim, opinor, a sinii li- ναι vicino. Plaeuit iis remedium etiam Bauero et Cora io. 9. πνεῶμα ἄτοπον, λaluum in astitum. Bachni. Anecd. gr. I., P.
I 60. ἄτοπονι αντὶ του ἄλογον, θανuάσιον , παράδοξον, ξένον, κακῶν, μοχθηρόν. ἐς τη. καρ δίαν. καρδία eat eteribus, vellit Hippocrati et Thuc didi, Oa ventrieuli, το στόμα τῆς γαστρῖς, ut docet Nemesius de Nat horn. c. 20. Lucretius, qui totam hane pestilentiae clescriptionem diligenter expressit 6, 1139. seqq., corposuit, haud dubie graeei voeabuli notiolte subjecta latino. Eae IIh. ἀποκαθάρσεις χολῆς πῶ - σαι. I timis o ἀνακαθάρ σεις τῶν τις ἰατρῶν ἔφη γραπτέον εἶναι '
κυδίδης, απλῶς εἰπὼν ἀποκάθαρσιν, ὁποτέραν ἐννοεῖ, O- εχηκεν. χως
γὰρ την ἐς τὰ κάτω λέγει, πλὴν οτι
παρακατιὼν διά ροιαν τοὐτο λέγει. Krausa. Disqiiisit. de natura morbi
,, I tu C. liis verbis inuicat inateriaruin biliosarum evacuationes, inprimis per vomuum laetas. quae inter se differebant et totore, et odore, et sapore. ete. S. ἀπ οκαθάρ alis: αποκρίσεις, κενώσεις. - μετὰ ταχαι π.μεγάληςr τῆς δυσεντερίας δθλ. λυγξ κενήρ ἔστι γὰρ καὶ λυγξ πλήρης, ῶς καὶ Ιπποκράτης διδάσκει. S. Hippocr. Aehorasm. 6, 39. σπασμοὶ γίγνονται η υπῖ πληρώσιος,
195쪽
ἐνθιδουσα ἰσχυρὸν τοῖς μὲν μετὰ ταὐτα λωφήσαaπα. τοῖς δεκαὶ πολλῶ υστερον. καὶ τὰ μὲν αωθεν ἱπτομένω σῶμα ουκἄγαν θερμὼν ἐν, ουτε χλωρὸν, ἀλλ' υπέρυθρον, πελιτνὐν, φλυκταίναις μικραῖς καὶ ε λκεσιν 4ζνθηκός τὰ ιε ἐντῖς Ουτως ἐκάετο, ῶστε μήτε τῶν πάνυ λεπτων ἱματίων καὶ σινδόνων
τὰς ἐπιβολὰς, μήτ' ἄλλο τι ῆ γυμνῖν ἀνέχεσθαι. ῆδιστά τε ἀνἐς υδωρ ψυχρὀν σφῆς αυτους ρίπτειν. καὶ πολλοὶ τοsτο τῶν μελημένων ἀνθρώπων καὶ ἔδρασαν ἐς φρέατα, τῆ δίφνὶ ἀπαυ-oτω ξυνεχόμενοι. καὶ ἐν τῶ ὁμοίω καθειστήκει τό τε πλέον καὶ
ἐλίσσον ποτόμ' καὶ ἡ απορία του μνῆ iσυχάζειν, καὶ ῆ αγρυπνία.
ἐπίκειτο διὰ παντός' καὶ τὀ σῶμα. οσονπερ χρόνον και ἡ νοσος ἀκμάζοι. ουκ ἐμαραίνετο, ἀλλ' ἀντεῖχε παρὰ δοξαν τῆ ταλαιπωρω, ῶστε ῆ διεφθείροντο οἱ πλείους ἐνατα ι, καὶ ψο- μαῖοι, υπὸ του ἐντὸς καυματος, ἔτι ἔχοντές τι δυναμεως, η. εἰ διαφυγοιεν, ἐπικατιόντος του νοσήματος ἐς την κοιλίαν, καὶελκώσεώς τε αυτῆ ἰσχυρῆς ἐγγιγνοuένης, καὶ διασ2οίας αμαακράτου ἐπιπιπτουσης, οἱ πολλοὶ υστερον δι' αυτὴν ἀσθενείαἀπεφθείροντο. διεξίει γὰρ διὰ παντος του σώματος ἄνωθεν ἀρξάμενον τὀ ἐν τῆ κεφαλῆ πρῶτον ἱδρυθὲν κακόν καὶ εἴ τις ἐκ τῶν μεγίστων περιγένοιτο, τῶν γε ἀκρωτηρίων ἀντίλζψις αυτοs ἐπεσήμαινε. κατέσκηπτε γὰρ ἐς αἰδοῖα, καὶ ἐς ἄκρας χεῖρας. καὶ πόδας ' καὶ πολλοὶ στερισκόμενοι τουτων διέφευγον εἰσὶ δ' οἷ' καὶ eῶν ὀφθαλμῶν τους δε καὶ λήθη ἐλάμβανε παραυτίκα ἀναστάντας τῶν πάντων ομοίως, καὶ ἐγνύζσαν σφῆς
τε αυτους, καὶ τους ἐπιτηδείους.
Non sollini honi ines, sed etiam antinalia inire afficiuntur eo moriri .
50. Γενόμενον γὰρ κρεῖσσον λόγου τὰ ειδος τῆς νόσου τά τε ἄλλα λαλεπωτέρως ῆ κατὰ τὴν ἀνθρωπείαν.φύσιν προσμπιπτεν ε στρο, καὶ ἐν τῶδε ἐδήλωσε μάλιστα ἄλλο τι ον η
ῆ κενώσιος. ουτω δε καὶ λυγμός. pro ἐνέπεσε alii ἐνέπιπτε, quod non est ileterius. IIh. πελιτνόν. libri πελιδνὸν, sed
grammatici veteres scripturm n no
bis receptam Thuc sol vindicant. S. ad h. l. πελιδνόν ἐστι τὸ μετiros chρότητος καὶ μελανίας, οἱονεὶ μολυβδοειδές. M Bh. , , lividum Colorem igitinx gignificiit, in quein Riare olet rubello typhosa. mit,edinis illius Hippocrates meminit in Hist. Inori . I. seel. 3. , ubi Virginem ma andam Atuleris labra ardente decumbentem laborass8 ait liis affectioni 1 ns,
beatne , ete. lividas autem fuisse extremas Partes corporis ακρεα πελιδνὰ κ. ψοχρῶ). saepius nieni orat. E Krati . l. c. P. 23.
dena eatronas torporis partes se
prodebat. manifestam meiebat. ita explicat Wytten b. Ecl. hist. p. 367. ex Foesii Oecon. Hipp.r nain ἐπισημαίνε ιν in hac re exquisite et
ut duplex genitivus a vocat, alo αν-τίληvus pendeati mali invasio in extremas partes. Hic.
196쪽
τῶν ξυντρόφων τι ' τὰ γὰρ ορνεα καὶ τετράποδα, οσα ανθρώπων ἄπτεται, πολλῶν ἀταφων γιγνομένων, η ου προσίει, ηγευσάμενα διεφθείρετο. τεκμήριον Οε τῶν μεν τοιουτων Ο μθων ἐπίλειψις σαφης ἐγένετο, καὶ ουχ εωρῶντο οἴτε ἄλλως, Ουτε περὶ τοιοίτον ουθίν. οἱ δὲ κυνες μῆλλον αχ σιν παροεῖχον του ἀποβαίνοντος διὰ τὼ ξυνδιαιτῆσθαι.
Di mellis curatio pestis ni illo Certo remulio, miseriaeque aegrotoriam.
51. μεν ουν νόσημα, πολλὰ καὶ ἄλλα παραλιπόντι ἀτοπίας, ώς ἐκάστω ἐτύγχανέ τι δια7ερόντως ετέρω προς ετερον γιγνόμενον, τοιοειον ην ἐπίπαν την ἰδίαν. καὶ ἄλλο παρελύπει κατ' ἐκεῖνον τον χρόνον Ουδὲν τῶν εἰωθότωw o o, καὶ γένοιτο, ἐς τοsτο ἐτελευτα. ἔθνησκον δὲ οἱ μεν ἀμελεία, οἱ δὲ καὶ πάνυ θεραπευόμενοι ' ἔν τε ουδὲ ἔν κατίστη ωμα. ώς εἰπεῖν, ο τι χρῆν προσφίροντας ώφελεω τὐ γάρ τω ξυνενεροκον, ἄλλον τομο ἔβλαπτε. σῶμά τε αυταρκες ον οὐδὲν διμφάνη προς αυτὸ ἰσχυος περι, η ἀσθενείας, αλλὰ πάντα ξυν - ζει, καὶ τὰ πάσ/ὶ διαίτ)ὶ θεραπευόμενα. δεινότατον δὲ παντος ην τοs κακοs η τε ἀθυμμ, οπότε τις αἴσθοιτο κάμνων, προς γὰρ τὀ ἀνέλπιστον ευθος τραπόμενοι τ)ὶ γνώμn πολλῶ μῆ λον προῖεντο σφῆς αυτοὐς, καὶ ουκ ἀντεῖχον,) καὶ ὁτι ἔτερος ἀφ' ἐτερου θεραπείας ἀναπιμπλάμενοι, ωσπερ τὰ πρόβατα, ἔθνησκον καὶ τον πλεῖστον φθόρον τοsτο ἐνεποίει. είτε γὰρ
μη θέλοιεν δεδιότες ἀλλήλοις προσιέναι, ἀπώλλυντο ἔρημοι,
καὶ οἰκίαι πολλαὶ ἐκενώθοσαν απορία τοs θεραπευσοντος ' εἴτε
50. τῶν ξυντρόφων. i. e. Tῶν εἰωθότων, ut ilixit c. bl. E G. οσα ανθρώπων ἄπτεται. sic etiam Iuntini tisiirprint tangere Pro comedendo. Ovid. Mol. 7, 5bo. Alaneant tetiuere lupi. cs. Cic. Rosc. Ain. C. 26. , Horiit. Sili. 2, 6, Ν7. IIE καὶ Ουχ ἱωρ. niali in ώς D. Lτου ἄποβαίνοντος, esenti. 5 I. παραλιπόντι. dativus ah - Olut is pro παραλιπόντος ἐμοὐ. - πολλὰ - ἀτοπίας, alia multa in sol ntiae, i. e. mirae tit ille inexplicabilis disserentiae illius niori, i et
illas , trias, si sorte singillis ilici derant, in Pestilentiam trans inlitatas esse dicit Thile. easdem lue Hip-Pocrates resero, lias suisse pittat Krauss. p. 26 , angina in , Pleuritidem, clγsentemam, diaretioeam, et inpraniis erysipeliis. E G-ro. την ἰδέαν: τ6ν φυσιν. S. ,,Non
uto verer nam Mis eande in vi inal et, quam imago, i. e. externa PeCies. internam mortu naturani
Tuue ID. I. scri 'tor hic non propositu ni habet explicare v. c. b .). Germani e in Tot albia d. Maiiss. p. 26. et
v. Matth. gr. g. 59 , 2. , scit. ἐν
τοῖς ἰάμασι. in Oninibus itini notis remediis nullum ni isse dicit . quoa lliit, ito juvara ali tuis necessisio debuerit. niale pleri pie codd. et pilitores ἔν τε οδδὲ ἔν -. l. mπet. 6, 122 . nee ratio remedi conunia
riis ereta dabatur. - προς αυτό.
verba τὰ πρόβατα S. notavit haec O τι μεταληπτικὰ κ. μεταδοτικὰ τῆς νόσου. Junge igitur ύναμπ. ῶσπερ τὰ πρ., non θνήσκοντες ῶσπερ τὰ
197쪽
προσίοιεν, διεφθείροντο, καὶ μάλιστα οἱ ἀρετῆς τι μεταποι - μενοι ' αἰσχυνη γὰρ ήφείδουν σφῶν αυτῶν, ἐσιόντες παρὰ τους φίλους, ἐπεὶ κατὰ τὰς ὀλοφυρσεις τῶν ἀπογιγνομένων
τελευτῶντες καὶ οἱ οἰκεῖοι ἐξέκαμνον, υπὸ τοὐ πολλοs κακουνικώμενοι. ἐπὶ πλέον δὲ Ομως οἱ διαπεφευγότες τόν τε θνήσκοντα, καὶ τον πονουμενον, ἁ κτίζοντο διὰ το προειδέναι τε, καὶ αυτοὶ ἡδη ἐν τῶ θαρσαλέω εἶναι' δὶς γὰρ τον αυτον, ωστε καὶ κτείνειν, Ουκ ἐπελάμβανε. καὶ ἐμακαρίζοντο τε υποτῶν ἄλλων, καὶ αυτοὶ τῶ παραχρῆμα περιχαρεῖ και ἐς τὼν ἔπειτα χρόνον ἐλπίδος τι ειχον κουφης, μηδ' αν υπ' ἄλλου νοσήματος ποτε ετι διαφθαρῆναι.
Aueta calamitas comportatione rerum ex Rgris in nrtu adventuque rusti Comam. Cum defici mitibus aedibus iii calictis tuguriis et templis habitanduui es get constipati nuillitii lini, passimque ea laverat jac rent, et se nimortui siti apud sontes, nec Puderet ni ultos in alienorum rogos vel Repulcra ira iam pere.
καὶ ἡ ξυγκομιδὴ εκ τῶν αγρῶν ἐς το ἄστυ, καὶ Ουχ ἡσσον τους ἐπελθόντας. οἰκιῶν γὰρ οὐχ υπαρχουσῶν, ἀλλ' ἐν καλυ- βαις πνιγηραῖς ωρα ἔτους διαιτωμένων, ὁ φθόρος ἐγίγνετο ουδενὶ κόσμω, ἀλλα καὶ νεκροὶJ ἐπ' ἀλλήλοις ἀποθνήσκοντες ἔκειντο, καὶ ἐν ταῖς ὁδοῖς ἐκαλινδουντο και περὶ τὰε κρήνας ἁπάσας ἡμιθνῆτες τῆ του υδατος ἐπιθυμία ' τά τε ιερὰ, ἐν οἷς
ἐσκήνηντο, ΓνεκρῶνJ πλέα ην αυτου ἐναποθνησκόντων. υπε βιαζομένου γὰρ του κακοs οἱ ἄνθρωποι, ουκ ἔχοντες ο τι
etc., vereor ut fraeee, praesertim cum Ap itiatur Nar in eadem sententia. recto ἐκκάμνε ν κατά ει vel
προς τὰς Οχov. καὶ θρηνους.)dieuntur ii, quos tandem tae dot an- e uias rei, ita cima diti et frustra pla- hora vemini. si in iliter Iavius 25, 26.
. Postreuio ita assiletum ne niali osse raverant an in os . ut non nitido Iaem-I a s Iusto Ple con ploratu Prosequerentur ni orti io . seci ne efferrent qM- dein, alit sepelirent. Allecto veto, eommiserabaNιυν, et a conseqtiente opem ferebant.
ἀποθανόντες. pode in nona in E du-nannia dii ni est i ἔνρῶο in iis, via sequuntur.
198쪽
γένωνται, ἐς ολιγωρίαν ἐτράποντο καὶ ἱερῶν, καὶ ὁσίων ομοίως ' νόμοι τε πάντες ξυνεταράχθησαν i οἷς ἐχρῶντο πρότερον περὶ τὰς ταφὰς, ἔθαπτον δε, ώς εκαστος ἐδυνατο κώπολλοὶ ἐς αναισχυντους θῆκας ἐτράποντο σπάνες των ἐπιτr δείων διὰ τὰ συχνοῖς ῆδο προτεθνάναι οφίσι πι ἐπὶ πυρας γὰρ ἀλλοτρίας, φθάσαντες τοὐς νήσαντας, οἱ μὲν ἐπιθέντες τον εαυτῶν νεκρὼν υφῆπτον, οἱ δὲ, καιομένου ἄλλου, ἄνωθεν ἐπιβαλόντες ἄν φέροιεν ἀπίεσαν.
Sceleratim et levitatis incrementa propter pestem.
53. Πρῶτον τε ἐρξε κιὰ ἐς τἄλλα τll πόλει ἐπὶ πλέον αν μίας το νύσζμα. ραον γὰρ ἐτόλμα τις, ἁ πρότερον ἀπεκρυπτετο μθ καθ' ηδονὴν ποιεῖν, ἀγχίστροφον την μεταβολὴν
ὁρῶντες τῶν τ' εDJωμόνων ως αἰφνιδίως θυησκόντων, καὶ τῶν Ουδὲν πρότερον κεκτημένων, ευθὼς δὲ τἀκείνων ἐχόντων ῶστε ταχείας τὰς ἐπαυρίσεις καὶ προς τὼ τερπνὰν ἐξω- ποι-εωθαι, εφήμερα τά τε σώματα, κιὰ τὰ χρήματα , ομοίως ηγούμενοι. καὶ τὼ μὲν προσταλαιπωρεω τῶ δόξαντι καλῶ οὐδεὶς
πρύμνος ἐν, ἄδηλον νομίζων, εἰ πρIν ἐπ' α/ὀ ἐλθεῖν Λιαφθαρησεται ὁ τι ει ἡδυ τε ζ δει, καὶ πανταχόθεν τὸ ἐς αυτὐν κερδαλέον, τοὐτο κH καλὸν, καὶ χρήσιμον, κατέστη. θεῶν δὲ φοβος, ξ ανθρώπων νόμος, ουδεὶς ἀπεῖργε τὸ μὲν κρίνοντες ἐν ὁροω κώ σέβειν, καὶ ι ὴ, ἐκ του πάντας ορῆν ἐν ἴσω ἀπο λυμενους, τὰ δε αμαρτημάτων Ουδεὶς ἐλπίζων μέχρι τοὐ δίκην γενέσθαι βιους αν την τιμωρίαν ἀντιδουναι, πολὐ δε μείζω
καὶ ἴε ρων, καὶ ὁσίων. cluen adnuuluni I. ati iii inter Eaera et religiosa, sic Graeci inter se et o σια tistitigii lint. Tiniaeiis in Glos . voc.
Plat. Dσια τὰ ἰδιωτικὰ, καὶ μὴ
aliena , eo que pudcnda , septιlem. S. ἀναισχ.: σημείωσαι, ἄλλοτρίας, ξένας. cs. se ita eritia. ἐπιτηδείων,
rerum necessari arum ad sepulturain.
αγρυπνία. v. Herni. ad Viger. P. ZI0. a l. II . ἀγ*ίστροφο ν r ταχεῖαν, Oξεων, ἐγγυτεραν. S. - ῶς αἰφν. II. καὶα. v. Vig. p. 563. τὼ - π ρo στ αλα ιπ ω ρε ῖ ν τῶ δόξαντι καλῶ, porro laborare in re aliqua, quae ante ipsi honesta Nisa easet, quales Alint artes ac clisciplinae. o τι δὲ - κατέστη, sed quod quia nosset uel Iucundunι esae, vel omnino stibi ipsi luerosum , idem et Puterum, et uti le, habebatur. , O T. δὲ ἐδει. scit. τὶς, quod ex superiore ovδεὶς inti iligitiir. E G. et lain ut 3 que lioe id subaudieii tui 1 GAet, ellipsi satis nota. ceterii in vulgati Oliin libri o τι νιδει τε ήδυ, oui videtur trier Is Prror Acratule, similia ῆδει ethflu coli sun lentis; recentiores luidam
ut ῆδο ἡδύ sit suave in praesentia,
αυτὀ vero ablioi rei, si luidein iiii hos refereniluni esset, cum to κερδαλεονlion nisi in personis usurpetur, ne lueres norint lucrilui. quod non fugit Dii loturi . κρίνοντες - ἐλπίζων. nomi- iitrii vi consei luetitiae.
τὰ δὲ ἀμαρτ. hoc respondet Fuperiori biis τὐ μὲν κρίνοντες vix-Que admittendum est vulgatuin τῶν
199쪽
IM THUCYDIDISτην ῆδη κατεψηφισμένην σφῶν ἐπικρεμασθῆναι, Θ πρὶν ἐμ
πεσεῖν εἰκὸς εἶναι του βίου τι ἀπολαυσαι. ..
Quaeritur, utrum 1Oιuoν nn 1tμον dixerit poeta quidam vetus.
54. ιουτω μὲν πάθει οἱ 'Aθηναῖοι περιπεσόντες ἐπιμωντο, ανθρώπων τε ἔνδον θνησκόντων. και γης εξω okουμμνης. ἐν δε τῶ κακω, οια εἰκὀς, ἀνεμνησθησαν καὶ τουδε του ἔπους, φάσκοντες οἱ πρεσβυτεροι πάλαι αδεσθαι,
πιξει δωριακὰς πόλεμος, καὶ λοιμὰς ἄμ' αυτίδ. ἐγένετο μεν ουν ἔρις τοῖς ἀνθρώποις, μη λοιμὀν ώνομάσθαι ἐν τῶ ἔπει υπὀ των παλαιῶν, ἀλλα λιμόν ἐνίκησε δὲ ἐπὶ του παρόντος εἰκότως. λοιμὸν εἰρῆσθαι ' οἱ γὰρ ἄνθρωποι προς ἁ ἐπασχον την μνήμην ἐποιοsino. ῆν δέ γε , οἶμαι, ποτὲ αλ-λος πόλεμος καταλάβη δωρικὸς τουδε υστερος, καὶ ξυμβῆ γενέσθαι λιμὸν. κατὰ το εἰκος Ουτως ἄσονται. μνήμη δὲ ἐγένετο καὶ του βακεμιμονίων χρηστηρίου τοῖς εἰδόσιν, οτε ἐπερωτ σιν αυτοῖς τον θεὰν, εἰ χρὴ πολεμεῖν, ἀνεῖλε κατὰ κράτος πο-λΨΟὐσι νίκην ἔσεσθαι, καὶ αυτὸς ἔφη ξυλλ ψεσθαι. περὶ μὲνουν του χρηστορίου τὰ γιγνόμενα εἴκαζον φαοια εἶναι' ἐσβεβληκοτων γὰρ τῶν Πελοποννησίων . νόσος ῆρξατο ευθυς, καὶ ἐς μεν Πελοπόννησον Ουκ ἐσῆλθε , o τι ἄξιον καὶ εἰπεῖν, ἐπενείματο δε Αθήνας μὲν μάλιστα, ἔπειτα δὲ καὶ τῶν ἄλλων
χωρίων τὰ πολυανθρωπότατα. ταλα μὲν τὰ κατὰ την νόσοwγενόμενα.
Iam Peloponnesii maritima Mio sine Atticae vastant usque ad Laurium, ne nunc illai lem prodeuntibus in pugna in Atheniensibus; sed clas- sein illi Ibo navium mittulit in Peloponnesu In.
55. Οἱ δὲ Πελοποννήσιοι επειδῆ ἔτεμον τὀ πεδίον, παρῆ θον ἐς την Πάραλον γην καλουμεν θν μέχρι Ααυρίου, ου τὰ αργυρεια μεταλλά ἐστιν Αθηναίοις. και πρῶτον μεν ἔτερον
την ηδη κατεν. ἀπὁ κοινοῖ τοδίκη πι λέγει δὲ τὴν νόσον. ἀποκοινοὐ δε καὶ το ἐλπίζων. S. M. x ου ἔπουςr ἐκ πυθοχρήστου
στίχος. S. του Λακ. χρηστηρίον. . I,
118. - καὶ αυτ ὁ ς ἔφη ξυλλή- φεσθαι. de telis Apollinis et I inae, luem, febres acutas, n ortem Ie, infligere olim ereditis v. Hevn. ad Iliacis L, 50. ,,hoc oraculo fiis Comniini rorantio Thuc. sigilitieat, se nihil ritui era e asinodi superstitionibus, Parem lue an inii gravitatem ostendit 2, 17.; 6, l0.; 7, 79. contra Herodotus itu vis occasione affert ora-Culli, a nania, porienta; qua de re dixit Valch. ad eius libriin1 6. . D.
onas penetrasse mortar ni, testatur
etus, utrumitio littus Pen Hisulae usque ad Sul tum promontorium t on Plectens, cui vicinus ruit inins Lailmus,
de quo Herod. 7, 144., Manitere Geoo. Gr. et Rom. R, P. 30 . et .
200쪽
ταυτην, ἡ προς Πελπιπόννσον ὁρῆ, ἔπειτα δὲ τὴν προς ED-βοιάν τε καὶ υνδρον τετραμμέν'ν. Περικλ*ς δὲ, στρατ γος ὼν καὶ τότε, περὶ μὲν του μθ επεξιέναι τους Ἀθηναίους τ ναντην γνώμην εἶχεν, ῶσπερ καὶ ἐν τῆ προτέρα ἐσβολῆ ἔτι δ'
αυτῶν ἐν τῶ πεδίω οντων, πριν ἐς τ'ν παραλίαν γην ἐλθεῖν εκατὸν νεῶν ἐπίπλουν τῆ Πελοποννησω παρεσκευάζετο, καὶ μειδη σοιμα ην, ανῆγετο. ηγε δ' ἐπὶ τῶν νεῶν ὁπλίτας Ἀθηναίων τετρακισχιλίους καὶ ἱππέας τριακοσίους ἐν ναυσὶν ἱππαγωγοῖς πρῶτον τότε ἐκ τῶν παλαιῶν νεῶν ποιηθείσαις' ξυνεστρατευοντο δε καὶ πιοι καὶ Λέσβιοι πεντήκοντα ναυσίν
οτε δὲ ανῆγετο ἡ στρατιὰ αυτη Ἀθηναίων, IIελοποννζοίους κατέλιπον τῆς Ἀττικῆς οντας ἐν τy παραλία.
56. 'Aφικόμενοι δὲ ἐς Επίδαυρον τqν Πελοποννησου ἔτεμον τῆς γης την πολλὴν, καὶ προς την πόλιν προσβαλόντες ἐς ἐλπίδα μὲν ἐλθον του ελεῖν, ου μέντοι προεχώρησέ γε.ἀναγαγόμενοι δε ἐκ τῆς 'Επιδαυρου ἔτεμον τήν τε Ι ροιζηνίδαγην, καὶ την Mλιάδα, καὶ την Ἐρμιονίδα' εστι δε πάντα ταυτα ἐπιθαλάσσια τῆς Πελοποννησου γ ἄραντες δε απ' αυ- τῶν ἀφίκοντο ἐς Πρασιὰς. τῆς Λακωνικῆς πόλισμα ἐπιθαλά σων, καὶ τῆς τε γῆς ἔτεμον, καὶ αυ- το πόλισμα ειλον, καὶ ἐπόρθησαν. ταsτα δὲ ποιήσαντες ἐπ' οἴκου ἀνεχώρ=iσαν τοῖς δὲ ΙΠελοπονν σίους ουκέτι κατέλαβον ἐν τῆ ττικῆ ὀi τας, αλλ' ἀνακεχωρηκότας.
Ilaloponnesia illi Mili tatuletn, Attica tota vastata, se recipi uiit, Pe,teitillitie saeviente.
57. πισον δὲ χρόνον οῖ τε Πελοποννήσιοι ἐσαν ἐν τῆ γῆ τῆ - ναίων. καὶ οἱ Ῥθηναῖοι ἐστράτευον μὰ τῶν νεῶν, ηνόσος ἔν τε τῆ στρατιὰ τοὐς Ἀθ ναίους ἔφθειρε, καὶ ἐν τῆ πόλει ῶστε καὶ ἐλέχθq τους Πελοποννησίους δείσαντας τονόσημα, ώς ἐπυνθάνοντο τῶν αὐτομόλων δτι ἐν τῆ πόλει εχ καὶ θάπτοντας ἄμα ίσθάνοντο, θῆσσον ἐκ τῆς γῆς αελθεῖν. τῆ δὲ ἐσβολὴ ταυτν πλεῖστόν τε χρόνον ἐνέμειναν, καὶ την γῆν πῆσαν ἔτεμον. ημέρας γὰρ τεσσαράκοντα μάλιστα ἐν τῆ γῆ τῆ 'Aττικῆ ἐγίνοντο.
ζει δ' αὐτῶν. tias verbis vlligo incipiunt capi it 56.. at,mipta senis -tia. in qua Aihi respondent nερὶ μὲνε- - et ἔτι δὲ αυτῶν -. ἐν τῶ πεδίφ. in planitite inter
tus uimul etiam cum appellentea vl-d 'rant. inio cognosceri ni ex ill re et suino rogoriatii, ill G-rus anilotavit.