장음표시 사용
231쪽
σθε, χώραν μη προλείποντες, ρ αν τις προσταχθῆ. των δεπρότερον ηγεμόνων ου δεῖρον την ἐπιχείρησιν ημεῖς παρασκευάσομεν, και Ουκ ἐνδωσομεν πρόφασιν ουδενὶ κακω γενέσθαι ην δε τις ἄρα καὶ βουληθῆ, κολασθήσεται τῆ πρεπουσllζημία ' οἱ δὲ αγαθοὶ τιμήσονται τοῖς προσήκουσιν ἄθλοις τῆς αρετῆς.
Phormio quoque opus esse censet, ut milites, adspectu nilnierosae hostium classis perculsi, Confirmentur.
88. ιαυ μεν τοῖς Πελοποννησίοις οἱ αρχοντες παρεκελεύσαντο - ὁ δὲ Φορμίων δεδιὼς καq αυτὰς την τῶν στρατιωτῶν ὀμωδίαν, καὶ αἰσθόμενος, ἔτι τὰ πλῆθος τῶν νεῶν κατὰ σφῆς αυτοὐς ξυνιστάμενοι ἐφοβουντο, ἐρουλετο ξυγκαλέσας
θαρσύναί τε και παραίνεσιν ἐν τῶ παρόντι ποιησασθαι. προτερον μὲν γὰρ αεὶ αυτοῖς ἔλεγε, καὶ προπαρεσκευαζε τὰς γνώμας, ως ουδὲν αυτοῖς πλῆθος νεῶν τοσουτον, ἐν ἐπιπλεy, οτι Ουχ υπομενετέον αυτοῖς ἐστι' καὶ οἱ στρατιῶται ἐκ πολλοsέν σφίσιν αὐτοῖς τὴν ἀξίωσιν ταυτην εἰλήφεσαν, μηδένα ἄχλον Ἀθηναῖοι ἔντες Πελοποννησίων νεῶν υποχωρεῖν. τότε δὲ προς τὴν παρουσαν ἄψιν ορῶν αυτοὐς ἀθυμουντας ἐβουλετο υπο- μνησιν ποιήσασθαι του θαρσεῖν, κιμ ζυγκαλέσας τοὐς Ἀθηναίους Πεξε τοιάδε.
Phoranionis oratio , qua id inprimis ostendere attulet, vi potiorem esserrationem.
89. , OPΩΝ υμῆς, ἁ ἄνδρες στρατιῶται, πεφοβημένους τὸ πλῆθος τῶν ἐναντίων ξυνεκάλεσα, Ουκ αξιῶν τὰ μη δεινὰ ἐν ὀύρωδία εχειν. ουτοι γὰρ πρῶτον μὲν διὰ τὸ προνενικῆσθαι. καὶ μηδὲ αυτοὶ οἴεσθαι ὁμοιοι ἡμῖν εἶναι , τὰ τῶν νεῶν
Ουκ απὸ τos ἴσου παρεσκευάσαντο ' ἔπειτα, ω μάλιστα πιστευ- οντες προσέρχονται, ως προσῆκον σφίσιν ἀνδρείοις εἶναι, οὐ δι'
detur Popponi t. l., I, I 32. , ut 3, 34.
in vπεξερχεσθαι. etiam vecta cum ἐπὶ eo inposita nonnianilliam Cum Cusativo coniunxit, ex. c. 4, 92. τὸν
89. τ ὁ τῶν νεῶν - π α ρε- σκευασαντο. vulso etὐ πλῆθος τῶν νεῶν καὶ Ουκ α. Tos t. παρ .,
nutiliter illata καὶ particula. et ea quidein abest ali Ar., C., 13Bn.;sed etiam, qlii niodo dixit τι πλῆθος τῶν ἐναντίων. infans suisset, si in ulcasset τὀ πλῆθος. lino olestanter dixit xὁ τῶν νεῶν pro tας ναυς. valeant glossa . - ουκ ἀπὸ του ζ σου, non pariter, i. e. non parem sed
ῶς προσῆκον - εἶναι , quasi eos licerat, sis velut propria sit, fortitudo. Portus , citiast sortitudo ad ipsos solos pertineat. G-r. , , τὸ προσῆκον nihil alitui est, nisi iriod2 b. dicit τὴν ὐπαρIDt σαν φυσιν. et promiscite v παρrου s at Pleπροσηκουσος δόξης liabet 2, 61. in fine, quibus ad te locum niaxilne Per-
232쪽
αλλο τι θαρσουσιν η διὰ την ἐν τῶ πεζῶ ἐμπειρίαν τὰ πλείω κατοφθOsντες, καὶ οωνται σφίσι καὶ ἐν τω ναυτικῶ ποιήσειντο αυτό ' τ' δ ἐκ τοὐ δικαίου ξμῖν μῆλλον νυν περιέσται, εἴπερ καὶ τουτοις ἐν ἐκείνω ἐπεὶ ευψυχία γε Ουδὲν προφέρουσι. τῶ δ εκατέρου τι ἔμπειρότεροι εἶναι θρασύτεροί ἐσμεν ΛακεOαιμονιοί τε ηγουμενοι των ξυμμάχων διὰ την σφετερανδοξαν. ακοντας προσαγουσι τους πολλοὐς ἐς τον κίνδυνον, ἐπεὶ ουκ αν ποτε ἐπεγείρησαν, ροσσηθέντες παραπολυ. αυθις ναυμαχεῖν. μη δη αυτῶν την τολμαν δείσητε ' πολύ δε υμεῖς ἐκείνοις πλεω τοῖον παρεδετε, καὶ πιστότερον, κατά τε το προνενικηκεναι, καὶ ο τι Ουκ αν ηγosνται, μη μελλοντας τι ἄξιον του παράπλου πράξειν ανθίστασθαι ημῆς. αντίπαλοι μεν γὰρ οἱ πλείους, ωσπερ ουτοι, τύ δυνάμει τὰ πλέον πίσυνοι η ruγνωμρ ἐπέρχονται οἱ θ ἐκ πολλω υποδεεστέρων, καὶ ἄμα ουκαναγκαζομενοι, μέγα τι τῆς διανοίας το βέβαιον ἔχοντες ἀντι- τολμῶσιν ἁ λογιζόνενοι Ουτοι τῶ Ουκ εἰκότι πλέον πεφόβην-
ται ημῆς η τῆ κατα λόγον παρα-κευῆ. πολλὰ δὲ καὶ στρατ πεδα ηδη ἔπεσεν να ἐλασσόνων τη απειρία, ἐστι δὲ ἁ και τῆ
ατολμια' ων Ουδετερου ημεῖς νον μετέχομεν. τον δὲ αγῶνα Ουκ ἐν τῶ κόλπω εκων ειναι ποιήσομαι, ουδὲ ἐσπλευσομαι ἐς spiciuam 3, 64. ὼ μίν ποτε χρηστοὶ
ἐγενεσθε, -- - προσήκοντα νυν ἐπε
δείξατε ἁ δὲ ' milσις αεὶ ἐβουλετο, ἐξηλέγχθη ἐς το ἀλοθίς.
ποιήσειν , Profuturaim esse, ERficax fore, quo selisia etiam ILatiniustirpant versiain Deere.
τεροι εἱναι etc. miniis recte codd.εκάτεροι δ ne lue enim generaliter peritiores sive periti alicujtis rei dimilitiir Allieni ei os et Iaacedae novinii, sed alteri altera iis rei peritiores, illi nauticae, hi belli terrestris i inde sera ait Phormio, iit altera alteri harum remi in magis consi lant. - τὶ, ultu tantum, tit iliail. II . ἐπεὶ
μη μέλλοντας - πράξε εν. recte Tlitie. in superiorit, us 4-ηθέντες παραπολυ, et I, 29. ἐνίκησαν οἱ Κερκυραῖοι παραπολυ, se l. τὶ αξιον τοὐ παραπολυ quid sibi velit,
scio e II in i gliam Minis, nec cliten luctu
scire puto pri eterclitani istos, qui etiam sciunt, ii uolt nesciunt. latea n lir , haec eorrupta esse , et, qliud bonii in tali Muin selix pio sit nobis, reponti inti τὶ ἄξιον του παράπλου, aliquid dignum trajeetu . nihil aptius iis re inis, nihil viei iiiiis collic uni scriptiarae; nec novum est hoc inendorii in genus, Cil in litteramini ulterain alterius loco perscripseriarit, qua de re exposui in Noctibus naucraticis ait Atlie n. 203, b. αντίπαλοι, adversarii, inimici. οὐκ αναγκαζόμενοι, non inviti, ακο ντ ες r v. superiora. ut Lacedaemoniorum socia. τῶ οὐκ εἰκόνι. opponuntur inter se to oυκ εἰκὼς ει η κατὰ λόγον παρασκευή. haec est apparatus bellicus, idii asstiniam et censeri potest ille ait bereclinende Rusiung);TO Dυκ εἰκὸς autem id, qtiod non cadit in aestimationem, vel iiii διάνοια, ε υχία. selitentia igitur liaec est , illi reputantes, eos , qui ni littolii firmior ibiis copiis sponte contra eant, Certant an inii miliciam liait, e re nos inastis exti ineseunt Propter id, quod non potest computari, quam propter appi ratu in ipsor in aestimationi sui uectum qilem non aequa- leni esse sciunt . Eae IIh.
ἔπεσεν, ut Herod. 9, 63. καὶ τὸ περὶ ἐκεῖνον τεταγμένον - ἔπεσε. seu rate Thue. 7, 77. τὴν μεγάλην δυναμιν τῆς πόλεως, καίπερ πεπτον κοῖαν, ἐπανορθώσοντες.
233쪽
214 THUCYDIDISαυτόν ὁρῶ γὰρ, OG προς πολλὰς ναυς ἀνεπιστήμονας ὀλίγαις ναυσὶν ἐμπείροις κH ἄμεινον πλεούσαις ἡ στενοχωρία Ου ξυμφέρει. Ουτε γὰρ ἄν ἐπιπλεύσειέ τις ώς χρὴ ἐς ἐμβολὴν, μ
ἔχων την πρόσοψιν των πολεμίων ἐκ πολλου, Ουτε ἐν ἀποχωρήσειεν ἐν δέοντι πιεζόμενος' διέκπλοι τε Ουκ εἰσὶν, ουδὲ ἀναστροφαὶ, ἄπερ νεῶν ἄμεινον πλεουσῶν ἔργα ἐστὶν, ἀλλ' ανάγκη ἀν εχ την ναυμαχίαν πεζομαχίαν καθίστασθαι ' καὶ ἐν τούτω αἱ πλείους νῆες κρείσσους γίγνονται. τούτων μεν ουν ἐγὼ ἔξω την πρόνοιαν κατὰ τὰ δυνατόπι υμεῖς δε ευτακτοι παρὰ
ταῖς ναυσὶ μένοντες τά τε παραγγελλόμενα ὀξέως δέχεσθε ἄλλως τε, καὶ δι' ολίγου τῆς ἐφορμήσεως Ουσης, καὶ ἐν τῶ ἔργω κόσμον καὶ σιγὴν περὶ πλείστου ῆγεῖσθε, ῶσπερ τὰ πολλὰ τῶν πολεμικῶν ξυμφέρει, καὶ ναυμαχία ουχ ῆκιστα ' ἀμυνασθέ τε τουσδε ἀξίως τῶν προειργασθένων. ὁ δε ἀγων μέγας υμῖν, ηκαταλυσαι Πελοποννqσίων την ἐλπίδα τοὐ ναυτικos, ἡ ἐγγυτέρω καταστῆσαι Αθθναίοις τον φόβον περὶ τῆς θαλάσσF. ἀναμιμνήσκω δ' αυ υμὰς, ἔτι νενικήκατε αυτῶν τους πολλους' ἡσσημένων δὲ ἀνδρῶν οὐκ ἐθέλουσιν αἱ γνῶμαι προς τους αυ- τοὐς κινδύνους ομοιαι εἶναι
Dolo Peloponnesioriani deeepti Athenienses eladein aecipiunt proelio
90. Tοιαυτα μεν καὶ ὁ Φορμίων παρεκελεύσατο ' οἱ δε Πελοποννήσιοι, επειδὴ αυτοῖς οἱ 'Aθηναῖοι Ουκ ἐπέπλεον ἐς του κόλπον καὶ τὰ στενὰ, βουλόμενοι ἄκοντας ἔσω προαγαγεῖν αυ- τοὐς, αναγόμενοι ἄμα Ιω ἔπλεον επὶ τεσσάρων ταξάμενοι τὰς
ναυς, ἐπὶ τὴν εαυτῶν γῆν ἔσω fμὶJ του κόλπου, δεξιῶ κέρα
ῆγουμένω, ωσπερ καὶ ωρμουπι ἐπὶ δ' αυτῶ εἴκοσιν ἔταξαν τὰς αριστα πλεούσας, οπως, εἰ ἄρα νομίσας ἐπὶ την Ναύπακτον αυτοὐς πλεῖν ὁ Φορμίων καὶ αυτὸς ἐπιβοηθῶν ταύτst παρα- πλέοι, μη διαφύγοιεν πλέοντα τον ἐπίπλουν σφῶν οἱ 'Aθηναῖοι ἔξω τοs εαυτῶν κέρως, ἀλλ' αυται αἱ νῆες περικλείσειαν. ὁ δε, δπερ ἐκεῖνοι προσεδέχοντο, φοβηθεὶς περὶ τῶ χωρίω ἐρημω ὁντι, ἐς εμβολῆν. dissert ἐμβολὴ a
πφοσβολὴ. incursio adversae frontis cum i inpetu e longili pio facta in late rix lhostilis navis dieittir proprie
pides apti l Politiceni 7, 178., Porson. Praes. Hoc ithae p. XXXII. . οὐκ ἐπέπλεον ἐς εον κόλ
nieI es vid. c. M. ; Lacedaemonii ad Panormum naves appulsas tenebant c. 92. in . . locoriam fingustias Athenienses vitabant; Peloponnesii, ut pugna navalis terrestri similis fieret, expetebant. - ἐπὶ τε σωσαρων ταξάμενοι. in ordines Ita instruxerunt aciem, ut si notiti UIaternas naves haberent, et utri a Cornu procederent δεξιῶ κέρα 4γουμένω) , frontem agni in εν MIOr es ficerent naves. - ἐπὶ τὴν ἐαυτ.
234쪽
ως εζώρα αναγομενους αυτοῖς, ακων και κατὰ σπουδὴν ἐμβιβάσας ἔπλει παρὰ την γ ν' καὶ ὁ πεως ἄμα των Μεσσηνίων παρεβοήθει. ἰδόντες δὲ οἱ Πελοποννήσιοι κατὰ μίαν ἐπὶ κέρως παραπλέοντας. καὶ ὐδη ἄντας ἐντῖς τοs κόλπου τε. καὶ προς τῆ γῆ , οπερ ἐβούλοντο μάλιστα, απῖ σημείου ενός ἄφνω επιστρε φαντες τας ναυς, μετωπηδὼν ἔπλεον, ώς ειχε τάχους εκα-στος, ἐπὶ τους Αθηναίους ' καὶ ῆλπιζον πάσας τας ναυς ἀπολήψεσθαι. των δε ἔνδεκα μέν τινες, αλερ ηγοsντο, υπεκφευγουσι το κερας τῶν Πελοποννησίων καὶ την ἐπιστροφην ἐς τ ν
ευρυχωρίαν 'τας δὲ ἄλλας ἐπικαταλαβόντες ἐξίωσάν τε προς την γqν υποφευγουσας, καὶ διφθειραπι ἄνδρας τε τῶν Α -
ναιων απεκτειναν, οσοι μη ἐξενευσαν αυτῶν. καὶ τῶν νεῶν
τινας αναδουμενοι εἷλκον κενὰς, μίαν δὲ αυτοῖς ἀνδράσιν ειλονδῆ τας δέ τινας οἱ Μεσσήνιοι, παραβοηθῆσαντες καὶ ἐπεσβαίνοντες ξυν τοῖς οπλοις ἐς την θάλασσαν, καὶ ἐπιβάντες, απῖτῶν καταστρωμάτων μαχόμενοι ἀφείλοντο ελκομένας ῆδq.
Undecim naves atticae Naupactuin aufugiunt praeter liliam, milus miriin facinus narratur.
91. υτy μὲν Ουν οἱ Πελοποννησιοι ἐκράτουν τε, καὶ ἔφθειρον τας ἀττικὰς ναυς' αἱ δὲ εἴκοσι νῆες αυτῶν αἱ απὀτοῶ δεξιοί κέρως ἐδίωκον τας ἔνδεκα να0ς τῶν Αθηναίων αλερ υπεξέφυγον την ἐπιστροφὴν ἐς τζν ευρυχωρίαν, καiφθάνουσιν αυτοὐς πλην μιας νεὼς προκαταφυνosσαι ἐς την Ναύπακτον, καὶ ἴσχουσαι αντίπρωροι κατὰ τυ υπολλωνιον παρεσκευαζοντο ἀμυνουμενοι, ἐν ἐς την γην ἐπὶ σφῆς πλίσιν. οἱ δε παραγενόuενοι υστερον ἐπαιώνιζόν τε ἄμα πλέοντες, ῶς νενικηκότες, και την μίαν να- τῶν Ἀθηναίων την υπό- λοιπον ἐδίωκε λευκαδία ναές μία πολὐ προ τῶν ἄλλων. ἔτυχε
δὲ ολκας ὁρμουσα ρετέωρος, περὶ ην η αττικη ναsς φθάσασα τλευκαδία διωκουσll ἐμβάλλει μωu, καὶ καταδύει. τοῖς μὲν
ουν Πελοποννησίοις γενομένου τουτου απροσδοκητου τε καὶ
nificatur . et uni in tantun modo DF
inem fuisse navi uin κατὰ μίαν , et Euin a Cornu processisse ἐπὶ κέρως , noli μετωπηδὐν, i. e. aduersi frontibus, cinod ejus contrarium e t. .c. 8 . Iu . ἔ νδε κα μέν τινες. pliirinii codd.et oditores rνδεκα μὲν, omissa C τινὲς, εitiain. haud raro usurpatam Innumeralibus, verisintilius videtur solete excidisse ipiani a ditani esse a libramis. at notavit Ilv. es. 3, 68.
ironiae servit δή r repreliendi ei linvidentur Peloponnesii in eo, quod
Operae Pretilini putaverant uilain Nais ent persequi, et unius tantum naumtis pepercerint.
ras stabat. Πί. φ θάσ ασα. vulgo φθ. καὶ περ - πλευσασα, sed verba καὶ περ. absunt ab It. et Vati, aliique codd.ostendunt διαπλεύσασα, Iaugd. περιπλέουσα. agnoscas glossam, an iteleverunt Bk. et DL, alii satis habuerunt cancellare.
235쪽
ΤHUCYDIDIS παρὰ λόγον φόβος ἐμπίπτει, καὶ ἄμα ἀτάκτως διώκοντες διὰ
τὸ κρατεῖν αἱ μέν τινες των νεῶν καθεῖσαι τὰς κώπας ἐπέστησαν τοs πλοὐ, ἀξυμφορον ὁρῶντες προς την ἔξ ολίγου αντεξόρμησιν, βουλόμενοί τε τὰς πλείους περιμεῖναι ' αἱ δε καὶ ἐς βράχεα απειρία χωρίων ώκειλαν.
Quo confirmati Athenienses persequuntur et vincunt Peloponnesios.
s2. Tους δ' Ἀθηναίους ἰδόντας ταὐτα γιγνόμενα θάρσος τε ἔλαβε, καὶ απὸ ενὸς κελευσματος ἐμβοήσαντες επ' αυτοὐς ωρμησαw Οἱ δὲ διὰ τὰ υπάρχοντα αμαρτηματα καὶ την παρο σαν αταξίαν ολίγον ρεν χρόνον υπέμειναν, ἔπειτα δὲ ἐτραποντο ἐς τον Πάνορμον. οθεν περ ἀνηγάγοντο. ἐπιδιώκοντες δε οἱ 'Aθθναῖοι τάς τε ἐγγὐς Ουσας μάλιστα ναυς ἔλαβον ἔξ, καὶ τὰς εαυτῶν ἀφείλοντο, ας ἐκεῖνοι προς τ5 γ9 διαφθείραντες τὸ πρῶτον ἀνεδήσαντο ' ἄνδρας τε τοὐς μεν ἀπέκτειναν, τινας δε
καὶ ἐζώγρησαν. ἐπὶ δὲ τῆς λευκαδίας νεώς- ῆ περὶ την ὁλκάδα κατέδυ, Tιμοκράτης ὁ Λακεδαιμόνιος πλέων, ώς ὴ ναυς διμ
φθείρετο, ἔσφαξεν εαυτὸν καὶ ἐξέπεσεν ἐς τον Ναυπακτίων λιμενα. ἀναχωρήσαντες δὲ οἱ θηναῖοι τροπαῖον ἔστVσαν, ὁθεν αναγόμενοι ἐκράτησαν, καὶ τοὐς νεκροὐς καὶ τὰ ναυάγια, ο σα προς τῆ εαυτῶν ὴν, ἀνείλοντο, καὶ τοῖς ἐναντίοις τὰ ἐκείνων υπόσπονδα ἀπέδοσαν. ἔστησαν δὲ καὶ οἱ Πελοποννήσιοι τροπαῖον, ώς νενικηκότες, τῆς τροπῆς. ἀς προς τ9 γῆ ναῶς διέφθειραν ' καὶ ῆνπερ ἔλαβον ναsν, ανέθεσαν ἐπὶ τὰ Ῥίον τὸ αχαὶ κὰν παρὰ το τροπαῖον. ρετὰ δε ταsτα φοβούμενοι τηναπὰ τῶν Ἀθηναίων δεοήθειαν υπὁ νύκτα ἐσέπλευσαν ἐς κόλποντον Κρισαῖον καὶ Κόρινθον πάντες πλὴν Λευκαδίων. καὶ οἱ ἐκ τῆς Κρήτης Αθηναῖοι ταῖς εἴκοσι ναυσὶν, αἷς ἔδει προ τῆς ναυμαχίας τῶ Φορμίωνι παραγενέσθαι, ου πολλῶ ὐστερον τῆς ἀναχωρήσεως τῶν νεῶν ἀφικνουνται ἐς την Ναύπακτον καὶ αὐ θέρος ἐτελευτα.
Peloponnesii, ante reditum tentare cupientes Piraeum praesidio destitu-tllui, Salaminem insulam invadunt vastantque.
93. Πριν δὲ διαλsσαι τὀ ἐς Κόρινθόν τε καὶ τον Κρισαῖον κόλπον ἀναχωρῆσαν ναυτικόν, ὁ Κνῆμος. καὶ ὁ Βρασίδας, καὶ οἱ ἄλλοι ἄρχοντες τῶν Πελοποννησίων, ἀρχομένου του χειμ
ἐπέστησαν του πλοὐ, cum umsnhibuerunt. V. Naut . gr. S. 33l,
τε -. libri δρῶντες ει βουλόμενοι
τὰς πλ. περ., omissa τε particula, ista non videtur carere posse oratio, quan ciue haustam putes a x littera vicina. δρῶντεs ineptuni est, nee rarunt permiscera veri,a 6ρρν et ὁρῶν.
. ann. ad Comici N . 328., Athen. 483, c.
priγpinquo faciendam incursionem. -
92. διαφθείραν τες - ἀνεδήσαντο. v. cap. 90. sub finem. - τροπαῖον τῆς τροπῆς, ας ναῶς διέφθ. dietiim per attracti nem Pro τῆς τρ. τῶν νεῶν, ὼς πρὸς
236쪽
L. IB. II. CAP. 91-94. 217νος ἐβουλοντο, διδαξάντων Μεγαρέων,.αποπειρῆσαι τOs λιμένος των 'A ναίω ἐν δὲ αφύλακτος καὶ α κλζστος εἰκότως διὰ το ἐπικρατεῖν πολύ τῶ ναυτικῶ. ἐδόκει δε λαβόντα των
πωτῆρα, πεζῆ ἰέναι ἐκ Κορίνθου ἐπὶ την προς Ἀθήνας θάλα σαν , καὶ ἀφικομένους κατὰ τάχος ἐς μέγαρα, καθελκύσαντας
ἐκ Νισαίας, του νεωρίου αυτῶν, τεσσαράκοντα ναδε, αῖ ἔτυχον αυτόθι ουσαι, πλεsσαι ευεις ἐπὶ τον Πειραιῶ ουτε γὰρ ναυτικον ην προφυλάσσον ἐν αυτῶ ουδὲν, ουτε προσδοκία ουδεuίαμ, αν ποτε οἱ πολέμιοι ἐξαπιναίως Ουτως ἐπιπλευσειαν επεὶ Ουδ' απῖ του προφανοsς τολμῆσαι αν καθ' ησυχίαν, οὐδ', εἰ διενοοsντο, μὴ οὐκ ἄν προαισθέσθαι. ώς δὲ ἔδοξεν αi1τοῖς, καὶ ἐχώρουν ευθύς καὶ ἀφικόμενοι νυκτός, καὶ καθελκύσαντες ἐκ τῆς Νισαίας τὰς ναsς, ἔπλεον ἐπὶ μεν τον Πειραιὰ Ουκέτι, ωσπερ διενοοὐντο, καταδείσαντες τον κίνδυνον, και τις καὶ ἄνεμος αυτούς λέγεται κωλsσαι.) ἐπὶ δὲ τῆς Σαλαμῖνος τὸ ακρωτήριον τὀ προς μέγαρα ορῶν και φρουριον ἐπ' αυτοsην, καὶ νεῶν τριῶν φυλακῆ, τοὐ μὴ ἐσπλεῖν Μεγαρεύσι μηδ' ἐκπλεῖν μηδέν' τῶ τε φρουρίω προσέβαλον. καὶ τὰς τρι οεις ἀφείλκυσαν κενὰς, τήν τε ἄλλqν Σαλαμῖνα ἀπροσδοκήτοις ἐπυ- πεσόiπες ἐπόρθουν.
ua ite re eortiores facti Athenienses ope ni feriant Salantiniis; praeda lite Ontisti Peloponites si pri inliin Nisaeam, delirile domum, redeunt; iteni At lienienses.
94. M δὲ τὰς Αθῆνας φρυκτοί τε ίροντο πολέμιοι, καὶ
ναίων, portum Atheniensium, i. e. po tum Praecipuum, titii cuin niunucili uni
coniunxii Tlio iii istocles, 2, 13. του Πειραιῶς εὐν Μουνυχία. nee lecto Plialero. Pausalitas 1,l, 2. O δε Πειραιευς δῆμος μὲν ην ἐκ παλαιοs, πρότερον δὲ, πρὶν ῆ Θεμιστοκλῆς χροταμις ηρξεν, ἐπίνειον ου- ην,
Φάληρον δὲ ταύτη γὰρ ἐλδειστοναπἐrει τῆς πόλεως ἡ θάλασσα) τότε
σφίσιν ἐπίνειον ῆν -, Θεμιστοκλῆς δὲ ῶς ηοξε τοῖς τε γὰρ πλίουσιν ἔπιτηδειότερος ὁ Πειραιεύς ἐφαίνετό Οἴ προκεῖσθαι, καὶ λιμένας τρεῖς άνθ' ενὸς ζχειν τοὐ Φαληροῖ , τοὐτο
σφισιν ἐπίνειον εἶναι κατεσκευάσατο.
αν απὼ τοὐ προτ., quoniam ne Perui tern quidem, i. e. in pace, ne-ii in in bello id illi ausuri sint aperte. καὶ ἐχώρουν ευθυς. notus καὶ particulae ustis in Celeriter Coeptis rv. Odyss. ν, 2b6., Aristoph. Av. 72. etc. τὸ ἀκρωτήριον : τὀ Βουδορον καλούμενον. cf. cap. 9 . 94. φρυκτοὶ - πολέμι l. V.
3, 22., M. S. φρυκτοι εἰσι λαμπάδες τινὲς ἀπὸ ξυλων γιγνόμεναι, αστι
237쪽
εκπληξις ἐγένετο οὐδεμιῆς τῶν κατὰ τον πόλεμον ἐλάσσων. οἱ μεν γὰρ ἐν τῶ ἄστει ἐς τον Πειραιῶ ωοντο τοὐς πολεμίους ωπεπλευκέναι ἐδη, οἱ δ' ἐν τῶ Πειραιεῖ τήν τε των Σαλαμινίων πόλιν ὴρῆσθαι ἐνόμιζον, κιὰ παροι σφῆς οσον Ουκ ἐσπλεῖν αὐτούς δπερ αν, εἰ ἐβουλήθqσαν μη κατοκνῆσαι, ραδίως αν ἐγένετο, καὶ ουκ αν ἄνεμος ἐκώλυσε. βοηθησαντες δὲ ἄμ' ημέρα πανδημεὶ οἱ 'Aθρναῖοι ἐς τον Πειραιῶ ναυς τε καθεῖλκον, καὶ ἐσβάντες κατὰ σπουdὴν καὶ πολλῶ θορυβω ταῖς μεν ναυσὶν ἐπὶ τὴν Σαλαμῖνα ἔπλεον, τῶ πεζῶ δε φυλακὰς του Πειραιῶς καθίσταντο. οἱ δε Πελοποννήσιοι ώς ῆσθοντο τὴν βοήθειαν, καταδραμόντες.τῆς Σαλαμῖνος τα πολλὰ καὶ ανθρώπους καὶ λεων λαβόντες, καὶ τὰς τρεῖς ναυς ἐκ του Βουδόρου του φρουρίου, κατὰ τάχος ἐπὶ τῆς Νισαίας ἔπλεον εστι γὰρ οτι καὶ αἱ νῆες αυτοὐς διὰ χρόνου καθελκυσθεῖσαι καὶ ουδὲν στέγουσαι ἐφόβουν. ἀφικόμενοι δε ἐς τὰ Μέγαρα πάλιν ἐπὶ τῆς Κορίνθου ἀπεχώρησαν πεζοί' οἱ θ 'Aθηναῖοι Ουκέτι καταλαβόντες προς Σαλαμῖνι ἀπέπλευσαν καὶ αυτοί καὶ μετὰ τοὐτο φυλακὴν ἄρα του Πειραιῶς μῆλλον το λοιπὰ ν ίποιουντο λιμένων τε κλῆσει καὶ τῆ ἄλλn ἐπιμελεία.
νας βαστάζοντες ἄνωθεν τῶν τειχῶν ἐσήμαινον τοῖς πλησιοχώροις, η τοῖς
σνμμάχοις , oταν τινὰς εώρων πολεμίους επιόντας, ῶς ὀτι δει προφυλάξασθαι. οὐ μόνον δὲ ἐπὶ πολεμίων τοὐτο ἐποίουν, ἀλλα καὶ ἐπὶ φίλων, ὀταν ἱώρων βοήθειαν αὐτοῖς ἐρχομένην, ἐσθαινον πάλιν διὰ τῶν τρυκτῶν, ως ου δει θορυβεῖσθαι. καὶ ὐταν μεν φίλους ἐδήλουν, ἐβάσταζον τούς φρυκτους ἐρεμοὐντες 'ῖταν δὲ πολεμωρος, εὐνουν τοῖς φρε κτοὐς, δηλουντες τον φόβον.
τρυκτωρία sive πυρσογραφία Fackel scit mih veteriani v. Bre clo vii dissertationem de Telegra plii a Gr. et Rom., ephemerassibus insemptis G t illa der Zeit, a. 1797., m. jun., in- . fierian , HlI den que et Golleri annotata ad Thiae. 3, M. τήν τε τῶν Σαλ. πόλιν. vulgo editores. aeeundum aliquot Co V., την τε Σαλαμῖνα, tuae videtur Elos a illia primuni adscripta, sed male intellectis. Di l. ,, πόλις τῶν Σαλαμινίων n est Pas la ni/ine Cho B quo Pue de Salamis. I.a laus et de lavariante Σαλαμῖνα devient vidente, si ron sati attention h cea n Ois ci Ienoti lisons dans le S. Pri ch letit, τῆς Σαλαμῖνος το ἀκρωτήριον ει τήν τε ἄλλην Σαλαμῖνα, et ii Ceux-ci de no-tre S. τῆς Σαλαμῖνος τα πολλά. ἡοῆσθαιr εαλωκέναι. S. haec interpretatio in ipsa verba Tliue milis inimissa est a nonnullis serat is.
ἄμα. quod citio niaxis abhorret, Eo certilis est, labe nou Carere, tiliam eluisse me opinor poneti lo ἄρα, vertio et aptissimo sententiae, et veri sinitIlinio propter palae ostra Plata inrsaepe ei itin μ et e liuerae, ipsae luetiiter iiiii voces α et ἄρα, coiisusae sunt in codicibus. Oη primunt vide-
vocem aptan ineptae Praeserenitam duceret. 1, 69. καίτοι ἐλέγεσθε ἀσταλεῖς. εἶναι , ων ἄρα ὁ λόρος ωγω. ράτει. remotum ἄρα ab initio orationis. ut aptici Comicum Eccles. 9l.
est non nitri quam, cum ptius ni Ilio ait nonnihil. - οὐδὲν στέγου -
non defendentes , sed per riman re
cipientes lecti , 'iao vis hi jus verbi propria est. Id.
238쪽
Sitalcis bellii in eum Perilicea et Chalcidensibus utractis, adiuvantibus terra mari tuo Atheniensibus.
95. Υπὁ δὲ τοὐς αυτοὐς χρόνους, του χειμῶνος τουτουαρχομενου, Σιτάλκης ὁ Πρεω υδρυσης, Θρακῶν βασιλευς, ἐστράτευσεν ἐπὶ Περδίκκαν τον Ἀλεξάνδρου, Μακεδονίας βασιλέα, καὶ ἐπὶ χαλκιδέας τοὐς ἐπὶ Θράκης, δυο υποσχέσεις τ' νμεν βουλόμενος ἀναπρῆξαι, την δὲ αυτὰς ἀποδοsναι. ο τε γαρ
Περδίκκας αὐτῶ υποσχόμενος, εἰ 'Aθηναίοις τε διαλλάξειενεαυτὸν κατ' ἀρχὰς τῶ πολεμω πιεζόμενον, καὶ Φίλιππον τον αδελφῖν αυτοs, πολέμιον ἄντα, μη καταγάγοι ἐπὶ βασιλεία, αυπεδέξατο ουκ ἐπετέλειε τοῖς τε Ἀθηναίοις αυτὸς ώμολογήκει, υτε την ξυμβαχίαν ἐποιεῖτο, τόν. ἐπὶ Θράκqς χαλκιδικον πόλωμον καταλυσειν. ἀμφοτέρων οὐν ἔνεκα την ἔφοδον ἐποιεῖτο, καὶ τόν τε Φιλίππου υἱὸν ' υνταν ώς ἐπὶ βασιλεία τῶν --κεδόνων η γε, καὶ τῶν 'Aθηναίων πρέσβεις, οῖ ἔτυχον παρόντες τούτων ε νεκα, καὶ ηγεμόνα υγνωνα ' ἔδει γὰρ καὶ τους Αθ ναίους ναυσί τε καὶ στρατιῆ ώς πλείστρ ἐπὶ τοὐς λκιδεας
Recensentur populi, tiui Sitalcen in Milum secliti sunt.
96. 'Aνίστησιν οὐν , ἐκ τῶν 'Οδρυσῶν ὁρμώμενος, πρῶτον μὲν τοὐς ἐντὸς τos Aboυ τε ορους καὶ τῆς ειδόπος Θρῆκας,οσων ηρχε μέχρι θαλάσσης τῆς ἐς τὀν Ευξεινόν τε πόντον καὶ τὸν Ἐλλήσποντομ' ἔπειτα τοὐς υπερβάντι λμον Γέτας, καὶ
praestantiores. alii διὰ δύο υποσχ. agnovit Jani S. sclistina Homericum
Od. μ, 73. οἱ δὲ δύω σκόπελοι ὁ
μὲν ονρα ν etc. cf. I l. f, 2ll.ῶμτω δ' ἔζομένω γεραρώτερος ηενυδυσσευς. Thuc. I, 89. καὶ οἰκιαι αῖ μὲν πολλαὶ ἐπεπτώκεσαν, ὀλίγαι δὲ περιῆσαν. Ex IIle. Si acti oliastae fides. Perdiccas Sitalcae graiulem pecuniam promiserat, ni Philippuni
atra ni in regnum reduceret. G-r.
S. ἀναπρῆξαι ι εἰσπρῆξαι, ἀπαιτῆσαι. - αὐτὸς ἀποδουναιr τοῖς Ἀθηναίοις δηλ. - διαλλάξειεν:φίλον ποιήσειεν.Φιλεππnν. Per necas fratrem Alcetam imperio privavit Plat. Gorg. e. 59. . alter frater Philippus, expulsus et ipse a Peritiem, cum
filio Philippi, Amynta, qui erat Pater Philippi Demosti eni stellii alis,
tum Demias, fratresque Derdae, Et Pausanias sive is filius, sive miter,suit I erilae . liostes Perdiccae erant, regnum Macedoniae assectantes. Philippus, pater Auivntae, eo tempore
mortuus fuisse videιur. G-r.οτε την ξυμμαχ. ἐποιεῖτο.
τας. cum hae regio liuin populorum
que descriptione conserenitus est Arriamis I, 2 et 3.; de dativo v περ-
239쪽
Oσα ἄλλα μέρη εντῖς του Ἱστρου ποταμοί προς θάλασσανι ἀλλον τqν τos ξείνου πόντου κατωκητο. εἰσὶ δ' οἱ Γέται καὶ οἱ ταυτρ ὁμοροί τε τοῖς Σκυθαις, καὶ ὁμόσκευοι, πάντες ἱπποτοξόται. παρεκάλει δε καὶ των ορεινῶν Θρακῶν πολλοὐς των αυτονόμων καὶ μαχαιροφόρων, οῖ Aῖοι καλοὐνται, την ειδόπ ν οἱ πλεῖστοι οἰκο0ντες ' καὶ τοὐς μὲν μισθῶ ἐπειθεν,
οἱ δ' ἐθελονται ξυνζκολούθουν. ανίστη οἷ καὶ Ἀγριῆνας, καὶ Λαιαίους, καὶ ἄλλα ὁσα ἔθνη παιονικὰ , ων ἐρχε. κιὰ ἐσχατοι τῆς αPχῆς ουτοι ησαν μέχρι τοὐ Στρυμόνος ποταμοs, ὼς ἐκ τοὐ Σκομίου δρους διὰ ' Γρααίων καὶ Λαιαίων ὐεῖ, Ου ώρίζετο
λλους, καὶ τούτους αυτονόμους, 2 ρῆρες Δριζον καὶ 2 ιλαταῖοι. οἰκΟὐσι δ' Ουτοι προς βορίαν τos Goμίου ἄρους, καὶ παρήκουσι προς ῆλιου δύσιν. μέχρι τοs 'Oσκίου ποταuos. ρεί
Αἷμον ἰόντι σταθμονς τρεῖς. IIle. ὁμόσκευοι , cultu similes, similiter artitati . cs. 3, 95.
Protitius, aetiuato siecis a pii lo-nibiis Istro, invehitur eeleri 1,arharias hostis e litoἶhoatia equo pollens longeque volante Eagitta vicinam late depopulatiir hu
Sarmaticae major gelica que lae. tuentia gentis Per med ias in e aliis itinue reditque vias; in quibus est norno, vii non Coryton, et fimum,
Commemoriit Plin. H. N. , Il. l8. E G. μαχαιρ οφόρων. idem de Sar. niatis et Getis, vicinis Tomitanae regioni, sectiliat Ovidius Trist. 5, 7,
lilien vinetum lateri harbarias omnis lial et .
μέχρι του Στρ ν μόνος πο-Tα μου. vulgo μέχρι Γρααίων, καὶ Λαιαίων Παιόνων, καὶ τοὐ Στρ. ποτ., in quibus vermix Γρααίων καὶ
Λαιαίων nenio ciuisita verat sorte Eproxime sequentibus irrepsissρο, Παιόνων tit ni a glossatore ad empti messe. Ceteriim, ne quid dissintulem, nomen ingolitum, ne siue alias tin primis Herodoto 5, Ib, I 6. niemor' turn, Γραιαίων suspicionem n ou Et, ne clomae an ortuni sit ex 'Aγριάνων.
240쪽
ltegni Dilrvsarii iii ninbitiis, inagna die potentia, descributir ; Scullula Praedicati.
λασσαν καθήκουσα, ἀπο Ἀβδήρων πόλεως ἐς τον Εὐξεινον πόντον β.έχρι Ἀστρου ποταμοs αυτη περίπλους ἐστὶν ἡ γῆ τὰ ξυντομωτατα, ἐν αεὶ κατὰ πρυμναν ἱστῆται τὀ πνεθα, νηὶ στρογγυλύ τεσσάρων ημερῶν καὶ ἴσων νυκτῶν ὁδῶ δὲ Yὰ ξυντομωτατα ἐξ Ἀβδήρων ἐς Ἱστρον ἀνῆ0 ευζωνος ενόεκαταῖος τελεῖ. τὰ μεν προς θάλασσαν τοσαυτη ἰν ἐς ηπειρον δὲ α πὼΒυζαντιου ἐς Λαιαίους καὶ ἐπὶ τον Στρυμόνα ταυτ ρ γὰρ διὰ πλείστου ἄπο θαλάσσης ἄνω) ἐγίγνετο ημερῶν ἀνορὶ ευζώνωτριῶν καὶ δέκα ἀνυσαι. 7όρος τε ἐκ πάσης τῆς βαρβάρου καὶ
τῶν ελλVνίδων πόλεων, ὁσον προσῆξαν ἐπὶ Σευθου, ος υστερον Σιτάλκου βασιλευσας πλεῖστον δὴ ἐποίησε, τετρακοσίων ταλάντων αργυρίου μάλιστα δυναμις ' καὶ δῶρα Ουκ ἐλάσσω τούτων χρυσOs τε καὶ ἀογυρου προσεφέρετο, χωρὶς δὲ ὁσαυφαντά τε, καὶ λεῖα, καὶ ἡ ἄλλη κατασκευὴ, καὶ ου μόνον
voeein libri ἁ χρυσὸς καὶ ἄργυρος εχ, vel seι, quae est glossa Putida
verbis,χρυσοὐ τε καὶ ἀργυρου adscripta.υφαντά τε, καὶ λεῖα. I id. p. 500. , Nous observerons que Portus et o,iander otii conserv4 h υφαντὰ ga vhri table significatioti textilia,
versus durissimus, ut qui omni eaesura eareat, ici pie in re leni grataque t quare scribam σκίφασθε παῖς etc. Both.
τρίποδας περικαλλίας, ήδὲ λψροας,
ibid. 2II.; car on sati que ces Ortes de me utiles prficie ux soni polis. Cette assertion est prouule encore par tesinois καὶ ὴ ἄλλη κατασκευὴ, aliaque supelleae, qui sitivent inim6diate nienta pres 1ειχ, et Par ce passage de Ioseph p. 100, 3b., qui n'est qu'utio para pura se de cellii de Thuc., πο-λὸς μεν γὰρ ἄργυρός τε καὶ χρvσός