장음표시 사용
101쪽
σιν ἐποχουμενος, λορους ἀναβαίνοντος του κύματος ἔνθα καμπτόμενον του βοος κυρτουται το σκέ-l λος , παρθενος μέσοις ἐπεκάθητο τοῖς νωτοις του
βοός, οὐ περιβάδην, ἀλλα κατὰ πλευράν, ἐπὶ δεξια συμβῶσα τὼ πόδε, τῆ λαια του κέρως ἐχομένη, σπερ ηνίοχος χαλινου καὶ γαρ ὁ βους ἐπέστραπτο ταυτηὶ
μἀλλον προς το της χειρος ελκον ηνιοχουμενος. πι- των ἀμφὶ τα στερνα της παρθένου μεχρις αἰδους' τουντευθεν ἐπεκάλυπτε χλαῖνα τα κάτω του σωμα-
τος λευκὸς ο χιτών, η χλαῖνα πορφυρῶ, το δε σῶμα in II δια της ἐσθητος πεφαίνετο Βαθυς ομφαλός γα στηρ τεταμενη, λαπάρα στενη το στενον εἰς ξυνκαταβαῖνον ηυρυνετο Μαζοὶ των στερνων ρέμα προκύπτοντες η συνάγουσα ζώνη τον χιτῶνα καὶ τους μαζους ἔκλειε, καὶ ἐγίνετο του σωματος κάτο 1512 πτρον ὁ χιτων Αἱ χεῖρες ἄμφω διετεταντο, η μεν ἐπὶ κερας η δὲ ἐπ' ουράν ηρτητο δὲ ἀμφοῖν εκατέρωθεν υπὲρ την κεφαλην καλύπτρα κυκλω των νώτων ἐμπεπετασμένη. υ δὲ κόλπος του πέπλου πάντοθεν ἐτετατο κυρτουμενος καὶ ην ουτος ἄνεμος του οζωγράφου. υ δὲ ἐπεκάθητο τω ταύρω δίκην πλεου- Ι σης νεώς, σπερ ἱστι τω πεπλω χρωμενη Περὶ δὲ τον βουν ἀρχουντο δελφῖνες, ἔπαιζον Ἐρωτες εἶπες ἀλαυτῶν γεγράφθαι καὶ τα κινήματα Ἐρως ειλκετον βουν Ἐρως, μικρον παιδίον, πλωκει το τε - 25 ρόν, ρτητο την φαρέτραν, ἐκράτει το πυρ' ἐπέστραπτο δε ς επὶ τον Λία καὶ πεμειδια, σπερ αυτου καταγελῶν τι δι' αυτον γέγονε βους. et 'Eγὼ δε και ταλλα μὲν ἐπηνουν της γραφης, ἄτεδὲ ν ἐρωτικος περιεργότερον ἔβλεπον τον αγοντα οτον βουν Ἐρωτα καὶ οἷον' εἶπον ' ἄρχει βρεφος ου ψανου και η καὶ θαλάττης ' παυτά μου λέγοντος
102쪽
AXIAAΕΩΣ TATIO Pνεανίσκος καὶ αυτος παρεστὼς ' ἐγὼ ταυτ αν ἐδείκνυν ἔφη Ἀοσαυτας υβρεις ἐξ ἔρωτος παθών uτι πεπονθας' εἶπον, ἁγαθε καὶ γαρ ορῶ σε τηνοψιν ου μακραν οντα τῆς του θεο τεχετης ' ' η- νος νεγειρεις εἶπε λόγων τα γαρ ἐμα μύθοις εοικε ' Μη κατοκνήσιὶς, ω βελτιστε' ἔνην, πρὼς του Λιος καὶ του πρωτος αυτos, ταύτη μἀλλον ησειν, εἰ καὶ μύθοις οικε ' καὶ ταῶτα δη λέγων δεξιοsμαί τε αὐτονόαι ἐπί τινος αλσους ἄγω γείτονος ενθα πλά- 1 τανοι μὲν ἐπεφύκεσαν πολλαὶ και πυκναί, παρέρρει δὲ ἴδωρ ψυχρόν τε και διαυγες, οἷον ἀπο χιόνος αρτιλυθείσης ἔρχεται. αθίσας ουν αυτον ἐπί τινος θώκου χαμαιζηλου και αυτὸς παρακαθισάμενος ἄρα
μοι' ἔφη ' τη των λόγων ἀκροάσεως πάντως 'i ὁ τόπος ηδῶς και μύθων ἄξιος ρωτικῶν υ ἡ ἄρχεται του λέγειν δε ἐμοι Φοινίκη γένος, Ἀρος η πατρίς, νομα Κλειτοφῶν πατηομπίας, δελφος πατρος Σωστρατος , O παντα
αδελφός, ἀλλ' ὁσον ἀμφοιν εἷς πατηρ - γα μητέ- ει ρες τω μὲν ην Βυζαντία τω δε ἐμω πατρὶ υρία. μεν οὐν τον πάντα χρόνον εἰχεν ἐν Βυζαντίω πο-
λῶς γαρ ὁ της μητρὸς κληρος η αὐτω ὁ δε ἐμὸς
πατηρ ἐναύρω κατωκει. ην δὲ μητέρα ου οἶδα την Σ' ἐμήν ἐπὶ νηπίω γάρ μοι τέθνηκεν. Ἐδέησεν οὐν β τω πατρι γυναικὸς τέρας, ἐξ ης δελφή μοι Καλλιγόνη γίνεται. - Και ἐδόκει μὲν ω πατρι συνάψαι μῆλλον ημῆς γάμω αἱ δὲ Μοῖραι των ανθρώπων ' κρείττονες ἄλλην ἐτήρουν μοι γυναικα. Φιλε δὲ τὸ δαιμόνιον πολλάκις τοίς ἀνθρώποις ὁ μέλλον νύ-a κτωρ λαλεῖν οὐχ ῖνα φυλάξωνται, παθεῖν - γὰρ εἱμαρμένης δύνανται κρατεῖν , ἀλλ' ἶνα κουφότερον
103쪽
δόκητον ἐκ πλησσει την ψυχην αφνω προσπεσον καὶ κατεβάπτισε , το δε προ του παθεῖν προσδοκώμενον προκατηνάλωσε κατὰ μικρον μελετώμενον του πάθους την ἀκμήν. Ἐπεὶ γὰρ εἶχον ἔνατον ἔτος ἐπὶ
τοῖς δέκα, καὶ παρεσκευαζεν ὁ πατηρ εἰς νεωτα ποιΨ σων τους γάμους, ηρχετο του δράματος η τυχη πιναρεδόκουν συμφυναι τη παρθένω τὰ κάτω μέρη μέχρις ομφαλου, δυο δε εντευθεν τὰ ἄνω σώματα εφίσταται δέ μοι γυν φοβερὰ και μεγάλη, το πρόσωπον οαγρία οφθαλμος ἐν α ατι, βλοσυρα παρειαί, οφεις αἱ κόμαι ' ρπην κράτει τὴ δεξιὰ, ἀδα τη λαια. Ἐπιπεσουσα ουν μοι θυμῶ καὶ ἀνατείνασα την ἄρ- πην καταφέρει της ἰξυος, ἔνθα των δυο σωμάτων ησαν αἱ συμβολαί, και ἀποκόπτει μου την παρθένον. 55 Περιδεης ουν αναθορὼν εκ του δείματος φράζωμεν προς ουδένα, κατ εμαυτον δὲ πονηρὰ σκεπτόμην. δε τούτω συμβαίνει τοιάδε υν δελφός;ώς φην, του πατρος Σώστρατος Παρὰ τούτου τις ἔρχεται κομίζων ἐπιστολὰς ἀπο Βυζαντίου, καὶ ηὐτὰ ογεγραμμέν τοιάδε :
Ἱππία τω ἀδελφω χαίρειν Σωστρατος.
'movσι προς σε θυγάτηρ ἐμὴ Λενκιππη καὶ Πάνθεια γοτη πόλεμος γὰρ ' περιλαμβάνει χυζαντίους Θρακικος. ζε δη μοι τα φίλτατα του γένους μέχρι της του πολεμου ο
4 αυτα ὁ χατηρ ἀναγνους αναπηδῆ καὶ ἐπὶ την
θάλατταν ἐκτρέχει καὶ μικρον στερον αυθις ἐπανη- κεν Ηιποντο δὲ αυτω κατοπιν πολὐ πληθος οἰκετῶν. καὶ θεραπαινίδων δ συνεκπέμψας ὁ Σωστρατος ο post γάρ ἐξαίφνης
104쪽
καὶ πλουσία τῆ στολῆ. D ς δὲ ἐνέτεινα τους ὀφθ αλ- μους ἐπ αυτην, ἐν ἀριστερα παρθένος ἐκφαίνεταί μοι, καὶ καταστράπτει μου τους φθαλμους τω προσώπω οιαυτην εἶδον ἐγω ποτε ἐπὶ ταυρω γε - γραμμενην Σεληνην ομμα γοργον ἐν δον=ὶ κόμη ξανθη, το ξανθον ουλον οφρυς μέλαινα , το μέλανγακρατον λευκη παρειά, το λευκον ἐς μέσον φοινίσσετο καὶ ἐμιμεῖτο πορφύραν, οῖαν εἰς τον ἐλε- 10 φαντα Λυδία βάπτει γυνη το στόμα ρόδων αν- θος ην, Ἀταν αρχηται το ρόδον ἀνοίγειν των
φυλλων τα χείλη. 3, δε εἶδον ευθυς ἀπωλώλειν' κάλλος γαρ οξυτερον τιτρώσκει βέλους καὶ δια τωνοφθαλμῶν ἐς την ψυχην καταρρεῖ οφθαλμὸς γαρ 15 οδος ἐρωτικω τραύματι , Πάντα δε με εἶχεν μοὐ, , ἔπαινος, ἔκπληξις, τρόμος, αἰδώς, ἀναίδεια ἐπηνουντο μέγεθος, ἐκπεπληγμην το κάλλος, ἔτρεμον την καρδίαν ἔβλεπον ἀναιδῶς, ιδουμην-λῶναι τοὐς
δὲ φθαλμους ἀφέλκειν μὲν ἀπο της κόρης βιαζό-m μην, οἱ δὲ υ ηθελον, ἀλλ' ἀνθεῖλκον αυτοῖς ἐκεῖ τω του κάλλους λκόμενοι πείσματι, καὶ τελ0ς
Αἱ μεν δη κατηγοντο προ ημῆς, καὶ αυταῖς χπατηρ μέρος τι της οἰκίας ἀποτεμόμενος υτρεπίζει 25 δειπνον Καὶ ἐπεὶ καιρος ην, συνεπίνομεν κατὰ δυο τὰς κλίνας διαλαχόντες, ουτω γαρ ἔταξεν ὁ πατηρ
αυτὸς κἀγὼ την μέσην, αἱ μητέρες αἱ δώο την ἐν ριστερα, την δεξιὰν εἶχον αἱ παρθένοι. Ἐγὼ δὲ ς
ταυτην κουσα την υταξιαν, μικρου προσελθων 30 κατεφίλησα τον πατέρα, τι μοι κατ οφθαλμους ανέκλινε την παρθένον. αἱ μὲν ουν ἔφαγον, μὰ τους 3 θεους, ἔγωγε ουὶ δειν, ἐωκειν γαρ τοῖς ἐν ὀνείροις
105쪽
τοῖς προσωποις, κλέπτων αμα την θεαν τουτο γάρ μοι ν το δεῖπνον. D. ημεν ἀπο ου δείπνου,
παῖς εἰσέρχεται κιθάραν ἀρμοσάμενος του πατρος οἰκετης, καὶ ψιλαῖς το πρῶτον διατινάξας ταῖς χερσὶ τὰς χορδὰς κρουε καί τι κρουμάτιον λιγηνας ποψιθυριζουσι τοι δακτυλοις, μετὰ τουτο δη τω πλη- κτρω τὰς χορδὰς κρουε, καὶ ολίγον σον κιθαρίσας συνηδε τοι κρουμασι. ο δὲ ασμα ηνυπόλλων μεμ- οφόμενος την Λάφνην φευγουσαν καὶ διώκων ἄμα καὶ μέλλων καταλαμβάνειν καὶ γινομένη φυτον η κόρη
καὶ πόλλων το φυτον στεφανουμενος. Πυτό μοι μῆλλον την ψυχην ἐξέκαυσεν υπέκκαυμα γὰρ ἐπιθυμίας λόγος ἐρωτικός καν εἰς σωφροσυνην τις οεαυτὸν νουθετἴ, τω παραδείγματι προς την μίμησινερεθίζεται , μάλισθ' οταν ἐκ του κρείττονος, ο παράδειγμα η γὰρ ων ἀμαρτάνει τις αἰδὼς τω του
βελτίονος ἀξιωματι παρρησία γίνεται. Ἀαὶ ταυταπρος μαυτὸν ἔλεγον ἰδου καὶ Απόλλων ἐρῶ κἀκεῖ etsνος παρθένου, καὶ ἐρῶν Ουκ αἰσχυνεται, αλλὰ διώκει την παρθένον συ δε ὀκνεῖς καὶ αἰδη καὶ ἀκαίρως
σωφρονεις; μη κρείττων εἶ του θεοs
6 D ς δὲ ην ἐσπέρα, πρότεραι μὲν προς πνον ἐτράπησαν αἱ γυναῖκες, μικρὸν δὲ υστερον και ημεῖς, οοἱ μὲν δηJ ἄλλοι τ)ῆ γαστρὶ μετρησαντες την ηδονην, ἐγὼ δὲ την ευωχίαν ἐν τοις φθαλμοῖς φέρων , των τε της κόρης προσώπων γεμισθεὶς καὶ ἀκράτω θεάματι καὶ μέχρι κόρου προελθὼν ἀπηλειν μελάων ἐρωαι τὸ δὲ εἰς τὸ δωμάτιον παρηλθον, ἔνθα μοι ο
106쪽
AMAAEΩΣ ΤΑΤΙΟΥ καθευδειν ἔθυς ην, ουδὲ πνου τυχεῖν ηδυνάμην. Εστι μὲν γαρ φυσει καὶ ἀλλα νοσήματα καὶ τὰ του σωματος τραυματα ν νυκτὶ χαλεπώτερα, καὶ ἐπανίσταται μαλλον ημῖν ησυχάζουσι καὶ ἐρεθίζει τὰς ἀλγηδόνας 4ταν γαρ ἀναπαυηται το σῶμα, τότε σχολάζει το ελκος νοσεῖν τα δὲ της ψυχης τραυματα μη κινουμένου του σώματος, πολλι ἀλλον οδυνα. Ἐν μέρα με γαρ φθαλμοὶ καὶ ωτα πολλης γεμιζόμενα περιεργίας ἐπικουφίζει της νόσου την ἀκμην, - αντιπερισπῶντα την ψυχην της εἰς το πονεῖν σχολης ἐαν δὲ ησυχία το σῶμα πεδηθy, καθ' εαυτην η ψυχηγενομένη τω κακω κυμαίνεται Πάντα γαρ ἐξεγείρε - ται τότε τὰ τέως κοιμωμενα τοῖς πενθUsσιν αἱ λυπαι, τοις μεριμνῶσιν αἱ φροντίδες τοι κινδυνεύ-
i5 ουσιν οι φόβ0. τοι ἐρῶσι το πυρ. Περὶ δε τηνε μόλις ἐλεησας με τις υπνος ἀνέπαυσεν λίγον. υλλ' οὐδ τότε μου της ψυχης ἀπελθεῖν θελεν η κόρη πάντα γαρ ην μοι Λευκίππη τὰ ἐνύπνια ' διελεγόμην αυτη, συνέπαιζον, συνεδείπνουν, πτό- 20 μην, πλείονα ειχον ἀγαθὰ της μέρας. - Καὶ γὰρ κατεφίλησα, καὶ ην το φίλημα ἀληλνόν ωστ ἐπει- δη με γειρεν ο οἰκέτης, ἐλοιδορούμην αυτ της ἀκαιρίας, ως ἀπολέσας ἔνειρον ουτ γλυκύν. 'Aναστὰς υν ἐβάδιζον ἐξεπίτηδες εἴσω της οἰκίας κατὰ z πρόσωπον της κόρης βιβλίον αμα κρατῶν, καὶ ἐγκεκυφὼς ἀνεγίνωσκον τοις δε ὀφθαλμοῖς , εἰ κατὰ τὰς θύρας γενοίμην , ἐπίλλιζον κάτωθεν, καί τινας περι- πατησας διαύλους καὶ ἐποχετευσάμενος ἐκ της θέας ἔρωτα σαφῶς ἀπήειν ἔχων την ψυχην κακῶς. Καὶ s ταῶτά μοι τριῶν μερῶν πυρσεύετο. υ δέ μοι Κλεινίας νεψιός, ορφανὸς καὶ νέος,
δύο ἀναβεβηκὼς ἔτη της ηλικίας της ἐμης ἔρωτι τετε-
107쪽
A . 45λεσμένος μειρακίου-ὁ ἔρως ν Ουτω εἶχε φιλοτιμίας προ αυτό, στε κά Ἀπον πριάμενος, ἐπεὶ θεασάμενον το μειράκιον ἐπήνεσεν, ευθυς ἐχα-
2 ρίσατο φέρων αυτῶ τονάππον Εσκωπτον ουν αυτοναε της μεριμνίας , τι σχολάζει φιλεῖν καὶ δουλός ἐστιν ἐρωτικῆς δονῆς ὁ δε μοι μειδιῶν καὶ την
κεφαλην ἐπισείων ελεγεν ' ωρ ποτε καὶ συ μοι δου -
λος ταχυ ' Προς τομον ἀπιὼν καὶ ασπασάμενος καὶ παρακαθισάμενος ἔδωκα ἔφην Κλεινία, σοι δίκην των σκωμμάτων δουλος γέγονα καγώI 'Aνα- οκροτησας ουν τα χεῖρας ζεγέλασε και αναστὰς κατεφίλησε μου το πρόσωπον εμφαινον ἐρωτικην ἀγρυπνίαν, καὶ ἐρας' εἶπεν ' ἐρας ἀληθῶς οἱ φθαλμοί σου λέγουσιν ' υρτι δὲ λέγοντος αυτορ ρικλῆς εἰστρέχει τοὐτο γαρ ην νομα τω μειρακίω τεθο- ο
ρυβημένος Ἀἴχομαί σοι ' λέγων Κλεινία ' Καὶ
συνεστέναξεν ὁ Κλεινίας, σπερ ἐκ της ἐκεινου ψυ-
Σῆς κρεμάμενος, καὶ τ φωνη τρέμων ' ἀποκτενεῖς' εἶπε Ἀιωπῶν τι σε λυπεῖ τίνι δει μάχεσθαι; Καὶ ὁ αρικλη ' γάμον εἶπεν - πατηρ μοι προξενεῖ, πηαὶ γάμον ἀμόρφου κόρης Γνα διπλω συνοικῶ κακω 'π0νηρ0ν μὲν γαρ γυνη, καν ευμορφος η' ἐαν δε καὶ βχμ0ρφίαν δυστυχη, το κακον διπλοῶν. 'Aλλὰ προς τον πλουτον ὁ πατηρ αποβλέπων σπουδάζει το κῆδος 'εκδίδομαι ὁ δυστυχης τοι ἐκείνης χρημασιν, ναὰβ γημω πωλούμενος YZς υν ταῶτα κουσεν ὁ Κλεινίας , χρωσεν.
Lπιπαρώξυνεν ουν το μειράκιον ἀπωθεῖσθαι τοὐγά-μ0ν το των γυναικῶν γένος λοιδορῶν Γάμον''
εἶπεν Πηδη σοι δίδωσιν ὁ πατηρ , τί γαρ ηδίκηκας, χνῖνα πεδηθὴς Ου ἀκουεις τολΛιος λέγοντος
108쪽
τοι δ' ἐγὼ υτ αυρος δώσω κακόν, ψ κεν
κῶντες ἔο υτη γυναικων δονη, καὶ ἐοικε , των Σειρήνα φυσει κἀκεῖναι γαρ δον φονευουσιν δης. Ἐστι Βδέ σοι συνιεναι τὸ μέγεθος του κακοεκα ἀπ αυτῆς της του γάμου παρασκε ς αμβος αυλον, δικλίδων κτύπος, πυρσων δαδουχία Ἐρεῖ τις ἰδὼν τo-σουτον κυδοιμέν' 'Mτυχης ὁ μέλλων γαμεῖν ἐπὶ πόλεμον, δοκω μοι, πέμ- rara' 'Aα εἰ μὲν ἰδιώ-- της ησθα μουσικης, γνόεις αν τὰ των γυναικων
δράματα νυν-καν ἄλλοις λέγοις ὁσων ἐνέπλησαν θων γυναῖκες την σκηνήν. ορμος Ἐριφύλης,1 λομηλας η τράπεζα, Σθενεβοίας φδιαβολή, ερόπης κλοπη, φύκνης η σφαγή. 'Aν το ρυσηίδος κάλ- 5λος Αγαμέμνων - , λοιμον τας Ελλησι, ' αντο Βρισροδος κάλλος Ἀχιλλευς ποMJ, πενθος αὐτῶ προξενεῖ ἐὰν ἔχη γυναῖκα Κανδαυλης καλήν, φο α νευε Κανδαύλην ησυνη se lauri M N των γάμον πυρ ἀνῆψε κατὰ της Ποίας αλλο πυρ, ὁ δὲ Πηνελύπης γάμος της σωφρονος πόσους νυμφίους πιτώ-- Ἀπέκτεινεν Ἀπόλυτον φιλο- φαίδρα,
Κλυταιμνήστρα δὲ 'Aγαμεμνονα μη φιλουσα. α πάντα τολμῶσαι γυναῖκες - φιλωσι, φονευουσι καν μη φιλῶσι, φονεύουσιν Ἀγαμέμνονα ἔδει φονευθηναι τον καλόν, ου κάλλος οὐράνιον η'ομματα καὶ κ παλην ἴκελος - τερπικεραυνω καὶ ταυτηρο απέ--ν, ω Ζευ, ν κεφα- ρονφι καὶ ταυτα μὲν περὶ των ευμόρφωνῶν εἴποι τις γυναικῶν, ν' καὶ μέτριον τουτύχημα - γα κάλ-
109쪽
λος ἔχει παρηγορίαν των κακῶν. καὶ τοὐτ εστιν ἐν
ἀτυχημασιν ευτύχημα εἰ δὲ μηδὲ εὐμορφος, ῶς φής, η συμφορὰ διπλη καὶ πως - τις ἀλα-χωτο, καὶ
ταυτα μειράκιον ουτω καλόν. η, προς θεῶν, αρίκλεις, μήπω μοι δουλος γενy, μηδὲ λανθος πρὸ καιρον - ηβης απολέσης Προς γαρ τας αλλοις κάὶ
του ἔστι του γάμου το τυχημα μαραίνει τηνἀκμήν - , δέομαι, αρίκλεις, μηπω μοι μαραπιμη παραδει ευμορφον τρυγησαι μων -ὀρφφ10 γεωργω ' καὶ Ἀαρικλης ,αῶτα μὲν ' ἔφη ' θεοὶ 1οκαμοὶ μελησει καὶ γαρ εἰς νη προθεσμίαν των --μων χρόνος ἐστὶν ἡμερων, πολλὰ νίν γένοιτο κἀν
11 νυκτὶ μια. δὲ νυν ἔχον ἐφ' ἱππασίαν απειμι. 'Edoτου γάρ μοι τονάππον ἐχαρίσω τὸν καλόν, ουπωσουτων δωρον απέλαυσα Ἐπικουφιε δέ μοι - γυμνά isσιον της ψυχης το λυπούμενον μὲν Ουν ἀπίει τὴν τελευταίαν οδόν, στατα καὶ πρῶτα μελλησι γνίππάζεσθαι.
'Eγώ δε προ τον Κλεινίαν καταλεγ μου τοδραμα πῶς ἐγένετο πῶς ἴδοιμι, πῶς πάθοφι, την γκαταγωγην, - δεῖπνον - κάλλος της κόρης. αελευτῶν δὲ τω λόγω συνίειν ἀσχημονῶν ου φέρω λέγων Κλεινια, την ἀνίαν ολος γάρ μοι προοιπε-- ὁ ἔρως - - αὐτόν μου διώκει τον πνον των ομμάτων πάντοτε Λευκίππην φαντάζομαι. πιυ γέ- αγο νεκαλλ' τινὶ τοιοsτονἈτύχημα το γὰρ κακόν μοι καὶ ---- Καὶ ο Κλεινίας ' ληρεω εμεν ουτως εἰς ρωτα πιτυχων. Ου γὰρ ἐκ αλλοτρια θύρας ἐλθεῖν σε δεῖ οὐδὲ διάκονον παρακαλεῖν ' -την σοι
110쪽
ηρκεσε της ἐρωμενης παρθένου, καὶ μέγιστον τοὐτο ἀγαθον νενόμικεν ἐραστης ἐαν καὶ μεχρι ω ομμάτων ευτυχηὶ, οἱ δε ευδαιμονέστεροι των ἐραστῶν - τυχωσι κα ρηματος μόνον συ δε καὶ βλέπεις ἀεὶ καὶ ἀκουεις ἀεὶ καὶ συνδειπνεῖς καὶ συμπίνεις καὶ ταυτα ευτυχῶν ἐγκαλεῖς; χάριστος εἶ προς ἔρωτος δωρεάν. υκ οἶδας οἷόν ἐστιν ἐρωμένη βλεπομένη μείζονα των ργων ἔχει την ηδονήν. φθαλμοὶ γαρi ἀλλήλοις ἀντανακλώμενοι ἀπομάττουσιν ως ἐν κατόπτρω των σωμάτων τα εἴδωλα , τρε του κάλλους απορρο δι αυτῶν εἰς την ψυχην καταρρεουσα ἔχει τινὰ μίξιν ἐν αποστάσει καὶ γλυκίων ἐστὶ τη των οσωμάτων μίξεως καιν γάρ ἐστι σωμάτων συμ- i5 πλοκη Ἐγὼ δέ σοι και τὸ ἔργον ἔσεσθαι ταχεμαντεύομαι μέγιστον γάρ ἐστιν ἐφόδιον εἰς πειθὼ συνεχης προς ἐρωμένην μιλία. φθαλμος γὰρ φιλίας πρόξενος καὶ τὸ σύνηθες της κοινωνίας εἰς χάριν ἀνυσιμώτερον. E γὰρ τα ἄγρια τῶν θηρίων συν-
20 θεία τιθασεύεται, πολὐ μὰλλον ταύτ μαλαχθείη καὶ γυνη Ἐχει δέ τι προς παρθένον ἐπαγωγον ηλικιώτης ἐρῶν τὸ δὲ ἐν ρα της ἀκμης ἐπεῖγον εἰς
την φύσιν καὶ το συνειδος του φιλεισθα τίκτε πολλάκις ἀντέρωτα Θέλει γὰρ κάστη τῶν παρθένων 1 εἶναι καλη καὶ φιλουμένη χαίρει καὶ ἐπαινε της μαρτυρίας τον φιλοῶντα καν μη φιλησ τις αὐτην, οἴπω πεπίστευκεν εἶναι καλη 'Εν οὐ σοι παραινῶ μόνον , ἐρῆσθαι πιστευσάτω, καὶ ταχέως σε μιμησε-esti ῶν ουν εἶπον γένοιτο τούτο το μάν-a τευμα δός μοι τὰς ἀφορμάς' σὐ γὰρ ἀρχαιότερος μυ- στης ἐμολκαὶ συνηθέστερος ηδη Γλ τελετρ οὐ θεοὐ '