Erōtikōn logōn syggrapheis

131쪽

ἐνίξατο καὶ το πυρ, α παρ' μῖν αλληλοις συνοικεr. G δὲ χωρίον ἱερον ἐν περιβόλω ἐλαια μὲν αναθάλλει φαιδροῖς τοῖς κλάδοις πεφυτευται δὲ συν-υτῆτο πυρ καὶ ἀνάπτει περὶ τους πτόρθους πολλην την φλόγα η δὲ του πυρος αἰθάλη το φυτον γεωργεῖ. 6 υτ πυρος φιλια καὶ φυτου ' ουτως ου φεύγει του Ηφαιστον θηνὰ Καὶ ὁ χαιρεφῶν συστράτηγος ων του Σωστράτου μείζων , ἐπεὶ πατρόθεν ην Βυζάντιος, ἐκθειάζων αυτον ' πάντα μὲν το χρησμον εἶπεν ἐξ ηγησω καλῶς μη μέντοι θαυμαζε την του πυρος ο μόνον, αλλα καὶ την του δατος φυσιν. θεασάμην γαρ ἐγὼ τοιαυτα μυστηρια. γουν Σικελικη πηγης υδωρ κεκερασμενον ἔχει πυρ' καὶ φλόγα μὲν φεικάτωθεν α αυτ η αλλομένην ἄνω θιγόντι δέ σοιτο δωρ ψυχρόν ἐστιν οἰόνπερ χιών, καὶ ουτε το πυρ θυα του δατος κατασβέννυται Ουτε το δωρ υπὸ του

πυρος λέγεται, ἀλλ' δατός εἰσιν ἐν τῆ κρηνη καὶ πυρος σπονδαί. πει και ποταμος Ιβηρικός, εἰ μὲν ἴδοις αυτον ευθυς, ουδενος αλλου κρείττων ἐστὶ ποταμos' ην δε ἀκοῶσαι θέλ32 τολυδατος λαλοῶντος, eto μικρον ἀνάμεινον ἐκπετάσας ταωτα 'αν γαρ ολίγος ανεμος εἰς ας δίνας ἐμπέση το μὲν δωρ ως χορδη κρούεται, το δὲ πνεsμα του δατος πληκτρον γίνεται, τωρεέμα εἰς κιθάρα λαλεῖ 'Aλλὰ καὶ λίμνη Λιβυκη μιμεῖται γην Ἀδικήν, καὶ ἴσασιν αυτης το εαπορρητον αἱ Λιβύων παρθένοι, τι το δωρ ἔχει πλούσιον. -πλοsτος αυτηὶ κάτω τεταμίευται τοτων δάτων ἰλύι δεδεμένος, καὶ ἔστιν ἐκεῖ χρυσοὐπηγη. αντον ουν εἰς το δωρ βαπτίζουσι πίσσηὶ πεφαρμαγμένον, νοίγουσί τε τοὐποταμορτα κλει- ο 10 θρα, υ δὲ κοντος προ τον χρυσον οIον προς ἰχθυναγκιστρον γίνεται, ἀγρευε γαρ αυτον η δε πίσσα

132쪽

70 AMAAΕΩΣ ΤΑΤΙΟΥ δελεα γίνεται της γρας τι γαρ αν εἰς αυτην ἐμπέση της του χρυσου γονης, το μὲν προσήψατο μόνον,4 πίσσα δὲ εἰς την πειρον ηρπασε την αγραν. Ουτως ἐκ ποταμοφΛιβυκου χρυσος αλιευεται. Tαυτα εἰπὼν την θυσίαν ἐπὶ την υρον ἔπεμπε, 15κα τοὶ πόλει συνδοκουν. Ο ουν Καλλισθενης διαπράττεται των θεωρῶν εἰς γενεσθαι καὶ ταχὐ καταπλευσας εἰς την υρον καὶ εκμαθὼν την τολπατρος οἰκιαν ἐφηδρευε ταῖς γυναιξίν αἱ δὲ οψόμεναι την θυσίαν ξύεσαν και γαρ ην πολυτελης Πολλη μὲν Ση των θυμιαμάτων πομπη, πολλη δε η των ανθέων συμπλοκή. α θυμιάματα κασία και λιβανωτος καὶ κρόκος ' τα ανθη νάρκισσος καὶ ρόδα και μυρρίναι' η δε τωὐανθέων αναπνοη προς την των θυμιαμάτων

ηριζεν ὀδμην το δὲ πνεsμα ἀναπεμπόμενον εἰς τοναέρα την ὀδμην ἐκεράννυ, καὶ ην νεμο ηδονης. T 3 ἱερεῖα πολλα μὲν ην και ποικίλα, διέπρεπον δὲ ἐναυτοῖς οἱ τολμίλου βόες. οὐ γαρ Αἰγυπτιος ουτο μεγεθος μόνον αλλα και την χρόα ευτυχεῖ τὸ μὲν γαρ μέγεθος πάνυ μεγας, τον αυχένα παχυς, τὸ νῶτον πλατύς, την γαστερα πολύς, τὸ κέρας Ουχής ὁ Σικελικὸς υτελη ουδ ώς ὁ Κύπριος δυσειδής, αλλ εκ των κροτάφων ορθιον ἀναβαῖνον, κατὰ μικρὸν κατέρωθεν κυρτούμενον τὰς κορυφὰς συνάγει τοσοίτον ὁσον α των κεράτων διεστῶσιν ἀρχαί καὶ τὸ θέαμα κυκλουμένης σεληνης ἐστὶν εἰκών η χρόα δε οῖαν πιμηρος ἐν τοῖς το Θρακὸς ῖπποις ἐπαινεῖ. Βαδίζει δὲ ταsρος ψαυχενῶν καὶ ῶσπερ ἐπιδεικνυ--μενος ὁτι των ἄλλων βοῶν ἐστι βασιλευς Εἰ δε

μsθος υρώπης ἀληθης, Αἰγύπτιον βοῶν ὁ Ζευς

Ἐτυχεν οὐν η μὲν ἐμη μητη τότε μαλακῶς ἔχου 16

133쪽

σα σκηψαμεν δε καὶ η Λευκίππη νοσεῖν , ἔνδον

ὐπέμεινε μυνεκειτο γαρ μῖν ταὐτον ἐλθεῖν, -- των πολλῶν ἐξιόντων). τε συνέβη την ἀδελφη. την ἐμην μετὰ της Λευκίππης μητρος προελθεῖν. 2 ' Καλλισθένης ν μὸνΛευκίππην ου εωρακώς, ποτε, την Καλλιγόνην ἰδών την μην ἀδελφην,

νομίσας Λευκιππην εἶναι ἐγνωρισε γαρ του Σωστράτου την γυναῖκα , πυθόμενος ουδεν η γαρέαλ-ιὼς ἐκ της θέας δείκνυσιν ἐνὶ των οἰκετῶν την κόρην, ς ν αυτω πιστότατος. καὶ κελευε ληστὰς οαντην συγκροτῆσαι, καταλεμ τον τρόπον της αρπαγης Πανηγυρις δὲ ἐπέκειτο, καθ' ην πονκόει

πάσας τας παρθενους απανταν ἐπὶ θάλατταν.17 i' μὲν , ἡ, ταῶτα εἰπὼν καὶ την θεωρίαν ἀφω- ρ ρ μένει απῆλθε ναυν δὲ εἶχεν ἰδίαν, τουτο προ- οκαπα ευάσας οἴκοθεν εἰ τυροι της ἐπιχειρησεως οἰμ ν δ αλλοι θεωροὶ απέπλευσαν, αυτος δὲ μικρου

ταις ἔπεσθαι, μαχλῖνα μη πλησίον της Τύρου του. κάφου οντος, κατάφωρος γένοιτο μετὰ την ἀρπα παο ν. πεὶ δὲ ἐγένετο καπὰ Σάροι-α κωμην Ἀρίων. - θαλαττρ κειμένην, ἐνταμα προσπορίζεται λέμ- βον, δίδωσι δὲ φ Ζηνώνι τολο γὰρ ην ονομα νδ οειδεο ον ἐπὶ την αμπην παρεσκευάκει. V δὲ ην γὰρ καὶ δελανς ευρωστος το σῶμα καὶ φύσει πρακτι- οκος ταώ μὲν ἐξευρε ληστὰς λιεῖς ἀπο της κώμης είνης καὶ δο απέπλευσεν ἐπὶ την Ἀρον Ἐστι ὸ μικρον ἐπίνειον Ἀρίων, νησίδιον απέχον ὀλίγους Ἀρου 'λδώπιδος αυτο τάφον οἱ Τύριοι λέγου-- ἔνθα ὁ λέμβος ἐφηδρευε. . οφ δὲ της πανηγυρεως, ν ο Καλλιισθένης προσεδόκα, γίνεται δὴ τὰ του αετολκαὶ των μάν-

134쪽

72 AMAAΕΩΣ ΑΤΙΟΥ τεων καὶ εἰς την στεραίαν παρεσκευαζόμεθα νυκτωρ, ς θυσόμενοι τω θεω Πλων-τον Ζήνωνα ἐλάνθανεν ουδέν' αλλ' ἐπειδὴ καιρος η βαθείας εσπέρας, μεῖς μὲν προήλθομεν, ὁ δὲ εἶπετο ' ρτι, δὲ γενομένων μῶν ἐπὶ τ χείλει της θαλάσσης, ὁ μὲν το συγκείμενον ανέτεινε σημεῖον, ο δὲ λέμβος ἐξαίφνης προσέπλει, καὶ ἐπεὶ πλησίον ἐγένετο, ἐφάνησαν ἐν αυτ νεανίσκοι δέκα. υκτὼ δε τέ- ρους ἐπὶ τηλγης ἔτυχε προλοχισας, οῖ γυναικείας μεν, εἶχον ἐσθῆτας καὶ των γενείων ἐψίλωντο τας τρίχας, ἔφερον δε εκαστος πο κόλπω ξίφος, ἐκόμιζον δὲ καὶ

αυτοὶ θυσίαν , ῶς αν ηκιστα ποπτευθεῖεν ' μεῖς δεωόμεθα γυναῖκας εἶναι. Ἐπεὶ δὲ συνετίθεμεν την πυράν, ἐξαίφνης βοῶντες συντρέχουσι καὶ τὰς μὲν i5 δαδας μῶν ἀποσβεννύουσι, φευγόντων δὲ ατάκτως υπο της ἐκπλήξεως, τα ξίφη γυμνώσαντες ἀρπάζουσι την ἀδελφὴ την ἐμὴν καὶ ἐνθέμενοι τω σκάφει, ἐπεμβάντες εὐθὴς ὁρνιθος δίκην ἀφίπτανται. μῶνὰ οἱ μεν ἔφευγον οὐδεν οἴτ' εἰδοτες ουτ εωρακότες,1 οἱ-αμα τε εἶδον καὶ ἐβόων ' λησταὶ Καλλιγονηναγουσι ' το δὲ πλοῖον δη μέσην ἐπέραιν την θάλασσαν. YZ δὲ τοῖς Σαράπτοις προσέσχον, πορρωθεν ὁ Καλλισθένης το σημεῖον ἰδὼν πηντίασεν ἐπιπλεύσας καὶ δέχεται με την κόρην, πλει δε εὐθὼς α πελάγιος. Ἐγὼ δὲ ἀνέπνευσα μὲν ουτ διαλυθέντων μοι των γάμων παραδόξως, χθόμην δ' ομως υπὲρ δελφης περιπεσούσης τοιαύτ συμφορα.υλίγας δὲ μέρας διαλιπὼν προς την Λευκίπ- 19πην διελεγομην μέχρι τίνος ἐπὶ των φιλημάτων 3 ἱστάμεθα, φιλτάτη προσθῶμεν δη τι καὶ ἐρωτι -

30 of φιλτάτη καλὰ τὰ προοίμια

135쪽

λος κρείττων γένηται της θεου ' Insτα πολλάκις κατεπάδων ἐπεπείκειν την κόρην ποδεξασθαί με νυκτος ω θαλάμω της Κλειους συνεργουσης, τις ναυτιλθαλαμηπόλος. ιχ δε ὁ θάλαμος αυτῆς Ουτως. Xωρίον ην μέγα τέτταρα οἰκηματα ἔχον, δυο μὲν ἐπὶ δεξιά, δύο δ' ἐπὶ θἄτερα μέσος δε διεῖργε στενωπος τα οἰκήματα θυρα δὲ ἐν ἀρχDτο στενωποs 4 μία ἐπέκειτο. αύτην εἶχον την καταγωγην αἱ γυναῖκες καὶ τα μὲν ἐνδοτέρω των οἰκημάτων η τε παρθένος καὶ η μήτηρ αυτῆς διειλήχεσαν. κάτερατ αντικρύ, τα δὲ ἔξω δύο τα προς την εἴσοδον τομεν η Κλειὼ το κατὰ την παρθένον, το δε ταμιεῖον ην Κατακοιμίζουσα δε ἀεὶ την Λευκίππην ἡ μήτηρεκλειεν ἔνδοθεν την ἐπὶ τοὐ στενωποὐ θύραν ' ξωθεν δε τις τερος ἐπέκλειε καὶ τὰς κλεῖς ἔβαλλε διατης πῆς η δὲ λαβοῶσα φύλαττε καὶ περὶ την εω καλέσασα τον εἰς τοὐτο ἐπιτεταγμένον διέβαλλε πα- λιν τὰς κλεῖς, πως ἀνοίξειε. αύταις ουν ἴσας μηχανησάμενος ο Σάτυρος γενεσθαι, την ἄνοιξιν πειρῶται καὶ νευρε δυνατήν, την Κλειὼ ἐπεπεικειτης κόρης συνειδυίας μηδὲν ἀντιπρῆξαι τs τεχνῖὶ.Tαῶτα ην τὰ συγκειμενα. 20 Η δε τις αυτῶν οἰκέτης πολυπράγμων καὶ λάλος καὶ λίχνος καὶ πῆν ο τι αν εἴποι τις, νομα Κώνωψ.Oυτός μοι ἐδόκει πορρωθεν ἐπιτηρεῖν τὰ πραττόμενα ἡμῖν μάλιστα δ περην, ποπτεύσας μή τι

136쪽

ματέρας, αναπετάσας του δωματίου - θυρος, ἄντε ἔργον ην αυτον λαθεῖν. - Σάm ρος βου- aλόμενος αυτον εἰς φιλίαν ἀγαγεῖν, προσεπαιζε πολ- κωνωπα ἐκάλει καὶ κωττε, νομα, γέλωτι. H ουτος εἰδὼς του Σατύρου την τεχνην προσεποιεῖτο μὲν αντιπαίζειν και αυτός. ἐνετίθει δὲ τῆ παιδιλτης γνώμης το ασπονδον ήγει δη προ 3αμον ' ἐπειδη καταμωκα μου κH--νομα, φέρε σοι

' λέων καπεμέμφετο τον Προμηθέα πολλάκις 21ο τι μέγαν - αὐτον ἔπλασε καὶ καλον καὶ μνγένυν πλισε τοῖς δουσι, τους δε πόδας ἐκράτυνε τοῖς ὀνυξιν ἐποιησε τε των αλλων θηριων δυνατώ-i, τερον. δε - τοιουτος ἐφασκε τον ιεκτρυόνα -- βουμαι καὶ ὁ Προμηθευ ἐπιστὰς ἔφη 'τί με μάτην αἰτιῶ τὰ μὲν γαρ ἐμα πάντα ἔχεις οσα πλάττειν δυνάμην, - 'η προ τοὐτο μόνον

μαλακίζεται Ἐκλαεν ουν εαυτον ὁ λέων καὶ της δεια λίας κατεμέμφετο καὶ τελος ἀποθανεῖν ηθελεν Ου-

τω δὲ γνώμης ἔχων ἐλέφαντι περιτυγχάνει καὶ προσαγορεύσας ίστη κει διαλεγόμενος. Ἀα ορῶν διαπαντὸς τὰ ἁτα κινουντα τί πάσχεις ἔφη, καὶ τί ποτε ουδὲ μικρον ἀτρεμεῖ σου - ους καὶ ὁ ἐλέει φας κώπα τυχην παραπτάντος αυτον κώνωπος ὁρας'

ἔτι αποθνησκεν με δε τοσουτον οντα καὶ ἐλέφαντος ευτυχέστερον , οσον κρείττων κώνωπος ἀλεκτρυών; a 'ορες -- ωχυ- ο κώνωψ ἔχει,- - ἐλέφαντα φοβεῖν ' Συνεὶς ουν ὁ Σάτυρος τὸ πουλον αυτο των

137쪽

των φιλοσόφων χαρίζομαι δέ σοι του μυθου ον ἐλέφαντα.

22 Aέγει τοίνυν κωνω ἀλαζών ποτε πρὸς τονι

λέοντὰ εἶτα κἀμos 3ασιλεύειν νομίζεις ώς των αλ- λων θηρίων ἀλλ' υτ μου καλλίων ουτ ἀλκ μώτερος ἔφυς -τε μείζων. Ἐπεὶ τίς σοι πρῶτόν ἐστιν αλκ , ἀμυσσεις τοῖς νυξι καὶ δάκνεις τοις δουσι. μα γαρ υ ποιεῖ μαχομένη γυνή ποῖον δε μέγε- φθος η κάλλος σε κοσμεῖ στέρνον πλατο, μοιχεις καὶ πολλη περὶ τον αυχένα κόμη Την κατόπινουν αἰσχυνη. οὐχ ορῆς; μοὶ δὲ μέγεθος μεν ο ηρῖλος, μου καταλαμβάνει το πτερόν, κάλλος δὲ αἱτων λειμώνων κόμαι αἱ μὲν γάρ εἰσιν ἄσπερ ἐσθ' - οντες, ας ταν θέλω παυσαι την πτησιν νδέομαι. ην

δὲ ἀνδρειαν μου μη καὶ γελοῖον ἡ καταλέγειν οργανον γαρ λος εἰμὶ πολέμου Μετα μὲν σάλπιγγος καὶ βέλους J παρατάττομαι, σάλπιγξ δε μοι καὶ βέλος το στόμα, στε εἰμὶ καὶ αυλπης καὶ τοξότης ἐμαυ--ου- δὲ οἰστὸς καὶ τόξον γίνομαι τοξευε γάρ με διαέριον το πτερον, ἐμπεσὼν δε ως ἀπο βελους ποιῶτ τραυμα, ο δὲ παταχθεὸς ἐξαίφνης βορ καὶ τον τε- τρωκοτα ζητεt' ἐγὼ δὲ παρὼν - πάρειμι, μου δὲ

καὶ φεύγω καὶ μένω καὶ περιιππευωτον ανθρωπον 25

τεππερφ, γελῶ δὲ - ω βλέπων περὶ τοῖς τραύμα- σιν ορχουμενον 'Aau, δε λόγων ἀρχώμεθα μάχης. t. rLσμα λέγων ἐμπίπτει φλέοντι καὶ εἰς ἐς φθαλμώς ἐμπηδῆ καὶ εἴ τι αλλο ατριχον τῶν

προσωπων, περιιπτάμενος αμα καὶ τω βόμβν καταυ- ρλῶν. -λέων ηγρίαινέ τε καὶ μετεστρέφετο πάντη καὶ τονώμα περιέχασκεν , ο δὲ κωνωψ ταυτη πλέον

138쪽

76AMAAEΩΣ Ariorem MV. ἐτί θετο παιδιαν καὶ ἐπ' αυτοῖς ἐτίτρωσκετοἶς χείλεσιν ὁ μὲν ἔκλινεν εἰς το λυπουν μέρος, ἀνακάμπτων ἔνθα του τραύματος η πληγή, ὁ Ἀν ἄσπερ παλπιστης το μμα σκευάζων εἰς την συμπλοκην απέρρει των του λέ-τος ὀδόντων, αυτ μέσην διαπτὰς κλειομενην την γενυν Οἱ δὲ δόντες κενοὶ της θηρας περὶ μυτοὐς ἐκροτάλιζον. detrτοίνυν ο λέων ἐκεκμηκει σκιαμαχῶν πρM-- αμα

τοῖς δουσι καὶ εἴστηκε παρειuένος οργῆ οκώνωψ περιιπτάμενος αυτου την κόμην ἐπηυλει -- ὰπις ἐπινίκιον Μακρότερον δὲ ποιοτμενος της πτήσεως τον κύκλον υπο π εριττης ἀπήιροκαλίας αράχνου λανθάνει νημασιν ἐμπλακείς, καὶ τον ἀράχνην οὐκ

ἔλαθεν ἐμπεσών τὸς δ' ουκέτι εἶχε φυγεῖν, ἀδη- νῶν εἶπεν της νοιας προὐκαλουμην γαρ γ λέοντα, λίγος έ με γρευσεν ἀράχνου χιτών 'νεια εἰπὼν ' ἄρα τοίνυν ἔφη ' καὶ σοὶ ταλαράχνας φοβεῖσθαι' καὶ - ἐγέλα, Ιαὶ λιγας διαλιπὼν μέρας, εἰδὼς αυτον γα-23 ρος η τώμενον, φάρμαγκον πριαμενος υπνου -- ἐφυστίασιν αὐτον ἐκάλεσεν. δὲ μωκτευε μώτινα μηχανην καὶ ἄκνει το πρῶτον - δὲ η βελτίστη γαστηρ - νάγκασε πεί τοα. Κπεὶ δὲ ἀνιε προ ατ- Σάτυρονυτα δειπνησας ἔμελλεν απιέναι, ἐγχεrτου φαρμακον κατὰ της τελευταίας κύλικος μα-

αυρος αὐ- 4, ὶ ὁ μὲν ἔπιε καὶ μικρον διαλιπών,

εἰς ὁ ιιάμω καταπεσων ἔκειτο τον πνον καθευδων του φαρμάκου. -3Σάτυρος εἰστρέχει προς με καὶ λέγει κεῖταί σοι γένη ' Λα αμα ελεγε και ηκομεν ἐH τὰς θυοας τῆς

ἐρωμένης, καὶ Ῥὶν πελείπετο, ἐγὼ δὲ ἰοθειν,

139쪽

ελπὶς του τυχεῖν ἐπεκάλυπτενήδονη τον φοβον

ουτ καὶ τὸ ἐλπίζον ἐφοβεῖτό μου καὶ ἐχαιρε λυπούμενον. M μου παρελθόντος εἷσω του

θαλάμου της παιδός, γίνεταί τι τοιουτο περὶ την της κόρης μητέρα ετυχε γαρ νειρος αυτην ταράξας. 5 Mμει τινα ληστην μάχαιραν ἔχοντα γυμνην γεινάρπασάμενον αυτης την θυγατερα καὶ καταθέμενον ουπτίαν , μέσην ἀνατέμνειν τῆ μαχαιρα την γαστέρα κάτωθεν ἀρξάμενον ἀπο της αἰλῶς πραχθεῖ χυν

θυγατρος θάλμον τρεχει εγγυς γαρ ν αρτι μου κατακλιθμος ' ἁ μὲν η τον ψόφον ἀ--iis ἀνοιγομένων των θυρῶν εὐθυς ανεπηδησα η δὲ ἐπὶ την κλίνην παρην Συνεὶς Ου τὀ κακὸν ἐιάλλομαι καὶ δια των θυρῶν ῖεμαι δρων, καὶ ο Σάτυρος ἡ--δέχεται τρέμοντα καὶ τεταραγμένον εἶτα ἐφευγομεν δια του σκότους καὶ ἐπὶ τὸ δωμάτιον ἐαυτῶν ο24 H δε πρῶτον μεν π ἰλίγγου κατεπεσεν, εἶτα ἀνενεγκουσα την λειῶ κατὰ κόρρης ς εἶχε απίζει, καὶ ἐπιλαβομένη τῶν τριχων - προς την θυγατέρα ἀνωμωξεν' ἀπώλεσάς μου λέγουσα Λευ- Σκίππη τας ἐλπίδας οἰ μοι Σώστρατε. Συ μὲν

ἐν Βυζαντί πολεμεῖς σὰρ αλλοτρίων γάμων , ἐν

Τύρω δε καταπεπολέμησαι, καὶ της θυγατρός σου τις τους γήμους σεσύληκεν. οἴμοι δειλαία, τοιούτους σου γάμους σφήσθαι - προσεδόκων πιφελον ἔμει κνα ἐν Βυζαντίω ὁφελον ἔπαθες πολέμου νόμω τηνυβριν, φελύν σε κα Θρα νικησας βρισεν -κ

140쪽

εἶχεν η συμφορὰ δια την νάγκην ονειδος νυν δέ, πιακόδαιμον, ἀδοξεῖ ἐν οἷς δυστυχεῖς. πλάνα- με καὶ - των ἐνυπνίων φαντάομπια, τον δὲ δεχ' στερον νειρον ου ἐθεασάμην -- σ3 ἀθλιώτερον ἀνεψηθης τὸν γαστέρα αυτη δυστυχε στέρα της μαχαιρας τομη, ουδὲ εἶδον του υβρίσαντά--δὲ οἶδά μου της συuφορῆς την τυχην. οἰμι των κακῶν.

1 πεφευγότος, και λεγει μη λοιδορε μου , μητερ , την παρθενίαν ουδεν ἔργον μοι πέπρακτια τοιούτων

ὐημάτω- αξιον , si 1 οἶδα τουτο οστις ην, εἴτε δαίμων εἴτε ρως εἴτε ληστης Ἐκείvην θε πεφοβη 2μένη, μηδ' ἀνακραγεῖν δια τον φόβον δυναμένη , φόβος γαρ γλώττης ἐστὶ δεσμός. orδα μόνω, --

ουν η Πάνθεια πάλιν ἐστενεν, ημεῖς δὲ ἐσκοπουμεν καθ' αυτώς γενομενοι τί πουπέ-- , πιαὶ ἐδωκοάτιστον εἰναι φευγειν, πρὶν εως γένηται καὶ τοa παν η Κλειὼ βασανιζομένη κατε- P.

Θόξαν ὁ οὐτανς εἰχόμεθα ἔργου, σκηψάμενα 26

ποος το θυρωρον ἀπιενα πρ0ς ρωμενην, καὶ ἐπὶ

τηροχοαίαν ἐρχόμεθα την Κλεινίου. μαι δε λοιπον μέσαι νύκτες, στε μήλις ὁ θυρωρος ανέμεν ημῖν. et Κλεινίας ἐν περω γαρ τον θάλαμον εἶχε)διαλεγομένων μῶν ἀκουσας κατατρέχει τεταραγμένος. καὶ ἐν τούτ-τὴν Κλειω κατόπιν ορῶμεν σπου- δε θέουσαν ην γα δρασμον βεβουλευμενη υμα τε Ουν ὁ Κλεινίας κουσεν ημῶν, πεπονθαμεν καὶμ τυ λει ς μεῖς -- φυγοι, κοὰ πάλιν ημῶν Κλειὼ τί ποιεῖν μέλλομεν. Παρελθόντες - εἴσω τῶν θυρῶν 'λβινι διηγμμεθα τα γεγονότα καὶ