Erōtikōn logōn syggrapheis

171쪽

T 109νυκτος διετρίφαμεν, καὶ το ς, μοι οὐκ ἔλαθε

του πολλους.

24 Aμα δε- φ προσάγω - Μενέλαον τω στρατηγλκαναπαντα λέγω, - συνηδετο κά τον Μενέλαον ποιεῖται φιλον, πυνθάνεται δὲ πόση δυνα ιμίς ἐστι τοῖς ναντίοις υ δε ελεγε πασαν ἐμπεπλη-

σθαι τὴν δας κώμην ανδρῶν πονενοημένων καὶ

πολυ συνηθροῖσθαι ληστηριον, ς εἶναι μυρίους. Λέγει οὐν ο στρατο γος Ἀλλ' ημῖν αυται αἱ πέντε χιλιάδες ἱκαναὶ πρὸς εἴκοσι των ἐκείνων ἀφί ih ξονται δὲ μον ουδέπω προς τούτοις ετεροι δισχίλιοι των ἀμφὶ το σέλτα καὶ την Ηλίου πόλιν τεταγμένων - τους βαρβάρους ' Καὶ σμα λεγοντος αυτου παῖς εἰστρέχει τις λέγων - του Θέλτα πρόδρομον κειν-υκεῖθεν στρατοπέδου καὶ πέντε λέγειν αλλων με i5ρῶν διατρίβειν τοπις δισχιλίους τους γαρ βαρβάρους-Σατρέχοντας πεπα-θαι μελλούσης φαειν της δυνάμεως τον ορνιν αὐτοις ἐπιδημησαι τον ἱερον φέροντα του πατρος την ταφη ' ανάγκη εἶναι την ἔξοδον ἐπισχεῖν τοσούτων μερῶν. Θ2ο καὶ τίς ο ορνις υτος, στις' ἔφην' τοσαυτης

τιμης ηξίωται ποίαν δε καὶ κομιδε ταφνν ' Φοίνιξ μὲν ὁ ορνις ονομα, το δὲ γένος Αἰθίοψ, μέγεθος κατὰ ταών τῆ χρόα ταὼς ἐν κάλλει δεύτερος Κεκέρασται μὲν τὰ πτερὰ χρυ- καὶ πορφύρα, -χu δὲ - οπιλιον δεσπότην καὶ η κεφαλη μαρτυρεῖ, στεφάνωσε γαρ αυτην κύκλος ευφεγγης' ηλίου δέ οτιν το ναυκλου στέφανος εἰκων κυάνεός ἐστιν, ἐόλις ἐμφερης, ευειδης την θεαν ἀοῖσι κομα, καί ε/σιν αυται πτερῶν ἀνατολαι μερίζονται δὲ αυτοs isse socπες - την ζωην, Αἰγύπτιοι δὲ την τελευτην Ἐπει

172쪽

δεστάτης, σον ἱκανον προς ορνιθος ταφήν , ορυττειτε τω στόματι καὶ κοιλαίνει, κατὰ μέσον, καὶ το ορυγιμα θηκ γίνεται τω νεκρω. Ἐνθεὶς δε καὶ ναρμόσας 5τον ἔρνιν λ σορω και κλείσας το χάσμα γηίνω χώματι ἐπὶ τον Νεῖλον ουτως ῖπταται το ἔργον φερων. Ἐπεται δὲ αὐτω χορος αλλων ὀρνίθων σπερ δορυφόρων και ἔοικεν ο ὁρνις ἀποδημουντ βασιλεῖ καὶ 1 τὴν πόλιν ου πλανῆται την υλίου. υρνιθος αυτη μετοικία νεκροs. Ἐστηκεν ουν ἐπὶ μετεώρου σκοπῶν καὶ εκδεχεται τους προπόλους του θεου Ἐρχεται δή

τίς ἱερευς Αἰγύπτιος, βιβλίον ἐείδυτων φερων, καὶ δοκιμάζει το ορνιν ἐκ της γραφης. δε οἶδεν ἀπι- 15 στούμενος καὶ τὰ ἀπόρρητα φαίνει του σώματος καὶ τον νεκρὸν ἐπιδείκνυται καὶ ἔστιν ἐπιτάφιος σοφι- στης γερέων δὲ παῖδες υλίου τον ἔρνιν τον νεκρον παραλαβόντες θάπτουσι. Zῶν μὲν ουν Αἰθίοψ ἐστὶ τη τροφύ, ἀποθανὼν δε Αἰγύπτιος γίνεται τι ταφῆ '

D Ἐδοξεν ουν τω στρατηγῶ μαθόντι την τε των ἐναντίων παρασκευην καὶ τὴν των συμμάχων αναβολὴν εἰς τὴν κωμην ἀναστρέψαι πάλιν οθενπερ ἐξωρμήσαμεν, ἔστ' αν οἱ σύμμαχοι παραγένωνται ἐμοὶ δέ τις οἶκος ἀπετετακτο αμα τῆ Λευκιππύ μικρον2 ανωτέρω της του στρατηγου καταγωγῆς. Ἀαὶ ως

εἴσω παρῆλθον, περιπτυξάμενος αυτὴν οἷός τεJήμην

173쪽

καὶ θυσίαι καὶ σφαγαί ἀλλ ως ἐν γαλήνη της τύχης ἐσμέν, ποχρη-μεθα φκαιρ- , πρίν τι χαλεπώτερον μῆς ἐπισχεῖν ' H δε ' Ἀλλ' οὐ θέμις' ο ἐφη ' τουτο δη γενέσθαι. H γάρ μοι θεὸς Ἀρτεμις

ἐπιστῆσα πρφην κατα τους πνους , οτε ἔκλαον μέλλουσα σφαγησεσθαι μη νυν ἔφη λῆs' οὐ γαρ τεθνηξη βοηθος γαρ ἐγώ σοι παρέσομαι ' μενεῖς-wπαρθένος, - ἄν σε νυμφοστολησω αξετιγι δέ σε αλλος ουδεὶς Ἀλειτοφῶν ' Ἐγὼ δὲ την μεν ανα- λην χθομην, ταῖς δὲ του μέλλοντος ἐλπίσιν ηdόμην , δ' ηκουσα τεοναρ, ἀναμιμνησκομαι προ- - μοι Οὐιδὼν ἐνύπνιον. Ἐδόκουν γα 'i παρελθουσ1 is νυκτὶ νεὼν Ἀφροδίτης ἰδεῖν και το γαλμα ἔνδον εἶναι- δὲ πλησίον ἐγενόμην προσευξό- μενος, κλεισθηναι τὰς φάρας 'Aθυμουντι δέ μοι γυναῖκα ἐκφανηναι κατὰ το γαλμα την μορφην δε μυσαν, κιὰ ' μν' εἶπεν 'ου ιαεστί σοι σωρελθεῖν ει εἴσω του νεώ ην δὲ4λίγον αναμεμῖς χρόνον, ουκανοίξω σοι μονον, αλλὰ καὶ ἱερέα σε ποιησω της θεου ' καταλέγω δη τομο τῆ ευκω ν τὸ ἐνυπνιον καὶ ουκέτι ἐπεχείρουν βιάζεσθαι υναλογιζόμενος δὲ του της Λευκίππης ονειρον, - μετρίως ἐταραττόμην. ο

στρατηγῶ ἐπιβάλλει τη Λευκίππη τον ὀφθαλμόν, ἀσημα-της ἀφορμῆς αυτην ἰδών. Ἐτυχον ποτάμιον

2--- του Νείλου καλουσιν οἱ Αἰγύπτιοι καὶ ἔστι πιμὶν Ἀπος, ο λόγος βούλεται, την γαστέρα καὶ τους πόδας δεηνῶσαν εἰς χηλην σχίζει - οπλην'

174쪽

112 AXIΛΛΕΩΣ ΑΤΙΟΥ, μέγεθος δὲ κατὰ τον βουν τον μέγιστον οὐρεβρα- χεῖα καὶ φιλη τριχῶν κεφαλη περιφερηνου σμικρά 3 ἐγγυς Ἀπου παρειαί μυκτηρ ἐπὶ μεγα κεχηνὼς καὶ

πνεων πυρώδη καπνον ς απο πηγης πυρός γένυς ευρεῖα, ση καὶ παρειά μεχρι των κροτάφων ανοίγει το στομα ἔχει δὲ καὶ κυνόδοντας καμπυλους

κατὰ μεν την δε αν καὶ την θέσινές συός, τὐδὲ μέ-

γεθος εἰς τριπλάσιον. αλεῖ δη προς την θεαν μῆς ὁ στρατηγός κα 3 16 1 Λευκίππη συμπαρην Ῥμεῖς μεν ουν ἐπὶ το θηριον τους φθαλμους εἴχομεν , ἐπὶ την Λευκίππην δε στρατηγός καὶ υθυς εαλώκει β Ἀουλόμενος ουν ημῆς παραμεν ειν ἐπὶ πλεῖστον, ω ἔχοι τοις οφθαλμοῖς αυτο χαρίζεσθαι, περιπλοκὰς ζήτει λόγων,1 πρῶτον μὲν την φυσιν του θηρίου καταλέγων. εἶτα καὶ τον τρόπον της ἄγρας , ως ἔστι μὲν ἀδηφαγωτα- τον και ποιεῖται τροφην ὀλον ληιον, πάτη δε πάσχει την ἄγραν Ἐπιτηρήσαντες γαρ αυτου τὰς διατρι- 3βάς, ρυγμα ποιησάμενοι ἐπικαλυπτουσιν ἄνωθεν,. καλάμοις καὶ χώματι Ἀπὸ δὲ την των καλάμων μηχανην ἱστάναι κάτω ξύλινον οἴκημα τὰς θυρας ἀνεωγμένον εἰς το οροφον οὐ βόθρου καὶ ζυπτῶσιν του θηρίου λοχῶν τον μεν γὰρ ἐπιβάντα φέρεσθαι ευθύς, και το οἴκημα φωλεο-δίκην ποδε - 25 χεσθαι, καὶ τους κυνηγέτας ἐκθορόντας ευθὼς ἐπι- κλείειν οὐ πώματος τὰς θυρας καὶ ἔχειν ουτ τηναγραν, ἐπεὶ πρός γε το καρτερὸν ουδεὶς, αυτου

κρατησειε βίαJ. πά τε γὰρ ἄλλα ἐστὶν ἀλκιμώτατος 1 καὶ το δερμα, ορῆτε, φέρει παχλκαὶ ου ἐθέλα

175쪽

εἴδομεν εἰς ταυτην ἔφην ἐγὼ ' τηνήμεραν, ὁτι μη

γαρ ἐνιαυτοῖς πλάττει την σποράν, μετὰ δε τοσαύτην ἐτῶν περ-- τίκτει, σταν ο τόκος γέρων γένη αι.

μμαχος την ἀλκην, πολυ την βιοτην, βραδῶς την τελευτήν ' βιουν γαρ αυτον λέγων νιν υπὲρ την Ἀσώ- 1 ε δου κος ωι ν Totαύτη δε ἐστιν ἐλήφαντος η γένυς, φῖα του βοος η κεφαλη Συ μὲν γαρ αν ἰδὼν εἴποις κέρας ἔχειν αντ- το στόμα διπλουν ἔστι δὲ τ - ἐλέφαντος καμπύλος οδούς Μεταξυ δὲ των οδόντων ἀνίστατα αυτ προβοσκίς, κατα σάλπιγγα μὲν καὶ πτηρο σφιν καὶ το μέγεθος , ευπειθης δὲ τῶν πρὸς τον ἐλεφαντα Προνομεύει γαρ αυτω τὰς βοσκὰς καὶ παν ο τι αν ἐμποδὼν ευρε σιτίον. αν μὲν γαρ -ον ἐλέφαντος, λαβέ τε εὐθυς καὶ ἐπιπτυχθεῖ κάτω προς την γένυν τω στόματι την τροφην διακο--τε ' αν δε τι των ανθρωπείων ἰδy του περιβάλλει, ηὐκ 'γραν περισφίγξας καὶ το πανώνεκού- φισε καὶ ρεξεν - δῶρον δεσπότη) ἐπι--αιρορ τις αφφανηρ Αἰθίοψ, καινος ἱππευς καὶ κολακευε αμὰ φοβεῖται καὶ της φωνης αἰ-νεται καὶ -

176쪽

ραπείαν Ἀλωας καὶ προικα υκ ανοίγει το στόμα,ειά ἐστὶν ἰατρος ἀλαζὼν καὶ τον μοθον πρφον

αἰτεῖ. - δως, πείθεται καὶ παρεχε την χάριον ἡ ιαπλοῖ την γένυν καὶ τοσουτον ανέχεται κεχηνως,15 οσον λανθρωπος βουλεται. οἶδε γαρ

καὶ πόθεν ἔφην Ἀυτως ἀμόρφω θηρίω τοσαυτη ο- εὐωδίας ημνη;' ' πιτι ἔφη αρμίδης ' τοιαυ--την ποιεῖται καὶ την τροφήν. 1νδων γαλη γῆ γείτων

π ἡλίου πρῶτοι γαρ ανατέλλοντα τον θεον ορῶσιν γν-δοί, καὶ αυτοῖς θερμότερον τοπως ἐπικάθηται, καὶ τηρε - σωμα του πυρος την βαφήν. Tvνεται δὲ α παρὰ τοῖς Ἐλλησιν ανθος Αἰθίοπος χρόας, ἔστι δὲ παρ γνδοῖς ουπιανθος ἀλλα πέταλον, οἱ παρ' ἡμῖν τὰ πέταλα των φυτῶν ἐκεῖ μὸν κλέπτει την πνοὴν καὶ την δμὴν ου ἐπιδείκνυται ἡ γαρ ἀλαζονεύεσθαι πρὸς τους εἰδότας οκνιση της ηεινῆς τοῖς πολίταις θονεῖ - δὲ της γης μικρον αδεικήση Maυπερβλτους ορους, ανοίγει της κλοπῆς την ἡδονὴν ω καὶ ανθος ἀντὶ φύλλου γίνεται καὶ τὴν δμῆν ἐνδυε- ται Μέλαν τουτο μων ,δῶν Ἐστι δὲ τοῖς ἐλέ- 3 φασι σιτίον, ως τοῖς βουσὶ παρ' ἡμῖν ἡ πόα υτε

177쪽

ουν ἐκ πρωτης γονης αυτῶ τραφείς, δωδε τε παρκατὰ τη. τροφήν, καὶ το πνε- πέμπει κάτωθεν Αωδέ ω-- A. resoης αυτῶ γέγονε πηγη 'μεὶ ουν ἐκ των λόγων ἀπηλλάγημεν του στρατηγ- μιαρον διαλιπὼν - ου δυναταί τις τρωθεὶς οἀνέχεσθαι λψόμενος τρῆπυρὶ τον --λαον μεταπεμπεται καὶ της χειρος λαβόμενος λεγε ' ἀγαθον εἰς φιλίαν οἶδά σε ε ων ἔπραξας εἰς Κλειτοφῶντα 2 καμνει, σεις - χείρονα. δεμα δὲ παρὰ σου χάριτος σοὶ μεν αδίας, μοὶ δὲ ἀνασώσεις την ψυ- οχην , αν παράσχ'ὶς Λευκίππη με ἀπολώλεκε σῶσον δὲ λ φείλεταί σοι παρ αυτῆς ζωάγρια μοδος δὲ σοὶ μὲν χρυσοῖ πεντηκοντα της διακονίας, αυτύ δὲ -- αν θέλη ' Λέγει συν- Μενέλαος 'τους μὲν ο σοὐς' καὶ φύλαττε τοῖς τὰς χάριτας πιπρασκου- is G, ἐγὼ δὲ φίλος, πειράσομαι γενέσθαι σοι χρη- σηρος δευτα εἰπὼν ἔρχεται πρός με καὶ πάντα κατα--- 'Eβουλευόμεθα ουν τί δεῖ πράττειν. Ἐδορεε δε απιτον ἀατα σαι - γαρ υτιλέγειν οὐκ ἀκίνδυνον ην, μη καὶ βίαν προσαγάγρ το δὲ φευγειν οἀδυνατον, πάντη μὸν ληστων περικεχ υμένων, ---των δὲ στρατιοστων ἀμφ' αυτον οντων.

Μικρον Ουν διαλιπὼν ὁ Μενέλαος, ἀπελθὼν πρὸς τονα μίμν' κατείργασται - --- καίτοιτο--ον η πτο ἰσχυρῶς η γυνη διομένου δέ,

μου καὶ πομιμνησκοντος της ευεργεσίας ἐπένευσεν.

2υξιοῖ δὲ δικαίαν δέησιν λίγον αυτηὶ χαρίσαμαι προθεσμίαν μερῶν, ἔστ' - εἰς την Ἀλεξάνδρειαν ἀφίκωμαι κώμη γαρ αυτη καὶ ἐνίψει τα γινόμενα καὶ πολλῶ μάρσυρες 'Eἰς μακρὰν' ὁ χαρμίδει ο3 εἶπε δίδωσι την χάριν Ἐν πολέμω δὲ τίς ἐπιθυμίαν ἀναβάλλεται; στρατιώτης δε ἐν χερσὶν χων μοχην

178쪽

οἶδεν εἰ ζησεται, τοσαυτα των θανάτων εἰσὶν οδοί.

Αἴτησαί μοι παρὰ της ύχης την σφάλειαν καὶ

μενῶ. Ἐπὶ πόλεμον νυν ἐξελευσομαι βουκόλων ἔνδον μου της ψυχῆς αλλος πόλεμος κάθηται στρατιω της με πορθεῖ τόξον ἔχων, βελος ἔχων νενικημαι, πεπληρωμαι βελῶν. Κάλεσον ανθρωπε , ταχλτον ἰώμενον ἐπείγει το τραυμα υψω πυρ ἐπὶ τους πολεμίους αλλας ἀδας ὁ ἔρως ἀνῆψε κατ' ἐμου. sτο πρῶτον, Μενέλαε, σβέσον το πυρ. Καλον το οἰώνισμα προ πολέμου συμβολῆς ἐρωτικη συμπλοκή. 'Aφροδίτη με προλυρεα ἀποστειλάτω ' Καὶ ὁ με- ιέλαος ' αλλ' ὁρας' ἔφη Ἐς υκ εστ ράδιον λαθεῖν αυτὴν ἐνθάδε το ανδρα οντα καὶ ταῶτα ἐρῶντα καὶ ὁ αρμίδης ' ἀλλὰ τοὐτ γε ράδιον' εφη τον- Κλειτοφῶντα ἀποφορτισασθαι .' υρων ουν ὁ Μενέλαος του αρμίδου τὴν σπουδὴν καὶ φοβηθεὶς περὶ ἐμοὐ, ταχύ τι σκήπτεται πιθανον καὶ λέγει 'βούλει

τὴν ἀλήθειαν κοsσαι της ναβολῆς. ἡ γυνὴ χθὲς

ἀφῆκε τα ἔμμηνα καὶ ἀνδρὶ συνελθείν υ θέμις' 'Oὐκos ἀναμενosμεν' ὁ πιρμιδης εἶπεν ἐνταὐθατρεῖς μέρας τέτταρας, αυται γαρ ἱκαναί. Aἔξεστιν αἰτο παρ' αὐτῆς εἰς οφθαλμοῖς ἐκέτω τους ἐμοὐ καὶ λόγων μεταδότω ἀκοῶσαι θέλω φωνῆς,

χειρος θιγεῖν, αὐσαι σωματος αυται γαρ ἐρώντων παραμυθίαι. Ἐξεστι δὲ αυτὴν καὶ φιλῆσαι τοὐτογαλου κεκωλυκεν ἡ γαστήρ 'Dς ουν αὐτα Ο Μενέλαος ἐλθων παγγέλλει μοι, προς τοὐτο ἀνεβόησα, θῆττον αν ἀποθάνοιμι

περιίδω Λευκίππης φίλημα ἀλλοτριούμενον Πουτί γὰρ ' ἔφη ' ἐστὶ γλυκύτερον το μὲν γαρ ἔργον 2 τῆς 'Αφροδίτης καὶ ρον ἔχει και κόρον καὶ οὐδεν ἐστίν, ἐὰν ἐξέλης αυτου τὰ φιλήματα φίλημα δὲ

179쪽

γαρ τὰ κάλλιστα ἀπο του στόματος ανεισιν, ἀναπνOq

καὶ φωνη καὶ φίλημα. οἱ μὲν γαρ χείλεσιν ἀλλή- λο- φιλ μεν, ἀπο-της ψυχῆς η τῆς ημνης ἐστι πηγη Πίστευσόν μοι λέγοντι, Μενέλαε, ἐν γαρ τοῖς κακοῖς ἐξορτησομαι τὰ μυστηρια ταῶτα μόνα παρὰ -υκίππης ἔχω κἀγώ ἔτι μένει παρθένος ' ὐμόνων των φιλημάτων ἐστί μου γυνη. Εἰ δέ τις αρπάσει μου καὶ ταῶτα, ο φέρω την φθοράν , οὐ μεμοιχευσεταί μου - φιληματα. ' 'Oυκουν ἔφη οδεο-ωέλαος βουλης-μῖν ἀρίστης δε καὶ ταχίστης. Eρῶν γάρ τις, εἰς οσον μὲν ἔχει την ἐλπίδα του τυ- χεω, φέρει, εἰς αὐτο τὸ τυχὸῖν ἀποτεινόμενος ἐὰν δὲαπογνω, το ἐπιθυμο- μεταβαλὼν ἀντιλυπυσαι μέχρι

ωστε τι δρῶσαι μετα το μη παθεῖν τότε δὲ τυ ρυχῆς τὸ μ φοβούμενον ἀγριαίνει μαλλον τὸ θυμουμενον. Ἀαὶ γὰρ ο καιρος ἐπείγει των πραγμάτων τοίπορον '

Σκοπούντων - ημῶν εἰστρέχει τις τεθορυβη πμένος καὶ λεγε την Λευκίππην αφνω βαδίζουσαν καταπεσεῖν καὶ τὼ οφθαλμὼ διαστρέφειν υναπηδήσαντες συν ἐθέομεν ἐπ' αὐτη. καὶ Ορωμεν ἐπὶ της

γης κειμένην Προσελθὼν ουν ἐπυθομηνὰ τι πάθοι'

η εἶδέ με, αναπηδησασα παίει με κατὰ των επροσώπων, φαιμον βλέστουσα - δὲ καὶ ὁ Μενέ- ος οἷός τε η ἀντιλαμβάνεσθαι , παίει κακεινΩντ-σκέλει Συνέντες ουν οτι μανία εἴη τις το κακόν, βία συλλαβόντες ἐπειρώμεθα κραπεω η δὲ προσεπάλαιεν 4iuν, ουδὲν φροντίζουσα κρύπτειν ὁσα οδ υνη μη ρασθαι θελει. Θόρυβος υν πολυς περὶ τὴν σκηνην αἰνεται, με πιαν-- εωραμεῖν τ-

180쪽

στρατηγον κοὰ τα γινόμενα οραν. -τα πρῶτα σκῆψιν υπώπτευε την ασθένειαν καὶ τέχνην ἐπ αυ- τόν, καὶ τον Μενελαον υπεβλεπετο '. κατὰ μικρονεώρα την λήθειαν, ἔπαθέα καὶ αυτος καὶ λέησε. Κομίσαντες ουν βρόχους ἔδησαν την ἀθλιαν. Ω Φειδον αυτῆς περὶ τὰς χεῖρας τα δεσμά, ἐδεόμην με -

νελάου των πολλῶν ἀπηλλαγμενων ηδ λυσατε ' λέγων, ' ἱκετευω , λυσατε ου φέρουσι δεσμον χεῖρες ἀπαλαι ἐάσατέ με συν αυτηὶ μόνος ἐγὼ περιπτυξά-i μενος αυτ δεσμος σομαι μαινέσθω κατ' ἐμου. Π γάρ με και ζ' ἔτι δεῖ ου γνωρίζει με Λευκίππη 5 παρόντα, κεῖται δε μοι δεδεμενη καὶ ὁ αναιδης ἐγὼ λυσαι δυνάμενος ουκ θελω Ἐπὶ τούτω ημῆς σεσω - κεν η Τύχη ἐκ των ληστῶν, ῖνα γένη μανιας παιδιά 1 ω δυστυχεῖς μεῖς , τα ευτυχήσωμεν. πους οἴκοι 6 φόβους ἐκπεφεύγαμεν, ῖνα ναυαγίαν δυστυχήσωμεν ἐκ της θαλάσσης περιγεγόναμεν ' ἐκ των ληστῶν

ἀνασεσώσμεθα μανία γὰρ τηρούμεθα. Ἐγὼ μεν, αν σωφρονήσyς, φιλτάτη, φοβοῶμαι πάλιν τον δαί-

20 μονα μη τί σοι κακὸν εργάσηται. ις ου ημῶν κακοδαιμονέστερος, ο φοβούμεθα καὶ τὰ εὐτυχηματα;

αλλ' εἰ μόνον μοι σωφρονήσειας καὶ σεαυτὴν ἀπολά-β0ις παιζετω πάλιν η Τύχη 'Tαυτά με λέγοντα παρηγόρουν οἱ ἀμφὶ τον με - 10

25 νέλαον, φάσκοντες μη ἔμμονα εἶναι τὰ τοιαλα νοση-ματα, πολλάκις δὲ λικίας ζεούσης πάρχειν. IN γὰρ αἷμα πάντη νεάζον καὶ υπὸ πολλῆς ακμῆς ἀναζέον περβλύζει πολλάκις τὰς φλέβας, καὶ την κεφαλὴν ἔνδον περικλύζον βαπτίζει το λογισμου τηνω ἀναπνοήν. ε ουν ἰατροῖς μεταπέμπειν καὶ θεραπείαν προσφέρειν. Πρόσεισιν ουν τω στρατηγῶ ὁ Μενέλαος καὶ δεῖται τον του στρατοπέδου ἰατρὸν