장음표시 사용
191쪽
τας γένυς κτεινεται καὶ ανοίγεται πασα. ον μεν
γαρ αλλον χρόνον, παρ οσον - κέχηνε το ρίον, α κεφαλη' ταν δὲ χάνη προς τὰς αγρας, λον στόμα γίνεται. -οίγει δε την γένυν την ανω την δὲ κάτω στερεα ἔχει ' καὶ ἀπόστασίς ἐστι πολλη, καὶ μέχρι των - τὸ χάσμα, καὶ επιθυς η γαστηρ. 'οδό-ες δὲ πολλοὶ καὶ ἐπὶ πλειστον τεταγμενοι. Φασὶ δὲ - τον--μον τυγχάνουσιν οσας- θε εἰς ολον ἔτος ἀναλάμπει τὰς ημέρας τοσουτον σπόρον φέρει τὸ τ ῶν γενυων πεdίον. ν δ' ἐκπεράσιν προς
την γην, -- ἔχει δυνάμεω. - ἀπιστησεις, ἰδὼν
Tριῶν δὲ πλευσαντες μερῶν εἰς ωλεξάνδρειαν ιηλθομεν υνιοντι δε μοι κατὰ τὰς υλίου καλουμένας πύλας, --αὰτ ευμ της πόλεως ἀστράπι- - κάλλος, καί μου τους οφθαλμοὐς ἐγέμισεν μνης. Στάθμη με κιόνων μιος κατέρωθεν ἐκ των,λίου πυλῶν εἰς ας Σελήνης πυλας -- γαρ της, πόλεως οἱ πυλωροί ἐν μων δὲ των κιόνων της πό-3 λεως το πεδίον. δο δε δια του πεδίου πολλη καὶ ἔνδημος αποδημία 'Oλιρους δὲ της πόλεως σταδίους
προ λθὼν λθον εἰς τον ἐπώνυμον 'Aλεξάνδρου τόπον. ἰδον δὲ ἐντευθεν αλλην πόλιν καὶ σχιζόμενον - , - κάλλος πισος γαρ κιννων προπος εἰ, νευθυωρίαν , τοσουτος τερος εἰς τὰ ἐγκάρσια πιὼ
192쪽
κουν δειν. α μὲν ἔβλεπον, τα δε αελλον, τα δὲ
ἡπειγόμην ἰδεῖν, τὰ δεχυκχθελον παρελθειν ἐκρά- τει ν θέαν τα ορωμενα, Πα τὰ προσδοκώμενα. Περιάγων οὐν ἐμαυτον εἰς πάσας τας γυιὰς καὶ πως την ψιν δυσερωτιῶν εἰπον καμὼν 'οφθαλμοί, νενικημεθα' αδον δὲ δυο καινὰ καὶ παράλογα, 6 μεγέθυυς προς κάλλος αμιλλαν καὶ δημου προς πολιν1 φιλονεικιαν, καὶ ἀμφότερα νικῶντα - μὲν γαρηπείρου μείζων ν ὐδὲ πλείων ἔθνους καὶ εἰ μὲν εἰς την πολιν πεῖδον, πίστουν εἰ πληρώσει τις
δημος αυτ Ἀνδρῶν, εἰ δὲ εἰς τον δῆμον ἐθεασάμην, θαυμαζον εἰ χωρησει τις αὐτον πολι/ αυτη1 τι ην ἰσότητος τρυτάνη. - δέ πως κατὰ δαίμονα ἱερομηνία του μεγάλ- 2θεμ, ονυια μὲν Ἐλληνες, αραπιν δὲ καλ-σιν
Αἰγύπτιοι. Η δε καὶ πυρος αδουχία καὶ τοὐτομέγιστον 'εασάμην Ἐσπέρα μὲν γὰρ ην καὶ ο ηλιος αα κατεδυε- καὶ νυξ ην οὐδαμοί, δυαιίHος ἀνετελλενηλιος κατακερματίζων. 5τε γαρ εἶδον πόλιν ἐρίζουσαν περὶ κάλλους οὐρανῶ 'Eθεασάμη. δὲ καὶ τον Μειλίχιον Λία καὶ τον ιος Ουρανίου νεών Προσ- 3ευράμενοι η τ μεγάλω θεῶ καὶ ἱκετευσαντες δε στησα ημώ ποτε τὰ δεινά, εἰς την καταγωγην ηλ - μεν, ην ἔτυχεν ο Μενέλαος ημῖν μεμισθωμένος Ουκἐφκει δὲ αρα θεος ἐπινευειν ταῖς ημετέραις εὐγῆς, ἀλλ' ἔμενεν η ς καὶ δελο της ύχης γυμνάσιον. γὰρ αιρε α προ πολλοὶτης Λευκίππης ἐλάν 33 θανεν ἐρων καὶ δια τοsτο μεμηνύκει το φαρμακον,
193쪽
E 131το τυχεῖν, συντίθησιν ἐπιβουλην λῖστῶν ομοτέχνων χεῖρα συγκροτησας ατε θαλάσσιος ων ανθρωπος καὶ συνθέμενος αυτοῖς, δεῖ ποιεῖν, ἐπὶ ξένια μας εἰς την Φάρον καλεῖ, σκηψάμενος γενεθλίων γειν 3 μέραν. Ω ουν προηλθομεν των θυρῶν, οἰωνος ημῖν γίνεται πονηρός χελιδόνα κίρκος διώκων την
Λευκίππην πατάσσει τω πτερω εἰς την κεφαλην.
Ἀραχθεὶς ουν ἐα ὶ τούτω καὶ ανανευσας εἰς ουρανὸν ' Ζευ, τί τουτο εφην φαίνεις ημῖν τέρας ἀλλ' εἰ τω ντι σὸς ορνις υτος, αλλον μιν σαφέστερον ο δεῖξον Οἰωνόν ' μεταστραφεὶς ουν ἔτυχον γαρ παρεστῶς ἐργαστηρίω ζωγράφου γραφην ορῶ κειμένην, τις υπΓνίττετο προσόμοιον Φιλ0μηλας γαρ
εἶχε φθορὰν και την βίαν Τηρέως καὶ της γλώττης την τομήν υ δε ολόκληρον το διηγημα του δράμα- i5 τος, ὁ πέπλος, ὁ Πρευς, η τράπεζα. ον πέπλον
ηπλωμένον ιστηκε κρατουσα θεράπαινα Φιλομηλα παρειστηκε καὶ ἐπετίθει τω πέπλω τον δάκτυλον
καὶ ἐδείκνυ των φασμάτων τὰς γραφάς' η Πρόκνη πρ0ς την δειξιν ἐνενευκε και δριμὼ ἔβλεπε καὶ ωρ - ογίζετο Θρα ὁ Πρεῖς ἐνυφαντο Φιλομηλα παλαιων πάλην ἀφροδίσιον. σπάρακτο τὰς κόμας η γυνη, τοζῶμα λέλυτο, τον χιτῶνα κατέρρηκτο, μίγυμνος τυστέρνον ην την δεξιὰν ἐπι τοὐς οφθαλμοὐς ρειδε τ0υ ηρέως , τη λαιψ τα διερρωγότα του χιτῶνος ἐπὶ 11 τοὐς μαστοῖς εἷλκεν ων ἀγκάλαις εἶχε την Φιλομηλαν ὁ ηρεύς, ελκων προ εαυτον ως ἐνην το σῶμα καὶ σφίγγων ἐν χρω την συμπλοκην. ὀδε μὲν τηντο πέπλου γραφην φηνεν ο ζωγράφος το δὲ λοι-
194쪽
του δείπνου T ρε δεικνύουσι , κεφαλην παιδίου και χεῖρας, γελῶσι δὲ αμα καὶ φοβοὐνται. ναπηδῶν ἐκ της κλίνης ὁ ηρευς ἐγέγραπτο καὶ ἔλκων
τ ξίφος ἐπὶ τὰς γυναῖκας το σκελος ρειδεν ἐπὶ την τράπεζαν η ουτ εστηκεν ουτε πέπτωκεν, ἀλλ' ἐδείκνυχοπην μέλλοντος πιώματος. Λεγει υν ο Μενελαος ' ἐμοὶ δοκεῖ την εἰς Φα- ρον οδον ἐπισχεῖν ορας γαμου ἀγαθὰ δύο συμβολα, 10 τό τε του ορνιθος καθ' ημῶν πτερον κα ὶ της εἰκόνος την ἀπειλήν. Λέγουσι δὲ Ο των συμβολων ἐξηγητάὶ σκοπεῖν του μυθους των εικόνων, αν ἐξιουσιν ημῖν ἐπὶ π ξιν συντυχωσι, καὶ ἐξομοιουν - ἀποβησόμενον τω της στοριας λόγω. ρῆς Ουνχσων γέμει κα- i κῶν η γραφή ἔρωτος παρανόμου, μοιχείας ἀναισχυντοτ γυναικείων ἀτυχημάτων -- ἐ-χεῖν κελεύω την ἔξοδον ' Ἐδόκει μοι λεγειν εἰκότα, καὶ παραιτου-
μαι - αιρέαν ἐκείνην την μερον υ μὲν ουν σφόδρα ἀνιώμενος ἀπηλλάττετο, φησας αυριον ἐφ ' μας αφίξεσθαι. Η δε Λευκίππη λέγει πρός με φιλύμυθον γάρ οπως - - γυωπικῶν --o , μυλοπι της εἰκόνος ὁ μυθις καὶ τίνες αἱ ορνιθες αυται καὶ τίνες αἱ γυναῖκες καὶ τίς οἰναιδης ἐκεῖνος ἀνηρ ' αγὼ - ταλέγειν αρχομαι ἀηδων καὶ χελιδὼν καὶ ἔποψ πάντες ἄνθρωποι καὶ πάντες ὀρνιθες Ἐποψ ὁ ἀνήρ, 2α δυο γυναῖκες Φιλομηλα χελιδὼν καὶ Πρόκνηψη--δών Πόλις αὐταχυθηναι. ηρευς σανηρ' ΠροκνηΠρέως γυνη Βαρβάροις ε - ἐοικεν, ουνικανη- προς Ἀφροδίτην μία γυρο, μάλισθ' ο ταν αὐτοῖς καιρος διδω προ υβριν τρυφαν καιρος ουν γίνεται τ 3 Θρακὶ τούτω χρησασθαι , ij φυσε Πρόκνης η φιλο-
195쪽
στοργία πέμπει γαρ ἐπὶ την ἀδελφὴν τον ανδρα τουαπηε μεν ἔτι Προκνης ανηρ, αναστρέφει δε Φιλομήλας εραστής, καὶ κατὰ την οδον αλλην αὐτω ποιεῖται την Φιλομήλαν Πρόκνην. ην γλῶτταν της Φιλομήλας φοβειται, καὶ ἔδνα των γάμων αυτῆ δίδωσι μηκέτι λαλεῖν καὶ κείρει της φωνῆς τοανθος υλλα πλέον ῆνυσεν ουδέν' ἡ γαρ Φιλομήλας τέχνη σιωπῶσαν ευρηκε φωνήν. Γφαινε γαρ πέπλον αγγελον καὶ το ρῆμα πλέκει ταῖς κρόκαις, και μιμεῖται την γλῶτταν ἡ χειρ καὶ Πρόκνης τοῖς οφθαλ- ομοῖς τὰ των ωτων μηνυε και προς αυτὴν α πέπονθε τἴ κερκιδι λαλεῖ Πρόκνη τὴν βίαν ακούει παρὰ του πέπλου καὶ ἀμύνασθαι καθ' υπερβολὴν ζητεῖτον ἄνδρα υργα δε δύο καὶ δύο γυναῖκες εἰς Τν πνέου-ύαι καὶ βρει κεράσασαι τὴν ζηλοτυπίαν δειπνον ἐπι- 157 νοοῶσι των γάμων ἀτυχέστερον. ο δε δεῖπνον ην ο
παις ηρέως, ου μήτηρ μὲν ὴν προ τῆς ργῆς ἡ Πρό
κνη τότε δε των δίνων ἐπιλέληστο Οὐτως αἱ τῆς ζηλοτυπίας δῖνες νικῶσι καὶ τὴν γαστέρα. όνον γὰρ ἐρῶσαι αἱ γυναῖκες ἀνιῶσαι τον τὴν υνὴ 2ολελυπηκοτα καν πάσχωσιν ἐν οἷς ποιουσιν οὐχ ἡττον κακον, τὴν του πάσχειν λογίζονται συμφορὰν τῆ του ποιεῖν δουρ Ἐδείπνησεν ὁ Πρεὐ δεῖπνον ρινύων, αἱ δὲ ἐν καν τὰ λείψανα του παιδίου παρέφερον, γελῶσαι φόβω Πρεῶς ορῆ τὰ λειψανα του οπαιδίου καὶ πενθεῖ τὴν τροφὴν καὶ ἐγνώρισεν ων του δείπνου πατήρ γνωρίσας μαίνεται καὶ σπῶταιτ ξίφος και ἐπι τὰς γυναῖκας τρέχει - δέχεται ὁ ηρ. Καὶ ὁ ηρεὐς αὐταῖς συναναβαίνει καὶ ορνις γίνεται καὶ τηροῶσιν ἔτι του πάθους τὴν εἰκόνα. ο
196쪽
ραία παρην εωθεν ὁ πιιρέας, καὶ ημεῖς αἰδεσθεντες αντιλέγειν ουκ εἴχομεν. πιβάντες ουν σκάφους, ηλ- θομεν εἰς την Φάρον δὲ Μενέλαος ἔμεινεν αυτου, φησας ουιυγιῶς ἔχειν Πρῶτον μὲν ουνχμῆς ὁ πιι 2
ρέας ἐπὶ τον πυργον γε καὶ δείκνυσι την κατασκευην θαυμασίαν τινα καὶ παράλογον χρος ην ἐν 3μεσρ φθαλάσσjκείμενον ψαυον αυτῶν των νεφῶν,1 υπέρρει δὲ δωρ κάτωθεν του ποιηματος το δε ἐπὶ θαλάσσης εἱστηκε κρεμάμενον ε δὲ την τολορους ακρόπολιν ο των νεῶν κυβερνητης ἀνέτελλεν ηλιος.
Μετὰ δε ταυτα γεῖτο μῖν ἐπὶ την οἰκίαν ην δὲ ἐπ ἐσχάτων της νήσου κειμενη ἐπ αυτ τρ θαλάσση.is σπερας ουν γενομενης πεξέρχεται με ὁ πιι 7ρεας, πρόφασιν ποιησάμενος την γαστέρα Μετὰ μικρον δε βοή τις ἐξαίφνης περὶ τὰς θύρας ην, καὶ ευ- θυς εἰστρέχουσιν ἄνθρωποι μεγάλοι καὶ πολλοί, μαχαίρας ἐσπασμενοι, καὶ ἐπὶ την κόρην πάντες ρμη - 1 σαν Ἐγὼ δευς εἶδον φερομενην μοι την φιλτάτην, Σου ἐνεγκὼν εμαι διὰ των ξιφῶν καί με παίει τις κατὰ του μηρου μαχαίρα καὶ κλασα Ἐγώ με δηκαταπεσὼν ἐρρεόμην, ατι, οι δὲ ἐνθεμενοι τω σκάφει την κόρην ἔφευγον Θορυβου δὲ καὶ βοης οἷα ἐπ 3r λησταῖς γενομενης ὁ στρατηγος της νήσου παρην ην δέ μοι γνωριμος ἐκ του στρατοπεδου γενόμενος. Λεικνύω δὴ το τραυμα καὶ δέομαι διῶξαι τους λη- στάς ἀρμει δὲ πολλὰ πλοῖα ἐν τI πόλει. Toύτων ένος ἐπιβὰς ὁ στρατηγος ἐδίωκεν ἄμα- παρουσri
197쪽
YZ δε εἶδον οἱ λησταὶ προσιουσαν δη την ναυν εἰς ναυμαχίαν, ἱστῶσιν ἐπὶ του καταστρώματος οπίσω τὼ χεῖρε δεδεμένην την κόρην, καί τις αυτῶν μεγάλη τῆφωναὶ ' ἰδοὐ τλὰθ λολυμῶν' εἰπὼν αποτέμνει αυ- της την κεφαλην καὶ το λοιπον σῶμαίθει κατὰ της
θαλάσσης. Ἐγὼ δείς εἶδον, ἀνεκραγον οἰμώξας καὶ
ωρμησα μαυτον παφεῖναι - δε οἱ παρόντες κατεσχον, ἐδεόμην ἐπισχεῖν τε την ναυν καί τινα λε- σθαι κατὰ της θαλάττης, εἴ πως καν προς ταφην λα- ο βοιμι της κόρης το σῶμα Καὶ ὁ στρατηγος πείθεται καὶ ωτησι την ναυν καὶ δυο των ναυτῶν ἀκοντίζουσιν αυτους ἔξω της νεὼς καὶ ἀρπάσαντες το σῶμα ἀναφερουσιν Ἐν τουτ δε οἱ λησταὶ μἀλλον ἐρρωμενέστερον λαυνον ' ς δὲ μεν πάλιν πλησίον , soρῶσιν οι λησταὶ ναῶν τέραν και γνωρίσαντες ἐκάλουν προς βοηθειαν πορφυρεις δὲ ησαν πειρατικοί.
γδὼ δὲ ὁ στρατηγος δύο ναῶς δη γενομένας ἐφοβηθη καὶ πρύμναν κρούετο και γὰρ οἱ πειραταὶ του φυγειν ἀποτραπόμενοι προυκαλοῶντο εἰς μάχην Μ8 Eαεὶ δὲ ἀνεστρέψαμεν εἰς γην, ἀποβὰς του σκάφους καὶ τῶ σώματι περιχυθεὶς ἔκλαον Π μν μοι Λευκίππη τεθνηκας ληθῶς θάνατον διπλοῶν γ' καὶ θαλάττη διαιρούμενον - μὲν γὰρ λείψανον ἔχω σου οὐ σώματος, ἀπολώλεκα δὲ σε. υκ υ της etsθαλάττης προς την γην η νομη μικρόν μοι σου με - ρος καταλελειπται ἐν οψει τολμείζονος αἴτη δε ἐνολίγ' το πῆν σου κρατεῖ. 'Aλλ' ἐπει μοι τῶν ἐν τῶ προσώπω φιλημάτων ἐφθόνησεν ύχη φέρε σου καταφιλησω την σφαγην D8 αὐτα καταθρηνησας καὶ θάψας το σῶμα πάλιν εἰς την Αλεξάνδρειαν ἔρχομαι, καὶ θεραπευθεὶς ἄκων
198쪽
το τραῶμα, του Μενελάου με παρηγορουντος διεκαρ-
τέρψσα ζῶν. αὶ ἀμη μοι γεγόνεσαν μηνες ἐξ κεντο απολυ του πένθους ηρχετο μαραίνεσθαι θρμος λυπης φάρμακον καὶ πεπαίνει-ῆ ψυχὼ τὰ λκη' μεστὸς γαρ λιος ηδονη ς κάν- λυπησαν προς ολί- ρον, καν ἡ καθ' υπερβολην, ἀναζεῖ μὲν ἐφ' οσον ηψυχη κάεται δὲ τῆς ημέρας ψυχαγωγι νικωμενον καταφύχεταἰ, καί μου τις κατόπιν βαδίζοντος ἐν ἀγομτης χειοος φνω λαβόμενος ἐπιστρέφει καὶ ουδὲ, εἰ-1 πῶν περιπτυξάμενός με πολλα κατεφίλει Ἐγὼ δεοτο ιν πρῶτον - ρδειν οστις ην, ἀλλ είπτηριειν ἐκπεπληγμένος καὶ δεχόμενος τὰς προσβολα τωνασπασμάτων, ς φιλημάτων σκοπός' ἐπεὶ δὲ μικρον δι-ε, - το, σωπον εἶδον κλεινίας δὲ η ' ονα- 1 κραγὼν πο χαρῶς αντιπεριβάλλω τε αυτ- καὶ τὰς αυτὰς ἀπεδίδουν περιπλοκάς, και μετὰ ταυτο εἰς την καταγωγην ἀνηλ μεν - ἐμην καὶ ὁ μντα αυτ μοι διαγεῖτο, ὁπως ἐκ της ναυαγίας περιεγένετο, ἐγὼ
το κέρας ὴξα, και ἄκρου λαβόμενος μόλις , ανδρῶν ηδη πεπληρωμένον, περιβαλὼν τὰς χεῖρας ἐπεχείρουν ἔχεσθαι παρακρεμάμενος υλίγον δὲ ημῶν ἐμ-
πελαγισάντων, κῶμα μέγιστον ἀραν το ξυλον προσ-
α ρηγνυσιν ορθιον φάλω πέτρα κατὰ θάτερον, ολεγῶ ἔτυχον κρεμάμενος. ο δὲ προσαραχθὲν βία πάλινΛεἰς τουπίσωχίκην μηχανης ἀπεκρουετο καί με σπερσπὸ σφενδονης ἐξερρίπτησε. οὐντευθεν δὲ ἐνηχόμην - ἐπίλοιο της μέρας, συκέτι ἔχω ἐλα-α3 σω νηρίας πιδηδε καμὼν καὶ ἀφεὶς ἐμαυτον τῆ τυχη δναμ ορῶ κατὰ πρόσωπον φερομέwn , καὶ τὰς χεῖρας--χῶν, νήδυνάμην τροπον, κετηρίαν ἐθέμην
199쪽
τας νευμασιν οἱ δὲ ει τε ἐλεησαντες, εἰ τε καὶ τοκνεὐμα - - κατήγαγεν, ἔρχονται - ἐμέ, καί τις θεουσης κἀγὼ μὲν λαβόμηρο, οἱ δὲ φειλκυσάν με ἐξ αυτων τῶν του θανάτου πυλῶν. Ἐπλει ἡ τ ι πλοῖον εἰς Σιδῶνα καί μέ τινες γνωρίσαντες ἐθε
μεν, και δέομαι τῶν ν τω πλοίφ Σιδωνίων Σενοδάμας δε ὁ ἔμπορος ν καὶ Θεύφιλος ὁ τούτου πεν- οθερος μηδε- Ἀρίων, εἰ περιτύχοιεν, καπειπεῖν ἐκ ναυαγίας περιγενοίμην , ς ἀνω μάθοιεν συν-2 αποδεδημηκότα υλπιζον γαρ λήσειν, εἰ τὰ ἀπὸ του- τω ἐν ησυχία γέHMπο, πέντε μόνον ημερῶν μοι με- ταξυ γενομένoran k υκ τυχον φθείς τοις δε Σκοπὰ την οἰκίαν την ἐμην, ς οἶδας, προηγορευκειν λέγειν τοῖς πυνθανομένοις, εἰς κωμην ἀποδεδημη- κέναι μέχοι δέκα λων μερῶν. αι τουτόν γε του
λόγον εὐρον περὶ ἐμεκατερχηκότα. - δε ὁ σος κατηρ ἐκ της Ποααιστίνης ἔτυχεν Φων, ἀλλα δυο παλλων στερον ημερῶν, καὶ καταλαμβάνει πεμφθέντα παρὰ του της Λευκίππης πατρος γράμματα, περιτυχε μετὰ μίαν ημέραν της μετέρας αποδημίας -- κομισμένα, δι ων ὁ Σώστρατος ἐγγυα σοὶ την θυγα- τέρα Ε ποικίλαις ου ην συμφοραῖς ἀναγνους τὰ νγράμματα καὶ την μετέραν ἀκουσας φυγην, τὸ μὲνώς τὸ της ἐπιστολης ἀπολέσας-θλον, το δεχτι παρὰ μικρον Ουτως η ἡχη τα πράγματα ἔθηκε καὶ γαρ-δὲν αὐτούτων γεγόνει , εἰ θαττον ἐκομίσθη τὰ γράμματα Καὶ τῶν μὲν πεπραγμένων ουδὲν προς - ἀδελφον ηγο- πω δεῖν γράφειν, αλλα καὶ της μητρος της κορης ἐδεήθη το παρον ἐπισχεῖν. άχα
200쪽
138 AMAAEΩΣ ΑΤΙΟΥ γαρ αυτους ἐξευρησομεν, καὶ οὐ δεῖτο συμβαν ατυ- χημα μανθάνειν Σώστρατον υσμενοι δὲ οπου ποτ'αν σιν οντες μάθωσι την ἐγγυην καὶ ἀφίξονται, εἴγε αυτοις ἐξέσται φανερῶς ἔχειν υπὲρ υ πεφευ- γασιν Ἐπολυπραγμόνει δὲ παντὶ σθενει ποῖ κεχω - ρηκατε Κανολίγον προ τούτων των ημερῶν ἔρχεται χιόφαντος ὁ Ἀριος Αἰγύπτου πεπλευκώς, καὶ λέγει προς αὐτον οτι σε ενθάδε ἐθεάσατο - κἀγὼ μαθών, ως εἰχον ευθυς ἐπιβὰς νεὼς ογδόην ταύτην 1 ημέραν πασάν σε περιηλθον ζητῶν την πόλιν Προς
ταυτα ουν σοι βουλευτέον ἐστίν, ως τάχα καὶ του κα-τρος ηξοντος ἐνταsθα του σου h
Tαυτα ἀκούσας ἀνωμωξα ἐπὶ τε της Τύχης παι 11δια , δαῖμον λέγων νυν μὲν Σωστρατός μοι 1 Λευκίππην ἐκδίδωσι καί μοι γάμους ἐκ μέσου πολ μου πέμπει, μετρησας κριβῶς τας ημέρας, να μηφθάση την φυγην Σὸ τῶν ἐξώρων ευτυχημάτων, ω μακάριος ἐγὼ παρὰ μίαν μέραν Μετὰ θάνατον γάμοι, μετὰ θρηνον μέναιοι. ἴνα μοι δίδωσι νύμ- π φην η ύχη ην ουδὲ ολόκληρόν μοι δέδωκε νεκράν ' Που θρήνων νυν καιρος ὁ Κλεινίας εἶπεν, ' ἀλλὰ 3σκεψώμεθα, πότερον εἰς την πατρίδα σοι νυν ἀνακομιστέον η τον πατέρα ἐνταυθα ἀναμενετέον Ουδέτερον εἶπον ' ποίω γαρ αν δοιμι προσωπήτονα πατέρα, μάλιστα μὲν ουτως αἰσχρῶς φυγών, εἶτα καὶ
την παρακαταθηκην αυτ τἀδελφου διαφθείρας; φεύγειν ουν ἐντευθεν πολείπεται πρὶν κειν αυ-
τόν Π γω τούτω δη ο Μενέλαος εἰσέρχεται καὶ ὁ Σά--τυρος μετ' αυτου, καὶ τον τε Κλεινίαν περιπτύσσονδο ται και μανθάνουσι παρ' μῶν τὰ πεπραγμένα καὶ
ὁ Σάτυρος ἀλλ' ἔστι σοι ἔφη τὰ παρόντα θέσθαι καλῶς καὶ ἐλεησαι ψυχην ἐπὶ σοὶ λεγομένην