Erōtikōn logōn syggrapheis

161쪽

μένους.

αλαλαγμος κουεται πολυς καὶ σαλπιγγος χος καὶ

ἐπιφαίνοπι φάλαγξ στρατιωτικη, πάντες δεῖται. οἱ δὲ λησταὶ κατιδοντες, μῆς μέσους διαλαβόντες ἔμενον ἐπιόντας, ώς αυτ ιαμυνουμενοι Καὶ μετου πολὐ παρφναν πεντηκοντα - αριθμόν. πάντες οπλῖταιJ, ο μὲν πο ρεις ἔχοντες τὰς σπίδας , οἱ δὲ πέλτας ' οἱ δε λησταὶ πολλ' πλείους οντες , βώλους απὸ της γης λαμβάνοντες τους στρατιωτας ἔβαλλον. Παντος δὲ βώλου χαλεπώτερος βῶλος Αἰγυπτιος, βαρυς τε καὶ τραχῶς καὶ ανώμαλος το ανώμαλόνεω ν αγαἰχμαὶ των λίθων ' στε βληθεὶς διπλοῶν οποιεῖ ἐν ταυτω - τραυμα, καὶ οἴδημα ς ἀπο λίθου, καὶ το ς ς απο βέλους υλλα ταῖς γε ἀσπίσιν ἐκδεχόμενοι τους λίθους ολθον των βαλλόντων ἐφρόν--τιζον. Ἐπεὶ Ουν ἔκαμον οἱ λυν-ὶ βάλλοντες, ἀνοίγουσι μὲν οἱ στρατιῶται την φάλαγγα, ἐκθέουσι δε οααὐτων -- ανδρες κούφως ἐσταλμένοι, φερων αἰχμην ἔκαστος καὶ ξίφος, καὶ ἀκον-n ψιν αμα, καὶ ουδεὶς πιος - ἐπέτυχεν Εἶτα ἰοπλῖται προσέρρεον καὶ ην η μάχη στερρά, πληγαὶ δὲ παρ'

αμφοτέρων κH τραυματα καὶ σφαγαί. Ἀαντο μὲν ἐμπειρον παρὰ τοῖς στρατιώταις ανεπληρου του πλη θους - ἐνδεές πιεῖς ε σοι - αἰ υμαλώτων

162쪽

100 AXI ΕΩΣ ΑΠΟΥ μεν, ἐπιτηρησαντες το πονοῶν των λIστῶν μερος, αμα συνελθόντες διακόπτομέν τε απιτῶν τηρο φάλαγγα καὶ - τους ἐναεαίους ἐκτρεχομεν. it 3ὸ στρατιῶται το μὲν πρῶτον ἐπεχείρουν ἀναιρεῖν, οὐκ εἰδότες, εἰς δὲ εἶδον γυμνῶς καὶ δεσμα ἔχοντας, υπονοήσαντες την ἀληθειαν δέχονται---πλων εω - ἐαουραν παραπέμψαντες των συχάζειν. Eν τουτφ δὲ καὶ ἱππεῖς προσέρρεον, καὶ ἐπεὶ πλησίον γενοντο, κατὰ κέρας κάτερον ἐκτείναντες την φάλαγγα περι-i ίππευον αυτους κυκλθ', κἀν τουτρο συναγαγόντες αὐτους εἰς ουρον κατε Ῥε- . Καὶ οἱ μὲν ἔκειντο τεθνηκότες, οἱ δὲ καὶ ψιθυητες μάχοντο τους δὲ λοιπους ἐζώγρησαν.

1 διιχλαβων μῶν ἔκαστον ἐπυνθάνετο τίνες ε μεν καὶ πῶς ληφθείημεν διηγεῖτο δὲ αλλος αλλο τι,1ἄγω τἀμα εἶπον. Ἐπεὶ - απα τα ἔμαθεν, ἐπι- λευσε, ἀχολουθεῖν, αυτος δὲ οὐ διανειν υπέσχετο διεγνώκει γαρ αναμείνας στρατιὰν ἐπελθειν - με-

πευειν γεγυμνασμένος. AZ δε τις παρην, περιάγων --r-- ἐπεδεικνυμην ἐν μυ- τα τῶν πολεμ--τα πήματα, στε καὶ τον στρατηγο ν σφόδρα ἐπαι--α νέσαι Ποιεῖται δη με ἐκεινην την μέραν Ῥοτράπεζον καὶ παρα τὸ δεῖπνον ἐπυνθάνετο τἀμα καὶ ἀκούων ηλέει Συμπαθης δέ πως εἰς ἔλεον --ωπος κροατης αλλοτριων κακῶν. καὶ ὁ ἔλεος πολλά-

- την - ηκουσε λυπην, συνδιατεθεῖσα κατα μικροντν του πάθους ἀκροάσει τον οἶκτον εἰς φιλίαν καὶ

163쪽

τον στρατηγον ἐκ της ἀκροάσεοου, καὶ αυτον εἰς δάκρυα προαγαγεῖν πλέον δὲ ποιεῖν εἴπω ουδέν, τῆς Λευκίππης π των ληστῶι ἐχομένης. Ἐδωκε δέ μοι καὶ θεράποντα τον ἐκ μελησόμενον - γύπτιον. ε15 Π Υ στεραία την διάβασιν παρεσκευάζετο καὶ ἐπεχείρει την διώρυχα χῶσα , τιλην ἐμπο-δων Καὶ γὰρ ωρῶμεν - ληστα πλεώστης δυνάμεως επὶ θάτερα της διωρυχος στῶτας ἐν τοῖς ὁπλοις ' βωμος δέ τις αυτοις αυτοσχέδιος ην πηλοῶδεο πεποιημένος καὶ σορος του βωμο*Mwων. υγουσιδη τινες δυο την κόρην οπίσω τὼ χεῖρε δεδεμενην. καὶ αυτοὐς μὲν λινες ησαν ου εἶδον, σαν γαρωπλισμένοι - ἡ δὲ κόρη Λευκίππη. --ν ἐγνω-

ρισα. Εἶτα κατὰ της κεφαλης σπονδην καταχεαντες, οπεριάγουσι τον βωμον κύκλω καὶ ἐπηυλει τις αλῆ,

καὶ ο ἱερευς ώς εἰκός, ἐδενέδην Αἰγυπτίαν ' γαρ

σχημα του στόματος καὶ των προσωπω - διειλκυ-

σμένον υπέφαινενέδην Εἶτα ἀπο συνθηματος πάντες ἀναχωρομι-- βωμου μακράν, τῶν νεανί- Dσκων ὁ τερος -κλίνας αυτην υπτίαν ἔδηπιεν ἐκ παττάλων επὶ της γης ἐρηρεισμένων, οἷον ποιουσιν οἱ κοροπλάθοι, Μαρσυαν ἐκ του φυτου δεδεμένον εἶτα λαβὼν ξιφος βάπτει καπήτης καρδίας καὶ διελ- κυσας το ξίφος εἰς την κάτω γαστέραῬηγνυσι τα ο

κυσαντες ἐπιτυθέασι τω βωμω καὶ ἐπεὶ ἀπτηθη, κατατεμόντες ἄπαντες εἰς μοίρας φαγον. αὐταορῶντες οἰ- ρατιωτ- καὶ ὁ στρατηγος καθ', τῶν πραττομένων νεβόων καὶ - ψεις πέστρεφομωτης θέας, ἐγώ δὲ ἐκ παραλόγου καθημενος ἐθεώρουν. G δὲ ην ἔκπληυς μέτρον γαρ υκ ἔρον τὸ καλῶν

164쪽

102AMAAEΩΣ ΑΤΙΟΥ ἐνεβρόντησέ με Καὶ τάχα ὁ της Νιόβης μυθος ουκ

ην ψευδης, ἀλλα κἀκείνη τι τοιουτον παθουσα ἐπὶ τῆ των παίδων ἀπωλεία δόξαν παρεσχεν ἐκ της ἀκινησίας σε λίθος γενομένη Ἐπεὶ τελος εἶχεν, 5 ως γε μην, το ἔργον, το σῶμα ἐνθέντες τ σορωκαταλείπουσι πῶμα ἐπ αυτης ἐπιθεντες, - δὲ βω- μον καταστρεψαντες φευγουσιν ἀμεταστρεπτί. Ουτω γὰρ αυτοῖς ποιεῖν ἔτυχε μεμαντευμένος ο ἱερευς.

πέρας δὲ γενομένης η διῶρυξ κέχωστο πῆσα, 161 οἱ δε στρατιῶται διαβάντες αυλίζονται μικρον ἄνω της διωρυχος καὶ περὶ δειπνον ῆσαν ὁ δε στρατηγος επεχείρει με παρηγορεῖν ἀνιαρῶς ἔχοντα. Περὶ ε 2 πρώτην νυκτος φυλακην πάντας ἐπιτηρησας καθεύδοντας πρόειμι τω ξιφος ἔχων, ἐπικατασφάξων 1 ἐμαυτον η σορῶ Ἐπεὶ δε πλησίον ἐγενόμην ἀνα-χτείνω το ξίφος Λευκίππη λέγων ἀθλία καὶ πάντων ἀνθρώπων δυστυχεστάτη , οὐ τον θάνατον οδύρομαι σου μόνον , οὐδ' οτι τέθνηκας ἐπὶ ξένης, οὐδ' οτι σοι γέγονεν ἐκ βίας σφαγή, ἀλλ' ἴτι αὐτα των 20 σῶν ατυχημάτων παίγνια, ἀλλ' ὁτι καθάρσιον γέγονας ακαθάρτων σωμάτων καί σε ζῶσαν ἀνέτεμον, ἰ μοι, καὶ βλέπουσαν ὀλην την ἀνατομην, αλλ' ὁτι σου της

γαστρὸς τα μυστηρια ἐμέρισαν καὶ την ταφην κακοδαίμονι βωμω και σορω Καὶ το μὲν σῶμα ταύτη

25 κατατέθειται, τα δὲ σπλάγχνα που Εἰ μεν δεδαπανηκει το πυρ, ηττων η συμφορά νυν δε η των

σπλάγχνων σου ταφη Ιστῶν γέγονε τροφή. D. πονηρῆς ἐπὶ βωμο*δαδουχίας ω τροφῶν καινὰ μυστηρια. Καὶ ἐπὶ τοιούτοις θέμασιν ἔβλεπον ἄνωθεν οι θεοὶ 5a καὶ ου ἐσβέσθη το πυρ, αλλὰ μιαινόμενον ηνείχετο καὶ ἀνέφερε τοῖς θεοις την κνίσσαν Λάβε ουν, Λευκίππη τας πρεπούσας σοι παρ' μορχοάς

165쪽

σων ἐμαυτω κατατης σφαγης, καὶ - δυο τινας ξ ἐναντίας σεληναια δε ην σπουδη θέοντας. πέσχον συν ληστὰς εἶνοα δοκῶν. λαν, αυτῶν ἀποθανοι-

α μι H δὲ ἐγγυς ἐγένοντο - ἀναμωσιν αμφω Μενέλαος δὲ ν καὶ ὁ Σάτυρος Ἐγώ θὲ αν- δρας ἰδὼν ἐκ παραλόγου ζῶντας φίλους υτ περιε- πτυξάμην, ουτ' ἐξεπλάγην φ ηδονης τοσουτον ἡ λυπη με της συμφορὰς ἐξεκώφωσε. αμβάνονται -- της δεξιῶς καὶ ἐπεχείρουν φιαρ-θαι τοδεο ξίφος ἐγὼ δὲ 'κρος θεῶν ἔφην' μή μοι φθονησητε

θανάτου καλου, ἀλλον δὲ φαρμάκου των κακῶν ουδὲ γαρ ην ἔτι δυναμπι, καν νυν με βιάσησθε, - αμπης -τως ἀνηρημένης. -το μὲν γαρ ἀφαι- ρη σεσθέ μου το ξίφος το δε της μης λύπης ξίφος ο ἔνδον καταπέπηγε καὶ τέμνει κατ λιγον. Αθανάτω σφαγῆ ἀπο--κειν με βσύλεσθε; Aέγει συνώ --

νέλαος Πέλλ' εἰ δια τοsτο θέλεις ἀποθανεῖν Θρασοι το ξίφος επισχεῖν Λευκίππη δέ σοι νυν ἀναβιω- σεται Ἀλέψας ουν προ αυτον ἔτι μου καταγελας Θοεφην 'ἐπὶ τηλικουτω κακω ευ γε, Μενέλαε, Ξενίου

μέμνησαι Θιός U δε κρούσας την σορὸν ἐπεὶ τοίνυν ααιοτε Κλειτοφῶν ἔφη, ' σύ μοι, Λευκίππη, μαρτύρησον , εἰ ζης ' , μα ἡν εἶπε και δίς που καὶ τρὶς ἐπάταξε την σορόν, καὶ κάτωθεν ακούω φωνης επάνυ λεπτῆς ρόμος ουν - ς ἴσχει με καὶ προς τον Μενέλαον απέβλεπον, μάγον εἶναι δοκῶν. ανέωγεν - την σορον καὶ η Λευκίππη κάτωθεν ανέβαννε, φοβερὸν θέαμα ῶ θεοί, καὶ φρικωδέστατον. - κτο μὲν η γαστηρ αυτῆς πασα καὶ ην ἐν- sοτέρων κενη ἐπιπεσο σα έ μοι περιπλέκεται καὶ συνέφυμεν - α ω κατεπέσομεν.

166쪽

Μόλις ουν ἀναζωπυρησας λεγω προ τον Μενε 18λαον ου ἐρεῖς μοι τί ταυτα ουχὶ Λευκίππην ορῶς ταυτην ου κρατῶ καὶ ἀκου λαλουσης - ου χθὲς ἐθεασάμην τίνα ν Ἀ γαρ ἐκεῖνά ἐστιν η αὐται νύπνια υλλ' ἰδου καὶ φίλημα ληθενον καὶ ζῶν, κἀκεῖνο τ της Λευκίππης γλυκύ 'Aλλὰ Γυ' ὁ Μενελαος ἔφη καὶ τα σπλάγχνα ἀποληψεται καὶ ταστερνα συμφύσεται καὶ ατρωτον ψει. λλ' ἐπικάλυψαί σου το πρόσωπον καλῶ γαρ την κάτην ἐπὶ

1 τὸ ἔργον Ἐγὼ δε πιστεύσας ἐνεκαλυψάμην. -3αρχεται τερατεύεσθαι καὶ λόγον τινὰ καταλεγειν ' καὶ αμα λεγων περιαιρεῖ τα μαγγανευματα τα ἐπὶ

το γαστρὶ της ευκίππης καὶ ἀποκατέστησεν εἰς τοἀρχαῖον, λεγει τε μοι ἀποκάλυψαι ' Ἀἀγὼ μόλις 15 με καὶ φοβούμενος αληθῶς γαρ μην την κάτην

παρεῖναι , μως δ' ουν ἀπέστησα τῶν ὐφθαλμῶν τας χεῖρας καὶ ολόκληρον την Λευκιππην ορῶ Ἐτι μῆλ- λον ου εκπλαγεὶς δεόμην του ενελάου λέγων Πωφιλτατε Μενέλαε, εἰ διάκονός τις εἶ θεῶν, δεομαί20 σου, πολγης εἰμι και τίνα ποτε αὐταίρω; uti nΛευκίππη ' παῶσαι ἔφη Μενέλαε, δεδιττόμενος

αυτόν, λέγε δὲ πῶς τους λρστὰς πάτησας υ υν Μενέλαος λέγει οἶδας ς Αἰγυπτιός εἰμι 19το γένος φθάνω γαρ σοι ταὐτα εἰπὼν ἐπὶ της νεώς.25 - ουν μοι τα πλειστα τῶν κτημάτων περὶ ταυτηντην κώμην καὶ λαρχοντες αυτῆς γνώριμοι Ἐπεὶ 2.ουν τ ναυαγία περιεπέσομεν, εἶτά με προσέρρισετο κῶμα τοι της Αἰγυπτου παραλίοις, λαμβάνομαι μετὰ το Σατυρο προς τῶν ταύτ παραφυλαττόν - a των λ5στῶν. Ω δε γομαι προς τοὐλλὶσταρχον, ταχύ με τῶν λIστῶν τινες γνωρίσαντες λύουσί μου τὰ δεσμά, θαρρειν τε ἐκέλευον καὶ συμπονεῖν αυ-

167쪽

λοιπον σῶμα σπφ παραδόντας ἀναχωρησαι, ώς αντο τῶν --των στρατόπεδον περβάλοι τῆς θυσίας τον τόπον. Λεγε δη τὰ ἐπίλοιπα, Σάτυρε, σος γὰρ ἐντευθεν ὁ λόγος '

τὸ στρατόπεδον ἔκλαον, ω δέσποτα, καὶ ωδυρόμην, τὰ περὶ της Λευκίππης πυθόμενος, καὶ ἐδεόμην νε- 2 νελάου παιτὶ,-- σῶσαι την κόρην ἁ μίμων τις αγαθος μω συνηργησεν πτύχομεν τῆ προτεραί hi vσως μέρα καθεζόμενοι προς isumn λυπούμενοι καὶ περὶ τουτων σκοπούντες των δὲ ληστῶν τινες ναῶν ἰδόντες αγνοια πλανηθεῖ ν ωρμησαν ἐπ αυτην οἱ δε ἐπὶ της νεὼς συνεντε οῖ τυγχάνουσιν, ἐπεχειροπινιαυνειν εἰς τουπί- ώς δὲ φθάHΛΗσιν οἱ λησταὶ καπαλαβοντες , προ αμυναν κε τρεπονται καὶ γάρ τις ἐλαυτοις ν των τὰ μηρου νῆστόμια ψ δεικνύντων ἐν τοῖς θεατροις ' Ῥμηρικη- ουν, ευην οπλισάμενος καὶ αυτος καὶ τους αμφ αυτον ουτω σκευάσας, ἐπεχείρουν μάχεσθαι. Προς - ουν τοῖς πρώτους ἐπελθόντας καὶ μάλα , ἐρρωμένως ἀντετάξαντο πλειόνων δὲ ἐπιπλευσάν-τMν σκαφῶν λyστρικῶν καταδύουσι την ναυν κα ὶ 30M ανδρας ἐκπεσόντας ἀνήρουν Λανθάνει δη κίστη-ρακεχά τις καὶ τ ναυαγίω καθ' ημα τω οἰη0μισθεῖσα, νί ενέλαος αναιρεῖται καὶ ἀναχω- ορη- ποι παροντος αμα ἀμ- προσεδόκα γάρ τι-ουδαῖον ἔνδον εἶναι ανοίγει τυν - την καὶ πῶ-

168쪽

106 AXΙΛΛΕΩΣ ΑΠΟΥ με χλαμυδα καὶ ξίφος, την μὲν κωπην οσον παλαιστῶν τεσσάρων, τον δνσίδηρον ἐπὶ τη κώπη βραχυ-τατον, δακτυλωνὰσον τριῶν. τὸ δὲ ἀνελόμενος το ξίφος ὁ Μενέλαος ἔλαθε μεταστρέψας κατὰ το του σιδηρου μέρος το μικρον ἐκεῖνο ξιφος σπερ ἀποχηραμο*της κώπης κατατρέχει τοσοὐτον, σον εἶχεν κώπη το μέγεθος ἁ δὲ ἀνέστρεψεν εἰς Ουμπαλιν αυλ ὁ σίδηρος εἴσω καταδύεται. ούτωαρα, - εἰκος, ο κακοδαίμων ἐκεῖνος ἐν τοῖς θεά-ri τροις ἐχρητο προς τὰς κιβδηλους σφαγάς.

Λέγω ουν προς το Μενέλαον θεος μῖν, α 21θέλης χρηστος γενέσθαι, συναγωνιεῖται δυνησόμεθα γαρ καὶ την κόρην σωσα καὶ τους ληστὰς λαθεῖν' ακουσον δὲ ποίω τρόπω έρμα προβάτου 2 λαβόντες, υτ ραδινώτατον συρράψωμεν εἰς σχημα βαλαντίου, μέτρον οσον γαστρος ἀνθρωπίνης, εἶτ' ἐμπλησαντες θηρείων σπλάγχνων καὶ ψατος , την

δίως τὰ σπλάγχνα διεκπίπτοι, καὶ ἐνσκευάσαντες ει την κόρην τοsτον τον τρόπον καὶ στολην ἔξωθεν περιβαλόντες μίτραις τε καὶ ζώμασιν ἐνδεδεμέν την σκευην ταύτην ἐπικρύψωμεν. Πάντως δε και χρησμὸς μῖν εἰς το λαθειν χρησιμος υλοκληρως γαρ αυτην ἐσταλμένην δι' αὐτης ἀνατμηθηναι μέσην et της ἐσθητος λέγει ὁ χρησμός. υρας οὐτο το ξίφος ώς ἔχει μηχανης υν γαρ ἐρείση τις ἐπί τινος σωμα τ0ς, φεύγει προς την κώπην σπερ εἰς κουλεόν κάὶ

οἱ μὲν ρῶντες δοκοῶσι βαπτίζεσθαι τον σίδηρον κατὰ τοὐ σώματος, ο δὲ εἰς τον χηραμὸν της κωπης a ἀνέδραμε, μόνην δε καταλείπει την αἰχμην, σον την πλαστην γαστέρα τεμεῖν καὶ την κώπην ἐν χρωτο σφαζομένου τυχεῖν καν ἀποσπάσ τις τον σί-

169쪽

δηρον ἐκ του τραύματος, καπαρρε πάλιν ἐκ του χηραμου το ξίφος , σον της κώπης νακουφίζεται ὁ μετέωρον κεντον αυτὰν τρόπον τους ορῶντας πατῶ 5 οὐ γαρ τοσομον καταμναι ἐν τη σφαγῆ, σον

αν εἰdεῖεν ο ληστα την τέχνην. ά τε γαρ δέρματα ἀποκέκρυπται, τά τε σπλάγχνα τῆ σφαγ προπηδησεται, πε ημεις ἐξελόντες επὶ τω βωμω θυσo- μεν Λαι Ουντευθεν οὐκέτι προσίασιν οἱ λιγμαὶ βσώμα τι, ἀλλ' ημεῖς εἰς τὴν σορὸν καταθήσομεν υκη- οκοας του ὶστάρχου μικρω πρόσθεν εἰπόντος δεῖν τι τολμηρον ἐπιδείζασθαι προ αυτούς, στε ἔστι σοι προσελθεῖν -τφ καὶ υποσχέσθαι ταύτην την ἐπίδειξιν 'αυτα λέγων δεομN AG Σένιον κttλων καὶ κοινης ἀναμιμνηοκων τραπέζης καὶ κοινῆς ναυαγίας. 15

αλλ' περ φίλου , καν ἀποθανεῖν δεηση, καλος ὁ κίνδυνος, γλυκῶς ὐθάνατος ' μίζω δὲ ἔφην' να καὶ Κλειτοφωντα - γα κόρη πυθομένω μοι καταλιπεῖν αυτον εἶπε παρὰ τοις ἐαλωκόσι των ζστῶ 20 δεδεμένον, οἱ δὲ των Ιστῶν προς το λζσταρχον ἐκφυγόντες ἔλεγον παντας -- - αυτῶν εἰλημμένους την εἰς το στρατόπεδον μάχην ἐκπεφευγέναι' ωστε ἀποκείσεται σοι παρ αυτ η χάρις καὶ αμα3 ἐλεησαι κόρην ἀθλίαν ἐκ τοσούτου κακου -- αιλέγων πείθω, και συνέπραξεν ύχη. Ἐνὼ μὲν οὐν περὶ την του μηχανηματος μην σκευην ἄρτι δὲ του Μενελάου μέλλοντος τοῖς λησταῖς περὶ της -- σίας λέγειν, ὁ λίσταρχος φθάσας κατὰ δαίμονα μει μῖν ἔφη τον πρωτομώστας της ερουργίας DI post τραπέζης καὶ χρηστῆς

170쪽

αρχεσθαι, μάλιστα οτα ανθρωπον καταθυειν δενὶ .

όδρα τοίνυν εἰς αυριον σοὶ παρασκευάζεσθαι προς την θυσίαν δεησε δὲ καὶ τον σὸν οἰκέτην αμα σοὶ μυηθῆναι 'Καὶ μάλα ουτος ἔφη προθυμησόμεθα μηδενος μῶν χείρους γενεσθαι Στεῖλαι δὲ μῶς 5αυτοῖς δεησε την κόρην. αρμοδίως προς την ἀνατομην ' Τμῶν ὁ λησταρχος φη το ἱερεῖον Στέλλομεν δη την κόρην τον προειρημένον τρό- 6πον καθ' ίαυτούς, καὶ θαρρεῖν παρεκελευσάμεθα,1 διεξελθόντες καστα καὶ ς μένειν εἴσω της σορουχρή, καν θῆττον αυτην ο πνος φ si, qν μέρανενδον μένειν. 'u δε τι μῖν ἐμποδὼν γένηται, σῶζε σαυτην ἐπὶ το στρατόπεδον αὐτα εἰπόντες ἐξάγομεν αυτην επὶ τον βωμόν. Καὶ τα λοιπα οἶδας ' 15 sZς ουν κουσα, παντοδαπος ἐγινόμην καὶ διη- 23

πόρουν ο τι ποιησω προ τον Μενέλαον αντάξιον. Toὰ Ουν κοινότατον, προσπεσὼν κατησπαζόμην καὶ

προσεκυνουν ώς θεον καί μου κατὰ της ψυχῆς ἀθρὀακατεχεῖτο δονή. D. δὲ τὰ κατὰ Λευκίππην εἶχε μοι ου καλῶς, ὁ δε Κλεινίας' εἶπον pisoisti; ὁ δὲ Μενελαος 'ου οἶδα ' ἔφη ' ' μετὰ γὰρ την ναυαγίαν

εὐθὴς εἶδον μὲν αυτον της κεραίας λαβόμενον, ποιδε κεχώρηκεν ου οἰδα νεκώκυσα υν ἐν μέσli et a χαρῆ ταχυ γὰρ φθόνησέ μ0 δαίμων τις της κα- α θαρῶς δονης τον δι' ἐμε φαινόμενον ουδαμοὐ, τον μετὰ Λευκίππην ἐμον δεσπότην, τουτον ἐκ πάντων κατεσχεν η θάλασσα, ῖνα, την ψυχὴν μόνον ἀπολέση, αλλὰ καὶ την ταφήν. θάλαττα ἄγνωμον, θἐφθόνησας μῖν λοκλήρου του της φιλανθρωπίας 3 σου δράματος ' υπιμεν ουν εἰς τὸ στρατόπεδον κοινuκαὶ της σκηνῆς εἴσω παρελθόντες της ἐμῆς το λοιπον