Erōtikōn logōn syggrapheis

141쪽

γνωμην ευρηκέναι, ταυτην μὲν πεξαγαγεῖν. μας δε ολίγας μερας ἐπισχεῖν, κἀν ουτ δοκῆ, συσκευα- σαμένους απεμεῖν. υτ γα νυν οἶδε - κόρυη μη ηρ τίνα κατέλαβεν, ς ἡμεῖς φατε, ο τε καταμηνυσων ου ἔσται της λειους ἐκ μεσου γενομένης δεοτάχα δὲ καὶ τηρο κορην συμφυγεῖν πείσετε Ἐλεγε δὲ καὶ αυτος - κοινωτος γενησεται της αποδημιας. Tαυτα ἔδοξε καὶ την μὲν Κλειὼ των οἰκετῶν αυτοs τινι παραδίδωσι, κελευσας ἐμβάλλεσθαι σκάφει, ημεῖς---ῶ καταμείναντες ἐφροντίζομεν περὶ τῶν ι ἐσομενων καὶ τέλος ἔδοξεν αποπειραθηναι της κόρης καὶ εἰ μὲν θελησε συμφυγεῖν, ουτω πράττειν εἰ μη μένειν αντου, παραδοντας αυτ ς τῆ τύχη.

περὶ την εω πάλιν ἐπὶ την οἰκίαν ἐπανηλθομεν. 28 ,.-ν Πάνθεια ἀναπτασα περὶ τὰς βασάνους της

Κλειους υτρεπίζετο καὶ καλεῖν αυτην ἐκέλευσεν.

YZ δ' ην αφανης, πάλιν ἐπὶ την θυγατέραπεται καὶ - ἐρεῖς ἔφη ' την συσκευην του δράματος χω και η Κλειὼ πέφευγεν ' θε δε ετ μῆλλον ἐθάρρησε etsκαὶ λέγει ' τί πλέον εἴπω σοι, τίνα δ' αλλην προσαγάγω πωτιν - ἡ ἀληθείας μείζονα ει παρθενίας ἐστί τις δοκιμασία, δοκίμασον. Eτι καὶ τουτο ' ἐφη η Πάνθεια ' λείπεται, να καὶ μετὰ μαρτύρων δυστυχωμεν ' -- αμα λέγουσα, πηδησεν ἔξω. μει ὰ Λευκίππη καθ' αυτην γενομενη καὶ των της μητρ0 γεμισθεισα ημάτων παντοdαπή τι ην.

142쪽

στουμενη Αἰδὼς δε καὶ λύπη καὶ ργη τρία της ψυχης κύματα. υ μὲν γαρ αἰδὼς διὰ τωὐομμάτων

εἰσρεουσα την τωὐοφθαλμῶν λευθεριαν καθαιρεῖ 'η δε λύπη περὶ τα στέρνα διανεμομενη κατατήκει της ψυχης το ζωπυρουν η δὲ ργη περιυλακτοsσα την καρδίαν ἐπικλύζει τον λογισμον τήτης μανίας ἀφρω. Λόγος δε τούτων απάντων πατην, καὶ ἐοικεν ἐπὶ 1 σκοπω τόξον βάλλειν καὶ ἐπιτυγχάνειν καὶ επὶ την, ψυχην πεμπειν τα βληματα καὶ ποικίλα τοξεύματα. Ἀεν ἐστιν αυτ λοιδορίας βέλος, καὶ γίνεται τοελκος οργη το δέ ἐστιν ελεγχος τυχημάτωW ἐκ τούτου του βέλους λύπη γίνεται το δε υνειδος αμαρ- 15 τημάτων, και καλουσιν αἰδῶ τ τραsμα 'γδιον δὲ τούτων απάντων των βελῶν βαθέα μεν τα βληματα, αναιμα δε α τοξεύματα. Ε δὲ τούτων απάντων φάρμακον, ἀμύνεσθαι τον βάλλοντα τοι αυτοῖς βλη-

μασι λόγος γαρ γλώσσης βέλος ἄλλης γλώσσης βέλει

α θεραπεύεται καὶ γαρ της καρδίας ἔπαυσε το θυμούμενον καὶ της ψυχης ἐμάραν το λυπούμενον. υ δέ τις ἀνάγκη του κρείττονος σιγάση την ἄμυναν, ἀλγεινοτερα γίνεται τὰ ελκη p σιωπI' αἱ γαρ δῖνες των ἐκ του λόγου κυμάτων ου ἀποπτύσασαι τονα ἀφρον οἰδουσι περ εαυτὰς πεφυσημέναι. Ἐν τούτω δε ἔτυχον πέμψας τον Σάτυρον προς 30την κόρην ἀποπειρασόμενον της φυγης. πι δε πρινἀκουσαι προς το Σάτυρον 'δέομαι ' φη προς θεῶν ξένων καὶ ἐγχωρίων, ἐξαρπάσατέ με των της μητρος

μsθεῖσα ημάτων οὐκ ἔφερε την προσβολήν

143쪽

οφθαλμῶν, στη βούλειψε εἰ δέ με ἀπελθόντες καταλίποιτε, βρόχον πλεξαμένη νη ψυχήν μου Θως- σω ' ' -ώς--τα - ηνα, το πολε φροντίδος ἀπερριψάμην - δὲ ημέρας διαλιπόωτες, - καὶ ἀποδημῶν ἔτυχεν ὁ πατήρ , παρεσκευαζόμεθα 3 aera rixoρος του φαρμάκου λεωανον,

τον Κώνωπα ῆν κατακοιμίσμ' τουτου διακονουμενος

ημῖν ἐγχεῖ λαθων κατὰ της κυλικος τη τελευταίας, ην τῆ Πανθείη προσέφερεν η δὲ ἀναστασα χετ 1ο εἰς τον θάλαμον αυτης καὶ ευθως ἐκάθευδεν. ἐχεέτέραν η Λευκίππη θαλαμηπόλον η τ' -τῶ φαρμάκω καταβαπτίσας ο Σατυρος προσεπεποίητο γαρ καὶ αὐτῆς, ου τω θαλάμφ προσεληλύθει, ἐραν)ἐπὶ την τρίτην θήραν ἔρχεται τον θυωων κακεr is 3 νον βεβληκε τεα-ρπώματι. υχημα δὲ ευτρεπὲς

ημῆς προ των πυλῶν ἐξεδεχετο, περ ὁ Κλεινίας παρεσκευασε , καὶ ἔφθασεν μῆς ἐπ αυτοὶπεριμένων αυτός. Ἐπεὶ δὲ πάντες ἐκάθευδον, περὶ πρώτας

νυκτος φυλακας προῆμεν ἀψοφητί, Λευκίππην του ο

Σατύρου χειραγωγοῶντος Καὶ γαρ Ἀώνωψ, οσπερημν ἐφηδρευε, κατα τυχην ἐκεινην ἀπεδημε τηνημερα τῆ δεσποίνη διακονησόμενος υνοίγει δη τὰς θέρας ὁ Σάτυρος καὶ προηλθομεν ' ς δὲ παρηὶμεν ἐπὶ τὰς πέλας, ἐπέβημεν του οχηματος. φεν δὲ οἱ, πάντες ἐξ, ημεῖς καὶ ο Κλεινίας καὶ δύο θεράποντες αυτοs Eλαύνομεν Ουν την ἐπὶ Σιδῶνος καὶ περὶ μοίρας της νυκτος δύο πιψημεν ἐπὶ την πόλιν καὶ εὐθυς ἐπὶ Βηρυτολτον δρόμον ἐποιούμεθα, νομίζοντες εὐ-

λ γαρ ἐπὶ του Βηρυτίων λιμένειήλθομεν, - - μενον σκάφος τρομεν, αρτι τὰ πρυμνήσια μελλον

144쪽

82 AMAAΕΩΣ ΑΠΟ Ταπολυειν Μηδὲν ουν ερωτησαντες ποῖ πλεῖ, μετεσκευαζόμεθα ἐπὶ την θάλατταν ἐκ της γης, καὶ ην ὁ καιρος μικρον ανήτης εω Ἐπλει δὲ τ πλοῖον εἰς Ἀλεξάνδρειαν την μεγάλην του Νείλου πόλιν. 'αιρον το πρῶτον ορῶν την θάλατταν ἴστω 32 πελαγίζοντος του σκάφους, αλλ' ἔτι τοῖς λιμέσιν ἐποχουμενου. YZ δε ἔδοξεν ουριον εἶναι προς ἀναγωγην το πνεsμα, θόρυβος ην πολυς κατὰ το σκάφος των ναυτῶν διαθεόντων του κυβερνητου κε-

10 λευοντος, ελκομενων τῶν κάλων η κεραία περιηγετο, τὸ ἱστίον καθίετο, η ναυς ἀπεσαλευετο, τὰς αγκύρας ἀνέσπων ο λιμην κατελείπετο την γην εωρῶμεν ἀποτης νεως κατὰ μικρον ἀναχωροῶσαν, ς αὐτην πλεουσαν παιανισμος η καὶ πολλη τις ευχη θεους 15 σωτηρας καλούντων καὶ ευφημούντων αἴσιον τον πλουν γενέσθαι το πνευμα Ιρετο σφοδρότερον, τοίστων ἐκυρτοίτο καὶ εἷλκε την ναῶν.

Ἐτυχε δέ τις μιν νεανισκος παρασκηνῶν , ς 33ἐπεὶ καιρος ην ἀρίστου, φιλοφρονούμενος ημῆς συν-r αριστῆν ξίου. Καὶ μιν δ' ὁ Σάτυρος παρέφερεν ωστε εἰς μεσον καταθεμενοι ἀ εἴχομεν, το ἄριστον ἐκοινοῶμεν , ηδ δε καὶ λόγον. εγω δη πρῶτος 2 ' πόθεν. νεανίσκε, καὶ τίνα σε δε καλεῖν ' Ἐγὼ Μενέλαος ' εἶπεν, τὸ δν γένος Αἰγύπτιος. πὰ δὲ af μέτερα τίνα 'Eγὼ λειτοφῶν, ουτος Κλεινίας, Φοίνικες ἄμφω ' Ἀ- ουν η πρόφασις υμῖν η απο

Λέγει υν ὁ Μενέλαος τὸ μεν κεφάλαιον της 34a ἐμης ποδημίας ἔρως βάσκανος καὶ θηρα δυστυχής. Πρων μειρακίου καλου , το δὲ μειράκιον φιλοθηρονῆν. Ἐπεῖχον τα πολλά. κρατεῖν ου ηδυνάμηπι ς

145쪽

δ' οὐκ ἔπειθον, εἱπόμην ἐῶ τὰς αγρας κἀγώ. θηρῶμεν ουν ἱππεύοντες ἄμφω καὶ τὰ πωτα εὐτυχ- μεν , mi λεπτα διώκοντες των ρίων Ἐξαίφνης συς τῆς λης προπηδῆ καὶ το μειράκιον ἐδίωκε Λάὶ ὁ συς ἐπιπτρέφει - γένυν καὶ ἀντιπρόσωπος ἐχωρε ιδρόμω - το μειρακιον ου ἐξετρέπετο, βοωντος ἐμου καὶ κεκραγότος ελκε τον ἶπατον, μετένεγκε τὰς ηνίας, πονηρον το θηρίον αξας δὲ Ο - --δ ν ἔτρεχεν - ἐπ' αὐτό. Kά οἱ μὲν συνέπιπιον ἄλ-λοις, ἐμὲ δὲ τρόμος, ῶς εἶδον, λαμβάνει, καὶ φοβού- ομεν- μη φ σν το θηρων καὶ πατάξηρ τον Ἀπον, ἐν Μιωλησάμενος - ακόντιον, πρὶν ακριβως καχα-

GTDχάσασθαι του σκοπου, πεμπω το βέλος το δὲ

μειράκιον παραθέον ἀρπαζε την βολήν. ἶνα οἴει - τότε πην ἔχειν, εἰ καὶ ψυχην εῖχον ολως; ὁ ο

οἰκτρότερ0- τας χεῖρας ρεγέ μοι μικρον ἔτι ἐμπνέων καὶ περιεβαλλε καὶ ἀποθνήσκων ου ἐμίσει, τον ποτηρον οἰά ἐμου πεφονευμένος, ἀλλα τηροψυχην ἀφηκε τη φονευσάση περιπλεκόμενος δεξια. Ἀγουσιν ουν με δε ὶ το δικαστηριον οἱ του μειρακίου 20 γονεῖς ο- ακοντα καὶ γαρ παρελθὼν ἀπελποτμην

ουν οἱ δικασταὶ προσετίμπιάν μοι τριετη φυγήν ης νυν τέλος ἐχούσm, απιθις ἐπὶ τὰν ἐμαυτο καταίρω Ἐπεδάκρυσεν ὁ Κλεινίας αυτου λέγοντος Πάτροκλον οπρόφασιν, ἀναμνησθεὶς πιοικλέους καὶ ὁ Μενέλαος ταμ δακρέεις ἔφη ' καὶ σέ τι τοιουτον ἐξηγαγε ' Στενάξας ουν ὁ Κλεινίας καταλέγει τον αρικλέα

καὶ τοὐλπον, κἀγὼ ταμαυτου.

146쪽

εαυτου μεμνημενον, τον δὲ Κλεινίαν ποδακρυοντα

μνημ λαρικλεους, βουλόμενος αυτους της λυπης απαγαγεῖν, ἐμβάλλω λόγον ἐρωτικης ἐχόμενοwφυχαγωγίας καὶ γα ουδὲ η Λευκίππη παρην, ἀλλ' μυχῶ ἐκάθευδε της νεώς Λέγω δη προ αυτους πο-

μειδιῶν ' ς παρὰ πολυ κρατεῖ μου Κλεινίας ἐβουλετο γαρ λεγειν κατὰ γυναικῶν, σπερ εἰώθει. μονα εἴποι νυν τοι ς κοινωνον ἔρωτος ευρών. Ουκ οἶδα γὰρ πῶς ἐπιχωριάζει νυν- εἰς τους αρρε - 1 νας ἔρως Ου γὰρ πολλἄμεινον ὁ Μενελαος ἔφη Πτουτ ἐκείνου καὶ γὰρ πλουστεροι παιδες γυναικῶν, καὶ το κάλλος αυτοῖς δριμυτερον εἰς ηδονην Π Πῶς δριμυτερον ἔφην' εἰ γε παρακυψαν μόνον οἴχεται καὶ ου ἀπολαυσα δίδωσι τω φιλουντι, αλλ' 15 ἔοικε τω του Ἀντάλου πώματι πολλάκις γὰρ ἐν ω πίνεται πέφευγε, καὶ ἀπηλθεν ὁ ἐραστης υχευρὼν πιεῖν το δὲ ἔτι πινόμενον αρπάζεται πριν ανδ ὁ πίνων κορεσθ=j, και υκ ἔστιν ἀπο παιδος ἀπελθειν ἐραστην ἄλυπον ἔχοντα την ηδOνην κατα-N λειπε γὰρ ἔτι διψῶντα Καὶ ὁ Μενέλαος Πίγνοεις, ω Κλειτοφῶν' ἔνη 36 το κεφάλαιον της δονης. Ποθεινον γὰρ ει το

ἀκόρεστον. α μὲν γὰρ εἰς χρησιν χρονιώτερον -

κόρω μαραίνει το τερπνόν, το δὲ άρπαζόμενον και- α όν ἐστιν ἀεὶ καὶ μἀλλον ἀνθεῖ ου γὰρ γεγηρακυῖαν ἔχει την δονην, καὶ σον ἐλαττουτα τω χρόνω, τοσουτον εἰς μέγεθος ἐκτείνεται πόθω. Καὶ το ρο- δον δια τουτο τῶν ἄλλων ευμορφότερόν ἐστι φυτῶν,οτι το κάλλος αυτο φεύγει ταχύ. ού γὰρ ἐγὼ a νομίζω κατ' ἀνθρώπους κάλλη πλανῆσθαι, το μὲν

147쪽

3 - νιον, - δὲ πάνδημον. υλλα το μεν ουράνιοναχθεται θνη φ σκήνει δεδεμενον καὶ ζητεῖ προς ου- ρανον τατυ φεύγειν --πάνδημον ἔρριππα καὶ ἐγχρονιζε περὶ ,ῖς σωμασιν Εἰ δε καὶ ποιηφην δε λαβεῖν μάρτυρα ης ουρανίας του κάλλους ἀνο οδ- ακουσον ' ηρ- έροντος τον καὶ ἀνηρείψαντο θεοὶ Ad οἰναοσειν κάλλεος εῖν - οἷο, ν ἀθανάτοισι μετελε υδεμία βλανέβη ποτὲ - οὐρανον δια κάλλος γυνη. καὶ γὰρ γυναι κεκοινωντ-ο Ζεύς υλλ' 'ADμ. ονην μεν χε πεν =0ς καὶ φυγη, ανάρο δε λάρναξ καὶ θάλασσα, Σεμέλη ε πυρος γεγον τροφή - μιρακίου Φρvγος ἐρασθὴ τον οὐρανον αὐ- δ--

σιν, να καὶ συνοικύ και οἰνοχόον εχη του νέκταρος

g κε μαλλον εἶναι - των γυναικων κάλλος , --μη ταχὐ φθείρεται Ἐγγὐ γαρ του θείου το ἄφθαρτον, το δὲ κινούμενον ἐόν- ρε Ῥητην φύσιν ιμ- π μωμενον ου ο ανιόν ἐστιν ἄλλα πάνδημον. μα- σθη μειρακίου Φρυγός, ἀνη γαγεν εἰς οὐρανον τον Φρύγα το δὲ κάλλος των γυναικῶν αυτον τον μκατηγαγεν ἐξ οὐρανοδ ια γυναῖκά ποτε κεὐς ἐμυκησατο, δια γυναῖκά ποτε Σάτυρον ρχήσατο, καὶ β: χρυσον πεποίηκεν εαυτον ἄλλην γυναικι οἰνοχοείτωμὸν Γανυμήδης, μετὰ δε τῶν θεώ φη κινέτω, Daul μειρακιον διάκονον γυνm Ἐλεῶ δε αὐτο την

αρπαγήν. υρνις ι αὐτον κατέβη μη GH, ὁ δὲ

148쪽

ἀνάρπαστος γενόμενος βρίζεται καὶ λικεν ἐσταυρουμενω κά τωθέαμά ἐστιν αἴσχιστον, μειράκιον ονύχων κρεμάμενον Σεμέλην δὲ εἰς ουρανον ἀνηγαγεν ου ορνις μηστης, ἀλλα πυρ' καὶ μη θαυμάσης εἰ δια πυρός τις αναβαίνει εἰς οὐρανόν ουτως ἀνεβη φακλης. Λανάης την λάρνακα γελας , πῶς τον Περσέα σιωπας υλκμηνρδε τουτο μόνον δῶρον ἀρκει, οτι δι αυτην ἔκλεψεν ὁ Ζευς τρεῖς λους λίους Εἰ δὲ δεῖ μεθέντα 51 τὰς μυθολογίας αυτην εἰπεῖν την ἐν τοις εργοις ηδο- νην, ἐγὼ μεν πρωτόπειρος ων εἰς γυναῖκας, ὁσονομιλησαι ταῖς εἰς υφροδίτην πωλουμέναις ἄλλος γαραν ἴσως εἰπεῖν τι καὶ πλεον ἔχοι μεμυημενος εἰρήσεται δέ μοι, καν μετρίως ἐχω πείρας Γυναικὶ μὲν 61 οὐν γρὸν μὲν το σῶμα ἐν ταῖς συμπλοκαῖς, μαλθακὰ δὲ τα χείλη προς α φιληματα Καὶ δια τοίτο μὲν ἔχει το σῶμα ἐν τοις ἀγκαλίσμασιν, ἐν δὲ ταῖς σαρξὶν ολως ἐνηρμοσμένον, καί πως ἐγκείμενον περιβάλλειτην δονην Ἐνστίζει δὲ τοις χείλεσιν σπερ σφρα- χο ῖδα τα φιληματα, φιλει δὲ τέχνy και σκευάζει τοφίλημα γλυκυτερον. υ γαρ μόνον ἐθέλει φιλειν τοῖς χείλεσιν, ἀλλα καὶ τοῖς ὁδοsσι συμβάλλεται καὶ περὶ το του φιλοῶντος στόμα βόσκεται καὶ δάκνει τὰ φιλη-

ματα. Ἐν δὲ τ της φροδίτης ἀκμ οἰστρεῖ μὲν

αβ ὐφ' δονης, περικέχηνε δὲ φιλosσα και μαίνεται' αἱ δὲ γλῶτται τουτον τον χρόνον φοιτῶσιν ἀλληλαις εἰς ὁμιλίαν καὶ ως δύνανται βιάζονται κἀκεινα φιλεῖν σὴ δὲ μείζονα ποιεί την δονην ἀνοίγων τὰ φιληματα Προς δὲ το τέρμα της φροδίτης η γυνη

3 γινομένη πέφυκεν ἀσθμαίνειν υπὸ καυματώδους

24 post φιληματα ἔχει δέ τινα καὶ μασθος ἐπαφωμ ενος ἰδίαν ηδονήν

149쪽

των του στόματος χειλέων ἀναθορον ουντυγχάνει πλανωμένωτω φιληματι καὶ ζητουντι καταβῆναι -- 10- ἀναστρέφον συν φασθματι τὸ φίλημα κάὶ μιχθὲν μεται καὶ βάλλει την καρδίαν η δὲ α ιραχθεῖσα τω φιλήματι πάλλεται. E δε- τοις σπλάγχνοις ην δεδεμένη, κολοπιθημι αν έλκυσθε

ο αν τοῖς φιλημασι Παίδων δε φιληματα μεν

ἀπαίδευτα περιπλοκα δ' ἀμαθεῖς, φοροδίτη δὲ γη, δο ς δ' οὐδέν ' tu 38 καὶ ὁ Μενέλαος ' ἀλλὰ μοι δοκεῖς ' ἔφη ' μηπρωτόπειρος ἀλλα γέρω-ωφροδίτην τυγχάνειν '

τοσαυτας μῶν κατέχεας γυναικῶν περιεργίας. Ἐνα μέρει δὲ καὶ τα των παχων ἀντάκων σου. Γυναικὶ μὲν γαρ πάντα επιπλαστα καὶ τὰ ηματα καὶ τὰ σχηματα καν εἶναι δοξη--η των ἀλειμμάτων η πολυπράγμων μηχανή καί δ ιν αυτης - κάλλος ημήρων η τριχῶν βαφῆς η καὶ φιλημάτων ἄν δὲ των πολλῶν τούτων γυμνώσρ δόλων, ἐοικε κολοι- γε- γυμνωμέν των του μυθου πτερῶν. π δὲ κάλλος Σι

λεραῖς καὶ ἀλλοτρίαις ναις, πάση δὲ γυναικων μυραλοιφίας διον ἴδωδε ὁ ω παίδων ἱδρώς. 4 Ἐξεστι δὲ -τοις καὶ προ της ἐν Ἀφροδίτη συμπλοκης ἐν παλαίστρε συμπεσεῖν καὶ - ερως περιχυθηναι, ει καὶ ἡ ἔχουσιν αἰοχύνην αἱ περιπλοκαί κώνου μαλθάσσει τὰς ἐν Ἀφροδίτη περιπλοκὰς γρότης σαρκῶν, ἀλλ' αντιτυπεῖ προς ἄλληλα τὰ σώματα κοὰ περὶ της ὐημνης αθλεῖ. N δὲ φιλήματα σοφίαν μὲν -κ ἔχει

γυναικείαν -δὲ μαγγανευε τοῖς χείλεσιν σινάμωρον μἀπάτην, ἡ δὲ οἶδε φιλεῖ, καὶ ου ἔστι τέχνης ἀλλαίτης φυσεως τὰ φιλήματα. υτη δὲ παι/ορ φιλημα--

150쪽

ἔχοις κύρον , ἀλλ' ὁσον ἐμφορῆ, διψῆς ἔτι φιλεῖν, καὶ οὐκ αν ἀπι--σειας, --α, μέχρις αν - ημνῆς ἐκφύγης τὰ φιληματα '

Tρίτην δὲ μερα πλεοντων --, u αἰθρίας πολλης αἰφνίδιον ἀχλυς περιχεῖται καὶ τῆς μέρας απωλωλει, φῶς ἐγείρετα δὲ τωθεν ανεμος ἐκτης θαλασσης κατὰ πρόσωπον της νεως, καὶ ὁ κυβερ- 1 νητης περιάγειν ἐκελευσε τὴν κεραίαν. Καὶ σπουδῆ 2 περιηρον οἷ ναμαι, πι μὲν την οθόνην ἐῶ θάτερα συνάγοντες ἄνω του κέρως βία Θ γα πνευμα πο-

πρὸς θάτερον μέρει. φυλάττοντες του προσθεν μέ- 1 τρου καθ ο συνέβαινεν Ουριον εἶναι τὴ περιαγωγὴ τοπνεὐμα. Ἀλίνεται δὲ κοιλον τοιχίσαν το σκάφος καὶ 3ἐπὶ θατερα μετεωρίζεται καὶ πάντη πρηνὲς ην, καὶ ἐδόκει τοῖς πολλοῖς ημῶν πεφαρα σεσθαι καθάπαξ ἐμπίπτοντος του πνεύματος. Μετεσκευαζόμεθα ουν π απαντες εἰς τὰ μετέωρα της νεώς, πως το μὲν βαπτιζόμενον της νεὼς μακουφίσαιμεν, - δντ προ νηκη βιασάμενοι κατὰ μικρον καθέλοιμεν εἰς- αντίρροπον Πλέον δ ηνυομεν ουδεν ανέφερε γαρ ημῆς μαλλον κορυφοτμενον - ἐδαφος της νεώς, ηαε προλημων κατεβιβάζετο καὶ χρόνον μέν τινα δια 5

ταλαντουμένην ουτω την ναυν τοῖς κύμασιν πα-

-ψεν εἰς λαντίρροπον καθελεῖν αἰφνίδιον δε