Erōtikōn logōn syggrapheis

211쪽

E 149

εἰδυία σοι λεγειν ἀλλ' ἐν οἷς αν δυνy, την ἴσηναπότισαί μοι χάριν 'Aκούω τὰς Θετταλὰς μῆς ναν ἐρασθYζτε μαγευειν ουτως ωστε μη προς τέραν ἔτι τον ανθρωπον ἀποκλίνειν γυναῖκα, πρός τε την μαγεύουσαν ουτως ἔχειν, ς πάντα νομίζειν ἐκείνην αυ- 3 τω Ἐμοὶ τουτο, φιλτάτη, φλεγομενη πάρασχε φάρμακον. Wν νεανίσκον εἰδες, τον ἄμα ἐμοὶ χθὲς βαδίζοντα; ' Ἀν ἄνδρα ' ἔφη ' λεγεις τον σόν; Ἀπολαβουσα πάνυ κακοήθως η Λευκίππη τοὐτο γαρ ἀκήκοα παρὰ τω κατὰ την οἰκίαν ' Πoίον ἄνδρα; H ε 1ολίτη εἰπεν Πουδεν κοινόν ἐστιν ἐμοὶ καὶ τοῖς λίθοι Φυλλά με παρευδοκιμεῖ τις νεκρά ουτ γαρ ἐσθίων Οἴτε κοιμωμενος ἐπιλαθέσθαι δύναται του Λευκίππης 0νόματος τοὐτο γαρ αυτην καλει Ἐγὼ δε, φίλη, μη τῶν τεσσάρων ἐν Αλεξανδρεία δι' αυτον διετριψα 15δε0μενη λιπαρ0ῶσα, πισχνουμένη, τί γα ου λέγου - σα τί δε ου ποιοsσα των ἀρέσαι δυναμενων υ δὲ

σιδηρους τις η ξύλινος η ἄρα προς τὰς δεησεις τὰς ἐμάς, μόλις δὲ τω χρόνω πείθεται ἐπείσθη δὲ μέχριτωλομμάτων 'υμνυμι γάρ σοι τηνωφροδίτην αυ- ο ν ς δη πέμπτην μέρα αυτ συγκαθεύδουσαουτως ἀνέστην ς α ευνούχου εοικα δὲ εἰκόνος ἐρῶν μέχρι γὰρ τω ομμάτων ἔχω τον ἐρώμενον. Λέομαι δέ σου γυναικος γυνη την αυτην δέησιν, νκαὶ συ μου χθὲς ἐδεήθης δός μοί τι ἐπὶ τοὐτον τον ουπερήφανον σώσεις γάρ μου την ψυχην διαρρεύ- σασαν ηδη.' Ω ουν κουσεν Λευκίππη, σθηναιμεν ἐδόκει τω μηδεν προς την ἄνθρωπόν μοι πεπρῆχθαι φησασα δὲ ἀνερευνησειν, εἰ συγχωρησειεν αὐτn, βοτάνας γενομένη κατὰ τους αγρούς, ἀπιοsσα D

212쪽

γο νει καὶ μόνον ἐλπίσασα τα γαρ ηδε των πραγμάτων καν ροπω παρῆ τέρπει ταῖς ἐλπίσιν. Ἐμὰντούτων μιαστάμειος ἡδὲν η μουν, A 23 σκοπῶν πῶς αν μακροwσαίμην καὶ την ἐπιουσαν νύκτα την γυναῖκα καὶ - αν - τυχεῖν επικίππη δυναίμην Ἐδόκει δέ μοι ' κακείνη την ἴσην --- - ποιεῖσθαι του ἀπελθεῖν δι' αυτην εἰς τους γρούς, καὶ περὶ την σπέρ---ου -- Ἐμελλε τῆ -- κώπη παρέξειν οχημα κοὰ 'φετ ινμὶ ---ων ἐμεν 'Ἀρτι δὲ κατακλιθεντων ημῶν θόρυβος πολυς 3 κατὰ τονἈνδρωνα--έεται κοὰ συνδρομή, καὶ εἰσ- τρεχε τις των θεραπόντων , ἀσθμαίνων μα καὶ λέγων Θέρσανδρος ὁ καὶ πάοεστιν ' Η δε ὁ Θέρσανδρος ουτος στη νελίτης ἀνηλῶν ἐνόμιζε τεθνηκέναι κατὰ θάλασσαν. Ἀων γαρ συνόντων -'τινες οἰκετῶν. περιετράπη το σκάφος, σωθέντες καὶ νομίσαντες --λέναι, τούτο παγγείλαντες ἔτυχον. υμα ουν ὁ οἰκέτης εἶπε καὶ ὁ Θερσανδρος κατὰ πόδας εἰστρέχει ' πάντα γαρ τὰ περὶ ἐμου πυθόμενος κατὰ την οδόν, ἐσπευδε φθάσας καταλαβεῖν με δεν μὲν δη Μελίτη ἀνεθορεν υπ' ἐκπληξεως του παραλόγου καὶ περιβάλλειν ἐπεχείρει τον ἄνδρα ὁ δὲ

την, νής εἶχεν ωθε μάλα ἐρρωμένως, ἐμὲ δὲ ἰδὼν

καὶ εἰπὼν 'ο μοιχος υτος ἐμπηδα καὶ ραπίζει με κατὰ κόρρης πληγην μου γεμουσαν ἐλκυσας δὲ των τριχῶν ἐάσσει προς ἀδαφος καὶ προσπίπτων

κατακοπτε με πληγαῖς. Eγω δε σπερ εν μυστηρίω

χάριν ἔτυπτεν, ποπτεύσας δὲ μανικον εἶναι ἐδε μκειν ἀμύνασθαι, καίτοι δυνάμενος. Ἐπεὶ δὲ εκάμο-

213쪽

E151μεν ὁ μὲν τυπτων, ἐγὼ δὲ φιλοσοφων, λέγω πρὸς αὐτομαναστὰς τίς ποτε εὶ ω ανθρωπε, καὶ τί μεο-- ιγκίσω; V n, ἔτι ἀλλον ὀργισθεὶς τι κάὶ φω- ἀφηκα, πίνι πάλιν καὶ καλεῖ δεσμα καὶ πή- δας Θεσμεύουσιν Ουνμε καὶ ποπισιν εχ τι δωμάτιον. 24 M ταῶτα ἐπράττετο, λανθάνε με διαρροσεῖπα η της Λευκίππa iiD-τολή ἔτυχον γὰρ αὐτηθεῖ- - χιτωνδεσκου προσδεδεμένην ἐκ των της μόνης θυσάνων ἔνων καὶ η Μελίτη αναιρεῖται λα---ἡ ἐδεδίει γαρ μη -- των προς με αὐτης γραμ- ρ μάαα,-- n. δὲ4ιέγνω καθ' ἐαυτην γενομένη καὶ το της Αευκιππης ευρεν ὀνομα, βάλλεται μὲν ευθέως

καρδίαν γνωρίσασα τοὐνομα ου μην αυτην ἐνόμιζεν εἴ- - πολλάκις αὐτοέκομαι τετελευτη- κεναι ' Ως δὲ προλῶσα καὶ τοῖς λοιποῖς των γεγραμ- βμένων ἐνέτυχε, πῶσαν μαθομήτην ἀληθειαν ἐμεμέριστο πολλοις αμα την.ψυχην , αἰδο καὶ οργῆ καὶ ἐρωτι καὶ ζηλοτυπία ησχύνετο τον ἄνδρα, ἀργίζετο τοῖς γράμμασιν ἔρως ἐμάραινε την πην, ἐρη- πτε τον ἔρωτα η ζηλοτυπία, καὶ τέλος ἐκράτησεν,

ἔρως.25 'Hω δὲ κρος σπέραν, καὶ ἔτυχεν Θέρσανδρος ἐκτης πρώτης οργης προς ταῖρον τινα των ἐγχωρίωνεκθορών. δὲ διαλεχθεῖσα φ τὴν φυλακην τηνὴ 'ν πεπιστευμέν' εἰσέρχεται προς με λαθουσα του πιαλλους θεράποντας δυο του δωματίου προκαθίσασα, καὶ καταλαμβάνει χαμαὶ καταβεβλημένον Παρα- στῶσα --πάντα ηθελεν εἰπεῖν ομ . -ὶ το σχημα

του προσώπου τοσαυτα ἐχεν, σα εἰπεῖν θελεν.

ὸ δυστυχης ἐγὼ καὶ ἐπὶ τ ἐμαυτης κακ' τεθεα δρώνη σε, το μὲν πρῶτοω ἀτέλεστα ἐρα-εῖπα καὶ με- ποσης ἀνοιας, καὶ μισουμένη τον μισοὐντα φιλῶ

214쪽

152 AMAAEΩΣ TATIOΥ καὶ δυνωμένη τον οδυνῶντα ἐλεῶ, καὶ ουδε βρις τὸν ἔραντα παυει. 1, 7γος κατ' ἐμφροπων, -- δρος καὶ γυναικός. μὲν τ γψουτον μου χρόνον κατεγέλα, η δὲ ἀπηλθ' κομιουσά μοι φίλτρον ἐγὼ η κακοδαίμων γνόουν ἀτουσα παρὰ των ἐχθίστων κατ' ἐμαυτης φάρμακον Ἀα αμα την ἐπιστολην-της Λευκίππης μοι προσέρριψεν Ἱδὼν ουν καὶ γνωρίσας ἔφριξα καὶ ἔβλεπον εἰς γην ως ἐληλεοφάνει η δὲ ἐτραγνδε πάλιν οἴμοι δειλαία των κακῶν ' καὶ 1 γαρ το ανδρα ἀπώλεσα δια σέ, ουδ αν ἔχοιμι του λοιπου χρόνου καν μέχρι των - των τον -- νῶν , ἐπεὶ μη δεδυνησαι τούτων πλέον οἶδα οτι ὁ 5 ἀνήρ με μισε καὶ μοιχείαν κατέγνωκεν ἐπὶ σοί, μοι- χεωνήκαμον, μοιχείαν ἀναφροδιτον, ης μόνον την

i5 λοιδορίαν κεκερδακα. Aί με γαρ αλλαι γυναῖκες

μισθον της αἰσχυνης ἐχουσι την της ἐπιθυμίας δο-

νην, ἐγὼ δὲ η δυστυχης την μὲν αἰπύνην ἐκαρ--

Ουκ ἐτίμησας αυτοὶτὰ μυστηρια ου κατέκλασέ σε ταυτα τὰ ομματα δακρυοντα Σι - λυστων ἀγριω- τερε δάκρυα γαρ και Ιστης αἰσχυνεται Ουδέν β σε ηρέθισεν εἰς ἀφροδίτην καν μίαν, οὐδέησις, οὐ χρὀνος, ου η των σωμάτων συμπλοκη, ἀλλά, τοπάντων βριστικώτατον, προσαπτόμενος, καταφιλῶν

Οὐτως ἀνώστης - αλλη γυνή. Πλαύτη των γάμων ηη σκιά ου μὲν δη γεγηρακυία συνεκάθευδες οὐδ'

30 ἀποστρεφομένη σου τας περιπλοκάς, ἀλλα καὶ μκά φιλούσρ, εγο δ αν αλλος οτι καὶ καλῆ. υ--

215쪽

26 T-τα ἔλεγε καὶ - ἔκλαεν ως δὲ ἐσιώπων

ἐγὼ κάτω νενευκώς, μικρον διαλιποῶσα λεγε μεταβαλουσα ἁ μεν εἶπον - φίλτατε, θυμὸς ἔλεγε καὶ - ' Ῥή νυν μελλω λέγειν, ἔρως λέγει Καν ὀρ- γίζωμαι κάομαι καλυβρίζωμαι, φιλῶ Σπεῖοαικαν νυν, ἐλέησον ουκέτι δεομαι προλῶν ἡμερων καὶ γάμου μακρου ον η δυστυχὴς μειροπόλουν ἐπὶ σοί δεο ἀρκει μοι καν μια συμπλοκη μικροφδέομαι φαρμάκου προς τηλικαυτην νύσον. βέσον μοι λίγον του-- εἰ δέ τί σοι προπετῶς ἐθρασυνάμην, σύγγνωθι, φίλτατε ' ἔρως ἀτυχων καὶ μαίνεται. Ἀσχημ0I οὐ σαοιοα, αλλ' ου αἰσχύνομαι τὰ του Κρωτος ἐξαγορεύ- ο-- μυστηρια Προς - α λαλῶ μεμυημένον ' Lδας τί πάσχω τοις δε αλλοις ἀνθρώποις ἀθέατα τα βέλη του θεου, καὶ ου αν τις ἐπιδεῖξαι δυναιτο τὰ τοξεύματα, μόνοι δὲ οἴδασιν οἱ - τες τὰ των δ ομοίων τραύματα. 'Ετι μόνον εχ ταυτην την μέ- οραν την πόσχεσιν απαιτῶ 'Aναμνήσθητι τῆς γυιδος, αἰδέσθητι τους ορ-- τους ἐκεῖ. ει μὲ γαρ

τισα Θερσάνδρων μυρίων ἐπεὶ δε ευκίππην ευρόντι σοι γάμος δύνατος αλλης γυναικος ἐκ σά, σοι τοsτο παραχωρῶ οἶδα νικωμένη Ουἐαιτῶ πλέον η δύναμαι τυχεῖν κατυ υ γὰρ πάντα καινά ἀνα- ωβιοῶσι καὶ νεκροί. θάλασσα, πλέουσαν μέν με διέσωσας, σώσασα δε μὰλλον ἀπολώλεκας, δυο ἀποστείλασα - ἐμου νεκρους ρκει γὰρ Λευκίππη

216쪽

μόνη ζησασα, να μηκετι λυπροα ΚλειτοφῶW νυν δὲ καὶ ὁ αγριος Θερσανδρος ημῖν πάρεστι δετυπτη- σαι βλεπουσης μου, καὶ βοηθεῖν η δυστυχης ουκηδυνάμην ἐπὶ τομο το πρόσωπον πληγαὶ κατηνέ- χθησαν, ω θεοί. οκῶ, τυφλος Θέρσανδρος ν. υλλα δέομαι, Κλειτοφῶν δεσποτα δεσπότης γαρ ει ψυχης της ἐμης , ἀπόδος σεαυτον τημερον πρῶτα καὶ στατα ἐμοὶ δε ημέραι το βραχωτουτο πολλαί.ουτω μηκέτι εxκίππην ἀπολεσειας, υτ μηκέτι ih μηδε ψευδῶς ἀποθάνοι - ἀτιμασης τον ἔρωτα τον ἐμόν, δι' ον τα μέγιστα ευτυχεῖς. Ουτός σοι Λευκίππην ἀποδέδωκεν. E γα σου μνηράσθην ἐγώ, εἰ γάρ σε μη ἐνταsθα ηγαγον, ν αν ἔτι σοι Λευκίππη νεκρά. ἰσίν, ω Κλειτοφῶν, καὶ Τύχης δωρεαί. si 'Hδη τις θησαυρῶ περιτυχὼν τον τόπον τηλευρέσεως ἐτίμησε, βωμὸν ηγειρε, θυσίαν προσήνεγκεν, ἐστεφάνωσε την γην σὐ δε παρ' ἐμοὶ θησαυρον Ἐρωτος εὐρων ατιμάζεις η' εὐεργετησασαν Νόμιζέ σοι τον ψἘρωτα δι ἐμοὐ λέγειν ἐμοὶ χάρισαι τοὐτο, Κλειτο - ο φῶν, ω σῶ μυσταγωγῶ μη ἀμύητον την Μελίτηναπέλθης καταλιπών και το ταύτης ἐμόν ἐστι πῶρ. Ἀκουσον δε ς καὶ ταλλα μοι μέλει περὶ σοs υ ii

θησε μὲν γὰρ αρτι τῶν δεσμῶν, καν Θερσάνδρω μηδοκj καταγωγης δε τεύξ τοσούτων ημερῶν, οσων αν β θέλης, προς ἐμὸν σύντροφον εωθεν δε καὶ την Λευκίππην παρέσεσθαι προσδοκα. ιανυκτερεύσειν γὰρ Ιἔλεγεν εἰς του ἀγρὸν βοτανῶν ενεκεν χάριν, ως ἐνοφε της σεληνης αὐτὰς ἀναλάβοι Οἴτως γάρ μου κατεγέλα ρησα γὰρ φάρμακον παρ' αὐτης ώς Θεττα-a λης κατὰ σos. π γὰρ δυνάμην ἔτι ποιεῖν αποτυγχάνουσα η βοτάνας ζητεῖν και φάρμακα; αὐτη γαρῶ τῶν ἐν ἔρωτι δυστυχουντων η καταφυγη O ερ- 3

217쪽

155 σανδρος δέ, ς καὶ περὶ τουτου θαρρησης, ἐξεπηδησε προς ταῖρον αυτολ ἐξιστάμενος ἐμοὶ της οἰκίας -ο4M ' δοκεῖ δ' ἔμοιγε θεός τις αυτον ἐντευθεν

ἐξεληλααέται, να σου τα τελευταῖα ταυτα δυνη τυχεῖν Ἀλλά μοι σαυτον αποδος '

27 Tαμα φιλοσοφη-οὐ διδάσκει γαρ ὁ πρως καὶ

λόγους ἔλυε τὰ δεσμὰ καὶ τα χεῖρας κατεφίλει καὶ τοῖς φθαλμοῖς καὶ τη- δἰ προσέφερε καὶ εἶπεν ορῆς πῶς πηδῆ καὶ πάλλει πυκνον παλμον αγωνίας γεμοντα καὶ ἐλπίδος γένοιτο δὲ κάὶ δονης καὶ 1h2 ἔοικεν ἱκετευειν σε τεπηδηματι ' M, ουν με λυσε καὶ περιέβαλε κλάουσα ἔπαθον τι ἀνθρωπινον, καὶαληθῶς ἐφοβήθην τον Ἐρωτα μη μοι γένηται μηνιμα

ἐκ του θεο καὶ αλλως τι Λευκίππην ἀπειληφειν, καὶ τι μετα ταμ της Μελιτης α παλλάπτεσθαι 15 ἔμελλον, καὶ οri δὲ γάμος ἔτι το πραττόμενον ην, δώλλα φάρμακον σπερ φυχης νοσουσης Περψαλου- σης Ουνήνειχόμην καὶ περιπλεκομένης προς τὰς περιπλοκὰς ου αντέλεγον καὶ ἐγένετο σα- Ἐρως η θελεν ουτ στρωμνῆς ημῶν δεηθέντων ουτε αλλου ο τινος τῶν εἰς σωρα--ν αφροδισίων. υτουργος γαλο Ἐρως καὶ αυτοσχεδιος σοφιστης καὶ πάντα τόπον αυτ τιθέμενος μυστήριον. πο δ' ἀπερίεργον εἰς Ἀφροδίτην διου ἀλλον οὐ πολυπράγμονος ' ντοφυχὶ γαρ εχε την ηδονην. -

' εὶ ουν την Μελίτην ἰασάμην, λέγω προς αὐ-τη ' ἀλλ' -ως μοι της φυγῆς παρήπρς την ἀσφά-

218쪽

156 AMAAEM TATIOΥλε , καὶ ταλλα οσα πέσχου περὶ Λευκίππης ' ' Μὴ φροντίσρς' εἶπε ' του γε κm: Lείνην μέρους, αλληδη ἡμιζε ευκίππην ἔχειν' -ἔνδυθι τηνἐπ-α την ἐμην καὶ κλέπτε το πρόσωπον τ' ἐπ . ' ησεται δέ, της ἐαὰ τας θυρας οδου Μελαν , 2 περιμένει δέ σε καὶ νεανίσκος ἐπ αυταῖς ταῖς θύραις, φ προστεταγμένον ἐστὶ ἐμω κομώσαι σε εἰς τροοἰκίαν, ου καὶ Κλεινίαι καὶ Σάπυροι - σεις καὶ Λευκίππη σοι παρέσται ' αυτ αμα λέγουσα ἐσκευ 31 ασέ με, εαυτην καὶ καταφιλο- ''ώς - σώτερος' ἔφη ' παρὰ πολυ γεγονας τῆ στολη. οιουτονυχιλλέα ποτε ἐθεασάμην ἐν γραφῆ υλλά μοι, φίλ- ταπε σδοιο, καὶ ταν ἐσθῆτα ταώ- φυλαττε μνη-μην ἐμοὶ δὲ την σην κατάλιπε, ς - ἔχοιμι ἐνδυο- 1 μένη σοι περικεχυσθαι ' ίδωσι δέ μοι καὶ χρυσους λατον καὶ καλεῖ την Μελανθώ θεράπαινα M' αυτ των πιστῶν καὶ ἐφηδρευε ταῖς θύραις. YZς δὲ εἰσῆλθε, λέγει περὶ ἐμου τα συγκείμενα καὶ κελε νεαπαλιν ἀναστρέφειν προς αὐτήν, ἐπειdis amo G -

'Eγὼ μὲν δη τομον τον τρόπον ἡπεκδύομαι, καὶ 2ὁ φύλαξ του οἰκηματος ἀνεχωρησε νομωας τηροσποιναν εἶναι, νευσάσης αυτω της Μελαν - καὶ

δια των ἐρημων της οἰκίας ἐπί τινα θύραν ου ἐνειχδ- κειμένη. ἔρχομαι, και με ο πως της Μελίτης

ταυτη προστεταγμένος απολαμβάνει πελεύθερος 2ουτος των συμπεπλευκοτων ν ημῖν και αλλως

ἐμοὶ κεχαρισμειος. Ως δὲ ἀνέστρεψεν η Μελανθώ,

καταλαμβάνει τον φρουρον αρτι ἐπικλείσαντα τοκ οἴκημα, καὶ ανοίγειν ἐκέλευσεν αυθις 'ς ς δὲ ἀνέφξε, 3καὶ παρελθομα ἐμ ωσε τῖ Μελίτη την ἐξ-- τη. ἐμην, καλε τον φύλακα κἀκεῖνος, ως το εἰκός,

219쪽

τότε με τιμαι.

3 καὶ λιὰν -τως ἔπραξεν ἐμοὶ δὲ η συνηθης τύχη

πάλιν ἐπιτίθεται καὶ συντίθεται κατυμυηρῆμα και 15 -- ἐπάγει γαρ μοι - Θέρσανδρον αυθις ἐπανελ- θοντα ΜεταπεισθHς γαρ πο ου φίλου , προς νωχετο, μη ἀπόκοιτος γενέσθαι, δειπνησας πάλιν Κανέστρεφεν ἐπὶ οἰκίαι , δὲ μ υμέμιδος ἱερομηνία, καὶ μεθυόντων πάντα μεστά, στε καὶ Ψοδι ολης της νυκτος την ἀγορὰν πασαν κατεῖχε πλῆθος ἀνθρώπων καγὼ μὲν ἐδόκουν τἀτο μόνον εἶναι δεινόν ἐλελήθει δὲ καὶ αλλωτεχθεν μοι χαλε- πώτερον υ γαρ Σωσθενης ὁ την Λευκίππην νη- σαμενος, ον η Μελίτη της τῶν πρῶν ἐκέλευσεν απο- αιστηνα διοικησεως, μαθὼν παρεῖναι τον δεσπότην του τε αγροὐλουκετι ἀφηκε την τε Μελίτην με- λεν ἀμυνασθαι καὶ πρῶτον, ν φθάσας καταμηνυει μου προς το Θέρσανδρον ο γαρ διαβαλὼν αὐτος

post παραδοξότατον τῆς κατὰ την αφον ἀντὶ παρθένου παροιμίας

220쪽

mν' ἔπειτα καὶ περὶ Λευκίππης λέγει τι πάνυ πιθανῶς πλασάμενος. με γαρ αυτος αὐτῆ. εγνωκε τυχεῖν, μαστροπλει προ τον δε Πωτην, ς ανα-- της Μελίτης παγάγοι, ' κόρην ἐωνησάμην, ω δέ τοτα χρημά - κάλλους απιστον Ουτως -- την πιστευσειας --- ώς ἰδών. αυτην φυλατ- τόν σοι, καὶ γαρ ηκηκόειν ζῶντά σε, καὶ ἐπίστευον, διόπερ ηθελον Ἀλλ' οὐκ ἐαιφαιιον, ῖνα τη--ας -- ἐπ αυτ δε καταλάβοις, καὶ μη σου καταγε-i λω μοιχος τιμος καὶ ξένος Ἀφίρηται δε ταύτην 6 χθὲς η δέσποινα καὶ ἔμελλεν αποπέμψειν η τυχηληρησέ σοι, στε τοσουτον κάλλος λαβεῖν Ἐστι δὲ νυν ἐν τοῖς ἀγροῖς, οὐκ οἶδ' οπως προ αυτης απεσταλμένη Πρω-- αυθις ἐπαινελθεῖν, εἰ θέλεις, κατακλείσας -την φυλάξω σοι, ει - σοὶ γένοιτο Em/εσεν ὁ Θέρσανδρος καὶ ἐκέλευσε τουτο ποιεῖν Ἐρχεται δη σπουδη μάλα ὁ Σωσθένης εἰς τους αγρούς, καὶ την καλυβην ωρακώς, ἔνθα η Λευ- et Moeti διανυκτερευειν ἔμελλε, δύο των ἐργατῶν παραλαβων, τους μὲν κελεύει τὰς θεραπαινίδας, αλερησαν ἄμα τῆ Λευκίππηρ παρομαι, περιελθεῖν δόλφκαὶ καλεσαμένους οτι πορραπάτω διατρίβειν ἔχοντας εφ' μιλία δύο δ αλλους ἐπαγαγων, ς εἶδε την Λευκίππην μόνην, εἰσπηδησας καὶ το στόμα ἐπισχὼν συναρπάζει καὶ κατὰ θάτερα τη των θερα- -- ἐκτροπης χωρεῖ, φερων εἴς τι δωμάτιον πόρρητον, και καταθέμενος λέγει προς αυτήν ηκω σοι φέρων