Erōtikōn logōn syggrapheis

231쪽

μλιστα τὰ παρον φιλει, - ο αποντος, ως καινον

περιενθη τῆ κόρη καρτερησας δ' οὐ πιὰ παρα--θίσας διελεγετ αλλοτε αλλα ρήματα συνάπτων -κ3 ἔχ' - - Οιουτοι γαρ οἱ ἐρωντες, ταν προς τὰς ἐρωμένας ζητη σωσι λαλεῖν. Oυ γαρ ἐπιστησαν Μτες - λογισμον τοῖς λόγοις, ἀλλα την ψυχην εἰς το

του λογισμου λαλουσιν. μα ου συνδιαλεγομενος

καὶ ἐπιθεὶς την χειρα ' τραχήλωπεριέβαλεν, ς μέλλων φιλησειν η δὲ προανομα της χειρος - π

οδον Ῥευε κάτω καὶ εἰς τον κόλπον κατεδυετο. O δε

-δὲν ηττον περ βαλῶν ανέλκειν τὸ πρόσωπον ἐβιάζετο ὐδὲ αντικαπμε- κάνεια οπιε- τα φιλήματα. D. δὲ χρόνος ἐγίνετο τῆ της χειρος πάλΠ φιλονεικία λαμβάνει τον Θέρσανδρον ἐρωτικη, καὶ την ο

232쪽

Λυτα - σας ὁ Θέρσανδρος ο - εἶχε οστις 19 γένηται καὶ γαρ ηρα καὶ ἀργίζετο θυμος δὲ καὶ ἔφος δύο λιψπάδες Ἐχει γὰρ καὶ ω μος αλλο πυλκοὶ ἔστι την μὲν νύσιν ἐναντιωτατο, την δὲ βωνομοιον υ μὲν γαρ παροξύνει μισεῖν, λινἀναγκά- 2 φιλεῖν κοὰ ἀλληλων--οικος η του πυρός - πηγη. V μὲν γαρ εἰς το ηπαρ κάθηται, λιντῆ καρ-

περ μαίνεται. 'υτα οὐν αμφω ον ανθρωπον 3 δὲ πῶρ κατερου ταλαντεύεται Μάχονται δὲ αμφω

περὶ τη ροστης καὶ τὰ πολλὰ μὲν ὁ ἔρως εἴωθε νικῆν -- εἰς την ἐπιθυ- ευτυχν' - τον ἀτιμάσ3 το ἐρωμενον , αὐτος το θυμον εἰς συμμαχίαν καλεῖ. ἀκετνος ς γείτων πειθεται, καὶἀνά- --σιν αμφω σαυρ υν δὲ ἄπαξ ὁ θυρ- τὸν ἔρω- παρ αυτ λάβη καὶ της οἰκείας δρας ἔκπεσόντα

θυμίας πεδησας κρατεῖ, - ἐπιτρέπει δὲ αυτωσπείσασθαι-- ἐρωμενον, καν θέλη υ δὲ τεοθυμῶ βεβαπτισμένος καπαδύεται, καὶ εἰς την ἰδίαν ἀρχην ἐκπηδησα θέλων ουκέτι ἐστὶν ἐλευθερος, ἀλλα μισεῖν αναγκάζεται - φιλοτμενον πιταν δὲ ὁ θυμος καχλάζων γεμισθη, καὶ της ἐξουσίας ἐμφορηθεὶς, περ- βλυσν, κάμνει μὲν ἐκ του κόρου καμών δὲ παρίε-

233쪽

. 171ται, καὶ ὁ ἔρως αμύνεται καὶ οπλίζει την ἐπιθυμίαν καὶ τον θυμὸν δη καθευδοντα νικα. ρω τὰς υβρεις, ας κατὰ των φιλτάτων παρώνησεν, ἀλγεῖ καὶ προς το ἐρώμενον απολογεῖται , καὶ εἰς μιλίαν

παρακαλεῖ, καὶ τον θυμον ἐπαγγελλεται καταμαλάτ s τειν ηδονῆ Τυχὼν μὲν ουν ων ηθελησεν, λεως μνεται Ἀτιμουμενος δὲ πάλιν εἰς τον θυμον καταδυε- ται υ δὲ καθευδων ἐξεγείρεται και τα αρχαῖα ποιεῖ 'απιμία γαρ ἔρωτος συμμαχός ἐστι θυμός. 20 Ο Θέρσανδρος ουν το μὲν πρῶτον ἐλπίζων εἰς οτον ἔρωτα εὐτυχήσειν ὀλος Λευκίππης δοsλος ην ἀτυχήσας δὲ ων ηλπισεν ἀφηκε τω θυμω τὰς ηνίας Ῥαπίζει δη κατὰ κόρρης αυτην' ὐ κακόδαιμον ἀνδράποδου λέγων ' καὶ ἀληθῶς ἐρωτιῶν πάντων γάρ σου

κατηκουσα. Ου αγαπας τι σοι λαλῶ, καὶ μεγά 1sλην εὐτυχίαν δοκεῖ τον ον καταφιλησαι δεσπότην, αλλὰ ἀκκίζη καὶ σχηματίζη προς ἀπόνοιαν ἔργὼ μέν σε καὶ πεπορνεῶσθαι δοκῶ καὶ γὰρ μοιχον φιλεῖς. υλλ' ἐπειδη μη θέλεις ἐραστοφμου πειραν λαβεῖν, πειράσα δεσπότου. Pη Λευκίππη καν οτυραννεῖν ἐθέλης καγὼ τυραννεῖσθαι, πλην ου βιά- σῖγ' καὶ προς οὐ σθένην ἰδοsσα μαρτύρησον''

εἶπεν αὐτω πῶς προς τὰς αἰκίας ἔχω ' σὐ γάρ με καὶ μῆλλοω δίκησας ' αὶ ὁ Σωσθένης αἰσχυνθεὶς ς

ἐληλεγμενος ταύτην' εἶπεν δέσποτα, ξανθηναι μάστιξι δεῖ καὶ μυρίαις βασάνοις περιπεσεῖν, ς αν μάθη δεσπότου, καταφρονεῖν ' 21 Πείσθητι τω Σωσθένει φησὶν η Λευκίππη ' συμβουλεύει γὰρ καλῶς τὰς βασάνους παράστησον. Φερέτω τροχον ἰδοὐ χεῖρες, τεινέτω. Φερέτω και ομάστιγας ' Ἐδο νῶτον, τυπτέτω Ἀομιζέτω sρ'

ἰδοὐ σῶμα καέτω. Φερέτω καὶ σίδηρον ἰδοὐ δέρη,

234쪽

AMAAEΩΣ ΛΗΟΥ σφαζέτω. 'Aγῶνα θεάσασθε καινόν' προς πάσας τας βασάνους ἀγωνίζεται μία γυνη - παντα νικῶ Εἶτα Κλειτοφῶντα μοιχον καλεῖς, αυτος μοιχος ών ουδὲ την Ἀρτεμιν, εἰπε μοι, την ην ΟΜ, ἀλλα βιάζητοξα;' ' Παρθενος I Q ειπεν ὁ Θερσανδρος ' ω 3τόλμης καὶ γέλωτος Παρθένος, Ηγουτοι συννυκτερεύσαο πειρ παῖς ευνουχοί σοι γεγοHxσιν οἱ λησται φιλοσόφων η ν το πειρατηριον οὐδεὶς ἐν αὐ- ο τοῖς εἶχεν ὀφθαλμούς; '

καὶ ἡ Λευκίππη εἶπεν εἰ παρθένος - μετὰ 22

Σωσθενην εγὼ πυλυ Σωσθένους' ουτος γαρ ντως γέγονέ μοι λῖστης ἐκεῖνοι γαραπαν - Ἀντιμώ- ο υμεῖς τοιαυτα ποιεῖτε ἀληθινον τοπιτο πειρατήριον.

ατα οὐκ αἰσχύνεσθε ποιοsντες α μη - , να-ν οἰχnσταἰ λανθάνεις δὲ ἐγκωμον μοι ψους πλεῖ δια ταύτης σου της ἀναισχυντίας καί τις ἐρεῖ, αννῶν μαινόμενος φονενσει. -υκίππη παρθένει νώδει μετα βουκολους, παρθένος καὶ με- αιρέαν, παρθένος καὶ μετὰ Σωσθεν. υλλα μέτρια ταυτα ' ora

δὲ μεῖζον ἐγκωμον, καὶ μετὰ Θέρσανδρο ν σταμένος, --καὶ ληστων ασελγέστερ- αν ἡβρίσαι μη δυνη- φονεύει. πλίζου τοίνυν, δη λάμβανε καπ' εν μετας μάστι--τροχόν, τὸ πῶρ,--σίδηρον, συστοατευέσθω δέ σοι καὶ ὁ σύμβουλος Σωσθινης ἐγὼ δὲ καὶ γυμνη καὶ μόνη καὶ γυνη πλον ἔχω - ἐλευθερίαν η - - γαῖς κατακόπτεται μη τε

235쪽

nυ ἀκουσα Ο Θέρσανδρος, παντοδαπος ν'

λθετο, σίζετο, ἐβουλευε ' ργίζετο μὲν ςυβρισμένος, χθω δὲ - ἀπτοτυχων, ἐβουλεύετο δὲ ώς ἐρῶν ην ουν φυχην διασπώμενος , οὐδὲν εἰ-δηθεν ἐκδραμών, ἡ δὲ τη ψυχῆ σχολην εἰς την

διάκρισιν της τρικυμίας, βουλευόμενος αματω Σω- σθένει, πρόσεισι τω - δεσμων --ι, εὐμενος διοι μαρηνα με φαρμάκω 'Ως δ' - ἔπειθεν ἐδεδίει γαρ την πόλιν καὶ γαρ αλλον ποντα προ αυτ ορλvφθέντα τοιαύτην ἐργασάμενον φαρμακείαν αποθανεῖν δευτέραν αὐτω προσφερε δέησιν, ἐμβαλεῖν τινα εἰς το οἴκημα, ἔνθα ἔτυχον δεδεμένος,δη κοὰ αυτον ἔνα τῶν δειν πων, προσποι ρσάμενος βούλεσθαι τἀμαὰ ἐκείνου μαθεῖν Ἐπείσθη καὶ ε ἐδεξατ τον ανθρωπον. Ἐμελλε δ' ἐκεῖνος πο ου

Θερσάνδρου δεδιδαγμένος τενακως πάνυ περὶ τῆς Λευκίππης λόγον ἐμβαλεῖν, ς εἴη πεφονευμένη της Μελίτης συσκευασαμένη τον φόνον. δὲ τ μασμα ἡ Ο Θερσάνδρο εὐρεθέν, λῶν ἀπογνοῶς, ἐγὼ μηκετι ζῶσαν την ἐρωμενην καν την δίκην φυ- γωμι, μη προς ζητησιν αὐτῆς ἐτι τραποίμην Προσ--α δὲ η Μελιτη φ, p, ωα μη τετελευτηκμιτην Λευκιππην δοκῶν, την Μελίτην γημας αν ἐρῶσα αυτου μένοιμι κἀκ τούτου παρέχοφί τινα

φόβον αὐ- του μη μετὰ δείας Λευκίππην ἔχειν,

αλλὰ μισησας ς το εἰκος την Μελίτην ς αν απο--εμασάν μου την ἐρωμένην ἀπαλλαγείην ἐκ της πολεως το παράπαν. 2 Mς ουν- ανθρωπος ἐγένετό μου πλησίον του -

236쪽

μεθα προς ἀκίνδυνον ζω. 4 ου γαρ αυτάρκης μῖν ὁ δίκαιος τρόπος ἐμπιπτουσαι δὲ αἱ τυχα βαπτίζου - σιν ημῶς. Ἐδει γάρ με μαντευσασθαι τίς ην ὁ συμ- βαδίζων μοι καὶ τί πεπραχὼς εἴη ' Καθ' εαυτον- ταῶτα ἔλεγε καὶ τὰ τοιαυτα, ζητῶν ἀρχην της ἐπ' ἐμὲ του λόγου τεχνης, αν πυθοίμην τί εἴη παθών 'Aλλ' ἐγὼ μὲν ἐφρόντιζον νήδ' μωζεν ολί- 31 γον' ἄλλος δε τις των συνδεδεμένων περίεργον γὰρ ἄνθρωπος τυχῶν εἰς ἀλλοτρίων κακῶν ἀκρόασιν, ἐπεὶ φάρμακον αὐτω τηλων ἔπαθε λύπης η προ αλ-

λον εἰς το παθεῖν κοινωνία ' τί δε σοι συμβεβηκεν ''

εἶπεν ' ἀπωτης Τύχης; εἰκος γάρ σε μηδεν ἀδικη -

1 σαντα πονηρῶ περιπεσειν δαίμονι , εκμαίρομαι δὲ ἐκ τῶν ἐμαυτos ' Καὶ ἄμα τὰ οἰκεῖα κατελεγεν. ἐφοἷς ην δεδεμενος Ἐγὼ δὲ Ουδενὶ τούτων προσεῖχον.

AZ ἐπαύσατο, την ἀντίδοσιν ἐτει τολλόγου 3τῶνέτυχημάτων ' λεγοις αν' εἰπὼν καὶ 1ὐ τὰ σαυ- 1 του. χ δε βαδίζων ἔτυχον εἶπε ' την ρ ἄστεος χθες 'επορευόμην δὲ την ἐπὶ Σμύρνης οδόν. Προελθόντιὰ δέ μοι σταδίους τέτταρας νεανίσκος ἐκ τῶν αγρῶν προσελθὼν καὶ προσειπὼν καὶ προς μικρὸν συμβα

τεῶθεν ἐπορευόμεθα κοινn καὶ διελεγόμεθα, οἷα εἰκὸς ἐν ὁδῶ ουδ δε εἴς τι πανδοκεῖον ηλθομεν, ηρι- στῶμεν ἄμα κατὰ ταυτὸ δὲ παρακαθίζουσιν μωτινες τέτταρες καὶ προσεποιοῶντο μεν ἀριστῶν κἀ-M κεῖνοι, ἐνεώρων δ' μιν πυκνὰ καὶ ἀλληλοις ἐπε- νευον Ἐγὼ μὲν ου ὐπώπτευον του ανθρώπους ε

διανοεῖσθαι εἰς μῆς, ου μην δυνάμην συνιέ

237쪽

ναι τί αυτοις ἐθέλοι - νευματα ο δὲ χρὸς ἐγίνετο 'ς συλλαμβάνουσιν ημῆ καὶ μῶσιν υνυς δε- ταχθείς, σπερ βασάνους παθων μυρίας, καταλέγει, μηδεν Ἀστῶντος αὐτον ἐγὼ την κόρην απεκτεινα, - λαβον χρυσους ἐκπιο παρὰ Μελίτης της Θερ--σάνδρου γυναικος αυτη γάρ με ἐπὶ τον φονον ἐμι- σθώ-- Maz ωου τους χρ1 σοὐς,μῖν τοὐλέκατον

προ αυτον μεταστραφεὶς λέγω τίς η Μελίτη 'VMιλία ἐστὶν ἔφη ' τῶν ἐντα- πρώτη γυναι- κῶν Ῥυτη νεανίσκου τινος ηράο θη Τύριον, οἶμαι, φασὶν αυτόν κακεῖνος τυχεν ἐρωμένην ἐχων, ν

υπο ζηλοτυπίας πεφλεγμένη την γυναῖκα αὐτ ἀπατησασα συλλογβάνει καὶ παραδίδωσι τω νυν δη καχῆ τυχη μοι σπιωδευκοτι φονευσαι κελευσασα. ομὸν ουν το ἀνόσιον ἔργον τοὐτοχμ' ἐγὼ δεχ αδ λιος

238쪽

176 AMAAEΩΣ ΤΑΤΙΟΥ δάκρυα ἀλλα τρόμος μὲν ευμ περιεχυθη μου τῶσωματι καὶ η καρδία μου ἐλέλυτο, λίγον δέ τί μοι της ψυχης πολέλειπτο Μικρον δὲ νηψας ἐκ της μέθης του λόγου τίνα τρόπον την κόρην' ἔφηνι ἀπέκτεινεν ο μισθωτός, καὶ τί πεποίηκε το σῶμα; 'U ώς παξ ἐνεβαλε μοι το μύωπα καὶ ἔργον

εἰργάσατο ουτ κατ μου, δι ο παρῆν, ἐσιώπα κα ἔλεγεν Ουδέν. Πάλιν δέ μου πυθομένου ' δοκεῖς' 3 ἔφη ' ἀμὲ κεκοινωνηκέναι του φόνου λοήκουσα 1 μόνον του πεφονευκότος, ῶς κτείνας εχ την κόρην'

κου δὲ καὶ τίνα τρόπον, ου εἶπεν

Ἐπῆλθε δέ μοι τότε δάκρυα καὶ τοῖς ὀφθαλμοῖς την λύπην ἀπεδίδουν. ὀσπερ γαρ ἐν ταῖς - σωματος πληγαῖς ου εὐ ς η σμῶδιξ ἡπανίσταται, αλλὰ 1 παραχρημα μὲν ουκ ἔχει το ἄνθος η πληγη , μετὰ μικρὸν δὲ ἀνέθορε καὶ ὀδόντι συός τις παταχθεὶς εὐ-

θυς μεν ζητεῖ το τραῶμα καὶ ου οἰδεν εὐρειν , το δὲ ἔτι δέδυκε καὶ κέκρυπται κατειργασμένον σχολη της πληγης την τομην, μετὰ ταῶτα δε ξαίφνης λευκη τις 2 ανέτειλε γραμμη, πρόδρομος τολαῖματος, σχολην ὀλίγην λαβὸν ἔρχεται καὶ ἀθρόον ἐπιρρεῖ, ουτ καὶ ψυχη παταχθεισα τω της λύπης βέλει, λόγου τοξεύσαντος τέτρωται μὲν δη καὶ χει την τομήν, ἀλλὰ τὸ τάχος τοὐβληματος ου ἀνέωξεν Οἴπω το τραῶμα,ει τὰ δε δάκρυα διωξε των φθαλμῶν μακράν δάκρυον γὰρ αἷμα τραύματος ψυχης' ταλ ηε ὁ της

λύπης οδοὐ κατὰ μικρὸν την καρδίαν ἐκφάγύ, κατέρρηκται μὲν της ψυχης τὸ τραsμα, ἀνέωκται δε τοῖς ὀφθαλμοῖς η των δακρύων χέρα, τὰ δε μετὰ μικρόνι της ἀνοίξεως ἐξεπήδησεν Οὐτω κἀμὲ τὰ μὲν πρῶταχτης ἀκροάσεως τrψυχu προσπεσόντα καθάπερ τοξεύματα κατεσθασε καὶ των δακρύων ἀπέφραξε την

239쪽

τοῖς κακοῖς.

5 'Eλεγον ἡ ' τίς με δαίμων ἐξηπάτησεν λίγllχαρα τίς μοι ευκίππην ἐδεων εἰς καιρον σωθε- σιν συμφορῶν 'Aλλ' οὐδε ἐκορεσά μου τους οφ λ ιμυς, οἷς μόνοις ηὐτύχησα, οὐδε ἐνεπλησθην κανα λώτων. πιηθης μοι γέγονεν ονείρων ημνη μοι, Λευκίππη, ποσάκις μοι τέθνηκας. μ αρθρηοῶν ἀνεπαυσάμην Ῥεί σε πενθῶ των θανάτων διωκόντων αλλήλους υλλ' ἐκείνους - , πάντας οβ Τύχη παιξε κατ' ἐμοὐ, ουτος δεχυκ ἔστι της Τύχης 3 ἔτι παιδιε πασα γάρ μοι, Λευκίππη τέθνηκας. νψὲν γαρ τοῖς ψευδέσι θανάτοις ἐκείνοις παρηγορίαν εἶχον λίγην το μεν πρῶτον ολον σου τλσῶμα, το δὲ δευτερον καν τηρο κεφαλην δοκῶ μ ἐχειν εἰς την ταφήν νυν δὲ τμηκας θάνατον διπλοῶν, ψυχης καὶ σώματος. ἡ ἐξέφυγες ληστηρια, το δὲ της Μελί- της πεφανευκέ σε πειρατήριον ανόσιος καὶ ἀσεβης ἐγὼ την ἀνδροφόνον σου κατεφίλησα πολλα- κις καὶ συνεπλάκην μεμιασμενα συμπλοκὰς καὶ την ο'Ἀφροδίτης χάριν αὐτὴ παρέσχ- προ-os

6 εταξύ δέ μου θρηνουντος Κλεινίας εἰπέρχεται, κώ καταλέγω το παν αὐτP καὶ οτι μοι δέδοκται παν- τιος αποθανεῖν ὁ δὲ παρεμυθεῖτο. 'Tu γὰρ οἶδεν

εἰ ζη πάλιν Μη γὰρ συ πολλάκις τέ ηκε; μη γὰρ Σόου πολλάκις ἀνεβίω Π δε προπετῶς αποθνησκε, o - κα- σχολὴν ἔξεστιν, ταν μάθης σαφῶς, θάνατον αὐτης ' Ληρεῖς τούτου γὰρ ἀσφαλέστε- ραν πῶς αν μάθ'οις Λοκῶ δε εὐρηκέναι του θανάτου- ωτπλο - δι ς ουδὲ θεοῖς ἐχθρὰ ελίτη Dπαντάπασιν θῶος ἀπαλλάξεται λιουσον δὲ -

240쪽

l78TAT Tλογίαν της μοιχεί- κληρωθείη, δικαστήριον ' νυν δέ μοι δέδοκται παν τοπιναντίον, καὶ τηρο μοιχείανομολογεῖν καὶ-αλληλων ἐρῶντες ἐγω τε κά νελίτη κοινὴ την Λευκίππην ἀνηρηκαμεν ουτ γαρ ει κακείνη δμπν δώσει κἀγὼ τον ἐπαρατον βίον --ταλίποιμ ξαν .' Ευφημησον ' ὁ Κλεινίας ἔφη ' ,αὶ τολμήσεις Ουτως ἐπὶ τοῖς αἰσχίστοις αποθανεῖν, νομιζόμενος φονεύς, κάὶ ταυτα Λευκίππης ' η δὲν εἶπον αἰσχρον,4 λυπεῖ τον ἐχθρόν i Pημεῖ. μὲν Ἐν τούτοις -- τον δὲ - ω 5πον ἐκεῖνον - μηνυτην του ψευδους φόνου μεταμικρον απολύει ὁ ἐπὶ των δεσμῶν, φάσκων τοναρχοντα κελεῶσαι κομίζειν αυτο δώσοντα λόγον ἄναλίαν ἔσχεν ' a δὲ παρηγόρει Κλεινίας καὶ ὁ i5 τυρος, εἴ πως δύναιντο πεῖσαι, μηδὲν ων διενοηθη εἰς την δίκην εἰπεῖν ἀλλ' ἐπέραινον ουδέν. μεμνην μὲν ουν την μερα καταγωγημ τινα μισθωσάμενοι μετFκίσαντο, ναν μηκέτι παρὰ φ τῆς νε- λίταN ἶ- συντρόφp., Tη δ υστεραία ἀπηγόμην επὶ το δικαστηριον. 7 Παρασκευ δὲ πολλη ην του Θερσάνδρου κατ' ἐμοὐ,

καὶ πληθος -ὀρ- οὐχ η τον δέκα καὶ η Μελίτη

σπουδῆ προς την ἀπολογιαν παρεσκευαστο Ἐπεὶ Ιἐπαυσαντο λέγοντες, αἰτησας αγὼ λόγον Παλλ' ει -- μ' ἔφ=m ' ληρο σι πάιτες, καὶ οἱ Θερσαν- δρω κώ ι Μελίτη συνειπόντες ' γὼ δε πῆσαν μῖν

ἐρῶ την ἀλ)μειαν. Η ἐρωμένη μοι πάλαι Βυ- ωντία μεν γένει. Λευκίππη δὲ τουνομα. αυτην

τεθναναι δοκῶν ηρπαστο γαρ υπο λζστῶν ἐν Αἰ- ο γύπτφ Μελιτη περιτυγχάνω, κακεῖθεν ἀλληλοκσυν-τες κομεν ἐνταυθα κοινῆ καὶ τηρο ευκίππηνευρίσκομεν Σωσθένει δουλεύουσαν διοικητῆ τινι