Erōtikōn logōn syggrapheis

241쪽

Z179 Σωσθενης εἶχε δουλην η τίς η κοινωνία τοῖς λησται προς αὐτόν, πιν καταλείπω σκοπεῖν. Ἐπεὶ τοίνυν ἔμαθεν --τη την προτέραν τρόντα με γυναῖκα, φοβηθεῖσα μη προς αυτην ἀποκλινα- τον ο -- , συμβοωλε--ι χη ανθρωπον ανελεῖν κἀμοὶ συνεμει τί γὰρ οὐ δεῖ τἀληθῆ λέγειν; ἐπεὶ των αυτῆς με κύριον ἀποφανεῖν πισχνεῖτο μισθουμαιλα δη τινα προ τον -- έκατον ο μισθος ην του φόνου χρυσοῖ - - - ἔργον δράσας οοἴχεται κἀκ τότε γεγονεν φανης, ἐμὲ ε ὁ τρως εο ς ημύνατο 'Mς γαρ ἐμαθον ἀπρομένην, μετενόουν καὶ ἔκλαον καὶ ηρων καὶ νυν ἐρῶ. Aια τουτο ἐμαυτο κατεῖπον, ῖνα με πέμψητε προὐτην ἐρωμβ' ' οὐ γαρ φέρω νυν ζη. - μα φόνου γενόμενος, καὶ φιλων ν ἀπέκτεινα ' sτα εἰπόντος μου πάντας ἔκπληξις κατέσχε ἐπὶ τφ παραλόγWτο πράγματος, μάλιστα δὲ την Μελιτην. Καὶ οἱ μὲν του Θερσάνδρουψητορες μεθηδονῆς ἀνεβύησαν ἐπινίκιον, οἱ δε τῆς Μελίτης ἀνε- ο πυθοντο τίνα ταμ εχ α λεχθέντα , δὲ - μὲνετεθορυβητο , α δε ηρνεῖτο, τα δὲ διηγειτο σπουδῆμάλα - σαφῶς, την μὲν Λευκίππην εἰδέναι λέγουσα καὶ - εἶπον, ἀλλα τόν γε φονον ού ἄστε

κακείνους δια, τα πλείω μοι συνάδειν πόνοιαν,

ἔχειν κατὰ, ελίτης καὶ ἀπορεῖν ὀτφ χρήσαιντο λόγω προς την ἀπολογίαν. τούτω δὲ ὁ Κλειωίας θορυβου πολλο κατὰ - δικαστήριον οντος ἀνελθων ' κἀμοί τινα λόγον'' εἶπε συγχωρησατε περὶ γαρ ψυχῆς ἀνδρὸς ὁ ἀγων' ,2 τὸ δε λαβε, δακρύων γεμισθεὶς ἄνδρες εἶπεν Ἐφέσιοι, μη προπετως καταγνῶτε λάνατον ἀνδρος

242쪽

ἐπιθυμουντος αποθανεῖν, περ φυσει των ἀτυχουν-

των εστ φάρμακον ' κατέψευσται γαρ έαυτου την των ἀδικουντων αἰτίαν, ῖνα πάM την των δυστυχουντων τιμωρίαν. δε τυχησε δια βραχέων ἐρῶ. ρω μένην εἶχεν, ς εἶπεν τοὐτο γαλουκ ἐψευσατο καιοτι λησταὶ ταυτην ηρπασαν και τα περὶ Σωσθενους και πάνθ' οσα προ του φόνου διηγησατο, πέπρακται τον τρόπον τουτον Λυτη γέγονεν ξαίφνης φανης, ου Οἰνήπως, υτ εἴ τις ἀπέκτεινεν αυτήν , υτ εἰ 10 ζῆ κλαπεῖσα πληνῶν τοὐτο οἰδα μόνον , τον Σωσθε νην αυτῆς ρῶντα καὶ αἰκισάμενον βασάνοις πολλαῖς ἐφ' οἷς ου ἐτυγχανε, καὶ φίλους χοντα λύστάς. Ουτος ουν ανηρῆσθαι δοκῶν την γυναῖκα ζῆν οὐκέτι θέλει καὶ δια τοsτο εαυτολφόνον κατεψεύσατο πιτ bi μεν γὰρ ἐπιθυμε θανάτου, καὶ αυτὸς μολόγησε, καιοτι δια λύπην την επὶ τῆ γυναικί. Σκοπεῖτε δε εἰ τις ἀποκτείνας τινὰ ἀληθῶς ἐπαποθανεῖν αὐτω θέλει καὶ ζῆν δι' ὀδύνην ου φέρει ις ἴτω φιλόστοργος φονεύς , -οιον μῖσός ἐστιν ούτω φιλουμενον; a Mή, προς θεῶν, μη πιστευσητε , μηδὲ ἀποκτείνητε ανθρωπον ἐλεου μῶλλον η τιμωρίας δεόμενον Εἰ δεαυτὸς πεβούλευσεν , ως λέγει , τὸν φόνον , εἰπάτω τις ἐστιν ὁ μεμισθωμένος , δειξάτω την ανζρημένην.

Εἰ δὴ μήθ' ὁ ἀποκτείνας εστ μήθ' η ἀνηρημένη τις

25 ηκ9υσε πώποτε τοιοsτον φόνον ' Ηρων φησὶ Με λίτης δια τοίτο Λευκίππην ἀπέκτεινα Πῶς ουνMελίτης φόνον κατηγορεῖ , λημα, δια Λευκίππην δὲ νῶν ἀποθανεῖν εθέλει, ν ἀπέκτεινεν; ἴτω γαρχαν τις καὶ μισοῖ το φιλουμενον καὶ φιλοῖ, μι-3 σούμενον 'Ao' ουν υ πολυ ἀλλο αν καὶ ἐλεγχόμενος ἡρνήσατο τον φόνον, να καὶ σωσττην ἐρωμένην καὶ περ τῆς ἀνηγρημένης μη μάτην ἀποθάνη;

243쪽

τοιουτο πέπρακται Ἐγὼ καὶ τοὐτο προς μῆς ἐρῶ, καὶ προς των θεῶν μή με νομίσητε διαβάλλειν λοντα την γυναῖκα ποιησασθαι τον λόγον, ἀλλ' ώς 10 τ πῆ ἐγενετο. Μελίτη μεν πεπόνθει GJ προ ιτουτον ἐρωτικον καὶ περὶ του γάμου διείλεκτο, πρὶν ὁ θαλάττιος ουτος ἀνεβίω νεκρός ὁ δὲ υ εἶχενούτως, ἀλλα καὶ πάνυ ἐρρωμένως τον γάμον ἀπεκρούετο, κἀν τούτω την ἐρωμένην εὐρων, ς ἔφη, παρὰ τω Σωσθένει ζῶσαν, ν ετ νεκράν, πολλio I μῆλλον προς την Μελίτην εἶχεν ἀλλοτριώτερον. δε πριν μαθεῖν ἐρωμένην οὐσαν αὐτω την παρὰ τω σθένει, ταύτην ηλέησέ τε καὶ ἔλυσε των δεσμῶν, οἷς ν ὐπο ου Σωσθένους δεδεμένη, καὶ εἰς την οἰκίαν τε εἰσεδέξατο καὶ τἄλλα ς προς ἐλευθέραν εδυστυχησασαν ἐφιλοτιμησατο ἐπειδη δὲ ἔμαθεν, ἔπεμψεν εἰς τοὐς ἀγροῖς διακονησομένην αὐτ=ῆ καὶ Ι μετὰ ταὐτα φασιν φανη γεγονέναι Καὶ οτι ταῶτα οὐ ψεύδομαι η Μελίτη συνομολογήσει, καὶ θεράπαιναι δύο, μεθ' ων αὐτην ἐπὶ τοὐς ἀγροὐς ἐξέπεμψεν εο 'Ε μὲν δη τοίτο προς πόνοιαν γαγε τοὐτον μηαρα φονεύσασα εχ την Λευκίππην δια ζηλοτυπίαν αἴτη ' τερον δέ τι αὐτω προς την της πονοιας βεβαίωσιν ἐν δεσμωτηρίω συμβὰν καὶ καθ' αὐτοsI3 καὶ κατὰ της Μελίτης ἐξηγρίανε. ων δεσμωτῶν τις εοδυρόμενος εαυτο την συμφοράν, ἔλεγεν ε, οδω τινι κεκοινωνηκέναι κα ἄγνοιαν ἀνδρὶ φονεῖ, δεδρακέναι δ ἐκεῖνον γυναικος φόνον ἐπὶ μισθω. Καὶ τούνομα ἔλεγε Μελίτην μὲν εἶναι την μισθωσαμέ- 14 νην, Λευκίππην δὲ την ἀν)7ρημένην. - Εἰ δὲ ταῶτα ογέγονεν οὐτως, ἐγὼ μὲν οὐκ οἶδα, μαθεῖν δ' ἡμῖν ἐξέσται. Ἐχετε τον δεδεμένον εἰσὶν αἱ θεράπαιναι'

244쪽

του μισθωτοὐ καταγορευσει Πρὶν δὲ μά- τουτω, ἔκαστον, οὐτε οσιον οὐτε εὐσεβὲς νεανίσκον αθλιον ανελεῖν, πιστεύσαντας μανίας λόγοις μαίνοπι γαρ sτα εἰπόντος τοὐπιεινιου τοῖς μὲν πολλοῖs 10 ἐδόκει πιθανος ὁ λόγος, οἱ δὲ του Θερσάνδρου το- ρες καὶ ωοι τῶν φίλων συμπαρησαν, ἐπεβόων ανε--i λεῖν τον ἀνδροφόνον τον αυτο κατειποντα θεμπρονοίε Μελίτη δὲ - θεραπαινίδας ἐδίδου κοa 2 Θέρσανδρον ηξίου διδόναι Σωσθενην ' τάχα γὰρ αὐτὸν εἶναι τὸν Λευκίππην ἀνηρηκότα και οἱ συναγορευοντες αὐτῆ ταών μάλιστα προεφέροντο πρό- 1 κλησιν Θερσανδρος φοβηθεὶς λάθρα τινα των 3 παραστατῶν εἰς τὸν ἀγρὸν ἀποστέλλει προ τον Σωσθένην, κελεύσας την ταχίστην φανη γενέσθαι,

βὰς Ἀπου σπονδῆ μάλα πρὸς αυτὸν ἔρχεται καὶ τὸν γ κωδυνον λέγει καὶ ς, εἰ λη θείη, εἰς βα--- ἀπαχθησεται υ δὲ ἔτυχε με ἐν τήτης Λευκίππης 4 δωματί παρων, κατεπάδων αυτης κλθεὶς δὲ υπὸ του παρόντος συν βοῆ κάνταραχη πολλῆ προέρχεται, καὶ ἀκουσας τὰ οντα, μεστος γενόμενος δέου καὶ - ηδη νομίζων τους δημίους ἐπ αυτὸν παρεῖναι, ἐπι- βας μου σπυδο μαλα ἐλαύνει την ἐπὶ Σμύρνης ὁ δ αγγελος προ τον Θέρσανδρον ἀναστρέφει υλη- θρ δε ἐστιν, ς ἔοικεν ο λόγος, τι μνημην ἐκπλησσειν πέφυκε φόβος. η γουν Σωσθενης περὶ Δηο αυτου φοβηθείς, παξαπάντων ἐξελάθετο των ἐν

- μου ληφθείη παραν

245쪽

2 183

ποσὶν π ἐκπληξεως, ώς μηδε του της Λευκίππης δωματίου κλεῖσαι τὰς θυρας Μάλιστα γαρ το των δ λων γενος ἐν οἷς αν φοβηθνὶ σφόδρα δειλον ἐστιν. 11 Ἐν τουτω δὲ ὁ Θερσανδρος προ της προκλησεως ἀπο της Μελίτης υτ γενομένης παρελθὼν ' ἱκανῶς εμὲν ' εἶπεν ' ουτος οστις ποτέ ἐστι, κατεληρησε μυθολογῶν ἐγὼ δὲ μῶν τεθαυμακα της ναλγησίας

εἰ φονέα ἐπ αυτοφώρω λαβόντες μεῖζον δὲ της

φωράσεως το αυτον αυτου κατειπεῖν οὐδη κε

λεύετε τω δημίω, καθέζεσθε δὲ γόητος ἀκούοντες οπιθανῶς μὲν ποκρινομένου , πιθανῶς δὲ δακρύοντος, ο νομίζω καὶ αὐτον κοινωνον γενόμενον του φόνου περὶ ἐαυτου φοβεῖσθαι , στ' υκ οἶδα τί δεῖ βασάνων ἐτι περὶ πράγματος οὐτω σαφῶς εληλεγμέ- νου. Aoκοsσι δε καὶ αλλον τινὰ ἐργάσασθαι φόνον. is V γαρ Σωσθένης Ουτος , ον αἰτουσι παρ' ἐμοὐ, τρίτην ταύτην μερα γέγονεν φανης, καὶ ἔστιν οὐ πόρρω τινος πονοίας μη ἄρα της τούτων ἐπιβουλης γέγονεν εργον αὐτος γαρ ἐτύγχανεν ὁ την μοιχείαν

μοι κατειπών 'Ἀστε εἰκότως ἀποκτειναί μοι δοκοίσιν οαυτόν καὶ τos εἰδότες γου αν ἔχοιμι παρασχεῖντο ἄνθρωπον, πρόκλησιν περ αυτο πεποίηνται πάνυ κακούργως. El η μὲν οὐ κἀκεῖνον φανηναι καὶ μη τεθνάναι τί δε καί, εἰ παρην, δει παρ αυτosμαθειν; ἴ τινα κόρην ἐωνησατο τοιγαροsν ἐωνη Σιμένος ἔστω καὶ εἰ ταύτην ἔσχε Μελίτη λέγει καὶ τοsτ δι' ἐμοὐ 'Aπηλλακται μὲν δη Σωσθένης ταῶτα εἰπών τοὐντεsθεν δὲ ὁ λόγος μοι προς Μελίτην καὶ Κλειτοφῶντα. πῖ μου την δούλην λαβόντες πεποιη- κατε δούλη γαρ ην ἐμη Σωσθένους αυτην ἐωνημέ- ονου , καὶ εἰ περιην καὶ, προ αυτῶν ἐπεφόνευτο, κάντω α ἐδουλευεν ἐμοί ' οὐτον δε τον λόγον ο

246쪽

184 AXΙΛΛΕΩΣ ΑΤΙΟΥ Θερσανδρος πάνυ κακοηθως παρενεβαλεν Πν κανυστερον η Λευκίππη φωραθῆ ζῶσα, προς δουλείαν αυτην ἀγάγη. Εἶτα προσετίθει ' Κλειτοφῶν μὲν Ουνώμολόγησεν ἀνηρηκέναι καὶ ἔχει την δίκην, Μελίτηε οδ αρνεῖται Προς ταυτην αἱ των θεραπαινίδων εἰσὶ βάσανοι υν γαρ φανῶσι παρὰ ταύτης λαβουσαι την 6 κόρην, εἶτα ουκετι πάλιν αγαγουσαι, τί γέγονε τί δὲ ολως ἐξεπέμπετο καὶ προς τίνα υρ υκ ευδηλοντο πρῆγμα, - συσκευασάμενοι σάν τινας ς κτε- 1 νουντας; ἰ δὲ θεράπαιναι τουτους μεν ως εἰκός, ουκήδεσαν, ἶνα μη μετὰ πλειόνων μαρτυρων γενόμενον το ἔργον κίνδυνον δεῖ μείζονα κατέλιπον δὲαυτην ἔνθα ην ὁ των ληστῶν λόχος λανθάνων, στε ἐνεχωρει μηδὲ ἐκείνας το γενόμενον έωρακεναι Ἐλη- i5 ρησε δὲ καὶ περὶ δεσμώτου τινός εἰπόντος περὶ

του φόνου Και τις ο δεσμώτης ουτος, ο τω στρατηγω μὲν οὐδεν εἶπε, τούτω δε μόνω τὰ απόρρητα

διελεγετο του φόνου , πλην εἰ μη κοινωνοῶντα εγνώρισεν ου παύσεσθε φληνάφων ἀνεχόμενοι κενῶν 2 καὶ τηλικοῶτον ἔργον τιθέμενοι παιδιάν Οἴεσθε χωρὶς θεολτοίτον αυτολκατειπειν '

sτα λέγοντος τοὐ Θερσάνδρου καὶ διομνυμέ- 12νου περὶ τοὶ σθένους υκ εἰδέναι τί γέγονεν, ἔδοξε τω προέδρωτων δικαστῶν ηὐδὲ του βασιλι- α κου γένους καὶ τὰς μὲν φονικὰς ἐδίκαζε δίκας, κατὰ δὲ τον νόμον συμβούλους ἐκ των γεραιτέρων εἶχεν, ους ἐπιγνώμονας ἐλάμβανε της γνωσεως ἔδοξεν ουν αὐτω διασκοπησαντι σει τοῖς παρέδροις αυτο θάνατον μὲν ωο καταγνῶναι κατὰ τον νόμον, ἐκέ-30 λευσε τον αυτολκατειπόντα φόνον τεθνάναι, περὶ δὲ Μελίτης κρίσιν γενέσθαι δευτέραν ἐν ταῖς βασάνοις των θεραπαινίδων, Θέρσανδρον δὲ ἐπομόσος περὶ

247쪽

2 185του Σωσθένους ἐν γράμμασιν μιν ου εἰδέναι τί

γεγονε, κἀμὲ δε, ς ηδη κατάδικον, βασανισθηναι,2 κερὶ του νελίτην τω φόνω συνεγνωκέναι υρτι δέ μου δεθεντος καὶ της ἐσθητος του σώματος γεγυμνω- μενου μετεώρου τε επιτων βρόχων κρεμαμενου, καὶ οτων μὲν μάστιγας κομιζόντων των δὲ πῶρ καὶ τροχόν, ανοιμώξαντος δὲ του Κλεινίου καὶ ἐπικαλοῶντος τους θεούς, ὁ της 'Αρτέμιδος ἱερεῶς δάφνην ἐστεμμενος προσιὼν ραται Σημεῖον δὲ τοὐτο ἐστὶν κούσης θεωρίας τῆ θεῶ τοὐτο δὲ ταν γένηται, πάσης εἶναι οδεῖ τιμωρίας κεχειρίαν ημερῶν τοσούτων, οσων ουκἐπετέλεσαν την θυσίαν οἱ θεωροί. Οἴτω μὲν δητότε των δεσμῶν ἐλύθην υν δὲ ὁ την θεωρίαν Ἀγων Σώστρατος , ο της Λευκίππης πατηρ. O γαρ Βυζάντιοι, της 'Αρτεμιδος πιφανείσης ἐν τω πολέμω, τω προς τοὐς Θρῆκας, νικησαντες ἐλογίσαντο δεῖν

αυτη θυσίαν αποστέλλειν της συμμαχίας ἐπινίκιον '

ην δε καὶ ἰδία τω Σωστράτω νύκτωρ φθεὸς ἐπιστῆσα. H δὲ ναρ σημαινε την θυγατέρα υρησειν ἐν Eφέσω καὶ τἀδελφοντον υἱόν. lx Παρὰ δὲ Ου αὐτὸν χρόνον καὶ η Λευκίππη τὰς μὲν τολδωματίου θύρας ἀνεωγμένας ορῶσα τον σθένη μη παρόντα περιεσκόπει, προ θυρῶν ε'. D. δ' η Οὐδαμοs, θάρσος αὐτην καὶ ἐλπὶς ηοννηθης εἰσέρχεται μνημη γαρ αὐτ j οὐ πολλάκις οπαρα δόξαν σεσῶσθαι προς το παρὸν των κινδύνων

την ἐλπίδαJ προυξένει ἀποχρησθαι τTTύχη Καὶ ην γαρ των γρῶν πλησίον το της Αρτέμιδος ἱερὸν ἐκτρέχει τε ἐπ αὐτὸ καὶ ἔχεται οὐ νεώ. πὸ δὲ πα- sitὸν αβατος η γυναιξὶν ἐλευθέραις ουτος ο νεώς, ο ανδράσι δὲ ἐπετέτραπτο καὶ παρθένοις Εἰ δέ τις ζω παρηλθε γυνη, θάνατος ην η δίκη, πλην εἰ μο

248쪽

186 AMAAM TATIOΥικετευειν την θεόν, οἱ -ρχοντες ἐδικαζον αὐτὴ τε καὶ τω δεσποτη καὶ εἰ μὲν ὁ δεσπότης οὐδεν ετ υχεν ἀδικῶν, αυθις την θεράπαιναν ἐλάμβανεν, μόσας Ῥη μνησικακησον της καταφυγης εἰ δὲ μορε - δ

θεoάπαινα δίκαια λεγειν, μενεν αυτου δουλη si

θεφ υρτι δε του Σωστράτου τον ἱερέα παραλαβόν δαο κιὰ ἐπὶ τὰ δμα--α. παρελθόντος, ῶς αν ἐπι- σχοίη τας δίκας, εἰς το ἱερον η Λευκίππη παρῆν, 1 -τε μικρου τινος ἀπελειφθη του μη τρο πατρὶ συν- Ως δ' ἀπηλλάγην ἐγὼ των βασάνων, διελέλυτο 14 μὲν τὸ διικαστηριον, χλος δ' ην τερ ἐμὲ καὶ θόρπιβος των μὲν Ωεούντων, - 44-ειαζόντων, τῶν Ω δὲ ἀναπυνθανομένων Ἐνθα καὶ ὁ Σώστρατος ἐπι

στὰ Ορ με καὶ γνωρίζει καὶ γάρ - ἔφην ἐν ἀρχὴ α

τ ν λόγων, ἐν Γρ ποτε ἐγεγόνει περὶ-των πιακλείων Ορτην καὶ χρόνου πολλο διατρίψας μυχεν ἐν , - , προ πολλοὶτνς ημετέρας φυγης ει στε ταχύ μου την μορφην συνεβάλετο, καὶ διὰ τὸ ἐνυπνιον φυσει προσδοκῶν εὐρησει--ῆς Προσελθὼν ουν μοι 'κλειτοφων,-- , ευκίππη δὲ, ;' Ἐγὼ μὲν ουν γνωρίσας αὐτον εἰς γην ἔνευσα, οἱ δὲ παροντες αὐτεδιηγουντ οσα εἶπον κα ἐμαυτ 'α κιὰ - ἀνοιμώξας καὶ κοψάμενος την κεφαλην ἐμπη

μου τοῖς φθαλμοις καὶ μικρου δεῖν ἐξώρυξεν αυ- τους' ουδὲ γαρ ἐπεχείρουν κωλυειν θω, παρεῖχοντο πρόσωπον εἰς την βριν ' δὲ Κλεινίας --- ελθὼν εἰργε παρηγορων αυτον αμα καὶ λεγων τί ' ποιεῖς. ἄνθρωπε: τι μάτην ἐξηγρίωσαι κατ ανδρός,ος μαλλον σου Λευκίππην φιλιι Θάνατον, νάπε- στη παρεῖν, τι τεθνάναι αυτρο ἔδοξεν ' ἄλλα τε

249쪽

πολλὰ ἔλεγε παραμυθουμενος αυτόν. -ἀδυρετο καλ- Aρτεμιν ἐπὶ τουτο με, δέσποινα, παγες

ἐνταυθα τοιαυτά σου των ἐνυπνίων τα μαντεύ-

τα; αγῶ μὲν ἐπίστευόν σου τοῖς νείροις καὶ ε γειν παρὰ σοὶ προσεδοκον 'πέρα καλ- ιδέ μοι δῶρον δέδωκας ευρον τον ἀνθοοφόνον αυτης

καρὰ σοι ' - ὁ Κλεινίας ἀκούσας του της ρνέμιδος ἐνυπνίου περιχαρει γενετ καὶ λέγει θάρρει, πάτερ, η Ἀρτεμις οὐ ψευδεται ζῆ σοι Λευκίππη 'πίου-- - το μαντευμασιν Οὐχ ρες καὶ ρτουτον ἐκ τῶν βασάνων νῶν κρεμάμενον ἐξήρ-

ὶ Ap δὲ ἔρχεταί τις των του νεὼ προπόλων τον ἱερέα --δῆ μάλα θέων καὶ λέγει στάντωνακουόντων ' κόρη τις ἐπὶ τὴν Ἀρτεμιν ξένη κατέφυ i γεν. Ἐγω - δη--το ἀκουσα αναπτερ-- καὶ τα ομμ- αιεγείρω καὶ ἀναβιο ν ηρχομην οδὲ Κλεινίας πρὸς τὸν Σώστρατον ' ἀληθη μου, πάτερ Ἀπε τὰ μαντευματα ζ H αμα πρὸς τον αγ- γελον εἶπε ' μη καλε ζ' 'Oυ αλλην τοιαύτην' ἔφη ομετὰ τη- Αρτεμιν εἰδον ' ρος τουτο ἐγὼ πηδῶκαὶ βοῶ Ῥευκίκκην λέγεις '- μάλα ἐφη ' κα--θαι γαρ τουτ ελεγεν αυτη, κω πατρίδα Βυ-

νυντιον καὶ πατέρα Σώστρατον ἔχειν ' υ μὲν δηΚλεινίας ἀνεκρότησε παιανίφας, ο δὲ Σώστραπει οvπο χαρὰς κατέπεσεν , ἐγὼ δὲ ζάλλομαι μετὰ των dεσμῶν εις ἀέρα, καὶ ἐπὶ το δερον ς ἀπ μηχανης βληφὶς μετόμην οἱ δὲ φυλάσσοντες ἐδίωκον --μίζοντες αποδιδράσκειν, και β ον τοῖς ἐντυγχάνουσι

λαβέσθαι Ἀλλ' εἶχον οἱ πόδες μου τότε πτερά. Μο δ' --- τινες μαινομέν- μου προ τον δρόμον λαμ- βρ νονται , καὶ οἱ φύλακες αμα παρησαν καὶ ἐπεχεί-

250쪽

τος Καὶ ὁ μὲν Κλεινίας ἐβόα 'πο αγετε τομανθρω- πον - ἔστι φονευς ἐφ' ἡ πιτταδεδίκασται ' πινόΣώστρατος ἐν μερε ταῶτα λεγε και ς εχ αυτος της ἀπρη σθαι δοκουσης πατήρ οἱ δε παρόντες μι-όντες - πάν--φημο υν τε την Αρτεμιν καὶ περιίσταντό με καὶ γειν εἰς- δεσμωτήριον ουκ1 ἐπέτρεκ- Οἱ δὲ φύλαχες υ εἶναι κυριοι του μεθεῖναι κοα--αγμέ- προς θάνατον ---τον Ωεγον, ως ὁ ἱερεύς, του Σωστράτου δεηθέντος, ἐνεγυή - ο αυτον ἔχειν κώ- ῶζειν εἰς τοὐδ ιον,ο ταν δέη. O- i. h. δη τῶν δεσμῶν απολύυ- καὶ 1 ἐπὶ το ερον ταχὐ μάλα ἐπειγόμην, καὶ ὁ Σώστρατος κατὰ πόδας, - οἶδα εἰ τα --α ἐμοὶ χαίρων. - 3ἔστι δὲ Ουτως - ρωπος δρομικωτατος, ὁ Ο της φημης φθάνει το πτερόν, καὶ τότε ημὶς ἐH ευκιππυν προωλαβεν Ἀπαγ λουσα παντα καὶ τὰ τουα Σωστράτου καὶ τἄμα. 'Dσμα δὲ ημας ἐξεπηδησε του νεὼ καὶ τον μεν πατέρα περιεπτυξατο, τοὐς δ' ὀφθαλ- μους εἶχεν ἐπ' ἐμέ Ἐγὼ δὲ μήκει καὶ αὐαὶ ἔβλεπον εἰς το ἐκείνης πρόσωπον, αἰδοῖ τῆ προ τον Σώστρατον κατέχων ἐμαυτὸν ἐπ αὐτὴν ἐαθορεῖν.*- τως ἀλληλους σπ*ωμεθα - ψμμασιν.

υρτι δὲ - μελώντων καθέζισθαι καὶ κερὶ τουτων διαλέγεσθαι Θέρσανδρος σπουδῆ μάλα,-