Erōtikōn logōn syggrapheis

261쪽

Η 199

μέντοι ἀξιῶ της αυθαδείας δοsναι τιμωρίαν, τον ἀποδοθηναι κελευσα τηὶ καταδίκll. 1ευτερος δε ἐστί μοι προς Μελίτην μοιχείας ἀγων, προ ην ουδὲν δέομαι λόγων ἐν γαρ η των θεραπαινῶν βασάνω την13 ἐξετασιν γενέσθαι δέδοκται. αυτας ουν αιτῶ - αν εβασανιζόμεναι φησωσιν ου εἰδέναι τουτον τον κατάδικον χρόνω πολλω συνόντα αυτ και ἐν ανδρος χωρα τy οἰκία τ εμρ, υκ ἐν μοιχου μόνον καθεστηκότα, πάσης αιτιας αυτην φίημι υν τοίνυν του- ναντίον , την μὲν κατὰ τον νόμον ἀφεισθα της προι- ο κος φημι δεῖν ἐμοι, το δὲ ποσχεῖν την οφειλομένην τοῖς μοιχοῖς τιμωρίαν θάνατος δε ἐστιν αυτη ' στεοποτέρως αὐοίτος ἀποθάνΓ, ως μοιχ0λ ως φονευς,

ἀμφοτέροις νοχος ν δικην δεδωκὼς ου δέδωκεν. I 'Aποθανών γὰρ φείλει θάνατον ἄλλον , D δέ μοι , τρίτος των λόγων προς την δουλην ἐστὶ την ἐμην καὶ

τον σεμνὸν τοὐτον πατρὸς υποκριτην ον εἰς στερον, ὀταν τούτων καταψηφίσησθε, ταμιεύομαι '

Vμεν η ταῶτα εἰπὼν ἐπαυσατο παρελθὼν δεο ἱερεἰς ην δε εἰπεῖν ου αδύνατος, μάλιστα δὲ την D'Αριστοφάνους ἐζηλωκὼς κωμωδίαν)ήρξατο αυτὸς λέγειν, πάνυ ἀστείως και κωμωδικῶς εἰς πορνείαν αυτο καθαπτόμενος παρὰ την θεὸν λέγων λοιδορεῖσθαι μεν οἴτως ἀκόσμως τοι ευ βεβιωκόσι στόματος ἐστιν οὐ καθαρos. υτος δε ου ἐνταὐθα μόνον ἀλλὰ asκαὶ πανταχο*την γλῶτταν μεστην βρεως ἔχει. Kαίτοιγε νέος ων συνεγίνετο πολλοῖς αἰδοίοις ἀνδράσι καὶ την ραν ἄπασαν εἰς τοὐτο δεδαπάνηκε Σεμνότητα δεδόρκει καὶ σωφροσυνην πεκρίνετο, παιδείας προσποιούμενος ἐρῶν καὶ τοις εἰς ταυτην αυτω ον χρωμένοις πάντα ποκύπτων καὶ ποκατακλινόμενος αεί. Καταλιπὼν γὰρ την πατρωαν οἰκίαν, λίγον

262쪽

ἐαυτῶ μισθωσάμενος στενωπεῖον, εἶχεν ἐνταυθα τοol κημα, ομηρίζων μεν τὰ πολλά, πάντας δε του χρησίμους προς περ ηθελε προσεταιριζόμενος Κανουτωμεν ἀσκεῖν την ψυχην νομίζετο ην δ' ἄρα τουτο κακουργίας πόκρισις. πειτα καν τοῖς γυμνασίοις Φεωρῶμεν πῶς το σῶμα πηλείφετο καὶ πῶς πλέ- κτρον περιέβαινε καὶ τους μεν νεανίσκους, οἱ προσεπάλαιε, προς τους ανδρειοτερους μάλιστα συμπλεκόμενος, οὐτως--ου κέχρηται καὶ τω σώματι. 1 Tαῶτα μὲν ουν ραῖος ὼν επε δε εχ ανδρας κε bπάντα ἀπεκάλυψεν, α τότε απεκρυπτε Καὶ του μεναλλου σώματος ἔξωρος γενόμενος ημελησε. μόνην δὲ

την γλῶτταν εἰς ἀσελγειαν ἀκονα καὶ τω στόματι χρη- τα προς ἀναισχυντίαν, βρίζων πάντας επὶ των, προσώπων φερων την ἀναίδειαν, , ουκ ηδεσθη τονυφ' μῶν ἱερωσύνη τετιμημενον ἴτω ἀπαιδεύτως βλασφημῶν μῶν ναντίον υλλ' εἰ μὲν λλη που βεβιωκὼς ἔτυχον και μη παρ' μῖν, ἔδει μοι λόγων περὶ μαυτολκαὶ τῶν ἐμοὶ βεβιωμενων ἐπεὶ δε σύν- 1 ιστέ μοι πόρὸ τῶν τούτου βλασφημιῶν τον βίον

ἔχοντι, φερε εἴπω προς μῆ περὶ εγκέκλημαι. γλυσας φησὶ τον θανάτου κατεγνωσμένον καὶ ἐπὶ τούτω πάνυ δεινῶς ἐσχετλίασε, τύραννον ἀποκαλῶν με καὶ σα δη κατετραγωδησε μου. Εστι δὲ οὐχ ο1 σώζων τους συκοφαντηθέντας τύραννος, αλλ' ο τους μηδὲν δικουντας ' μητε βουλης μητε δημου κατεγνωκότος. κατὰ ποίους νόμους, εἰπε, τοὐτον τον' ξενον νεανίσκον κατέκλεισας πρῶτον εἰς το δεσμωτήριον Tῖς προεδρων κατέγνω Ποῖον δικαστηριον 3 ἐκέλευσε δεθηναι τον ἄνθρωπον Ἐστω γὰρ πάντα ἀδικησας, σα αν εἰ πρς, ἀλλα κριθητω πρῶτον,

ἐλεγχθητω λόγου μεταλαβών υ νόμος αυτόν - καὶ Ἀ

263쪽

9 σου καὶ πάντων κύριος, δησάτω. υδενος γα ουδείς ἐστιν ἄνευ κρίσεως δυνατώτερος Κλεῖσον ουν ταβικαστηρια, κάθελε τὰ βουλευτήρια, ἔκβαλε τοῖς στρατηγούς Πάντα γαρ οσα σὐ προς το πρόεδρον εἰ ηκας ἔοικα δικαιότερον ἐρεῖν κατὰ σολαληθῶς. 16 sανάστηθι Θερσάνδρω, πρόεδρε Μέχρι μόνων νομά- 10 των πρόεδρος εἶ. Ουτος τὰ σὰ ποιεῖ, ἀλλον δε σαοὐδε συ. Συ μὲν γὰρ συμβούλους ἔχεις κα ουδεν ἄνευ τούτων ἔξεστί σοι ἀλλ' υτ τι της ἐξουσίας δράσειας ανδ πριν λθειν ἐπὶ τουτον τον θρόνον, Ιοουτε ἐπι της σης οἰκίας ποτ δεσμον ἀνθρώπου κατέγνως. δὲ γενναῖος ουτος πάντα αυτ γίνεται, II δημος, βουλή, πρόεδρος, στρατηγός. οἴκοι κολάζει και δικάζει και δεθηναι κελεύει, καὶ ο της δίκης καιρὸς σπέρα στί. Ἀαλός γε καὶ ὁ νυκτερινὸς δικα i στής. α νυν πολλάκις βοὶ κατάδικον ἔλυσα θανάτω παραδοθεντα. mίω θανάτω ποῖον κατάδι--12 κον Εἰπέ μοι του θανάτου την αἰτίαν. Ἐπὶ φόνωκατέγνωσται φησί. Πεφόνευκεν ουν Εἰπέ μοι, τίς ἐστιν ην ἀπέκτεινε; 'HH γὰρ Ἀλεγες ἀνηρησθαι, ζῶ - οσαν βλέπεις, καὶ ουπιαν ἔτι τολμησειας τον αυτὸν αἰτιῶσθαι φόνου. υ γὰρ δη τοὐτο της κόρης εστὶν εἴδωλον , ου ἀνέπεμψεν ὁ Ῥιδωνεὼς κατὰ σο την 13 ἀνρρημένην. Gυσὶ μὲν οὐ φόνοις ἔνοχος εἶ. ην μεν γὰρ ἀπέκτεινας τω λόγω, οὐδὲ τοις ἔργοις ηθέ αλησας, μῆλλον δὲ καὶ ταύτην ἔμελλες το γὰρ δρῆμά σου τὸ ἐπι των αγρῶν κούσαμεν υ δε Ἀρτεμις ημεγάλη θεὸς ἀμφοτέρους σωσε, την μὲν ἐκ των του 14 Σωσθένους χειρῶν ἐξαρπάσασα, Οὐδὲ τῶν σῶν Καὶ τον μεν Σωσθένην ἐξήρπασας, ἶνα μη κατάφωρος γέ soνῖγ' υκ αἰσχύν ρ δὲ ὁτι κατηγορῶν τους ξένους ἄμφω

συκοφαντῶν ἐλήλεγξαι; ὰ μὲν ἐμὰ ἐπὶ τοσοίτου

264쪽

202 AXΙΛΛΕΩΣ ΤΑΤΙΟΥ εἰρησθω προς τὰ τουτου βλασφημίας, τον-υπὲρ τῶν ξενων λόγον αυτοῖς τουτοις παραδιδωμι Μέλλοντος δὲ πὲρ ἐμου καὶ της Μελίτης ανδρος 10ου ἀδόξου μεν ῆήτορος, οντος δὲ ' της βουλῆς, λέ-

γειν, φθάσας ρήτωρ τερος, νομα Σώπατρος, Θερσάνδρου συνηγορος, ' αλλ' ἐμος' εἶπεν ἐντευθεν λόγος κατὰ τουτων τῶν μοιχῶν, ω βέλτιστε Νικόστρατε τοὐτο γαρ ην νομα τώμω ρήτορι , εἰτα σός' ὁ γαρ Θερσανδρος α εἶπε, προ τον ιερέα μόνον ἀπε- 1 τείνατο, λίγον φάμενος ὁσον ἐπιφαῶσαι καὶ του κατὰ τον δεσμώτην μέρους 'Dταν Ουν αποδείξω δυσὶ 2 θανάτοις ἔνοχον οντα, τότε αν εἴη καὶ σοὶ καιρὸς ἀπολυσασθαι τὰς αἰτίας ' - αυτα εἰπὼν καὶ τερατευσάμενος καὶ τριψας τὸ, πρόσωπον ' της μὲν του ιερέως κωμωδίας' ἔφη ηκου- σαμεν, πάντα ἀσελγῶς καὶ ἀναισχυντως ποκριναμένου τὰ εἰς τον Θέρσανδρον προσκρουσματα. Ἀαὶ 3του λόγου τὸ προοίμιον μέμψεις εἰς Θέρσανδρον ἐφ' οἶς εἰς αυτὸν εἰπεν. 'Aλλὰ Θέρσανδρος μεν ουδεν π ων εἶπεν εἰς τουτον ψευσατο καὶ γαρ δεσμώτην ἔλυσε καὶ πόρνην πεδέξατο καὶ συνέγνω μιχψ αδ αυτὸς ἀλλον ἀναιδῶς ἐσυκοφάντησε διασυρωντο Θερσάνδρου βίον, υδεμιας ἀπηλλακται συκοφαντίας δεερει δὲ ἔπρεπεν, εἴπερ αλλο, καὶ τουτο, 2 καθαρὰν ἔχειν την γλῶτταν βρεως χρησομαι γαρ τοῖς αυτου προ αυτόν ' α δὲ μετὰ την κωμωδίαν ἐτραγωδησεν δη υτ φανερῶς καὶ Ουκέτι δι αἰνιγμάτων, σχετλιάζων εἰ μοιχόν τινα λαβόντες δή-

σαμεν, περτεθαυμακα τί τοσουτον ἴσχυσε πρίασθαι η προς την τοσαυτην σπουδην Υπονοειν γὰρ τἀληθὲς οἔστιν Εἰδε γὰρ τῶν ἀκολάστων τουτων τὰ πρόσωπα,

του τε μοιχου καὶ της ταίρας. Σὸραία μὲν γὰρ αυτη

265쪽

καὶ νεα, ραῖον δὲ καὶ τουτ το μειράκων καὶ Ου-δέπω την φιν ἀργαλεον, αλλ' ἔτι χρήσιμον προς τὰς του ἱερέως δονάς. ποτερα σε τούτων ωνησατος κοινὴ γὰρ πάντες ἐκαθευδετε καὶ μεθυετε κοινsi, καὶ της νυκτος μῶν ουδεὶς γέγονε θεατης. φοβου- μαι μη το της Αρτεμιδος ἱερον Αφροδίτης πεποιη- κατε, καὶ περὶ ιερωσύνης κρινουμεν, εἰ δει σε την τιμον ταυτην ἔχειν. πον δὲ Θερσάνδρου βίον ἴσασι πάντες καὶ ἐκ πρώτης λικίας μετὰ σωφροσυνης κόσμιον, καὶἰς εἰς ἄνδρας ελθών ἔγημε κατὰ τους ονόμους, σφαλεὶς μὲν εἰς την περὶ της γυναικος κρίσιν ου γὰρ υρεν ην ηλπισε , τω δὲ ταύτης γενει καὶ οὐσία πεπιστευκώς χἰκος γὰρ αυτην καὶ προς ἄλλους τινὰς μαρτηκέναι τον πρόσθεν χρόνον, λανθάνειν δὲ ἐπ' ἐκείνοις χρηστον ἄνδρα δὲ τελευ- sταῖον οὐ δράματος πῆσαν ἀπεκάλυψε την αἰδῶ 9 πεπληρωτα δε ἀναισχυντίας. ου γὰρ ἀνδρος στει - λαμενου τινὰ μακρὰν ἀποδημίαν, καιρον τοίτυν νενόμικεν εὐκαιρον μοιχείας, καὶ νεανίσκον εὐρουσα πόρνον τοὐτο γὰρ το μεῖζον ἀτύχημα, τι τοιοsτον οευρε τον ρώμενον ος προς μὲν γυναικας ἄνδρας απομιμεῖται, γυνη δὲ γίνεται προς ἄνδρας οὐτως μετὰ ἀδείας ου ηρκεσεν επὶ της ξένης αὐτω συνουσα φανερῶς, ἀλλὰ και ενταίθα γαγε διὰ τοσου- του πελάγους συγκαθεύδουσα κἀν τω σκάφει φανε 25104ῶς ἀσελγαίνουσα πάντων ορώντων ' Ω μοιχείας γη καὶ θαλάττη μεμερισμενης' ω μοιχείας ἀπο Αἰ- γύπτου μέχρις γωνίας κτεταμένης. μοιχεύεταί τις, ἀλλὰ προς μίαν μέραν αν δε καὶ δεύτερον γένηταιτο ἀδίκημα, κλέπτει το ἔργον και πάντας ἀποκρύπτε - οται αὐτ δε οὐχ π σάλπιγγι μόνον ἀλλὰ και1 κήρυκι μοιχεύεται. Ἐφεσος ολη τον μοιχὸν ἔγνωκεν

266쪽

οτην μοιχείαν πάθών, ουδὲ βρίζεται γάμος ουπιεχων

ρηται, την γαμηθεῖσαν διαφθείραντος ἄλλου λη- στεύεται. N.σπερ γα μη μενοντος ὁ μοιχος ου ην, μένοντος δη μοιχός ωτιν V πως Ἐτι - Σωπαπρου λέγοντος ποτε - μ. Mi valτον λόγον ο Θέρσανδρος ' ἀλλ' υκ ' ἔφη ' δεσώ--γων Θυο γαρ προαλον α προκλησεις την τὸ ταυτην καὶ την μοι σαν εἶναι του--μπου θυγατέρα, τω δὲ ντι δουλην ἐμην' ' καὶ ανεγίνωσκε IV πρηοκαλεῖται Θέρσανδρος Μελίτην καὶ Λευκίππι', πιλο γαρ κουσα την πόρνην καλεω ι Μελίτην

δωρMσβάσα--ὰ ἐπομοσαμένηνα - των ἐγκλημάτων την δε τέραν, εἰ μὲν προνε γυνη, δο , Ma m M tanti et nύλαις γαρ μόναις - νωστιν εἰς νον της ρτέμιδος νεὼν παριέναι εἰ δέ φησιν εἶναι παρθένος, ἐν τήτης σύριγγος αντρ'

σθεν

267쪽

205 πλην λόγων ' ἀλλὰ καὶ ἔγωγε' ἔφη ' ταυτην δεχομαι

την πρόκλησιν, καὶ ἔτι πλεον αυτ προστίθημι τομέγιστον, ουδὲ εἶδον το παράπαν ουτε ξενον ουτεπολιτην κειν εἰς ὁμιλίαν παρ' ο λεγεις καιρόν ' σε δεῖ παθεῖν, αν συκοφάντης ἀλως; '' ω τι ἀν' εἔφη ' δόξη προστιμησαι τοῖς δικασταῖς ' Ἐπὶ του - τοις διελυθη το δικαστηριον. καὶ εἰς την στεραίαν διώριστο- της προκλησεως μῖν γενέσθαι. 12 o δὲ της Στυγος δωρ ἐχεν ουτως Παρθενος ην υειδης, νομα ειδῶπις, κυνηγίων ἐρῶσα καὶ οθήρας πόδες ταχεῖς, ευστοχοι χεῖρες, ζωνη καὶ μίτρα καὶ ἀνεζωσμενος εἰς γόνυ χιτὼν καὶ κατὰ ανδρας κουρὰ τριχῶν. ρα ταύτην υρτεμις, καὶ ἐπηνε καὶ

ἐκάλει καὶ συνθηρον ἐποιησατο, καὶ τα πλεῖστα κοινὰ νην αυταῖς θηράματα. 'Aλλα καὶ ωμοσεν αεὶ παρα- 15 μενεῖν καὶ την προ ανδρας μιλίαν τυγεῖν καὶ τηνυφροδίτης βριν μη παθεῖν. Ωμοσεν Ροδῶπις, καὶ κουσεν φροδίτη καὶ οργίζεται καὶ ἀμυνα- σθαι θέλει την κόρην της περοφιας Νεανίσκος ην Ἐφεσιος καλος εν μειρακίοις σον Ῥοδῶπις ἐν παρ- οθένοις υθυνικον αυτὸν ἐκάλουν ἐθηρα δὲ καὶ αυτὸς 'λδῶπις , καὶ την Αφροδίτην μοίως Ουκ4 θελεν εἰδέναι Ἐπ' αμφοτερους ουν η θεὸς ερχεται καὶ τὰς θηρας αυτῶν εἰς εὐσυνάγει τέως γαμησαν κεχωρισμενοι η δε υρτεμις τηνικαῶτα ου παρῆν. 25IIαραστησαμένη δε τὸν υἱὸν τὸν τοξότην η υφροδίτη εἶπε τέκνον, ζεΘος τοὐτ ορῆς ἀναφρόδιτον καὶ ἐχθρὸν μῶν καὶ τῶν μετέρων μυστηρίων η δεπαρθένος καὶ θρασύτερον μοσε κατ ἐμοί ορῆς αὐτους ἐπὶ την ἔλαφον συντρέχοντας υρξαι καὶ συ οτης θηρας απὸ πρώτης της τολμηρῆς κόρης καὶ πάντως γε το σὸν βέλος εὐστοχώτερόν ἐστιν Ἀντείνουσιν

268쪽

206 AXIAΛΕΩΣ ΤΑΤΙΟΥ αμφότεροι τὰ τόξα, η μὲν ἐπὶ την ἔλαφον, ὁ δὲ Ἐρως-ἐπὶ την παρθενον καὶ ἀμφότεροι τυγχάνουσι, καὶ ηκυνηγετις μετὰ την θήραν ην τεθηραμένη καὶ εἶχεν 6η μὲν ἔλαφος εἰς τὰ νῶτα το βελος. η παρθενος

εἰς την καρδίαν το δὲ βελος, υθυνικον φιλεῖν. iisεύτερον δε καὶ ἐH τουτον οἰστον ἀφίησι Καὶ εἰδον αλληλους ο Κυθυνικος καὶ η οδῶπις, καὶ ἔστησαν μεν το πρῶτον τους οφθαλμους κάτεροι, μηδετερος ἐκκλῖναι θελων ἐH θάτερα κατὰ μικρον δε τὰ τραυ- 16 ματα ἀμφοῖν ἐξάπτεται, καὶ αυτοῖς ὁ Ερως ἐλαύνει κατὰ τουτὶ το ἄντρον, οὐ νυν ἐστιν η πηγή, και ἐν- ταίθα το ορκον ψεύδονται N Ἀρτεμις ορῶ την' 'Aφροδίτην γελῶσαν και το πραχθεν συνίησι καὶ εἰς δωρ λύει την κόρην ἔνθα την παρθενίαν ἔλυσε 1 και διὰ Ουτο, ταν τις αἰτιαν ἔχη αφροδισίων , εἰς την πηγην εἰσβῆσα ἀπολούεται η δέ στιν λίγηκα μέχρι κνημης μέσης. H δὲ κρίσις ἐγγράψασα τον ορκον γραμματει μηρίνθω δεδεμένον περιεθη- κατο τρψέρῖὶ καν μεν ἀψευδντον ορκον μένει κατὰ r χώραν η πηγη ' αν ὁ ψεύδηται, το δωρ οργα καὶ ἀναβαίνει μέχρι της δέρης και το γραμματεῖον ἐκάλυψε. ῶτα εἰπόντες, καὶ του καιροὐ προελθόντος εἰς εσπέραν, ἀπύειμεν κοιμησομενοι, χωρὶς καστος. ρ 132 δὲ στεραιαί δημος μὲν ἄπας παρην, γεῖτο δε Θέρ- iσανδρος φαιδρω τω προσώπωκανεωχμῆς ἄμα λέ- κων σῶν γέλωτι, ἐστόλαστο δὲ η Λευκίππη τT ἱερῶ

κατὰ μέσον τον χιτῶνα, ταινία περὶ την κεφαλην 3 φοινικοβαφης, σάνδαλος ὁ ποῶς Καὶ μὲ εἰσηλθε 2 πάνυ κοσμίως ἐγὼ δὲ ς εἶδον, εἱστήκειν τρέμων καὶ ταῶτα προς ἐμαυτον ἔλεγον Πίτι μὲν παρθένος η

269쪽

Λευκίππη πεπίστευκα, ἀλλα τον Πανα, ω φιλτάτη, φοβο-αι Θεός ἐστι φιλοπάρθενος , καὶ δεδοικα μηδευτερα καὶ συ σύριγξ γενη. λλ' ἐκεινη μεν ἔφυγε διώκοντα αυτον ἐν πεδίωκα εδιώκετο εὐπλάτει σε δε και εἴσω θυρῶν πεκλείσαμεν ως εν πολιορκία,4 ἄνα, αν διώκη μη δυνη φυγεῖν. λλ G δεσποτα Πάν, ευγνωμονήσειας και η παραβαίη τον νόμον του τόπου μεῖς γαρ αυτον τετηρηκαμεν Ἐξίτω πάλιν ημῖν η Λευκίππη παρθένος ταύτας προς την Αρτεμιν συνθηκας ἔχεις μεα ευσρ την παρθένον io 14 Tαυτά μου προς ἐμαυτὰν λαλοῶντος μέλος ἐξη- κουετο μουσικόν, καὶ ἐλέγετο μηδεπωποτε λιγυρώτερον ουτως ἀκουσθῆναι, καὶ υθυς ἀνεφγμένας εἴδομεν α θυρας τὸ δὲ ξεθορεν η Λευκίππη, πας μεν ο δημος ἐξεβόησεν φ ηδονης καὶ τον -- 15 σανδρον ἐλοιδόρουν. ἐγὼ δείστις εγεγόνειν ου αν εἴποιμι λόγω μίαν μὲν η ταυτην νίκην καλλίστην νενικηκότες ἀπkειμεν, ἐπὶ δε την δευτέραν 3κρίσιν ἐχωρουμεν, την Στυγα Καὶ ο δημος ουτωμετεσκευάζετο και προς ταυτην την θέαν καὶ πάντα οσυνεπεραίνετο κακεῖ υ Μελίτη το γραμματεῖον περιέκειτο η πηγη διαυγης και ὀλίγη φδε ἐνέβη εἰς αυτην καὶ ἔστη φαιδρω τω προσώπω. Toυδω οἷονήν κατὰ χώραν μενε, μηδε το βραχύτατον ἀναθορὀν του συνήθους μετρου. πεὶ δὲ ὁ χρόνος, Ἀον ἐνδιατρίβειν ἐν τn πηγὶδιώριστο, παρεληλυθει, την μεν ο πρόεδρος δεξιωσάμενος ἐκ του δατος ἐξάγει, δυο παλαίσματα του Θερσάνδρου νενικημένου ' μέλλων δὲ καὶ το τρίτον ηττῆσθαι, πεκδυς εἰς την οἰκίαν ἐκδιδράσκει, φοβηθεὶς μη καὶ καταλεύσειεν ο αυτον χημος. πον γὰρ Σωσθένην εἱλκον ἄγοντες νεανίσκοι τέτταρες, δύο μεν της Μελιτης συγγενεῖς,

270쪽

αυτον η Μελίτη Συνεὶ ὁ Θέρσανδρος ποροωθεν καὶ καταμηνυσοντα το πραγμα εἰδώς, αν ἐν βασάν γέν αι, φθάσας αποδιδράσκει καὶ νυκῶς με - πόλεως υπεξέρχεται. οὐν Σωσθἐνγ' εἰς τρο -νδρου φυγόπιος. τε μὲν ὁ ἀπηλλοατόμεθα, κατα μά- ήδη περιγενύμενοι καὶ π πάντων ευφημουμενοι. di H δὲ στεραία τον Σωσθένην γον ἐαὰ -- 15 Ἀχοντας οἱ ταυτην ἔχοντες την πωτιν. επὶ β--ους ἐαυτὸν αγόμενον ἰδὼν πάντα σαφως λέγει, α τε ἐτόλμησεν ὁ Θέρσανδρος καὶ - αὐτὸς υπη ρέτησεν ου παρέλιπε δὲ ουδὲ - ἰδία προ των της ει Λευκωστης - ' λέ-- πρὸς ἀλληλους περὶ αυτης Καὶ ὁ μὲν αυθις εἰς την εἱρκτην ἐβεβλητο,

δωσον δίκην του ὁ Θερσάνδρου φυγη ἀπόντος κατέγνωσα, ' μας δὲ λιερ- πεδέχετο πάλιν ταν-ισμένον τρόπον. Καὶ μεταξ,υ δειπνουντες ἐμυθο- v λογοὐμεν α τε - προτεραίαν ἐτύχομεν εἰπόντες καὶ

εἴ τι ἐπιδιέστερον ἐν ἄν μάθοι - , Λευκωπη δὲ

- δη - πατερα μηκέτι αἰδουμένη, αν σαφῶς

παρθένος ευρεθμα τὸ συμβάντα μεθ' ηδ ης' - γεῖτο. 'Eπεὶ δὲ κατα - Φάρον ἐγεγόνει καὶ τους - ληστάς, λέγω προς αὐτο οὐκ ἐρεῖς ημῖν τον μῶθον