장음표시 사용
591쪽
36o CAP. XI. BAPTISMUS CAMPANARUM. CHRISMA.
pag. innumeri praecipue vero, quoniam munera lastriea afferre neeesse, krtuna polientes, qui baptizarionis tempore finem,quo campana ligata est tangunt. ac si raganeo praeeunte onmes paritcr respondem ac campanae nomen ingeminant, vesteque nova eam induunt. Conser G. H. Goerii diatrabeti de baptisino eamp narum. Lubee. ITI 2. Exemplum eiusmodi litterarum quibus Senatus Ten- stadiensis A. Is I 6. ad campanae baptismum, ut patrinorum Partes obeat inuitatur, habes in Ioan. Christoph. Olearii Syntagmate t. rerum Thuringicarum
p. 36ψ sq. et quoniam per breues sunt, hoc etiam loco pace ut confido lectoris
i ,: i san t denalmus Leuten. , Cum saero baptismo insantum vel Catechumenorum in veteri ecelesia coniunctum erat chrisma siue unctio totius eorporis recens baptizatorum, velut athletarum Christi, facta oleo ἐποθω ri Vt Corsi Hierosol. auctor est Catechesi Mystagor. a. p.28 s. ad exemplum Christi Spiritu S. post baptismum uncti, id. pag. 289. De illo more videri possunt Nicolaus Calasilas libro .3. de vita in Christo, Graius Epist. 3s 7, 33o, 3I8. B. Bebritas Saec. 4. Tomo αp. 783 is Salmastiis in apparatu ad primarum Papae pag. 84. ubi peculiarem
suum de Chrismate traZatum memorat, sed numquam editum, citelerius ad Patres Apostolieos Tomo I. p. 287 E . Martem lib. t. de Eeelesiae ritibus p. Iao sq. E enhorstius p. 344. ad Gennadium de dog tibus Mesesiast, eis. Petrus Amaus lib. a. concordiae de VII. sacramentis, Turrianus II, i et 18. pro epistolis Pontificum, pag. 239 sqq. et ad Constitui. Apostota II, 36. et VII, 23. 28. Per huiusmodi .confirmationem sue per hoc Chrisma etiam baptiis ab haereticis quibusdam 33 ut Nouatianis, Arianis, Macedonianis,
s Alios Haeretiem rebaptizabant, illos praeeipue, qui eirea baptismum ipsum aliquid mutarenti ne diram suisse qui cum Agrippino et Cypriano baptismum haeretieorum qu gumcunque variet villaiarcinux, quod Stephano Episcopo Rom. et pleruque aliis merito
592쪽
Apollinaristis et Tessareaeaedeeatitis dati vim suscitari plerique existimabant. Quorundam ut Mesetianorum, Nestorianorum, Eutychianorum et Donatis a. rum ne Chrismatio quidem a Catholicis iterabatur, sed sola manus impolitione et ieiunio renovabatur. Vide Theodori Studitae Epistolas η'. U. Operum Sirmondi p. 324. sivesnellum ad Leonem M. P. 796 sq. ct 9io. b. et Ioamem Mor ιm lib. 9. de poenitentia cap. II. in quibusdam Ecclesis totum confir mationis sacramentum non ehuismate, sed sola manuum in positione celebrais tum est. Confer otii Epist. 329. Duplieis etiam chrismatis usus iri veteri Ecclelia, unius, antequam in aquam descenderent baptiZandi, vide Menarcium . p. 73 sq. ad Gregorii Sacramentarium: alterius statim post baptismum. Confer Thom. Milles ad Cyrili. pag. 289. et Iosephi Bissami Orig. ecclesiast. XI, 9.ptiore totum corpus, tanquam athletarum aduersus daemonem pugnaturorum et posteriore frons, aures, nares et pectus CF-2 p. 29o. inungebantur. Chrismate huiusmodi hodieque utuntur praeter Romanam Gelesam Christiani Graeci et alii plerique Orientales. Confirmationis quaedam species per manuum impositionem et benedulionem etiamnum in usu est apud Anglos, atque in quihusdam eeelesiis etiam nostris Lutheranis, Ut Pomeranteis, Luneburgensibus,
Holsatieis, aliisque. Conser Iulii Selanii griandiivn Beritht von dem erbavilichen ritu ber Rirnumg. 'int angebdngten Serimettien, so her girmung in unfern evangelisthen Sirchen ut lil. Hanouerae 166 I, 8. Duilli DI chris, ille Confirmation der Catechumenen. Slesvici I 69 , 4. 'quo libro ritum illum in Holatia reducendum suasit, et Principi suo persuasit, euius in calae libri de
ea re mandatum typis expressum exstat. Is ritus ut reducatur etiam optat Impus Hemiiugus fio merus dissertat. praelini inari Tom. 3. Iuris Ecclesiastiei p. 8 3 sq. Christoph. Matthaeus Psa in dissertat. de confirmatione Catechume norum in Ecclesiis Aug. Consessionis usitata, itemque de confirmatione An
ber g einge'frten Confirmation. Sturigardiae l722, 4. Ceterum confirmatio nem esse saeramentum proprie dictum N. T. hoc est ritum externum a Christo praeceptum, sub conditione promissionis impetrandae alioqui enim sacramentum de quacunque te et actione sacra dici nemo ignorat inficiantur Pro aestantes. Videatur; Hugo otius istola 329. Μarcus Astorutis de Domihus lib. s..de republ. ecclesiastica e. s. 3 7 seq. B. Samuel Benedictus Carpetonius in Anti. masenio p. 992 seq. Benediolus Pictetus in Theologia Christiana XV, 3s. T. a. p. 686 sq. Dan. D.ιctaeus libris tribus de confirmatione, qui cum libris de ex
haud placuiti Vide quae Viri docti ad cyptlanum, et eontra Donatistas Augustinus: ad Meundi librum X. Sirmondus, Ealutius ad Vincentium Letinensem, B eregius ad cauu Rem 47. Apostol. et Lau ius parte 8. Epistola II.
593쪽
trema vnnione prodiere Geneuae I 639, 4. et libro secundo apologetleo eontra Hammondum de cultibus Latinorum religiosis, Geneuae I 67t, 4. qui quum improbare etiam ritum illum videatur, clarismationemque 33 et manus impositionem a baptismi eaerimoniis diuersam in veteri Ecelesia obtinuisse neget, atque chrilmationem assirmet saeculo duodecimo demum apud Latinos avulsam, impugnatus est non modo a Pontificiis, ut Danne Samboeuvio, siue is Satiae Boeuve in libro de Sacramentis eonfirmationis et unctionis extremae, Paris a 686. 4. de quo Elias duPin Tom. I 8. Bibl. scriptor. Ecclesiastie. p.aco. sed etiam inter ipsos Protestantes praecipue ab Anglis ut Ieremia δενι-o in Tractitu de confirmatione, et Henr. Hammondo lib. de confirmatione, qui Oxoniae editus est ι66 I, 8. et Tomo q. Operum Hammondi pag. 8 l. eum. praefat. Huniscedi Sarisburiensis. Londini r674, l684,ΩL recussis. De eonfirmatione praeterea videndi interpretes Epistolae ad Hebraeos cap. VI. v. a. Guillelm. BeFerus de sacramento confirmationis. Antwerp. Isso, 8. Aseph. --ma Suare us in corollariis de agnis Dei p. ras sqq. qui etiam de sponsoribus confirmationis a patrinis baptismi distinctis agit pag. I 3I. Edmundus Marte de ritibus saeris Ecclesiasticis lib. r. p. 232 sqq. qui varios ordines siue formu-Ias veteres eonfirmationis refert p. 2 9 sqq. Manislaus Hostus operum p. 89 seq. Rosmeidus ad Paullinum P. 8 8. Meuardus ad Gregorii sacramentarium p. i 3 seq. Iosephiu Vicecomes in obseruationum Ecclesiasticar. volumine .3ψ Ω- eundo, in quo veteres Confirmationis caerimoniae demonstrantur. Mediolanir i 8, 4. Petrus Arcurius in concordi 4 utriusque Ecclesiae eirea septem saerumentorum administrationem. Lucas Hesperius in dissertatione dupliei de set. ma et ministro lacramenti Confirmationis apud Graeeos. Romae r 666, 8. Ioamrisus in operibus postumis. Parisiis 37o3, . ubi et Holstenti dissertatio est recusa. Pasibalis Raphirta, tomo secundo operis editi Paris I 67I, . cui titu Ius : Le Christiani e servant dans Ia primitive E se et languissant dans eelle ianos is ieres Siecies p. 383- 88. ubi de confirmatione tractat. Iosephus gustinuio, si in disseriar. de Chrismate confirmatorio. Mediolani i733, 4. Michaesamatur in disieri. de opobalsami Peruviani) speeie ad sacrum chrisma con seiendum requisita. Neapoli ira a, 4. Iosephus Bi hamus origin. Ecclesiastic. libro ra. David Blandritas de Presbyteris et Episcopis p. et os sqq. Philippus
Iacobus Haramannus in commentario de rebus christianorum sub Apostolis
c. I p. p. 436 seq. Daniaverus Hodomor. spiritus Papaei Tom. a. p. 449 sqq.
3 Conser M. V. dela Crose responsionem ad Euseb. Renaudotum in diario Gallico, Em ope svante III s. mense Augusto p. 26 8 sqq. 3' Primum est de. ritibus baptismi, A. Ioas. tertium et quartum de ritibus et appuam
594쪽
Gebb. Theodor. Meierus de tribus novellorum nastentis Ecclesiae initiamentis baptismo, catechesi et manuum impositione. Heimstad. I 69o, 4. Godo r. Ne nertis de confirmatione Catechumenorum in veteri Eeelesia. Regiom. I 692, 4. Christoph. Timoth. Midelius in dissertatione, qua ostenditur, Pontificios in ritu confirmationis a praxi Eeclesiae Apostolicae plane aberrare. Helin stadii r733 4. Ceterum circa sermam quoque Chrisinatis variatum, quum in Ecclesia Romana in fronte Vel vertiee tantum aut in pectore ungant, Graeci vero, atque Syri etiam reste Seuero Alexandrino, ungant totum corpus. Graeci statim,
uti Aethiopes quoque iungunt chrisma baptismo: Latini ungunt post septismum a baptismo annum. Latini per Episcopum, Graeci per presbyterum
etiam, conter Bellami m libro de confirmatione e. ra et r3. Matthaeum Lar-roquamn III, 7. Aduersariori sacri Asiatium de Synodo Photiana pag. 23 si ordo Confirmationis seeundum usum Aethiopum ex stat Tomo 27. Bibl. Patrum edit. Lugd. p. 643. officium sacri unguenti in Graeea Ecclesia et de muteria Chrismatis vide in Goari Euchologio p. 628. usque646. De sermula confirmationis deprecatoria Deus te ungat in vitam aeternam, vide notas Bened,
ninorum ad S. Ambrosum Tom. a. p. 36o. Apud Fulbertum Camotensem Epist. r. haec exstat sermula: Deus, qui te regenerauit ex aqua et spiritu, i ete linit Arimate Νluris. T. I 8. Bibl. Patri ρ. 4. Nota etiam sunt erudiris quae de confirmatione non iteranda, et per Episcopum vel presbyterum adminis stranda, aeriter disputara sunt inter Sirmondum Tom. 4. opp. et Petrum Au olium sue qui sub illo latet nomine Ioannem Uergerium de Hautanee, Ab-hatem Sancyranum, Paris. 6 6, sel. oeeasione Canonis Arauseani, de quo adeundus etiam Grotius Epistola saepius iam laudata 329. Combessus ad Amphilochium p. 2ys. EM. Martene lib. r. de ritibus pag. 243. Catechumenis antequam ad sacram coenam admitterentur, datum M velut in symbolum suis turae communionis, de quo ritu vide Steph. Morini diff. a. p. Io9.
De ritu quo pedes pauperum lauare mos in Coena Domini, vide Francita Oriendi librum de quo Am Eruditorum T. s. supplementi p. I76. et Doctoris mei Thomae Irtigii τοῖ μακαρίτου diss de peditavio Christi imitando, Lipsa 699. Iae. Gresseri podoniptrum siue librum de more lauandi pedes peregrinorum et hospitum, cum eius Horte Crucis editum Ingolstad. 16IO. Interpretes ad Ioan. XIII, I 4. et i Timoth. V, i O. Claudii Espencaei opera p. 93r1q. Cotelerii monumenta Ecclesiae Graecae p. is r. Pompeii Sarnelli epistolameeclesiasticam XIII. ubi quaerit, quare tredecim non duodecim lauemur. Hi
rom mentium T. a. Operum p. 4s 8 sq. De
Vide Rich. Simonem T. I. Bita selectae p. 3I3
595쪽
De Agapis veterum Christianorum praeter interpretes Epistolae Iudae
Apostoli versu i 2. Pompeius Samielli Basilieographiae eap. o. Suic erus in thesauro raeles Abaspinaeus obseruati. Ecelec lib. 3. cap. ι 8. et Iustus Hermin-grit Bonmer in dissertationibus iuris Eeclesiasti ei antiqui ad Plinii Epistol. D. libri io. dissertatione 4. Dan. Fronto in Epistola de Philotesiis veterum: Feffitiis lib. 1. Aduersar. e. I 3. Is Ius ad Canonem XI. Concilii Laodiceni,
tem. Leidensium pag. 49o sqq. Dan. Frane. Buddeus in comment. 4e Eeelesia Apostolica pag. 833 seq. Cain. Zieglervs ad Laneelotum p. Io 37. edit. Christi. Thdmasii. Coteterius ad Const. Apost. II, 28. Platon. Dan Dale in historia baptismorum lubiecta Aristeae de LXX. Interpretibus pag. 447, 449, sis I seq-
Matthias Zimne annus in libro, fiunt, non nascuntur Christiani p. I 6-22. Ludov. Anton. Muν atorius Dissert. seeunda adiecta Aneedotis Graecis. Patauit 1 o9, 4. editis. Dorathaeus in Analectis saeris N. T. ad Iudae v. in Martianus lydiur in eoena Dominiea litteratorum p. ro9 T L. S. Meuochius in Traditent menti eruditi P. r. p. I 63 sq.. quibus addantur dissertationes de hoc.argumento Balthasar. Stolbergit adiecta eiusd. tractatui de soloecisinis et barbari imis N. F. graecae dictioni salso tributis, pag. 28 o. et recusa in Menthenii thesauro dissi theol. philol. in N. T. pag. Soo. Paulli Resensi, duae. Havniae I 6 . Iom. Hi erti. ibid. I 636. D. OUAonii. Heimst. 3636. Phic Danain T vmini, dieii Schenia, adiuncta eiusdem commentario in epistol. Iudae. Marp.r693, 8. C. S. Sctaret laphii Witteb. 169o. et in contimersiis antiq. eccles biunctis compendio antiquitatum ecclesiasticar. cum S. V. Walchii praesa. tione edito. Ioan. Nices. sui torpii Rinoch. 17M. Dan. Gothost. Hamsicheli
XXVI. De saerae Coenae sue Eueharistiae ritibus agunt Vetera monumenta, quae colle ita sunt a Georg. Cassandro in Liturgicis, quibus subiumctus et ordo Romanus de officio missae. Liturgiae sub Iacobi et aliorum Apostolorum, ipsius etiam Christi et Mariae nomine iactatae: Liturgiae Baiilii M. et Ioan. Chrysostomi saepius Graece et Latine editae, de quibus dixi ad AIIatium de libris Ecelesiasticis Graecorum: et seripta aliorum Patrum de rini
Missae, Graeco. umque recentiorum Latine vulgata a Claudio de Sa ineles, Andi erp. Is 62, 8. Variae liturgiae veteres insertae Tomo I. et Tomo 27. siue
ultimo Bibliothecae Patrum editionis postremae Lugdunensis in his Lirurgia Nestoriana a Menescia interpolata, de qua Rieli. Simon Tom. r. Bibl. selectae Disitiros by Gorale
596쪽
res de diuinis ossietis 34 a Melchiore Hittorpio editi Colon. rsost, sol. et per
G. Ferrarium Rom. Is 9 I. Paris I 6 Io, Al. Cornelius Sebuiringius in Bibliotheea Eeelesiastiea. Colon. Is 99. Liber saeramentorum Gregorii Papae, cum notis Hugonis Menardi Paris I 647, 4. et in noua operum Gregorii editione, quam Monaehis Benedictinis debemus, Paris I os sol. T. 3. Eiusdem Gregorii missam Graeee versam esse a Georg. Codino et Emanuele Chryso lora testatur Leo Allatius de Georgiis p. 362 sq. Codices saeramentorum 9 o. annis vetustiores Eeelesiae Romanae et Gallieanae editi a Iosepho Maria Thomasio siue Caro. Rom. I 68o, . De liturgia antiqua Hispanica, Gothiea, Isidoriana. Mogarabim, Toletana, Mixta disierit Ioan . Pinius, S. I. in praefatione T. 6.
Actor. Sanctor. M. Iulii praemissa: quae dissertatio deinde inserta est Vol. 3. Thesauri Antiquitatum Ecclesiasticar. p. 46s sqq. et seorsim exeusa studio eius. dem Pinii. Romae I 74o, sol. Codicem liturgicum ecelesiae uniuersae edidit Iosephus Aloisius Assemannus, euius liber I et II. prodiit Romae i 49, 4. IILibid. i so. libri IV. Parti 1 et 2. ibid. I SI. Ρ. 3 et q. ibid. 17s . Varii ordines Missae celebrandae, editi ab Edmundo Martene lib. t. de antiquis Εeelesae ritibus pag. 4 4 seq. qui de precibus etiam Canoni Misae additis videndus p. 4 it seq. 343 seq. Expositio Missae edita ad ealcem ordinis Romani T. I 3. Bibl. Patr. Lugd. ex edit. Hitto ii p. 746-7so. diuersa est ab ea, quam ante scio annos scriptam vulgauit iam. Martene lib. I. de antiquis Leelesiae ritibus pag. 43 4-4 s4. Caroli M. libellus ad Aleuinum de Sacrifieio Missae et ratione
rituum Εeelesiae a Wol ango Lagio cum aliis eiusdem argumenti opustulis editus Anim I 36o,8. Ioan. Bona in libris a. rerum liturgi earum, quibus subieeit Missam latinam veterem, quam vulgaverut Matthias Flaetus Argentinae
Iss7, 3. de qua vide etiam Struuii Bibl. antiquam A. 17 6. p. 273 sq. et Erimim m Martene lib. I. de antiquis Εeelesiae ritibus p. 48 I sq. Io. Mabillonii de Liturgia Gallieana libri 3. et Tomus secundus nauset Italici, Commentarius
Praevius β Sunt illit ordo Romaniis, Isidorus Hisp. Aleuinus, AmalarIus, Rabantu Maum , --Iafridus Strabo, Berno, Hierologus, tuo, Hildeberti Cenomanensis quod sub Maurieti Senonensis nomine edidi de ritibus Missae carmen, Radulphus de Rivo, et Missae expostistio breuis ex antiquis libris, quam habes etiam T. I 3. Bibl. Patrum edit. Lugd. p. 746- γ o. diuersam ab ea quam ante S . annos scriptam vulgauit iam. Martene lib. I. de antiquis ritibus pag 434 - 4 4. Lirurgiarum Orientalium corpus quod edere voluit Rich. Simon qoem vide T. a. BibL selectae p. I 3. euin orbe erudito coinmunicauit Eusebius Renaud oti Paris I I 6. duobis tomis in forma quadripartita. De variis Liturgiis eonsulendus loannea Bona libro rerum Liturgiorum primo, et Edmundus Martene lib. I. de ritibus p a66 sqq. De Graeeis notaui nonnulla ad Allatium de libris taclesiastieis Graecorum. De Latinis
597쪽
Iraeuius ad ordinem Romanum ete. Liber Gallieus Paris 3697, 8. a Graneo-asio Doctore Sorbonico editus et i 7 I s. reeusus sub titulo: Veteres Litu giae s. ratio missam celebrandi per singula saecula, in Ecclesiis orientis pariterit Occidentis. Laetari Andreae Boequilloti tractatus historicus de Liturgia Sacra Gallice editus Parisis Iroi. Seuerus Alexandrinus siue Antiochenus potius de ritibus saerae Synaxeos apud Sumos Christianos receptis AntinerP. IS 77, 4. Syriace et Latine. Romae A. Is 92. prodiit Syriace sine versione Missale chaldaicum ad usim scissae Maronitarum, in quo XIV. Liturgiae Iaco-bitarum sed valde interpolatae. Eusebius Renaudotus omisit ex illis latuetiam
Damis Patriarchae cognomento Bars ouchan. v. praefat. Tom. a. p. 22. cete ras et longe plures e MS. versas Latine T. a. exhibet. Missae Armenorum ordo Armenice et Latine. Romae i642, 4. Matthaei Riuato Liturgia siue ca- non generalis Aethiopum, qui paucis exceptis est Liturgia S. Basilii. vid. Re-naudor. T. I. pag. i 72 legitur ad calcem N. T. aethiopice editi Romae I 348. Latine Romae is 49. Liturgia Coptica apud Eircherum pag. 37 sq. Prodromi Copti: Dioscori Liturgia a Iobo Ludolis Aethiopice et Latine edita in ealee xiei Aethiopici. De ritu Missae in magna Miro, Hottingerus Tomo S. Hist. Eccles. p. 33 sq. De variis Liturgiis conseratur Honoratus de S. Maria T. 3. Reflexionum criticarum disseri. 3. De liturgiis orientalibus duas edidit dissertationes Io. Guil. Iamu. Witteb. x 24, 4. De liturgia graeca a Grabio ad normam veter. liturg. composita confer. c. u. a s. His addendi scriptores de ossiciis Eeelesiasti eis Isidorus Hispalensis, Aleuinus, Beda siue quisquis auctor seripti de ossiciis quod Tomo . operum Bedae legitur, quodque provix dignis illo Doctore collectaneis habet Quesnellus p. 33 s. ad Leonem M. Florus, Diaconus Lugdunensis, saeculo IX. clarus) de actione missarum T. I S. Bibl. Parr. p. 62 sq. Hugo de S. Victore aliique supra c. 4.3 3. a nobis laudati et in Hii torpiana aliisque iam a nobis memoratis collectionibus sere obuii: Ε r centioribus CL Vivet te in libro. eui titulus: les raisons de Possice et cere montes qui se sont en I'Eglise Catholique Apostolique Roma ine, Paris. Is II, 4. et RO- stomagi I 638, 8. Alius nescio quo auctore: traite de la Messe et de I'Ossee
Diu in, oli l'On tro uve une explication litteraire des anciennes pratiques et desceremontes de l'Εghse, appuyee fuributorite des Peres et des Concites. ων bH Guietus Iesulta Gallus in Ordine generalis et perpetuo diuini lati reeitandi. l. Clodii de Vert dissertation lar les mois de Messe et de Communion avecquelques digressions sex les Agapes, les Eulogies, te pain henit, l'ablution ete. Paris i 694, 8. Barthol. Coryetti praxis SS. rituum ac caerimoniarum inmissis Iollemnibus. Uenetiis 36s 4, 8. Valentis Ouare imae, Siculi, distorsi de' fgn, stati desse vesti, atti, gesti e stre ceremonte delia Mesia. NeaPOL 1 7a, 8Vo.
598쪽
rs 76, 32. Mantuae Is 8, II. Amra ici He equindi interpretatio rerum, verborum et eaerimoniarum in Missa. Paris. I 678, 8. Augustinus de Heresta, Hispanus, S. I. do origine et progressu in Ecclesia eatholica rituum et caerimoniarum, quae in sancto missae sacrifieio adhibentur. Hispali 16 2, 4 Idem de origine et progressu ossieti diuini eiusque obseruationum eatholicarum. ib. I 644, . Gramolasti, Doctoris Sorbonici, trai te de la Messe ou ron trouve une explication litterale des Ceri montes. Paris. III 3,ia. Petri te Brun explieationlitterate historique et dogmatique des prieres et des ceremontes de la Messe Paris. 1716, 8. quatuor voluminibus. Gouldii traiiε du S. saerifice de la Messe avec I'explication des eerimonies. Paris i 724, I 2. Dominici Georgii de liturgia Romani Pontifieis in sollemni celebratione missarum libri duo. Rom. l73l. 4. Benedicti XIV. P. R. exercitationes liturgicae de diuino ostieio. Rom. I s , 4. Io. Volsinius quoque opus Liturgicum a. vet. 3. tomis in solio molitus est teste Rich. Simonio Π, 34. Epist. lelen. p. aas. sed lucem quod sciamus haud vidit. De origine liturgiae eueharisticae uniuersa aeeurate disserit S. V. Dan. Aug. Ernesti in Anti muratorio P. I 6. ostendens pag. r9. tum, quum ardor Pristinus paullatim refrixisset, in tautaque multitudine eorum, qui saera sacerent. propagara longe lateque religione christiana multi reperirentur, quorum nimis tenuis δυναμυς esset, denique nonnulli antistitum eloquentiae gloriam nimis appeterent, sermularum scriptarum et certarum eonsuetudinem natam esse. Quibus auctoribus singulae paries in Missa reeeptae sint, notat breuiter Honorius Augustodunensis in Gemma Animae l. i. e. 86-9o. TOm. 2O. Bibl. Patrum edit. Lugd. p. Ios8 sq. Historiam missae italico sermone edidit Frauescus Ar- gelati. Venetiis I7 s, 8. . . De coenae Dominicae, qualis a Christo ipso post eoenam paselialem insti, ta fuit, ritibus et forma agunt Iosephus Sealiger libro 6. de emendatione temporum p. s72sq. Paullus Fagius ad Targum onhelos Deuteron. VIII. D. Bum torsus in dis . de eoenae domini eae primae ritibus et forma, quae extat inter eius dissertationes Philologico-Theologicas, ubi et Uindiciae huius diatribes aduersus Ludovicum Capellum subiiciuntur. Huetius p. 276 sq. Alneianarum quaestionum, Iacobus Lydius in sacra coena litteratorum, Tomo io. fasciculorum Crenti. Rudolphus Cutvorth in vera sententia sue reuo iudicio de eoena Domini, libello erudito Anglice edito, sol. D. Ouenus p. 427 sq. Theologumenon. Ricbardus Simon in collatione eaerimoniarum Iudaicarum cum Ecclesi sticis, quam Leonis Mutinensis libro de ritibus Hebraeorum is subiunxit, et ex Gallico Latine vertit Io. Ualentinus Grosgebauerus. Christob. Matth. 'assus in diss de oblatione Eucharistiae in primitiva eeclesia usitata, quam subiunxit fragmentis S. Irenaei editis Hagae ira s, 8. Martis. Chlademus in diss. dever-
599쪽
bis s. eoenae ex formula Iudaica non explieandis Wineb. III I. et sala Uangseu de Eueharistiae origine ex ritu Iudaeorum paschali non repetenda. Lips. 173 4. Quomodo Christus benedixerit et an duobus usus calicibus: et de ritu manibus sumendi agit MichaeI Amatus, presbyter Neapolitanus, dis s. historieo - dogmatica tertia et quarta. Neapoli 2728. 4. Ritus ac sententiam veterix Ecclesiae ei rea sacram Eucharistiam persequuntur: e nostratibus Henricus I is erus de institutis ae ritibus veterum Christianorum circa S. Eucharistiam, et de eommunione Laio, LI peregrina ac praesanctificatorum Hel . I 67o, 1673, A. D. Dosiaria ad diatyposin Concilii Nieaeni de S. Coena, et in Mysaria Missae: D. D. Hatitu in elaborato opere de origine et superstitione Missarum in honorem Sanctarum: celebrarerum Lips. I7ori . Ioach. Hildebrautas in rituali Eucharistiae veter. Ecclesiae. Heimst. I 12, 4. et in arte bene moriendi cap. . ubi de Eucharistiae infantibus et morti vicinis data, B. Bebelius Saee. 4 Tom. 2.P. 79l-82I. et Dan. Andri Ouensteis in dissert. de saerae Eucharistiae ritibus antiquis. Witteb. 368α Ε Reformatis scriptoribus Isaacus Casusoniar aduersus Baronium Exere. XVI. Philippus Momaeus et Edniundus Albertistius in libris de Eueharistia i David Blandesina de Eucharistiae Vet. Ecclesiae, Sarrauit cura A.
De eommunione Lalaa, et peregrina Pompeius Sarnelm antiquae Basilieographiae rigo R. et Lindebrogius ast Codicem Legum antiquarum p. 13 . Communianem peregrinam de transpositione clerici in peregrinum ae deteriorem locum t enitent2 sfarre hodie
vulgo appellant explicat Philippus Tilamannus Seheneli, Prosessor Marpurgensis, in dissi de
eommunione peregrina eiusque apologia aduersius Ioannis Faes τεῖ μακαριτου Dialum pere
grinitati peregrinae communionis fixum, Marpurg. I 693, 8 Iaeobus Vornius. U. C. aintem ita eommentari de communiundi peregrina veteri Cterieorum cens F,. Lipc I 42, 4. edita, communionem peregrinam censet esse poenae genus, Clericis, qui qua ini re deliqum rant, ab. Epistopo, tanquam eoium, iudice, impositae. ita ut a munere fuerint remoti, et in statum clarieorum peregrinorum,. in ecclesia viventium, detrusL Cum quo ex parte eo
sentiunt Gabrie h Albaspinaeus lib. r. observiae. 3, Philippus Priorius in dissertat de litteris eanonicis. aliique plures. laud.ti S. V. R. G. Walchio in diss de translationibus ministror. in vet. Ecclesia lenia I 3. edita, quibus cognitio pereerina significat eam conditit nem, qua illi proptex certa delicta ab omnibus functionibus sacris essent prohibiti, in ordine aurem
ipso mauerendeaque accipereiad, quae ad vitam sustentandam requirerentur di iure tameα plenae portionis essendexelus donee per rectam poenitentiam ossicium possent recuperare. Schenckii sententiae propius accedit bii Anton. Dominietis in diss. de communione pere. Iina et abolitione poenitentiae canonicae.. De eo raunione latea disserunt Frider. Men-2a n. I 3s7 sq. ad Concit. Illinectari T. P. Labheiέ. Dallaeus lib. s. cap. 23. de eultibus Lai eorum religiosis, aliique plures militati ab eodem. Walchio differtia laud. 6 6 et p. Ipsi
Walchio communio latest Lit illud. yuenae genus, quo elericus ob graitiora delicta ordine Berct ita priuatus es , ut nune omnii ossicio, potestate atque auctoritate, etiam nomine elerici Careret tintin aliam, nisi laicorum propriam prae se habered conditionem atque omni stet distisinua esset, munus lacrum caee Idi
600쪽
νς4o. editus, Dallaeus lib. 3'. de cultibus religiosis Latinorum, clavdivs SH mastus in libro de transsubstantiatione et in libro altero s. epistola ad Iulium Paetum de Hugonis Grotii voto pro pace, quos virosque sub laruato Simplied Verini nomine vulgauit. Matthaeus Larroquinus in Historia Eucharistiae, Ga, lice edita Ams . I 6 I, 8. quae secunda editio melior est et eastigatior, nomemque auctoris praefixum habens quod in priore desideratur. Ε Romanae Ε elesiae doctoribus denique Iosephus Vicecomes de antiquis Missae ritibus et apparatu, a Vol. Mediolan. I 6ao et I 626, 4. Theophilus Ramandus Tomo 6. Opp. qui inter alia missum pro defunctis veteri Ecclesiae ignotam, et mortuos nihil iuuare disputat: Edmundris Martene de ritibus Eecles lib. s. Gabriel ada. spinaeus in Obseruationibus Eeclesiastieis libro I. et in seripto Gallieo δε ι'am cienne Pol e de IEglis ur Padministria lan de mucharisis. nomo Ducaeus eo tra Mornaeum, Perrontis a Michaele Fauchero oppugnatus. Iac. Bol cus, C pueinus, de initio et progressu Eucharistiae sue sacrifieii panis Eueharistiei per totum orbem, Lugd. I 6qo, 4. Inrer veteres ipsas videndi maxime Iustinus Martyr Apolog. I. p. 98. ae Cyrillus Hierosol. Catechesi mystagog. IV et V. Circa sententiam et ritus tecenti Orum Eeclesiarum orientalium, Graecae prae cipue, eonsulenda sunt seripta, quae in utramque partem edita sunt ab annis eiret ter quadraginta a Pontificiis, Antonio Amalis, Nicolis, algatio, Nausio, P tro Arcudis eiusque aduersario D. Baptista Catumstrio, Richaria Simone, Euse. bio Renodore, aliisque: et a Protestantibus Io n. Claudio qui opus de perpetuitate fidei Ceelasiae Catholicae ei rea Eueharistiam Gallica qua seriptum est Iingua erudire oppugnauit a Dau. Hor. Iratringero, Elia Vessio, Thoma micto
Ioan. lmonio ete. ut omittam Coriesium Branam Maracaeum de Graecae et Latinae Missae eonsensu, editum Neapoli IGI, 8.
Christurn ipsum de Eueharistia participasse, ac de pane et v o post bene dictionem comedisse ae bibisse, contendit Philippvs Ioannes Sehenth in oblationesiue communione eiusque Apologia contrae Ioannem Faes τιν μαερερλην, P starem Stadensis Milesiae, suaden& uehementer, ut sacerdotes. consecrantes
etiam ipsi 33 commimicenr, neque a participatione Tucharistiae quam aliis impertiunt abstineant Marpurg. I 69Π 8. Pro contraria sententia videndus lauis datus Faes in Christo in eoenato, Brem. I 693, 3. De eo, utrum sibi ipsi possit exhibere S. Coenam sacerdos vide Relationes imoxias A. t 2 o. pag. 9O4 sqq. Ius consecrandi Lateis etiam tribuir Rigaltius in libello rarius obuio de quo meh. Simon T. i. Epist. selen. q. Grotius in dissertatione sine nomine edita de coenadi administratione ubi Pastores non sunt, et Iustus Henning