Lucianus Samosatensis Franciscus Fritzschius recensuit

191쪽

τὰ ὁλον εἰδὼς εἰδεiv ῶν καὶ τὸ μέρος, ὁ δε μόνον τὰ

post ὀλον minoin v. scripsi Oorως et cum Ga post oi rως inter-Punxi. ita et esto jam olim et nunc Betricer. Hiaa cori tur omitto, in his Iacobsi Porson. Advera. p. 291 ed. L. ῶς ὁ μῖν τὸ ἔχον - οὐκέτι καὶ τὸ ὀλον ουτως. t haec quum aliis quoque dialecticia communia sint, tamen etiam a Pyrrhoneis adsuini Po tuerent. vide mihi Sextum Empir. in Pyrehon. Hypotis. II p. 204 p. 104 ed. B. : ἐπεὶ γὰρ ἀπὼ τῶν κατὰ μέρος πιστον σθαι βου-

192쪽

πον; τι σιγῶς; ῆ βοίλει ἐγὼ ἀποκρίνωμαι ὁπὲρ σου τά

γε ἀναγκαIα, ὁτι Ουκ ἄν εἶχες; ἄστε κινδυνευει ὁ Φειδίας ἄnρακτορ ἀπεληλυθέναι, ριάτην ἀναπλάσας τον λέοντα ' ουδὲν γὰρ προρ τον Λιόνυσον ἄπται λέγων. η

λονται διὰ τῆς επαγωγῆς το καθόλου - οντως ἐκατέρωθεν, οἶμαι. συμβαίνει σαλευεσθαι τυν ἐπαγωγήν. de scepticis ad nostrum I. selioliastes illo quidem tacet, ceteriim recte Luciano ita Re partim opponit, ut ostendat in arithmetica totum quasi summanie partibus cognosci solere. idem tamen tacens Luciano illud videtur concedere: O μεν το ολον εἰδῶς εἰδείη ἄν κυὲ τὸ μερος. hoe quidem si ubique verum esset, inutilis foret omnia propodoctrina nostrae aetatis esternicorum. libri s Φειδίας ἄν ποτε ,

sed pineolare Bokhor: ὁ Φειδiας δρά ποτε -, id quod recepi.ίδων ΟΗ et v. εἰδῶν Ω. εἰδὼς πι. ἔσχες αν εἰπεῖνl haec et paullo post οὐκ ἄν εἶχες continuata defendi in Quaest. L. p. 162,

lassus tamen scribi licere: εἶχες ἄν εἰπεῖν. quae si mutata laessent, hodie h. I. servarern ἔσχες Et infra pro οὐκ ἄνεQες mallem eo ieero: Ovκ ἄν εσχες. εστὲJ ἐστιν Η. μηδ'

νωμαι Η et v. ἀποκρίνομαι GΩ. -ται α et vir doctus innuιrg. ed. Haganoanao, idemque si silentio fidosin habet G. ἄπα. edd. v u. praeter a et dis to ΕΗ V, Miam G, in quo tamen παῖ in litur duineopa pro λέγων solus T: γέλων. ἀπται lectionem certo restituendam eam jarn in uiuinati. L. p. 162 pr nunt vi exemplis formae ἀπταa eouectis, quibus adde Aeschyl. Pri mini. v. 1002, Aurenaeum VIII p. 353, a et ubi est κατῶπται, Platonem De Republ. IV p. 432 St. tum recto habet; λέγων. quando hoc proverbium Zenobius V, 40 usitatum emo it ei; επὶ τῶν τὰ μὴ προσήκοντα - λεγόντ- . Hemotimi intempestivo dictiun do Phidia Phidias ipsi humanitatis causa tribuitur. ταῖHJ ταύταGΗΩ. libri του γνωρίζειν τὰ μέρη, fortassis recto. tamen God. Hermanni supplementum: του γνωρίζειν ον τὰ μέρη ausus wm recupere, quum praesertim eodem tendat lineo IVietandi vere

.uelan. II, 2. 13

193쪽

εέλη, καὶ τέ θεοDe o Ioi/ται εἶναι, ει φ ων, καὶ τινες μὲν σώριατα πάντα φασὶ, τίνες δὲ καὶ α σώματα εἶναι ἀξιοῖσι, καὶ ἔτι οἱ μὲν ηδονὴν, οἱ δὲ το καλον ἀγαθον καὶ εὐδαιμον τίθενται καὶ τὰ τοιαυτα, οὐτωσι μὲν

μορίου ημέρας, ἀλλὰ πολλῶν ημερῶν δέηται. η τί γὰρ

ἐκεiνοι παθόντες ὐπὲρ αὐτῶν εούτων ἐκπιοντάδας καὶ χιλιάδας βιβλίων ἐλαστοι σtγγεγράφασιν, Ας π εἱGαιεν,οιμαι, ἀληθῆ εἶναι τὰ ὀλίγα ἐκεiνα, α Οοι δοκεi ράδια καὶ εὐμαθῆ: νυν δὲ μάντεως, οἶμαι, δεήσει σοι κἀν- ταυθα προς την αψεσιν τῶν κρειττόνων, εἰ μv ἀνελη

Ioeo Thucyd. I, 85: μηδ' - εν βραχεῖ μορ- ημερας περὶ πολλῶν σωμάτων - βουλευσωμεν. tum expuncto demum verti εστιν salva est gyntaria, quam Hemannus in Eurip. Med. p. 357 utcunque defendere studuit nullo tamen loco gemino aullato, quum haeser in Mel. Cr. p. 115 δεῖται νω δέηται infeliciter corimisset. denique Belacer vitio syntaxeos melius pervecto scribi voluii: μορίου ετο μο εστινὶ ἡμέρας -. at quid tandein v via ἐτι hio quidem denotare poterit 3 εκεῖνοιὶ ε ῖ- Η. τομων om C. συγγεγράφασι λ, συγγράφουσιν Η. libri τα ὀλίγα κεῖνα καὶ α -, sed ut dudum opo sint, καὶ pacticulam delevi δοκεῖ GΩ verisinus. ἐδόκει Η et v. δεήσει σοι - et v. σοι om O, quod aervare malim. interpunminue ἐλέσθαι αὐτοσ

194쪽

την διατριβὴν, ῶς ἀκριβῶς ἐλέσθαι, αυτος απαντα καὶολον Δαστον κατανοήσας. επλομος γὰρ αυτη γένοιταν, ουκ ἔχουσα περιπλοκὰς οὐδ' ἀναβολὰς, εἰ μοαστειλάμενος τον μάντιν ἀκουσας τῶν κεφαλαίων ἁπάντων

σφαγιάζοιο ἐφ ἐκάμν' ἀπαλλάξει γάρ σε ὁ μυρίων

πραγμάτων, δείξας ἐν τῶ του ἱερεiου ηπατι ἄτινά σοια επέον. 57. Mi δε βούλει, και ἄλλο τι ἀπραγμον στερον υποθήσομαί σοι, ώς μη ἱερεω καταθυης ταυτi μη θυσίαζέ τ' μηδ' λερέα τινὰ τῶν μεγαλομίσθων παρακάλει, ἀλλ' ' ἐς κάλπιν ἐμβαλῶν γραμματελ εχοντα 798 τῶν φιλοσόφων ἐκάστου τουνομα κέλευε Παiδα τῶν ἀνήβων ἀμφιθαλῆ τινα, Προσελθόντα προς την κάλπιν,

ἁπαντα, -. cohaerent primuin ῶς ἀκριβῶς ἐλέσθαι se. τὰ κρείττονα erimn miratis αντὸς ἄπαντα - κατανοήσας. in Quaesu.

Punctum anto τῶ . mendosina etiam καὶ θυσίασ ζητῶν CH. Leh- mannus conaeest: καὶ θυσιάζης τv et xv qui lam post Iambrium ageremque strino id quiani aliis tum Behicero pro ravit. Mquiun haec opponantur: ἀλλὰ - κέλευε - καὶ - φιλοσόφει. vix durito quin μή cum imperavivo praecesserit. ego sicco asei: μῆ σωζέ τυ -. necius enim necesse est V. θεv audacter

195쪽

προσελθὼν τοὶς καπηλοις, ἐπεὰζ κοτυλην Πρίασθαι βολλομαι, δότε μοι, ω ολοι, ἐκπιεῖν ὁλον ἐκαστος υμῶν

si quis spartim cum Maomi tenere volirerit, uti comtur variatione

J-παντο- sivi O. quasi voluerit 3ια πάντων, quod sem et i impotest. libri επεξελθών, aod malim: διεξελθών. conser infra

196쪽

τον πίθον, ἄρ δια παντος ἐπεξελθοον μάθοιμι εστις ἀμείνω τὰν oboν ἔχει καὶ ἄθεν μοι μητέον ' ει ταυτD γες, οὐκ αν ολ καταγελάσαι σου αὐτους, εὶ δὲ καὶ ἐπὶ πλέον ἐνοχλοίης, τάχ' ἄν καὶ προσχεαι του υδατος ἔ

κατὰ κατὰ ταυτα δη καὶ G et v. καὶ ταυτὰ δὴ καὶ Ω, κατὰ ταυταδη καὶ Η. vide Charon. k 3: κατὰ ταντα δη καὶ ου πράττε,

Advers. In Ioch. g 5: κατὰ ταὐτὰ ita ibi A pro ταυταὶ δὴ καὶ ἡ κυβερνῶν οὐκ εἰδὼς -, Hermoti m. g 66: κατὰ ταὐτὰ ita ibi

197쪽

ὼi' οὐδὲν ἄτοπον ἀλλὰ καὶ εἴ τις γείσαιτο ἀρυσάμενος

τι ἀγαθόν αυτο πρόσεστιν, εἰ μο ἄρα τουτο μόνον, με -. H-

militor M' μή τις ἄρα est in Timone g 4 init. et in Psondolog.

rebra scribens avrῶ, αἴτεμ om O. γεύσαιτοὶ γενσεται Μ. τι ἀντεῖπον ΕGΗsma. τε ἀντείπω edd. praeter unam R) ante Sesimi ederem et V, fortassis etiam C. seripsi equidem: σοι ἀντει- ποιμε, quum olim audacius conjecissem: καὶ ο νειν ἄν ἔγωγε

198쪽

οὐκ αν εἴκοσιν ψη παρέμενες αυτῶ κατὰ τον 'oreos ag ρινοστῶν και περιπλανώμενος, εἰ τὰ αυτὰ ἔλεγει .

οὐ τὰ αὐτὰ περὶ των αὐτων ε δόξαζον. philosophi enim do vel iis eisdem non eadem sed maxime contraria defendebant, de qua re

εστι : EM. πρόδηλον υ ἐταῖρε. A'. νοῦ - ita G, uti Scliniie ter male cona erat. tiam Jacobsius qui in Pomoni A lvers. p. 291 supplebat: loτιl πολλὰ γάρ εστι, πρόδηλον-, asyndeton siistulit, rem ipsam non correxit. nitro enim errore omnes sero putant verim prorsus absurda. πολλὰ γάρ ἐστι vel optimo sese laabere, quae Iensius ita vertit: .multa sunt excittienda' et hinc Iviolandi da der Materien, Movon sio Eu handein haben, gelir vaelo sind . qiuasi vero additum esset: τὰ λεκτέα, uti leotur Pro Lapsu in Salui. g 2: πολλὰ προὐφάνη τὰ λεκεέα. immo vitium lii sceverbis inesse verissime ego in Praesti. L. p. 163 audicaveram, etsi correctio ista probari sano non potest. deferiam Dostea Lucianum vidi ita prorsiis, ni nunc e lilii scripsisse: πολλοῖς γάρ εστι πρό - δηλον i. e. multis enim aromentis id mi evidens'. tu vide vel Aristoph. Aves v. 704: ως δ' εσμεν 'πρωτος, l πολλοῖς δῆλον. libri εἰκὸς ἔτι. enimvero palmaris empndatio est Sesani: εἴκοσιν ἔτη. adparet in antiquo codice non E i v seraptum fuisse, sed Pleno omnibus literis exaratum: εικοσιν ἔτη. ἀλul ἀλλἀ GΗΩ.

inquit. rellas ebrii fiunt, qui totum ebibunt; tu nisi totam ad landum philosophiam exhauseris, ut ebrius oberrabia . quod acumen quis agnoscat' sane boni philosophi dicuntur etiam νῆφειν, ut in Nigrin g6 init: ex quo minime sequitur, qui mali sint philosophi neque eam nisi primis labris gustarant, ideo eos omnes recto dici posse μεθύειν. immo vere sapientes, qui philosophia quasi vino incaluerint, dicuntur μεθίειν quum alibi tum

199쪽

in Ni no*5, ubi noster o rhetoro philosophias: μεθῶων, inquit, υπο τῶν λόγων περιέρχομαι, et ap. Horat. Carin. III, 21, 9, qui:

Memala, inquit, vinum i uni non negligit, ,quanquam Socraticis madet i sermonibus . si inditer xi tro I. Horanotimus ut malua philosophus fingitur ἄλλως μεθίων περιιέναι i. e. ,smatim Q riua

oberi are', quippe qui jam sit adpotus et XX annis philosophiam male imbiberit so 60 sin: ἡπἐρ ἡμισο τοὐ πίθον ἐκπεπωκώς .

quum voratius et Solanus vidissent Eori upta esse: ego in Quaesit. L. p. 163 tum voce καί quae redundat offensus tum inepta temporum eo unctione: ην ει - ἐκπίης - περι γεμ, demonstraviso lena hQua vitii in ipso ver i περι εις quaerendam esse, cujus loco tune quidem scribebam: at huic comecturae, quae difficili anaeoluilio laborat, etiam adverbium ἄλλως advereatur. postea pro περ Ῥεις Jacobitius coriecit περιεῖς sie sed voluitπερίεις et melius in aecitndii. edit. cuni Geisti O περίει. quod ipsum

nunc ita recepi, ut tamen vocem καῖ auto ἄλλως delerem: τον πίθον, ἄλλως μεθίων περιες ἀτεχνῶς -. ceterum mire C. F. Hedimannus ad i. De Conscr. Hi Q. p. 319 et vo ni καἰ removit et idem probavit me a condecturam περιθὶς. quae V em και QUOS

est: ,Lusi. Hermo t. 60. inquit. καὶ ἄλλως μεθυων περιδενς bicc. Frit geli. p. 163. Lege τηνάλλως. attamen ego quoque cum Hemanno τηνάλλως pro καὶ ἄλλως scriberem, si τηνάλλως certo

vocabulum esset Luciaueum. nunc restat, ut vocula και deleatur: quam si quis servari voluerit, eo descendere cogetur, ut ante uαa