장음표시 사용
161쪽
164쪽
τῆς στωρ ἐστι α ἐκείνη φησιν, Ουκ ἄν εὐλόγως θρασυς εἶναι δόξειέ σοι περὶ πάντων ἁποφαινόμενος, καὶ ταυτα, ἔν εας, ουδὲ πώποτε ἐξ Αἐθιοπίας τον ἔτερον πόδα nροελθών; et i DK ι ἀποκρίνωμαι αυτῶ ; M. το ἀληθέστατον δηλαδὴ ἐκεiso, ἔτι ψ/ιεὶς ταμὲν Στωἐκῶν και πάνυ εκμανθάνομεν, - ῶν κατὰ ταυτα φιλοσοφεiν ἀξιουντες, Ουκ ἀγνο μεν δὲ και ταὐno τῶν ἄλλον, λεγόμενα. ὁ γὰρ διδάσκαλος κάκεἶνα-Mὐ διέξεισι προς η/ως καὶ ἀνατρέπει γε απια Προ θεις αυτός. 33. ATM η νομίζεις ἐνταὐθα σιωπῆσε- σθαι ρι ἐν τοῖς ἀμφὶ τον Πλάτωνα καὶ Πυθαγόραν καὶ Ἐαίκουρον και τοῖς ἄλλους, οὐχὶ δὲ ἀναγελάσαντας ἄν ελε, προς ἐμὲ, oia noιεὶ, ω Λ ἐνε, ὁ ἐταψός
et v. δόξειέν σοι s. δόξει ε, σοι Η. δόξειεν ἄν σοι C. οὐδἐ πώποτε Η et v. otam e-a fortarum OG. isto modo acri inluni e et i soδεπώποτε δὲ -. τὲν ἔτερον πόδαl Mipse noster Do Bist. Coninr. O 29 init. alia dedit Schwidopius Oba. Luc. II p. 39. προελθωνὶ προσελθών Η. ἀποκρειωμαιJαποκρίνομαι GHad. 0κ το ἀληθέστατον - . pri per mana notam pereonae : in habent EU. at Lycino continuant edd.veu. unus Hermolimia dicere ita potest: ἡμεῖς - ἐκμανθάνομεν - ο γὰρ διδάσκαλος-. addo quod et prima ver το ἀληθέστα- τον sunt respondentia et inferiora o M init: η νομίζεα -; denuo incipientis loqui. δηλαδὴ ἐκεινο O. ἐκεῖνο δολαδῆ ΗΩ et v. κατὰ ταῖτα φιλοσοφεῖνl vide nostra ad convivium g 39. μεταξο διέξεισι GH verissimo. μεταξ. καὶ διέξεισι v et fortamis G. προσθεὶς libri recto, quod miniis recto Halmius explicat incensura l. l. p. 240: ,ruit Hi unlgung seinee signen Miner an gen . immo recte Lelii Iannus ita verterat: ,quasi corollarii loco .uam pro verbo προσθείς scribi etiam poterat ῶσπερ ἐν προσθή- πηο μοίρ*, ut in Zeuxide s 2 exstat. philosophi veteres saepe libros muri in partes duas dividunt, in criti eam qua aliarum sociarum placita refutent et in domineam qua sua ipsoriam decreta confimare studeant. NM. autem I. non do libris philosophomun ahitur sed de acri aribus atoici, in quibus ara dogmatica primaria Mao debebat, nec nisi se nitaria para critiea. adjicenostis ad g 33 M. 33. A'. s in cum Solano. pomonam orn H M v. v pron Solantis. σὐrι δε ἀναρολάσανταε ΗΩ M v. οὐχὶ δε ἄ-λῶσαι - ταε α σὐa εδια γελάσανταs c. . ἐρ τιμ- et v. ερ -
165쪽
αυτρο, την δε νiκην τηνικα Θα κρίνεσθαι, ὁπόταν κατα
168쪽
των μόνω Πλάτωνι ἄμιληκότων. ἐνέ τε λόγω ξυνελ ἄν φημι, ἄχρι ἄν ἄδηλον η, τίς ἀληθὴς ἐστι προαίρεσις ἐν φιλοσοφία, μηδεμίαν αιρεῆσθαι ' νβρις γὰρ ἐς τὰς
ἐκποδὼν, εἴ σοι δοκοsσι περιττοι εἶναι προς τον λόγον
169쪽
κουρείω μὴ διαφερομένοις περι ἀρχῆς ἡ τέλουe; N.
170쪽
ρειοι δὲ τὸ ξ δυ; καὶ λαν υμεie l/ιὲν J λθ ε σώματα εἶναι απαντα, ὁ Πλάτων δὲ νομίχ καὶ ἀσώματόν τι
ἔδιον τῶν ΣτωBκῶν δίδως αυτοῖς ἔχειν, καίτοι ἀντιλαμβανομένων τῶν ἄλλων καὶ λεγὁπιων αυτάν τοίτο εἶναι
σφεῖς non sino dubitation Belcher, non sine clamoribus Colaci V. L. p. 107 salso illi quidem. nam quum in personRrum Oppositione accusativum esse necessarium Sellaeser ad Bosii Ell. p. 224, mulio certe usitatiorem idem ad Soph. Oed. R. v. 958 et Lo-bockius ad Phi . p. 750 sq. judicassent: ipse in Quaesu. L. p. 101 satis demon8travi nominativum tunc quoquo Ion frequentiorem esse, accivativum tamen in tali quidem distributione ab graecis non repudiatum. Οἴτω ξι τιθέναιJ ovr οσὶ τιθέναι evin Be cero Cobetua V. L. p. 107 scit. ob verba proxima: οἰ τὰ δὶς δύο τέτταρα τιθέντες. vide supra g 36 init: τὰς δυο δυάδας συιτεθείσαe et infra g 48 hn: ταμα συντεθέκτα. enimvero bono F. G novius contulerat computare rationes), aeque illud latinum atque ,putare . υμῶς Ε x U. ημῶς abede. v ου δο
et v. καὶ ἀσώματόν ΗΩ et v. καὶ om G. πάνυ το ἀμφισβ - τούμενον ΗΩ et v. πάνυ τῶν ἀμφισβητουμένων G. scripturiis palido inferiores αὐτὸ εχειν et mox αυτὸ εἶναa licet falsae perdocent hic alicubi rebrii excidisse et in ni argino codicis positum fuisse: excidit autem αυτό hoc ipso loco, quo supplevi: πάνυ Διτο τὸ ἀμφισβητούμενον. nam eadem rea plane sto dicitur et
ab nostro in Jov. Gag. g 38: αὐτό που τὼ ζητοίμενον, ω μόκλεις, ξυναρπάζεις et ab aliis, velut a Frontone p. 269 ecl. Roni: αὐτὸ δη τὸ ἀμφισβητούμενον σφετεριζόμενος. illud doleo prooολλαβων verbo apti minio Be cemam ob λαβων insuli ei ter conjectasse. at sicut διδόναι philosophis est sponto concedere , ita λαμβάνειν eisdem est dure sumere', sed συλλαμβάνειν πλεονεκτικῶσ