Lucianus Samosatensis Franciscus Fritzschius recensuit

171쪽

est .injuria corripero'. omnino hoc ipsum: τὸ ζητούμενον ἀμφισβητοί με, ονὶ συναρπάζειν ου. πλεονεκτικῶς συλλαμβάνειν λ σφετερίζεσθαι) nihil alii ut est nisi id liuod nos dicimus: , laa erit Exit inmolaende niti Unx lit ulη schon beWiesen annotamen . quam vim vecta rδ ζηroυμεν ον σι ναρπάζειν vel apud unum Sextum Empiricum saepenumeri habuiit Pyrrhon. II, 35 p. 64; II, 57 p. 69;II, 60 p. 70; II, 65 p. 7l; II, 67 p. 72; II, 121 p. 81; III. 52 p. I 32; III, 74 p. 138; Adv. Milinem. VII, 266 p. 248; VIII, 304

p. ἰ;68 ed. IIolchera). quod auteni lioe ipsum suprm ita latinum feci, ut vo o uterer cora ipiendi, auctorem dabo Lucretium, cadus locus tu suo genero uniciis est Do R. N. V, 247: ,illud in his rebuη ue corripilii e rearia i me milii, via H terram atque ignem inori.ιliae sumpsi l esse - . ubi quum Lmbi nug salsa lectiono Memmi pira nio iiii hi j docopius male conjecisset: ,ne me arri

ci in lani nitionu iit ait Lelinianinis), verum hoc modo αὐτοῖς. ost inuleiu αὐτὰ tueriis error pro iuri ita lectioue αὐτὸ, qua paullo

172쪽

σομεν ἔχοντες ὁ πάλαι ἐζητουμεν ῆ τἰνος γὰρ ἀν

λαψε, πρῶτον μὲν Ου δυο εἰσιν οἱ παρελθόντες ἐς τον νεῶν, ἄρ ἀναγκαῖον εἶναι, τον ἐέερον αυτοὶν τὰ φώρια εχειν, αλλὰ μάλα πολλοί τινες' εhα και εὐ ἀπολόμενον αὐτὰ ἄλλον Ο τι Ποτέ ἐστιν, εἷ etε φιάλη τις η σκυφος

η στέφανος ' ὁσοι γουν ἱερεω, ἄλλος ἄλλο εἶναι ' λέγουσι 781 καὶ ουδὲ περὶ τῆς υλης αὐτῆς ὁμολογουσιν, ἀλz οἱ ριὲν

173쪽

εἰ δὲ καὶ μάλιστα γνώριμον γένοιτο, ἄρ φιάλη ἀπόλοιτο χρυοῆ, καὶ συ παρὰ τῶ πρώτω ευροις φιάλην χρυσῆν, οὐδὲ Οὐτω παυσν διερευνώμενος τοὐς ἄλλους' ου γὰρ δηλόν που, εἰ αυτὴ ῆν ῆ του θεσs ῆ οὐκ οἱει πολλὰς

μή τι κἀν χορω παίζειν, hoc est: μή τί γεν χορου παιζειν. eodemque quo RΡ. Bubrium ni Io etiam ap. Lucian. in Anaehars. g 11 κἀν et oυ τί γε aibi respondent. coterum ab Herauanno dissensit otiam Schaeser ad Demosth. I p. 265. at cum Ruperiore ov τί ye, quod eat ,nedum', cave temere confundas soranulaui ἀλλ' οἴ τοί γε, quam in Luc. Conviv. g 4 cod. Gori. bene servavit. constanter enim dixisso videntur ἀλz οὐ τοί γε et ni attice αλλ' οἴσοι - γἐ non item ἀλλ' οἴ τί γε. nostro quidem I. ros prorsus est aptum

174쪽

θέντα nάντα εἰς μέσον νωταθίπια εἰκάζειν, Ο τι ποτε αυτῶν πρεποι ἄν θεiον κτῆμα οῖεσθαι. 39. καὶ γὰρ αυ το τὴν πολλὴν απορiαν παρεχόμενον τολο εστιν, διι εκαστος τῶν ἀποδυθησομένων εχει τι πάντως, ὁ

μεν σκυφον, ὁ δε φιάλην, ὁ δὲ στεφανον, καὶ ὁ μὲν ἐκ χαλκοὐ, ὁ δὲ ἐκ χρυσοθ, ὁ δὲ ἀργυρου εἰ δε ο ἔχει,

φον εIναι την ἀπολομένην φιάλην θῶμεν γὰρ φιάλην

ἀπολωλέναί . ῶς εἱ γε ἐπεγέγραατο τos θεου τὸ ὁ νομαῆ του ἀναθέντος, ηττον ἄν ἐκάμνομεν καὶ εὐρόντες την ἐπιγεγραμμέντ' ἐπεπαυμεδ ῶν ἀποδυοντες καὶ ἐνοχλουντες τους ἄλλους. οἶμαι δέ σε, ω ' μότιμε,

175쪽

μ-na Imuitur, inem antiquos hominea ad suam aetatis tru fert, velut in Timone ipsum Timonena. ita Euanoridas mi Pisantea poterit vixisse. diversiis tamen ab Luctaneo ille est Eoανορίδας ipse quoque Eleus isque Arato aequalis, qui est U. ΡΟ-la Num V, 94. sed nihil ab Luci eo differes Solano adsentie eum judico, qui de victoribus Olympi eis libellum scripssmi, auctore Pavianis VI, 8, 1: Eοανορίδε ει ολείου - γενομενος ει Ἐλλανοδικος nam Luciani quoquo Euandrides Elinis est ,hellanodica ). sed in Pausania Clarior monotimi loco fori se ductus inepto eorumn: Aνανδρίδε idebat,int sal in promus attice: Εὐανδρίδ, . immo moto libra ap. Pausani- Εὐανορίδε dorico poteratque etiam Luci anna dorice Εὐανορίδα seribere, sed poterat, non debet M. eadem enim nomina sunt dorice ham: Ei ἄνωρ, Euανορωαs et Ἀντάνωρ Ἀντανορίδας, attice autem h-: Eoaνδρος Εὐανδρίδης ει υντανδρος, Ἀντανδρίδος. θέαν μοι προκαταλαβὀκτοςl De Sinai. g 85 fin: μέμνησο - καὶ ἐμοὶ παρὰ σεαυτῶ θέαν καταλαμβάνειν. Aristides XLVI T. II p. 406 Dind: ῶσπερ θέαν προ-

176쪽

3 γεθος, ἐπιγεγραμμένοι' ἐγγράφεται-ερ δυο μὲν τὰ ἄλφα ἐν ἐκαπίρω, ἐς δίο δὲ το βητα. και ἐρ ἄλλους. δυο το γάμμιο, καὶ ἐξῆς κατὰ τὰ αὐτα, ῆν πλείουρ οἱ

ἀθλνταὶ ἄσι, δυο ἀει κληροι το αντο γράμμα NOUIl. προσελθὼν δὴ των αθλητῶν λαστος, Προσευξάμενος τῶ Λὼ καθεὶς την χεῖρα ἐς την κάλπιν ἀνασπῶ τῶν ὐρρων ἔνα καὶ ι τ' ἐκεῖνον ἔτερος, καὶ παρεστὼς μαστιγοφόρος ἐκάμω ἀνέχει αυτου Την χεiρα, οὐ παρέχων ἀναγνῶναι ο τι το γράμμα ἐστὶν ο ἀνέσπακεν.

άnάντων ρδη ἐχόντων, ὁ ἀλυτάρχρος, οἶμαι, ὴ τῶν

βῆτα τῶ τὸ βῆτα ὁμοίως, καὶ τους ἄλλους τοῖς ὁμο- γράμμοις κατὰ ταὐτά. ovτω μὲν, ῆν ἄρτιοι ἄσιν οἱ

ἔχοντες. προσευξάμενος τῶ Λιὶl Iovem prius precatur Olynlapium. olini enim nilail inmoris rei sine precibus sacrisus ineewtum est. vide JI. 174, Aristoph. Nub. v. 128, V p. 388, mi inop i. m. Ran. 873, Platonem in Timaso p. 27, C et B romanis vel T. Livium in fine Ρrassationis. ἀνέχει ΕGΗΩRIMV. ἀντέχει edd. veri. ἀλυτάρχηςJ ἀγιτάρχης O. ελχανοδίκων G. infra Us fg 4l et g 423 eadem res sino dubio tribuitur hellanodicis, quoi iam fidem singularem inulti laudariant post Hinrodotum II, 160, quem l. Valesionarius pli Ira eonlegit. ad lepraeter Hermotimi memoriam Philostratum semivivum licet l)Περὶ Γυμναστ. p. 76,15: 'mεAu ὁ κότινος ἄσυλος μένει κατὰ τ νἐκ παλαισυ δόξαν. etsi quum Elei cives una certarent, civibus suis haud ra m hellanodicas meatificatos esse quum per Re credibile est, tum intuenti tot numero Olauripi ordeas ex Elia oriundos. quam rem toti ut colaetiis De Philostr. περὶ Γομν. p. 80 sqq.ουκέτε Gm pro oὐκ ἔτι. οὐτω Η et v. οντα ς GG. ἄλφαl a G. Tv - ἀνεσπακότε Η et v. τον - ἀνεσπακότα G .

II, 1. 12

177쪽

εφεδρός ἐστιν, ην μη ἐπὶ πάντας ελθης και συζεύξης

Rhetor. Prneo. g 6 fin et multo saepius καὶ δῆ veluti De Mero. Cond. g 12, Arist. Vesp. v. 1224 alusque locis ap. Hariungum Do Particulis I p. 265 sq. , ubi quid finvitur, cum indicativo con iungi solent, quemadmodum hio est: περιιὼν δὴ επισκοπεῖς.πῶςJ πῶς συν α in Anglie. M in hac pagitia pereonae varie

178쪽

-τοὐς. Em. πῶς, ω A ise , τουτο νῆς; ATT. ἀδυνατον ἐστιν ευθυς ευρε, το γράμμο εκευο το δη- λοὐν τον ἔφεδρον, η το μὲν γράμμα ἰσως ἄν ευροις, ου μην εἰση γε εἰ ἐκεiνό ἐστιν ου γὰρ προείρηται ἔτι το κάππα η τὰ μυ η το ιμα ἐστὶ το χειροτονοὐν τον ἔφεδρον. ἀπ ἐπειδὰν τῶ ἄλφα ἐντυχης, ζητεω τον τολερον ἄλφα ἔχοντα, καὶ ευρὼν ἐκείνους μεν η συνμζευξας, ἐντυχὼν δ' αὐθις τῶ βῆτα τὰ ἔτερον βῆτα διου ἐστὶ ζητεῖς, τὰ αντίπαλον τῶ ευρεθέντι, καὶ ἐπὶ πάντων ομοίως, ἄχρι ἀν ἐκεiνός σοι περιλειφθῆ ὁ τὰ μόνον γράμμα ἔχων τὸ ἀνανταγώνιστον. 42. Em. τί δ' εἰ ἐκείνω πρώτω ῆ δευτέρω ἐντυχοις, τί ποιήσεις; ATA.Οὐενουν, ἀλλα ου ὁ 'Ελλανοδίκης, ἐθέλω εἰδέναι δ τι

κaὲ πράξεις. πότερον αυτiκα ἐρεῖς, οτι Ουτός ἐστιν ὁ

εφεδρος, ῆ δήσει ἐπὶ πάντας ἐν κυκλω ἐλθόντα ἰδεis, εἰ που αυτῶ γράμμα δμοιόν ἐστιν; ώς εἰ γε μ' τους πάντων κλήρους ἰδοις, οὐκ ἄν μάθοις τὰν ἔφεδρον.

179쪽

43. ATU. συ μεν γὰρ ἄρ ἐξηρ nάντων γραφομενων γραμμάτων εἰρηκας, οἰον πρώτου του ἄψα, δευτερουδε του βῆτα καὶ τῶν ἄλλω, καetα τὴν εάξιν, ἄχρι ἀνἐς δε αὐτῶν τελε- σν ὁ ἀριθμὸς τῶν ἀθλητῶν καὶ δέ μέ σοι Ῥλυμπίασιν οitτω γίγνεσθαι. τί δὲ, εἰ ἐξ-

180쪽

λόντες ἀτάκτως πέντε γράμματα απάντων, τo X καὶ το Σ καὶ το κ καὶ τὀ K και το Θ, τὰ μὲν αλλα τετταρα διπλῶ ἐπὶ τῶν κληρων των οκτὼ γράφοιμεν,τo M Z μόνον ἐπὶ του ἐνατου, ὁ δη καὶ δηλουν εμελλεν ημιν τον ἔφεδρον, τι ποιησεις πρῶτον ευρῶν τὸ Z; τῶ διαγνωση ἔφεδρον οντα τον ποντα αυτὰ, ην μη ἐπὶ πάντας ἐλθὼν ευρος ουδεν αυτῶ συμφωνο-ς ου γὰρ εἶχες ῶσπερ νυν τη τάξει αυτῶν τεκμαίρεσθαι. N. δυσαnόκραον τοὐτο ἐρωτας. R M. Am. Montirones vel Matthiae Gr. Gr. g 265 Ρ. 547. articulum autem tininere Iacobuius addi sit non intellecta scriptura O, quae lon

aliam rem si iscat, hanc dico: πάντως γραφομένων. Meo minime articulum O tuetur, Verum supra scriptum emi πάντων pro πάντως, antiqua lectione πάντων optime servata. του ἄλφα Η.του A vulgo et . omisso tamen τοῖ)GG. δε on1Η. του βητα

hyex. του Β ijsΗ) libri. libri καὶ κατὰ την τάξιν. at post καὶ non dubito quin aliquid desit. supplevi: καὶ τῶν ἄλλωνJ κατὰ την τάξιν. ἄχρι αν ἐς Jacobilius. ἄχρις αν ες v, sed ἄχρις ἐσ

Η. Zl ζ H. et mox K et καὶ τὸ ν ham oui G. scribe cum Belaero: τὸ χῖ καὶ τὁ σίγμα καὶ τὸ ζητα καὶ τὼ κάππα καὶ τὸ θητα. τὰ μεν ἄλλα EGEG. τὰ μἐν γὰρ ἄλλα edd. veit. errore petito e superioribus: - μεν γὰρ -. διπλὰ H. γράφοιμεν cum Solano Struvius L. L. p. 239. γράφωμεν ΗΩ et re ni E. γράφομεν ο et edd. vett. sortassia etiam C, cui nescio quam recte paullo post g 44 init. γράφομεν tribuitur. Optativo γράφοιμεν

11. l. se usum esae ipse i tatur Lucianua verbis eisdem mox repe

44. γράφοιμενl γράφομεν ο fortasse. vide tamen me adg 43 extr. τινὰς καὶ τινὰσ οντας καὶ π. ἐάσωμεν