Lucianus Samosatensis Franciscus Fritzschius recensuit

31쪽

Gutinuantur Sarnippo et v et Restania Bolino atque Eurial in

33쪽

infert fg 34: τὴν ἔφοδον ot g 36 Πέρσαι γάρ εἰσι quasi Alexander Maeodo scilicet fg 33: Ἀντίπατρον . atqui hoc commentum

34쪽

' Ελλάδος ἐζαοον, /ή με και διαπείρη τις οισι ὁ ἄθλιον λῶν ἐς τὰ γυμνὰ περι Σουσα ῆ Βάκτρα ηγουμενόν σοι τῆς φάλαγγος. M. ἀNοωράσκεις, ω Λυκῆνε, τον κατάλογον δειλὰς ων. ὁ δε η νόμος ἀποτετμῆσθαι 270τον κεφαλὴν, εἰ τις λιπὼν φαίνοιeto etὴν τάξιν. ἀλrεπει κατὰ τον Εὐφράτην ἐδη ἐσμεν και ὁ ποταμὸς

εζευκται και κατόπιν ὁπόσα διεληλίθαμεν α σφαλῶς εχει, καὶ πάντα υπαρχοι κατεχουσιν υπ εμοs ἐκώστω ἔθνει

necesso est cum hiello Parthico cohaereat, quod Romani ipsoque L. Veriis Augustus quatuor annis st62-165 Ρ. Ch.) vere gessemini. sed haec nectite post veriun l)ellum fingi potuerunt, qlio Parthi sunt devicti, nequo bello ipso flagrante, no Manippi persona L. Vcruna linlusisse videretur. ininio huncce dialogum Lucianus scripsit bello Parthico tinniinento, id est uiit a. 161 alit suinin tuu a. 160. nani itastibiis Clit,itolino ita Marco c. 8 et Frontono in loco Diutilo p. 205 cd. Nahi.) jani sub Pio Darare Vologesus coeperat, qliod bellum Marci denatim ac Veri temporc in lixit. ita fieri potest, ut Lucianus anni a. 160 Priwvulerit res clini Partho gerendas instare: citio temΡore Romani adhuc videbantur Pariliis licitum inlaturi esse. ut paullo post citium Aui lius Cornelianus Syriae praesectus Rigae so mandasset, cORcti Sunt villuni inlatum defendero. φῖλαJ φίλα A. επι της ἐλλάδος ἔασον ΑΩ, ἔασον επὶ τῆς Ἐλλάδος Φ, lemma scitolii et v. μή με καὶ cavo 'mutus, cui Lucianus alibi scribit: μὴ και hoc ordino. Οι-ωΩ- ego olim, οἰσθον Φ, δωτω A et v. ις τὰ γυμνὰJoστῶ γυμνὰ Ω. περὶ 2bῖσα ῆ Βάκτρα Φ ct v, περι σοῖσα καὶ

νόμος δέ, velut Alexis rep. Athen. IV p. 161, d: θύειν νὀμος. hinc ex Apollodoro Τerentius Phorin. I, 2, 75: ,lex eri, ut nil hiant' sed articulo otium Euripides utitur Iphig. A. v. 733: οὐχ ὁ νόμος ουτος. itaque forsitan in vulmia acquiescere liceat supra k 28: ὁ ν ὀμος τῆς εὐχης, ον Τιμὀλαος εθζκε, φήσας -. ἀπο

translatum est. ἴπαρχοι AG et v, 7ππαρχοι Φ. ἐπεισαχθόν-

35쪽

ἐπεισαχθίντες, οι δε καὶ ἀπίασι την Φοινίκην ρμὶν ἐν

37쪽

nauci habendae, in his colu ruturae G nori, Belini, Guyeti, Jacobsi Appendice ad Pors. Advers. p. 302ὶ, G. Hormanni, quam sciens taceo, G. Dindota in ed. quidem Parisina, sed nuper Bulcher uirudine secutira est). Imelior fortassis est, quam memoria non teneo, Halimiana Lecu. Aeschyl. I p. 28. conjectum est etiam sive ab imo ipso olim sive ab alio quopiam: vμην- υκ οναρ ἀποφαι νεοθαι τον γνωμvν recte ad sententiam, ni lex linceret Oas vν καὶ μῆ ἄναρ-. quonio lo auteni hio l. tam foedo letu mitus fuerit, nunc deniunt claro docet lectio in G, partini etiam interpunctio in A. quum enim post νήφειν ΩΨ MILV proxima καὶ - τον I MIIN ob homoeoteleuton in contextu omissa et in

40쪽

39. AT . πέπαυσο ω Σάμιππε ' καιρος γαρ σὲ μὲν νενικηκότα τηλικαDeta μάχην ἐν Βαβυλῶνι ευωχελ

Λα. παρὰ πολυ, ὼ θαυμασιώταtε βασιλέων, λιπο- νάπερα καὶ βιαιοτερα τῶν Ἀδειμάν που, παρ' ὁσον ηἐMiνος μεν ἐτρύνα διτάλαντα χρvsu ἐκπώματα προπλνων τοὶς συμπλαις, συ δὲ καὶ ἐτnsάσκου μονομαχῶν καὶ ε δεδίεις καὶ ἐν ρόν τι ρ νυκτωρ καὶ /ιεθ' ημέραν ου ριόνον γάρ σοι τα Παρα τῶν πολεμίων φοβερὰ ην,

Quaesit. L. p. 396 ἐ τι pro vδv conjeceram probante Jacobuio. hodie malui expungere, ut ortii in ex inferioribus. ἰς in et v, εἰς Λ solus. 39. libri sotiam AΩΦ) σε δν μέν. corroxi σἐ μἐν in Quaesu. L. p. 396. - επινικιαὶ alibi LiIcianus cr i utitur: τἀπινίκια. ἐκστάδιος Dcdo et fortassis G, ἐκστάδιος e M. novitiae et lap, εξστάδιος A . et scum expositione Se σταδίωνὶ Ieiunia scholii, ἐξστάδιος Φ. ultimae lectiones sorinam adludunt minus atticam ἐξαστάδιος. sed atticum sκστάδιος, quod cod. Ox. tuetur, jure probatum est Bellicero et i V. L. p. 249ὶ Cobeto. ita Ph nichiis in Epit. p. 412 auimim esse docet ἔκπλεθρον potius ciamuἐξάπλεθροι . pleriquo eritici ut quam vocent Graecia non novit ἐκ- στάδιος scriberent, mori sunt mala computationo Solani ad h. l. et supra ad g 16. liuo erroro ducti et h. l. ἐκστάδιος reaecerunt et g 35 nis l. illud τριάκοι τά που σταδίota malo interpretati sunt et g 46 pessimani conjectura ni Ivelateni Mitrii tuo: δέκα σταδί-ομ comprobariint. quum eni in XL stadiis ab ucto Piraeeus distet, Solano jussim unicuique voventium non pena vBriani dona stadiaiasignata sunt at si jam XVI stadia ante illud colloquilini emensi emni, sequitur reliqua filiam stadia XXIV et in linum quemque Rinicoriun, qui erant quatuor, sena stadia competiro. σοι η ἀρχῆl σε η ἀρχθ M. Oπερ αν ἐθέλv v, οπερ εὰν ἐθέληΩΦ, οπερ εὰν θέλη A. ἀντῆσθαι δοκῶl ἡττῆσθαι δοκῶ Φ. παρὰ πολυ Jacobilius pro παραπολώ. βιαιότερα τῶν Ἀδειμάν-τovi βεβαιότερα τῶν ἀδημάντου Φ. παρόσον Α. διτάλανταlδιὰ τάλαντα Φ. χρύσεα libri. χρυσῶ recte Cobetus V. L. P. 202. προτεινόμενος -, προτείνων Φ et v, qua scriptura confisi Gesnee qui veriit ,propinans' et Cobotus V. L. p. 202 optime emendarunt: προπίνων. quanquam hi duumviri eo loco uti debebant, ad quem ilio uuice respicitur, g 23 fiu: εἰ δέ τινι προ-