Lucianus Samosatensis Franciscus Fritzschius recensuit

41쪽

ἀλλα και ἐπιβουλαὶ μυρίαι καὶ φθόνος παρὰ των συνόντων καὶ μisoρ καὶ κολακεία, φίλος δὲ οὐδεὶς ἀλλὰ πρὸς το δέος ἁπαντες η gi ou etην ἐλαίδα εὐνοιακουντες εἶναι. ἀπόλαυσις μέν γε οὐδὲ οναρ τῶν

ὴ δίων, ἀλλα δόξα μόνον καὶ πορφυρὶς χρυσῶ Ποικίλζ

καὶ ταινία λωκη περὶ τῶ μετώπω καὶ δορυνόροι Προὶ - όντες ' τα δ' ἀλλα κάματος αφόρητος καὶ ἀηδία Πολλήν. καὶ η χρηματίζειν δεῖ τοὶς παρὰ τῶν πολεμiων ηκουσιν η δικάζειν η καταπέμπειν τOQ ὐπηκόοις επιτάγματα, καὶ ητοι ἀφέσtηκέ τι εννος η ἐπελαυνουσέ τινες τῶν ἔξω τηρ ἀρχῆe. δεδιέναι Ουν δεi πάντα καὶ υφορῶσθαι, καὶ ὐλως τα ὀ πάντων μῶλλον η ὐπὸ σεαυτου ευδαιμονίζεσθαι. 40. καὶ γὰρ αν καὶ τόδε πῶς οὐ ταπεινὸν, ἔτι καὶ νοσεω τὰ ὁμοια et oie ἰδιώταιρ καὶ ὁ πυρετὸς Ου διαρογνώσκει σε βασιλέα ὁντα οὐδ' ὁ θάνατορ δέδιε

Xenophontis, Polybii verba qui ipsi quoque εκπώματα

στηκεν Φ. τι ἐθνος Α et v, τοι ἔθνος 12Φ. v ἐπελαυνουσί Φot v, v επελαυνωσι ἰῆν ἐπελαυνωσι G. τῶν Φ sed haec orti Aia. 40. libri καὶ γαρ ουν καὶ τόδε, vitio nato e superioribus his: δεδιέναι οὐν δεῖ -. pro isto ooν ego cio residui. plane Ra καὶ

γαρ αν καὶ τo Acriptum est in D. D. XX, 8, Pro Imagin. li Teodemquo modo quum alii tum Demostiaenes, qui saepius habet καὶ γαρ αν τοντο - vido Quaesit. L. p. 32 . couser Ciceronia Quintum Fratroin III, 4ὶ ,Simul Diluid' atque Lucretianum,H quoque , quod Lachmannus sad Lucret. VI, 145 p. 357 male explicat: ,quin etiam . immo ubi ad alia transitur, ubi alio modores demonstratur, tum domum latins dicondhun est ,Id quoquo et graeco: καὶ γὰρ αυ καὶ τόδε. o πυρετός Φ- , o om m. δ αγιγνώσκει v, διαγινώσκει DΑΩΦ. οὐδ' ὁ AGO, οὐδἐ ov. ὁπόταν Ω set v, ὁπότε ἄν ΑΦ. ἀνασπαστορ Diudoinus

42쪽

μενος ἐν τῆ ἀγέλη τῶν νεκρῶν, χῶμα υψζλὸν υπὲρ γης καὶ στήλην μακρὰν ῆ πι ραμὶδα ευγραμμον τας γωνίας

ἀπολιποῦν, ἐκπρόθεσμα και ἀνεπαίσθητα φιλοτιμῆμπια εἰκόνες δε ἐκεiναι καὶ νεὼ, οῖς ἀνιωῆσιν αἱ πόλεις θεραnευουσαι, καὶ τὰ μέγα ὀνομα φ πάντα κατ ολίγονυπορρεὶ καὶ ἄπεισιν αμελούμενα. ῆν δὲ καὶ ὐτι μάλιστα ἐπι πλεiστον παραμiνς, τίς δει ἀπόλαυσις ἀναισθήτω

αὐτῶ γενομένως ὁρῆς οiα μὲν ετι ζῶν ἐξεις πράγματα δεδιὼς καὶ φροντQων καὶ κάμνων, οἱα δὲ καὶ μοὰ την ἀπαλλαγὴν εσται; 41. ἀλλ' ῆδη σὸν αἰτεω, ω Tιμόλαε, καὶ ὁπως υπερβαλῆ τούτους, ῶσπερ εἰκὸς ἄνδρα συνοὀνκαι πράγμασι χρῆσθαι εἰδότα. IV. σκόπει Ουν, ω κiνε, εἰ τι ἐπιλήψιμον ευξομαι καὶ δ τι ἄν ευθsναί τις δυνηθείη. χρυσὸν μὲν ουν καὶ θησαυρο - καὶ

πράγμασιν Φ. rρῆσθαι libri omnes, etiam A, cui male imputatur χρῆσθαι. σκόπει ΟυνJ libri σκόπει γουν. εὐθυναιJ libri εὐ- αι. ἀρχῆς εἰκότως διέβαλες Belther omine. ἀρχῆς α ει-

43쪽

ὁnόσουρ ῶν ἐθέλω καὶ ἄπασαν θυραν προσιόντι μοι ἀνοίγεσθαι χαλωμένου τοὐ κλείθρου καὶ του μοχλοθ276 ἀφαιρουμίνου, ταὐetα ἀμφότερα εiς δατυλιος δυνάσθω. 43. τὰ δὲ μέγιστον, ἄUος τις εστω ἐπὶ πῶσιν ὁ ηδιστος, ὀνρ ἐράσμιον εἶναί με περιθέμενον παισὶ τοUῶραίοις καὶ ἀγυναιξὶ καὶ δήμοις ἄλοις, καὶ μηδένα εἶναι ἀνέραστον, δrω μη ποθεινότατος ἐγὼ καὶ ἀνὰ στόμα

44쪽

ἀναρτῶν ἐαυτὰς και τα μειράκια ἐπιμεμηνέναι μοι καὶευδαίμονα εἶναι δοκεIν, εἰ τινα καὶ μόνον προσβλέψαιμι αυτῶν, εἰ δ' υπερορώην, κἀκεIνα ὐπὸ λύπης ἀπολλυ- σθω ' καὶ ὁλωρ υπὲρ τὸν Γάκινθον η Παν η Φάωνατον πιον εἶναι με. 44. καὶ ταντα πάντα εχειν /ι

ολιγοχρόνιον ὁντα μηδὲ κατὰ μέτρον ζῶντα τῆς ἀνθρωπίνης βιοτῆς, ἀλλ' ετη χιλια νέον ἐκ νέου γιγνόμενον διαβιῶναι, διροι τὰ ἐπτακαίδεκα ετη ἀεὶ ἀποδυόμενοντο γῆρας ῶσπερ οι οφεις. ουδεν γὰρ ἐνδεήσει ταυταεχοντι ' πάντα γὰρ ἐμὰ ψν αν τὰ τῶν ἄλλων, ἐς ὁσον ἀνοίγειν τε τὰς θίρας ἐδυνάμι ν καὶ κοιμίζειν τους φυλακας και ἀθεατος εἶναι εἰσιών. εἰ δέ τι ἐν 'μαω

αλος ἐπιπετόμενος ἀπέλαυον απάντων ἐς κόρον. καὶ

ἐπει γρυψ υπόπτερον θηρίον ῆ φοiνιξ ὀρνεον ἐν γν&Dἀθέατον τοῖς ἄλλοις, ἐγὼ δὲ καὶ ' τούτο ἐώρων ἄν, καὶ τὰρ πηγὰς δὲ τὰς μίλου μόνος ἀν ῆπιστάμην, καὶ

aio. quod simum potius ad haec verba Oτιν - ανὰ στόμα spectare ridetur, quae eo x Ω docet alicubi olim excidisse ideoque su plenda fuisse. conser aurem Pro Lapsu in Sal. g 6: το γνωριμώ

τατον ρκεῖνο καὶ πάσι δια στόματος. επιμεμηνέναιJ ἐπιμεμῆναι Ω. ε,αι om n. εἴ τινα καὶ μόνονj confer indem verba in D. Mori. IX, 2: μακάριος ην αυτῶν οντινα ἄν καὶ μόνον προσέ-

46쪽

κινειν ἄκρφ τῶ δακτυλω δυνάμενον, επέραστον πῶσι, καὶ ταὐτα φαλακρον οντα και την ρiνα σιμόν. ἀτὰρ

ειπέ μοι και τόδε, τi δο ποτε ουχ εiς δακτυλιος ἄπα-α ταυτα δυναταί σοι, ἀλλα τοσουτους περιημμενος βαδιῆ την αριστερὰν πεφορτισμένος κατὰ δάκτυλον ενα; μαλ- λον δε πιπερπαίει ὁ ἀριθμος, και δεήσει και την δεξιὰν

συνεπιλαβεῖν. καίτοι ενὰς του ἀναγκαιοτάzoυ προσδε ῖς περιθέμενόν σε Παυσει μωραίνοντα την πολλὴν ταυ-

Φ et V, Oiον δὴ ΑΩ. libri αναστρέφασιι , uno cor figente Se gero, qui verissime restituit: ἀναστρέφας. ογιείας Jacobilius

45. υπερέπτηςJ υπερόπτης Π. γέρονταὶ ,non ergo a Juniore Luciano hoc scriptum est; aequales enim esse, cita colloquuntur, Omnia suadent . Solanus. immo ab juniore Luciano hunc di lo in comminum esse supra deInonsuavi. nam solus ubique Timolaus ut senex loquitur, non item Lycinus neque Adinamtus neque vero Samippus, qui Alexandri instar ori em terrariana subacturiis est. ergo non on1nes mii colloquuntur sunt aequales. δυνάμενονJ δυναμενης Φ. ἐπέραστοι ὶ επέρατον Ω. τόδε Ω et V, τάδε ΑΦ. τοσουτους Π et v, τοσουτοις ΑΦ. κατὰ δάκτυλον Φ et v, κατὰ δακτυλιον .. συνεπιλαβειν ΑΩΦ et v, συνεπιβαλειν ἀναγκαιοτάτουὶ αναγκαίου G. προσδει δο

Ους pro ός a) edd. vett. πρὸς διὸς DΑΩΦ. σε om G solus. ἀποξυσαςl recto audicat Henasteriti ius ad Liiciu11. p. 26 ed. min., Homericivm γῆρας ἀποξυσας Il. 446, nostro obversatum se. addit autem Vir summus, potuisse ab Luciano etiam ἀπομυξας scribi idque sumi ab Platone De Rep. I p. 343 A: κορυ- ζωντα περιορ. καὶ οὐκ ἀπομίττει δεόμενοι , sed mutandi nec sitatem esse nullana. item h. l. ἀποξύσας, quod in libria est omnibus tacito tuetur etiam Ruhnicenius ad Timaei Lex. a. κορυζῶν

47쪽

μάθωμεν οἱα αἰτήσεις ανεπίληπτα καὶ ἀνέγἀ τα ὁ συκοφαντῶν τους ἄλλους. ATM ἀλλ' ου δέομαι επῆς ἐγώ. ηκομεν γαρ ηδη προς το Λίπυλον, .... καὶ ὁ 279 βέλτιστος ουτοσὶ Σουμιππος ' ἀμφι Βαβυλῶνα μονομαχῶν καὶ - , A Tιμόλαε, ἀριστῶν μεν ἐν Συρία, δειπνῶν δὲ ἐνγταλiα καὶ τoie ἐμοὶ ἐπιβάλλουσι σταδίοις κατεχρῆσασθε καλῶς ποιosντες. ἄλλως τε Ουκ ἀν δεξαίμην πλουτήσας ἐπ' ὀλίγον υπηνέμιόν τινα πλοsτον ἀνιῶσθαι μει ὀλίγον φὼην την μῆραν ἐσθίων, οἱαυμεω πείσεσθε, ἐπειδὰν ὴ ευδαιμονία μὲν ωμIν καὶ ὁ

βάντες ἀπο τῶν θ σαυρῶν τε καὶ διαδημάτων, ἄσπερ ἐξ ηδωτου ονε -oe ἀνεγρόμενοι, ανόμοια τα ἐπὶ Εῆς οἰκίας εὐρίσκητε ῶσπερ οἱ τοὐς βασδεω υποκρινε ιανοι

--- - - - -- .

-. post Bίπολον sima posui lacunae. exciderant haec fero: καὶ ὁ Ἀδειμαντος σαυρους ἀνορύττωνὶ καὶ ὁ βέλτιστος οὐτοσὶ a. quod supplementum ex si 20 init. repetivi. eodem modo Adimanti vota Samippi a ung antur insim g 46 med: καταβάντες ἀπο τῶν θησαυρῶν τε καὶ διαδημάτων et g 46 sn: ακτι πάντων θησαυρῶν καὶ Βαβυλῶνος αὐτης. μῶν ἐν . eis vulgo recte, μἐν συρια AGO. ἐμοιJ Oolas. επιβάλλοvσι σταδίοις ΑΩΦabelua ut in Quaesit. L. p. 400 oori erant; επιβάλχουσι καὶ σταδίοις v, de quo Wetatenius et M. Solanus valde eminant. sex verbis on1issis continuat D : μ ολίγον φιλον. ἀνιῶσθαι-, ανια ναι Φ et v. sin D haec desunt, ut modo dictum est).μἀζαν Iacobilius pro μάζαν. πεισεσθε μετ ὀλίγον, επειδὰν Φ ot v, πείσεσθε, επειδὰν ΑΩ- alteriitro enim I. μετ

49쪽

Hunc Malomim ab ipso Lileiano et eo juvene scriptum esse inter caeteros recto convenit: seu C. F. Eanrius Pollux et Luc. p. 23) itenuive J. Belcher Nioinuin alius csso scriptoris Opus ineptes sit',icati sunt. Luctantini prilisquani Epicureus evruleret aliquamdiu hiisi e Inatoni cuin nitidis coiistat argii mentis. veluti XXV annos natuη liliilosophitin senpin audiei ai s Hemi otii n. g 24 πρεσβίτοι, ἀνδρὸς κουσαὶ griteculii scilicet ii quo Allieuis: ciueuisitissa Mispicor Taurum, Herodis Attici praeeeptorem. philosophum Platonicum ido quo v. Clintonena Fast. Rom. II p. 276 sq. , quem etiam A. Gellius N. A. II, 2 et XVII, 8) aiulivit Atlaenis. aliquanto post Lueianiis Minae visum sit Nigrinum, quocum Athenis Nigrin. g 3 et g 17 notitiam contraxerat. quod ad ipsunt Niso inum adtinet, plures tum Minuo fueriint ,Nigrini et Avidi gentis et Pontiao et vel o Doni itiae, ex qlia gento praeter IIadriani insidiatorem alitia suit , Λομίτιος Νιγρῖ, oς . Galentina XIII p. 1021 e l. Κulin. quorimi ne unuη quidem philosophus filisso dicitur, nedum clamas philosoplius, id quod saepe Lucianus testatur, ut

g 2: Νιγρινον τον Πλατωνικον φιλόσοφον. et quntia Lucianus ne Romam quidem nonsinatim adseri e usquam aligus sit, ecquiu credat

Nis pnnum Romani ita, virum et nobilem et secundunt g 26 divitent pati minisse, ut Lucianus Syrus si is a livenis sub ipsius Ni ni nomino Romani urbem palam inrideret niKximeque detestaretur 3 immo philosoplius invidiam veritus ipso nomine go hic adpellari noluit, idem tamen adeo claro se describi passus est,

ut quum ex aliis robus tum o salso nomin Νιγρῖνος verum DO

50쪽

ἐπώ δὲ μόνην σοι δηλωσαι την ἐ/ιην γνώμην ε θέλω, ὁπως τε νυν εχω και ὁτι μη παρἐπιος εῖλημμαι Πρῖς τῶν σῶν λόγων, ἀποτευγοιμ ἄν εἰκότως και τὸ του

Θουκυδίδου λέγοντος, μι η ἀμαθία μὲν θρασεῖς, οκνη- ρους δε etὀ λελογισμένον απεργάζεται. δῆλον γὰρ ἄρονχ η ἀμαθία μοι μόνη τῆς τοιαυτης τόλμης, αλλὰ καὶ

Inen certo perlueeret. neque enim dubito, quin is qui moro illoriini temporum hic transnominatus et dictus est, revera fuerit' - λβῖνος, Platonicius pliilosoplius, Vir Liiciano aequalis docto-minaque juvenum patroniis, tui quein f Ἀλβῖνον τοῖ IIλατ υνικος

χάριν) etiam Galenus juvenis lihrum dederat iI p. 38 Chari. si vo XIX p. 16 Κ. . nempe et uostri dialom psemioni minus et vertas Albinus ab nugis Neoplatonicorum non minus longe quam i Lucianus abhormiit. mutila tamen est et saepe mendosa quaesaetateni tulit limus Albini-εὰ τους Γχάτωνος διαλόγους , quae quum ab Fabricio in B. Gr. II p. 42 e l. pr. primum e litae ei. recusa est ab F. Hachero in situ. IV diali. Platonis fiam silao 178M p. 12o sqq., ubi p. 126 Fischer eundem Albinum ostendit etiam , Περὶ τῆς τάξεως των βίβλων του Πλάτωνος κrimisso. hunc Rutem Albinuin acqualem sero fuisse Galeno sid est etiam Liiciano) iam Fabricius l. l. recte jussicavit. alii tum platonici jani ad ineptias Neoplatoni corrum semper illas Luciano invisas propendebant, in his non soluim L. Apulejug Madaurensis sed etiam Alcinous, ciuem Albino nostro antiquiorem paullo sui oFabricio placebat. etiam Alcinoi ,do Platone' libellium post alios Flacher edidit; I. l. s. M Mi i , qui platonicus in o. 15 p. 1053jam ,περὶ τῶν δαιμὀνιον disseruit, ut neoplatonicum laciloas Mosens. Platonicus autem, qui in C meri Aneed. Paris. IV p. 196, 9 ελκῖνος dieitur, aut omnino non aut svnuniun in 'oέλκίνους mutari debet, certo non cum Craniero inἈλβῖνος. deniquo quunt Lucianus aperto de nobili minio viro hic loquatur, tenendum est omnes fere illorum temporiun ,Αlbinos quamvis diversamina gentium nobili loco natos fuisse, ut vel o ,scriptoridiis

historiae Augustas' euivis facile patebit.