Aeschyli Agamemnon ex fide codicum edidit, scholia subiecit, commentario instruxit I. A. C. van Heusde

171쪽

quod unius diei spatium non excedit. Utrumque h. l. convenit.

δηλοῖ γὰρ και τὼ καλον καὶ τὰ κακὰν ἐκ τῆς προς θηκης τοὐἐπιφερομένου. Qua tamen adiectione non opus esse patet; scite enim excubitor eodem voc. vs. 18 et 24 in sortuna dispari utitur. Cl. 299. 25. ι of ἰου. Ita scribendum. Suid. τὰ ἰοὐ επὶ χαρὰς πε- ρεσπὰ ται. u. t Oύ' σχετλιαστικον ἐπίρρημα ἀντὶ τos oῖμοι, φευ καὶ ἰου ἰου σχετλ. όμοιως ἐπίρρημα. CL 1122. Ch. 879. Soph. Oed. C. 220. Plat. Rep. IV. 432β καὶ ἐγὼ κατιδών ,οὐ ἰούε ἐπον. Exclamationem H. malu posuit ante A non videns, excubitorem, qui innio Deos oraverat liberationem laborum, exauditis precibus non tam dilari quam grato animo salutare iaν λαμπτῆρα νυκτος, mox vero exhilarescentem planeque quantumlhoc gaudium esset sentientem, in ios ἰos erumpere. 26. σημ. Ρers. 479. Εum. 45. Praesens multo magis convenit liliaritate abrepto quam lat. σημανῶ. Cs Bernh. 'Viss. Synt.

p. 370. Toρῶ ,' σημ. non est, ut Pr. 605 τορῶς τέκμηρον,

σαφῶς ἀγγέλλειν, signis vel verbis indicare, sed σαφῶς, ἀκριβῶς προς τώσσειν Il. I, 289, 296ὶ, klaar beduiden.

172쪽

Segens uelaen dieaevi Paelelytane en gegenitaen. 30. άγγ. πρ. Os ad v. 10, II 30. Euna. 995. Pers. 786.3I. φρ. χορ. Eur. Phoen. 797 προχορε thiil smale Sch. pN, χορεύεις . Respicitur modo memorata χοροστασία, ubi excubitor praesulem se fore iactat. Quin iam ipsum ea dicentem in lecto prae laetitia tripudiare coepisse, indieatur similiter desinentibus χορεύσομαι - θησομαι. Quod ne sortuitum dicas; nam ut lite laetitiae, ita tristitiae expriuiendae causst in Soph. Ai. 807 sq.Cs Oed. R. li 0 sq.32. ευ. π. Ambigue dictum videri, nemo propius spectans negabit. Construi potest ευ πεσοντα, cui respondet us 33 βα- λούσης cs Eur. El. Il0l. Med. 52. Sch. ad Ag. 33. θήσομαι defenditur exeniplis Med. 532, 572. Or. 610. Troad. 287, quae cff. cuui Phoen. 855, Plat. Alc. II, Ibi' οἰωνὼν τίθεμαι, Ι .egg.

173쪽

ευτυχίαν καλῶς θέσθαι expl. ἐπαινετῶς διοικῆσαι cl. 59,4.

I l. II, 382. Hes. Opp. 23. Soph. El. 1439. Oed. R. 633. Fr. 53 4 et

locum tractans Hemst. I tuo. I, p. 486 monet, εti θέσθαι etiam valere 3olerter deat iis curare, simul memorans Ag. 32, ubi in verbis πέσ. θ. nescio quam audactimam figuram videt, a quam castigata Sophoclis maiestas sibi nunqualia permisisset.'Quae verba eius H. male ad us. 33 applicat, quo non pertinent. Cf. Valch. ad Eur. Hipp. 708 p. 210 sq. Baech. 49. - Mentio τῆς κυβείας facit sane ut videatur prior constructio vera esse, quam Sch. intellexit, explicans oικειῶσθαι rea dominorum mihi eommodato, in meum commodum vertam, lucro mihi apponam, unde Lalant. dea murea Gluet will k4 ati meinem GlMI Uurfgnae n. Sed idem excubitor consulio obscurus esse voluit et, iocum simulans, serius esse et gravis. Itaque non reiicienda est versio eoli 3am dominorum fortunam restituam: naui ευ θέσθαι

174쪽

164. κενὰς s. κi sop). Ludi nomen ή πλειστοβολίνδα victor o πλειστοβολος, qui βασιλευς dicebatur ut qui τρεῖς κύβους ieceratoνος. Eust. ad Od. I, 234 αστειως μηρου ἐνταὐθα ει ποντος τὼ ἐτέρως ε βαλοντο θ εοἱ ηγ. οὐκ εὐ κατὰ τὼ ' τρις ῖξ βαλούσης τῆς Αιὰς q. ρ υ κ τ ω ρ ί α ς. Patet, excubitori in inentem venisse - neque invito poeta - veteras illius proverbii, quod in re in praesentetra accommodat. Cf. Il. X, 5l5 ου δ' ἀλαοσκοπί ν εiχ' ἀργυρ. 'Aπολλων XIII, 10. Od. VIII. 285 . At licet ceteros Deos subinde alea saltat, tamen Iovi constans sor- tu Iia: αἰεὶ γὰρ ευ πίπτουσιν οἱ Λιὰς κtηοι cs ad 95l et Horatii in Iove et Furio lusus Sat. II, 5, 4 I. φρ. Seli. ad Arist. Αv. II 60 φρυκτωρίαι ' αι τῶν πύργων φυλακαί ' παρὰ τὼν φρυκτον καὶ τὼ ωρεωειν. Plura Bl.

ε κληθ' δἐ τὀ νομισμα τοτε η γλαυξ, τῶν προτέρων δι- δραχμων οντων, επiσημον τε βουν ἐχοντων. Cf. Plui. Thes. 25. - Βρομικὴ γλωσσα dicebatur ῆ διατρέχουσα πανταχου καὶ διαγγέλλουσα. In Behh. Anecd. p. 35 additur: ἐπὶ τῶν ὐα

Cursanti tali linguae gobo δίδραχμονὶ ἀφωνίας tanquam σφραγιοῦ Τlieogn. 19. 859 U. Lucian. Epigr. in Anth. Pal. X, 62ὶ in1 ponebatur, qui firmiter insistens iminobilem praestaret. Aesch. autem et Stratiis sap. Hes. βοθς ἐμβαίνη μέγας , βουν μέγαν laudantes, invns silentii praemium notaro voluisse putandi

175쪽

καὶ ἐναντιοtsμενος' ἀντεγκαλῶν, ἀντιλέγων ' ab Hes. αντίπαλος, ἐχθρὴς, ἐναντίος. Menelaus, qui cum Ulysse legatus Troiam prosectus fuerat Il. III, 20 5 sq. recte Priami ἀντέδ. μέγας dieitur. Cf. Bernia. p. 43 I. 43. δ ιδ θ. Eum. 626. Pind. Ρ. IV, I 23 θεοπομποι τιμαί. CLIl. I, 279. Π, 197. XVII, 25Ι. Σκῆπτρα ct θρονοι iuriguntur v. c. Oed. C. 425 449, 1351: cs. Ai. 25I, 390 960. In Suppl. 372

66. - χ. Tιμῆς ἔμμορος passim; ita h. l. dici potuerat τιμῆς ἔμμορον ζεῖ γος 'Aτρ. , sed auxit poeta vim adiectivi scribens οχυρὴν, in quo ut in liveoil et iσχυρος ab εχειν, ισχειν) inest

176쪽

possidendi notio; cs. ἐγκρατηρ. Ιtiuiue explicari potest τιμῆς διορδοτου κτήσει ισχυρόν. Nobilo par Atridarum robur suum debetat honori reto a Iove sis concesso. CL σύγκροτον ζευγος ap. Lur. AmIr. 494. Atridariam κλεινὰν ζυγὰν id. laudat Hel. 392. ut in Phoen. 328 Eteocles et Polrn. απην' dicuntur. 46. τῆς δ' . Non litus Argolicum, ut Eur. El. 1, sed Graeeiam intelliin, indicatur us. 394: cl. 108.47. ηρ. Pers. 795. Suppl. 3. Sch. Thuc. VII. 26 addiρως εκ τῆς , ιγίνης' τὰ ἱστία δηλονori. Eur. Iph. T. I 8 ναθοῦ αφορ- μιση χθονος. De verbis αἴρειν ei: ἀφιέναι in re nautica os Lugac Lecu. Att. p. 127 sq.ἀρ. Hes. αρωγη ' βοήθεια. Ἀρωγὴς et αρωγῆ vocabula iuris; es. Ιl. XVIII, 502. XXIII. 574. Arist. Ran. I 296. Εust. p. II 58 αρωγοί' δικηγοροι. - Στολ. χιλ. cs Iph. T. 141.10. Iph. A. 174. Andri I 06. Or. 352. Rhes. 262ὶ dicitur στρατιῶτις αρωγὴ Menelai, qui Priami ἀντ ἱδ ικος errat. Frustra H.

negans verta per appositionem addita esse, vertit: e aereunt ad militare praeridium.

48. θυμ. 208, 302. Sept. 873, 918 εκ φρε ὼς. Pers. 372. Εur. Med. 108. Il. IX. 343. X, 10. XXIII, 595.

177쪽

σ τρ. I l. XVI, 792. Pt 881. Sen. Cons. ad Marc. 7, 2 avra eum atridore magno inanea nidoa tarmum emunt. 52. π x. Lur. Iph. T. 289. Lucr. VI, 743. Virg. Aen. Ι, 304. VI. 19. Ovid. Met. V. 558. 53. δεμν. Hes. δεμνιοτήρη μ' ἐγκοιτον, τὰ δέμνια τη- ροθνrα. Est subst. uti πιννοτηρηρ - Ου . Praeterea adiective ponitur I 357 . ibique est λεχήρης, κλινήρης. Recte K. monet. Hes. altero loco verba Aeschyli sie explicare ac si legeretur: πονον όρταλίχων δεμνιοτήρων. Triplex autem est loci explicatio; H. cubiliprema eura pudiorum stabor quem parentes pullis in.cubando sustinuerunt). Multo melius Kl. πονον Ηρτ. explicat ἀρταλίχους, comparans Eur. H. s. I 039 ῶς τις δονις ἄπτερον καταστένων ὐδῖνα τέκνων, ubi non tantum άδὶς τέκν. refert πονον ὁρτ. sed etiaua ἄπτερος et δεμν. conveniunt. Tertiam et veram praestat versio St.: laborem eirea pullos in observandis nidia, emendatius K. operam nidiluam tuentem nidum) pullorum: Dana: die Nevisitende Arbeli tim Se unge de te Brut). Ut Dein . in Arist. p. 637 τὀν υπἐρ τῆς νίκης ἐνεγκεῖν πονον dixit, ita recte solvemus Toν υπερ του τηρεῖν τὰ δέμνια τῶν ἀρτ. πονον ὀλεσ. - 'o πιννοτήρης dicitur etiam πιννοφύλαξ

ad L. IX, 322 όρνίθων τὰ ἐν ὀφει ῆδη ὀντα νεοττοὶ, κατὰ δέ τινας όρταλιχοι. Id. ad Od. IX, 222 resert, Arist. Byg. dixisse

178쪽

εμβρυα τινα καὶ ἀρτιγενη φακαλα καλεῖσθαι και ορταλίχους cs Soph. D. 63). Ael. N. Anim. VII, 47 τὰ πρὀσφατα ορνίθια καλουσι νεοττους καὶ όρταλίχους. Cs Theoc sup.-I6 . Sunt lotur ἀρτώλιχοι τέκνα παρος πετ. γεν. sup. 49 . 55. υπ. Qui sequuntur tres Dii para et suo quisque iure impiuin lacinus poterant vindicare. Quum raptores άγρδται Ηes. ἄγροικοι θηρευται) dicantur, sos ad 49), P a n e m et Apol sine in metuere debebant; utrique enim eo nomen Hes. G γρεχ ς' ο Πὰν παρὰ Ῥθηναίοις. Aesch. D. 212 H.

Pnaeterea aves rapaces, quales oι αγυπιοὶ, Phoebo curae erant,

quippe οἰωνοί praeserti in Iovi, quippe aquilae species habiti. Sed es 57 μ ετ. Non sussiciunt quae Muli. II, p. 295 ad h. l. dicit: getis ala Meuhereae4er, Pan ala gelat vermiror dommon cs Sch. ad Eur. Med. 1172ὶ, a pollon ala Sira oιι. - Τπατοι optimo iure Dii dicuntur, qui potestate antecellant

τοῖς υπώτοις λεχέων, qui succubuerunt violentiae. 56. Οἰ εο ν. 805, 860. Bl. recte explicat γδον υπ' o ωνῶν

57. μετ. Scholiastae construunt γδον μετοίκων , sed dissentiunt in explicando. Alter intelligit roον αἰγ. t/πiρ τῶν μετοικισθέντων νεοσσῶν ut Auratus 7νεκα τῶν μετοίκωνὶ, alterroον αἰγ. μετοικων i. e. ἐνοίκων S. ἐνοικοt ντων τοὐς tiφ. τοπους. I l. XVI, 429 πέτρη ἐφ' ε)φηλῆ). Hoc verum est, sed in μετοίκων erratiam. Τῶνδε μετ . pendere ab 'Eρινυν vidit De P., magis perspicuam et erus nam hanc constructioncm esseratus sel. OLII, I 35. XI, 280. XVII, 675. I l. XXI, 112. Soph.Ant. 1075. Oed. R. 4I7 μητρος τε καὶ πατnὼς - δεινὼπους 'Aeci . Eur. Phoen. 624. Med. 1386 αλλὰ σ' Ἀρινὐς ολέσειε τέκνων φονία τε Λίκ ). At simplicior non erat propterea reiicienda . sed simul tenenda. Eximie autem de h. l. meruit Selineid. osten-

179쪽

dens, μετοίκους dici τοὐς αἰγυπιους, qui confugerint ad Deoriam superonam tutelam. Itaque Dii sunt vπατοι , sunt vero etiam προστατα ι, clientibus suis prospicientes eorumque causam agentes. Sententia: mittit Deus aliquis violatoribus Furiam. quae sero poenas poscens Soph. Ani . I 074) praesidio tutos vul-lures vindicet. Intelliftur, quam pulchre α γυπίους, όρταλ. et δέμπια variaverit tribus istis μετοίκων, παίδων, λεχέων. 59. παρ. τὴν δίκην ' cs. 7Il. Sunt oἱ αγροται. 60. δ κρ. Fr. 8 Η. 262 A. κρείττονας τοὐς ῆρωας λέγουσιν - και οι θεοὶ δέ. Pr. 90 I. Bur. Iph. A. 596. Ρlat. Soph.216 . Symp. 1884. Tim. 77 φ. Rep. I, 339'. Sch. Eur. Hee. 60 3κρεισσων ' δ καλλίων καὶ δ επικρατέσυρος. Ipse Zεi e Il. VIII, 3I υπατος κρειοντων dicitur, nusquam vero Ot κρείσ-oων κατ' ἐξοχήν. Ergo causa debet esse cur h. l. dicatur. Quam si quis in eo quaerat, quod opponatur Atridis, maxime τῶ με ἁλω Priami αντιδίκω, lassitur. An vero Zενς oppollitur Apollini et Pani, quibuscum v πώτου nomine iunctus fuerat, ita ut nunc distinguatur ab iis, quippe superior eι ξένιος; Ita

Propterea maxime videtur 4 κρείσσων vocari.

180쪽

Η. 453 Α.). Ρrrimum memorantur certamina palaestrae. quae genua et crura exercent, tum quae braelia et manus. Us Il. IX, 339.66. γουν. Genitivos non esse absolutos, sed pendere a παλ'.

recte vidit Seliuig. Cis. Pr. 32, 396. Pers. 93l. Εur. Iph. T. 333. Vectum paueri ae proprium; es Spanti. ad h. l. Arg.Phoen. ins ad va. 80J. I l. V. 309. Herod. IV, 152 κολοσσοίς τοισι δο δενασι ερηρειωμένους. Milites stando et gradiendo sessi in genu procumbunt. Oft. Virg. Aen. XII, 927. Curt. VI, 1. Sen.Εp. 66, 47. de Prov. II, 5.

πονεῖσθαι.

πρ. Tim. Lex. προτέλ α' αἱ πρό των γἁμων τελούμεναι θυσίαι καὶ δωρεαί. Euri Iph. A. 718. Harpoc. προτ. τὰ προτου τελεσθῆναι τι τῶν εις τὰ θεῖον ἀναφερομένων γινομενα

α διδομενα. Behh. Anecd. p. 293 προτ. τὰ θt ματα τὰ προουδήποτε πρώγματος θυεμενα. Cie. de Or. II, 80, 325 prolusio Samnitum, qui vibrant hastas ante pumani, quibus in pugnando nihil utuntur. Ct. 78 316. Recte autem Schsita non velitationes, primos concursus, primordia pugnae, sed universe proelia, quae praecesseriant expugnationem Troiae, intellexit.

라틴어 텍스트