Aeschyli Agamemnon ex fide codicum edidit, scholia subiecit, commentario instruxit I. A. C. van Heusde

발행: 1864년

분량: 463페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

eTοι,' Tobτο σαφέστερον ' υμνείω Παιὰνα μέγαν θεὰν Ἀπολ-

λωνα . Trach. 210 sqq. Arist. V. 869 ιήδε Παιὰν SQ. ώρ ἐπὶ κακῶν λύσει τὴν παιὰν α υμνον Δδουσιν). Apoll. Rh. II, 700 , 712 νύμφαι ἰηδε κεκληγυῖαι ἔνθεν δὴ τοδε καλὴν ἐφυμνιον επλετο Φοιμω. Cl. H. in Apoll. 500. Aesch. D. 184, 271 Η.105, 145 A. Serv. Aen. X, 737 : Paeana carmen esse victoriae Aeschylus docet, qin il ideo Apollini dicatum est, quia malorum avertendorum potens est.' Raque Apollo invocatur h. l. a Ferruncus deus, αποτροπαιος. - Αἴλινον et iηίον sibi opposita esse docuit Muli. Dor. II, p. 298.139. ἀντ . 'Gπλοια eum esse possit tempore νηνέμου γαλήνης, altera eius causa, a vI ventorum adversorum prosecta, notari h. l. de tat. Cf. Eur. Iph. A. 88, 13 23 sq.χρ. εχεν. i. e. μακρὰν χρονον κατεχοὐσας τὰς ναυς. CLI76. Nonn. Dionys. XIII, II 4 αήτης ἄφοφα μαστίζων ἐχε νηῖδος ἁκρα γαλήνης. Anth. Ρal. VI, 27, 5 ἄγκυραν ἐχεννιδα. I 40. τεύξη. II 38. Recte gl. αν Aeυμι. Est enim a τεύχεσθαι. Hes. τευξομέ νη. ποιήσουσα. Il. I, 467. II, 430.

XIX, 208. m. X, 182. XII, 307. XX, 390.

XV, 402 σπεύσομαι παθητικῶς λεχθέν δῆλον δ' ὁτισπεύσω ἐστὶ τι κοινὴν . Medium consulto Calchas in his verbis =οσκ. θυομ. τε Φη, σπευδ. videtur adhibuisse.έτ. Hes. ετερον αλλον καὶ αλλοῖον f ῖν των δυοῖν,ῆ ἀριστερον, νέον, δεύτερον. H. l. aλλην δευτέρανὶ καὶ ἀριστεμν' alienam et male auspicatum sacrificium. Prius suerat aquilarum I 2s). ἄνομ. Εur. Herc. l. 13l6 λέκτρα - ων ουδεὶς νδμος. Cum ἀνομος Saepe coniungitur ωμος, ἄγριος. Plui. I, p. 489 ἁν τέ τις παρέχων ἐστίασιν, ἄψπερ θυσίαν ἄγευστον, αυτὼς ἀπέχηται. Cl. 119, 1501, 1410.

202쪽

τεκτον' ανωδυνίας. Herod. VII, I 58 νεῖκος συνῆπτο. Oppon. νεικέων λυτηρ Sept. 941. Cum τέκτων cs. βυσσοδομεύειν, υφαίνειν, φυτεύειν, quae pariter Murate ilicundiur. Tέκτονα σύμφ.

et 674ὶ est oικείαν ἰδίαν) μητέρα νεικ. Crruentae caedes et i inuiolationes propriae et comatae erant Pelopidarum domui, et

maximarum contentionum causae.

δἐ τὰ οπισθορμητος. Os ἄψορρος. II. III, 33. Apoll. Rh. II, 576. Sept. 79 I dicitiar καμψίπους Ἀρινύς, Eur. El. 1155 παλίρρους δέκα. GL 320 ἐγρήγορον.

203쪽

ον γὰρ δεν τὰ θεῖα κρυπτον των θεῶν μὰ θοις αν, ουδ' εἰπών τ' επεξελλις σκοπῶν.I5I. εἰ - . De P. leg. ει τὰ μὰ ταν pro εἰ τοδε μ. vel εῖ γεμ. . . Aur. le . ματας ex Sch. της ματαιοτοτος). Μώταν Sclinet d. explicat de iusta sollicitudine, quae evanescat in animo Iovem colenti&; II. de ea, cuius causam non idoneam esse videat Chorus. Ut ut versas τὰ μώταν, nihil proficis. Nemo vidit,

204쪽

verbis εἰ - novam inchoari sententia in in F. Λιος. εώ -); quo laetum iit προς εικασαι temere verterent coniectand , cusetando araequi. Totius sententiae, ellain a Grotio male intellectae, ordo, parenthesi interruptus, hic est: Zενς μὴ νοοῦ ο ιδεκαὶ λέγειν δε ναται, εἰ - ετη τε μως sed in Iovis maiestate defixus chorus, non absoluta sententia, memorat tantu in alios,

qui e rerum natura sublati nesciant. Egrespe locus illustratur Soph. D. 524 θνητὸν δi gisσιν χρὴ θνηιὰ φρονεῖν, τοντο κατειδοτας, ῶς οt κ ἔστιν πλὴν Λ ι ὀ ς οε δεὶς των μελλον - των ταμίας ὁ τι χρὴ τετελέσθαι. CL Pr. 9I2 sq.απὼ - βαλ. Ps. Anac. Od. 39. 5 απυρίπτονται μέριμναι ἐς Ελικτtfπους ἀηταρ. I l. XXII, 43. Euni. 361.

205쪽

FS. 69.

155. 3ς - . 'O Κρονος - cs Eum. 641. Pr. 201 sqq. Paus. VIII . 2,2 μονον καὶ Λία ἐν τῶ ἀγῶνι τῶ 'Oλυμπικῶπαλαῖσαι λέγοντες. τρ. Zεὐς, 4 νέος ταγος μακαρων Pr. 95 . ον οὐπω τις ειδε νικώμενον Sept. 5I4ὶ ita ilicitur, quia ter deinceps vicerat Ovρανον, μονον, Γίγαντας. Suid. τριαχθῆναι λέγουσιν οἱ παλαιστρικοὶ αντὶ του τρὶς πεσεῖν, η τρὶς τροχα- σαντα νικηθῆναι, στὰδιον, δίαυλον, δολιχον. Hes. ἀπο- τρ εα ξα ι' τρεῖς πληγὰς δοθναι. Poll. III, 30 ἐπὶ πεντ4θλουτ4 νικῆσαι ἀποτριώξαι λέγουσιν. Sen. de benefio. V, 3, 1. Πιαπτῆρ ισι - s. ep4edruo, qui victorem aggreditur sessum inteyr, et ἀποτρικει αντον, ut Sch. iiii, ἐπὶ ἐλπίδι τῆς νίκης, i. e. victoriam speratain et eripit Lob. Agl. I. 354). Os ins341, τρίτος σωτῆρ Cli. 1071. Eum. 759 sq. Suppl. 26. Loci Mntentia: Iupuer, quisquis tandem est, ei ira Iovia nomine eum iuual appellari, ais eum appello. non Moena quod ei Gmmulam omHa perpende , praeter Aria: num uero fi Eritudinis onua uere sitireὶ Mikere oporieas, neque is gus olim polena fuit, furit randa aestuans audineis, quidquam diseria, quippe) vias defunetua, nee qui potiea ortua eri, eerti quis k-m asseras. Ergo solus Iupiter novit. - Litamine, at non minus perspicue . τυχ. Soph. Phil. 719 παιδδς υπαντήσας Sch. τυχώνὶ . Clint. 98b. 156. n e . Hea. προφρονέως ' προθύμως. ἐπεν. I ea. ἐπινίκιον νικητήριον ' βασιλέως σύμβολον. Id. νικητήριον ἔπαθλον νίκαθρον Photius νίκαστρονὶ ἔπαθλον, ἐπινίκιον. Arist. Rq. I 250. Sch. ad Loci. II73 ἐπινίκια τοτε μιν ευωχίαν νίκης τινὀς ἔνεκα ποιουμένην σημαίνει, τοτε δὲ ἁσματα καὶ ἀδὰς ἐπινικίους, αῖ σὐν λύρ βδεσθαι ειῶθεσαν. Propterea h. l. interpretes ἐπιν. μέλη, δνατα intelligynt, v. c. Schivg: Iovem ivictorem carminibus

207쪽

Εp. 5,25 inpsielia asiadena praecordia3 pasore 3Omnoa auferam. 161. μν' σ. I99. Eum. 938. H. admon uor malorum', haeret tamen, πὼν. μνοσ. Sitne angor excitans vel reci)rdationem peccatorum vel coitationem poenarum, an an or ex recordatione

62. δέ π of aeilieri. Ρr. 82I Sch. 7σco; . Plat. Pliae Ir. 270'. χαρ. 532, 850. Sept. 625. Eur. Alc. 1071. . Sotades apud Stob. tit. 22, 26 αν δε σωφρονῆς, τουτο θεῶν δῶρον ν πὰρ χει. I 63. δέ. Licet riseις βίαιος vere dici possit malia illa divina vel beneficiu in non oblatum ut recusari possit, sed impositu in cui frustra resistas, lanaen βίαια προψ τὼ βίαιον 125 legendum esse et v. l. βιαίως et vf. antistr. Inonet. CL Suppl. 818, .su p. 87 περίπ. Eur. Tr. 821 ἄβρὰ βαίνειν ut Me l. 830βαίνονrες ἄβρῶς. Pariler βέβαια εitri χεῖν. H. vertit per vim

208쪽

ssi orarum pondera Da erintvmqua bona proferre sis. Nune nam contra, modo valido Robore snia quael et in MAnna Hebal, mauo faetus Nullas audet toltare voeea: Tum qui lapis erevit M illo,

fere rapies munere coeli. Namque tit 8apiat mortale genu/Munit Supersim reae ipae vram, Parumque noeti pariterpsa Meel. Haeret memora sub mense malum Tune quoque mulcet e ni membra loponSaepe et elemena monet impia Cura deorum Pιι νι stolida Resident eoeli aerariu atinis.164. τιθ'. Post digressionem reditur ad us. I 44. Sequuntur

209쪽

κωμη Γαναγραίων λιμην δ' ἐστὶ πεντηκοντα πλοιοις A ' εἰκὼς τὴν ναύσrαθμον των Ἀλλη νων ἐν τῶ μεγαλω υπαρξαι λιμένι.

210쪽

nulli ciecerunt. Hes. παλίσκιος' σttσκιος, σκοτεινος, ζοφῶ-

κατὰ μικρὴν τη ἐργασία ξαινομένων. Cl. Αl. III, 1 53 4 χλα- μῖς ποκος ην τὼ πρῶτον in s. I 324ὶ' εiτα ε ξανθη, κροκη τε

SEARCH

MENU NAVIGATION