장음표시 사용
31쪽
ερωφ. quae non recte, quum ab illa abstimulum esse dicitis 3 Nam si into illa ouae recte dictantur, patet, a rei, ciceivio abstinendum esse: sin vero sit inter ea qtiar non recte, satet conandum esse ut reine
37. Tum excandescens Cliaricles, Quoniam, inquit,i Moras hoc Sociales, oesicinnus tibi quidlim intellectu facilius, coena juvenibus
non omnino colloqui. Et Somites, Itaque ne sit ambiguum, ait, an aliud ficiam quam prae
scalptura sit; definita milii, ad
uot usque annos existimandum ut, homines esse Iuvenes. Tum Charicles, inousque, ait, senat ribus esse non licet, tanquam nondum prudentibus: nec tu coemiis colloqu or, qui Juniores tri-36. Ne tunc quidem, inquit, siquid emam ego, quia minor triginta annis ven iit, qxiranti vendat, interroga, λ Ea vero quaerere licet, ait Charicles: sed soles tu, crates,inter Nare, mscias quomodo se habeant pluri
32쪽
vel ubi sit Critias 3 Hujusmodi vero licet respondeas, ait Clia
37. Critias autem, Ua iis abstinendum tibi est, Socrates, inquit, niminima sutoribus, &fibris,&aerariis artificibus. Etenim arbitror illos jam confici obtusos loqtiacitate tua. Ergo, subjecit Socrates, ab iis etiam abstinendum, quae consequuntur, a jullitia, pictaici. & caeteris rebus,otne Justae sunt. Prosecto, ait charicles, etiam a bubulcis: quod nisi feceris, cave ne & ipse vaccas pauciores reddas. 38. Hinc autem constat, re nunciato ad ipses sermone de vaccis, eos Socrati succensuisse. Vis itaque cima Socrate consuetudo Herit Critiae, de quom do alter ad altenim se habuerit dictum est. Dixerim equidem, non posse ullum hominem ab ullo institui, qui non placeat. Critias autem & Alcibiades, versi, tantur
33쪽
tantiu illi quidem ciam Socrate, Qui eis non placebat,quamliu cum illo versatiantur; verum ita ut statim ab initio civitati praeesse. Nam quo tempore SO-ciaci tamiliares erant, non Cinna lus disserere conatrantur potius, linirn qui rempubliciun imprimis
o. Pirasitum est enim, Alci' biseena, priusquam viginti iratus esset annos, cum Pericle tutoresio, civitatis praeside, de legibus talia dissertiisse: i. Mi Paicies, ' ilicito mi-
hi, possisne me, qtud lex sit, d cereρ Omnino, inquit Pericles. Et Alcibiades: Ergo me per
Deos hoc doceto: quoniam ego laudari quosdam au sens quod leσum osservantes sint, arbitror non merito laude hac iurarari hominem, qui, quid lex sit, igno
a. Tu vero, mi Alcibi des, rem non dissicilem flamitas, ait Poricles, qui cognoscere cupias, quid ilex sit Etenim omnes hae leges sunt, quas in unum conveniens & con uens vul
34쪽
ἀνα-s iis consis sit, declarans,qixe facienda sint, quae non . Utrum aUtein ea faciunda sit eriliat, quae, naiunt, an quae mala y Prosecto bona, mi adolescens, ait Pericles,
3. Jatri si non vulgi is, scit uti
paticoruna in dominacia fit, pauci qui lana congressi, quid faciundum iri, conscripseritat, ea quid sunt ponania, inquit, quaecunque pars eaqu:elbarimam in republica potentiam obtinet, habita de iis quae' agenda sint consultatione scripsi rit, lex appellantur. Si ergo tyrannus etiam civitate pontus, quae civibus agenda sint, perscripserit, num & ea lex sitnt Θ Nimirum, ait, ouaecunq; tyrannus imperans perscribit, ea quoque lex appellantur. . Quia autem, inquit, vis est,&legum eversio, mi Pericles 3 an non quum fortior imbecilliorem non persuadendo, sed vini inese do, quodcunque sibi videatur, secere cael git y Ita mihi videtur, ait Pericles. Ergo quae nq; tyrrannus
non persualis civibus perscribit, atq; ut illi sectant, cogit, nonne legum sunt eversioZid uiam videtur,
35쪽
inquit Pericles: nam id retracto, nitarum legem esse, quaeritnque tyrannus suis non persuasis scriAt. I, inae vero pauci, multitudine non persuasi, sta rerum p tientes sal ount, num vim esse, vel non, dicemus p Tum Pericles, Videntur,inquit, illa omnia,quaecim e non per madendo quis c Sitiquem facere, sive scribat m, non, vis potius csse, quam lex.quaecunque pleri univerasis superior qui lociipletes sunt, non tarsuadendo scribit, via enim poti qiuna lex. 6. Tum dixit Pericles: Nos etiam, mi Alcibiades, quum isthac aetate essemus, peracres in hujus- natali rebus eramus. Nam & meditatum usmodi & argurabamur, qtialia ria mihi nunc ni di iri videris. Subjecit Alcibi des, Utinam, mi Pericles, id temporis techini e sena versiatus, quum teipsum in his rebus supe
7. Ubi primum igitur se hi superiores esse arbitrabantur illis qui rempublicam gerebant, non Iam ad Socratem amplius accedebant,
36쪽
quod is coner uin eis Mint placeret: &si acce rent, reprehendi se propes ea in quibus D a- hiant, graviter in ebant) seu rei p. iues via capes Iellant quae una causa fuerat, quamobrem ad Sin ratem armesserant. 8. Crim autem, & Chaereptaon, & Ctu ei crates, & Slminias, & Grurs, & Plioedo, & alii plerique Socrati semiliares ei ant, qui cum eo conversabantur, non ut Oratores vel causidici nt:
ses ut in viros pro is & honestos evadcines, ta domo, & d mesticis, & propinquis, & amicis, civitateque ac ovinus suis quam optime uti possint. oriun quido
nemo neq; dum iunior es Iet,nmile senior, maliqu:cipiam vel commisit, vel commisisse cispatiis fuit. 9. At enim Socrates,inquit ac iamr, patres contemnere doc bat, dum perii illideret, se semiliaressitos patri0us sapientiores effintsemina; atqtie etiam diceret,lege per misitim elle it aliquis 'em comvictum amentiae devinciat, hoc ar-Tumento uses, ' lixi imperitiorem
37쪽
νεοes C. Inno umo Maates, eurri nore apud lanuliares ipsen essent, qui imperitiae cinti quenquam lis essem: dicebat enim, propinquos et, merito & inum vinciem nec illis esk usui, quiculam si v cum putabat a b iis qui quod lenidine latrararent, nec illis, mir se ignoraret, scirent: ade re nam de re in iussicio a tur; sed iri penumero propter hiusiavis, qui lem pridisesse molicos, his ve- id impcinna di rat ab inlinia, ro quotquot patrocinari Erciat. Ispiciebat: ac furios, quidem, a. Addetrat etiam de amicis vinciri cum suo & amicorum e- eum dicere, nihil em conaminmolumento, puritat; insacra vena si benevoli sint, nisi possint Gillorum quae sciri opineteret, naeri- tiam proelesse. Eos quo ae stamio debere ab iis discere, qui scirem. di aere Sociat em dignos hono ms I. At Sin rates, truluit accus, hiis esse, qui quae deceant stitor, non tauin ut patres, scii cae- ant, & oratioω missint expliter etiam cognatos parvo in Lo' re: ii propaer i in periumendo Numidiu
38쪽
3uvenibus sis sapientissimum esse, ac ad efficiundi ina alios sapientesimaxime idoneum, sic affectos erga se reddidis te familiares suos, ut nesti aquam apini cos alii cujusquam csidiat pretii, C in Socrate comparati. 3o Ego vero memini eum de patribus, de propinquis caeteris,&cie amicis haec cicere; ac praeter haec, quamobrem posteacitum migraverit antina, in qua sola est prudentia, homines etiam maxima necessitudine conjuncti corpus qiramprimum elatum e conspectu adserant.
s . Dicebat etiam quemlibet, dum in vivis est, de corpore suo, quini omnium maritate diligit, quicquid otiosum &inutile sit,tuna per se tollere, tum aliis tollendum praebere. Nam homines ipsi1 suos ungues,capillos,callos tollunt; eos denaque medicis cum molestiis ac doloribus arnputarulos deurendoseqqeprae t,eaq; de causa putat ipsis etiam se mercedem debere solvere. Saliva quoque, quam possunt longissime,ab ore exspuunt quini dum ore continetur, non sol si nihil pro sit, sed multo magis euam noceat.
39쪽
ss. Haec i uir ilicebat, non celeberrimis ea quae essent pessia quidem docens, patrem vivum se- ma, cisque testimoniis utentem, peliendum esse, ac seipsum in fru- docere iamiliares sinu, ut facin sta concidendum ; scit demon- rosi essent ac tyrannici: Hesiodi strans,qi Od quid inistens, inglo- quidem illud, cat ouisque quam prudentissimus Ot/μ sev probrum, sunt nuta fieri ac utilissilinus: ut sive a mire :quis, seu astatae, seu alio quopiam Hoc illum sic exponcre, quasi nonorari velit, non idcirco negli- Poeta ni illo jubeat ab opere, nec gens sit quod propinquum secre- ingusto, nec turpi abstinere,cat, sed conetur, ut illis prosit, quaestias gratia, haec quoque fa-a honorari cupiat. Cere. 6. Praeterea dicebat accita- 7. At enim Socrates Murnior, illum sistigentem de Poetu fatactur, ex usu hominis eise ac honum
40쪽
οι,γnuna, nTotiosum esse; contraque, otiolum esse, noxiii in &malum: & operari, , num; inciari, malum : quosciinque boni qtiid secere videret, cos operari dicebat, ac bonos esse operarios ; qui vero talis luderent, vel aliud qui 1 iam pravi damnosique a rent, os otiosos appellabat. Qua sententia recte se habet id, Otia sent probrum, sunt nulla negotia probrum. 2. Illud etiam Homeri clic hat acculator eum tapenumeroproterre, quod Ulysis,
Si regem, egregiumve viren proderit utam, Adsit is, ct versu sic hunc cist-Di bat amreis: O felis, tibi non ignavi more timendum eis;
invenerit inquam, Hum sceptro ferit, o verbis non lenisvi urget: Tu vero, tacem, O Te meliori-- ores Praebe: