Athenaei deipnosophistae Lib. XIII XV, summaria et indices

71쪽

66 κάντων δικαστον καθ' ἔνα δεξιουμένη μετὰ ακρυων διέσωσε την ψυχην μολις.51. ἴστε νοτι καὶ Θημάδης ὁ ἐπωρ ἐξ αυλητρίδος ταίρας ἐπαιδοποιήσατο Θημέαν ον φρυαττόμε- νόν ποτε ἐπὶ του βηματος πεστόμιοεν περείδης εἰπων ὐ σιωπησει, μειράκιον, μεῖζον της μητρὸς

ἔχων - φύσημα; καὶ Βίων δ' ὁ Βορυσθενίτης φιλόσοφος ταίρας η υἱος υλυμπίας Λακαινης, ως φησι Νικίας ὁ Νικαευς εν ταῖς των φιλοσόφων

i δοχαῖς Σοφοκλῆς δ' - αροδιοποιὸς ηδη γέρων νηράσθη Θεωρίδος της ἐταίρας. μειω- ουν τηρουφροδίτην γίκλωί μευ ευρομένου, κουροτρόφε, δει δὲ

γυναῖκα

i, τηνδε νέων μὲι ἀναίνεοθαι φιλοτητα καὶ εὐνην, ' ἐπιτερπέσθω πολιοκροτάφοισι γέρουσιν, ων ἰσχυς μὲν ὀπτημβλυνται θυμος δὲ μενοι -

ταυτα μεν ἐστιν ἐκ των εἰς πιμηρον ναφερομένων. της δε Θεωρίθος μνημονεύει λέγων ν τινι στασίμω

ν οντως φίλη γαρ η Θεωρίς. επὶ δὲ δυσμαῖς ων του βίου, - φησιν Uγανδρος, ' χίππην πάπησε τηροεταιραν καὶ του βίου κληρονόμον κατέλὶπεν. οτε δὲ γηραιω οντι τω Σοφοκλεῖ συνην φωρχίππη, ο πρύτερος αυτης ἐγστης Σμικρίνης ἐρωτώμενος υπότινος α τί πράττει Ἀρχίππη, χαριέντως ἔφη -περ αἱ γλ - κες ἐπὶ τάφω κάθηται 62 ἀλλα μην καὶ 1σοκράτης ο των ρητόρων αἰδη-μωέστατος Μετάνειραν εἶχεν ἐρωμένη. παγκάλφ6ως Λυσίας στορεῖ ἐν ταῖς ἐπιστολαῖς. ημοσθένεικ δ ἐν τω κατὰ Νεαίρας την Μετάνειραν του Λυσίου φησὶν ερωμένην εἶναι ἔπτητο δὲ καὶ ὁ Λυσίας --

γέεις της ἐμίρας, ης ἔγραψεν ἐγκώμι- έφαλος ὁ

72쪽

67ρητωρ καθάπερ καὶ ωλκιδάμας ὁ Ελαῖτης ὁ Γοργίου μαθητὴς ἔγραφε καὶ αυτὸς ἐγκωμον μίδος της λαψας δὲ - ταλυμ υσίας ἐν τω κατὰ Φιλωνιδου βιαιων, εἰ γνησιος ὁ λόγος, ἐρωμένην φησὶ γενέσθαι Φιλωνίδου, γράφων δε ἔστιν οὐ προνη ταίρα μὶς νομα, ης Ἀρχίας κύριος ἐστιν -υμέναιος ἐπιτηδειος. ο Φιλωνίδης δ' ἐρῆν τ*3ί' μνημονευε αυτῆς καὶ Αριστοφάνης τρο Γ ηρυ- τάδη μηποτε δὲ κἀν τω Πλουτ ἐν λέγει ἐρα δὲ Λαὶς - διὰ Φιλωνίδου 10

γραπτεο δε ιια, διαὶ ου Λαίς Ἐρμιππος ἐν φπερὶ Λοκμάτους προβαίνοντα φησι ηλικί τον γωκράτη ἀναλαβεῖν αγίσκαν τη. ἐταίραν εἰς την οἰκίαν ης καὶ γενέσθαι αυτω θυγάτριον μνημονευε δ αυτης Στράττις ἐν τούτοις οκαὶ την αγίσκαν τημ σοκρατους παλλακην ἰδεῖν με συκάζουσαν ευναίαν ἔτι,

καὶ Λυσίας δε εν φ κατὰ Λαιδος, εἰ γνησιος ὁ λόγος, μνημονεύει αντης, καταυγων καὶ δελας ταιρας, ἐν ο-ύτοις Φιλύρα γέ τοι ἐπαύσατο πορνευομένη καὶετι νέα ουσα καὶ Σκιων καιοππάφεσι καὶ Θεόκλεια καὶ - καὶ Λαγίσκα καὶ θεια καὶ ωριστοκλεια 63. Λημοσθενη δὲ τον ρητορα καὶ τεκνοποιὲῆσα 25σθαι ἐξ εταίρας χει λόγος αυτὸς γουν ν τω περὶ τοίου λόγω -γηπε τὰ τέκνα ἐπὶ το δικαστήρων, ἁ δι' ἐκείνων ἔλεονεξων, χωρὶς της μητρός, καίτοι ἔθος ἐχόντων των κρινομένων τας γυναῖκας i ἐπάγεσθαι ἀλλ' αἰδοῖ του ἐποίησε φεύγων την η'

73쪽

IPἐρασθεὶς μειρακίου κά δι αυτ παροινησας εἰς Νικόδημον ἐξεκοψεν αυτου τους φθαλμους παραδέ-

ωτα καὶ περνοψα καὶ περὶ νέους καὶ περὶ γυναγκας πολυτελής τοιγαρο- καὶ ὁ γραμματευς ποτ' αυτου εἶπε δ αν τις περὶ Λημοσθενους λεγειν 593δυναιτο τὰ γαρ ἐνιαυτρο μελετηθεντα ἐκείνφ μία. - μια νυκτὶ συνέχεεν αναλαβεῖν γουν καὶ εἰς

την οἰκίαν λεγεται τινα Κνωσίωνα μειρακίσκον καί

τοι γυναῖκαἔχωC ... καὶ αὐτην ἀγανακτη γασαν συγ- κο μῶσθαι τ' Κνωσίωνι.64 Μυρρίνην δὲ την Σαμίαν ταί- Θημητριος εἶχεν ὁ βασιλευς ο της διαδοχης τελευταῖος , καὶ ἐξωτου διαδηματος κοινωτον εἰχε της βασιλείας, ῶς φησι Νικόλαος ὁ αμασκηνός. Πτολεμαῖος τε Ο την ἐν 1 'μεσω διέπων φρουρὰν υἱὸς ων του Φιλαδελφου βασιλεως Εἰρήνην εἶχε την ταίραν, τις υπὸ Θρα- ναῶν ἐν ' Dp ἐπιβουλευομένου του Πτολεμαίου καὶ καταφυγόντος εἰς το της Αρτεμιδος ερον συγ-Y- έ γε , καὶ ἀποκτεινάνrων αυτον κείνων η ἰρονηαρ ἐχομένη των όπτρων τῶν θυρῶν του ἱερου ἐν ἐρραινε το λαῖματος, δε βωμοῖς, ως καὶ αὐτην,-- έσφαξαν. ανάην δὲ την Λεοντίου της ἐπικουρείου θυγατέρα ταιριζομενην καὶ αυτην Σωφρων εἶχεν ο ἐπι της μέσου, δι ην αυτος ἐσώθη ἐπιβουλευόμενος eta, Oαοδίκης, η δὲ κατεκρημνίσθη , ς γράφει --λcmχος διὰ της δωδεκατης τάδε λέγων η πάρεδρος της Λαοδίκης σανάη πιστευομένη, αυτῆς - παντα, Λεοντώ δ' ὁσα της με πιικούρου του ψικουσχολασάσπ θυγάτηρ Σώφρονος δε γεγονυῖα πρότε

δ' ον ερωμενη , παρακολουθουσα διότι ἀποκτεῖναι

φρονι μηνύουσα φ ἐπιμυλην λει συλλαβῶν καὶ

74쪽

παεντησαπο εἰς σκέψιν, καὶ συγχωρησάσης νυκτο εφυγεν εἰς Ἐφεσον μαθουσα θνη Λαοδίκη ποιη-ὐθὲν - της ανάης κατεκρημνισε την ανθρωπον,-δὲν τῶν προγεγενημενων φιλανθρωπιον ἐπὶ νουν βαλλομένη την η Λανάην φασίν, ς ισθετο τον ἐπηρτημενον αυτηὶ κίνδυνον, ἀνακρινομενην υπο δίκης ουδ' ἀποκρίσεως αυτην ἀξιῶσαι αὐγομενην τε επι τον κρημνον εἰπεῖν - δικαίως οἱ πολλοὶ καπαφρονουσι του θείου, τε ἐγὼ μὲν τον γενέ- ομενόν μοι ανδρα σώσασα τοιαυτην χάριτα παρὰ τουδαιμονίου λαμβάνω, Λαοδίκη δὲ τον Μι- ἀποκτείνασα τηλικαυτης τιμης ἀξιουται. ὁ δ αυτος Φυλαρ- χος καὶ πεοὶ Μύστας ἱστορεῖ ἐν τ τεσσαρεσκαιδεκάτy-τως Μύστα Σελεύκου του βασιλέως ἐρωμένη ην, οητις υπο Γαλατῶν Σελευκου νικηθέντος καὶ μόλις ἐκτης φυγη διασωθέντος αυτ μεταμφιεσαμεν την βασιλικην ἐσθητα καὶ ἀναλαβουσα θεραπαινίδος της τυχουσης, συλληφθεῖσα ἀπηχθη μετὰ Λων αλλων αἰχμαλώτων, καὶ πραθεῖσα μοίως ταῖς αυτης θερα- 20παινωιν λθεν εἰς Ῥόδον ἔνθα &κφήνασα αυτην

πιτὼ προσηγορευετο - φησι ἰυλλος ἐκαλεῖτο δὲ καὶ χαριτοβλειναρος Νικαρετ δε φεταίρα ἐρωμένη ην Στεφάνου του ρητορος, Λυσίου δε του σοφιωτου

Μετώειρα ησαν δὲ αὐτα μυλαι Κασίου του πιείου μετὰ καὶ ἄλλων έταιρῶν, Αντείας Στρατόλας Ἀριστοκλείας Φίλας Υσθμιάδος εαίρας η δὲ Νέαιρα ν Στρατοκλείδου ἐρωμένη καὶ Σενοκλείδου του ποιηr0V

75쪽

θυγατέρα ἐξέδοτο Φράστορι - Αἰγιαλεῖ, ως η γιΘημοσθένης ἐν π κατὰ Νεαίρας. .-ὶ περὶ Σινω- πης της ἐταίρας τάδε λέγει υρχίαν τον ἱεροφάντην 10 ἐξελεγχθέντα εν τω δικαστηρίω ς ἀσεβοῶντα καὶ θυοντα παρα τα πατρια τὰς θυσίας ἐκολάσαπι καὶαλλα τε κατηγορήθη αυτου καὶ οτι Σινώπη τη ταίρα

ἄλφοις ἐπὶ της ἐσχάρας της ἐν ρ αὐλρ λευσῖνι Ἀλπροσαρούη ἱερεῖον θυσειε, νομίμου --ς ἐν ταώτη, τλημέρα ἱερεῖα, θύειν, ἡδὲ ἐκείνου ουσης της θυσίας ἀλλα της ἱερείας '66. διαβόητος εταίρα γέγονε και η Μιλησία Πλαγγών ης περικαλλεστατης -- ηρά - τις νεανίσκος Κολοφώνιος Βακχίδα ἔχων ἐρωμένην την

α' Σαμίαν λόγους ουν προσενέγκαντος του νεανίσκου

κάλλος καὶ ποτρέψαι θέλουσα τον νεανίσκου του προς αυτην ἔρωτος,, αδύνατον ην,4τησε της συνουσιας μισθον τον Βακχίδος ορμον διαβόητον οντα.

et o M σφοδρῶς ἐρῶν ὴξίωσε την Βακχίδα μη περιιδεῖν

αυτον ἀπολλυμενον καὶ η Βακχὶς την ορμην κατι- δουσα του νεανίσκου ἔδωκε Πλαγγών τε το ζηλον

συνιδουσα τῆς Βακχίδος - μὲν ἀπέπεμψεν ἐκείνη, τω δὲ μίλησε. καὶ του λοιπορφίλαι ἐγένοντο, κοι-

ο νῶς περιεπουσαι τον ἐραστην ἐφ' οἷς Ιωνες αγασθέντες, ῶς φησι Μενέτωρ ἐν φ περὶ ἀναθημάτων,

76쪽

Πασιφίλαι ἐκάλεσαν την Πλαγγονα μαρτυρει δὲ καὶ ὐυρχίλοχος περ αυτῆς ἐν τούτοις συκῆ πετραίη πολλὰς βόσκουσα κορωνας, ευήθης ξείνων δέκτρια Πασιφίλη.

σθέντος καὶ 'χρ. ταύτην νομ αντος διὰ του δράματος, αντέγραψε Μένανδρ0ς ς ουδεμιας ουσης χρηστῆς. 67. Αρπαλος δὲ ὁ ακεδών, ὁ τῶν Αλεξήνδρου . πολλὰ χρημάτων συλησας καὶ καταφυγων εἰς ω -

νας ἐρασθεὶς Πυθιονικης πολλὰ εἰς αυτην κατανάλωσεν εταίραν ουσαν, καναποθανούσν πολυτάλαντον

μνημεῖον κατεσκευασεν ἐκφέρων τε αὐτη. ἐπὶ τὰς ταφάς, ως φησι Ποσειδωνιος ἐν τῆ δευτέρα καὶ εἰ- ,

κοστύ των ἱστοριῶν τεχνιτῶν των ἐπισημοτάτων

χων μεγάλωκαὶ παντοίοις οργάνοις καὶ συμφωνίαις παρέπεμπε τὸ σῶμα Θικαίαρχος δ' ἐν τοῖς περὶ της εἰς ροφωνίου καταβάσεώς φησι ταυτο δε πάθοι τις α ἐπὶ την Αθηναίων πόλιν ἀφικνουμενος κατὰ την ο'Eλευσῖνος την ἱεραν δρο καλουμένην κάὶ γαρ ἐνταυθα καταστάς, ου - ντο πρῶτον ὁ τῆς 'Αθηνας ἀφορώμενος νεὼς καὶ το πόλισμα, ψεται παρὰ τηνοδον αὐτην κοδομημένον μνημα, οἷον οὐχ ετερ- ουδὲ συνεγγυς -δέν ἐστι τρεμεγέθει τουτο δὲ - ομεν πρῶτον, περ εἰκός , η Μιλτιάδου φησει σαφῶς ἷ9λη Περικλέους η Κίμωνος η τινος ἐτεροὶτων αγαθῶνανδρῶν εἶναι , μάλιστα μὰν - της πόλεως δημοσίεκατεσκευασμένον, εἰ δὲ μη δεδογμένον κατασκευάσασθαι πάλιν δ οτανὰζετάση Πυθιονίκης της ἐταί- ωρος εἶναι, τίνα χρη προσδοκίαν λαβεῖν αυτόν. Θεόπομπος δ' ἐν τῆ ρει πιέζανδρον ἐπιστολὴ -

77쪽

ην σύλη της αυλητρίδος, ἐκείνη δὲ Σινωπης της

Θραττης της β Αἰγίνης Αθηναζε μετενεγκαμενης την πορνείαν, στε γίνεσθαι μη μόνον τρίδουλον ἀλλὰ πιὰ τρίπορνον αυτ ν. - πλειονων δὲ τM.Aτ- η

διωσιωνίων δυο μνηματα κατεσκευασεν αυτης' ὐκάὶ πάντες ἐθαυμαζον, τι των μεν ἐν Κιλικία τελευτη-

1 σάντων υπὲρ της σῆς βασιλείας καὶ τῆς των Ἐλληνι ἐλευθερίας οὐδέπω νυν ουτ' ἐκεῖνος ουτε αλλος --δεὶς των ἐπιστατῶν κεκόσμηκε τον τάφον, Πυθιονίκης δὲ της ταίρας φανησεται το μεν Ἀθήνησι τ δ' ἐν Βαβυλῶνι μνημα πολλήδη χρόνον ἐπιτετελεσμέ- 15 - ην γα πάντες ηδεσαν ὀλίγης δαπάνης κοινην, τοῖς βουλομένοις γιγνομενην, ταύτης ἐτόλμησεν ὁ φίλος εἶναι σου φάσκων ἱερον καὶ τέμενος δρυσα-

σθαι, καὶ προσαγορευσαι - ναον καὶ το βωμον Πυθιονίκης υφροδίτης, ἄμα-νὶς τε παρὰ θεῶν τιμω -

ρίας καταφρονῶν καὶ τὰς σὰς τιμὰς προπηλακίζειν ἐπιχειρῶν μνημονεύει τούτων καὶ Φιλήμων ἐν Βαβυλων-.

βασίλιωσ' ἔσει Βαβυλῶνος, αν Ουτω τυχ 2.την Πυλονίκην οἶσθα και τὸν Ἀρπαλον.

μνημοιεύει δ' αυτης καὶυλεξις ἐν Αυκί p. 68. μετὰ δὲ την Πυλονίκης τελευτη ό Αρπαλος Γλυκέραν μετεπέμψατο - ταύτην ταίραν, Ο Θεόπομπει στορεῖ, φάσκων απειρηκέναι τον ---λον μη στεφανοῶν λυτόν, εἰ μη τις στεφανωσειε κάὶa την πόρνην. ἔστησέ τε εἰκόνα χαλκῆν της Γλυκερας ἐν Ῥωσσω ζ Συρίας, ουπερ και σε καὶ αυτον ανατιθέναι μέλλει παρέδωκέ τε αυτ κατοικεω ἐν τοῖς

78쪽

βασιλείοις τοῖς Ἀρσῶ, καὶ ρῆ π του λαου προσκυνουμένην καὶ βασίλισσαν προσαγορευομένην.την σην, μα καὶ την σοὶ συνοικουσαν. συνεπιμαρτυρεῖ δὲ τουτοις κά ὁ τολυγην τὸ σατυρικον δοριατι- γεγιγηφώς, οπερ ἐδίδαξε διονυσίων οντῖνδει - ,δάσπου του ποταμοί, εἰχε Πύθιον ν ὁ

Καταναῖος η ὁ Βυζάντιος η και αυτος ο βασιλευς.

ἐδιδάχθη δὲ τ δρῆμα δη φυγόντος του 'Αρπάλ- ἐπὶ θάλατταν καὶ ἀποστάντος καὶ τῆς μὲν Πυθωνί- οMN ψι τεθνηκυιας μέμνηται, της δὲ Γλυκέρας ς ἀ ς παρ' αυτθ καὶ τοῖς Ἀθηναίοις αἰτίας γινομένης - δωρεὰς λαμβάνειν παρευρ-λου, λέγων ἄδεἔστιν δ' ο--μὲ ὁ κάλαμος πέφυχ'ίδεφέτωμ' ορνον, οὐ ἀριστερὰς δ οδε ιπόρνης ὁ κλεινος ναός, ὁ δη Παλλίδης τεύξας κατ--διὰ τὸ πρῆγμ αμ- φυγην.

ἐνταυθὶ Ἀων βαρβάρων τινὲς μάγοι, ορῶντες αυτὸν παγκάκως διακείμενον, 596 την Πυθιονίκης. Παλλίδην ' ἐνταυθα ἐκάλεσε τὸν Αρπαλον ἐν δὲ τοῖς ἐζης - κυρ- καλέσας αυτύν φησιν ἐκμαθεῖν δέ σου ποθῶ μακρὰν αποικων κεῖθεν, υτ δα χθόνα , τίνες τυχα κατέχουσιν η πράττουσι τι. A. ο τε μὲν ἔφασκον μῶλον ἐκτησθαι βίον, ἱκανο, ἐδείπνουν νυν δὲ τὸν χέδροπα μονον

καὶ τον μάραθον ἔσθουσι πυρους ου μάλα.

B. καὶ μην ἀκουόμυριάδας ὀνυρπαλον γ, αυτοῖσι τῶν πιηνος - ἐλά-νας σίτου διαπέμψαι καὶ πολίτην γεγονέναι.

79쪽

74 IPA Γλυκέρας ο σῖτος ουτος ην ἐστὶ ἴσως

69. ἐνδόξους ἐται- καὶ ἐπὶ κάλλει διαφερου- τας ηνεγκε κάνη Ναυκρατις Θωρίχαν τε, ν η καλη απφὼ ἐρωμενην γενομενην αράξου του δελφοὐαυτῆς αα ἐμπορίαν εἰς την Ναυκρατιν ἀπαίροντος διαδεῆ -ησεως διαβάλλει, πολλὰ του λαρι ξου νοσφισαμένην Ηρόδοτος δ' αὐτην λωπιν καλιι, ἀγνοῶν ὁτι ετέρα της Θωριχης ἐστὶν αυτη η καὶ τους , περψοφους ὀβελωκους ἀναθεῖσα ἐν Θελφοῖς, ἄν

μέμνηται ραπῖνος δια τούτων - εἰς δὲ τηνοίχαν τόδ' ἐποίησε τουπίγραμμα Ποσείδιππος, καίτοι ἐν τη ιθιοπία πολλάκις αυτης μνημονεύσας ἐστι

δὲ τόδε i Aωρίχα, οστέα μὲν ,. πάλαι κεκόνι- ῶτε δεσμος

χαίτης η τε μυρων ἔμπνοος ἀμπεχόνη, ἡ ποτε τον χαρίεντα περιστέλλουσα χάραξον συγχροος ορθρινῶν ηψαο κισσυβίων. σαπφῶα δε μένουσι φίλης ἔτι καὶ μενέουσιν,4 Gδης αἱ λευκαὶ φθεγγόμεναι σελίδες. υνομα σον μακαριπτόν, μυκρατις ηδε φυλάξει ἔστ' αὐρ Νείλου ναυς ἐφ' αλος πελάγη καὶ 'χ ρυδίκη 4 4 ε της Ναυκράτεως καὶ αυτηεταίρα καλ. φιλει γάρ πως η Ναυκρατις, ω ο φό-r do ς φησιν, ἐπαφροδίτους ἔχειν τὰς λαίρας. 70. καὶ η ἐξ Ἐρέσου δε της τέρας ομώνυμος Σαπφῶ του καλου Φάωνος ἐρασθεισα περιβόητος ην, ὼς φησι Νυμφις ἐν Περίπλω σίας Νικαρέτη δε η Μεγαρὶς

-καγεννης ην ταίρα, αλλα καὶ γονέων ευ κε καὶ 30 κατα παιδείαν ἐπέραστος ην, κροῆτο δὲ Στίλπωνος

του φιλοσόφου Βιλιστίχη δ' η υργεία ταίρα καὶ αυτη νδ 4 ος - γένει απο των Ἀτρειδον σώζουσα,

80쪽

τυι αννοκτονήσαντος ητι καὶ Δαζομένη - τῶν περὶ Ιππίαν τον τυραννον ουδὲν ἐξειπουσα ἐναπέ θανεταῖς βασάνοις. Στρατοκλης χ' ὁ φωρ ἐρωμένην

εἶχε ν ἐπικλη-- ημην ταίραν, ν καλου- μένvν Παρόραμα . . . δια το καὶ δυο δραχμῶν φοιταν προς τον βουλόμενον, ς φησι Γοργίας ἐν β περὶ

ἐπὶ τούτοις ο Μυρτίλος μέλλων σιωπαν, ἀλλα ομικρου, ἔφη Ἀνδρες φίλοι, ἐξελαθόμην υμιν εἰπεῖν 597 η' τε Ἀντιμάχου Λυδην προσέτι δε και την*μώνυμον ταώτης ταίραν μην, νή - - ναειο Μιλησιος. κάτερος γαρ -- ν των ποιητων ως φησι Κλεαρχος ἐν τοῖς Ἐρωτικοῖς της βαρβάρου οΛυδης εἰς ἐπιθυμίαν καταστὰς ἐποίησεν ο μὲν ἐν ἐλεγείοις λε' ἐν μέλει - καλουμενον ποίημα δην παρελιπον δὲ καὶ την Μιμνέρμου αυλητρίδα Ναννὼ και την Ἐρμησιάνακτος του Κολοφωνίου Λεόντιοπια- γα ταύτης ἐρωμένης αυτω γενομένης ἔγραψεν - ἐλεγειακὰ τρία βιβλία. - ἐν τετρίτwκπιάλογον

ποιεῖται ἐρωτικῶν οὐτωσί πως λέγων

71 Gην μὲν φίλος ως ἀνηγαγεν Οἰάγροιο ' νιόπην θρησσαν στειλάμενος κιθάρηναδόπεν ἔπλευσεν δε κακον καὶ ἀπεχθέα χῶρori raἔνθα λάρων κυανην ελκεται εἰς ακατον

ψυχας οἰχομένων, λίμνη δ' ἐπὶ μακρον αυτεῖὐευμ ω μεγάλων συρομένη δσνάκων. - Ἀλλ' ἔτλη παρὰ Εὐμα μονόζωστος κιθαDίζων υρφεύς, ἀνταίους δ' ἐξανεπεισε θεούς Καγαυτόν τ' ἀνέθιστον ἐπ' Ο μιν οἰδησαντο εἶδε, κιὼ αἰνοτάτου βλέμμ' υπέμεινε κωνος,