Athenaei deipnosophistae Lib. XIII XV, summaria et indices

81쪽

IPἐν πυρὶ μεν φωνην τεθοωμενου ἐν πυρὶ δ' ομμα, σκληρον τριωτοίχοις δεῖμα φέρ0ν κεφαλαῖς. ἔνθεν ἀοιδιάων μεγάλους ἀνέπεισεν ανακτι ' ριόπην μαλακου πνευμα λαβεῖν βιότου. ου μην ουδ υιος Μηνης ἀγεραστον θηκε Μουσαῖος χαρίτων ηρανος Ἀντιοπην, η τε πολυν μυσμησιν Ελευσῖνος παρὰ πέζαν

Θημ ρι γνωστη δ' ἐστὶ καὶ εἰν ἀί . φημὶ δὲ καὶ πατρωον ἀποπρολιπόντα μέλαθρονυσίοδον, πάσης ρανον στορίης, υσκραίων ἐσικέσθαι ἐρῶνθ' ἐλικωνίδα κωμην ἔνθενὰ, λίην μνωμενος -κ Γλην πόλλ' παἶεν, άοας ὲ λόγων ἀνεγράφατο βίβλους νυμνων ἐκ πρώτης παιδὸς ἐναρχόμενος. αυτὸς συτος οιδος, ον ἐκ Θιος αἶσα φυλασσει, ρδει τον πάντων δαίμονα μουσοπόλων, λεπτην δ' αἷς Ιθάκην ἐνετείνετο θεῖος μηρος ωδησιν πινυτῆς Ανεκα Πηνελόπης, ἐν δία πολλα παθὼν ολίγην σε νάσσατο νησον, πολλον ἀπ ευρείης λειπόμενος πατρίδος ' ἔκλεε δ' Λαρι- τε γένος καὶ δῆμον έκλου καὶ Σπάρτην, ἰδίων απιόμενος παθέων. Μίμνερμος δὲ τον ηδυν ος ευρετο πολλον ανατλὰς ὴχον και μαλακ 'νε- το πενταμέτρου, 598

ηχθετο δ ερμόβιον τον ἀεὶ βαρυν ηδε Φερεκλην ἐχθρον μισήσας οἱ ἀνέπεμψεν ἔπη Λυδης δ' ' τίμαχος Λυδηίδος ἐκ μεν ἐρωτι

82쪽

77 πληγεὶς Πακτωλοὐ ρε- ἐπἐβη ποταμου' ακρον ἔσω Κολοφῶνα, γοων δ' ἐνεπλ*σατο βίβλους γηρὰς ἐκ παντος παυσάμενος καμ--. Λέσβιος ωλκαῖος δὲ πόσους ἀνεδείξατο κώμους, Σαπφosς φορμίζων μερόεντα πόθον, γιγνώσκεις ὁ δ' ἀοιδος ἀηδόνος ηράσαθ' υμνων, Πιον αλγυνων ἄνδρα πολυφραδίη καὶ γαρ την ὁ μελιχρος ἐφωμίλησεν Ανακρεων στελλομένην πολλαῖς αμμιγα Λεσβιάσιν φατα δ αλλοτε μὰν λαπ- Σάμον, αλλοτε δ'

πολλάκις αλλι-υ κύματος ἀντιπερας. ατθὶς ἐν οἱα μέλισσα πολυπ0ηcoνα Κολωνον λείπουσ' ἐν τραγικαῖς ηδε χοροστασίαις

- χον, καὶ σν ἔρωτ' ἐγέρω- Θεωρίδος, οἶσθα. Ζευς ἔπορεν Σοφοκλεῖ. φriμὶχε κἀκεῖνον τον αεὶ πεφυλαγμενον ανορα καὶ σπα ί- μῖσος κτωμενον ἐκ συνόδων πάσας ἀμφὶ γυναῖκας - , σκολιοῖο τυπέντα

τόξου νυκτερινας ουκέ ποθέσθ' οδύνας.

αλλὰ Μακηδονίης πάσας κατενίφατο - ας, Αἰγιῶ μέθεπεν δ' ' χέλεω ταμίην,

εἰσόκε σοὶ δαίμων Ευριπίδη, ευρετ' λεθρονυμφιβίου στυγνῶν ἀντιάσαντι κυνῶν. ανδρα δὲ τοὐ θωμεν - ἐθρέψαντο τιθη ναι Βάκχου, τον λωτ- -ττοτατον ταμίην, νούσαις παιδευθέντα Φιλοξενον, οἱ τιναχθεὶς

83쪽

ο χάλκεων στησαν πο πλατάν' Βαττίδα μολπάζοντα θυην, περὶ πάντα Φιληταν

ρηματα καὶ πῆσαν τρυόμενον λαλιην.

δὲ μεν ουδ οποσοι σκληρον βιον ἐκτησαντο ἀνθρωπων, σκολιην μαιόμενοι σοφίην,10 ους λιτη περίπικρα λόγοις ἐσφίγξατο,πις καὶ δεινὴ μυ4θων κsρος ἔχουσ' ἀρετη, δ' ἀδ' αἰ- ἔρωτος ἀπετρέψαντο κυδοιμον φαινόμενον, δεινον ὁ Ἀλθ- έφ' ηνίοχον. 599οιη με Σάμιον μανίη κατέδησε Θεανους

1 'αγόρην, ελίκων κομψὰ γεωμετριης ευρόμενόν καὶ κυκλον -- περιβάλλεται αἰ P, βαιῆ ἐνὶ σφαίρη πάντ' ἀπομασσόμενον. οῖν δ' ἐχλίηνεν ον ἔξοχον ἔχρη Ἀπόλλων ἀνθρωπων εἰνιχι Σωκράτη ἐν σοφίη- Κυπρις μηνίουσα πυρος μένει. ἐκ-βαθείης

ευρε, λόγων πολλὰς ευρόμενος διέδους. ανδρα δὲ Κυρηναῖον ἔσω πό- ἔσπασεν γ νοουα δεινός οτ' ἀπιθάνης Λαίδος ηράσατο οξυς υρίστιππος, πάσας δ' η νατο λέσχας φευγων, ουδ ανέμων ἐξεφόβησε βία.

νεῖν οἰόμενος Σαπφὼ καὶ Ἀνακρέοντα, τον μὲν κατὰ , υρον καὶ Πολυκράτ. γενόμενον, την δὲ κατ υλυάττη. τον Κροίσου πατέρα χαμαιλέων δ' ἐν τβ περὶ

84쪽

συμπαίζειν προκαλεῖται.

η ὁ ἐστὶν γαρ ἀπ' εὐκτίτου Λέσβου, την μεν ἐμη ν κύμην,

λευκη γάρ, καταμεαφεται,

προς ' αλλην τινὰ χάσκει. 16 καὶ την Σαπφῶ μ προ αυτον ταυτά φησιν εἰπεῖν κεῖνον, ω χρυσόθρον -- ἔνισπες υμὶ ον, - τῆς καλλιγυναικος σθλῆς Tτος χώρας ον αειδε τερπνῶς πρέσβυς ἀγαυός ολι-- ἔστι Σαπφοsς τουτο τοίσμα παντί που δηλον ἐγὼ δε ηγουμα παίζειν τον Ἐρμησιάνακτα περὶ τουτου του ἔρωτος καὶ γαρωίφιλος ὁ κωμωδιοποιος πεποίηκεν ἐν Σαπφα δράμοι - - ἐραστὰς ' - χίλοχον καὶ Ἱππώνακτα. 20 ε ταῶθ' ἡμῖν, νεταῖροι, ου ἀμερίμνως δοκῶ τον --ι--τομον πεποιησθαι κατάλογον, - --τως ἐρωτομανης διαβάλλων με είρηκεν λ

τίς δ' ἔμ' ἀνάγκη ει πιτυχεῖν ἐν πλείοσιν,ἐξον σιωπῶν καν σκότω κρυπτειν τάδε

Αἰσχυλος φη ὁ λεξανδρεῶς ἐν Ἀμφιτρυωνι οὐτος δ' ἐστὶν Αἰοχυλος ὁ κάὶ τὰ Μεο μι-ὰ ἔπη συνθείς,

ανηρ ευπαμευτος. T3. πολομβάνων Ουν μέγαν εἶναι δαίμονα καὶ δυνατώτατον τον' οτα, προσέτι δε καὶ την Ἀφρο

85쪽

υρτυ ην ταυτης ηλθε δια πτόλιος, γιγνώσκεις, ἀμ- μέγαν πόθον ον Γαλατείης

αυτοῖς μηλείοις θηκαθ' υπο προγόνοις. οἶσθα δε καὶ τον ἀοιδόν, οWEυρυπυλου πολιηται

μοι χάλκειον στῆσαν - πλατάν IBαττίδα μολπάζοντα θοήν, περὶ πάντα Φιλη ἀνρηματα καὶ πῆσαν τρυόμενον λαλιην. δὲ μεν ουδ οπόσοι σκληρον βίον ἐκτήσαντο ἀνθρώπων, σκολιν μαιόμενοι σοφίη , ους λιτη περίπικρα λόγοις ἐσφιγξατο μητις καὶ δε ιιui μυθων Γρος ἐχουσ' ἀρετ ,-δ' μ' αἰνον ἔρωτος ἀπετρεψαντο κυδοιμον

φαινόμενον, δεινον ὁ Ἀλθον ἡφ' ηνίοχον. 599Mη μὲν Σάμιον μανιη κατέδησε Θεανους Πυθαγόρην, ελίκων κομψὰ γεωμετρίης ευρόμενόν καὶ κυκλον, οσον περιβάλλεται αἰθήρ, βαιὴ ἐνὶ σφαίρο πάντ' απομασσόμενο .οῖ ὁ ἐχλίηνεν ον ἐξοχον ἔχρη Ἀπόλλων ἀνθρώπων εἶναι Σωκράτη εν σοφίη πρις μηνίουσα πυρος μένει ἐκ δὲ βαθείmψυχῆς κουφοτέρας ἐξεπόν. ἀνίας b

ευρε, λόγων πολλὰς εὐρόμενος διόδους.ανδρα δὲ Κυι αῖ- ωο Hi R. ἔσπασεν γψμπιδεινός, ο ἀπιθάνης Λαίδος ηράσα -οξυς Ἀρίστιππος, πάσας δ' ηνήνατο λέσχας φευγων, οὐδ' ἀνεμων ἐξεφόβησε βία 72. ἐν τουτοις ο Ἐρμησιάναξ σφάλλεται συγχρονεῖν οἰομενος Σαπφὼ καὶ Ανακρέοντα, ον μὲν κατὰ κυρον καὶ Πολυκράτην γενόμενον, την δε κατ λυαττυν - -ου πατέρα. αμαιλέων δ' ἐν τεμπερὶ

86쪽

βάλλων χρυσοκόμης ρως νοι ποικιλοσα βάλ'

συμπαίζειν προκαλεῖται.

λευκη γάρ, καταμεμφεται, προς ο αλλην τινα χάοκει. , καὶ την Σαπφὼ δὲ προ αυτον ταυτά φησιν εἰπεῖν κεῖνον, ω χρυσόθρονε -- ἐνισπες νον επιτας καλλιγυναικος σθλῆς Tmος χωρας ον αειδε τερπνῶς πρέσβυς ἀγαυός. ορτι σε οπικ ἔστι, Σαπφο---ο- ὰσμα παντί που δηλον ἐγω δε ηγουμα παίζειν τον Ἐρμγιάνακτα περὶ τούτου του ἔρωτος καὶ γαρ Λίφιλος ο κωμωδιοποιὸς πεποίη-εν ἐν Σαπφοῖ δράματι Σαπφους ἐραστὰς ' υλπιον καὶ Ἱππωνακτα. 26 ταῶ Ἀμῖν, Ἀταῖροι, ου ἀμεριμνως δοκῶτον ἐρωτικον τοsτον πεποιησθαι κατάλογον, ου μ

τως ἐρωτομανὴς, διαβάλλων με ψηκεν ὁ κύνουλκος αλλ' ἐρωτικος μὲν εἶναι ομολογῶ, ἐρωτο

τίς ς ἐστ' ἀνάγκη δυστυχεῖν ἐν πλείοσιν,ἐξον σιωπαν -- ό,τω κρύπτειν τάδε; Αἰσχυλος φη ὁ λεξανδρευς νυμφιτρυωνι ουτος δ' ἐστὶν Αἰσχύλος ο καὶ τὰ Μεσσοι-- ἐπη συνθείς, ἀνὴρ ευπαίδευτος. 30 73 Ἀπολ- -- ουν μεγαν εἶναι δαίμονα δυνατώτατον τον Ἐρωτα, προσέτι δε καὶ την φρ'

87쪽

δίτη. την χρυ- τὰ Εὐέ ω- δε ανσει λαμβάνων λέγω την φρ0δίτην - ορῆς οση θεύς;η--δ' ἀν εἴποις ουδὲ μετρήσειας αν

Oση πεφυκε κἀφ' οσον διέρχεται. αυτη τρέφει σε κἀμε και πάντας βροτους.

τεκμηριον δέ, μὴ λήγωμόνον μάδες,

ἔργwδὲ δείξω - σθένος το της θεos. 600 ἐρῶ μὲν οι βρου γαῖ ἄταν ξηρον πέδον

i ακαρπον αυχμ νοτιοος ἐνδεῶς ἐχη ἐρα δ' ο σεμνος Ουρανος πληρουμεν0ς ομβρου πεσεῖν εἰς γαῖαν 'Aφροδίτης πο,οταν δε συμμιχθ' ον ἐς ταυτον δυο, φυουσιν ηιμν παντα κἀκτρέφουσ αμα, i δι υ βρότειον ἡ τε καὶ θάλλει γένος. καὶ ο σεμνότατος δ' Αἰσχυλος ἐν ταῖς Βαναίσιν αυτὴν

παράγει την Ἀφροδίτην λέγουσαν ἐρῆ,D ἀγνειλιγνει πλησαι χθονα, γῆρως δε γαῖαν λαμβάνει γάμου τυχειν

υ υμβρος ν αστ ευνάοντος Ουοανου πεσών ἔκυσε γαῖαν η δὲ τίκτεται βροτοῖς

μηλων τε βοσκας καὶ βίον δημήτριον δενδρῶτις ρα δ' ἐκ νοτίζοντος γάνους τέλειος ἐστι τῶνδ' ἐγὼ παραίτιος.

et T4. ἐν Ἱππολύτ' εὐριπιδεω πάλι η υφροδίτη φησίνυσοι τε πόντου τερμόνων τ' ἀτλαντικῶν ναιουσιν εἴσω φῶς ορῶντες ηλίου.

νεανίσκω γαρ ην πῆσαν ἀρετην ἔχοντι τοὐτο μόνοντο μάρτημα προσον - ου ἐτίμα την Ἀφροδίτην,

88쪽

αλον ἐγένετο τομολέθρου κά -- η υρτεμις ηπερισσῶς ἀγαπησασα ουτε των αλλων θεῶν τις δαμμων ψωμησεν τ'. κατὰ τον αυτον μ

4 oστις' ωτα μη μεγαν κρίνει θεόν, σκαιός ἐστιν η καλῶν απειρος ωνου οἶδε τον μέγιστον ἀνθρώπως θεόν - ὁ σοφὸς υμνῶν αε ποτε Ἀνακρέων σίν ἐστι διὰ στόματος λεγε ουν περὶ αυτου και ὁ κράτιστος Κριτίας τάδετον δὲ γυναικείων μελέων πλέξαντά ποτ' -δας ηδυνωνακρείοντα πως εἰς Ελλάδ' ἀνηγε, συμποσίων ἐρεθισμα, γυναικῶν ηπερόπευμα, λῶν ἀντίπαλον φιλοβάρκιτον ἐν α -

- . . .

ου ποτέ σου φιλότης γηράσεται Ουδε θανεῖται, ἐς αν δωρ οἴνωσυμμιγνυμενον κυλίκεσσι

παῖς διασῶμα - προπόσεις ἐπιδαια νωμων, παυνυχίδας θ' ἱερὰς θηλεις χοροὶ ἀμφιέπωσι, πλάστιγξ ν η χαλκοὐ βυγάτηρ ἐκ κραισι κοττάβου ψηλαῖς κορυφαῖς Βρομίσυ ψακά- 75 Ἀρχύτας δε λαρ νικός, ως φησι Σαμαιλέων,

Ἀλκμανα γεγωνώπιτων ἐρωτικων μελων θεμόνα, καὶ ωσυναι πρῶτον μέλος ἀκόλαστον -- καὶ περὶ τας γυναῖκας καὶ την τοιαυτην μουσαν εἰς τὰς διατριβάς. δῶ καὶ λέγειν εν τινι των μελῶν προς με μυτε Κυπριδος ἔκατι γλυκυς κατείβων καρδίαν ἰαίνει.

λέγει δὲ καὶ ώς της Μεγαλοστράτης ου μετρίως ἐριη ψείη, πιι ρίας μὲν ουσης δυναμμη ς δὲ ν - δια τη

89쪽

τως περ αυτῆς α θ' ---μωσῆν ἐδειξε δῶρον

μάκαιρα παρθένων α ξανθὰ Μεγαλοστράτα.

- Στησίχορος δ' - μετρί- ἐρωτικος γενόμενος

συνέστησε καὶ τουτον τον τρόπον των ἀσμάτων α δηκαὶ το παλαιον ἐκαλεῖτο παιδια καὶ παιδικά. υτω δ' ἐναγώνιος ην η περὶ τα ἐρωτικὰ πραγματεια, καὶ ου- ρ δει ηγεῖτο φορτικοπις τοῖς ἐρωτικούς, ἄστε καὶ Αἰσχυλος μεγα ων ποιητης καὶ Σοφοκλῆς γον εἰς ταθεατρα διὰ των τραγωδιῶν του ἔρωτας, ο μεν ονυχιλλέως προς Πάτροκλον οδ' ἐν τῆ -'γὰον των καίδων διο καὶ παιδεράστριάν τινες καλουσι την τρα-

15 γωδίαν κἀπεδεχοντο τα τοιαυτα ασματα, θεαταί.

76. καὶ ὁ Ῥηγῖνος δὲ Ῥυκος βορ καὶ κέκραγενυι ιὰν α τε κυδώνιοι μαλίδες ἀρδόμεναι ροῶν

ἐκ ποταμῶν, ῖνα παρθένω ah 'απος α ηρατος, ιν οἰνανθίδες αυξόμεναι σκιεροῖσιν - ἔρνεσιν οἰναρεοις θαλε reyιν ' μοὶ δ' ἔρος ουδεμίαν κατάκοιτος ραν, ιν υπο στεροπῆς. ' λέγωνα θρηίκιος βορεας, ἀίσσων παρε πριδος ἀζαλεαις μανίαισιν ερεμνος α θαμβης ἐγκρατέως παιδόθεν δε οειημετέρας φρένας καὶ Πίνδαρος δ' ου μετρίως ων ἐρωτικος φησίν a ' κάγερὰν καὶ ἔρωτι χαρίζεσθια κατὰ καιρόν μη πρεσβυτέραναριθμοὐ δίωκε, μι

πραξιν.

90쪽

διοπερ κάνωπμων - τοῖς σίλλοις ἔφη ωρη ἐρῆν, ρη- γαμεῖν, ωρηχε πεπαsσθαι καὶ μη ἀναμένειν , αν ἐκεῖνό τις φθέγξ α κατὰ

μωθῶς δὲ καὶ του ενεδίου Θεοξένου ὁ Πινδαoοα- πν αυτ Ἀρωμενος, τι, ν ἔχρη-μωκοπὰ καιρον ἐρώτων δρέπεσθαι, θυμε, συνάλικία 'τας η Θεκένου κτῖνας προσώπου μαρμαρι- ογίσας δρα-ς μη πόθω κυμαίνεται, ἐξ αδάμαντος η σιδάρου κεχάλκευται μελαιναν καρδιαν

φορε φλογί, προς δ' --ίτας ἀτιμασθεὶς

έλικοβλεφαρ- η περὶ χρήμασι μοχθιζε βιαίως η γυναικε

θράσει

ψυχον φορεοται πασαν οδον θεραπε-- αλλ' ἐγὼ, δ' ἔκατι κηρος ς δαχθεὶς ἐλαιηραν μελισσαν mτάκομαι, υτ αν ἴδω παίδων νεόγυιον ἐς ηβαν. ἐν ν αρα καὶ γνων Πειθω τε ναίει καὶ χάρις- - Αγησ λάου. 77. λως δε τους παιδικους ἔρωτας των ἐπὶ ταῖς θηλείπις προκρί-- πολλοί παρὰ γαρ ταῖς μάλιστα αεννομουμέναις πόλεισιν ἐπίτης Ἐλλάδος σπουδασθη- ναι τόδε το ἔθος Κρητες =ουν, ς ἔφην, καὶ οἱ νειμια αλκιδεῖς περὶ τα παιδικὰ δαιμονίως ἐπτό- πται. μεμένης, νυν τὸ ω μοικοῖς συ ονυία φροὶ αρπάσαι τον Γαυiφηδν ἀλλα Μίνωα οι δε ρπροειρημένοι χαλκιδεῖς παρ' υτοῖς φασὶν ὁρ- ωναι τον Γανυμήδην ἐπὶτος-- καὶ τον τόπον