Athenaei deipnosophistae Lib. XIII XV, summaria et indices

101쪽

με σθείη ν οι δε βουλόμενοι σωφρονικοὶ εἶναι σφόδρα μ έχρι τινος διατηρουσιν εν τοῖς πότοις, τοι-

oi - εἶθ' οταν παρα η - άνάρι- ο πῆσαν ἀσχημοσύνην ἐπιδείκνυνται καὶ προην γενετο ἐαὶ των δε υρκαδίας θεωρῶν προς Αντίγονον παρα- 1 γενομένων ἐπιοῦνοι γαμηρίστων σφόδρα σκυθρωπῶς καὶ υσχημόνως, λωον- ου - ημῶν τινα -- βλεποντες, ἀλλ υ δὲ ἀλληλους. δὲ4 πότος προέβαινε καὶ εἰσῆλθεν αλλα τε ακροάματα καὶ αἱ Θετταλαὶ αυτα ορ-τρωες, καθάπερ αυταῖς ἔθος ἐστίν, ἐνο ταῖς διαζώστραις γυμναὶ ωρχουντο, οὐκ ἔτι κατεῖχον αυτους οὐανδρες, ἀλλα επιτων κλινῶν ἀνώρμων καὶ d- Ηώς θαυμαστόν τι θέαμα θεώμενοι καὶ μα-ριον τον βασιλέα απεκάλουν, οτι ἔξεστιν αὐτω τουτωναπολαυειν καὶ ε τερα τουτοις παραπλγια πάνυ πολλὰ 20 των φορτικῶν ἐποίσυν των φιλοσόφων δέ τις συμπίνων ημῖν εἰ σελθούσης --ρίδος, καὶ ουσης - - χωρίας παρ' αὐτῶ, βουλομενης της παιδίσκης παρακαθίσαι, ου ἐπέτρεψεν ἀλλὰ σκληρον αυτον εἰσηγεν. εἶθ' υστερον πωλουμένης της αυλνορίδος, κα-

, θάπερ ἔθος ἐστὶν ἐν τοιου πότοις γίνεσθαι, ὸν Ῥήγο--.ράζειν πάνυ νεανικος ην κα τω πωλουντ αλλω τινὶ δῶττον προσθέντι ημφισβήτει, καὶ ου ετ αυτον

πεπρακέναι καὶ τέλος εἰς πυγμὰς φθει ὁ σκληρος ἐκεῖνος φιλόσοφος καὶ ἐν ἀρχ= ουδ αν παρακαθίσαι ah ἐπιτρέπων τλλαυλητρίδι μηποτε αυτός ἐστιν ὁ Περσαῖος ο περὶ της αυλ ρίεις διαπυκτευσας -ουὶ γαρυντίγονος ο Καρυστιος ἐν υ περὶ τ/ωνος γράφων

102쪽

ωδε'Zm ων ὁ Κιτι-ς, Περσαίου παρὰ πότον αυλ

τρίδιον πριαμενου, διοκνουντος εἰ σαγαγεῖν προς -τor TO Tην αυτην οἰκειν οἰκιαν, Ουναιο θόμενος

συνείλκυσε την παιδισκην καὶ συγκατέκλεισε φΠεμαιν' οἶδα δὲ καὶ Πολυστρατον ον υ 'νναμω, μαθητην δὲ Θεοφράστου, τον ἐπικαλουμενον υρρηνόν, οτήτων αυλητοίδων τὰ ἱμάτια περιέδυεν.

87. ἐσπουδάκεσαν δ καὶ οἱ βασιλ-περὶ τὰς μουσουργούς,Ἀς δηλον, εὶ Παρμενίο- ἐν--ος

Θαμασκον ελεῖν καὶ τῆς ἀποσκευῆς τῆς Θαρειου γ- της γενέσθαι καταφθοροάμενος ουν τὰ αἰχμά- λαντα γράφει καὶ ταὐτὸ παλλακίδας ευρον μουσουρ-608 γους του βασιλέως τριακοσίας εἴκοσιν ἐννέα, ἄνδρας στεφανοπλόκους ξ καὶ τεσσαράκοντα, οφοποιους δια- , κοσίους βδομηριον- πτά, χυτρεψοῖς εἰκοσιν έHέα,

γαλακτουργους τρεῖς καὶ δέκα, ποτηματοποιους επτα - καίδεκα, οἰνοηθητὰς βδομηκοντα, μυροποιους τεσσαράκοντα. καὶ ἡμῶν δέ, ω ἔταῖροι, λέγω οτι συδέν

ἐστιν φθαλμων -τως ευφραντιμον γυναικος ab κάλλος ὁ γουν του τοαγικου χαιρημονος οἰνευς περὶ παρθένων τινῶν διηγουμενος ων ἐτεθέατο Ἐτὶν ἐν

i, Oανωμέναι δ' ἔπιπτον ελενίων ἔπι, ἰων τε μελανόφυλλα συγκλῶσαι πτερὰ οι

κέπλων σκιάς εἴδωλον ἐξωμόργνυτο, Γερση δε θαλερος κτραφεὶς ἀμάρακοςJλεφῶσι μαλακοῖς ἐξέτεινον αυχένας. ἔκει- δ' ὐμὸν λευκον εἰς σε ώφως δρφαίνουσα μναστον λελυμένης ἐπωμίδος δ' αὐχορεία λαγόνα τὴν ἀριστερὰν

103쪽

λευκον μελαίνη στέρνον ἀντηυγε σκιῆ. αλλη δ εγhiiiνου καλλιχειρας λενας, αλλης προσαμπέχουσα θῆλυν αυχενα,

η δὲ μγέντων χλανιδίων ---λας ἔφαινε μηρόν, κἀξαπεσφραγίζετοώρας γελώσης χωρὶς ἐλπίδων ερω 88. ἐπικατάφορος δὲ μ αποιητης -τος καὶ ἐπὶ di τὰ - ἐν πιφεσιβοία φησί

καὶ σωματος μεν ψεις κατειργάζετο στίλβοντα λευκῶ χρώματι διαπρεπη

αἰδὼς δ' ἐπιρρύθμιζεν τι τατρον ἐρυθήμα λαμπρῶ προστιθεῖσα χρωμοπι is κόμαι δὲ κηροχρῶτε ώς αγάλματος

αυτοῖοι βοστρυχοισιν ἐκπεπλασμένου

ξουθοῖσιν ἀνέμοις ἐνετρυφων φορο σπι.εν δε- νγο εαρος τέκνα προσηγόρευε τὰ ανθη ἀνθηρ τέκνα , B ρος πέριξ πιρ αντες. ἐν δὲ Κενταυρω, περ ρῆμα πολύμετρόν δεντι, λειμῶνος τέκνα ἔνθ' αἶ μεν αυτῶν εἰς ἀπείρονα στρατονανθωνίλοχον ἐστράπε σαν ἡδο ναου, θηρώμεναι τα λε μωνων τέκνα. εν δὲ Λιονυσω χορῶν ἐραστης ασσός, ἐνιαυτο δὲ παῖς κόμαισιν ωρῶν στεμματ ευανθη ρόδα, εἶχον, τιθηνημ' ἔαρος ἐκπρεπεστατον.

καὶ ἐν Θυέστη ρόδ' ξυφεγγη κρίνεισιν αργεννοῖς -ον.

104쪽

ἐν-Μινυαις οβραισι περκάζουσαν οἰνάνθαις-μου.

89. ἐπὶ κάλλει ιν ετι γὰρ γέρων ἀοιδος κελαδιῖ Μναμοσύναν, κατα τον φριπίδη- διοβόποι γεγόνασι γυναῖκες Θαργηλία η Μιλησία, ις καὶ τεσσα-609ρεσκαίδεκα ἀνdράσιν γαμηθη, ουσα καὶ το εἶδος πάνυ καλη καὶ σοφη, φ φησιν Ἱππίας ὁ σοφιστης ἐντρ' ἐπιγραφομέν-Συναγωγή. εώ ν δ' ἐν επέμπτη των Περσικῶν της τρώτης συντάξεώς φησιν τι ρ

Tιμωσάν φησι την Οξυάρτου παλλακίδα πάσας γυναῖκας περβεβληκέναι κάλλει ταύτην δ ἀπεστάλκει εχ δῶμων ο τῶν Αἰγυππίων βασιλ-ς Στατίρα-βασι - λεως γυναικί. Θεόπομπος δ' ἐν τῆ κτη καὶ πεντηκοστὴ των ἱστοριῶν Ξενοπείθειαν τὴν Λυσανδρίδουμ ρομοι--ῶν τῶν κατὰ Πελοπόννησον γυναικῶν γε- γοωμαι κοπιμνα ἀπέκτενναν δὲ αὐτην Λακιδαι-- ωτιοι καὶ την ἀδελφὴν αυτῆς ρυσην, τε καὶ τον υ - σαιδρίδαν ἐχθρον οντα 'Aγησίλαος ὁ βασιλεῖς καταστασιάσας φυγαδευθῆναι ἐποίησεν -ο Λακεδα μονίων καλλίστη δ' ην κάὶ Παντίκα η Κυπρία, περ ης φησὶ Φυλαρχος ἐν γ δεκάτ των ἱστοριῶν τι παρ' ο υλυμπιάδι σαντη λειάνδρου μητρὶ ητε προς --μ- όνιμος ὁ Πυθίωνος καὶ ἐπεὶ ην ἀκόλαστος γυνή, ἔφη LOλυμπιας ω πονηρε, τοῖς οφθαλμοῖς γαμεῖς κα ου τρνφ καὶ την κατάγουσαν δὲ Πεισίστρατον ἐπὶτην πυραννίδα λυ νῆς σωτείρας εἶδος ἔχουσαν καλήν φησι γεγονέναι, ητις καὶ τημε εἴκαστο τηνμ0ρφην Ἀτεφανόπωλις δε ν καὶ αυτὴν ζεδωκε

105쪽

α- γυναῖκα Φυην την Σωκράτους θωγατέρα καὶ Τάρμου τοὐ πολεμαρχήσαντος θυγατέρα λαβεν Ιπ- πιι περικαλλεστάτην οὐσαν-- με αὐτον τυρα νεύσαντι συνέβη δέ, ως φησι, τοτ άρμον ἐραστὴν του Ἱππίου γενεσθαι - τον προς ἀκαδημεια Ἐρωτα ἱδρυσασθαι πρῶτον, ἐφ' ου ἐπιγέγραπται ποικιλομήχαν' Ἐρως, σοὶ τόνδ' ἰδρυσατο βωμον αρμος ἐπὶ σκιεροῖς τέρμασι γυμνασίου. Ησίοδος , ἐν τρίτω Μελαμποδείας την ἐν υβοία- λκιδα καλλιγυναικα εἶπεν. ευπρεπεῖς γαρ αυτόθι γίνονται γυναῖκες, ως καὶ Θεόφραστος ωνιε καὶ

Νυμφόδωρος ὁ ἐν τρετῶ, υσίας Περίαλ καλλίονάς

φησι γίνεσθαι γυναῖκα των πανταχου γυναικῶν ἐν

ποτε διατεθέντα περὶ υ ἱστορῶν Νικίας ἐν το, υρκαδικοῖς διαθεῖναι φησιν αὐτον Κυψελον, Βασιλίδα πολιν κτίσαντα ἐν τ*πεδω περὶ το--φειόν εἰ ην κατοικίσαντα Παρρασίων τινὰς τεμενος καὶ βωμον ἀναστησαι ηαροριχλευσινία, ης ἐν τI εορτῆ καὶ τον του κάλλους αγῶνα ἐπιτελεσαι καὶ νικῆσαι πρωτον αὐτου την γυναῖκα μοδίκην ἐπι τελεῖται δὲ καὶ μέχρι νυν λαγὼν ουτος καὶ αἱ πωαυμενῶ γυναῖκες χρυσοφόροι νομάζονται Θεόφραστος δεαγῶνα κάλλους φησὶ γενέσθαι παραυλείοις καὶ τροκρίσιν ἐπιτελι- α μετα σπουδης λαμβάνειν τε τι- νικησαντας απια οπλα απερ ἀνατίθεσθαί φησι Λιονύσιος ο Λευκτρικος τῆ θηνῆ, τον δὲ νικησαντα 6lh ταινιουμενον - των φίλων καὶ πομπεύοντα -

106쪽

του ιερου παραγίγνεσθαι τον στέφανον δ' αὐτοῖς

δίδοσθαι μυρρίνης ἱστορεῖ Μυρσίλος ἐν ἱστορικοῖς παραδόξοις. ἐνι πιο δέ φη νιν λαυτος Θεόφραστος καὶ κρίσεις γυναικων περὶ σωφροσύνης γίγνεσθαι καὶ οἰκονομίας. σπερ ἐν τοῖς βαρβάροις ἐτερωθι δὲ οκαλλους δέον καὶ τομο φασθαι, καθάπερ καὶ παρὰ δενεδίοις κα Λεσβίοις ταυτην δὲ τύτης η φύσεως εἶναι, τιμην ε δεον προκειοθαι σωφροσυνζς.b το κάλλος γαρ οὐτως καλύν εἰ δὲ μη, κίνδυνον ἐσχεν ἐπ ἀκολασίαν. ο91. τοσαυτα του Μυρτίλου ἐξῆς καταλέξαντος καὶ πάντων αυτον ἐπὶ τῆ μνήμη θαυμασάντων ὁ Κύνουλκος ἐφη πουλυμα μοσυνης - ου κενεωτερ- οπιδέν, δε-- ἔφη ὁ Θ εος ἀλλα καὶ Ηρακλειτος ο θεῖός οφησι πουλυμαθίη νόον ἔχειν ου διδάσκει. καὶ ὁ Π-μων ἔφη ἐυ δὲ κλατυσμος

πουλυμαθημοσύνης της οὐκενεώτερον αλλο.

τί γαρ φελος των τοσούτων ονομάτων, ωγραμμα- ουκέ, πάντος ἐπιτρῖψαι μαλλον η σωφρονίοιο δυναμένων τοὐς ακουοντας καὶ ἐαν μέν τίς σο -- αι τίνες ησαν οἱ εἰς τον δούριον ἶππον ἐγκατακλεισθέντες, νος κH δευτέρου ἴσως ἐρεις νομα καὶ ουδε-- ἐκ των τ πιχόρου, σχολὴ γάρ, ἀλλ' ἐκ της λακά -- Ἀργείουγλί- πέρσιδος -τος γαρ παμπόλλους τινὰς κατελεξεν ἀλλα μην ουδὲ των 'Οδυσσέως λαίρων ἔχοις - ουτως ευρυθμως κατ-ξαι τὰς προσηγορίας, καὶ τίνες -- του κύκλωπος αυτῶν

καταβρωθεντε η υπο τῶν Λαιστρυγόνων , καὶ εὐον 'τως κατεβρώθησαν ' ὁστις ουν Οὐολτο - Οἶδας, σννεχῶς Φυλάρχου, - ποιοτμεν , τι

107쪽

92. καὶ ο Μυρτίλος, τουτ δε που εἴρηκεν ο Φυλαρχος κατανέγνων γὰρ αντου -- ἱστορ . εἰπόντος ε ἐν ρ τρίτη καὶ εἰκοστ', ο Μυμίλος - , εἶτ' ου ἐγὼ δικαιως παντας μῆ τους φιλοσόφους μισοφιλολόγους οντας ους οὐ μόνον δυσίμαχος ὁ βασιλευς ξεκηρ- της μίας βασιλείας ἀπελαύνων, ως ὁ Καρυστιός γιν ἐν στορικοῖς --, μνημοιν, ἀλλα καὶ θροαμι 'πιεξις γουν ἐν παρο

πολλ' ἀγαθα δοῖεν οἱ θεοὶ σημη ριωκοὰ τοις νομοθέταις, διότι τοὐς-- των λόγων, is ως φασι, mn μεις παραδιδόντας τοῖς νέοις ἐς κόρακας ἔρρειν φασὶν ἐκ της υττικῆς. κάὶ Σοφοκλῆς δέ τις ψηφίσματι ἐξήλασε πάντας τι - λοσόφους ἐκ της επικῆς, καθ ο λόγον ἔγραψε Φίλων ο ζάριστοτέλους γνώριμος, ἀπολογίαν υπὲρ 2 του Σοφοκλέοvς ημοχάρους πεποιηκότος τορο νη- μοσθένους ἀνεψιου. κώ Ρωμαῖοι δὲ οι πάντ αριστ ἐξέβαλον - σοφιστὰς της Ρώμης - διαφθείροντας τους νέους' ἔπειτ' - οἶδ οπως κατεδέξαντο. εμφανίζει δ' μῶν και το ἀνόητον υνάξιππος ο κω - α μφδι-οιος ἐν Κεραυνουμένω λέγων ουτως οῖ- , φιλοσοφεῖς ἀλλα του γε φιλοσόφους ἐν τοῖς λόγοις φρονουντας ευρίσκω --, si ἐν τοισι δ'Ἀργοις οντας -οπους ορῶ.Hκότως συν πολλαὶ των πόλεων, καὶ μάλιστα η α'a κεδαιμονίων, ς αμαιλέα, φροὶ ἐν Ο περδ

σοφίαν δια τὰς ἐν τοῖς λόγοις μῶν φιλοτιμίας μk

108쪽

της μὲν πίθανεν, ὁ πρὸς τους ει τα δικαοτήρια διακληρουμενους διαλεγόμενος περὶ του δικαίου, κλεπτιστάτου οντας ἀπέθαι δὲ δια ταυτα καὶ Θεόδωρος λαθεος, καὶ Αιαγόρας ἐφυγαδευθη' τε καὶ πλεων ναυαγία χρήσατο ' ιότιμος δ' ὁ γράψας - κατ' Ἐπια ρου βιβλία -ο Zm/ωνος του ἐπικου-

μω ἐξαιτηθεὶς ἀνηρέθη, ως φησι Σημητριος ὁ

Μάγνης εν τοῖς μωνυμοι ς. 93. συνελόντι δ' εἰπεῖν , κατὰ τον Σολεα Κλεαρ- οχον ον καρτερικον βίον απκεἴτε κυνικον δὲ τρε ὁντιζ σε καίτοι του ζωου τουτου ἐν τέτταρσι την φυσιν περιττην ἔχοντος , ωνπερ μεῖς τὰ χείρω μερισάμενον τηρεῖτε. αἰσθησε τε γαρ προς-φρανσιν καὶ προχα οἰκεῖον καὶ ἀλλότριον θαυμαστόν, τό τε συνho is θρωπίζον καὶ οἰκουρον εἶναι κιὰ φυλακτικου του τῶν ευ δρώντων βίου πάντων περιττότατον ' ν οὐδέτε- πρόσεστιν υμω τοῖς τον κυνικον βίον μιμου-

μενοις -τε γαρ συνιζωθρωπίζετε -τε διαγινωσκετε Ουδένα τῶν μιλουντων , αἰσθησε τε πολλῶν στε Λρosντες ἀργῶς καὶ ἀφυλάκτως φε λοιδόρου δε καὶ παμφάγου τοπι που πεφυκοτος, ἔτι δὲ ταλαιπώρου

καὶ γυμνοῶ τον βίον αμφω ταυτα μελετῶτε, κακολόγοι καὶ βορ, πρός τε τούτοις ἄνοικοι καὶ ἀνέστιοι βιουντες ἐξων απάντων αλλότριοι μὲν ἀρετης, μά- , ταιοι εἰς το του βίου χρησιμ- ουδὲν γάρ ἐστι

τῶν καλουμένων φιλοσόφων ἀφιλοσοφώτερον. τίς γὰρ ηλπισεν Αἰσχίνην τον σωκρατικον τοιουτον γεγενῆ'θαι τους τρωτους--- φντι Λυσίας λήφωρ ἐν τοῖς τῶν συμβολαίων λόγοις - ἐκ των φερομένων ς αυτου διαλόγων θαυμάζομεν, ἐπιεικη καὶ μέτριον, πλὴν εἰ μνώς αληθῶς του σοφου Σωκρον

109쪽

102 πτους ἐστὶ συγγραμματα , ἐχαρίσθη δὲ αυτῶ πο ΣανθίππW της Σωκράτο- γυναικος μετὰ τον ἐκείνου θάνατον, ὼς οἱ αμφὶ τον 'Ιδομενέα φασίν. 94 αλ γε Λυσίας ἐν τω ἐπιγραφομένω λόγω -τωσί προς Αἰσχίνην τον σωκρατικὸν χρέως' ἀπομνημονεύσω δ' ἐγώ, εἰ καὶ πολλά ἐστι τα λαθέντα,

δια τον βρενθον υuῶν τον πολυν ω φιλόσοφοι ἄρχεται Ουτως ὁ ρητωρ 'ουκέν ποτ ή ν ανθ ρες δικασταί, Αἰσχίνην τολμησαι -- αἰσχραν δικην1 δικασασααι, νομίζω δ ουπιαν ὐαδίως αυτον ραν ταυτyὶ Ουκοφαντωδεστερα ἐξευρεῖν ουτος γάρ ,

ανδρες δικασταί, φείλων ἀργυριον ἐπὶ τρισὶ δραχμαῖς Σωσινόμ τ τραπεζίτη καὶ Ἀριστογείτονι,

προσελθών προς με ἐδεῖτο, περιιδεῖν αυτον δια 5 τους τόκους ἐκ των οντων ἐκπεσοντα κατασκευάζο

μαι δ', ἔφη, τέχνην μυρεψικήν -ορμῆ δὲ δέομαι,

καὶ Οἴ- δέ σοι ἐννέ' οβολους της μνας τόκους --λόν γε το τέλος τῆς ευδαιμονιας, φιλοσόφω χl2 μυρεψικη τεχνη ἀκόλουθός τε τῆ Σωκράτους φιλοσο-m ' ανδρος του καὶ προ τοιαπιτν χρονιν των μύρων ἀποδοκιμάσαντος Σόλωνος δὲ - νομοθέτου Οὐδ' ἐπιτρέποντος ἀνδρὶ τοιαύτης προῖστασθαι τέχνης.

δῶ καὶ Φερεκράτης ἐν 'I-ρη Παννυχίδι φησί ,-- μυροπωλεῖν τι παθόν -δρ θρῆν πιιθ-

25 ημενον

υψηλῶς ἡπο σκιαδει', κατεσκευασμένον

συνέδριον, τοῖς μειρακίοις ει ἐλάλει δι μέρας; εἶθ' ἐξης φησίναυτί ουδές ουτε μαγείραιναν εἶδε πώποτε δ ουτε μην ουδ' ἰχθυοπώλαιναν.

ἐκάμφ γαρ γένει αρμόζοντα δεῖν εἶναι καὶ τα της τεχνης ἐξης δὲ τοὐτοις ὁ ητωρ τάδε λέγει πεισθεὶς

110쪽

λόγους υκ αν ποτε επιχειρησα ουδὲ τολμησα απερ

οἱ πονηρότατοι καὶ ἀοικώτατοι ανθρωποι επιχειρου Ἀ95. - μετα--τα πάλιν καταδρομην τυτου ποιησάμενος ώς ἐδανείσατο οὐτε τόκους ουτε τἀρχαιον ἀπεδίδου, καὶ ο τι περημερω ἐγένετο γνώμη δικαστηρίου ἐρήμην καταδικασθείς, καὶ ληνε - 10ράοθη οἰκέτης -ου στιγματίας , καὶ πολλὰ αλλα κατειπὼν αυτου , πιλέγει, ταλα ἀλλα γάρ, λανδρες δικαοταί, ου εἰς ἐμὲ μόνον τοιουτός ἐστιν ἀλλα καὶ εἰς τοπις αλλοπις απαντας τους -τβ κεχρημένους Ουχοί με κάπηλοι οἱ εγγὐς οἰκουντες, παρ' ων προδό- i5σεις λαμβάνων ου ἀποδίδωσι, δικάζοντα αυτμσυγκλείσαντες - καπηλεω, οἱ ὁ γείτονες -τως - αυτου δεινὰ πάσχουσιν - ἐκλιπόντες τὰς αὐτωυοικίας τέρας πόρρω μισθουνται; σου δ' ἐράνους συνείλεκται, τὰς μὲν πολοίπους φορὰς ου κατατί - οσιν ἀλλὰ περὶ τουτον τον κάπηλον, περὶ στηλην

διαφθείρονται . .. τοσουτοι δ' πὶ την. οἰκίαν ἄματον μιρ' ἀμιτ μοντες τὰ φειλάμενα ἔρχονται ωστ' οἰεσθαι τους παριόντας ἐπ ἐκφορὰν αυ-- κειν του τεθνεῶτος ουτω δ' οἱ ἐν έ Πειραιεῖ διάκεινται

ωστε πολυ ασφαλέστερον εἶναι δοκεῖν εἰς τον Αδρίαν

πλεῖν η τουτ συμβάλλειν. πολυ γαρ ἀλλον- αν δανείσηται -- --δει εἶναι ἰ ὁ κατηρ αυτε κατέλιπεν ἀλλὰ γαρ υ την ουσίαν κέκτηται Ἐρ- μαίου τ0υ μυροπώλου την γυναῖκα διαφθείρας βδο- -- ντα ἔτη γεγονυῖαν ης ἐραν προσποιησάμεν0S-τω διέ κεν στε τον μὲν ανδρα αυτῆς καὶ Ου