Oppiani poetae cilicis De venatione libri 4. et De piscatione libri 5. cum paraphrasi graeca librorum de Aucupio. Græce et latine. Curavit Joh. Gottlob Schneider

391쪽

etymologia & patria cuin non ine congriiunt. . Iani olim Conr. .e1nertusus sicabat tir lati nurum & w3pimii bii birena L biso ia-tena eundena esse cuin Bonaso ab Arisotese H. A. v. 4 . descripto, quam viri incona parabilis conjectura in probatana pluribus argumentis adstrirere conatus est Ill. Busson T. XI. p. ιο .cum quo ego etiam sentio. Primitiar patria in utroque convenit, quam ArisOteles ΓIαιανικὴν καὶ Μαιδιχήν nominat, quae posterior pars Thraciae est, Macedoniae contigua; hinc Oppianus Bistoniana Thraciam dixit. Deinde eadem est in utroque forma cornuum, quae Arsoteles ναμ ια καὶ κεκαμαεια πρὸς Oppianus vero supina, retro versia, ct tranat instar reflexa ait. Dicitur vero γαμψὸν & γναμίαν pariter de hamo recurvo. postea bona sus jubam habet promissam ab oculis actarnaus, si εχ ει 'ς α κρωμίας dens na, colore flavo, quod ita leni

πρεπες ε γ ἔχουσι ξαν ρκόμαι sic enina recte Cod. Reg. ridi ροὶ, μεδεριπε, λεοντες. quae conaparatio, quin ad pilorii in colorem referemta sit, nullus dubito. G fremis oli incolatra Pere. G iuni disputaverit de Quadr. p. I 4s.-juba in tantum in utroque, leone & bisonte, similem, non ad col rein rutvum eam pertinere. V. I 63. Turaictus α παλsim memorat V. I 66. Od V. D. in margine Atilina' malebat π γλ δι νις, habet cod. Reg sensu, non dixerim. Vulgat una πυριγλωχινες non imatis intelligo. U. I 68 Omnes libri dς ετ υιαν ἐναντίον. Nostra lectio a Gilieto est. Θod si vero vulgata in retinere placuertit, tum

tiorem habebat Rgnetus p. 3sy qui nion et Οὐους h. l. testiculos elle. eri opinione ira firmat Ill. Biason T. VI. p 33. U. I96. vulgo in Regius ξεsi αιτε, unde legendum ξόῖνοι ΚΣaepe ζενιος iv ξεινος, quae plurimum significatione differunt. In poetis confunduntur. Cf. etiam Obs. Misceli. 2. a sq. V. 2o7. Cum reliqui autores omnes contra de cervi more subpartus tempora senserint. G emis p. eniendare h. l. ju- a V Γριμ -κλεελι, ut o plano cuin illis conveni- verborum hanc mutationem non patitur: sunt enim βεὰηλοι ατραπίlia quasi βασιμοι , viae quae unicuiuue pa- .ri. --uentantur. Deinde

392쪽

quod Pratnch enaen lavit. U. 2I9. Mutanda est disti ira tio, &

εcυ- , se ἡ ὀμαρτη stiperscriptum legitur. V. 224. Ald. Rita ters h. τύμ ιντι. Tenetritum τέμνουσι puto, quod Turmilias, Cod. Sylla. &-V. 22s. Vulgatum νηχομενον et ρύτισον nautavit Emιnch. Recte tamen cod. Reg ta σι praesere, qui eliana V. 226. recte εμολε, & V. 23O. ερέσσουσι sine ν ut etiam

Aldina, exhibet V. et s. Cod. Reg. hic & fere tibique

cum H D in inargine Aldinae κηρων scrip smus. Deinceps recte Cod. Reg cum Ald. ἐξέσσει ριιοῖο. V 292. Nale Ald. Reg. γενεη τις. V. 293 εὐρυ ερα τες sunt , qui Plinio XΙ. 3. pla ty- cerotes dicuntur, vulgares danaae, ut G emis etiam monuit, sed quod i lena p. 326 . ἰορκους capreolos esse volebat, facile ex mentibne δορκων redarguitur, quos versu 31ς. O iantas s par tina describit, iterumque L. III. 3. ραρχοῦς & si κωe nomine 'distinguit Nec convenit ni acularum, quales in panthera con- 'Riuntur, mentio. versu 209. Quare diligentius errit inqtiirenduin, qua in re δορκαδες & πρόκις, quarum priores: Arsoteles P. A III. 2. cornigerorum animalium minimas ait, . cum opimi δόρκωe & ἰόρκοις conveniant.

V. 297 κακε νοι Turnretis memorat V 299. Cod. Reg. παρδαλίων. V 3 o. Idem πίλει πολυ κρείων, Vel κρέσσων, deinde v. 3O . μυων pro μcίων. Illud κρείων vel κρέσσων mihi valde laia.

spectiina, ct dubito , an librarius dare volueris, quod Cod. Sylla. exhibet μείων κείρας. Bubal uni esse . quam recentiores Vache de Bactarie nominant, cum adsevando sentit Ill. . Alf on T. XI. p. 29 . V 3o4. Omnes libri αἶρις. V. 3ος. god. Reg. πολυγναμπτοισιν, S. V, ψοι τοτιφνλον, deinde V. o

393쪽

quae consectura mihi quidem admodum ingeniosa videtur. V. 32 s. eod. Reg. cuin Alcl. ἔτέροις. V. 27, Omnes ludiri ποδεον. v. 329. CO d. Reg. ςρε-ῖσι, & versu 3 ι 2. naale αἰθυντῆρες exhibet. Idem verni II 6 poli. v. do. Alci πνεύμοι εὐθύς. Ultimum cum reliquis editis etiani liber Regius liabet. V. 3 I. Scribe cum editis. Nostriam Alcl. &Cod. Reg. habent. Ceterum quae h l. ala oppiano cle capris silvest libus dicuntur, non ad Stre cerotas uiatas , sed ad rupicapras referri volebat G frenis p. 32 c. qui σξεπτα γέρατα h. l. comtua in domum resexa interpretabatur. Bochuritu vero de peculiari quodam caprarum genere poetana loqui existimat ille ro7. I. 9I8. abice scilicet, quae Arabice Atorvia in Damire dicatur. Sane verum est, quae h. I. de capris silvestribus traduntur, eadent omnia 'ibi ad alorvias referri. Loca Dianitras, quae

mire Oppiani verba illustrant, latine hin: ex magni vii interpretatione transferam, ut alii, qui regiones Africae & Asiae aliquando visuri sunt, diligentius in hanc rem inquirant :Diciuntur se in cornu us mio fora mina, per quae Legpirat ; vae s obturentur , perit ilico. Etiam nati ratis Us es avior erga catulos suos, qιιOratna s Vllent cviant veniatores , tiatum M piittir, U lactat, Pani diu es in eodeni confortia. Etiani e natιιra ejus es pietras erga parentes, ita tu cibum a s apparet; Y cum ita infrini itini, ut per se coniectere

non postat, praemanso cibo eos alunt e ubi a avertes quae de foraminibus in coralibus dicuntur; inde enim apparet κε- πισον apud Ovianianr es per messia cornita, quod cum ignoraret min, prorsus inepte volebat rescribi κερααν μέ γ. ad Horapoll. p. Jam olim fuit Alcmaeonis opinio ab Aria

maod ex Aresielao, strenuo nui atore, S qui historiana nat ratem turpissimis mendaciis foedatam conturbavit, referunt Varro de R. R. s. .& PlinitII 8. lo. Phues C. 4 . Non omni tamen verisimilitudinis specie figmentum hoc toties repetitum carere videbitur. laltem quo fonte error promanaverit, apparet , siqui deiii vera sunt, quae nescio unde sumta tradit cla.

rissimus Gallus Bomare sub voce chaniola, Vard, inevredes Alpes. Ita vero ille: Oa remarque detix Ot Dertures de riere les cornes dia chamotis On a pretiendia, qtie ces troux

394쪽

qtse te crati e trouve alι fond de cis Oumeraures, U φι'itnb a aticisD sue. DICTION NAIRE D'HISTO IRE NATUR EI. IE EXltat tamen Ioh. Conr. observatio in Ephemerid. Natur. Curios. Decad. II. An. I. Obs. 86. p. zo6. qui foramina duo post rupicaprariam Cornua, in valle transalpina Nadia a se itentidem observata, quemadimosium etiam in Rhae-tia ab Hadero, Medico Basileensii, ad ipsum pulmonent acta τcapiendi ergo pertingere affrivat. Consene etiam subet, a clarisiimus Argentoratentium professor, Hermnannias, cui maiiae observationis indicium debeo, librum, quem adhibere

v. Codd. SVib. Reg. ποταμῶ φέρουσιν. prior etiam

naitii p. is r. cui adstipulatur Cod. Reg. qui cum Cod. Turn. ἀποπήοθε habet. V. 368. Vulgo λύσεο μητέρα μοι φίλην , ubi tamen Cod. Reg. φιλάην. recte. Nostra te lito a Bruncisio est. V. 369. Cod. Reg. λπι ρη , & vers. 372. ηεα ri; τοι. Legendum videtur περὶ μητέρι οειλοί. U. IT . Cod. Sytb. ἴτε του, quod tenencitim. Quod enim ex vulgatis libris deὸimus σευ sine a centu, sensum congruum non habet. V. 377. Omnes libra

V. 3 8o. Pierion Verisimi l. p. I o malebat ἀταλῶ, quod ipsum est in libro Regio, ite fere ubique ab Oppiano usurpatur. Idem

coclex τάχ' αν ανός. CocleX SVib. paulo ante ου καλὴ ri exhibeti tuae vero h. l. ab oppiano de ovibus silvestribus Cretae iiii tuor coralibus instructis dicuntur, non reperio in Selonio, qui insulam totam peragravit, siligenter arietes hircos silvestres in summis Crette montibus pascentes descripsit Obmem. L. I. c. XIII. XIV. Non alienum erit h. l. referre, quae de capris Armenicis traduntur in carmine Crinagorae Analector in Poet. Gr. T. II. p. I 6. quod toruin ponam: Tῆς Oiddi γενειὶ μεσ

Tiberius in expeditione Arnienica de qua Dio Cassiis p. 738.

retulisse Romana, laete ejus in potu usus esse videtur, quoδclare apparet ex alio riusdem Crinagora carmine ibid. p. I*7- seu Antholog. mechel. p. 67. v. 386. Vulgo ἐπεὶ κακεῖ, γ ο Aύει, quod V . D. in margine Aldinae emendavit . Guieti Jδρευε. vel υδιυti legebat. Idem versi 387. vulgarem lectionen ὁππότε ναρ inimitavit& versu 38 I. Pro χροικν malebat κραίρην, i. e. caput. Deinceps Cod. Reg. βύ - σαν quod etiam Rittersit. dedit. Turnctus Sῆσσαν edidit, & in

varietate περὶ βῆσσαν memorat. V. 392. Cod. Turn. Reg. - ακοώ. Vulgo ας-ός. Regius etiam καιτρῖγλαι. . De Subo aliunde

395쪽

non constat. Ad ovium silvestre genus reserendum ex ordἱ describendi suspicabatur Golemis de Q adr. p. 982. qui dei mde in animadversioni latis in AElian una H. A. XIV. I 4. conjecit subum ejusdem esse generis cum Libyca sera κεμάδ, nomine ab AEliano descripta, pilis perquam hirsuta, cornibus adversis, & vitae ambiguae, quae Oinnia in Subii in Oppiani & damam.

Plinii convenire putabat vir magnus. V. 398. Md. Turia Uana, Cod. Reg. ἔν praeferunt. Dunctus ουν memorat, quod Rittersh. recepit. V. 4o I. Cod. Reg. ἐπιφρο ,3 τι γένει τε lim. het. Latet hic omnino ulcus aliquod.

V. 4o3. Omnes libri εἰ-καί. Igitur Euterahistis, cuni senti et vulgarein lectionem sensum abrumpere, apposuit h. l. asteriscos , quibus significaret quaedam excidisse. Tentabat tamen ipse ἡδε καὶ , Bodinus ουδὲ καὶ, quo lacunae suspicionem tollerent. At vero Braincie feliciter hunc Ioctina persanavit substituto αλα και , quod clare Cod. Reg. exhil ei. Τιtraitatu in

firmat cod. Reg. 4Iς. Omnes libri αἰλῖο', quod d'Orυilie ad arit. p. 74s. corrigi iussit. V. 427. Tiamreias γορόντες, QModo Cod. Reg. firmat, edidit; Rittersit. Alclinuin Θορωνται revoc viti Aχαis :ην graece hinnuluin dici primus Salmastis docuit, cu)us opinionem inprimis hic locus Confirmat, ubi νωτα ςικτὰ memorantur, quae hinnulo conveniunt, Galloriim FaGn, quandia porte encore la livria. Sinailiter Phalaecus in epigrammate dialea. T. I. p. 42I. καὶ σκύλω ἀμφιδο ου - αχαινεω. ubi alii ἀχαῖ, χ: habent; sed malo alterum cum Totipio in Curis

Novissimis in Suidam p. In Ixeiaticis L. III. f. r. simpliciter

rani lectionem ex codice lao restituit cl' O Age Obs. Misceli. II 36 I. Utitur verbo γατύσειβαι Oppiani s Halieul. I. 62 . unde laudat Eustath. ad Honreri p. 38 I. p. 4 . Habet etiam mise

cum illisa es vesactavia capreae hinnulus sit; deinde dem

396쪽

istrare annititur oΠgem Oppiani a reliquoria in scriptorii in o ce natura sua non diffferre, sed ehindem esse, quod inulti c locis diversitate & cornuum numero, quae Oppia ius geminuorugi tribuit, inducti negaverunt. Sed fateor mihi vim in doctis limum sententana suam non approbasse. Magis placet, quod idem p. 969. posuit, Hebraeorum recin esse Oppiani orygem; omnia enim, quae Arabes de suo ram tradunt, conveniunt Orygi Oppiani , quod ut clarius appareat, ponam Damiris veris a Botaarto p. 962. latine versa : Dives colora int caprea. npe illamini rectiunt Decies. Prima earlunt, qlla Uncantur aram, qua sint Ancerae albedinis, cujus Angularis esrini. Hae in arenis halitant. Eiassem auunt caprearum se oves, quia plura mutn habent carnis pinguedinis Sectiniada Decies &c. Ex recentiorum scriptis nihil habeo, quod ad Oppiani orygem referre possim, & quaenam o numeroi Drusi magno , qtias Lll. Lustion Τ. XΙΙ. p. zo I describit, cum eo comparari postit, nescio. cf. tamen Mhais Traveis p. 4 II.

i Guietus. v. 469. AH. πρῶτω -ρων, cui proxima lectio Cod. i Reg. πρῶτω αναίρων. Rittersia. πρῶτω ἐναίρων prodrelit, Turn hiis vero γατρὸς ερωη. Nostra lectio debetur ingenio Borearti Hieroz. I. pag. 968. quam etiam d'Arnauci p. a I s. magni viti

toritatem ignorans, conJectura assecutus est. V. 4 2. nebris sciῖς memorat. V. 473. Omnes libri ἰξεσι πεφρικως --ερειδομενω σκοπέλοια. sed recte H D. in margine h. l. emenda-Vit: ἰξε ι in 12ρι ωσιν ἐρειδο,ενο- σκολοπε-ιν, quod receptimus,

mutato οξεσι in οξέα. V. 47 . Itidem omnes libri μίμνω, cuin sequatur Aξ,βαι. Quare vulgarem lectionem emendavit Guietur.

V. 49 I. CocleX Regius κει νοις γαρ εν γουεσσιν. V. 493. Al- .dina & Turnebiana ενεα ρισαν habent, quod V. D. in margine iniuinae mutavit in ἐνέποιεν. Ritterah. νέφησαν nescio unde arres plum prodidit. Codex Regius: αλ' οἱ μεν πείθους ἰλοῖς ἐνεώειν περ ὀδόν-:. v. 496. Alclina & reliquae ita quam lectionen ' Guietus & V. B. in margine Aldinae emendariant. Codo Reg.

- αίδηλα praefert, quod unice venam. Sic IV. 322. αυρο2άτως εἰ.λλον ἁνατα ει μέλαν V. 498. Regius cum Aldina, Turnebiana κεραεσων, quod e conjeeiura ipse Turnem s corrediit, a quo Ritterah. κερόε- αι recepit. V. scio. COd. Reg. κεανοιαι δέ. recte. V. So4. δε post γενύων addidit Guieti s , codri Regius νενύων aero habet. paulo antea bene idem Guieti s emendare videtur: κείνοις δὴ διπλοῖς. V. s Io. incidi mouit οῦν χέιῶται st. ο κεραοξο . V. s II. - δi κεραμ editi libri, quoticorrexit Guietiu , cui adstipulatur cod. Regius. V. sI4. Idem ινναδειν habet, & verita cum libris editis ειρσὶ δέ τοι, quod

397쪽

Cod. Reg. υ lόσι g οι προίων πολυ. V. set . Idem liber αἴ r. δέμας prae fcre, deinde versu s28. κιςός N. Voculam κε post τον gh. l. pri inuri sit terati. inseritit, cui Legius codex avitipulatur. V. s3ς. Regius ἐγκρίψας quod Z rarebus edidit,

in varietate inernorans Θ κύοῖσι, quod Litterul. recepit. V. s*I.

τα βαίνει. V. 697. lege πορδε εο αι. V. 6oz. Recte Regius Codex περ ἔλησιν ακοήνΘαις, quod Alclina & Turnebiana etiam h hent. Rittersia. προοολαῖσιν ἄκανθαις proclidit, quam lectionem etiam Ges remis de Sad r. p. 4o I . ex codice aliquo, ni festor, memorat, & in προδελεσιν ἄκανςης mutat. V. 6os. Omnes libri κακων, quod V. D. in inarrane Atilinae& Giaietus emendarunt. V. 6o6. Regius συγέει - ἐχθρον ἰδέβαι. V. 6 9. Aldina naale ποῖ κτήν. V. 6 Io. Al lina, Turneb. &C dex Regius λόχοιο Alterum ποῬοισι a Tt rnebo in varietate positum recepit Eitterati V. 6 II. Omnes libri εὐεινε τακ, ων, nisi quod Regius αυταῖα αsκαλίδεσσιν habet. Certatim visi docti h. l. σέληκε emendarunt, Pato ad Horapoli. p. 382. & ante eum

Riιwersus V. L. p. 4sq. qui Dan. minisi de h. l. sententiam ibidem prodidit. Cannegieter ad Avientini p. I9I. legebat:

Nostra lectio debetur Bra nchio.. V. 6Iq. praeclare liber Regius transpositis versibus: Φινέ

legendum est: Φινέως, τόν ρ' αris λε, vel ΦινέφP. zv r ατί λε. Monendum tamen in codice super nomine Φινέω appictuin esseae, quo lectio viligarium libroriam indicatur. V. 62o. Alclina περετια . TUrneluis editionis suae lectione ita rε έςια inim utariserat in παρωική quod Ritterah. recepit. Murcie malebat cum

eis τερατα legere. V. 62 I. Al sim κλιεύνων, tibi V. D. in Diuiti red by Cooste

398쪽

margine κλεαινω emendabat. Guitatus κλεαινον malebat. Eitterali. Bro ijdei κελαινὸν recepit. Nostra in lectionem firmat Codex Reg. qui nurneia naale cum ecliti, uορειόν ίω priefert, quod Guietus recte e nrundavit. V. 62Φ. οιαάροντε pro vulgato οἰκ είροντο, quod

emin in libro legio est, rescript erat sit Hersti. quali sit partici

P. 89. γαυλον habent.

U. 3 . Ita h. l. emendavit Ettigeri . V. L. p. 72. Vulgo, etiana in libro Regio, legitur αἰγλη, quod tamen Gefremas Η. tiad r. p. 643. ita explic ibat, ut leones Libyci non ut alii multo pilo nec ita splendido vestiri clicantur. V. 42. Regius ἐκ δὲ σόr. Ceterum in toto leonum genere nullam coloris x arietatem agnovit olim Arisoreis de Generatione V. 6. de eluini dubitat Ill. Biι' oti T. IX. p. 32. CL Boviare. Illel OZ. T. 1. P. II 8.

Quod vero de leaena h. l. Oppianus habet, Suriis modo a ficinabat A istoteles H. A 6. et 1. seci de liniverso genere etiain AElianus H. A. V. 3 0. De tota re diibit it Ill. Istist on T. IX.

399쪽

gua est. De duplici pantherarum genere, quod solus veterum Oppianus h. l. memorat &descriiuit, quae fuerit sententia Gmneri, vide de Θadr. p. 939. item Boctrari HieroZ. T. I. p. 8o3. qui locum ex Dani ire Arabice laudat, ubi duplex pardorem genus iisdem notis, quibus h. l. ab Oppiano distin Diitur. An pertinet huc etiani genus pantilene, quod AElianus Η. A. IX. 39. cauda est Ill. Isi fon majorem pardalim stib nomineia Panthere. minorein P Once descripsit T. IX. p. Is . & latinos minorem pardum dixisse existiani bat. V. 83. Aldina αἰνο δε sed Coclex Ssb. & Regiita nostriam habent. Deinceps editi cum Regio αἴθιζ. AIonendum est in libro Regio ubique duplici di scribi. V. 87. Ecliti cum

Regio bis σε exhibent hoc versu , ubi tamen uluinuim tenendum censeo. Θod vero versu sequenti d'Arna ui conjectura assecutus fuerat, ἐξυκέροις, praefert liber Rei ius. v. 89. Editimam Regio αμφίβυιών, quod incie e renci .ivit. Deinceps ve su 9s. Regius γε-σεντι exhibet, non spernenduna. De duplici lyncum genere hodie nondum satis constat. Hoc tanten cer- sini est AE tiani H. A. XIV. 6. λι Θας, quae in AIzluritania era

λασι ra, eassiem esse, quae ab Acaderraicis Pari istitis descriptae sunt sub nomine tot p-Cerυier in Me oues potiris mi ire des Animarix pari. I. p. I 27. Qt Iod si vero consi rei, qti id Oppianus illis verbis ναμαύMν ἔας intellexerit , an pilos illos longos, qui pauliun inflexi aurem terininant, nulla dubitatio superesset, eosdem h. l. describi. Sed haec interpretatio verbis graecis majorem vina quam lucem afferre vicietur; nec satis etiam color utriusque generis cum Gallorum isto Lotσ-ci ter convenit. Bochartus HieroZ. T. I. p. 96. se his diis- cultatibus non satis extricavit. Θae Ill. Fumoni fuerit de hacra sententia vide T. IX. p. 236. Exstat quidem hodie in nronumento praenestino Iuncis nomen, sed eo tempore, cum opus uiusivum ex Ioco suo in principum Praenestinorurn palatium transferretur , turpis sineto operarii na errore, ut mihi quuleni persuasi, relatum fuit ad imaginem alienam, quam onagri esse

υνον, quod & Regius dat. Reliquae υπαὶ πJερύγων. Porro Reg. recte cum editis Πύεισι. Versum I . nondum intelligo. Regius habet γαλάμων γρ. gi υγων. glossa: κοὐ Irηιμα ἴυσα

i m&όμων legendum suspicabatiar, quod nobis quidem satisfiicit,

cum κόμαι de plumis ut & χειραι planetina sit. V. I 4 . Pr clare Regius σουρον -δ, τορον δέμας. Hinc enim existit lecti nis Vernas: ομμα τορον, σφυρον αἰαῖ, Θοον δέμας. Versu sequenti

400쪽

Ritteuh. edideriant et Ox: ἐδὲ πόδεσσι. Regius liber: χεῖρες χερσὶ βερτων ἴκελαι, πόδες τε ποσσίν. quo scilicet ordine priora verba exhibet etiani Aldina & reliquae. Nostrum a Frunchro est. D A

d'Arnati l p. 219. αραξων, quod hoc Oppiantu nul sibi de lyncibus tradiderit. V. Is 6. Εditi & Reg. πρὶν mκετοῖο μολεῖν ἔρην, cpaod Fruniae immutavit. v. I 6 I. Editi cum Regio γαμον παιοστεις - πι μιμηλεν, quod reponendium. V. I 66. Editi ααο ξονται. Nostrii in etiam liber Regiush:ibet. Vir doctus in niargine Aldinae probabili conjectura λήξονται emendabat. V. I 69. Aldina τονλεία . keous τινει-ευζωσι. Ttirnes & Ritterati. ediderunt mν9 4ωσι. γV. III. Regius πανF α παλύνει , quod etiam in versione Ritterati. & Ttirnebus expresserant , nescio unde arreptum. V. I 6. Aldina τοῖον υπου Cενθεσσιν. Regius τοῖον υ πο βεν9εσm , quod nihili est. Versu I 8. Aldina χείματω ς μεσατου, ubi V. D. χωμωνο- μεσάτου einendabat, quod recepimus. Tum neb. & siluerati. dederunt χάματω a. Opine tamen Regius

V. I 83. Omnes libri ηερόεντα, quod Gemerus P. zo. de colore ex cinereo splendido, quem Graeci ducto ab ipso as novocabulo κίλιον dicebant, explicat. Oppiantu ipse supra v. 7s. νινος - χροιῆ εαὶ παμῖανοώση κερόεις dixit. Nostrant lectionem dedit Brunis a Guieto excogitatam. Versu 186. I mincie naalebat αργύδε .

editis praeseri, quod immutavit Gllieitu. U. 22o. Alclina πιόσωπα. Ibidem Res ius cum editis rαδ ανπαρο- habet, a I . D. in mar; ine Aldinae correctum. V. 223. Editi cum Regio ἰι προ Emendavit PIERso N VOrstir p. I o. Rittersit. malebat ἰοσόλον λιθ όεργον eadem no tioire dixit Dioscorides in epigrammate Analect. T. I. p. 496. quod praeclare a JItι gravio, ni fallor, enaen datum nuperrime de lit . O. TOUP. Citris Metalis'. in Sticliana p. 3I. Antia

라틴어 텍스트