Oppiani poetae cilicis De venatione libri 4. et De piscatione libri 5. cum paraphrasi graeca librorum de Aucupio. Græce et latine. Curavit Joh. Gottlob Schneider

411쪽

ro panther arum vino capiendaruna rationem memorat eti lin e

Arabibus Dan lir ap. Loesiari IlierOZ. T. I. p. 79O. V. 32 T. Regius ιν εν ποιμαλίων. Idein V. 33 o. cum edim νηοὐ ae, quod ex usu O Fia reo facile erat corrigere. V. 33 I. Legebatur αἰ- ναπibησι etiarn in Regio , quod mutavimus. Sed inliaeret adhuc mulici durities & κααοι λία h. l. Licet enim milieri exemplognece a Callimacho eἰνοπάορο αλωὴ dicatur, vix tanaen licuerit sine οἰνόπρχν συ 1 ομίην effingere, si scilicet cattam & severana

scribendi rationena sequi volue . Q hiare vide. an prίeltet legere

quenti onines ecliti libri dabant ἐβι ερασαντο. od substituimus, approbat Regius. V. 3 3 8. Reg. σειριόεν' , quod recte Broci tits e memeaverat. laena versu 3δ9. pira vulgato ἐκκλυψεν legebat ἐῆαλε σαν. Nostrinari debetur Gltieto. V. 34o. Ecliti μέλαν ζοωρ ----σον, lithi saltem λαάσου erat legen tu in. od recepi nius a Guieto est; niinc vero non dubitamus in Regio libro ieetionis

veritate in conservatam latere, tibi scribitur με rακαύσαν una VO-ce. Unde efficiendum μέγα vel μαλα λανυόν. Glossa in codice apposita, χυ9zῖται, . quid sibi velit nescio, nisii, quod suspicor, ad versunt sequentem pertinet, ubi credibile est olim scriptum fuisse: ix' αR., λης δε χυ θεισαι. Codex ibi ἁλήλοισι suprascriptiini

od sequitur αυτολύγQmν, non intelligo. TURNEBUS nι--nieliatos verterat , quod verbum nos etiam liquimus. potest quidem collare vimineum αυσόλυγον dici, i. e. ex solis viminibus confectum, tortum, ut graece αὐτόξυγ. & plura alia hahemus; sed quisnam sanus & linguae peritus ipsos canes tali alligatos vinculo αυτολωους clixerit' Gllieitis explicabat: des li-yniera en MiθF. V. 3 s8. ματεύσαντ Ald. & Regius Nostriam Τiirneb. & Rittersh. habent. Deinceps πολυαλανεα est etiam in

Regio, quod tamen metriam violat; quare πουλυπλανα scripsi natis. V. 362. Regius recte εἰοπίσω. .

V. 3 2. Male Regius cum editiS με I ri Idem v. 376. Sωοντα, voluit recte. V. 382. ἐν editi & Regius; citiam lectione ni immutavit Guiretis. V. 383. Ald. Turn. Riu. Regius liber μάιλινεωm, sed in varietate Turnebus μώλινέοισι pinnit, quod Ilicie cum Guieto praetulit. V. 386. Regius ἰλι,ον γέ μεν suprascripto γε ιιον, deinde ἐφ' υπερθεν. Versu sequenti intietita malebat ὀμφαλοῦ τροφαλι να, quod de umbilici orbe, nodo, intelligi volebat. V. 39 I. Ediu& Regius οἰωνων γε. Pro ταρσα Regius ταρσοῦ, habet. Versu 394. Oninino probandum , quod & Regius liber offert, ς χλοεροῖς,& Rittersh. in margine nescio unde laudat. Codex Regius t

412쪽

a Sestorto Obs IIum. p. 88. ex membranis prolatum. V. I. Omnes libri παὶαγῶπιν. V. 4o7. παντα nirnctus in v rietate habet. V. 4o9. Aldina & Regilis ἐπικελαλέω - ταμνίαι si habent, quod Tiarnebin correXit. κρα-tim dicitiar h. l. nescio an recte, pro κραδαονται. prOXinruim nostriam est. Aldina & Regius δὲ λιγέα. Turneb. & Ilitterati edideriant λίγειαι. V. Ia. Restius κατάρκιγ άρrιόν. Hinc legendum est καἱ ἄρκοωαντίον, ut initio versias τί νεκα. Vocem περλομον ineptissime verterant Ritterali.& Turnctus, quod in hoc. viro latine &Π ce clodilistino, maxime miror. Vide de h. l. initium ad Scriptores Rei Venaticae p. II. ecl. Kenaps v. 422. Turnretts & Rittersii. ediderunt: τανυσίν τε ποτὶ ξύλω τώ . Aldina habet : τανυσες τε ποτὶ ξυλῶ. CocleX Regius τανυσίν τε ποτὶ ξυλω. Nos Fodinuni sequi inur. V. 4 6. Aldina ποθέοντα. Ritterati. recepit a Fossino προέο- α, quod etiam in libro Regio est. V. 432. IdeIII ἐκίλοι tabet. V. 4 3. Duo hemisticitia a voce ατραπιτοῖο ad γεωμορίη ex membranis suinplevit Scholitis II. c. 4 I. Liber Regius corruptiora habet; ibi

enim παγον - τοῖσι αλεγεινήν. V. 36. Omnes, quos vidimus,

libri iri, ύφουσι habent, quod cum praeter sil sistitia incedere, vix aliud quidquam significet, adeoque sententiae poetae adversetur, recepi ingeniosissimam Brainctu conjecturam, quae egre- pie firmatur ex annotatione Eusathia ad Homerum pag. 623. l. 27. seqq. quem videbis. Porro αρηραμένη Aldina cum Re ollaro. V. 437. ποδας nostriam est. Onanes libri πόδες. Versu seq. liber Regius ἐπισφυρIων έ labet, ut adeo verba αι χείμα'ος cum sententia prioris versus continuanda lint. V. 439. Editas λης, quod Guietus, firnaante nunc Codice Regio , correxit V. 4ψ7. Regius rργμοσι sit prascripto ργμασι, quod Alclinalhabet, sed Turarebus veram ieetionena prodidit. V. 449. R gius es τε ρηνων habet. IdeIn U. 4 o. οεnή ουν τε, & in fine αναιμω ι. Mutilum esse poenia hoc cuivis apparet; nec ejus redintegram di ulla spes est, cuna & ipsit graeca parapta rasis, Eutearia ut volunt , his finiatur orbis: οἱα φιλεῖ συμαίνειν πο κις ἐν τοῖς

413쪽

ANIMADUERSIONES

Vulgo ζm ἔμμασι. Nostrum ex Junt. Alcl. p. a. In Reg. 2. ann itatur λυς σαβαι. V. 46. αλκήν - α χρ eodem versu nailai non Placent. Ἀare vitae an pro altero legendum sit. Et in In Nicandri Alexipli. 43. pro α κα 5Iedi us praebet. 4V. 49. υ πο ύχιοι. V. I. Ρ. 2. Υχνη μεν. V. a. p. z. ἴποι. V. 33. Vulgo υκται. Nostrum ex P. a. In Reg. I. ad vulgatam' pro glossa adscribitur ἔρχεται, πορευσται. V. 64. Lectione i n i strain Junt. Ρ. a. S. Iussient. Aldina Θριξ ιν H'η: εδι ις. Turiam i hiana: Θειρὶ r ηπεδα, ,τm, ubi Turnebus tamen ipse in varietates ριξὶ Q εν κου ανῆm rescribi jussit, quam ipsam lectionem Reg. a. exhibet. V. 36. Iunt. P. a. ου μὲν habent. V. s9. Vulgo ἐπεσομενως. Nostriina eX P. 2. V. 6o. Vulgo ο ' ἐν πρύρησιν, Cum tamen recte Juntina ος ἐν πρύιανησιν eXhibeat, quam lecti nem firmat Reg. I. V. 63. Junt. Ald. p. I. ἰνγαοι. V. 7 .' Omnes libri pNaeter Reg. 2. πόρου. V. 6. Vulgo υμετερας σὲ, ubi isὶ onestiunt Cod. Turnebi, & p. a. V. 8 I. Junt. Ald. ἰξονομη νη. v. 82. Vulgo ἐκῖοιως. ΝOllriina habent Junt. p. a. S. Reg. I. porro Ρ. a. Reg. I. ἰσίκετο. Suib. Reg. 2. ἀτί tro. Hunc' locunt de profunditate maris explorata hiabet AEliantis IX. ys. V. 83. S. ὀργυιέων. V. 84. Ρ. a. S. re ne ἴσα τε. V. 89. Reg. z. ὐιε λεα. V. 92. Vulgo φέρωμαν. Nothrum eX S. V. 93. Omnes li-hri ἰχθυσι γαρ, quod cum Ritterati. & Guieto imitavit Inch. V. 9ὸ. νέυοvrus Turnebus annotavit. V. 98. Vulgo κιγαρη. Jun-' tina κιγαραι, siti id etiam Reg. s. a prima manu habuit. Audacter κίῖ μοι scripsi, quod nomen ab omni bire autoribus frequentatur; alterum vero nulli bi Occhirrit. V. 99. Vulgo βω- καὶ πλατυουροι. Juntina βλλωσσοί τε καὶ πλαrύουροι, quod etiam p. a. S. Reg. a. habent. Sine dubio volueriant, quod Reg. I. clarissime. praefert, ct nos recepimus. Hins Oppiani neutrum genus in Micor omine praetulit, ut etiana eX IMarcello Sidete apparet. De et λαούροις aliunde non constat. Vide tamen

Gesieraim Η. A. p. 867. Fone idem est qui Marcello Si leue

vers. 22. ηώεις κολουργ dicitiir, aliunde non notus. Forte eti ina,

nani hic nisi c citaris res non potest, legendum est h. c

414쪽

L. γ Mωσσοί σε πλαθύουροι, ut posterior VOX altera aclitatur. τεκχωρους

sillaba neceil irio produccitur, confidenter καλαρι- rescripsit, quod, spero, onanes fitetum probabunt. I eve corruptelie velli giti in apparet In Regio I. tibi και εκλαμαι sine accentu & spiritu scribitur. Toφὶς h. l. manifeste a τε Di distineta, G freto p. 6 I. Dorionis οἰδυη τριγλῖrις esse videtur. pro πηλοῖς Reg. 2.

rinular, delicati sit poris, o επινον etiam appelliat, qui O plani σκεπαu; else videtur, licet Gomerias p. I 26. nihil definiat. Plinio 32. c. II. cum aliis sinyrias ct f epini memorantur in vetustis et sitioniblis; nam Hur iniιs ex codd. ibia scripsit. N , nai iis liuidem nulla est differentia. Nana σ/επανὸς ed σγεαινὸς ut: 'ui ctici in permutandi ur. Priore veribo utitur OppianiIs L. II l.

63 7. σκεπανοῖς κεαρμῶτι; alteram sormaria ustirpavit Aetius L. IL p. 76. ubi GaDitiar L. c. 2ς. de Alimentorum facultate e scripsit, pro σιωπη ἐν καὶ α υιλονα habet enti πινην καὶ αeύμνα. Glossii Codicis Suib. σκευκνοὶ interpretatur κοπανοι, quocum mu

Clare conveniunt, quae Belonii positit verba cisteriis in thyr no : Lista υel eliss. t Cretensibus thynni gendis G, proa emtra Cretani cop ιι n υocant, ciyntorta fortasse a s pario

υ: ini vulgatae lectionis vidit primus mPP. Sult imitis de Aquati Hisbar. s6. f OL I . qui in Codice Vaticano a se consulto σπαροι reperit, quam lectionem cum eo probarunt Ginremu p. Io. 8.I286. & Aldrovandus. Idem Simiantis Histor. XX. fol. 9 a. Oppiani vi cuna Pl nio taxat, quod cuprinia in in marinis piscubus numerant. Ρro σμαρίδες Reg. I. σαυηδες habet. V. IIo. αφφότί οἱ τε θωκες. Solus Gyiutius duas bocum species nominat. -υTellus Sidetes V. 8. φαγροι τι , γλαοῦκοί τε, πεί τούες, εο ῖθα μοί τε, ct versia Is. βῶκας nominat, quasi diversos; sed sicet sit spicari Oppiant m nomine βῶκες, qui alias βωσας dicuntur, Marcini α φραγμους & βωκας Comprehendisse. V. II 2. Xμμ πις nominantur etiam ab AEliano II. A. XV. LI.. unde barba tos esse apparet. Vide G servire p. 267. V. II 3. ἴλιβω. Hic aliunde non notus. Vide Gmnermur p. 7 2. Glom Ρώ I. γλανεώL e. glanin interpretatur. Addit glossa Sytb. γλώχρος γαρ ἐς L . II 4. P. I. ποταμῖς. V. IIS. μεταναύεται ἄμης, glos

415쪽

άλιῆες ex appendice variantium lectionum apparet, idque nos recepimus. Intelligitair enim voX ἰυγοῦς, & venam piscis nomen κίναιδρο seu αλe, ς ς est, quod Bro iis apti l Gfremini p. 8*6.& Eon Metit s ibidem ntonii erunt. Vitium Alclinae ασσ' αλιῆες permovit His . Salviantini, ut vetustissima Vaticanae bibliothecae exemplaria contuleret, quod dubitaret an recte h. l. infoecundae quod Laur. Lippia versio priefert, ubi est: Phutides Ninuessi υero de nomine dicta. Ita enim te.ctionena Alclinani intelligebat, quasi ασιν αλιῆες ad φυκίδες referatur. profitetur igitur in Libro praeclaro de A quati lib. sol. 226. Histor. 6 D se in uno exemplo, ubi antiqui cujusciam graeci interpretis eXpositio eXstaret , in ejus loci expositione ita scriptum invenisse: Hoc loco detrahit posta citi in eunuclio, pii patravi ipsus Gil regetn clettitera/, ob torre in exiliunt nitatιs furat ; in ceteris tribus etiam exemplis super ψυκίδες glossematis loco λεπίναι scriptii in filisse; postremo in omnibus reperisse se αβ', non ασσ , & in uno exena placium super γ' asLscriptuna fuiste: παρ ,κει. Hinc Salvianus, licet rectam viam ingressus veritatem iectionis pene teneret, nihilo minus lapsus cst in e , cum nugatoris annotatione inductus existimaret, nomen phVcidi ab eunucho aliquo impositum fuisse, non quod ipsae euntichi nomine appellatae fuerint. plane easdem graeculi ineptias ex scholiis Codicis palatini a. retulit Rita

& nos etiam in Regio I. reperimus. ΡrO λεπίναι quod ex codice Vaticano memorat Salvianus, in Palatino I. & Reg. I. γαροίνα scriptum est. V. I 28. Recte Reg. 2. inin Vulgatiis xv αι χγκμαλαὶ, quod pessime ex p. a. nititavi. Juntina pro α χι habet εἰσί. V. I 29. Vulgo κίεις. Juntina & Reg. I. - D:. Aldina κίςiις. TImrebra in varietate riw: habet, quod est in Regio 2. Infra L. III. I 87. κις α Οα vulgabatur, ubi Ρ. I. M 4: ηα, Ρ. 2. κ4όίδα, S. κύρίδιον.

citiod ultimum hoc loco ex Codice Syt,irgii pro glossa voc

βκσιλάσκοιJ σιλ ιοίδια relatum fuit a Ritterasit illo. Superest ut rtiones explicemus, quibus induisti κιξ ις recepimus, quein es eundem putamis crum eo pisce, quem κηριοα alii apud Gestrum p. 226. appellant. Alexander Trallianus p. I 8 I. ecl. Ρa seu p. 6o . ecl. Basil. ubi diaetam podagricis praescribit, ita rκαὶ ο ῖσικέν δὲ ὁ ἐκ νήτων ώφέλιμός ἰςι, καὶ μαλιςα ο ἐκ των M

416쪽

ετρακόδδεμ . Hic vero Garispontus L. 4. c. 9. p. 8 . Pii Alexandri locum exscripsit, habet: Duriores quovie nazixi me pisces, Orphos, cirridra, dentices, sepias, pectines, sed &Ostreas, & cochleas non timeas dare. Iteruin Alexander p. Io6.

l Plinitu Valeriantis, cujus totiis liber quintus ex Tralliani in dici scriptis confircinatiis est, quod hucdum nemo aniniadi vertit,) L. V. c. XVI. de piscibus autem utantur duras czirnest habentibus, quales sunt acerana, Orphon, i caelon, cerida, Coccida, &Miupodes, ac sepias, & ostragoderinas, id eli ait gines, ciretias &pectines. In graecis hic est: καὶ των ἐτρακόδέρμων ατακὼς, καὶ κηρύκια, καὶ κ ενια, unde latina nonrina facile restituentur. Utor enim sola editione Basileensii Torini, quae tota vitiis teterrimis oblita est; Romanani , *aae hic in bibli theca Amrauor ens asservatur, nondum consului. Torinias in Parapsu in latina Alexandri Tralliani, Cui plurima eX ami vertione barbara, quam Caragito in Glos I. Lat. saepeni Ni niero memorat, ego vero nondum nancisci potui, admiscuit, pag. I 66. habet: a erina, Cyrini, i. e. ceryces pectines, Oml phus, ceridae ac carabi. citocopa i. e. o Topo sepiae. Ipses Torini vero alicubi in paraphrasi sua naonet, aceriniri else Om' phuin. Gemireris vero H. A. p. 82ς. eX nomine atheraria CONruptam vocena et se censebat. Scilicet ubi Trassianus pag. 44. P. I 34. B. de Ocul Oriun passione ait:. οἰον Oezω, καὶ τοῖς αλλοις τοῖὸ σαληοοσαρκοις ἰχ9ύσι, γλαύ ζω , κηρυκίοις &c. Ibi Toriniis p. pisces orphoidae, quae & acerinae dicuntur. Dcinde ubi P im

in quo loco Plinius riseriantis V. plui ima nomina Onaitit; An feraracias vero pessime in Basileenii κυει δα prodidit. Torinus in paraphrais p. 212. nominat iciatuini, thes ain, ectrusophos , Incitana - deinde labraca Orsemina, curida. Alia etiam va xietas in hoc nomine obfhrvatur; utes Alexander p. I 33. Ρ. των

ηαι πλεον παντων τ γλαν. ibi miluus V. 26. de piscibus clancti sunt merulae, cossi ius, cere . Granias p. 2I D habet: meru-Iae, cossi, Orphus, rectae: quod ultimum pro σοίγλω dictum est. Haec vero copiosius deduxi, quo' clarissime appareret, ακριδα Graecorum a recentioribus in cirriderm versam, adeoque eun

417쪽

9 Gefieri coniecturas, quos lector adire potest. Oppianiis

κηρὶς, κηρίox vetustum nomen, an recentius , ut videtur χι ρὶ, ultirparit, clubitari potest. Βαειλι- ς, quOS deinceps V itiant si aena Oriit, alaudas esse suspicabatur p. 21. Iarcello Sidetae v. 26. αδεήεις βασιλίσκίλ. V. I 3 o. p. I. μυλη. V. I q. Viligo ἐθωδήν. Nostra Iedlio est ex Reg. a. V. I 37. Oiarnes libri ανκαὶ ζων praeseruiit, quod nos ex einendatione Boesiarii in HieroZ. T. I. p. 43. InutavLinus. ariantu i l. s4. Onanino hic conferemiuS est, αναα

ογαι λε,ουσι. Magis etiana Mellaria enaendationem, quana pellime interpretatus est Abr. Gronoet itu, juvat locus Suid e in σαα

M' ὀξυφώροι- όψοῖαγροι. dunt. Alcl. τῆmis καὶ φαγροι - ἐψolανοι, & sic etiam la. l. eXlatinent Ρ. a. S. In Regio I. in τῆσι r. ξύφοροι - ὀψολόγοι. primus Tiaminiuis nescio qua auctoritate vulgatum ἰὴ φαγροι invexit, nisi secutiis fuerat Reg. a. qui iulam lectionem exhiliet. De ipsis piscibus nisail nisi nomina tensmius. Vide Gefieri ni p. 7ψ . &p. 77 De κερκύροις - Π p. 22 . Deinceps vulgatur ανυγραί. Ρ. I. Cuni Juntina ἀνιηραὶ, quae glos,sa est vocis ανιγραὶ, quam recte p. 2. eXhibet. U. I 42. Vulgo QNόμῖοι τε - quod iterum Inlrnretis primus invexit ex Aldina, cum Juntina cum p. a. S. σαῖροί τε exhilaeat. In p. a. σκόμφω, in Reg. 2. σαῖροι annotatur. Restat tamen de h. l. desiit tio; nam veriu Io I. σαόμῖον Jam nominaverat; at Versu Io6. σαῖε , etiam occurrit. Vidit haec p. Io I porro P. I. S. α' ιέμορον praeferrunt. Ρ. 2. σμύραιναι. V. I 44. Ρ. 2. δμηθένσις. Deinceps vulgo ζύουσι. Nostriam Juntina & omnes Cod. lia-.bent. v. I 4ς. Vulgo ἐν LMεσσιν, quod Brunc te liminutavit. Equidem vulgathini a inplector. Hunc locvin transtulit AElianus Η. A. IX. 38. V. I 46. προποντας eX h. l. nomita at AEtiantui co citato, & Marcelitia Suletes versu 8. qilod latebat Ge nerunt P. 77 o. qui cete cum Ron deletio, sed ni agnos pisces esse contendit. Ceteruan la. l. p. z. S. ἔπατο . p. a. φωλειῆr. V. I 4 . Vulgo H. Recte solus Sylburgimus δὲ cum Junt. Aldina praefert, quod confirmata ia rias. v. I 49. Recte p. a.

418쪽

ευ9dρηκες. V. I S. Juntina καr' ανορα ν. V. I79. Vulgo αμετεκτοις αυλιν. Nostriam eX Ρ. a. quod etiam Reg. a. volui se videntur, quorum I. αὐέτροισιν α ιν , alter vero ἀμετρητοισιν πελαγίστιν αὐλιν habet. V. Ι 8 I. Ρ. 2. Θύνοι , quod fere ubique

propter e mologiam, quana h. l. assert, pnereuletam. Saepis4ine hanc lectionem optirni quique Cinlices in Oppiano offeriant , qtros tanten non ubiqtie l. iuciavi. V. I 83. Omnes editi& serapti libri πεκνα : exhibent. Sytb. πριναδες. Vestigii ina verae Ieetionis servavit vetullissimus V uti czinae bibliouaecae Codex. quem His M. Salviantis constituit, tibi πρημναδες legitur, ut ipse testatur de Aciliat. Hiit. 36. fol. I 24. Hinc Confidenter πρη- μάθες rescripsis, quod nonaen etiam nurn in He Deluo latet, qui

est ut suspicer, duplicein jana olim liti ius vocis fuisse scripturant;

ab hoc pisce frequentius nimioratur. Vide aeratim in hoc

V. I 84. Omnes editi σκολιαι, quod Correxeram antea quam idena Gmuero pag. Ioo8. visu in fuisse sciebam. pro φυτάλ αι I, otio itu apud G Herunt p. 2o9. enient labat σχύλαι. Porro ἱππουροιο κέλεὐθα Ρ. a. S. Gul. Ttitarebi, Reg. 2. quod probabat

in alim cum Reg. I. ἡ κrti. ibi etiam vulgata superscripta est, ct paulo superius ad imarginena λεάή curri glosi, πλαrεῖα μακρα.

419쪽

Regius I. ubi post ipsum catanen eXstat haec non quidem parii phratis, sed potius synoplis Halieliticol uni, quae in fine denuinasiibscriptum liabet : Τέλος τοῦ ς ε ξηγο σεως εἰς τα Οαπιανου Aλιε Πικα. Ita igitur totus de remora locus ita legitur: ora ἔχει ἡ

dat; χinde suspiceris quaerulani diverse in illo scripta sui: se. S e lde hac re plura in praefatione noltrae dicemus.

τοῦ Θ A9:. AEliantis XIII. I . alii si plana Tyrrhenici im:triis deseri-hit, & magnos, patulos, rotundos oculos ei tribuit, niihil vero de ὀτρA Oppiani , qtiam utcunque cum Eondeletio interpretatus sum. Aphul OPPiant m 3. I9 I. urvnno cupitur, fortior scilicet debiliora, quod a Ita itis etiam de suo αὐλωπία affirmat. L. III. 33 q. postquam Opimius anthiarum capturam descripserat, adclit: τοῖον ααὶ καλιχ λυς εχει ob suo , γενέθλχ ο ρκύνω ν, οσσοι τε δέμας κητωδεες αμαι. ae vero AEliantis

de captura alii piae sui narrat, ita cum captura anthiarum ap. yian iura li I. 2ος. seqq. conveniunt, ut Veiis ex poeta n

stro jure suspiceris.

-κψει. V. 27 . Juntina, S. μυχὸν αλμης V. 272. p. a. Reg. I.

420쪽

V. 28D Totum hunc de pagluo locum transtulit antis ΙX. 43. Artemii rus 2. I 4. inter e i zriluatilia, quae seneetu teni vulgari nonaine , Πωyestius interpretariar, quod vi cleo recie Jana Gcinerum Η. A. P ig. 878. Obseivἱisse. h. icianio in Alexiph. v. 39 I. ubi remedia contra dorycnu Uenenuan recen- ceus & Riccaritianus χύλ,κης exhinent. Hi tecinus simpliciter in paraphrasi κοχῖaας και κυρατιδας postlit. inepte. κωλχν ἔν Purptl-rana esse con1lat ex loco SClioliastae ruptio clis Antigon. v. zo.& docuit Salniastis de Homonynaia HyleS Jatricae p. 29. . Sed, etiam χαλε νε eadem , ut apparet eX Hesychio, qui χάλκην πορδύραν interpretatur, quod Nicandri autoritate comprobare nunc licet. Omnes enim veteres medici, qui alexipharinica sua ex Nicia uiro transtulerunt, purpuras & cara bos in eo loco n .

ni inant; sed praestat hic unum Dioscori dein in paretibilibus c.

I s. 8. in testinaonium vocare, qui verbo tenus Nicandri priae..cepta repetit: εχινοι, κό χοι καὶ πορφυραι καὶ γραζίδες, πῆνες Gem neriis recte πίνναι emendat) κἄένες κήρυκες, ωμα καὶ ε*9α εδ ιο-

μενα. usu Gesnerils conr. καμδες vel substituet at proLκαὶ γραψίηες. Sed legendulia contendo καρασίδες, quod sinaili,' erro te in καὶ γραδίδες mutatuna, quo supra in Oppiano καλα- ρίαι in και κλ.αρίαι transirinatu na filii. Bet e Iis χήραφις, κα- ubi Nicati cirri locum resperisse videtur. Καρας δες dicum tur ab Alexandro Triissiano T. p. Io 3. ubi glossa λους-σαι inale: in textuna irrepsit. Unuin a liauc obiter B yesili locu in de illustrabo. Ilabet ille: κάλχας - μέε, κεgαλῆς κίονγ. quo 1 ensis vox ista occurrit in monumento vetusti lino Attico pud Chandierunὶ in Inscrip t. Atticis p. 38. l. 9O. τας καλχας

Euclidein usitatis scripta non intellexit doctissimus Editor. Jam

. V. 286. Vulgo φραζωνται. Nostriana Iunt. Ald. et M p. R. L

라틴어 텍스트