Oppiani poetae cilicis De venatione libri 4. et De piscatione libri 5. cum paraphrasi graeca librorum de Aucupio. Græce et latine. Curavit Joh. Gottlob Schneider

발행: 1776년

분량: 473페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

401쪽

μαρμαροῦσιν, dixit. U. 228. Regius liber habet: ολον παῖ ια ἐξαλαύσας deinde versia 232. ἐεάχεσG. V. zJ6. ΗΠ ncle mavult:

σαι, clii simile , quod in Regio exstat, καὶ πειθας τ' ἐρίσαι. V. 2 7. Reg. post Ατθιδα onaittit, vacuo relicto spatio. Scribendum τε. De Thenaistone, quae v. 248. memoratur, vide Interpretes ad Ast thographos Latinos p. I 8. edit. Stavera. Jam vero profligata orationis graecae emendatione, propius ad ipsam onagri descriptionem accedamus, quam uni Oppiano ex vetustioribus scriptoribus debemus. ΡLINIUS 8. C. 4Φ. ΟΠ

eros in Phrὶ gia & Lycaonia praecipuos este, & montem, qui dappadociam a Lycia dividit, non transire cap. s8. naeniurat .sed hi multum a nostro hoc diversi. Vertim quod ibidem addit: pullis eortina, crit Prasantibus sapore, Africa gloriatur, quos latisones appellant: ad genus Oppimi perscinet, quemadmodum etiam quae L. 8. C. 3 o. traduntur: maenae pitCitnae gignisntfir in Africa, pia Y Vnomini fluesri ιm ni utit ι- . Eine n fundit. Marci r es genere glili sentinamini gregiabus limperitant. Tinient Iihiclinis anititos, ideo graυic susQHodiunt, Inori que nati s niares cora it. Contra graυida latebras peritnt N parere furto GFilint, Ria identque copia libidinis. Nunc vero adhibeamus locum hisosortia L. 3. c. II. p. 43. ecl. Gociofr. quo etiam Bochari usus est HisrOZ. T. I. p. 867. ubi plurima antimalia ex ultima Africa Romam

allata & a se visa accurate, & diligenter describit. Sic igitur

ται, Θαυμαρον τινα καὶ ξένην α περγαζονται πλοκην καὶ ποικιλίαν.

Habes hie Oppiani ςεφανας χιοάας, quibus corpus utrinque a dorso cingitiar προκεται); nigrana vero ueniam, quie spinam dorsi percuri it, la hande troire, in rcie, pii s' Et circi te mig

sor ritis non adeo clare expressit, in varietate coloris notanda magis hic quarta Oppiantis occlipatus. Od si vero utriusque descriptionem cuna inragine anilia alis, quod siti, nona ine Comgensu in Zchre delineatiun & diligenter descriptum cledit Ill. Bi On T. XII. p. I. seqq. contuleris, plane tibi iraecum persuadebis , Zebrain illa in ob Oppiano hic describi, quod de onagro Philosorhii & onagro pilicro NARTIA I IS XIII. Ep. 1o1. lata I docuit id. Lia Ulint. JEthiop. T. II. p. I ς o. Η

die euani Lusitani si iniliter ac veteres graeci aurules Zebram ala pellant asinum si vestrem, Et tryo cm nratio. V. 2 I. Coclex Sulbiurgii ἐν si κνη-οις exhibet. Deinde versa 62. Alclina φραζ ο δι ω, ubi V. D. in nrargine nostriam νοῦν suinplevit. Tiarneh. ct Nittersit. ecliderunt φοα ο δὴ δύο. Renus

402쪽

κλείουσιν οδοῖσιν. Turnebus, a quo ineptuna ἰδοῦσιν recepit & adeo vertit Ritterati tisius, in Varietate ἴσοισιν inena Onit. od vero nos recepi inus, Planum certe & lvinisci intiuS , t lebetur ingenio cultilliini Pierioli Veris m. p. I 3. AIavilli tainen inchεπικ ουσιν αειοοὶ legere, quod sane aci vetustani lectionem propius accedit; saepe etia in de poetis επικλεδειν usurpatur. Inepte

σό-ολλυσι τα εμηυα. Sed recte miterat istis docuit tympantim ita dici, quoniaIn ministri Cybeles, quibus tuna paniam in Ornatu peculiare erat, exsecti sunt ine, virilitatis argumento, veluti ἰτεας genitS quod tarn Q. εσι καρπον dictum, Care.

bant; ita etiam Boesiari Hiero2. T. I. p. s 3 o. tibi ex Dantire easdem de pelle lupi in tynapano adhibita ineptias profert. CN

gius cum editis ςθίμενοι habet. V. 29o. Reg. Cum editis καὶ ν' ori. Nostrum V. D. inarrani AH. adscripserrat. Falsana de laymi. λ, naturani S sexum mutante, opinione in olim Nna eXplol erat Arsoteles Η. A. VI. 32. G. A. IlI. 6. Ili ruin ergo eain h. l. ab Oppiano repeti, nisi tum re- runa natiir. iliu in cognitione de tristoria retro in pejus lapsa veterem errorern segnior ingenio ictas adoptaverat. cf. Ill. Biasson T. IX.

Vulgo ηχ Av. 3o2. Editi οὐἶψα δι αν. Regius αἰdα δἴ αρ' habet. V rani lectionem siluerali. in margine nescio tincte laudavit. Similiter in Vitinio Calabro I. 63 q. τοὶ o μόγου πονόεν τετρυμμέναισιεκ παντες legenduim, ubi vulgo pessime αλια πανπις editur. V. 3os. Regius cum editis Verani lectionem Ritrerm. iterum in mur ne laudavit, nescio unde. V. 3o . αργυφίη cX Codice Suib. & Regio liabemus. Vulgo αργυμ η. V. Iz. CocleX Sytb. habet ἐμπελασει. Deinceps αἰγὶ scripsimus pro αἶγα, quod tanaen Regilia etiam cum ira ρίψει liabet.

403쪽

substituit Bruncie, προδερε σε idi pro vitigato προφερέςαr di, liber Regius firmat, qui tanaen paulo post v. 3I9. male cuna editis τύios ινγ habet. Nostr una in margine Ritterari. aliunde memoratiir. V. 32 I. Regius liber επόρησε suprascriptum habet. Ακμων nescitio genus aquilae dicitur; inde lupis, de quibus h. l. -- pia iitu, non iem ituli tuni recte suspicabatur Gefremis Hut. Avium sp. I 89. v. 326. Rectius scribe cum Bra nchio παυσηται ἰ ὐλο- μενου. V. 3 29. Regius cum editis αρ γυρεως. postea versu 3 3 6. editi pessiime mi γαλι γεσσι habent. Nostrum Regius Cod. firmat. κραrερόχροα versu sequenti de valido corpore intelligentium, aut κρατερώνυχω legendum censebat Gesnertis Η. Quadr. p. 769. Τhoem Arsotelis lil. Bustion Τ. XIII. p. 263. mzijorem eluS generis, quod vulgo Cha es vocatur, feram existimat; ejuDdein vero Aristotelis πανο ηρα esse minore ni speciem generis Cha cul. quae vulgo Alliυe dicitur, ut adeo πα99ηο altera sit thoun1 species, de qua ArisOteles IX. 44. vulgi Opinione memorat. Ipse enim iliora non genere suo, sed secundum anni tenapestatem corporis tantuni specie dist erre a firmat. Duare libro IV.C. 3ς. ubi de panistere agit, nullo modo quasi de minora specie thoiani loqui censdri potest, quod gustion voluit; qui proinde nihil ex Oppiani loco L. ΙΙ. v. s 2. conficit, ubi πανΘηρῖς χα- ιαοι in feris imbellibus cum fetibus mei norantur. Adde quod Oppiantis, qui patriain eandem cuni his an inantibus habit hat, thoas & πανΘηρας nomine distinctos separatim describit. Dubito etiana an vir illustris ad coloris varietatem, quam οἴ- Planin h. l. ein ν μεμορυγμ ον ανθ vocat, attenderit; capite enim & lacte lupis si inites, reli Pio corpore speciem & coloremitellis pantherae referiint, ut quidem Oppianus docet. Est etiam ocus Arriani in Indicis, a Boctauo T. I. p. 84 . allatus, ubi

Nearchius ait: ἔς τινας καὶ ημεῖς ὁρέοuεν καὶ τίγροας καλέομεν , εἰναι αἰόλους, καὶ μείρονας η περ τὼς αμου ς Θύας. i. e. quoa Uid

mus cae tigres vocamus, thoas esse υarios feti variegatos aliis thoibus ma)ores. Unde de coloris varietate in thoum genere constat. Ipse Bochartus Operose docere conatur Hier . T. I. p. 842. Θωας a Veteribus memoratos esse eosdem cum persarum sciagat, Arabum filias aυυi & barbarorum scriptoriam Papion mira seu haluinis. Pantheras ρπανΘ, εας) vero O iani esse, quos recentiores scriptores graeci λυκοπά, γηρας & πανθηρια uocent, quod deinde nomen a posterioribus Graecis thoibus inditum fuerit. Sed hac quidem disputatione doctiores non reddimur; quae enim sunt eae ferae, quas illi recentiores graeci παν&ηρια dZ λυκοπανΘηρας dixerunt Τ' vide etiam Schais Traveis p. IT 3. V. 34s. Incuria mea h. l. v repsiit uis pro μιν, quod editi & Regius habent. V. 3sa. Regius cum editis λαλαγαῖσιν. Quod recepimus, est a Pietaono Verisina. p. I 4. porro recte Regius liber τοῖοι praefert. . V. 3 q. Edici tirε νε, quod einendavit munes '. cui accedit Cod. Regius. v. 36o. Ediu μῖα -ουκ αν ιδοις. Regius Cumi

404쪽

qui tanaen nunc mavult: ρεῖα δε γ' ὐκ αν ελεις. in quo plane a quiesco. V. 368. Editi αυχένα , quod emend. d'Arn d p. 22o. cui adstipulatur Cocl. Regius. V. 3 I. Editi πολιὸν ἐπικροτέει, quod emendavit Bri irrci'. Regius liber πολὸν επικρατέει. V. D. inamargine Aldinae ἴχλον tentabat. U. 38o. Alclina αἰπήν. BOdinus ἐνιπήν emendabat, quod tenendum equi clem puto. Sic L. I. I 3. φλογόεινσαν ἐν πην. V. D. in margine Aldinae αλμην adscripserat, quod Brodatu etiam voluit, & Braincid recepit, qui etia iri ἔχειν scripsit cum Giιieto pro vulgato εμεν. Regius liber habet ἔατις, πεοι λευκὸν ἰδόνταεντός ἴμεν - ἐνι', ,. Idem cuna Oppi. no tradit Aratophon de Venatione Cap. X. s. I τελεωτρο γαρ εὐ3ὐς ἐκν τις ἐώ τον ἐδοντα

τριχας, συντρεχουσιν ' ουτως εἰσι Θερμοι. ζωντι δε λααυροι. ἴταν ἐρεθίζηται ' u γαρ αν των κυνοῦν, αμαρτάνων τη του σώματω, ἀκρα τα τριχώμαῖα περιεπίμπρα. V. 384. Scripsi επασσυτέροις,

cum editi, αείοω. Hic vero locus arguit mancum Oppiani de Venatione poeina ad nos pervenisse; nulli ibi enim apparet hy- stricuna venatio. ersu sequenti Alclina ἐμοῖ . V. 418. ἐλυβεὶς a Brunctio est. Editi ελιωsίς. Regius etiani nostrum ἐλυβεὶς, sed juxta paulo superius adscriptum κυλιῶ εἰς habet, quod equi- dena naagis probaverim. V. 424. pro τέαμ si legendum τέλμοσsuspicabatur il Arnaia I p. 22o. U. 43 T. Lectio, quam h. l. r cepi naus, debetur ingenio Ginuri p. 636. Aldina habet: κ

V. 44 I. Editi πελασαντ' κειρε, quod ex Cod. Sytb. ct traeimbranis suis correxit Scholitis l. c. RegiuS habet πελασαν κειre, quod ipsunt Brsciat s Inalebat. U. 442. Cod. Reg. recte ηύρυνε habet. ὐπέσυρεν οδόντα quid sit nescio. Hoc vero video, requir re sententiam exserere, refringere dentes. L. H. 243. in simili ire λευκους ζατοροεν οδόντας non minus ineptum est. ain vero de conjectura mea, quam in teXtun Orationis recipere non ausus stina, minus dubito, chi)us mihi fundus laetus est Codex Ilegius , ubi iupra II. 243. ἐαισε οχρεν exstat', unde Utroque locis υπέσηρον vel σέσχρεν, ab antiquo verbo σαίρειν, Italorum duri-gnare i denti, unde σεσηρὼς & υποεισηρως frequentatur, legendum affirnio. Hoc vero loco Regius nihil mutat, nisii quod etλον isi' habet. od Schoreus in membranis reperit h. l. ὐπέ- λεν, nihili est. V. 446. Regius cum editis δαρδα ἀει M. Idem

4s T. & χατιῆει praefert. Deinde vero 4 8. γυμναι H' ημερίδες - ινοκμονται. ubi editi etiana δε habent. V. 4 9. Regius καὶ περὶ Θήρσου πικρῆν, ubi editi καὶ περὶ .i ηροι. Hunc locum cinent.

405쪽

V. 46s. Alclina ἔτο αλίοις, quod Turnebus correxit, &Ritterati. de inum recepit οσ' εἰναλίως, ut eli etiani in libria Regio. Sed pro βροτοῖσιν omnino legenduin censeo Lari σιν terre, fra biis atruriatili3 , quod etiam in versionem Tura binaria uintuli. J einde που δαλίεσσι iterum corriiptum est, cui substituendunt πορδαλεοισι puto Bra nch vero mittebat legere ρινοῖς κιγλή-

V. 4 o. Omnes interpretes, viros consului, atque adeo Ge rus xlιλον vertunt payυlim, qti. γd proprie glabratur, Hlt-

Διna est. Constat tamen ex descriptione Hast eiquim in itiner. Ρaltestin. p. 282. etiam caput pilis brevissimis rigidi s tegi. Hic scilicet se ini hanc ex visu pellis descripsit naethoclo Linnaeanas suis eum naulin modis nec iniurie carpit Ill. Bliston, titii T. Xl . p. I. seqq. tibi canael Opard. .l in stib nona ine Grast euescripsis, Helonia clelcriptionem ceu nivisto cliligentio rein pr.estri. Qii e veterres de camelo paritali tracticlerunt vide apud Gestierat in & Romam lini IlierOZ. T. I. p. 9 Io. Unius Oppiantιs ex vetaritis scriptorinus cornua seu cornuum speciem , qtiae in messi:a fronte velut apices e ininent, & cle quo rutra natura magna adlauc dubitatio est, menionavit, etia in in relictua descriptione praecipitasn laticlem meritus. Exit it in opere musivo Praenestino irraris & fe ininae cana elimardalis imago Cuna nomine

adscripto, qtioci tanaen in exe inplo monumenti pries tantis sunt apud Monti ficon, quo usus eli virato Triiveis p. 423. seloniis sum est, aeque atque in eo, quod Olim clarillimiis Argent nitensium professor, Joh Dan. Schoe in , Romae ab ipso monuniento destinatuim vivis coloribus pingi curaverat. Hoc bibliotliecie Aruentoratensis cinaelium sub oculis habebain, cinnhiaec scri iberetn; in eo igitur velut in altero exe inplo, quod ab Iliti stri Conrite Caylus sibi traditiini Omnium fere Optime e

plicuit Barthelen tu in Memo tres de lMcati mie des Belles Letires T. XXX. p. so I. seqq. victeo pilos longissimos & ragia

clos, quibus cornlium apices tecti latent, in altera harum ferarii na, mare vici elicet, in femina non item, clarissime appa rere. od si inrago ista natu ne fidem sequitur, ni agnum pro- ficto monaentum h. ec Observatio a d dubitationeni de natura cornuum in camelopardali halbere debet. In eodem monumento praeter ichneumonis cum aspide plignam, S rhinocerotem,' apparet etiam fera, quae adscriptum nomen Υαίως hilhet, a dOelissimo Anqlo Sestat 3 ad Camelum relatii Π p. 434. quasi υαδες ex ύra : gimeronain fieri potiterit. Verana Omnino censeo semientiam cloetii sinat Galli Barnulent, qui leviuscula inarnutatione Nατὰς legendum existimabat, & ipsam it naginent uti feram

ffiniopicani Natun dictam transferebat, quam PlinitII 8. c. I 8. male cuni can et Oparpali constulisse videtur.

406쪽

37 3

appellant, ut monet Nictour Test rei biing e rabien

quod etiam Cod. Regius habet. Recte. Q i vero an hoc versu seciliebantur in editi. & scriptis libris verius tres, recte, utpote ex I. . IV. 73 . transsatos, eXpungi Iustit Sestotius Obs. Hum. p. s8. quoci senserat etiam Gla/iettιs & adeo ipse fisturali istis V. 497. ci ci. Reg. V. 498. Editi κραιπνοῖς tuo denIendavit δ' Arniaud pag. 22 . queri tamen male versu setiuenti αεὐrοῖς ω φορεουσι c irrigi volebat. Cod. Reg. ποσὶ τελεο- α ι. V. o. Regius Gina editis ἄμἴκο, , quod tanaen jain T rnctus corrigi jusserat. αναβαδὸν solennis ea in re vox est apiui Ah otele n. Vulgo etiam pessime δά ri legebatur. V. so I. Regius cum Aldina κελύφοι m. Idem versu so6. κύρα, quoci et i ini in editis est. V. so8. δνοφε se δὲ Regius cum

ήσαι reponi Julserat, cui tamen Ritterati non obsecutus est. Coclex Regius halbet : νωλε αες ' ιμ ουσι γαμων ol' τι ἐως ἰουσαι. Inde rόka a Rittersh. me in oretur nescio. V. AI7. CO d. Regius Nσωσι, vulgata suprascripta. οχὸ, dixit h. l. Oppiantis pro doloribus partiis , quos Honremta tela Lucinae dixerat ; hi incetiam in Halicii ticis saepe βέλγ pro ω δὶς & γε positium viale-hinius . pertinet lauc locus Myniolomes M. voce βαλωσία ἡ Εἰ-MIΘυια, βολα -τας ίδῖοας ίνόμα v. Sed scripturam Linam praesitare nolim. Denique versu Regius liber α νασκῶα praefert.

Ipso statim initio male omnes libri τοσκι si ανα praeserunt. . v io. Editi & Regius ἔθεα. Nostrum a Briarichio est, qui etiam

Scholiastes cod. Reg. δύνκιτο explicat, quo sensu etiam accipi vocem docet Ahrsh in chyl. 63 o. sed ea signi

catio h. l. non satis convenit. V. I 8. Alclina τοισι hadet. V. zo. Alcl. Turneb. Riti. cum Regio moent, quo a

407쪽

Turnebus in secunda halbet ἐκείσμαrx, & in varietate ωρίσμαῖα, quod Rittersh. recepit. Manus docta in naargine Vascos. tenta sat iυ ίσματα, quod & ipsuna cum διορίσματα propinasse Brodae.

Hoc loco quaedam ruinata filist e, vel acleo excidisse LMincir ex voce , A versu seq. urgtiebat, ubi Regius πίσυνοι et diit. Celsriina quod post vers. Sestotius obs Huna. d. 4 I. eX Cota. Vaticino & Salmanticensi inimittere veluti supplenientu in jula

hat: εν γαρ τῶ ν λίου φλογμω οἱ Θῆρες κκμνουσιν , glossa potius est. I ulgatum ἐλόωσιν ἴα-ους correxit d 'Arnaiid p. 22 . cui Regius accedit; sed citrod idem natilebat: κίλυγε Γρλοῖς αμα, νόσφινγων , quain vis abi hincliretur, recipeio non litis stimus. V. o. Ald. Ira etialia vellis se l. Ald. M ελοι ν,

P. as D nihil lauc facit. A versu .. quae describitur leonum vellatio, est etiana apud

topli de Venatione c. XI. s. 4. εςι, οἷς αὐτων καὶ ἰρύγματα

τῆς φωνῆς εν τη νυ ι, κύκλου τον φραγμον περιθέουσι , καὶ ἐπεισάν μὴ ευρίσκη δίοειν, ἴπερ πηδη , καὶ αumrrαι. Oppianus tala en, cumh. l. agnun1 memoraverit , postea Versu 2I4. hoedum Iam

minat. Sed horum usus erat in t ac venatione promiscuus, ut apparet ex locis allatis a Bostare HieroZ. T. I. p. 76 I. V. 84. Ecliti & Regius λαρον, clilod mutavit Minci . Idem quod ver ii 9 s. etiam in Regio eli ἴθυνε coirexit, quernaclnaOduin euani reliquis in locis, ubi voci Πυσιν significatio ruci lictuin m no de erio inest, quoniam ἰθύνειν sere semper agendi vim habet.

quod in κέλετρα mutanduim censebat Ges erata H. adr. p. 66 I. idemque Brodaeo placebat, cu)us in Oppiantun annotationes Gefremis manu scriptas apud Oporinu in viderat. Turnebiu vero λιέλαγρα posuit, quem 1ecutus est Rit tersit. V. Io8. Aldina εoc. d. V. Io9. αλυξόιν Ald. quod qui deinde in αλυξι, ini- navitarunt, sorte crociebant ita lacunam, quae stati iri sensu na seriebat, in luci posse. Deerat enim versus II o. quena Sestoretis

408쪽

3 ορε scriptum erat pro ενΘοοt, quod a Brmnino positu ni Reg. Codex ncinat. V. III. Alcl. Regius δὲ μεν, quod GFremis Ilist. p. 66 I. in de δαμη mutatum volebat. Reliquae e trutiones, quas vidi inus, cti μὲν laetabent. V. II 3. Viali attin αρτύναντες ex Codd. Sytb. Reg. correximus. U. II 3. Alclina περὶ λαμπεα,

V. Ia I. Revocavimus ex Ald. & Regio ἀσ-τέροις, quod reis squae male in ἀσ ἀρης immutarunt. Postea FGInch ἐαιμύει, quod & h. l. & versu I44. Ald. habet, restituit, atque ita reliquis locis, ubi recentiores editores de metro male solliciti επηαύει substituerunt. Liquita enim pronunciando duplicatur. Vide Abres h ad 'sy timi h. v. V. I 27. Cod. Rely. διπλοῦν

οἰκεόπλευρα φωτῶν. V. I 3O. Εditi & Regius εν πατα γω, quod correxi. D Arnaiad p. 226. mesctat ἀσπίδα συμποία γοῦν. V. IRI . . CO d. Reg. ειρσὶ μισα. V. I 34. ἐπιδεῖν editi, quod correximus,

quemadnaodum in Regio legitiar. Porro legebatur α'-αεδαμ κjοισιν, in codice vero d'Orvillii Oh s. Misc. III. p. s8. ut etiam in Regio ασ.αρδαμύτοισιν erat. Nos sequimur Fennebilni ad Ho- .rat. I. Od. 3. licet obnitatur d Arnalici p. 226. V. I 49. Recepimus quod nescio unde in margine Rittersh. laudat. Εaeti & Regius τελιθωσι. V. Is 2. Editi & Regius αλ-

καο εμεντ ἰάχων, quod Emincis correXit. V. Is s. Filiti αθ ήσεις, quod iteriam emendavit Bramch assentiente Cod. Reg. V. Is 6. Editi cum Reg. χείλεα και ρῖνάς τε. Noltrum est a Bru/ichio. V. Is 8. id est ορμαῖς εὐκελάδοισι; an ilinil mi iantiunt clangor virONIIn arnioriani uep Vide an inagis h. l. conveniat: αμορσεῖς εὐκελαδοισι ματιξι Θαμινοῖσι &c. sublato post εὐκελάδοισι Corninate. αμοεἶc scilicet e ni venationis comites, socii, qui si uticarum flagellorumque crepitu feras compellunt in insidias i pernicient. unde αμορ ζεῖν, αμορ ἶυειν pro coInitari. Regius αυα ρωμα.ς ευ ελαδεσσι suprascr. εὐκελαοοισι hiabet.

Conferatur descriptio venationis leonum, qualem Africani instituunt, ap. Maranolitinr in Africa T. I. p. q4. v. I 63. C Od. Reg. δίοισι κεραυνοῖς, quam lectionena etiani Dirnctiis in varietate laudat. v. I 64. COd. Reg. cum Alclina Γα γοιο. U. I 6s. Ναρυανδεα Ald. habet. Μαρυανθέα edideriant Tt mirat s & Eruerali. quanivis idem Tilmaebtis in varietate Mαυρα θέα emendari juste rit, quod etiam Poclino placuisse Nitterati. monet. Regius βαρυειδέα habet, & versu I67. ε ὐλιασε pro Vulgato εκαλυμ ιε. v. I 6. Ald. Regius , ubi forte ἐπιθύων latet. Ita enim infra versu I 86. pro vulgato Θυων Regius Θύσσα,, habet. V. I . Ald. αἰζηος. RegiuS με,κ λ ρων αiθων. unde effeceriint μ, ανΘηροῦν αibων.. Sed. malim. cum Minctio με-.

409쪽

. et Iz. Paulo cliversiam pantherarum capiendariam rationem enarrat Elianus P . R. IX. Io. Cons. etiam Oppianus Halieui. HI. 386. seqq. V. 2ID Ald. male λ Θως habet. Pitulo antea Cod. Reg. ομοίωσί rε. V. 22o. Editi e ζο . sic eri I o. pri διι γ Alcl. halbebat. V. 222. Recepi natis Σαλαθὶ νιδι at

V. Voso ad Melani p. I93. ubi vulgo Σαλαμινίοι legebatur, quod B clarus in Σαλμύκιδι mutari volebat. Σαλκοιο hodie, si Volsio credi inus, Scilabrena dicitur. Spartum hodie etiam Hispanorum icti orna tuetur, Ε sparto, unde apud illos es parteria, locus ubi sparturn provenit, es partero & es partera derivantur

Cod. Reg. δαμασά habet. U. 23 I. Alcl. οἰνοχεόνrων. Nostrum etiam Regius liabet, qui versu et 34. recte βλο ραι habet. vide vers. 3ς 2. & 378. Hem versu 23 s. cuna eclitis dκοφόροι habet, sed rectilis v. 23 . Ιακχον prodit. V. 24 I. 1 ld. ον μηρὸν Omisso τόN. Idcie Stra ton. XV. pag. Τ Ο8. .HI Manum de Expeditione Alex. V. p. I9 . Plinitivi VI. 2I. Conex Sylburg. ἔρει ον dabat. Renus nostrum exhibet.

quod correxit Bralitate, approbetin te Regio libro.

410쪽

essinximus veram ieetionem. Male Regius, essitio Turncti, Ritterati. περὶ παιδί. Nobiscum facit d 'Ararat Id p. 23 o. V. 289. Aldina ὐκ ἴδε τάς, quod Turnebus Correxit, & re

ret cum Galloriim peati potnti elee, quod voluit Salmasus ad Script. Η. A. p. s Iet. Sed duriana & ineptiam proti us in poetatnellitissimo, si Diis &Salmasio placet, videtiir, cum dicitur pellis pontis pingi, nec injuria h. l. Aldina aster cum appositum habet. Quare profiteor ingenue mirarin in modum mihi placere, qliod in Codice Begio exstat, ubi riυμσι & supra νεδειλι stribitur; alter Regius, quem Ginetus obiter tantum pertractaverat, etiam οπωc νευρῖσι exhibebat, quod victimus adeo margini Codicis 2 3 . adscriptaina. Quod si probaveris , locus persanatus.esse videtiir. vs ἐς scilicet pellum est smodi variani habet initio , quod Galli dicunt: ptianis it Diaoti ' porte emcore M livria. V. I8. Ediu μυσερας, quod Ciamus correXerat

SEARCH

MENU NAVIGATION