Oppiani poetae cilicis De venatione libri 4. et De piscatione libri 5. cum paraphrasi graeca librorum de Aucupio. Græce et latine. Curavit Joh. Gottlob Schneider

451쪽

κt ὐπο' μαρμαρυγῆς πο- ηχέο , ubi Piersn in Verisimilibus mendabat αἰ-ύura σμαραγῆς βαρυηχε , quod postremum Ρ. I. exhibet. Reg. I. clare habet αἱ est' ὐπο σμαραγῆς. margo: γρ. ναρμαρυγῆς. glossi κινησεως, φαντασίας. In Regio 2. μαρμαρυγῆς πολυαρε di exstat. Nostram ieetionem Turnetrita in varietate commemoravit, sath. ad Homericiatu μαρμαρυγην ΘMῖτο ποοων p. I 9ῆ. O iani loco μαρμαρυγῆν lamiat. in ergo celer remorum contorumque quasi micantium motus. Licet etiam aliasn adJungere rationem ex eo, quod recentiores Observarunt, mare fervente piscationis opere, remorum pullatione turbatum velut oleum tractu pinguescere ,. & adeo sepe igniculos iacere , qui μαρμαρυγήν facere Omnino videntur.. V. 78. I.. εἰλυμένα κρυ Γόμεναι. Juntina ἀίσσουσι. . e 78. p. I. ἰχθυ λγ. V. S 79. Reg. 2. ει Πωrem. Sensum verborum μήr ουν m. ei. cet. GOnerus Η. A. p. IIs6.. explevit Ioco AEλωι XV. 6. adducto, ubi in captura thynnonina pontica plicatoruin votonemorati. V. s82. Vulgo σῖιν. Nobiscum P. I. Reg. I. In Reg. 2. Mi σήση est. V. 8 .. Vulgo πιόκυῖαι. Nostram lectioneni memoravit Tirynctusia Reg.. I.. vulgatam intextu habet, ubi urinen inepte glossa aeque ac in Ρ. I. Vocem -Hκυῖαι per κει αενα explicat, sed superscriptiam est αυτήν μή- πολυδίνεα. πε. ρικυῖαι, quod unice Veriam, siquidem πιτρικυῖαι proba eris. V. 87. αναλκει κν ελ.α et, i .eX Juntina restatui mus, ubi vulgo ἔλαzον, quasi αναλαείην addectivum sit.. Reg. I ..αναλκιν - εν εὐαγε si habet.. V. 689. 1 eg. I. Ir4Mρωσαι .. V. 9Ο- ηλέμαθα eX Junt. & Ρ. I. recepitnus. Vulgo ἀλεμίαι. Nobiscunt lacu d' O ille Obs Misc. T. X. p. 4. ilui etiam monuit Eustath. ast Bonieriani P. 38 I. η λεμ ν ex h. l. laudare. V. 9 Iia μαψιδίακ eX Ρ I. recepimus. Nunc tamen vulgatum μαψιδίως praetulemni, quod Codices nostri liabent. V. s92. Juntina ἐπαiξαντας. V.. 97. Vulgo δε αντες. . Nostrum ex Reg. I. Deinde βυόον Tu nebiu. annotavit.. V. 98. ειλομενοι κ*ώσσου nu, laod correri. Mihi vecta vi σσειν & ἀύσσειν, quae ahi uno fonte fluunt, ita tarnensgnificatione differre a se invicem videntur,. ut σε η σειν ι inde derivata. verba vel nullo vel tertio casu personae adauncto, vel denique casu loci cum ιις vet is addito, Gallorumie blattis denotet, alterum Vero, . ἀύσσειν ,. quartu III casum adJunetum hahet, simpliciter timere aliquenti significat . Non ignoro in in aliis autoribus aeque atque in Oppiano haec duo, verba permutara invicem fuisse , sed librarioriini. incogitanxia nostra: Observationi nihil derogat, quam sorte nobiscunt alii viri docti approbabunt . porro IVase ex Codice Scirotti Φὶ κ - αι na

452쪽

in nostra editione degeneravit. Pessime. sellem esset κατα- ἱερωτε. Deinceps male P I. επικλίνει. Torum hunc locum exscripsit AEliantis 1. 23. qui ira hac de re: εἰς το κατω μέργ από γε τῆς

κεφαλῆς ησυχὴ καταγων , ειτα κλιον και πιέσας &C.

V. 6I3. P. I. Reg. a. ατεμδέες, & sic Ald. Junt. Vulgo ἀς εμφές. V. 6Iq. pro vulgato αγρην ex Juntina & Reg. I dedimus. V. 6I . Vulgatum ἐσσυμένως ,εσ risio prorsus ineptrum. Quare Braιnmi emendationem recepimus. Ipse tentaveram ἀσπασίως - ἐπέσι o. V. 6 I9. Vulgo ύπέδραμεν, quod eX Juntina Ρ. I. Reg. I. iminutatum fuit. V. 62o. Vulgo ουδὲ γωρ. Rectum habent Junt. Ald. Ρ. I. Reg. I. V. 622. κόκκρύα ουσα dant Junt. p. I. Reg. I. V. 62ς. Ρ. I. ςρεψασα. supra tamen versu τρεψας κατω κεφαλήν τε καὶ οσσε relictum fuit. U. 626. Vulgo ποτιπλύαι. Nostrum eX Ρ. I. Cf. versus 98. Juntina vem su629. ει λινει exhibet. V. 632. Cod. T Irtrebi &Reg. a. ἁπαλὴ habent. Ρorro Omnes libri μελέησιν habent, nisi quod p. I. μελέεσσιν exhibet , quod vitium Cyneg. II. 6a etiam obsederat. κενεῆσιν inveXit BNInci'; equidem vulgatam teneo. V. 633. Reg. I. ερεισαμεν gl. ἔλκύσας. idem vitiuin adfuit Cyneg. 4.zo8. Versu 636. πικρὸν dedi inus eX Juntina, p. I. Reg. GVulgo λιπιον. V. 638. Juntina cum Ρ. I. βαρυαλοκέω exhibet. Reg. 2. πολυαλενε di in teXtu habet. Mire in hac forma variant

grammate laiulat πολυπλακε ω in voce κισπυοῦιν, ubi hodie Ana- Iecss. T. I. p. 228. πολυπλανέγ Constanter legitiir. V. 64o. δαμασσας Turnctus laudat. U. 643. Recte Reg. I. ἀτρομέουσιν.

v. 64 . A Phoenicibus ollim pisces mari vectasto insecto capi solitos fuisse memorat Arisoreis Η. A. IIII. c. zo. qui alibi, Libro IV. 8. monet, pisces petris falso odore oblitis ad

capturam evocari. V. 6 3. Omnes libri male ε παννύμενοι, praeter Reg. 2. ubi ὁπαγνυμενοις eXtat, exhibent, quod Rittera r. Correxit. V. 6 9. ἐιζαν ην Ρ. I. Reg. I. antea Reg. I. αργειλον gi. λει ν habet. V. 66 I. αὐταῖς eX CO d. Turnela. P. I.

Vulgo αυτοῦ, , quod Reg. I. intextu habet, altera lectione si perscripta. V. 669. Vulgo i mi. Nostria in Reg. r. superscriptum habet. V. 67o. Vulgo υδατι. Nostriam ex p. I. &Reg. I.. Versu 6 6. Iuntina ha tριπη-μματι. Turarebi Codex πολας

453쪽

ἰχθυσα nostriam eX Juncina, Reg. r. Deinceps editi libra αλή, quod e conjecturii emendaVeran , quam nunc Reg. 2.firmat. V. 682. Reg. I., παυσοζαι. V. 68 . Vulgo επι ἔσαιντα 2Iostriam ex p. I. Reg. I. V. 6G8. Reg. 2. κρηναῖra praesere. V. 692. Vulgo κεικε i. Nostruim habent duntina, P I. &Reg. I ubi tamen glossa αα επιοῦ ad alteram lectione in , ibi ontulam refertur. V. 693. Junt. Ald. Reg. a. ἔλυνται. Porro φαρμα μειν sola Juntina & Reg. I. habent, reliqui libri φαρμαύκρειν

EonMetitum videbam , cui tamen intempeste oblocutus est I silertu p. 1 34. Sed ille malebat λεακός Nostruam vulgato, propius est, licet non ignorem vulgo Φαιος tu .us verti. At εχιμγ etiam, quod ex eodem fonte promanat, Disi diu, candititis significat. Similiter apud ArisOreleni H. A. IX. 19. . in historia merularum βαιὸς & φαιος permutata fuisse docuit

uti laune vel si τεθ

454쪽

describit is, an is XIV . 2ς Dissert tamen in eo, Guod nulla uirium mentio ibi fiat, sed protelo boum pisces in litus exu huntur. Reliqua de jocinore taurino AElianus tamen pulm ne iri ponit) de hamo plane convenire videntur. Ponam hic ea vel ba, quae de hamo habet: τῆς μεν ουν μηρίνει ς μοῦς ἔτης καὶ

οῖον εἰς ἰν ελ ιν εινα ἔρμα αυτω. Hinc apparet quae Oppiano V. I 2 sint τροχοειδέα κύκλα, Plmnbei nempe ostes, quaelem δινωτόν μολιeοιο βαρύν κὐIν 4. 43 . diXerat. Reliqua in versione latinassistinctius reddere praeeunte Geinero p. 2 3. conatus sum V. I 64. Vulgo δολον. NOstriam Junt. Ρ. Iia Reg. I. haben .R Reg. 2. in margine. V. I 6 - Juntina lata οξει χαλκώ pro, si n& λκιμω habet. V. I Ο. P. I. Reg.. I. Φλογέησι και ἰχ9ίζων praeseriint. V. I I Junt. Alcl. δύνβαι. Nostrum eX p. I. Reg. a. Gtii eius vulgatum vvdαι Besodi auctoritate defendebat. V. I 6.

gebatur, quod&Reg. 2. servat, sed pro ἔματε θευ praebet is ρωθεν, quois cum βιαζομέν in junctum veram lectionem praeferre

videtur. V. ao . P. I. R. I. V. 2Ia. R. z. πυκνα pr. fert.

ad Bonaera m p. a I 6. qui αα οἰναξ legisse videtur ; ait enim

sed Canter is & Co lex Re us vetustissimus vulgatam servantia

455쪽

Noltrum est in Reg. a. quod & gloll. p. I. respexit. Deinceps Reg. I. αμδι δἐ νῆας habet, vulista superscalpta. V. 243. Vulgo ἀυτμή. Recte R I. & glossae Rutae i. vide ObI . M teli.

τερον. V. 282. P. I. Reg. I. βαλνε. U. 28ῆ- Vulgo δηίοισι. Ρ. I. Reg. I. δεινοῖσι. Nostriam habet Regius ulter. V. 287 Reg. I. κτορ γρ. υδωρ. V. 288. editi πολυτμητοις. Nostram Ρ. I. Reg. a. exhibent. vide ad L. ΙΙ. so V. 29 I. Ρ. I. V. 294-Ρ. I. Reg 2. recte μέγα praeferiant. Paulo intea p. I. κῶαγωσι. Hoc vero loco omnes libri male εἶμαης & nos cum illis, exhi- hient. Rectum est cham κς. de carmine nautico, quod remiges celeiaste praeeunte cantabant. Hinc αὐλεῖν εἰ σιαν τὸ 4 ἐλαυνουσιν aptus Phuarch. in Alcibiade T. II. p. 6 s. ed. Lipf. ubtati leminale Interpres vocem Vertit. V. 29ς. Regius I. εm κλώZουσι mam glossa κελαδουσι. v. 3 7.Ρ. I. παρα βωμω. Vox δενις haud dubie corrupta est; quis enim sanus Cetuna na oribundum undequaque versantem sese & volutantem cum alite palpitante comparaverit ' Deinde quaenam aut qualis ales intelligitur Τ scimus enim avium inisacrificiis usum raritin fuisse. Malitii itaque cum Br Inchio ταλγ legere. V. 3II. Reg. 2. κατερχεται αἰνον ἀω o. V. 313. Idem codex ἐςερυουσιν praeteri. V. 3I6. p. I. Reg. a. IIn χθου . v. 3IT. πλησεν pro vulgato πλησαν e conJectura naea dedi. V. 322. P. I. Reg. I. ἐπὶ γναθμοῖσι. V. 327. I. et ις οιχῆ. Forte τριτοι χης Voluit. F. 329. Reg. I. χαλκοτορου. V. 337. Gur untina, Reg. a. & Gloliis recepimus. Vulgo σοῖο, quod damolim cum altero confusum fuit, ut ex Ammonio h. V. apparet. D'O ille rita malebat. V. 3 38. Reg. I. κοάσι καὶ τό. V. 3 39-Reg. I. ευμεν οις. V. 342. OmneS libri ου-αλὸς ,.quod emem

Vul seric

lauci Iuni Reg

456쪽

τοίους. V. diliti Recte Ρ. I. Reg. I. V. 36 I. R. I- αιιτι δε σειρῆ habet. V. 363. Ald. Reg. I. ὀλέβαι, quod pro ἰλεέσσαι est, prouu legit Reg. 2. 368. Reg. R. αναιδεικν οἴαχαλώνον. V. 37 I. VLIlgo αμπελασαύες. Nostra lectio in Junt. Alcl. p. I. Reg. a. evitat . Ρorro εδηλ αύα Ρ. I . Reg. I. habent 37S. p. I. Reg. I. Ῥυε . Vulgo quod sati, ex L. ΙΙΙ.44o. defenditur; nostriam ex Reg. a. reposuit Brittae F. st. 376. Reg. 2. ου αμις κ habet. 379. Junt. εὐπλοκίεσσι. Vide ad L. 1 v. 638. ubi f. I. βαθυπλοκε, praefert. 3SI. p. I. Reg. I.

457쪽

Correxi hunc locum in versu ς s. Deinde veri u ς 36 edebatur ῶν ἀκιδα, cum tamen ακὶς a tridente differat. Vide I .. v. as 6. Ernendavi igitur h. l. confisus etiam autoritate AEliani utrumme instrumentu in in hac captura distinguit. In p. I. Reg. I. σήν 44' ακίδα e X tat. Pro αγρης Juntina αλμης exhibet , quod non spe inendunt. Dicitur enim ακὶς ab Oppiano βέλω κρυερ Ho αλμης, quemadmodum Plutippiis in Anafectis Gr.

458쪽

τήν. Gesierus de varietate lectionis ex Attaenaeo adimonuit p. 9o8. sed venam non assecutus est. Strona min&turbinum eis purpuras capi monet Arsoteles de Ρ. A. II. I . Hic tu ch mas etiam cum Oppiano nolninat. ' Nassas purpuris capiendis κημους πλείους vocat Sophocles in pelao apud Schol. Arisoph. ad Equites versu II 47. κνιελας ad formam MA νων pleXas nominat Polliax Onomast. IV. se l. 4s. ubi capturi in purpuriiriam apud Phoenices describit, quem quidem locum mulis integriorem ex Eudocia I in descriptum dedit Diι tange in Append. Glossi Gr. v. πολυλείαὶ p. Ioς. quod interpretes Pollucis latuisse miror.

minat, is si orati l . A. IX. 3 . anthias dicitur: ταου Ar et,

οἱ σαοBεῖς, καὶ καλουσιν Ιεεῖς ιχευς τουτους. ppianus tamen, qui I. 2 s4. anthiariina genera persequitarr, s ratini καμιχθυν intertiWnnos & similes versu I 8 s. nominat. Vide ad L. I. v. 2ῆ6.

U. 629. Iunt. νομοῖς v. 63ς. Ρ. I. Reg. I. επ' αμφοτέρνσιν. V. 642. Θαρ insciet nostriina firmat Reg. 2. vulgo 9αρσαλέως. D inceps P. I. Reg. I. μεμαῶτκ praeferunt V. 646. Reg. 2. βυ σαν. V 647. Idem μεταςιλύει habet. V. 649. R. I. πωρν. Reg. I. πετ ης. V. 6 2. Reg. 2. ποτὶ σπιλάδεσσι praefert. V. 6ss. Reg. I. κοινων δε Θοῶν. V. 6 9. Reg. 2. ἀνακομενω. V. 66o. P. I. Reg. I. καὶ λαι4ηρως. Vide an olim σύνεκα καὶ λαιικεος α μέεχεται scriptum fuerit. In P. I. ανέρχίῖαι pro glossa apponitra . V. 662. Junt. γηλ αιε και. reliquae γηθήαι τε καI. P. I. Reg. a. γηθη ειέ τε καί. V. 663. RU. a. παροεμένω. glossa tamen και ἐκλε- λυνιένου. V. 666. Reg. 2. τον. V. 67 a. p. I. Reg. I. ἔλεθρον. V. 679. Junti γαύης τι. Ρ. I. Reg. I. γαίη δε. Ultimo versu P. I. Reg. I. δεδάλειος, qua forma cognomen hoc Neptuni scribitur

459쪽

LIBROS TRES DE AUCUPIO.

IN LIBRUM PRIMUM

Cap. I. l. 9. καταληῖθε . Gefremis , ut m versione ejus apparet, h. l. in codice suo καταλει*θειη reperit. l. I9. editio dabat ωθοῖτο. De arminento totius capitis lectorem act labori 6ini R doctum Gefieri de Avibus volumen ablegare, Plami cis autorii in ab eo istigenter congestis & comparatis cum ejuvnaeoque lastidio repetendis operam tempusque perdere malo , quod in universum et1am de reliquis Capita us dictum volo. cap. II. Ossi fiagae sere omnia convenire, quae h. l. Oppianus sive Dionustus de αραρο observat, monuit etiam Gefremu, qui tamen vultra rem aureum vulgo dictuna proprie li l. intelligi

εισαι Quod de victu h. l. dicitiir, harpam unam avium lapides devorare, Gyfragae latinorum convenit vero eodem n mine avis ab Ariistotele appellatur H. A. IX. I 8. inpranais retia quaruna avium raculos in cibo appetit: ἡ καλὰ μένη σω

παθι. Ceterum in Amitotelis loco leo endum esse m ωυγξ certillimis arguinentis me missis arbiti or in censura editionis novisti mae quionini Liberi s a Verii h V. C. Curatae, ad cap. V.Cap. ΙΙΙ. Εditio ὐαεργαίρονται. In sequenti cap. IV. αγείας, quae VOX, Ut ex AEliano II. 43. H λ apparet, necessaria est, . in codice Getieri omissum fuerat. Cap. V. Initio editum των ἰκτίνων 9kr αν ος Fabulae de Side, quam alias vix repereris in moratam, vestigium deprehendisse, mihi videor in loco A linni

Credibile est a vulturum genere &, Plein κίρκον vocant, tran

latam finisse a poetis fahulani ad milvos. Cap. VI. Editio οι Μεμνον dabat, cui praetulimus, *aod Gmnertis in codice sit, reperisse se testatur p. s7s quam qRoena formam Μέμνονες autoritate Hliani Η: A. V. I. & Θinti Calabri panili p. II. 64 6. confirmatain habemus, ut adeo non necesse sit eam cuila Ges nero h. l. in mutare. l. 9. quod II indingitis edidit, & Gemne

rus in vetitone securus posuit, περὶ το τον Αἰσηπιν, adrnO-

460쪽

at montem hoc nomine nul libi mei noratum reperias. Dive in ver o Nemnonis tumulus h. I. Commemoratus a templo Memnonis in Sbetia non preiciat Apamea si is , mirus mentionem facit autor Cyneget. ΙΙ. Is 2. Ignorabam tum, Cum quaedam de situ Fnibloni & Dioclis montium commentarer, praeclaria In Striabonis locum XV. p. Ios8. qui tenebras istas mira luce perfundit:

Cap. VII. l. a. Negationem in suo codice defuisse testatur. pag. 3 . ubi eam ex ingenio supplevit. Pervulgara quidem est veteriam opinio corvos siti aegrescere per longum

etestatis tempus; passim etiam fataella super hinc re memoratur; sed rationem, quam hic asserta videmus, cur pullis potum non ministrent, nullibi annotatana reperio; nec est' adeo facile ad intelligendum, quomodo gutriar Corvis statim a coitu dirumpatur, sive ad notam in coitu exosculationem corvini & coluimbini avium generis, sive ad vulgarem Opinionem, qua corviore coire tradebantur, vos ena μιξις retuleris l. 6. quod legiatur ελαγνεύετο, Greneris p. 334. in ε ραβ εύετο ingeniosa conj crura nautari volebat, quam tamen recipere non ausus sum, quoniam varie narrata fuisse fabula videtur. posui interim inversione latina vectum oblectare , quod utcunque Gefreriana etiam emendationis sensiun in se habet. cf. AEliani H. A. I. 47. Cap. VIII. Cum autore Plinio, Omnes aves in pedes adversae nascantur, solam cornicem a cauda, Cruribus primum proj ctis ex ovo prodire , Oppianus h l. affirmat, cum quo com sentit Hylas ap. Ρlinium X. c. XVI. qui tradiderat noctuam, btibontari, picturi arborra caυiantern , trMOneni, co nicem, a calIcia de ODO exire, Ploniani pondere capitiani perverssa Ova, posem Orent partent corporasn fovendam niatri applicent. Cap. IX. linea ultima editio habet: προσαιρ. Mis m, cuius in locum reposui προαιρή- ν'αι. Vicie tamen ,.an cum braInchio malis προειρεί rex, legere. Capi X. lim ultima editum erat αμzλων κι. mae vero li. I. dicuntur de aegintho, mire illustrant Aristotelis de eodem locum Η. A. IX. I. quem varie tentatuni

fuisse dixi olim in .Periculo Critico ait Antigonum Carbilium. Cap. XII. De lacuna, quae in editione in nimia annotatur, nihil admonuit Gemneriis , qui totum h: l. strictim conamena iravit, nec omnino venit. Existimarem equidem nihil prorsus deesse, si pro σφῆκας reposueris σΦῆνεις. Cuneos hac in historia memorat etiam Plinius X. cap. I 8. ae in. fine, de viribus

herbae , quam eadem opera ,exquirendam commendan us iis,

qui lapidem philosophorum adlilio . indagandὸ superiuriosa &vana adduntur, tabentur etiam apud Autorem I vretnidiatu, ut G Inerus pridem monuit. p. XIII. QMo ab initio legum tur ordine vaba praeca . vix sensum aliquem habent; cum-in

라틴어 텍스트