Oppiani poetae cilicis De venatione libri 4. et De piscatione libri 5. cum paraphrasi graeca librorum de Aucupio. Græce et latine. Curavit Joh. Gottlob Schneider

431쪽

strum ex S. & editione Turnebiana. Junt. μοῦ Λ laabet. V. 3I . S. Reg. 2. Guρικ/ηrων. U. 3I6. Vul 'o νόαι, Nollruin ex S. Reg. a. Antea p. I. ἰευH. Ρ. 2. ἐρυν. V. 3I8. Junt. Alcl. κωκύοῦν. I ur ictus etiam ὀμως aianotat. V. I9. δέμας annotat TurnebuS. v. 3 2I. Hunc locum transscripsit baliantu Ι. 32. U. 322. Alcl. Turnebiana κυποδόν τιν. V. 32s. Reg. 2. ες μόρον. V. 26. Vulgo ἶσα γ κειςῆῖ. Recte Ald. p. R. S. Reg. I. ἶσο--juntina sola habet. V. 328. S. γαρτιν ων cum Regio 2. V. 3 32. Θαλαμηe δε cιαβασα κλωνης Ante Θαλκμης punctu I superius, ut in emtis libris, ponen clum est; Iairi eni in Oratio ad murae-nani redit, ubi diligentia scribendi in poeta etiam articulum η requirebat, cuJus loco potuit λιλαινη adhibere. Atque hoc equi- dena tenendum puto. id enim Θαλαμη λέλαινα Τ At κ κινημύραινα etiam est in Libro I. s64. V. 326. Juncina, Ald. p. z.

σκολιόπεσσι. γόμφοισιν α τεκμαρτοισιν. Nostriam ex '

432쪽

onanes libri praeter dunt in ana & Ald. pertinaciter tenent, qui

Debebamus etiana hic tit supra versu 2 7. ἐνεπλησατο scribere. V. 4o8. S. ωc H' V. 4o9. Dubito an ipsit Bense rati , post tuam illana ingenii naaturritatem, & eruditionis fastigium attigisset, quo nemo alius facile eluctabitur, suurn Αἔας ωxor αλεξ ιν placuerit, quod ei accepi tam reort V. 4 Io.

Θερμον ερευγγ θοινίξαι. AEliciat in I. c. o δαξαται τε καὶ κνησιεῖ. V. Φ28. P. R. σμώδη . IV. 429- Reg. I. κνίδα καλεουσιν κικλήσκουσιν. unde apparet Olim κνίθην καλεουσιν lectuna fuisse. V. 43o. P. a. S. Reg. 2. εχθρη δέ. Reg. I. πανεξοχα. S. δυσωνυμγ. U. 4 .

Vulgo εμπε ειν Nostrum eX Juntina, P. a. Reg. I. Deinde omnes libri ελύτρου, quod recte mutavit eX conjes: tira Coeremis II. Aquat. p. Io II ia Glossa tamen' in p. I. &S. του αSίτρου, in

quod ipstina Gefremis p. Io I I. e conjectura reponi luisit.

ατο deinde glossa p. I. ξανθον interpretatur γλυκe, unde:

434쪽

qu e lectio in Regio a. est. Recte. vi de Vasthenair ad ZZeo

omnes libri scripti, praeter Regatim 2. omittunt. p. I. cum Cod. Turnebi ιμοιγ habetat. V. s89. Vulgo dx εκ Θρι σκων. Recte Juntina , P. I. At in Regio I. est υπεκΘρωσκω1ν, glossa tamen: ποτὲ υπερανω τοῦ α δροῦ et ης γαλα re ς πηδων. Ex eodein Codice& p. a. ει ἱ pro Vulgato η κε recepim . p. I. ἀὲ, sed glossa drπως αυrὸν habet. V. 9O. Sytb. α αε ον. reete, ut puto. V. 92. Re t. a. ουrs βίης μεγιε ιν. Etiat 1 S. De. p. I. i M. V. 99q. Vulgo αἶθις. Nostrum eX Turnebiana, P. I. S. Reg. I. Deinde P. z. σὐν ἐξ αλις memorat. V. ς 96. Vulgo αργα λέων. Nobiscum Cod. Turnebi, R. 2. S. Reg. I. V. s98. Sytb. τε ψπολῖ κ' ἄναρσιον. Voluit πουλύ κ' οἰναροον. V. ς 99. Vulgo Sed Ρ. I. S. τε habent, quod admisimus, ut sensum utcunque adiuvaremus. Mihi eniim persuasum habeo hunc locum adhuc illa ceribus scatere, aut qucedam excidisse. V. 6oa. Reg. 2. t φε,-κεται. V. 6o3. p. 2. S. Reg. I. αἱμοIρῆ. V. 6o6. Vulgo τις εμαρών. Nostriam ex Cod. Turnebi, p. a. At Regius I. ποτ' ἔμαρ ιεν habet. Reg. 2. ἔν τις εμαρψαν. V. 6o8. Vulgo επόψεαι.

435쪽

αποῖο κν λυόνα:. σημαίνει δε και τον σπουδαῖον - ου δοῦλον, ς αὶ γελ.ον παρα το τρέχειν, quorum parS ultima ad τώχιν pertinet; prior vero ad rρόδιν, quod clare exhibent Reg. a. cum glosa: με,κν, ς σνιτον 94 α mori α, quoruin posterius ad τώχιν in Imargine ann tatuni refertur. Vox τεό ν alibi non occaarrit, Iaudatur tamen ex h. l. etiam ab Eusathio ad Homera m p. I 468. Vide chiuni in τροφι: & τρόχις. V. 63s. Vulgo καλυύη. Ρ. I. καλυι ι. Regius I. αἰοίσσύαι - χθονὶ καλυ In superscripto καλύdοι quod .recepimus. αδσσεται & χ habent etiam Ρ. a. V. 638. Vulgo εσίδη Nostrum ex Junt. & Reg. I. sumtuna est.

Vulgo ελοωσι. Nobiscum Juntina, P. 2. S. idemque Reg. I. ammtat. V. 66g. P. a. ομον, quod&Reg. I. in margine annotat De

436쪽

sed quae seqiiuntur cuna hac lectione nulla ratione conciliari possunt, si quide in poetii hui)Line loqtii voluerat. Adini sissem

AD LIBRUM TERTIUM.

437쪽

in margine habent. V. 27. P. a. Reg. 2. αείσας. ae h. l. de Panis dolo, & piscari si lirte, si uani plercurius Ρanem edocuit, traduntiir, alibi vix occurrum. Magnaein tanten falairhe laujus de T vphone pcirtem ad Ciliciam etiaan pertiniuisse constat cXAposto foro L. I 6. ubi t ulit Typlaone in Lil cuni Jovi ereptana ner Usque manuum & pecti in ei dena eXccisos per mare in Ciliciam pertulisse & in antro Corycio Delplainae custodiendos tradidisse. Unde Pan & Mercurius suffurati nervos Iovi reddiderunt, qui Typhonem postea fili minum Jactibus in Nysam montem persecutus est, ubi similis paruarum dolus ab Apollodoro meimoratur: ἔπου αἱ Μοῖραι αὐτὸν διωχθέντα ἀπατησαν. δ εις γαρ οτι ρο- 1τεται μακον, ἐγεύσατο των ε*ημέρων καρπων. De

Coryco & antro Cor io etiam omnia pervulgetira sunt; sed illud non pretere iiii luna est, quod Oppiantis h. l. Mercuriuin πα-τρύχν appellat, cujus nonainis eadem plane ratio est atque in Zεῖς πατροῦ , Aπόλων πατρωγ apud Amen senses, quos nemonili civis Athenariam hoc nomine appellare poterat. Habemus ergo sum nranifestuna ipsius poetae testinionium, qui se Coryco oriundiam, vel Coryci tamen civena profitetur; adde nunc auterum locum inti a versii 2 o8 ubi eli: ODiv κμετέρη κυδέος ἐντυ

ipso Ilitteratustis ad sententiam la: inc oppugnandam maleat usus est, cum non animadvertisset ἴ σοιr. h. l. ab Oppiano pro με, quoci fere ubiqhie ficit, usurpatum. Consentit etiam Suidas qui Corycu in nominat; sed duo Codices Palatinian vitai Oppiani inter Corycum & AnaZarbum fluctuant, cum reliqui codices Omnes constanter AnaZarthu in nominent. Diximus jani ea de re ad initi uin Cynegeticoria in , cum de vita & scripti, Oppiani ex vulgari , qu e publice concepta, & Vironain cimctorum turpi Consensu Rim confirmata est , existimatione d sputabamus. At vero nunc liqui de pronunciare posse mihi videor, autorem carminis de Venatione Apamea oraululum, qui imperante Caracalla Severi filio scripserat, plane diversum esse ab oppicino Halleuticorum autore, qui sub Narco Antonino ejusque filio Commodo vixit, & carmen suum de plicatione iisdem dedicavit, quod recte ram olim Et fultis cum Si αaffirmanant. Argumento utor, quod nullam plane dubitationem admittit, ducto ex eo, quod Allienatis, quena idem Suia das recte Marci Antonini aetate viXisse initinat, L. I 2. p. T. Commodum coaevum sibi nominat, τον καθ' ημας Κομμεοδον, Hibro vero primo p. 13. Oppianiani Halleuticorum scriptorem Cilicem paulo ante suam aetatem scripsisse aflirmat his verbis :τον ἰλίγω προ ήμων γενόμενον οππιανον Κίλικα Ex his duobus

locis, unde Iam olim Pan. Faber Epist. I. p. 64. & G. I Vossus ac post eos . f. Fabracius aetatem Anienaei coinituere vano conatu nisi sunt, longe rc 'ius ea de re judicare licet &de tota illa disputatione, initium Cynegeticonam in1stiuum .. Duili do by Cooste

438쪽

S. τοκεων. Forte τοκεΤοῦν voluit, quod & ipse conJeceram. Ρorro, P. a. δίψει. V. 67. Vulgo ιγρος. Nostrum ex P. a. versu 68. Reg. I. adscriptum habet ἐγξιρομένω. V. I. Reg. T. αντί. ym, id est, αντιασωσιν &kαται superscriptum ) habet. Reg. a. cum p. 2. αν ἰσώσ' ως ευσολγ. V. 77. Solus P. Tia καθέτοιm dedit Iro vulgato κα& σι. Antipater Sidonius in epigraminate Ana. ect. T. H p. 3 3. τριχμης καθέτω habet. Artemidorvs Orsilocr. a. 14. ubi inst nenia Piscatoria recenset, σαγην- , γηπον, αμ-φι et τρον, ὁρμιας, αIκις ρα, καλυψας, καὶ τὰ λεγομένουe δολ- νας, quos ulti mos eqvidem aliunde non nosco. Hic vero Amtenti dori locus fugit G errum p. 997. Pro praeeunte totum hunc locum de instrumentis artis piscatoriae distinctius in versone latina explicare conati sumus. V. 79. εούναιο αι Vulgo. Noltrum eXΡ. 2. Ref. I. V. 8O. Juntina γαβ αμιαι ἡδὶ' υπσχα Alcl. γα γαμαι Q i ποχαὶ Juntinam seqinintur Ρ. a. S. At

Reg. I. γαΘαυαι τ' liclita tamen ut appareat, antea

mili e γα γαμα. Rete ostreis capiundis fuisse solus Besi asannotavit. Πεζας aliunde non nosco; plagas esse suspicor. σφερεωνας porro Alcl. Junt. V. 84. Aldina , p. a. S. Reg. I. μυ- εια τ' habent. Reg. r. πολυρραῖέων superscriptum habet. V. 89. Reg. I. χέρσου καὶ ἐκ νεὼς ώς ἰθέα σι. Vulgo ως κ' ἐθέλωσι. pauca adlauc de nominibus instrumentoriam a Manius. Γμφους nassae genus e vinai ne textum esse, quae Hauto Capti N. 2-36. sirpiculae piscatoriae dicuntur, Scaliter olim contra Roborteli ιni contendebat, quem nauhi semiti lant; sed retis esse genus manifeste hic Oppiani locus docet. Graecis Italica nomina reddere conatus est Nicolaus Paralienitιs Giann resiIs, qui universam piscandi disciplinam carmine luculento explicuit,. Neapoli I 689. cu)us auctoritati quatenus hac in re sidendum. sit, nescio. Jacιιhιm igitur Italice Iacchio, γρίτους Rezzola, σ αιρωνας Redete m Posta, παναγρον Stactica, υπρχας Tartana, vκὶυis Tartarone esse volebat; γαργαμα etiam inodie Gangama ab Italis piscatoribus dici annotavit.

439쪽

μόρον. V. III. σδυξαιναι - επιπληξωσι. Veram lectionem servet vit Ρ. I. quam & restitui jusserat G serenis. AEliantis quidem eX h. l. σφυρκιναι habet Ι. 33. sed Iutiles ex AEliano μύραιναι. Reg. I. a prirna manu μυραιναι habuit, Quod deinde in σφυραινοta mutatum. Idem codex cum Ρ. I. ἐνιπλη tam dediti CL mnieri Il. μ. 72. O. 344. Od Iss. κ. 468. V. II 8. Vulgo δίζονται - δινεύουσαι. Nostria in Reg. I. superscriptum habet. Etiam P. I. διζόμεναι praefert. pro βρόχον Syll . πορον. V. I S. Reg. I. E γ νολέθρου, glossa: τὸ του -ου περίφραγμα. altera lectio superscripta legitur. v. I 26. p. I. εαρ V. I 3I. Reg. I. γένηται io ut Qύγησιν ἔλεθρον superscripto γένοιτο. Vulgo legitur γένοιτο καὶ κ' u 2ύγησιν, quod correxit Brunch. Evi idem ex vestigiis libri Regii malim γένοιro καὶ ἐκδυνίησιν ολρθαον. V. I 33. Vulgo ἁρπαζωσι - γναμαλῖα σιγκρου. Utrillarque ex Junt. p. a. S. Reg. I. Correrimus. Rcgius I. γνα ηΤοῖὸ habet cum Ρ. 2. IIunc vero locum transcripssit Psyiantu Ι. o. V. I 34. βυσσαν editi quod mutavimus. Reg. l. adscriptum habet γρ. καὶ πυματην. V. Iῖ6. Vlιlgo τείνοντες, quod ex P. 2. Reg. I. correXi in . V. I 38. Vulgo καliri M. Nostrum ex Ρ. a. vije supra ad versum T. Versu 14o. ἴλας. Nostrum ex Junt. p. 2. S. REg. I. U. I 42. P. I. εμπελαουσι. V. I 3. Vulgo πεσόδς. Nostrum ex P. 2. Cod.

Turnebi, Reg. I. V. IΦ . . Dubito an hunc de amus locum exscripserit RhiNNUS I. s. qui eadem omnia de pisce Τεύίλη memorat. Sed istaena cuin anaia videtur etiam Hipp. MAiano de Aquat. sol. I 22. D. & Rondeletio apud G Inerunt p. ψῖ. V. 146. Vulgo ηδε και. Nostrum ex Ρ. I. S. V. I 47. Reg. I. εχαλκευσαν habet. V. I 48. Vulgo αὐλον, quod ex Ald. Iunt. & Codicibus emendavimus. In Reg. I. glossii habet: ο Ουος ἐπιμήκης μόλιἴδω. Elianus Q Hς - λασας dixit. porro vulgatum αλ γγ CX S. margine correxinius cum Pato ad Philen p. I 67. Reg. I. 7ρ

440쪽

χανν,1 maluit, quod eX IIarcello Sidete & Artemidor o a. I . appziret, qui χάννους cuna strolnateo inter varios ποικίλουo pisces refert. V. I 87. Ρ. 2. Reg. a. κιρόίοχ. S. κιρριδον Reg. I. κίραδα. mi esulis κιiοκ , ἰχθυς ποώς. DiXi de hoc nomine ad Ilibrum primum. V. I 88. Vulgo μαινίσι. Nobiscum Junt. Ρ. I. S. Reg. I. In Sylburg. σμαρίδι superscriptum. V. I 89. Ρ. 2. σμύραιναι. Ad Vocem αἰνιγρκὶ glossa in Reg. I. habet λυπραὶ καὶ γλιχραι, quod ultimum ad aliam ieetionem, ανυν οὐ scilicet, respicit. VH. L. I. I I. V. I9o. Vulgo οσσοι τε. Nostriam

libri in vitiosam lectionem ἀκ'ης vel αειν conspirent. Sardi- donis promontorati in ακοην habet Strabo G . p. 98o. De insula Coryco contigua vide Dunlol. M. h. V. & Stephan.

superscripta tamen altera lectione. V. 2I . Vulgo τω καί τις.Noltrum Juntina, & Reg. I. superscriptum habet. V. 2I7.

Vide acl L. IV. 283. Versu 223. sola Juntina recte krεσιον, quod Coclices conficinant. Vulgo εῖέςιγ. Antea Omnes libri exhi

Re E I. κεχαρμένον υτούα δειπνοις. unde satiS patet h. l. turbatum

fuist e. Ex vestigiis lectionis Regii libri forte alii verum indag hunt; nos interim conjecturam Brivrcitu substituimus , qui