Georg. Frid. Schoemanni Opuscola Mythologica et hesiodea

161쪽

dicta est, se . Atilite illusu quae Diotien Titanilius adnumerat gstnealO-giam ad IIesiodeam tii ognitiam nihil ii 'rtinet' satis alitiaret sex eo quod in duo loci in Titanum enumeratione v. l33-l37 has e non comparot: Gceani autem silia habita est in votustiore quadam theogonia. quae, Si non omnes, at pleros tuu saltem deos maiorum g ntium ab Oceano et Tethyst l,rocreatos lingstbat, hisque duobus non absimilem in limiorii in deorum generatione locum assignabat, quam qui Coelo et Telluri apud Hesiodum assignatus ps l. Anti luissim iam huius roi testem Homerum habemus. ι lui Il. XIV. 201 22κ εανὰν dicit θ εων γένεσιν, καὶ ιικτερα Ti θυν, et ib. v. 24i,, 12κεανον, ἶσπερ γενεσις παν-rεσσι IAPκται, neque immerito l. C. Baurus, Myth. et Symb. II, i p. 29l hanc opinionem vetustiorem conset illa altera, plam Hesiodeaeu lheogoniae initio propositam logimus. Maios alom Dionao ipsum iam nomen indicat, al, stadem unde Ζεύς h. e. Λισς, Iιους, Λίς et Λευς stirpse ductum ut quemadmodum Dius, Deus κατ' ἐξ χμὶν is dicebatur, qui summus coeli ae terrae rector erat, ita uxor Diusta ρων 7 h. e. Dia, Dii ino, Iuno. Nee i more sustii ceris, etiam ei loci, ubi utriusque numinis r 'ligio praecipue vigebat, Dodonae nomen eiusdem stirpis esse . sive Λωδων I 0δωνὶ pst domus Dionae, quemadmodum Schwonckius erodit 'i, sive prima syllaba ex redupli- atione accessit. Et Dodonam Oceani filiam fuisse nonnulli tradiderunt v . Iam voro sicut Dius pater tanquam sator et procreator omnium, ita Dione lampiam malor et g netrix culta est . quae quum omni generationi, tum ei imprimis. quae maris set sentinae copulatione perficitur, lira esset. Propinquum igitur Veneri num on habuit. unde haec ipsa, postea piam e Phoonicia in Graeciam translata est, aut silia Dionae perhibebatur, ut apud Homerum aliosque legimus, aut plan cum ea confundeliatur, cuius rei plurima imprimis apud Romanos poetas exempla Sunt . unum autem maxime memorabile Praxillae, Sicyo-

30, Vid. Steph. BFE. p. il' il vestem. Schol. ad Iliad. X I, 233.

162쪽

Iliae Poetriae, quae liuidelia quum Baccitum Veneris lilium diceret dubitari non potest. quin Venerem pro Dione nominaverit. Hanc Pnim uacclio matrem disertis verbis Euripides attribuit, in Antigona, deperdita tragoedia, ita deum appellans: VJ ntii ως εφνς Πεγπς θ εος,

Λιονυσε, θννητοτις τ' ovd ιως υποστατος η . Et profecto quam apta Baccho mater Dione, magna illa genetrix, videri lebuerit, neminem fugere potest. Uuamobrem alii, vim illam gen tricem in tellui e potissimum inesse Statuentes, eiusque numen Cereri tribuentes, non dubitarunt hanc ipsam Baccho matrem dare, cuius rei Diodorum Ill. 62 ti stem habemus: neque diversa luit eorum ratio, qui pro Cerere filiam eius Proseritinam posuerunt* plane ut a Praxilla pro Dione liliam eius Venerem sulistitutam esse vidimus. Atque etiam iiiii vulgatissimam sabulam sequuti Semelen aut Thyonen dixerunt,

tamen huius quosluc numen terrestre esse Voluerunt, Gποφαινομενοι,

32 Servavit hos versus sehuliastes Pindari, Pyth. IlI, 177 99 . CL Boethh. ad Soph. Antig. p. 177. 33, Vid. Muneker. ad Hypn. sali. iob p. 225. Davis. ad Cic. d. N. D. IlI, 23.

34 Ioanii. Lyd. de mens. p. 72, 15 ed. Bonn. Alias non meliores etymologias utriusque nominis habet schol. Pind. l. t.. alterius autem, ΣεμΩης, omnium maxime mirabilem Hermannus protulit Opuse. II p. l 90 : aliam Schweii Lius Andout. p. 147, rursus aliam Vol Lerus, MFth. lap p. lla. 35 Etrusci iritur, syneoparum ainantissimi, quum Se Inlam dixerunt, priscam nominis formam restituisse dieendi sunt. Legitur Semla in inseriptione speculia Gerhardo deseripti, Dionysos und Semelo ete. Berlin 1833. 4.

163쪽

ex epitheto proprium nomen evaserit, quemadmodum etiam in ἄδν Mi S. ιαγνο, Bacchi uxore, factum videmus, cuius nomen ni

l ill proprie quam valde venerabilem significat λ). Et pro β in

aliis ituoque vocabulis Aeolenses pronuntiarunt, ut 'κ μερον της pro

κυβερνε ινὶς, βάρsMτος pro βάρβιτος, τερμινθος pro τερβινθος

v. τερεβινθος 3 . Alterum nomen SLωνη ab origine idem atque Aiώνη esse credimus. Nam primam litteram eius radicis, quae est Λι P, unde et est νς et Λινεύκη, descendunt, in ore Graeco cum etiam ct sactam esse, vel e θεῶν nomine apparet, iluod iluin eiusdem cum illis stirpis sit, nemo ho ite dubitat. Ε Θινωνη autem aut Θενώννὶ quam proclivi mulatione pronuntiationis Θνώνο prodire potuerit, in aperto est. Atiliae sic etiam AHυνDσον nihil aliud quam Θε co σον sive ΘΓ υνίδαν, quo nomine deus apud Rhodios appellabatur h. e. Dionae s. Thyonae filium esse liuinitimus, sive idem esse quod νιος, sive paragogen dicemus signiscationis incertae.

Nam de Nysa non cogitandum esse, plane mihi cum Schwenckio convenit vi. Λιώνυσον autem, longa vocali secunda, antiquiorem nominis formam esse, qua sola Homerus ceterique Θpici Veteres utantur. satis coiistat ii, et qui unus contrarii exempli versus in Odyssea logitur, XI, 325, non sine causa spurius esse iudicatur. Posteriores de-L2 mum verae rationis ignari ΛιμDσον dixerunt: matris autem Dionae me-36ὶ Hesa ch. αδνον αγνον. Κρῆτες. Alterii in ab αζεσθαι v. αζεσθαι, alteriam ab eos natis verbis duetum esse appar t. CL Butim. Lexit. I p. 236. De χριαγνη vid. Panos La in Annali deli' inst. archeol. ann. 1835 p. S3 sq. 0. Iahit, asenhild r p. 28. Cur autem l Iermanitus Opuse. II p. ISi Roborinam dixerit, nescio. 37ὶ Vid. Etyni. u. p. 188, 20. 543, 2. Nietas ad εἰ eopon. 10, 73, 2. AhrenΝ t. do dial. Aeol. p. 45. 38ὶ Vid. Hesych. s. V. 39ὶ Componendum fortasse eum υσδος, quod pro Oζος Aeolenses dixis,eeonstat. Similiter de Dion si nomine Zo D statviti in Dissert. a Wolexero editis p. 21. 2l9. duae a C. F. Hermanno opponuntur, in opere postumo, Culturgeseh. d. Gr. v. n. l p. 68, removeri posse arbitror. IV annulli alteram nominis partem cirro roi; υδαrος καὶ του i σαι repetiverunt. Vid. Plui. de Is. et Os. 34. 36. es. lCornut. p. 173. Alia nominis forma σευ σος est a δευνος quod veteres regem si ςulsea re dicunti Vid. Bast. ad Greg. Cor. p. SS2: ost autem fortasso nihil nisi epi- theton, a δεός - θεος ut .

40ὶ Elym. myth. Andeui. p. 140. 41 Apud Boeotos haec forma etiam posteriore tempore magis quam altera in iusu fuisse videtur. Boeevh. Corp. Inser. I p. 722 et Osann. Inseripit. p. 19S.

164쪽

nioria in vulgari mythologia adeo obscurata sesti ut non modo in theogonia Hesiodea inter ignobiles nymphas litane delitesceret, sed ab aliis etiam ex matre Bacchi nutrix fieret Hyadibusque accenseretur ), utiliae in comitibus Bacchi una cum Thyono nominaretur, quasi diversa - Nos nune, postquam magnam rerum genitricem Venerisque et Bacchi matrem agnovimus, comitem ei non incommodam LIειθεύ, Suadam, adiungemus, cuius nomen Goetuingio sontem significare videtur,

qui patiatur se fossa includi: quasi Πειθω non activam potius signis-eationem, quae persuadet , quam passivam, cui persuadetur). sibi deposcat. Veneri Suadam comitem dari solere nemo nescit neque qua id ratione sat obscurum est: multi filiam Veneris dixerunt. velut Sappho et Aeschylus di, quemadmodum Amor quoque ex deo

antiquissimo, qui est in theogonia, in pusionem Venereum transformatus est, fratresque adeo multos cognomines accepit h). Iam vero quam propinquum Veneri numen Dione liabuerit, paullo ante vidimus: neque igitur huic Suadam sororem datam mirabimur. Non meliorem quam Dione sortem nacta est, quae quum et ipsa inter has minutas aquarum deas nominetur, doctissimo interpreti nihil nisi sontis nympha esse visa est, satidica quadam virtute et suturorum praescientia praedita: ut suerunt sane aquae eiusmodi com-42ὶ Nutriees Mecti, nymphas Dodonides, Phereerdes easdem cum HSadibus esse docuit, nominaque earum posuit Λmbrosiam, Coronidem, Eudoram, Dionen, Aes Flam, Polyxo. Sehol. ad Iliad. XVIII, 48i,. Has, ut Ovidius ait Fast. V, 167, pars credidit Tethyos neptes Depatii quo senis, set licet ab Atlante ex Pleione Oceanide procreatas ivid. Hron. sab. 192 , alii ipsas Oceani filias dixerenti Hygiii. sab. 182. Dione in his numeratur otiam apud Ovid. Fast. VI, III, codicum longe plurimorum testimonio, quum in aliis Thione, Theone aut Thy ene sit, ut apud Hynii. poet. astr. II, 21 p. 395 Munex. - Thyonen Baeehi nutricem dixit Panyasis ap. Schol. Pind. l. ., unde hoe nomen etiam apiid Phere idem pro Dione restitutum volvit Valeven. ad Ammon. II l, 12; temere. 43ὶ Velut in vase Etruseo, quod Ialinius noster deseripsit, libro supra n. 36 laudato, ubi Dionyso Ex altera parte Dione ex altera Thyone adstat. 44ὶ Vid. Boeevh. Explie. Pind. PSth. IX, M. Sehneide in . ad Ibyc. p. 1 Il. De eius cultu apud Athenienses praetor Demost h. prooem. p. 3460 vid. Pausan. I,

22, 3, et apud Sicyonios ld. II, 7, 7.45ὶ Sappho ap. Proel. ad Hesiod. O. et D. v. 74. Aeschyl. Suppl. v. 102l, quem loeum verissime IVellaueres emendavit: μετάκοινοι π&ρεισιν IGIOς, ἡ τ' ODMν απαρνον τελέθει θέλκroρι Πειδοῖ 46ὶ quamquam fuerunt, qui unum tantummodo Amorem Veneris, reliquos

nympharum filios dieerenti Vid Iaeoba. ad Philostr. imag. p. 240.

165쪽

PlureS, quas qui hausissent, vaticino iluodam furore impleri crederpntur. Melidi tamen quo facilius dolii tum locum vindicare possimus, aliuS poeta Hesiodeus cavit, sex cuius carmine, illo igoniae olim sultiuncto, versus aliquot a Gai no sorvatos lia flemus ε 33, in quilius de Iovis cum hac ipsa Melido consortio haec loguntur: Arisae or' 'Πκεανον καὶ 3 Dκδριοι οκουργὶ νόσφ' παρελεξ-ο καλλιrrae cis

ἐξαπατcων καlπερ πολύιδριν ἐot σαν. Habemus igitur non sontis alicuius nympham sati dicam, sed summi IOVis consoriona, cpiast quum ab hoc devorata Sit, ponitus deinceps in eius praecordiis habitat pique GDtupeti εται, ut in theogonia legimus, ἀγαθόν τε κaκδν τε. Illi quoque. quos Apollodorus ) aueloros sequitur, uel in Oceani filiam sociam Iovi et consiliariam fuisse tradiderunt in Titanum bello: ne lue diversam hanc esse ab illa, qua devorata Ilipiter Minervam. ab ea contoptam, e suo ipse capite peperit, mani-χStum est. Appar t igitur nullam aliam Metin esse nisi Mentem ac sapientiam divinam, qua imbutus lupiter mundi impurium capessivit et administrat: quast quod Oceani lilia dicitur, ex eadem illa vetustior

theogonia explicandum ost, de qua supra diximus, quast rerum omnium principia ab Oceano repolebat, et ex hoc quasi sonte provenisse su tuebat quidquid esset in rPrum natura, nec maioriam solum, Sed normam quoque et Iim in materiae movendae, comptin nilae et regendaP. animumque huius normae legis lue sibi conscium Oamque exercPntem.

Motidis autem 'Idi ta, Gnara rogi tomentum esse lioluit, quippe quum sit illa πλελυα θε δν τε ἰδι ιa καταθνη mi ν τ' ἀνθρεύIim v, ut uterque poeta ait theog. v. SSI ct apud Galen. v. 15. Proprium personae nomen ab iis fortasse factum credideris. iiiii aptam uxorem Atii et i, Tellurino, matremque II δει Prii dentinae, quaererent. Accidit enim his duobus. id quod aliis quoi iust perinultis accidisse constat. ut quum in antiquissima religione pro diis essent et colerentur, a posterioribus demum, et in vulgari set poetica mythologia, divinitato sua exuti ad inortali uin conditionem dotraherentur p). Ilo Idyia tamen, verene a Principio ea dona ac Metis fuerit, an conficta tantummodo eam ob causam,

47, De his versibus 1id. quae dixi inus in dissertatione de salsis iudieiis laeun. th. Iles. indiei schol. aest. h. a. praemissa p. 21 sqq.

166쪽

ut apta Medeae mater dari posset, nolo nunc disputare: est pnim haeci Iuaestio admodum intricata et iplae longam orationem postulet. Interim videmus lioc saepenumero factum esse, ut, quum mater aut uxor alicui deo circumspicienda esset, una ex numeroso Oo'anidum gr ge,

i alliri lioe aliqua aut Clymene aut si quod aliud nomen conveniret, nil- scisceretur: quarum quidem conditio haetenus haud dissimilis suit parvulorum, quibus patria noStra gloriatur, principum filiabus, quae et ipsae huic potissimum usui in serviunt, ut sint quibuscum pares nuptiae a terrarum dominis contrahi et liberi quaeri absque humilioris sanguinis contagione possitit. Tvχζν, Fortunam, deam Homero non memoratam, ut qui ne appellativum quidem nomen usquam usurpet 'h) alii Providentiae, filiam dixerunt, velut Alcman apud Plutarchum de fort. Rum. c. 4, a quo etiam EDνοιιίci, Distribua, et II ειθώ, Suada, sorores ei adduntur, quo quid significare poeta voluerit aperluin est; alii Iovis siliam Parcarum ino sororem, velut Pindarus Ol. 14XII, 1. 2 03. Sed Oceano Fortunam prognatam illis videri consentanetim fuit, qui, ut modo dixi, omnium rerum principia causasque ex Oceano Ortas esse Statuerunt, iiuae causae quum aut fortuito agere aut certae et immutabili legi adstrictae esse viderentur, et Fortunam, fortuitorum eventuum, et Parcas, satorum doas, Oceani filias dixerunt. Et Fortunae quidem locum in Oceanidibus Hesiodea theogonia servavit, Parcis autem alium assignavit, ipium aut Iovis stas et Themidis. aut etiam Noctis filias secerit i), quas fabulas et ipsas non absurdelictas esse at paret; accuratius autem in utriusque causas inquirere et quam probabile sit, utramque ab initio in hac theogoniae compositione receptium fuisse, disputare non est huius loci a . t elemina non omnis tamen etiam Parcarum ex Oceano originis memoria oblitterata est.

49hi Pausanias I, , 30, 4 primum nominis auctorem eum citat, euius est liyuinus in Cererem, V. 417. Est autem Ton etiam in lix niti. in Minerv. X XI , 5, porro in Solonis versu ap. Plut. Sol. e. 3 et apud Theognidein v. 130. Antiquiores

50ὶ CL Pausan. VI, 26, 3. 51ὶ Vid. v. 904-906 et 217 sqq. 52ὶ De causis utriusque sabulae exposui in commentationibus ad Aeseli Sti Prometheum p. 10S sqq.

167쪽

ἐγγονδενς του κε OD, aut. ut TetplZes, τῆς Ti cti oς. Nam Mai is et Oceani discrimen, ut ab antiquioribus constitutiim fuit. non semper observari constat: qua de re mox aliquid dic 'ndum erit. Εἰ et νόμνὶν Lati potam interprotari malo. quam Lati pascam cum II mnanno δ). Neque enim sontis alicuius hanc nympham esse agros irrigantem aut etiam maioris aquae deam, navigationis et commerciorum lucro homines pascentem, facile probari posse arbitror.

Fuit secundum Orphicorum theogoniam, quae, ut saepe alias, ita etiam hac in parte antiquiores sabulas revocasse videtur, Eurynome Ophionis uxor, eius qui primus et ante Saturnum totius mundi imperium habuit, ut Apollonius Argon. I, 503 ipsum Orpheum canentem inducit: υς πρωτον 'ονίων τ' EDρυνομη τε Ἐκεανὶς νιποεντος ἐλον κρατος ουλυμποιο,

Et colebant Eurynomen etiam posterioribus temporibus Pelasgicae stirpis homines, Phigalenses in Arcadia, habebant quo in sanctissimo templo, quod uno quotannis die festo aperiri et intrari a sacerdote lasib erat, statuam deae γυναικος τὰ ἄχρι τεον γλοὶτων, τὰ ἀπὼ τουτοι, δἐ ἰχθυος δ), ad quam similitudinem alios quoque deos aquati

eos a Graecis singi solitos esse constat ο). Ophionem vero, Eurynomae consortem, anguinam formam humanae mixtam habuisse ipsum nomen fidem facit, neque dubium videtur, quin hunc quoque pariter atque Emγnomen vetusta illa theogonia ex Oeeano prognatum volueri LPosteriores autem, quum diversam uieogoniam amplecterentur, Eurynomen tamen, utpote cultu ac religionibus populorum conSecratam

non plane silentio praetermiserunt, id quod Ophioni accidit, sed locum

54ὶ Plura de Ophione et Eurynome vid. ap. Seliol. ad Aegeh. Prom. 95b et 958, ad Aristoph. diibb. 24S. ΤΣetin. ad LSeophr. 1191. Non n. Dionys. II, 573. III, 161. XII, 44. Zoem Abhandi. p. 216. 244. Noehler, de Nonno p. 24 et 84.

Lobeeh. Agl. p. 330. 398. - Apud Ioanneni Lydum, de mens. p. 79 ed. Bonn., Eurynome ex Aphro enerem parit. 5bὶ Pausali. VIII, 41, 4. Quantopere autem Pausaniae aetate Eurynomes inemoria vulso obscurata fuerit, ex eo patet, quod a plebe Phigalensium pro Artemido habita est. 50ὶ CL Gesner. ad Claudian. p. 142. 576. Brauu in Annal. deli' inst. areheol

XII p. 97. Iahit. Archaeol. Abh. p. 64.

168쪽

ei sorvarunt iii Oceani si liubiis, set sicut olim summi, totius mundi numini liaec copulata suerat, ita nunc Iovi ανακrι τ δι' 'Og ἰωρος Θρε - cou, ut est apud Lycophronem v. li92. Pand in contu sena dederunt. ex iIua Gratias ille genueri l. Gratiarum autem vim ni in seniliae in antiquissima religione aliquanto latius quam in vulgari et postlica mytli 0-logia patuisse prohat ille est. Id vel hinc colligas. qiiod Gratiarum numine apud Λthenienses colobantur et 'Hrhi δενι , Auxia et Praebita, quarum alteram augondi ot cres csendi vim habore apparet, ali stram autem naturast vices regere iisque viam monstrare ni quaSi praebitere h. e. praeire: hisque in pullulari religionu adimicta erat Saλλω, Flora, una ex Horis s. Tompstriis, qua ' omnia it irere sa-cii '). Neque unquam, oli inor. suturum suis sol. ut Gratias Orchomenii tiro summis numinibus praeter c tora sol omni religione colerent '), si nihil in iis nisi hilaritalom, inolitiam et sosti vitalem esse credidissent. Sed suorunt illast ab initio bonae dense set bhnelieae, naturae munern hominibus gratisicantes quaeque proveniunt sex terrae gremiis bona grata et utilia dispensantes. quae si V nori adiuncino suorunt. ut suorunt Sin

dubio, genitri coni Vonorem alma mulio mali orti fuisse cogitabimuS. Mox aut in quemadmodum Veneris motostas a litielis in mi in illa est. ut nihil ei praptor amorem venustatem lue relinqueretur, tua Gratiarum quo die numen angustioribus quibusdam linibus circumscribi coeptum est et a moderamine ac dispensatione terrae in inserum ad detestationem animorum cultumque vitae hilarem et iucundum traduci, ut importirent, ilia in admodum Pindarus canit τα τε Τερς να καὶ et α γλDκέα πανια βροτοῖς,

chritudinis et elegantiae in omni vita studiosissimum habstri debuerit.

169쪽

Postremo in Oconni diluis loco no in illa lur - Rigua. qtia lameri. ut po la ait, prino νεοεσγύth AΠὶν ciπασεων. I ti talem hoc noui iii in Λ readia misso aquae telisi rae nomo ni scit nos inimis nota est ite Styge aliud inferos sabula. quam Pliam thorigonia o sive pia lae fixo compositori olivorsalam osso ox iis niuia rol. iluae v. 100 et 792do iure iitrando deorum, et v. TTI, sqq. do stygis domicilio Pt aquarum Pius cursu loguntur. Elim tam ii. qui primus Stygem Pallanti nupsisse littorosi pie ex hoc Aec zος, δῆλον, Νίκη im. nobiar. t oncertationem, Victoriam poperisso c cinit. laecosse ost aliud quill his nuptiis et hac proponio indiearo voluisso. Nimirum -rva, ast νω, Gru υν ductum. Proprio rigorem signi limi eamque vim, qua duroscit materia stabilis pie et lirina sit. I αλλας autem, quem Her- mannus notulum, Ogo Vibrantem interpretur, vim alteram, quam Ov tur maloria Pt agitatur. Utra lite autem vis, et haec motrix et illastatrix at tuo firmatrix quam apte in volere aliqua cosmogonia ad hil,stri putuerit ad rorum concretii nona ac flabilitatem simul et mobilitatem

explicandam quilibet intolligit Hinc igitur niguae cum Vibi an loconiugium, liberique oorum Vis ol nubur, in quibus pariter ei lirmitalom et mobilita lom inoffst oporti't, et i oncerinlio, quam necesse i stot stabilem et vehementer lamen commutam esse, et Victoria, qua nisi

uirilis site rei coniunctio no parari Pt relineri non potest. Hus autem liberos Rigua Iovi socios adduxisse sertur, quum is Titanes debellaret, alis quo nunquam posthac discedunt. Scilicet Iupiter unus Dinnium deorum validissimus est, eiusque robur nulla ros frangit, et ex omni certamine victor seni per evadit. Plorum ut Styx, ita etiam coniux eius Pallas ab Oceano, quippe omni uin rerum lac poteStatum soni se atque urigine, prognatus dici debebat, et dicebatur sinu dubio in vetusta illa cosmogonia . cuius discerpta quaedam membra Hesiodeum carmen servavit, aliis ad diversam rati alii in pertinentibus admista: quam diversa rum sabularum contaminationem in hoc quoque agnoscimus, quod

59ὶ Pausit n. VIII, 18. IIer . VI, 74. Strab. III p. 3S9. SDnec. dii. nat. III, 25. Curtius, Pelii p. I p. 197. 2l2.59hὶ Comparari possunt Empedocleae Κινω et Asru τνης v. 30 Earsi. Cetorum uon sit pervaean iam fuerit repetere ii . l. . titioil iii in alibi monui, diss. de Titan. p. 23, nihil aliud me quam rationem physicam, quae theogoniae eompositori obversata videri possit, indicare luisse, longo autem abesse ab ca opinione ut eandem aut silmili iii quandam ratiuitem vetustis de Pallante et Si se sabulis primitus inclusam fuisse credam.

170쪽

Pallas in hac theogonia Crii Titanis et Eurylliae, Ponti filiae, nuptiis

procreatus dicitur, cui fabulae illi aenam ratio liliysica inclusa sit, alio luco videbimus duae sunt i pia S theogonia onum orat Oceani des, paucae de multis: nam ter millo esso dicuntur vorsu af 4. aut oliam decuplo Plures. Sisclioliastae Pindarici lectionem se sui imire, ad Ol. V, 1 inv). Nihil igitur mirum, quod alias alibi mullas nominari videmus Hesiodi, non inem 3 - 17 rata S, illiu in Parti in sontium ac rivulorum quorumvis nymphae aut si liae Oceani aut sellam neptes haberentur si ), partim terrarum it Uuqueel insularum Tiliorumque locorum divan cognomines, velut Ithodus, Mopsopia, Camarina, Aetna, Ephyre in Oceanidibus censemui-l ursi , , partim aliae passim . de qualm in parentibus non Constat et, nulli

mo una atque altera etiam contingeretur temere a Inythologi S, Si iluamuli ei se divina Opus esset in veteribus sabulis ad suum cal, tum interpretandis, ruitis generis memorabit dignum quo Pala phali ingonio i Xem pluria unus, nesci luis edidit. cui iluum Iuli iter Minervam e suo Capite, 'κορυ fi ς, procreans vehementur di si diceret, nympham ei copulavit Κορνιφνιν, Oceani liliam, ex qua Miner alta rite ni Iue nrdine n alam sustulerit si j.

,9 ei Vid. dis s. di Titan. p. 20. ilo II eeato p. ii . t 0, Is erit in rρὶς rusi μυοίιαι legit pro rΩὶς γὼ ν χω m. Sed vetatu esse 1 ul-gatii in nimii una codicunt loctionem 1el hoc dii eumento est, quod quiliti totidem quot liliae, otium filii Oceani, fluvii scilicet, esse dicantur v. 3 T, llii inrum num rumtoriuillenarii ini di sortis 1erbis testatur etiam Arusi laus apud I id inuin, cui iis Io cum exseripsit Maerob. Sat. V, 18 p. 54S Zeun. Num Acusilai nomen ibi proth gesilai r ponendum esse nemo dubitabit. 6li CL Span h. ad tuillim. li. in Dian. v. 1 i. et h. in D l. v. ius. 62, 1 e lihodo n) inpha Oceani de xid. Elumen. ap. Seliol. Piud. Ol. II, 24. I e Mopsopia Suid. s. v. De s ainarina I nil. n. V, 4. squam qua in hoc nomine non urbs solum sed etiam fuit. lic Aetna Stopli. Il)z. s. v. IDλίκη.Iae Eph Sro I uinelus ap. Pausan. II. l, 1. - Poterant facile plura exempla congori: sed nolo in talibus tempus perdere. 63ὶ IIue fortasse pertinet L sithoe, Oceani lilia, mater lierculis primi, apud Ioannem Lyd. de mens. I , 46 p. 82 Bonn. , unde restituta est iu ero ui de X. I 1. IlI, 16 a Creti et ero, non diversa fortasse a Lysitheu llae lii primi matre a p. rundem Ioannem IV, 38 p. 72: quamquam haec quidem CreuZero Proserpina potius esse videtur propter Cicer. l. l. c. 23. 64ὶ Vid. Cie. d. N. D. III, 23, 59. - Fuerunt itui, p ,steaquam plus una Min Pr va statui coeptae sunt, CorSphae siliam eam dicerent, quae 'Ianiae cognominatur,

라틴어 텍스트