Georg. Frid. Schoemanni Opuscola Mythologica et hesiodea

151쪽

tiir: estque pro laeto talis diversorum nurnilium confusio a veteribus aliena, nec nisi a recentissimis commissa, velut ab hymnorum Orphi curvin auctoribus, qui sane etiam Μοιρων nomen Furiis imponunt 8 .

Nobis quid de Hesiodi loco videatur, iam alio loco exposuimus λὴ : non Μοίρας sed Κῆρας intelligendas esse. scelera malis ulciscentes, ipsasque Erinyes nihil aliud esse, quam Κῆρας ultrices, a reliquis hoc eo omine discretas, quod deinde in propriam appellatio nona abierit. Possit igitur aliquis illustrium exemplorum aemulator, qui primitivam the-Ogoniae formam coniectando restituere conetur, pristinum totius loci habitum talom sero suisse sussit cori:

In hac autem quae nunc est theogoniae consorinatione permirum sane accidit . ut, quo loco nominantur Erinyes, v. 186, nihil de munere parum dicatur, ubi autem de munere exit Onitur, V. 220 sq., nomina a cliceantur. Sod consulto id a conatiositore carminis factum esse vid tui . qui iluum v. l85 priorem aliquem auctorem Sequutus Erinyes e Coodi sanguine ortas memorasset v), piaucis poSi versibus, quum ex alio auctore Noctis lilias percenseret, Erinyuin nomen SusipresSit, ne scili-28 Hymn. in Eumenid. I. X v. l2. - Fuit qui etiam npud ἱ eschylum, Eumen. v. 105 et 165, Λωιρῶν nomine Furias sigil illeari crederet: sed hunc resutar nihil opus eSt. 29 In prolem. ad Aesch. Eum. p. 62.30ὶ Possit tamen hie quoque versus eiusdom, qua supra usi sumus. divae pri- time ope ad pristinum, si diis placet, surinam rovocari, si scribatur γ εδε aro et/γῆράς τε κραrερους ιιεγάλους τε γθειντας : nec dinicite luerit, Uaηρσὶ hie Ioeum

suum asserere.

152쪽

cet duplici generatione relata ipse seeum pugnaret Hesiodus. Quamquam in illis, quae altero loco cum ultricibus illis memorantur, Parcis hoc ipSum commiSSum est: nam quae hie Noctis filiae, eaedem posti a Iovis I9dicuntur, Sive ipsius compositoris aut negligentia aut consilio sive ex aliqua interpolatione. Nostro autem loco. h. e. v. 185. etiam Si Eri- Ityes ab ipso compositore theogoniae memoratas esse non dubito, sine controversia tamen melius secisset. si hanc hoc loco sabulam sprevisset, et paullo post, ubi munera earum indicat, etiam nomen posuisset neque conatus esset duas diversas fabulas male contaminare. Nunc non hoc solum petravit, sed etiam alterum, ut sic uno tenore Erinyes cum Gigantibus Meliisque nymphis componeret, personis genere et natura promus diversis: quae res etiamsi veteres lectores vel auditores non in eundem atque recentior 's quosdam in torpretes errorem inducere potuit . ut Erinyes, Melias, Gigantes ab his, quos vulgaris mythologia nosset, plane seiunctos cogitarent, habet tamen por so ipsa aliquid sine dubio ossensionis. Sed huiusmodi in hac theogonia complura sunt, iluae nihil nisi male carinen compositum esse ostendunt.

Scrib. Gryphis alitiae a. d. X. Cal. Aug. MDCCCXLV.

31 Consilio laetum Lenne pius statuit p. 223 ex tr. , qui tamen v. 218 et 2 Isin sitieios, diversasque has Noctis filias ab iis tribus Mosem ς, quas e Iove Themis peperisse dicitur, iudicat.

153쪽

1 Tlu ii et inii in II 'sio istam, qualis quilletii nunc est, - Pt suisse un- Iua in aliam, nillil est. qiiud lii obel - facile agnosesinus eo maxime e insilio curuli Ositam esse, ut. lios leailua in certa quaedam ni Filiologiae forma nulli liorum poetarum carmini lius et auctoritato in aluissot vulgoque recepta esset. divinae personae, quarum colobi ala carminibus memoria erat, in brevi conspoctu Omnes proponer Illur, his autemoliam aliae quaedam adiungerentur minus quidem Vulgo celobi ala tioiluo tamen silentio prauiormittenda 3. Alituo illud quidem theogoniae coiiuiositor ita olserit, ut serioui dirorum geni abigicam a Clino eius lue progenie pstr I ilanes usque ad Iovis familiam conto Xei Pt, allorum autom tui, ut ex divinis personis, quas una obscuratam in poetica mythologia momoriam vider t. nonnullas saltem, easque, quarum in P Opularibus religionibus maior iluaedam sane litas es Set, adsciscerot locisque quibus posset commemoraret, ne scilicet prorsus ex dusae et re- istolao viderentur: qua in re sistri non potuit, idi in complures, quae apud eos, quibus cullus Parum tiroprius erat, tiro magnis numinibu Sessent maximasque in rerum vel elisi lione vel a linitiis tralione liaries sustinere credi rentur, nunc in hac cum celeris numinibus coniunctione locum longe alium et dignitate sua inferior in sortirentur. 1 er-linoi huius rei observatio nonnihil sine dubio ad rectum de theogonia eiusque compositione iudicium faciendum: iluam ob causam imo atque ultero exemplo eam illustrare statui, ex Oceanidum et Nereidum catalogis desun salo, quandoquidem in his maxime mihi manifesta vestigia d prehendisse videor numinum magnorum, sed in hac theogontea eompositione ad inferiorem quodammodo locum detrusorum et

154쪽

iniser Iri in los ideos quasi dolitescenti una. Nempe universum hoc genus learum aquatieamina in hae ih eugonica descriptione, ut ii summum bicum Iovis familia coolusi pist doni mi Olympius obtinet, sexiguae dignationis esse apparet, ac ne parent S quidem earum lyi id quam praι cipui muneris aut honoris habent: nam Oceanus nihil nisi terram ambit, tanquam τελ εις ςroT ως Th. v. 242. celerosque fluvius

rix is lue ex Tethye genuit, Nereus autem Neptuno Olympio, Iovis fratre, inferior est: sed sunt tamen in Oceanidi hus et Nereidibus nonnullae. quas Iunge sororibus suis augustiores et ab humili nympharum grege Separandas quum popularium religionum vestigia, tum etiam sabulae a popiis traditast domonstroiit. Hoc ut patefiat, dicam de utrisque ordine, recensitisque nymphis ignobilioribus deinde magnis illis

deabus locum suum maiestatemque vindicabo. Initium autem siet ab Oceanidibus. Harum unam set luadraginta Hesiodus nominat, hoc do univ etsis elogio praemisso, ut eas dicat ιερον γενος Psse, et hanc a love Sortem /ιοψανὶ assignatam habere, ut κ oveor eo Lot Sint αῖ κοπα γαμιν Ἀνδρ&ς κ ore covσι si ν Annia υνι αν ζιKcii Imras DU. Numina Singularum si examinamu A, plPra lue, quorum aut evrta vulproba hilis explicatio est, nihil nisi vol ab assecl ion ibus ot cursu a piarum, vel a virtutibus Parum ot a eommodi latilius, quas hominibus largiuntur, vel denique a locis ducta vid0bimus. Primum d/ι Ur qu, Indomitam, quid aliud esse dic mus, nisi eam, quae cursum Suum si onari fossa aut aggore et cr0pidine non patiatur - Ἱήνγη porro, Vi Oli stor a. ea est sine dubio. cuius ripas violae Oxornant: nomine ab iovet cἄνθος ducto. luem ad uiodum etiam de floro dictum Hesychiustus latur, et ἰανθινον χρο ita est color violaceus Τ). 'HλεκTρνην recte

opinor, Pollucidam interpretabimur, ut est αλἐκ ret mi' Dd09ρ apud biliniachum h. in Cer. v. 29, electro purior amnis apud Vergilium L eorg. Ill. 522, et ii ii hinc pro secil. Marcian. i apeli. I, 14 3.

3, 'on erat quod l. n. ossius in Hyan n. in Cer. v. 4is, ubi item aliquot nympharum Oeeanidum nomina pereensentur, Ῥιιι νην interpretaretur die Blume ners reuerinii, quasi ex- ah Itismi deeuriato immine. Iantliis est apud Martiat. I, 47.2 CL Spanhem. ad Callini p. 77l Ern. et Voss. ad Vorg. l. l.

155쪽

Aco ρις, quam euia I IIermanno 3 Do nona in dicere licebit. a conamoditatibus nomon acropii. quas multas variasque hominibus sontes largiuntur. Simili ratione EDd υρη v. 3i 0, IIo λυδωρη v. 354 et IInox το; v. 355 δ at stellatae sunt, uenefica. Multi dua et Ditis, ili'm lust . IO9rcs, Donatrix. in Noreidibus v. 24S, in quibus etiam Doridem alteram invenimus v. 25u 3ὶ. - IIet 1ιν A, Imula, quae eximis montium radicibus. ἐκ ne νιινωρει&ς illum. Il. XIV, 3073 aut ex convallibus, uel μναις νάπαις Eurip. 0rest. v. 445ὶ proflui L Ovρανέη, Coeligena, quae de coelo nutritur, pluviis scilicet aucta. - 'Iππ ύ, Equiria, instar equi celeriter currens. aut naves aliaque Onera Veliens. Hanc enim aquarum cum equis similitudinem veteribus admodum placuisse satis constat 3. Cluentia et Κλυτι η, Cluvia, a κλD 9, elueo, nihil aliud, opinor, quam inclyta, nobilis:

quamquam veteres interpretes de Strepitu undarum cogitare maluerunt si, recentioresquo nonnulli κλνειν olini etiam eodem quo κλi: ειν sensu dictum esso credidei ant. - 'Po δεια, nos ea, per roseia currens. Comparandum igitur nomen cum Ianthe, neque de Rhodo insula cogitandum , quo perlinere hanc nymi ham non magis credo. quam fratrem pius versu 34i memoratum. Podιον, quem Troadis rivulum esse con- si stat. Vid. Strabo XII p. 554. XIII p. 595. Schol. V n. ad Il. XIII. 20 3. - Do Λαλλιρρον , Pulchri flua, non est quod dicam. κευ-Biiugam. cum II ei mannos 3 eam interpretor, quae coniugatis

sontibus duobus profluat, et JἈμφι eo; v. 360, si si dant, quae in

33 Opusc. II, p. 179. Apud Athenaeum I II p. 286 B e Mnasea memoratur quae ex Ialyso Symen peperit, in euius locum ut substituatur, cum vineto in Annal. doli' iustit. Areheo l. XV p. 154, nulla satis gravis causa est. 3b, Pluto ex Iove mater Tantali est apud ursin. s. b2. 154. Λnton. Liberie. 3 3. Λοnn. Dionys. I, 146. XL III, 730. 43 Nihil itaque hoe nonaea ad Doriensium gentem pertinet, quae Goetilinoi sententia est; quamquam idem etiam veteres nonnullos eredidisse ostendit Iamblita. vit. Pyth. g. 242 p. 474 Eiessi. 53 Vid. 'oleher, Myth. lap. p. 143 sqq. Bottiger. EunsimSthol. ll p. 32b. 63 Sehol. ad theoς. 35 l. δια τόν αποτελουρονον tiον ἐκ των T Hie Polysia; non m διον scribendum monet, sicut Areadius a Goetilingio

ad th. v. 34l citatus: duetum autem nomen non a vult, sed n-ωσΤεαεσον εἶναι ἡοῖον - δεων κατα πλεονασμον του ty. Eodem iure 'POδειαν

aliquis 'Pίειαν esse dixerit. Si opuse. VI, p. 173.

156쪽

duos rivos dividatur. IIασι δ' η, Omnivaga, ea dici videtur, quae in Omnes paries celeriter discurrit', hi, Auri verbera, quae auras verberat, sive quod vehementi scaturigine in altum tollitur sive quod ex alto monte per auras desilit, aulem, La

et aura, quast auras lactat h. e. nutrit. Nam respiratione aquaruma r nutriri credebatur'), ut de Ismeno fluvio auras biliore Statius dicit. Theh. IX, 405: de nympha poterat etiam lactari auras dicere. quandoquidem aquas poetae nonnunquam lactis instar e papillis nympharum promanare singunti sti. Porro MMi λοβοσιν, Pecupascam, ana vocari apti aret, iIuae prata irrigat, in quibus pecora pascuntur. At lue omne hoc genus nympharum Prcupascarum ab aliis Ἐπι ιηλίδεων s. 'Em ινηλαδων nomine appellatiu', quas fuerunt, qui satis im-pserite cum μελίαις, Hamadryadibus, fraxinorum nymphis confunderent. - Κερκνὐις, Si Car. Muellerum audimus, protegg. ad Didotianain editionem stagnam. histor. I p. XXXVI l, Radiosa erit vel Splendi la. ducto nomine a κερκίς, quod radium significare lexica docent. Atqui hoc quidem genus radiorum, cui κερκίθος nomen tribuitur, longissimo ab omni stilendore remotum nihilque aliud est, quam iustrumentum textorum, tuo utuntur quum subtemen stamini inserunt te-lani pie pulsando densant, quod quoniam non sine strepitu perficitur. hinc κερκις dicitur, παρα τὰ κρεκειν, δ' ἐστιν χῶιν, καθ' ἴ- - βιβασι ιον, ut ait Elym. M. p. 506, 2 i 0 3. Indidem etiam arboris genus, populus tremula, ut arbitror, κερκις Vocatur. eadem metathesi,

a strepitu soliorum. Nesiue igitur Κερκνυιδα nympham aliud iluidquam Streperam esse putabimus, ab undarum ripaS pulsantium strepitu dictam iv q). - Περσν ις GOetilingio et, quod magis mireris etiam I. H. Vossio i t ad Persiam pertinere viSa eSt, propter eius cum

8bὶ In scholiis est Pasitheam nImpham Erichthonio nuptam ex Apollodoro III, 14, 6, 10 aliisque novimus.

9ὶ Et fuerunt, qui oriri aerem ex respiratione aquarum autumarent. Cic. d.

N. I . II, 10, 27.

103 C.f. Philostr. Imag. II, 4 p. 58. O. Iah n. Archaeolog. Bnitri p. 328. R. Unger, Theban. parad. p. 209.

10bi De hoe δπερβιβασών cf. Sehol. I l. XXlI, 44S. Lobeck. Patholog. I p. 498sq. , et de arguti pectinis strepitu Ileyn. exeurs. I ad Vergil. Aen. VI p. 131. Iaeohs. ad Philostrat. Imas. II, 28 p. 97.10ei CL Horat. Epod. XVI, 47: montibus altis levis creparata lympha desilit pede.11ὶ In dissert. de veti. eosmographia, Alte Welthunde, Erit. Blatter II p. 314.

157쪽

Sole connulli tuai, Ox iluo Λeelseli liopserisse dici uir theog. v. 957 et Il. X. l3u, ulti tali ori Περση vocatur. ld ilium tinii S ci Pila muΝ, v l lio cunum tali sint . itu ad la In dii lii tuis t niporibus . illia in illatinis haec de xeelis labida orta ost, parum tirohabilir est ullam Persiau notitiam ad Graeco S pel VPni S, . quum mullo Pliam pusi rius, usque ad Cyri tempora, Persae olis mi Pt alienae dominationi subiecti luserint: ut lac am Aeeten eius suo regii liti initio plane non ad orioniales terras. Sed ad occidet iudes potius portinuisse viderii δὶ . Praestabit igitur veteres intori r 'tes Sequi, qui num n a περ lio duclum autumani

διὰ Iὴ tino χή to D εἰς tortoν Περαν, in torpi elabit nurque I ερ- σι ιδ ci I rameam 3. - Huic proxima 'Iύνει ea qua ratione Iu num terram denotore credatur, ut G uoltlingio xi sum est, plane non perspiciis: Ieiures, quum dici τὼ εigeam κον loD σελοῖ apliellatam volunt, hoc certe intollexerunt, nomen ab iasiis diutum esset di navigatione non det, bant cogitari', quae vix ulla est in his, quibus nymphae praeSunt, rivulis minutis: est putilis Ἱανειρα, Fit vela,

liroli terea dicta, quod homines si vel . recreat et delectat. -υ κώ set v lundulam dicere licebit, ut Iloti, κύσIὸ ν, a v rho κci cum G in- tun Sivo: eam Scilic 'l, ituite bene compta ε St et ornata sive natura sive arte, velut ripis aut crepidine munitis, aut arborum, truticum. nurum

decore insignibus i ε . -ύνζχνὶς, Flavae et Πειρωνὶς, Saxatilis nomina P r Se plana Sunt. ne lust Μενεσιω dubitari potest quin Tardis luam signis ire L δια εῖ Πρὶ roῖ at rota ιιενειν, ut ait Schι

liastes, quod lente fluit mullum pie moratur. - Tελεσε c; non r dui Oeluingio eam esse, quae prope a mari prosiliat, in extrema scilicet terrae Dra: qualem Pgo Tεριιονί, ν pullus die nitam fuisse arbitror. Malo Sacranam interpretari, li. e. eam, cuius aqua Sacris, imprimi S

12ὶ Vid. Muoller. Oreb iiiii. p. 27i Sqq. 1' Et inin Pors i nomen indid in a v istribiis dueitur, o et ' sine dii hin ot ad veram naturam quum Titanis hoc nomin upli liati, tum horois accommodate. Cf. diss. de Huente p. 16. Creu aeriis S)mb. l. pag. 734 et IV, I9 lueis signifieati mnem in liis nominibus inesse ei odit: eius selli e t. qua nimis sa νο m) iliologium a viro doctissimo obseuratam potius quam illustratam doleinus.13in CL IIormiiiiii. Opuse. VI p. 172. Lobeck. proleg. pathul. p. 263. il) Similiter ossius nomen tuterpretatur ad hymn. in Cer. p. 120. - Sch l. ad Aesch. Astam. v. 72I 746 pro videtur ακα τrαῖον lens se, idqire in- terprietari λίαν κεκοπ/ιηυένον. ii 4' ) Sic, an seribendum sit, non satis liquet. Eadem dubitatio est i

158쪽

nuptialibus, adhibetur. ut erat Atlionis quae Calli illiue aut 'Errεύκροι

vocabatur i. Nam τελος ol τελειοι scuti ili' nuptiis sa opissime dici et γεο ς χελειονς deos nuptial H esso nemo i Ora hJ. Xρ νον ις, Aut stola, aut a colore vocatur, aut quod auri rami ni assert. aut etiam liuod auri instar pretiosa est propter a piarimi vim 1 o riindan lena: ipia ratione Nilum tuo pie nonnulli χρ σορρό&i dixerunt ty . - Καλυψού, Occulina, quae occulia sub herbis ac trutis lis serpit, i piemadmodum altora Calypso, Λllantis filia in 'i, nomon inde accepit, Iuod in occulta maris long impii rogi ino habitat. - ΕΡ- ρ ἰπννν, si grammaticam nominis significationeni spectes, Λmpli luam dixeris, h. v. Pan Iuae amplum intuenti adspectum praebet. ut ε ρυψοῦιον II sythius in tot prelatur ra λοπι , Pi latum maris aequor Ol

plo sensu ἄσιον λει/Morte apud Iliam rum Iliad. II. 46l sere omnes hodie accipiunt. Tam n linoe duo nomina, Europa et Asia, plorum ait 'rum magno potius itum tui, quam rivulo convenit, alterum autem non, ut cetera, quae a sontium altributionibus desumpta sunt, laudi maliquam et laraestantiam, sed vitium a piarum denotat. vix credo locum in hoc Ocoanidum catalogo invsentura fuisse, nisi iam oblitterata propria signification in magnarum terrarum nomina abiissent. Et Europam torram non ab Agenoris aut Phoonicis filia. sod ab Oceani de

nympha nomen accepisse complurses auel Orses erant, ac praset 'r hanc

et Asiam etiam Lil,yam et Thracen in Oceani filia hus numerabant, ' .

l7ὶ Vid. Athonae. V p. 20.3 C. Seluit. ad Aesch. Proiii. v. 806. - terum in theogonia ΛΡDπηῖς ex coniectura tantum Ilernianni ad lIoin. h. in i e r. v. 42 scriptum est, videtur tamen eertum esse; GOetilingius in altera editione Re ν ηις praeopta, it, miro iudieio. 18ὶ Aut Solis, ut nonnullos ti adidisso I Zetaes ait ad Lycophr., 174. 798. Vtile ero haee non diversa ab De anide videtur, Mythol. Iap. p. 7 l. 1Ν Elimn Eon υπος fluvii nomen tu Thessalia fuit, eius quem Homerus Titaresium dixit. Vid. Ieilisth. indie. Strab. p. Ib9.l, ut potius Arenosa, si Do dorlinum sequimur, Glossar. Hom. I p. 161. 19 id. Tetela.. ad Lyeophr. v. 894 et 1283. Eudoe. p. 439. Schol. ad Aeschyl. Pers. v. 185. Selii l. ad Iliad. . I, 233 p. 450 a 3. Sehol. Vat. ad Eurip. Rhes. v. 29. Eustath. ad Diona s. Perleg. p. 270.

159쪽

Pro terrae ito iri ille Europam primum usurpari videmus in II no

Homerii is in Apollinem Pythium. v. 72. 73 25l , ubi ad templum

Dolphicum conmirsuri dicunturn νοι Πελ Irοννησον πίειρ&ν ἐχοεσιν,, δ' Dσοι EDei hi ν καὶ resti plet iovς χ'a γ'ν πονς.ulii 1Ipi mannus Europam interiiretatur eam Pygionem, iluae a 4 hracia ad Peloponnesum porrecta Crasteos tenebati dictam hoc nomino. principio illi idem apud inSulanus, a Specie, ut quae iis ex adverso late porrecta viderotur i Hymni po tam non sine causa Fr. Frankius post hellum sacrum adversus Cirrhaeos ol. XLVI. 1 gestum cecinisso coniecit; ne pie ulla causa est, cur theogoniae ΗPSiOdeae compositi inem, aut hanc certe eius partem, multo anti pliorem esse Statuamus. pium praesertim etiam in fluviis, Oceani filiis. v. 338 Eridanum commem ratum videamus, cuius num n apud Graecos haud diu certe ante Phor cydem in noluisse vidi'tur, siquidem Hyginus, aut i s. unde Hyginus hausit, ab hoc primum eum memoratum esse scribit. piod etiamsi fortasse salsum psi - nam commemorabatur ali ploties in carminibus lipsi o- deis a 0ὶ - tamen haec ipsa carmina multo vetustiora Pherecydo fuissi quis tandem demonstrari posse conlidat - Asiam Europae oppositam latissimeque patentem, ita ut Persarum csti te impserium totum hoc nomin con praestendatur, apud Λ 'si hylum videmus iluibus autona gradibus ut ex quo tempore ad hanc analilitudin in pervenerit, nescimus.

Reli iliae Septem Oceani des non iam, ut superiores illae. ab ali iarum attributionibus apprilatae, noc sontium ac rivulorum aut etiam terrarum praesides sunt, sed longe diversi generis, ei de celsiore i plodam dignitatis gradu huic minutamina nympharum gregi immixtae. Dicam primum de Dione, magna dea, summi lovis uxore, Veneris et Bacchi

19bὶ De Europae noluitie es. etiani I. Grinam. De ut ehκ urth. II p. 6 3 l. Multis hoc nomen e Phoeiticum seratione corruptum videtur. 20, CL Muet Eell. de eniend. theog. Iles. p. 467.

2li Pers. v. l2, 57, si , 73, 24b, 541,576, 893. CL Prometh. 410 et se.

Prom. sol. 20l Herm. Asiam Europae opponit etiam Simonides se. 43. Quod Phere-e dem quoque nomen ita usurpasse Uxertus seribit, Geogr. Gr. et Rom. I, 2 p. 213, nolo equidem in dubium vocare: sed testis ab Ukerto, itemquct ab aliis, velut a Grotelandio in Paulyi Eneyelop. s. v. Asia eitatus, Schol. Λpoll. IV, 1396, nihil nee de Phereeyde nec de Asia loquitur.

160쪽

matre, sed nunc inter Auriverberam, Lactauram, Decupascaria, Stre- speram earumque similes adeo defori nata, ut a plerisque ne nomine

quidem sit O agnosci potuerit. Nam sunt iiiii nihil litic nisi aliuarum utilitatem, τὴν εκ των Ddάrων ωφέλειαν, ut ait scholiastes, significari censeant, utpote a διά praepositione et verbo ονίν ζ1ιι ducto. quam sententiam Guetilingius amplexus est, licet exempla huius verbi cum διά compositi nulla inveniantur. Alios Λειυνγὶν a διαίHo dictam credere memini '), ut esset Irrigua, quae Λιαίνη aut Λίαινα potius vocari deberet: nisi sorte statuamus, co pro isi errore quodam, non scribendi sed pronuntiandi, substitutum esse ab iis, qui verae rationis ignari similitudine huius nominis cum altero clariore deciperentur. Atqui nec licet, opinor, neque vero opus est, unius nominis diversas origines comminisci, si una certa sui petit, quae quominus ubique teneatur, nihil praeter speciem quandam et hinc ductae opinionis praeiudicium obstat. Theogonia v. 17, quo uno loco praeter hunc de Oceanidibus Dionae mentionem facit, inter maxima numina Iovis, Iunonis, Minervae, Apollinis, Dianae, Neptuni, Τhemidis, Veneris eam celstbrari a Musis ait, quo loco de ignobili alitiua nympha aquatica

cogitari non posse apparet et novimus quum alibi tum maxime apud Dodonaeos alios lue Epirotas Dionen Iovis uxor in et σννναον suisse, id quod praeter scriptorum testimonia etiam nuntinoruni Epiroticorum signa ostendunt IIanc Iovis uxorem sunt quidem qui in Tiuinibus numeront, Coeli ac Telluris liberis δε): neque tamen h0c obstat i debet, illiuntinus ab aliis eam Oceani liliam habitam esse credamus. Nam idem in altera Iovis uxore, Eurynome, factum est, quae quum ab uesiodo aliisque in Oceanidibus reseratur ), a Calliniacho tamen, bonos sine divitio ac veteres auctores Sequuto, Titanis

23ὶ Vid. imprini. Demost h. Mid. p 531 R. eum Butimanni exeursu IV, et eiusdem Mythol. I p. 22. Add. Strab. VII p. 329. Hemi ann. Opuse. VII p. 275. 243 Apollod. I, I, 4 ibiq. Ηeyn. Orph. D. 8 p. 467 Herm. 25 Theog. v. 358. Apollod. I, 2, 2. 3, l. .

라틴어 텍스트