장음표시 사용
131쪽
operis consilium apta, quandoquidem neque in promptu alia habebat,
neque haec, quae habebat, ilise resingere aliaque et aptiore forma induere valebat. - Et produnt compilatorem non haec solum quae demonstravi indicia, sed. ut arbitror, etiam lotus color narrationis genus
iue dicendi in litanomachia nonnihil a reli luis theogoniae partibus discrepans, quod, etiamsi explicari fortasse aliquis posse dicat ex rerum genere divergo, mihi tamen etiam auctorum diversitatem probare videtur. Sed de his, quoniam dissicile est obloquentes convincere, elsentiri talia facilius a peritis, quam demonstrari imperitis possunt, nolo nune plura dicere. Τangam autem unum praeterea, de quo facile quemlibet mihi assensurum spero: transitum illum praecipitem et 35 abruptum, quo post absolutam de Iapoti filiis narrationem v. 616 ad litanomachiam non deducimur, sed abripimur, iam a Volsio aliis supnotatum, et compilatore sine dubio quam poeta digniorem. Deniquo comparet mihi aliquis cum hoc loco, qui solutos a Iove Centimanos inducit, eum qui est v. 501 -506: Ai σε δε π-ροκασιγνητους oλoiῶν arro δεσιι υν, ODρανίδας, olrς- - ρ αεσιφροσυν Γσιν. et assentietur sine dubio Wolfio, ita haec dicta esse, ut de Centimanis pariter ac de Cyclopibus accipi possinL Sed quae statim sequuntur,or οἱ ἀπειιν ησαντο χουριν μεργεσιάω ,δωκαν δε non ν aἰθaλοεντα κεραυνὼν καὶ μεροπι πι τὰ πριν δε πελώρη Γata κεκευθει τοῖς πίσvνος θνητοισι καὶ ἀθανάτοισιν siclσσει, ad Cyclopes solos pertinere apparet. Scilicet hos prius Solutos esse
Olioriebat, ut armis Iovem instruerent, quibus laetus certare cuin Titanibus de imperio auderet. Et signinicatur hoc quodammodo, iluamvis obscurius, versu postremo. Sed si poetae, non compilatoris opus haberemus , expositum Sine dubio legeremus, ut laetus armis Iupiter imperium asseclasset, ut restitissoni Titanes, ut hellum hinc exarsisset grave et diuturnum; et sic demum iusto narrationis Ordine ad solutos etiam taentinianos pxitumque belli deduceremur. Nunc autem hiulca omnia et manea et aliter quam res poscebat narrata videmus, ut ego quidem Ηeynii iudicium, esse hanc theogoniam non unius poetae opus continuum, Sed e pluribus aliorum carminibus a compilatore consarcinatum, non mediocriter hoc earum quae ad Titanes et litanomachiam pertinent partium examine comprobari censeam.
132쪽
Duduni hoc ol a multis ilieogoniae Hesiodeae interpretibus ohsem 3 vatum est, nosiodum, vel quisquis est qui hoc carmen composuit, sa-hillarum quas memorat veram vim ac signifieationem ipsum haudqua- quant Persi exisse: quod quum verissime observatum sit, accidit tamen non semel viris doctissimis, ut huius observationis immemores in interpretando ita versarentur, ac si constaret subtiliorem quandam rationem atque intellectum sabularum compositoris animo Obversatum esSe consiliumque rexisse, adeoque, quae ille narrandi ordine locoquo coniunxit, haec etiam re et natura sua coniuncta esse arbitrati, ex ipso quo quidque positum est loco etiam de eius significatione coniecturas ducerent. Id quum alibi, tum in eo loco factum est, ip1O errae suboles o castrati Coeli sanguine subnata proponitur. Erinyes, Gigantes
nymphaeque Melia', cpiam subolem luoniam nascendi modo coniunctam eodemquo carminis loco memoratam videbant, etiam natura ac significatione coniunctam esse dehere crediderunt, eaque opinione inducti interpretationem talem commenti sunt, cluam qui probet. hunc necesse sit statuero proprium quoddam et a ceteris Graecis, quantum luidena nobis compertum est. plane diversum genus mythologiae ab Hesiodo traditum esse. Nam liuoniam castratione Coeli hoc sine dubio significatur, geni rationibus eius aliquando sinem impositum, generandique ossicium deinceps a parente ad ipsam rerum creatarum naturam translatum esse, hinc etiam subolem e Coeli sanguine natam eodem 4 pertinere volueriint, Erinyesque Maturinas, Gigantes Genitales, Melias autem Cicurinas interpretati, iriplices naturae vires significari statuerunt, quibus elliceretur, ut latus ederentur non imperfecti, Sed maturi, neque steriles, sed secundi, neque aversantes Se invicem, sed sociabiles:
133쪽
quae intorpretatio quamvis acute excogitata sit, hoc tamen manifestum eSt, si terorum Gra eorum nominem uia tuam lates aut Erinyes aut Gigantes aut Melias nymphas cogitasse. sun lameluumque huius interprotationis aliud nullum esse, quam liuod rationem quandam physieam unam sibique congruam omni huic narrationi inclusam esse Sumps
runt. Atqui temere luic Sumptum esse apparet, si ipsum Hesiodum non intellexisse saluilarum significationes satemur. Nam si non intellexit . quid obstare potuit, quominus Pliam res aut personas plane diversi generis, quum similem iis originem in sabulis tribui videret, uno eodemque loco carminis memorar t Repudiata igitur hac praesumption 3 etiam omnem igiam interli rotationem concidere n0 Ase est, lO-cuua tuo si ri es teri, ilua in nos unam veram et rectam GSst iudicamiis.
ut quid significent illae sabulae pxplicare ex iis conemur, quae certis antiquitatis testimoniis et indiciis cognita nobis Pt compserta sunt. Hanc itaque viam ingressi quid de illa Terrao subole statuendum sit videbimus: ac primum quidem de nymphis Meliis.
Has cur Ciem inas, h. e. Socieuitis rerum et concordiast conciliatrices iniserpretari nolimus, ex iis iplae modo diximus apertum est, improbavitque hanc interpretationem etiam Cremerus, locupletissimus graecae mythologiae auctor, in epistolis de Homero et Hesiodo ad Hormannum scriptis i). Sod quae ipso vir doctissimus de Mellis nymphis disputat, tu his hoc unum quidem magnopere Prohamus. Iuod noluit, cum Herinanno, veterum interpretum testimonia sabulasque de Moliis
traditas prorsus iastgligere: ceterum recte eum vel testimoniis illis usum osse vel sabularum ration in pei spexisse non adducimur ut eTedamus. Nimirum offecit huic quoque eadem quae Herinanno i ersuaSio, ut CO-smog illicas quasdam potestates Significari crederet. quarum vis in omni rerum natura late put Pret et ad cutis ruandum eum statum pertineret,
qui in mundi primordiis, postquam immoderatis Coeli generationibus
linis impositus suit, fundandus in posterii in atque stabiliendus erat. Ita tuo ni e Matiirinas illas nPc Coni tales sp struere ausus est, Molias nu-lem significii re statuit vim illam secundi latis, quae stirpium et animalium proventum et liciat, solis calore et humoris nutritu adiutam. Hanc
134쪽
interpretationem ut comprobet, primum illud nos advertere iubet, quod a scitolia glis Hesiodi ad explicandum nomen Meliarum non solum sies.sa arbores h. P. fraxini, sed etiam μῆλα, h. e. oves vel pecora adlitheantur. Id enim ex populari quadam traditione ductum videri, quandolpi idem etiam 'Egrisit λιέδαι, genus nympharum, apud I 'ausaniam memorentur in originibus Arcadicis VII, 4, 2. - Atqui nobis quidem illa scholiasiae adnotatio, IIελίας δἐ απὰ του τὰ ἄλογα, non aliam Originem habere videtur nisi inscitiam hominis soni similitudine decepti: apud Pausaniam autem Epimeliades quidem memorantur nam Epimeliadae nullae sunt); Meliarum autem neque nomPn illo loco invenitur ne lue ullum est indicium, unde easdem has eum Epimoliadibus habitas esse coniicias. Uui autem disertius de utrisque lolluitntur, illis.
vocantur, Tων h. e. pecoriS curam tutelamque adscribunt in Πελίας contra arborum, quarum cognomines Sunt, h. c. fraxinorum
nymphas esse docent δ , ut appareat has in dryadibus s. hamadryadibus censendas esse. Quamquam Sunt etiam itui II se. Jaς ab arbor s. ιινηλίδι nomen habere credant i; luod si v rum ess t. - est autem minus veri simile, - dryades quidem et ipsae forent, distaroni lamen a IIελίαις tantundem, quantum inalus a fraxino. Nam Drya-
135쪽
dum nomen commune est, omne lust lioc gθnus nympharum complectitur. quae arboribus Praesunt: harum aut in species totidem sunt. quot sunt arborilm, quarum quaeque tutelam gerunt nomenque ab iis impositumii alient, ut alia sit ΦιλDere, alia fratre, alia Ἐλίκνῖ, alia II rε-Ha, alia nuλανος, alia Laelia, alia I surrελος, alia Κράνεια, alias iaΥἴγειρος, alia alia Inim, alia denique, si quis hoc velit vel II λιας. Itaque de II ν λίσιν, Ilux Dύσιν, Ἐπι1 ι λισιν
' possit soriasso aliquis ambigere, pecoris ne an arborum nymphae Sint: de Μελίως dubitari nullo inodo potest, quin nihil ad pecus, sed tantummodo ad arbori s p rtineant. Sic arboris nympham Moliam Callimachus nobis proponit. IIymn. in Del. v. 79: VI δ' P roδιννὶ λεισα χοροD Gπεῖ at salo νι fre fbὶ Philyra e Saturi in uiater Chirotiis et Dolopis i lygin. pr. p. Si oceanislia dicitur fApollo ii. II. 123: . Sehol ad i. 554. II, 392. 1231. Sehol. Pind. Pyth. I l. I , ut Melia reteraeque nrmphae a plerisque. Ilaee quod in tiliam mutata dieitur Ηr in n. s. 13, p. 20o Miluch. Philarg. ad init. Georg. lli, i ai ostendit, quo
astr. II, 2 p. 359 Munck. et Serv. ad Vergil. t eom. I, 246. Alia ueliee, Selinuntis fluvii filia, Ioni niipsit, ab eaque Achaiae urbs nomen aecepit. Paus. II, 1, 2. Stepti. BΥΣ. p. 1lS est. Neque ex nγmpharum g uero eximenda 1 elice Danai filia ab Hygino s. 170 memorata, sicut uxores quoque Danaus nymphas quasdam Hamadryadas habuit, Apollod. li, i, 5, 4. - Reliqua voinina refert Atheuaeus IlI, Id p. 7S ex Pherenico, de cuius narratione infra dicemus.
136쪽
Ceterum de hoc onini Dryadum nympharum genere Varias suisse, terum Ssent Ialias nΡmo mirabitur. VHλικ&ς vol otii λικας nymphis arbores Callimachus et Nonnus eodoni sensu dicunt, illio ipsae a Pindaro dictao sunt ἰσοδενδρου rέκμαρ αἰωνος λαχοῖσαι μ): quod quid sit, disertius eloquitur popul Homericus, hymn. in V n. v. 264:
137쪽
Cuius ut acciri sae Draados eatulo re puellae Miratast solitos destituere choros, Prolapsum lex iter facili li axe re liquor . I iam sonitum raptis corpore socii Hylas
Neque minus illi versus, quibus Gallum cavere iub t. si quando nul lax Ptur aut ad num ilium rit,as ambulet, ne rapiatur et ipso a Dryadibus, v. 5 sqq. . Est tibi non infra speciem, non nomine dispar Tlliodainanteo proximus ardor IIIlae. Iluic tu, sive leges umbrosae fluuiina Silvae, Si, e Aniena tuos tinxerit unda pedes, Sive Gigantea spatiabere littoris ora, Sive ubicumque vago fluminis hospitio, Nympharum semper cupidas defende rapinas: Non minor Ausoniis est amor ah Dryasi ny l.
Et aliud Apollodorum quoque III. I 0. 4, 5 Naiύς est II 1εta, nomine
sine dubio a pysrοις h. p. a rubis indito, quemail modum in Oceanidibus, quae sane λαιάδες Sunt, una a violis 'Iύνθη, altera a ros lis Ῥέδει ci appelliatur theog. v. 349 et 35 I. Item illiae Λαις dicitur apud I indarum lis. 57 p. 585. Sileni uxor, ox quo Pholum Centaurum p porit, hanc Meliam fuisse discimus ex Apollodoris II, 5, 4. 2. et Iriit lyra μις ut ιις η dicitur a Xenoldiotile de venal. c. I, 4. Nimirum
haud absurde aquarum nymphae, quum amat se ac tueri frutices atque arbores viderentur, ab his etiam nypellatine sunt, quae ut crescerent ac vigereni. illarum munus suil. Eodemque tui se etiam his. iluast liascua irrigari ut pecudibusque alimenta procurarent, ab hue munere nona nim poni potuit, ut in Oeea nidibus apud Hesiothim thoi g. v. 35l est II1. λόβοσις, Pocupa Sca, apud alios di sthλει τcii βοtor, quemadmodum bubulcos a hucolicis poetis Meliboeias nominari vi
8 τρδνος et δενδροτρόφος vel dei memIος vis aquarum sit, nihil ob-7ὶ Aut Adryasiti, eum Leun pio ad Boschii Aii thol. l. r. Vol. p. 97 et Ιlertzbergio. Cis. Boee h. D. Pind. I 2ii p. 632. Cetorum Utigerus, ita lect. Pro per . p. 27 locos Propertii omnes eorrigendos ait, ut pro Dr adibus 1 Idriados appellentur, nulla, ut arbitror, satis valida ratione permotus.
Si ueliboea Oceani filia, Pelasgi uxor, ex quo Lycaonem parit. Apon Dd. IlI, S, I, 2. Sehol. I l. p. 82b. Alii pro liae Cyllenen dixerunt, nympham Dreudom. 9ὶ Hes. theos. V. 347, et quae diximus ad Aesch. Prometh. p. 150.
138쪽
Stabat, quominus et Epimelides et Dryades h. e. arborum pecorumque nymphae pro Naiadi lius Onanos habersentur, illa quo nomina, Sicut cetera quae nymphis passim inuionuntur, Arzριώδες, ia1M3H0νιύδες, υρεύδες, s. 'Oρε- ιύδες, Nabiaim, Κρηνίδες, Ἐπιποι α/ιίδες alias pie, non gen ris sod muneris tantummodo et habitationis divorsitato in iudicarenti Et possit. liui subtilius philosophari velit, nymphas cum eteribus nonnullis interpretari τὰς περὶ γῆν φ νιι κας θινύειιεις, ἴς ὴ του ἴδαζος πρωις an Θελει i), quod sane nihil aliud est, quam significari dicere vim secunditatis quae humore continetur. Atque sic convonire nobis eum Creuaero videri possit: sed interest tamen hoc,
Qui ita statue traiit , lios apparet non potuisso dryadibus Iso δένδρου κειαρ ι tio νος cum Pindaro tribuere, sed pariter ut ceteris nymphis aut inuti ortalitat in aut certe longaevitatem longe supra arborum vitae terminos productam, qua leni indicant versus il studet apud Plutarchuin do do secti orae. c. 1 l. vid. Marc soli Tel, II s. in. p. 3Ti; sq. Immortales n)mphae quum alibi dicuntur, tum in Sib)llae versibus apud Pausan. X, l2, 2. Atque etiam qui arbores ii mi his dixerunt, non eonsequitur nucessario Ptiam terminos vitae eosdem utrisque statuisse, sod potueriint natas quidem rum nymphis arbores credere, quasi vitae causam in his habentes, ita tamen ut Oxcisis arboribus aut alio modo absumiptis nymphae nihilo minus superessent . ita Apollonius statuisse videtur, II, 477 sqq. , ubi petit ab homine n Smpha, sin rciti δειν πρανον ὁ επι πουλυν teliam ros. εοκε διηνωχ' quumque is tam ii arborem P xcidat. r fADia ινὶ NODM' Oιro UIN καὶ ΤεχΩΠσιν': quamquam se holiastes hoc - u liter interpretatus est. Et apud Nonnulli XXX lI, 20 Hamadr)ades excisis arboribus suis ad sorores Naides confugisso narrantur, non igitur Di ipsae interem pia . In universum aut in pirrique sine dubio rem ita sibi informa milit, ut procreatas a u)mphis aut una cum ti mphis arbores sui euiusque generis statuerent e s. li in n. Hom. in en. v. 2i,4 sqq. : auctis autem arboribus et longius propa tis non in omnibus sed in paucis tali tirilisutido vetustissimis habitare nymphas erederent. Λlioqui ii nulla urbor sine impio late excidi potuisset. iii Eustath. ad li. XX, 8. es. ad Od. Vt, l25. Neque absurde idona adllia d. l. 120:-δι γιcrg ιες , O lsrιν και etiθεενος. δια τὴν cev υθεν toti iii ι υμως Dryorririt και δε sis ιόr ira. tu is liliae nStuphue sunt apud Hom.
Attiades et Crem eae nominantur, rati tinemque genealogiae eandem quam Eustathius agnoseit in sch. ad Od. ii p. 102. itaque studem si)nsu Iovis filiae Aymphaedietae sunt, quo ueli filius Oeeanus in theogonia uesiodea; cni quod aquarum nymphae filiae duntur, habet et ipsum rationem satis evidentem. Et quae de nymphis, Hadem etiam de iluviis inter Homerum et Hesiodum discrepantia est, qui . quum
bule Oeoani filii sint, apud Homorum Iovis filii dicuntur, ut Xanthus, Iliad. XI , 434, Hormus in versibus Homero adseriptis ap. Ps. Herod. viti nom. g. 9. Etia in Asopum Io, is s. dictum memorat Apollod. ni, l2, 6, 5. 9.
139쪽
quod quam nos significationem nymphis in uni vi rsiim tribuimus, hanc ille Meliis tanqua in propriam pra lor ceteras vindicat. Nam hoc quidem apertum ost: si sociandi talis vim theogoni ac compositur Significare voluit. non polorat unas Molias nominare. nisi si in hi A vim illam maiorem osse latius lite Patere ri sed ret, quam in celeris: quod cur il fraxinori ina nymphis quis quani crediderit, neque i alio lacile perspici potest, ii que iis, i piae CreuZerus attulit, comiti Obatur. Λe de scholiasta quid se in Hesiodi et do Pausaniae loco diximus: reliqua autem viri 9 elarissimi disputatio est huiusm0di. - Nonnunqua in , ait, M liast vu-
cantur nymphae cPrtorii in quorundam locorum, eae luse a cosmogoni
eis illis distingui co 3pserunt scilicet ab Hesioduis. qua se quales sint
nondum liquoti; semper tamen certa luaedam et constans significatio agnosci potest. Sic Moliam videmus Thebanam, ab . polline amatam. Ismeni aut soror in schol. Ι'ii id. Pyth. XI. . , in aut matrem, cuius fabulast rationem bene Silantie inius indicat ad Calliin. h. in D l. v. 80 Nempe Spanhentius Meliam sontis nympham into rotatur a it ελι δι' seu fraxinorum tiro ventu dictam, ex quo sonte Ismenus fluvius ortum habeat: ilua rati a sane et simplicissima est et maxime probabilis ). Hinc aut m consequens est, Si sorte non fraxinorum sod liliarum illo loco provolatus suis Se L. Pro Melia Philyram, si salicum. Helicen. si lau-
12, Magni, eum diligentia de liae I liebana Melia aliis ques cognominibus disservit R. t ii er, Tite baii. tiarad. p. 227 sqq. Ex liis duae nobilis stiliae sunt, ait Pra Argiva. Inaelii uxor, ex quo Ι'lior inriani et . egial una peperit si pollod. II, 1, 1, 3. sebo l. ad lio m. II. I, 22. ad I ur. Orest. 1239. I xet g. ad LSeophr. 177, , aliora nil layna. a m et ilia ter ex Neptuno i Apollon. krg. II, 4. at T. FIace. IV, 1 I93, quam Ovidius non dixersam ab rgiva esse voluiti quandoquid om ab eo, Amor. III. 6, 2b, is Inaehus in Melie Isi titynide pallidus isso dicitur. Non enim persuasit
milii Ungeres p. 23 4 sq. hune heimum corrigere conatus, sed agnosco Studium poetan doctrinam male ostentanti R. Simili quodam studio tabularum, quae aliae alibi Drtae sunt. nd quandam unitatem revocaridi, Hellauerus ad . pollo n. l. l. cum his duabus etiam I liebanam illam miscuit omnesque tres pro una haberi voluit terii upta, quoniam scilicet idem omnibus pater Oeranus diceretur. . t quo hanc ob causam etiam e nrmpharum uel iurum num 'ro eas segregandas credidit, quippetitiae non Oceani filiast sed e Coeli sanguino ortae esse ab Ilosiodo dicerentur. Juasi vero rarum esset in m thologia, iisdem personis aliam ah aliis originem tribui, aut mirum, si omnes nymphae , Meliae paritor ac reliquae. Oeeani filiae esseri sed rentur, inventores tabularum, quum aliquam uel iam inducerent, hane Oeeani siliam dixisse, nihil quaerentes, essetne haec una, an cogni mines aliae innumerabiles. - Do uelia, Dolionis matre a quo Doliones in Mysia appellati, vid. Marquardi. Cyale. p. 39 et Meine L. Anale et . Alex. p. 233.
140쪽
rorum, Daphnen, et sic porro alias pro variis arborum s enerit vis dicendas fuisse: posmogonicae autem illius significationis. ut secunditatis vis vegetabilis in Meliis potissimum inesse credita sit, nullum in huius-mudi fabula indicium deprehendi posse. - Iam pergit Creti ZPrus: - Εοdein pertinet Mella Inachi uxor, mater Ius, tIuae Io a luna nomen habet. Malelas p. 3l ed. Ox. Eodem ne Quonam igitur Utrum ad fraxinorum proventum, quo illam Ismeni matrem pei linero Span- hem ius dixit, an ad universalem vim secunditatiq. quae quo iure Meliis tribula sit, nondum edocti sumus ' Et si Ioni, quemadmodum Malelas ait, lunae nomen proliter pulchritudinem inditum est, quid, qua 'SD, hinc de matris natura coniici potoriis Alii Ionem ipsam proprie nihil
aliud quam lunam esse voluerunti d); qua ' si lamen Meliam matrem habet, eaque secunditatem significat, conSequoris erit, ut Pad in secunditate non solum stirpes in terra et animalia, sed setiam luna procreata 10 esse dicatur. Qui autem cavondum esse in huiusmodi sabulis didicerunt, ne plus quam satis est intelligendo nihil denique intolligaui. hi quid Io proprie significet et illiam ob causam Inacho lilia data sit, nihil
magnopere ad hanc quaestionem pertinere iudicabunt: quod autem Inachus II eliani uxorem accepit, non alia ratione interpretandum cen-S hunt, quam colora deonina aut heroum cum Meliis aliisve nymphis connubia, quorum, si res poscerri, Exempla facile Sexcenta proferri possent: sed nunc perficiemium est quod coepimus. Iubet Onim Creu-Zerus postremo loco eam nos Hamadryadum genealogiam considerare, luae e Pherenico, epico poeta haud antiquo, ab Athonaeo alsertur III,
Satis compertum Pst. maxima cum liberial se poetas, sicut in omni bis loria sabulosa, ita in hoc do nymphis loco vel satos esse. Nam Li-
11 Nomen a factum, praemissa vocali, ut ex Πριαρεως 'in si ἄρειυς sit: neque diversum hoc i, ab is intensi, o, quod dicitur, quod in ι ξυλος recto veteres agnoverunt. Vid scholl. ad Iliad. XI, 155. es. Lobeck. Pathol. I p. 35 et 362.