장음표시 사용
21쪽
Ceterorum, qui do Orpliei theogonia dixerunt, testimonia singulatim persequi longum est neque necessarium. Sunt autem, quae iraduntur, Omnia eiusmodi, quae aut ex illa, quam Damascius vulgarem dixit, aut ex altera Hieronymica hausia videri possint, modo reputemus, veteres Scriptores in reserendis aliorum dictis non summa omnes diligentia agere, ni ultaque ex memoria potius, sappe insida, quam ex ipsis libris promere, nec raro setiam consulto adullerare a Q). Illae autem l , duae, quamvis et in principio et in aliis quibusdam partibus non mediocriter discrepantes, plurima tamen aut similia aut prorsus Pliam communia habuisse videntur, adeo ut non tam duo carmina diversa, tuam divel sae unius carminis recensiones dici potuerint. Nam intererat inter utramque. praeter principiorum diversitatem, hoc unum maxime, piod Phanetem, mundi primigenii creatorem postea liti ab Iove absorptum, haec Hieronymica, Chromina contra sive Herculem, OnSortem, aetheris, chaus, prebi ovillue mundani genitorem illa altera ignorabat. Quod si de utriusque formae antiquitate quaeritur, testes certe illius vulgaris aliquanto recentiores esse reperimus. Nam Ι'hanetis ne nomen quidem a quoquam veterum scriptorum commemoratum
est ante Diodorum qui lib. I. e. li Solem, quem Aogyptii Osiridis nomine adorent, ab Orpheo Phanotem et Dionysum dictum esse testatur,
204. Liinburg -Brou er uist. de Ia ei vilis. mor. et relig. des Gr. II p. 164. V p. 134. es. dissert. nostr. de Oceanid. et Ner. eatal. Hes. p. 14. - De Ophioneo, qtiein Pherecydes induxit, a Saturno debellato, es. Stura. Pher e) d. p. 51 sqq. Prelier. in Museo Illieu. ann. 1846. IV p. 377 sqq. et Schneidewin. Philolog. Ill, 2 p. 252.20ὶ Christianos imprimis seriptores Graecorum sabulas, impias scilicet aut aniles, non admodum religiose referre solitos esse, neminem fugit: ita in Orphi eis Clemens Rom. Ileeogn. X p. 792 ed. Cotel. patr. apost. toni. Ii non accuratior fuisse censendus est, quam tu nesiodeis, quae ibid. p. bub reseruntur; Timotheum autem, quo auctore tu. Malalas Chron. IV p. Tl - 76 ed. nonn. et Cedremis p. 10 lde Orpheo reserunt, Orphicas tabulas in quandam Christianorum dogmatum similitudin in dilainxisse manifestum est, notatumque ah Esebonbaehio in Epigene p. 90 et Mosti 'iuiis ad Citdvorth. system. intuli. p. 347 not. 36. Ex Τimotheo etiam Suiduin sua hausisse crediderim. duno Athenagoras rὐfert, horum pars ad Ilieronymicam, pars autem, de Phanetu p. 162 Rech nb., ad vulgarem theogoniam pertinet. Eandem sequitur Argonauticoruin poeta v. 12 sqq. ubi pro Ano νον v. 13 Aρόνον reseribendum, v. 15 autem restituenda est omnium cndicum lectio πατέρα, ab Iler- manno temere in ince mutata. Cf. Lobee h. p. 482 et 493.
22쪽
Nam pro Solis cognomonto Oύνη ra ut accipiamus, grammatica ratio poscit ), licet ipse Tlieo aliter accepisse videatur, quum Octo numina memorari dicat; nisi sorio unum vorsiculum cum octavi commemoratione excidisse dicamus. Eadem autem de ocio numinibus doctrina, licset nonnihil immulaui, est etiam in his versibus apud Eusebi uni Pra p. evang. IlI, 9:
καὶ IlIi ις προ-ος γενδε se καὶ 'Tecυς πολυζερ G, videturi pie, qui in siilierioribus illis ινλιος, in his qui Odiης, in his mῆεις esse: sed no sic ii iidem inter se consentiunt: deestonim in his Oi ρανος, in illis autem ' Ἐρως, quem quidem iuxta Melin.
lanquam alium, nominari mireris, quum in theogonia eundem et Melinet Amorem et Plianplem dictum esse constet. Ut ut est, hoc quidem apsertum est neutrum locum ex theogonia esse, sod ex aliis quibusdam Orpbicorum Orminibus, qualia multa olim fuisse doctrina haudquaquam una et consentiente, nemo ignorat. De theogonico autem illo Phanele non antiquiores testes sunt quam aut christiani scriptotis. Athenagoras et Clemens uterque h. e. a lexandrinus et Personatus alter l4nomanus, aut Platonici recentiores, Hermias. Proclus, Damascius aliique, qui soli de eius catapost disertum testimoniusa dicunt: ut non immerito hanc totam partem theogoniae antiquioribus ignotam et i e- contius demum a Platonicis insertam suspiceris δ' scilicset ut suae dumundo intelligibili ante materialem docti inae vetustissimus poeta quasi
lli Non obstare significationem, si a litis, tu voeabulum deducatur, iii aperto est: neque mirum, idem cognomen et Soli et illi rei uni adspectabilium primo et eatori imponi. Etiam Phanes pariter eum sole dictus est. Lactant. Inst. div. I, 5. 22 Suspiratur lioe etiam Zoe , Opuse. p. 215sqq., qui unus ante Lobeckium eum sano ae sobrio iudicio haec Orphica tractasse dicendus est.
23쪽
praelusissse videro lur. Et sunt profecto in iis, quast de Phanset se dicuntur, nonnulla, i luoruni pridiat, ilis interpretatio vix inveniri possit, nisi doctrina illa ad hil illa. Fabularum autem involucra, quibus haec vi stiverunt, mutuati ex liarte saltem esse vidon tur e barbarorum, Aegyptiorum praecipii , mythologia, quo factum, ut Phaneli suo oliam nonastia imponerent, incertae quidem, sed barbarae tamen fiat id dubio originis. Erilia pastum ). - Boliqua, h. e. partem Tli Ogoniae longe maximam non equidem intercedo, quominuS ad Onomacriti aetatem reseramus, Ilia, ut Lobeckii verbis utar ιβ . et Veterum poetarum scripta studiose conquisita set mysticarum religionum lenocinia cupide appetita sunt. pio saeilius et componi tale carnisen ab aliquo imposiore, set arripi aer dulis potuit. Portinebat autem haec theogonia praeciliue ad celebrandam Zagroi Dionysii lue maiestatem, cuius religioni Orphicos maxime de litus suisso constat, eamque magnam cum Osiriacis Aegyptiorum sacri A simili ludi noni habuisse Horodotus auctor est-δὶ; nequoi tuemquam fugit, illa de discorpio Zagroo sabula quam gemina sit eius, suam de Osirido suo it 'in discorpio Aegyptii serebant. - Ηaoc igitur, sicut cetera pleraque, duabus illis theogoniae formis. illi, quam vulgarem Damascius dicit, alteri ille, cuius Hieronymum testem citat, communia suisse non dubito: videtur autem hanc Hioronymicimi recontior illa plano obscurasse, solaque haud dubie lecta est a Damascio, qui de altera ex HieronFini tantum aliquo libro retulit. Hunc autoni Rhodium illum esse credo, Peripateticum, Aristox ni auditor ui, scriptorem πολ γραφωτπιον, quem non modo de poetis doque sabulosa historia sed oliam de philosophis eorumque placitis libros scripsisse accepimus λ β), in qu0rum uno brovis iluaedam Orpllicae thoogoniae expositio locum commode habere potuit. Videtur autem Hieronymus ipse in resorondis Drphoi placitis Hellanicum aucto rom timidasse, id quod e Damas ii vpi bis coniicias: δἐ κοπὰ τὰν ν ἹερευγνΩον - καὶ εἴπερ ιιὴ καὶ ὁ αυτος ἐσrt, quae suspicioni In quan-
26, Vid. quae de literon uno diligentissinie dissoruit Io. LuZae. Lepti. Attie. p. 19, sqq. - Minus probabilis est Sturali sontentia, ad itellan. fragm. p. 106, Λ gyptium quesidain ili proii naum intelligetidum esse, quem Iosophus Ant. Iud. I, lIMiseni et ea scripsisse memorat.
24쪽
eam Damascii produnt, quasi Hellanicus ille reapse non alius Sit, quam ipse litoronymus, Hellanici auctoritatem simulans - Τ). Ceterum quamvis diversa ali Hesiodi lii rogonia haec On, hica sue- 15ril, nihilo minus tamen plurimas deorum salmias aut eodem prorsus aut simili atque Hesiodus modo narretabat, adeoque nonninutuam iΡSOS etiam versus Hesiod os usurpabat: velut de tribus, quos ex Orpheo Protius citat ad Plat. Τimae. p. 2:ι. 5 Schn id. Οι Ziηνὶ βροντῆν τ' επορον τε Γων Tε κερα mν, πρωτοι τεκTονόχειρες, οἱ Hφαιστον καὶ
primus apud Hesiodum legitur, v. 141, tollit m verbis, nisi quod pro Pro oν ἐζδοσαν scriptum est 'i. Itona qui ex Orpheo apuit eundem Proetum ad Timae. p. 123 citantur.' Axλας δ' ουρανον ευρον εχει κραTερῆς υπ' ἀναγκης στείρ&σιν ἐν γαί S, plane ii doni apud Hesiodum Sunt v. 517. l8. - Communia porro utrique sunt Centimanorum et Cyclopum nomina oriusque sex Coelo et Terra: pri lirium autem Orpheo, quod iisdem parentibus Pareae procreantur 'in quae apud Hesiodum aut Noctis aut Iovis ex Themidio filiae sunt. Dissori etiam ipsius Τerrae Coelique procreatio: nam illium apud Hesiodum e Chao aut post Chaos Terra prodeat, ac d in ex Semet ipsa Coelum pariat, Orphicae thoogoniast aliora forma Phanotem
ovo exclusum Coeli Terraeque ex Nocte genitorem fecit ψ), altera autem ovum ab Hercule procreatum, eoque l'upto ex superiore parte Coelum ex inseriore Terram factam esse dixit in i . Rursus conspirat
quidem Orphica theogonia cum Hesiodo in eo, quod Τitones inducit
27ὶ Hoe si vere eonieci, Hellanteum veterem illum Lesbium intelligendum esse dicemus, non ivitiorem grammaticum, de quo id. Wolr. prolegg. p. CXClu. Tertium quendam Stumius ponit, Hellan. p. 2b3. Sandonis philosophi, Hellani et f., libros de Orpheo memorat Suidus s. v. Σανδιυν: sed Hellanicus ille quis fuerit, ii ii indicavit. 2S Goetilingius hune versum subditicium videri ait, si d rationem iudieii sui nullum affert. Quod si offendit eum narrationis tenor anticipatione rei multo potitorius gesta interruptus, talis anticipatio in I heogonia non infrequens est. Cr. v. 27b. 2b I. 3l4. 3 10. 4l2.29ὶ Testis est Athenaxuras p. 146 Rech. cr. I.Dbeck. Agl. p. 50l.
25쪽
Coeli Τ rrastilii se progoni in; sod ilis ri li; il lui ilium ite numero: naiiiiiiiiiiii apud Ilosioduni si x maros sint totideiiii lue seiuinae, apud Orpheum utriusipio soxus duo adduntur, Pliorcys ol Ilione piorimi
illo apud Hosiodum I o illi et Torras filius sest. haec Ocoani lilia sex To-ihIe. Deinde apud Hosiodum non liquot, utrum Cyclopes tantum Pti on limani. an Titanos quoque a Costio Terrae visci ribus roconditi Psse dicantur ' : apud Orpheum contra manifestum est, solos illos priores in Tartarum a patre d isti tos esse. ipiorum ulciscPndorum causa mi X Turra, clam Coulo, quamvis cone plus ox Po, Titanes Pilit 3 3. ut D; quum provocentur a matre ad facinus contra Coelum patrandum, o pudu Siodum, stupentibus e toris. Saturnus statim rom suscipit, persicit quo si ali ilius haud dubio consention lilvis: apud Orpheum unus Oceanus in lii latiun abii oriret. princeps autem rei gerendae etiam apud hunc Saturnus est , i. Mulsedicta doindo Coeli contra filios hilura is uepoena ' denuntiatio stad in lor sunt apud utrilinquo: oliam Giganti so castrali COoli sanguine natos Oi liliolis paril r cum Hesiodo cecinisse videturi: de nymphis Moliis, quarum eadem apud hune Origo est, x 0rpluois nihil ni morat uni invenio: deniquo Fui iis non hanc, ut aliud Ili si id una, originem, sed mair in Proseritinam patrona Plutonomab Orpheo datos esse accepimus 33. - Iam ut apud Hesiodum, Sic apud Oritheum connulua Tilanum et suboles roserebantur, initio facto ab Oceano et Tolli ye ), ipiorum ollam apud Hesiodum primae sunt nuptia , enum 'rata tamen an lo oos Ponti ot Terrae subolo, cuius item apud Orpheii in moniti nona factam osse isegimus, quamquam liberos iis nun eusdem Dinnos quos Hosiodus tribuit. - De ceterorum Tilanum nuptiis quid Ori distus recinerit, non constat, praeterquam de Saturno et Rhea; de his autem dubitari vix potest, quin summa cori rerum
versus theogoniae adseripti sunt.
gonia duobus modis dictum Pssr npparet, primum ut aquam signifiearet illam primitivani, unde rorum omnium origo repetebatur, deinde Terrae Coelique silium, Titanem. flumine Torram cingentPm.
26쪽
eadem sere apud utriim pie poetam fuerit, quamquam plenius pleraque
apud Orpheum exposivi. velut de Iovis nutricatione per i Smphas, deque apposita Curet uin et Corybantum custodia quae Hesiodus ignorat, additaque etiam nonnulla ab huius narratione diversa, velut quod castratus, quemadmodum a Saturno Coeliis, sic a Iove Saturnus esse dici batur. - Memoratur porro apud Hesiodum Iovis cum Titanibus eoru inque siliis contentio, cuius ab Orphoo non videtur mentio faciaeSSP: Italia versus de Λllante, ciuem communem Orphicae Theogonia
eum Hesiodea suisso supra vidimus, ad popuam pertinet Titanibus propter interemptum Zagroum impositam 3 03. Devictis autem Titanibus acceptoque mundi imperio Iupitor apud Hesiodum Motin uxorem ducit, sod eam gravidam factam, ne lilium pariat ipso sortiorem suiu rum, imbibit lotamque in semet recipit, ac deinde Mini'rvam, quam illaconi Pperat, ipSe ex suo capite iii lucem edit. Hanc veri, salmiam Dr- Ρphica theogonia illa, quam Platonici celebrant, mutavit ciuia aliora de catapost Phanulis, cui qui dona et cognomentum Metidis et muli bris sexus cum masculo coniunctus tribuitur. Iupiter igitur novam mundi creationem molions, adhibitis in consilium Nocte et Saturno, Phani lol Otili ir, ipsumque omnem lue i Iui ab eo creatus fuerat mundum primigenium ingenti haustu absumit et in suo corpore condit, ii rides mox omnia rursus in lucerni edit, aliive sic imius, qui nunc est, mundi creator vereque I ater sit ἀνδρων τε θ εῶν τε, quo nomine, si vulgares poetarum sabulas audimus, improprio lantum appellari potuit ij. Itaque traditam vulgo regnorum successionem, quum post Saturnum 17 Iupiter imperium nactus et cum Motide h. e. cum Sapientia coniunctus novi rorum status auctor fuisse dicitur, hanc Orphici illi sic correxerunt, ut simul binae mundi creationes, primigenii illius, quem intelligibilem esse volebant. et huius adspectabilis, simul etiam pantheislicus rerum omnium in Iove complexus ab Orpheo sigil ilicari viderent M'. De ceteris Iovis coniugiis, quae ab Hesiodo percensentur, in Or- lilii ea Theogonia haec memorata osse in v nimus. Primum cum Cerere, ex qua Proserpinam gignit, quemadmodum etiam Hesiodus narrat. Dillert tamen hoc, quod Cererem Ori, hici pandem cum Rhea esse au-Vid. loec. ap. Loboch p. 514 sqq. 10 Procl. in Tiinae. p. 123. I.oberv. p. 564. ili Veram livius impropriae appellationis sententiam bene indicavit Aristoteles Polit. I, 12. Cf. Laetant. I. D. IV 3. Spanhem. ad Callim. h. in Iov. v. 9l.
27쪽
t limant, li. P. quae Illimi su rit, eandem, post Iovis Parium, Cererellisacta in esse, p). 1 orro Tli iii id in quoque Iovis coniugem dictam esse, iusilue Iloi as lilias, ex quodam Pi oeli testimonio, iluamvis non satis liserto, colitici lio tost 3 3. Disortius tostimonium est de Latona, cuius filius Apollo, lilia autem IIecato osse dicitur, non diversa illa a Dianaot Proserpina 33j. Uuod quum Proserpinae setiam Ceres mater dicta sit, quam eando in cum Rhea liabitam sesse vidimus, consequitur, Rheam, Cererem, Latonam trinas esse ilia agi personas numinis unius. Similiter de Prosorpina. II cato. Diana statuendum est: nam haS quo lue, quamvis distinguantur. tamen setiam pro una habitas essit constat. Patet autem haec ratio etiam longius. Nompe Orphici divinam naturam haudquaquam paribus atque humanam legibus adstrictam finibusque circumsci illlam esse volebanti sed esse unius naturae formas multiplices, IdureSque unius numinis perSonas, quarum quum Sua quastque munia suasque actiones habet et, es sol tamen omnium in multi ludi noeliam unitas: cuiusmodi mystoria non ab Orphicis solum tradi quis nescit - s oniux autoni Iovi etiam Dione data ost, una ex Τilanidi-bUS. unde Venerem suscopi l. quemadmodum est at ud Homerum. is doliam cum Hesiodo Orphici consensorunt, Vonorem iam antea natam fuisse statuentes ex Coeli castrali semine in mare et Iuso: atque ad aliquam huius generationis similitudin m etiam alteram illam, cuius Dione consorS fuit, comitosueriint: hanc enim amplexurus Iuliii r semen
in mare pisi indit 3 Minervam autem illo itidem ut apud Hesiodum ex capito Suo edidit Ri: de matre. Metido, anto partum absorpta nihil ex Orphicis memoratur: nihil tamon obstaro arbitror, quominuS hanc quoque sabulam receptam esse cri damus pliam in illa Tlipogoniae sorma. quae Phanetis, qui et ipso Melis erat, eat aposin proposuerat: potuit senim vel sic etiam iunior quastitam Metis induci, et a Iove facilius etiam quam altor ille absorberi '). - Εx Iovis filiabus, praetor
12 Proel. in Crat. p. 85 et 96. Lobe L. p. 5 37. 43ὶ Proel. in Timae. p. 285. Lobeeh. p. 539. 443 Proel. in Timae. p. 479. - Id. in Crat. p. 112. Lobeeh. p. 543 sqq. 4bi Proel. iii Crat. p. 116. Lobeck. p. 542. 46ὶ Proe l. in Τimae. p. II S. LOheck. p. 440.47 Ex Proeli verbis p. 120 colligi potest, ut aliorum, ita Metidis numon in
plures personas dispertitum fuisse: unam, illam primigeniam, alteram ex Iovereerearam; utramque ut nomine ita natura unam eandemque habitam. Sic enim
28쪽
a lusesssie Minervam, una maxime insignis est Proserpina, Iliam eandem et IIe- 18 caten et Dianam dictam esse memoravimus. IIaec ex Apolline novem Musas parit 3β , quarum apud Hesiodum longe diversa origo est: eadem a Plutone rapitur ex eo quo, ut videtur, Furiarum maior si 'in quorum illud etiam Hesiodus narrat, altorum Ondiicis proprium est: eadem d nique a Iove comprsessa Zagruum odit, qui quum a Titanibus interfectus esset Iupiter, corde filii devorato, mox Dionysum, tanquam alterum Zagreum, Procreat in cuius maiestate praedicanda Thoogonia desiisse videtur. Tantum de Orpheo: restant duo, quorum carmina cOSmogoni ea aut theogoni ea fuisse dicuntur, alter. ultimast Pt ipse anti tui talis, Palaephatus Atheniensis, de quo Suidas lia 'c momorat: Παλαίς α - τος Αθηνησιν εποποι , νἱ κ rasou κ&ὶ Ποιονς, οἱ δε γο-
ιιον : alter aliquanto recPntior, noc tamon multo minus sabulosus, Epimenides Cretensis, cuius Thoogoniam suisso legimus versuum haud minus quinque milium. Is principia statuisso dicitur ΛΡrem set Noctem, ex quibus Tartarum ortum: his tribus inter se mixtis ovum extitisse, ex eoque aliam deincops rerum gen rationem exortam. Haec quidem Damascius refert li. 383: Ioannos aut m Lydus, de mensib. IV, 13, Λ eon m ab Epimonide inductum osse ait ei Naturam; illum marem. hane seminam; hosque Dioscuros appellatos esse: quod quam ration in habuerit quove modo haec principia cum illis superioribus coniuncta suerint, perspici iam non potest. - Commemorabatur porro Oceanus eiusque lilia S lix, Piranli nescio cui copulata, ex eoque mater
laeta Echidnae, quae apud Hesiodum Phorci et Cetus filia est. dum Styx, Oceani otiam hic filia, stx Pallante Bίαν, Κράτος, κηλον, Νί-κPν h. e. Vim, nobur, Contentionem, Victoriam peperisse dicitur.
29쪽
Di, Saturno pius lui ex Et in nymo filialius, seni re. Parcis set Furiis ipsos versus Epimeti id os sorvatos liabernuq
deorum convictore Iunonis Ili se amatore, somnum peri P tuum sibi
exoptant sedili' Α 'olo Corinthi sex Ephyra nato M . de quinque Phrixi filiis, Pres bone, Argo, Phrontide, M 'lane Cytisoro di intersectis ab Oenomao procis Hippodamiast β ' in, de Laii uxore Euryclea ο 0 , O -5i in Apud. schol. ad. Soph. Oed. Col. V. 12 et I Eet Z. ad Lyeophr. v. 406.52, Iliae ii otii eti vix dubitari pote St, quin corruptu in Sit: probabiliusne Εὐρυνομην an ADνομίην esse diram, non liquet. CL ad Aesch. Eunie n. p. 60. 52bi Vossius, epist. ni yth. II p. 2 6 ed. I. imc pertiuere credit, quod Pansalitas I, 19, 2 refert de Venere Urania, quam in seriptio testaretur riῶν καλοi uolor Moi ρ ῶν εἶ, αι πρεσβmi r xiv. Idem ib. p. i5 ex Epimenidis thongonia fluxisse eredit, qua o Aristophanos in Avibus de rerum origine ludit. 53i Apud Aelian. his t. anim. XII, 7. De leone e luna dolapso Plii rinio mi intestimonia collegeruiit ,esnor. ad Claudian. p. 719 et 395. Metue ke Exere. ad Athen. I p. S et Anale et . . lex. p. b5. Vetustior fabula, uisi sullor, alumnum tantum deae Lunae leonem se eerat: lapsus autem ille tingi non potuit ante quam luna torrao similis esse et animalibus inhabi uiri eredita est, qliae opinio inde a Thalet nonnullis. maxime PF thagoreis, placuit, plerisque lamen longo aliter statuentibus. Profitentur autem putii Ptiam Orphiri, apud Lob c L. p. 499. Cons. de eeteris l)lut
plac. phil. ll, 30. Stubae. ecl. phys. I, 27 p. 550 et quae citavit Forbiger geogr. ant. I p. 503 sqq. 54ὶ Schol. Pind. Ol. VII. 24. 5bi Sehol. Theocrit. I, 3. 56, Selint. Apoll. illi. I, , 57.
57ὶ Id. ad III, 242. 583 Id. ad lI, 1123.
30쪽
illlai naalim: ciliae tamen omitia non ad imius Cii tensis I lieogoniam, sed ad Pius cognomines. aut genst logum aut altorum, lui de Bliodo durice Scrili Sil, liri linore vi dolitur si ij. IIaoc sunt Dro, iluae do carminibus ili ogonicis memoriae prodita hal, mus: nam cyclicam Theogoniam. quam nonnulli luisS Prediderunt, reapse nullam suisse plerique nunc consentiunt, et Cinaethonis genealogiciun Iuidem carinon, non utatum, ut IIe reniuS voluit, Theogonia fuisse videtur. Ferobantur autem Theogoniae etiam pedestri fisermone scriptae, Abaridis et Λris tene' - i. de quibus nihil prapi r noui ii nobis innotuit. Obscurior etiam est 1 romo cridae aut liena ueri t i memoria, aliud Fulguntium, myth. II, l7, ubi eius Τheogonia citatur, et Mythographum liomanum I l. li T. D Pherecydis autem opere theologico cui non inepte etiam Th tigoniae num ori imponi potuit, et quod Aristoteles quasi instilium inter pues inoi philosophiam fuisse ait μὴ , dicere nunc non placet, quum pra 'SDrtim, quidquid dici a me potueri l. subtilissima Prelleri dissertatione si aut occupatum aut Supseratum esse Videam. Sed adiiciam perliauca de iis carminibus, quae erant de deorum cum Titanibus certamini', quod argumentum quantopere cum ThPogonia coniunctum fuerit, res ipsa et Hesiodei carminis comparatio ostendit. Λc de Musaei quidem et Thamyrae Titano machiis iam supra dictum est. Do Eumeli aut Ar et in i Titanomachia quidquid compertum est, commemorarunt qui de cicio opico dispularunt, quae compilaro nihil opus est. Non im- 20 probabilitor huc r sortiar, quod ex I ita nomachia, sed sine: auctoris nomine. in moratur in Ct amori Anecdolis, I p. 75: υἱος ὁ Diecta/ος, ο ς ο ζῆν Irarci νοιιαχήαι reclit uς. Aetheris set Diei filius i colus est etiam apud Hyginum pr. p. 2 Munck.: iisdem liarentilius inuosio deo quodam carmine Προμίς natus esso dic 'batur, humani generis, ut videtur, primigenius' suorunt situ Ptiam qui Iovi Aot hora patrem darenthoi. Λ mullis nulom i ethor t Uranus promiscue dicuntur. Ex ood in Eum ii sive ixi clini carmine etiam hi versus