Georg. Frid. Schoemanni Opuscola Mythologica et hesiodea

발행: 1857년

분량: 553페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

Sinai lena ratima Ita sequiali, mare salsum Terrae su lorem dixerunt

dieque obstat illi coniecturam quod in Homerica theogonia etiam Τerrama elii in Oceanus genuisso videtur . qua de re paullo ante diximus. Quidni enim, liis generalis. 1 ontum illioque gignere potuerit' qui quidem ostii Dalor. ut prinus sal tona, etiam apud Hesiodum est. Verumtamen sati ii ilum Pst. aliquid difficilitatis aliunde obiici.' Quippe eo, quem supra Significavimus, loco. Il. XXI. l 96, ex Oceano non solum mare omne, sod fluvii quo luis et sontes dori vantur. undo consequens videri debet, ut, ii uemadmodum Pontum illiu A lilium ereditum esse stropiser hunc lucum coniecimus, sic etiam sontium iluviorumque numina seiusdem filii liliaeque dicantur, ut vh Hesiodo factum videmus. Atqui apud Homerum contra est. Nam qui unus apud eum fluvius eum patris nomino memoratur. Xanthus s. scamander, Il. XIV. 434, Iovis, non Oceani si litis est; itemque nymphae Naiades. Crena ae. Orestiades Od. XIII, 350. XVII, 240, Il. VI, 420, κουραι Βιος aιγιοχοιο sunt: quae autem Oceani filiae dicuntur. Porse et Eurynome, Od. X l39. Il. XVIII. 399 has ab hoc minutarum nympharum genere, quibus ah Hesiodo immixtae sunt, longe diversas et dignitatis multo amplioris

esse apparet. Sed inconstantiam in huiusmodi rebus quisnam mirabitur' in Homero praesertim, h. e. in iis carminibus, quae neque hominis, neque temporis aut lori unius esse constat. Ceterum, quoniam Eurynomae et Persae mentionem inireimus, harum altera, quae apud

Hesiodum Gratiarum mater est. et in alia quadam uieogonia Ophionis eius illii ante Saturitum mundi imperium habuit. coniux fuit, cur locumis in Oreauidibus obtinuisso videatur, alibi exposui Perse autem, sive, ul ab Hesiodo dieitur, Perspis, similem mihi significationem habero videtur, luam, qui et ipse sex alia quadam sabularum serie in Hesiodi theogoniam ascitus est. Perses, Crio, Titanum uno, et Eurybia. Ponti filia. natus. Astraei et Pallantis frater Nam Crius et Eurybia quin

ad mare pertineant, eiusque magnam vim et potΡsialem significent, du- hilari vix posse arbitror. Horum filius a straeus s. Sidereus Pro-

52, Ibueret. V, 488. Ideni de scintibus dieit schol. II. XI, IS3. es. Narsten. Empedoel. p. 153. 300. 438. Ideler. ad Arist. Met or. II p. 581.52hὶ Itaque Simoentem quoque, Xanthi fratrem I l. XX l, 2 et 30Ν, Iovis filium

es e apparet.

5ai Iu dissert. de Oeean. et Nereid. ratal. p. 14.bi, De his omnibus cons. dissert. de Titanibus Hes. p. 20.

52쪽

pterea dicitur, quod sidera set oriri o mari et ali etiam maris extialatii me videbantur. Alter filius, Pallas s. Vibruus, vim illam significat, qua sidera ab ortu ad occasum per coeli convexa iluasi vibrantur: Perses denique, quem Tram eum s. Penetrium interprptari licet, eam vim, qua, postea luam occiderunt, rursus occulta quadam via ad eundem unde Orta erant locum ri vortuntur. Hane igitur revertendi et trameandi vim etiam in Perseide s. Perse, Oceani filia, agnoscere mihi videor: quae quoniam ad Solem non minus quam ad sidera liertinet, Soli haec coniux data est , ex quo Aeeten et Circen peperit, luarum sedes in iis regionibus sunt, quas Sol aut oriens primas, aut occidens pi Stremas invisit. Sed redeundum est ad Ponti progeniem, ex qua duorum tantum filiorum Homerum meminisse vidimus. Nerei et Phorci. De illius liliabus, Nereidibus, praeter Thetin aliae nominantur tres Pl triginta. partim iisdem, quae Hesiodus refert, nominibus, i,artim divorsis ). Phorci unam Homerus liliam nominat, Thoosam, Hesiodo ignotam, quam Potniliemi ex Neptuno matrem esse iam supra diximus. COIiiugem au brin eandemque Sororem Phorci, Cetonena, DuSquam memorat, ne que alias vel silios horum vel posteros, qui magnam Hesiod e theogoniae partem implent, praeterquam hosce. Primum Gorgonem, quae aut ipsa aut caput eius, horrendo aspectu. apud inferos esse videtur β λὶ elligies autem, sicut Iovis aegidi, ita etiam figamemnonis scuto impOsita 'i, terrendis scilicet adversariis. Obtruncatam, ut Hesiodus refert, a Perseo nus luam Homerus memorat; ignotam ei sabulam suisse vix tuto colligas. siquidem Persei saltem meminit ut rectio υν uet δεικέ ov&νδρων, Il. XIV, 320, iluamquam loco veteribus criticis suSperto in. Memoratur porro canis inferorum, sed nomine celato, quem Cerbe- is

inemorant.b7ὶ Od. XI, 633, de quo Iseo varias et erum ae reeentiorum interpretum sententias examinare nune non opus eSt.

59 Cons. I obeth. I glaoph. p. 286. Idem ir summus, cui equidem me meaque probari prae ceteris cupio, φ. Ziz not. a. Hrynium reprehendit propter iudi-eium in obss. ad Apollodor. p. ll8 prolatum: quod Hesiodum primum sabulae de Gorgone et Pergeo auetorem eduut viri do et i, auctore Ilesychio s. v. Γοργω et Γοργ είο κε f. parum doete saeiu ut, qui Homerum

53쪽

maera I l. V l. l79 sqq.. οπιθεν δε δρακέων, fraσση stici ρα, ilualom monstri signiram etiam Ili Niodus il scribit, Th. v. 32l sq. Sed nullius liorum par tales ab Homero indicantilr. Neque Thaumantis. qui item apud Hosiodum Ponti lilius est, eiusque uxoris Electrae. Oceani liliae, ulla ab Homero mentio lit, licet PaS, tiuae his ab altero poeta filiae dantur. Harpyias, in iptibus Podargen, Hesiodo ignotam, it in lite Iridem, d orum nuntiam, aliquoties nominet si i). In Ponti progenio apud Hesiodum oliam Echidna osto qua T y p h o e o, Tartari silio. copulatur. Illam Homerus nunquam. ΤyphDeum uno loco nominat, I l. II. 7,2. 3, sed obiter et sine patris mentione. Verum lam n quum cubile pius ἐν commernor i, quo in locis otiam Echidna habitaro ab Hesiodo dicitur, in sestumque eum Iovi esseol sulmini lius vorberari signissicet, non temors eoniicias, etiam salmiam

do certamine eius cum io, e . cuius II si ullus testis est, Homero non ignotam luis S .

Ponti posteris percensitis sequuntur apud Hosiodum ii, qui a Τitani biis originem ducunt. et primum itui dein ab Oceano. Sed hunc Homero in Titanibus non esse, sed progenitorem potius, sicut ceteroruni omnium, ita etiam Τitanum haberi iam supra vidimus. lleliquorum. lui in his ab Hesiodo numerantur, nulla ne minima quid in apud Homerum mentio fit, praeter Ialietum et Saturitum: qui autem lilieri Titan uin ab illo perhibentur, quamquam nonnulli etiam Homero noli sunt sciri lamen no is potest, pandem ne iis an aliam originem tribuorit: quam-Obro in hos omnes nunc silentio iii aetermittimus. Neque ex lapeii filiis ullum Homerus memorat praeter Λtlantem, sed ne hunc quis abutas has ignorare li. e. iis non uti ait. Sane mentem Hesyeliti IIeynitis non pereepit; nam is reapse excogitasse Hesiodum lianc labat lam, non solum narrasse primum e superstitibus poetis dicit. Cf. MisitΣrll. de Pin. theog. lles. p. 447. Sed lioe Hes1 hii testimonium non plus ponderis habe PE put St, tluam VPl rum gram- malicorii in de Nereo sententin, euius supra montionem Dei: eum autem. cui Persei fama nota erat, facilius Persei nobilissimum, otiamsi non diseri r mrmoret, notum tam ii sitisse, non intolligis inia ratione diffiteatuur. Et vid o sic etiam Lonnepitatu

iudiea re p. 228. 60ὶ s. Pausan. III, 25, 4.

G2i Non satis liquet, utrum Phorci eam et Celonis, an Chrysa oris et Calliri liciae filiam dicat: sed illa tamen verior intPrpretatio vidi'tur. CL Mitta 'll. p. 452.

54쪽

ilem cum i,atris designationo: iluasti Iust de eo narrantur, non nillil alillesiodeis discrepare vid piatur, is ia de rst nunc arcui alius dispularo nihil opus est si ). Filiam pius Calypso dicit, quo nomine nympham apud Hesiodum in Oceanidibus habemus, plane, ut apparet, ab hac

Homerica diversam.

Pervenimus iam ad Saturni et Rheae liberos, qui sex sunt apud Hesiodum, Vesta, Ceres, Iuno, Pluto, Neptunus, stipiter . Ex his Homerus Vestam nec nominat nec nosse videtur, id quod iam ab

aliis observatum est. i erorem iisdemne an aliis parentibus natam cr dat, nuSquam apparet: ne Iust tamen causa est, cur labulam celerisOmnibus communem non ab ipso quoque acceptam Statuamus. Reliqui quattuor disertis vorbis Saturni et Rheae liberi esso dicuntur, sellordo nascendi diversus est. Nam apud Hesiodum lirima Vosta nascitur, deinde Ceres, post hanc Iuno, iluartus I luto ost, quintus Ν lit unus. 20

Iupiter autem omnium postremus: idquo non casu sed consulto laclum PSSe ex iis apparet, quase mox narrantur, ut devoravstrit Saturnus liberos recens natos, utque Iovem demum matΡr Servaverit, is autem, Similiatque adoleverat. evum ro Patrem liberos ante se natus coegerit 6 3 .

Apud Homerum contra, Il. IV, iii , Iuno sese aut omnium aut liliarum saltem natu maximam esse praedicat. et, si quis de liuius loci interpretatione ambigat , - nam Pst Sane ambiguus , - Iupiter certe disertis verbis maximus natu de tribus fratrihus esse dicitur, secundu SNeptunus, tertius Pluto. ο): unde inanis simia est, fabulam istam de

64ὶ Eundem ordinem hymn. ll. in enerein servat, N. 2l, tabularia eandem respieiens: item Apollodor. I, 1, 5. Calliin. Η. in lov. v. bS aliique. sibi Sehol. A. ad Iunonis 1 e rha,' ιε σβυrαrην τέκε ro Matii Oς . 1 Go- ιηrης εἰ MI ιτεροι . γενεῆ rε κιοὶ Ουνεκα I I acinuκOtrις κέκληιιαι, primum liuerannotat: ποεποι rνην, ritit cura rην νῶν. πλΠγιασ9εὶς M-ἹIσίοδος νεώτερόν ει σι τῖν )1ία. deinde haec: γενεῶν εἰ vri τοὐ γένει. ἐκ Κρόνοερ γαρ. Item Sehol. R. L. γενεῆς Significationem non unam esse monent. quum et de aetatρο diealur, ut it . II, 707 , οπλοτερος γενεῆν', et de genere, ut Il. XI, 7: 0, γενειν /ιδε υπέ ,rερος, et aliiS modis pluribus. Recentiores interpretes pleriquμ de Wenoreh. l. aeeeperunt, etiam 'Volsus in scholis tom. II p. 235: ego utrum vorius sit certo sciri non posse arbitror. Ovidius quomodo arreperit o Fastis apparet. VI, 29, ubi Iuno gloriatur: Saturnum ego prima parentem se ei, Saturni sors ego

prima su i. 66 Il. XV, 160. IST. S. XII l. 35S.

55쪽

4qliberis devoralis rursus quo Oistetis Homero ignotain suiss . Nee minor est utrius Iue poselast dissonsio do Iovis conii igiis. Nam apud Hesiodum Iupiter primam Metin ducit, id lii se saclum videmus post eas piam, patre deiecto, ipse rerum potitus est: si ii iidem et a Puria dicitur has nuptias narranio v. 886, set mox praegnant om Mellii devorat, ne r gnum sibi a lilio, quom paritura esset, oripiatur. V. S92. Dein- repS Thomidem. Eur nomen. C rorem. Mnemosynen. Latonam; P0Sire mὼm aut in omnium Iunonem sibi copida l. i onira apud Homerum lunone in iani tum ampluxus esse dicitur, quum ambo adhuc Sub paterno imiterio Pssent: iluam ob causam si ii ii in concumbunt. φίλοις λαθόντε τοκῆaς, Il. XIV, 296. Et Iunonem sub matris custodia pliam eo tempore μsse vi domus. iluit in lintrona Iupiter dolicit: nam com mstn-dalam sese tune a Illi a Ocoani et Tolli Sis luiolae esse ipsa memorat Il. XIV, 202. Uuod aut in veloros quidam in tot protos si , post furtivos illos congressus, deiecto iam in Τartarum Saturno. etiam iustas sol mneSque nul lias relobi alas osse volunt. Oc ano et Tethyo desponsantibus, idque comparant cum Samiorum more, ut proci cum puellis clanculum ante nuptias concumberent: est illud quidem haud improbabilo fabulam divinam ad similitudinsem humani moris conficiam Psse. neque tamen sufficit ad conciliandum, quemadmodum illi volunt, eum Hesiodo Homerum. Nam si ipiam rationem physicam huic de Iovis Iunonisque nuptiis sabulae inclusam esse concedimus, . id quod MnΡ

concedendum est, Padom ratio, qua lupilor statim adoles pias cum Iunon congressus sesso lingebatur, non patiebatur iustas nuptias

2l tam diu dissorri, in torpositis tot aliis coniugiis, liberisque plurimis

Susci ptis. Itestabit igitur, ut cum aliis quihusdam Veleribus τοκῆας illo, quem citavimus, loeo non de parentibus, Saturito Pi Rhea. ssed de proavis, Oceano et Tethyo, accipiamus. Ita sane non dissicile

erit dissensionom istam componere: Puterimus enim set clandestinum istum concubitum et subso lusens matri in Onium euilibet quamvis sori lenu Ori assignare. Vereor tamen magnopere, ut haec interpretatio

56쪽

vera sit. videorque milii agnoscere duas tractandarum salmiarum ration os Idane intor se diversas. Nempe deorum regis, eius quem OmneSGraeci commimi nomine υία, h. e. nihil aliud quam Deum appella-liant, aliae Oliiii alibi uxoros habebatitur, ut i tuaeque dea in maximo apud illium lite populum honore erat Iovisque consortio digna aestimabatur. Hanc opinionum varietatem susceperunt delude poetae, qui quum sabulas alias alibi natas contexere inter se et concinnare conarentur, seri non potuit, quin pro sundamento ponerent eas potissimum, quae ipsis patriae et apud Impulares suos receptae essent, ceteras autem his quantum possent accommodarent. Itaque si Iovis uxorem in patria sua Itinonem, apud alios autona alias celebrari viderenti conciliandarum sabularum rationes duas habebant. Aut enim fuisse quidsem alias olim Iovi nuptas profitebantur, sed postea dimissas, aut ne suisse quidem illas uxores logitimas, sed pellicum loco amatas, qualses amores, Sicut inter homines nullae leges velabant, ita in diis quoque non magnopere illiuA aetatis animos offendore potuissρ facile apparet. Utraque ratio a nobilioribus poetis, et quorum carmina ceteris tiro exemplo esSent et quasi viam praeirent, ascita et ad posteros propagata est. Alteram Homerus Sequitur, qui iplum Iovem Statim adolescentem cum Itinone copulet, cetoras videri debet pro pellicibus habuisse: alteram Hesiodus amplexus est. aliud quem Iunonem Iupiter omnium postremam in matrimonium ducit. neque liberos postea stx aliis deabus procreat, praeterquam ex Maia Mercurium. Sed haec Atlantis lilia, Iapeti noptis, minoris sine dubio dignitalis inferiorisque loci esse videbatur, quam illae, quae ante Iunonem Iovi nupserant, ut Maiam quidem pellicem eius haberi sine inii tria licidii et, illas autem maiorum gentium deas necesse esset uxores legitimas, quamvis mox dimissas credi. - 'terum ordinem spioque in enumerandis septem Iovis uxoribus Hesiodus eum sequitur, quem non casu ac temere, Sed prudenti consilio institutum esse facile intelligas. Nam deorum hominumque moderatori ante omnia prudentiam adesSe oportebat. spio ordinare regnum et stabilire p0sset.

Hane ob causam Metin, h. e. nihil aliud quam prudentiam, primam uxor tu capit, in Oxque etiam penitius sibi copulat ac totam plane imbibit, ipio facto Minervam, maternae paternaeilue prudentiae participem ac miliis tram, de suo ipso capite procreat. Proxima Themis est ρηὶ

68ὶ Λ Pindarii hane primam Iovis uxorem habitam esse ex hymn. D. 2 p. 56lBoecLh. eoui ieit Caesar in Diurn. antiqv. 1843 p. 405. Sed tuterpretatio illius

57쪽

lea iii stiliast soti logis aetornae ali lue i inlim tabilis, illia rerum omnium naturam liariter ac vitam liomin uni regi oliorioi. Huius legis virtute

tuum temporum varietates coelique ritu talioni s recto ordino convenienter lite et concordit 'r procedunt, tum in hominum societato iussasque et concordia vigent, id ipa id significatur Horis tribus a Iovρ22 ex Τli semido procreatis, Et volit , ID V, I ἰρήνιν. - Neque minus ex hae lege hominibus sua cui lue Sors Oblingit, unde Iμιραι quoque S. I areae Iovis ex eadoni Tliemide liliae dicuntur: iluani quam alii, et ipsa quoque theogonia alio l0eο, v. 2IT Sq. , aliam Parcis originem. Iove ceterisque diis anti lut 0rein, ex Nocle et Erebo assignarunt. Scilicet etiam dii aeterna 3 salorum legi obnoxii sunt, cuius legis orium, quoniam in obscuro est ipsis sile mundi primordiis aequalis, non inepte ad Noctein, ChariS vetusti lilia m. reserebant. -Τertia Iovis uxor Eurynome est, ex antiquiore spiadam thoogonia ascita, et significatione non satis corto. Sed cui lucus in hac uxorum enumeratione tiropter filias denegari non poterat. Nam G ratias Iovi peperit, illiae. Sicut Parcae sortem, Horae autem iustitiam, aequitatem, concordiam, sic hae quid tu id iucundum et delectabile est hominum vitae dispensant. - Sequuntur istae aut alimenta corporibus procurant frugum proventu aut animosi prum cognitione et scientia in Struunt, Ceres Et Mnen osyne, iluarum altora Proserpinam, altera Musas parit' '3. - Sexta Latona est maior Apollinis et Dianae, quorum vis Et natura minus certam ac do- finitam habet ad certas iluasdam necessitates vitae humanae rotationem. quam ob causam neque Primo loco, ante Themidem, numstrari, uoque

media ceteris interponi Latona apte poterat, sed debebat post has omnes et proxime ante Iunonem Collocari. De Iunonis autem ex love liberis, Hebo s. Iuventa, Ilithyia, Marte, doliue Vulcano, piem ipsa exsosse absiliae Iovis iamplexu procreaSSe dicitur, non opus est nunc arcuratius disputari, Sed videndum tantummodo, iluatenus cum his sabulis Homeri theogonia aut conspiret aut discrepet. Ac primum quidem Metidis nullam ab Homero montionem factam idonius. Minervam enim iluamvis filiam Iovis saepissime dicat. lam ei

nec matrem eius uSquam nominat, D c pio mi do nata sit significat, ut

dubitari possit, noveritne et probaverit sabulam illam, quilo apud uosiodum legitur, an aliter Statuerit. Nam iptod grammatici ipiidam Tereo interprotantur ex eapite natam, nullius ad hanc quaestionem

58쪽

inomenti est y 03. Verianua inon, quum alios Minervate natales in sabulis vetustis ac genuinis oli in traditos suisso nullo ite tenuissimo illi idein vestigio probetur ' in, equidem Homerum standem cum Hesiodo sabulam tenuisse arbitror, illiam quod nusquam diserte utemural. mirari tum domum liceret. si quam memorandi causam fuisse videremus. Iuno do- monstrari nulla potest. Nequo praselermillenda sunt verba Iuminis,

nam ciλος non temere h. I. pro μόνος dictum accipietur, iluamvis vetoribus quibusdam criticis hanc interpretationem improbatam esse soliolia doceant 7 3. Certo coniunctiorem Iovi Minervam et coriorem 23ipia in ceteros deos esse non semel apuit Homerum api,aret, unde sit, ut, si ipialido minus haec patri obtemperet, tanto aegrius id ab eo seraturi ). Uuae autem ratio isti sabulae inclusa sit, ut matre devorata liliam ipse peperisse dicoretur, non inopte veteres allegorici ex Ilo- suorunt ). Sod in theogonia devorandae Motidis non hanc solum causam habuisso Iupiter dicitur

ς ιν αίνει ἔκ μονον ros alibς γενομένης τῆς CL sehol. ad VIII, 31. 73ὶ Vid. I l. VIII, 40b el. 372. uine etiam dubitarunt grammatici de Il. I, 400,

ubi Minerva olim eum Iunone et Neptuno Iovem vineiro voluisse dicitur, Apollinemque pro ea nominatum maluerunt. Quamquam non hanc unam dubitandi Guςam suisso saeile concedo. Cf. Lobeck. Aglaoph. p. 287 not. c. Diin trier. de Zenodot. stud. Ilom. p. 10 l. 74 Singulos laudare supervacaneum est. Revoeat autem mihi lite loeus memoriam Chersippeae disputationis, a Galeno excerptae, de Hippocr. et Plat. dogm., tum . V p. 34 9 Kuel in. , , ei suuntque undeviginti, quos ille pro uosii deis citaverat. de Minervae natalibus. nos Pnim versus plorique pro manifestissinio do timento habuerunt, longo diversum ab Po, quod nos habemus, theogoniae exemplum a Chrysippo lectum esse: unus, quod sciam, Mittetellius, de em. tho g. p. 367, non ex theogonio, sed ex alio quodam carmine, theogoniae olim subiuneto, eos citari iudicavit, euius iudieii veritatem ego mihi videor certissimis arminentis ex ipsis Chr3 sippi verbis desumptis comprobasse, in diss. de sals. indie. laeuii. th. Η., an n. luelaedita. p. 2l - 25. - Ceterum postremos quattuor Versus, de quorum semendatione multi frustra laborarunt, nune ita emcndandos censeo:

59쪽

Sed etiam cavere voluisse, ne illistin illa lilium pareret patre soletiorein: cui narrationi haec ratio Subest, i pii ii imperium ac puli taS Iovis abs- se lue Sapientia conStare non posse intelligebatur. Uuodsi silium Metis Parerri, hunc consentaneum erat pari cum matre sapientia fore. ideo pie Patre etiam salitentiorem: piandoquidein plus de inatris ingenio cum lilio ituam de uxoris cum marito communicatur. Sapientior uitlinii Patre non lioterat non etiam polenti0r evadere. Hanc ob causam Iupiter matrem ipse totam imbibit salitentiam lue eius suam sibi propriam facit: quo saeto liliuni illa parere non iam potest, quae autem ex ipso lilia nascitur, Particeps si ii dein sapientiae, illiam pater imbiberat, D quaquam tamen patre sapientior iit id).

Horae memorantur quidem ut, uomero, Sed neque numerus earum neque parentes neque numina indicantur. Unum iis munus tribuitur, ut Coeli Olympii iue portas pandant recludantque, densa nube aut remota aut obducta, Il. V, 7 I9. VIII, 392; easdem temporis decursum moderari Ox Il. XXI. 450. intelligitur: 24 dia' δεε ὁ ιιισθοιο τελος ἐξει ερον. Donique Il. VIII. 432 revertentibus per Olympi portas Iunoni et Minervae equos de curru solvunt. lil pote inferioris ordinis deae, et maioribus ad lenq,estiva ministeria facile paratae. Sed ad morPs h minum regendus vitamque iustitia, aequitate, concordia temperandam munus earum apud IIo merum non videtur pertinere. Parcarum quoque mentio De luentissima, sed de Stirlio, de numero, de nominibus singularum idem silentium: quumque unius earum apud Hesiodum nomen sit, Homerus plures communi nomine

Auctorem horuni hersuum post Stesichoriam vixisse oportet, si verum est, quod sehol. Apollon. IV, lat0 ait: πρωrος arησι χορος ἔτη συν Onio ς ἐκ τῆς του ιιος κε φαλῆς αναπηδῆσαι την Scilicet de amnata Minerva Stosiehorus loquutus est: ex eapite Iovis natam esse iam Hesiodus disertis verbis testatur, lapsusque memoria Vossius est. sched. crit. I p. 139, quum Hesiodo pariter utque uomero hane sabulam notam fuisse negati

Lum. v. bl 2.

60쪽

53 -

Κατακλ. 7θας ali pellat, Od. III, l97ysi), coniungi lilii e cum Aiσς, lanilliani alias, licet alibi ἶσα et Molaciν promiscue usurpet, et Moῖραν multo saepius singulari quam plurali numero dicat. Ceterum quum etiam apud Ilesiodum duas diversas de Parcarum genere sabulas

tiroponi videamus. ne lue apud posteriores uiuiuam una de iis opinio certa ac stabilis invaluerit, uomerum, qui satoriim vim ac inintiui magis obscuro animi sensu suspicatus esse, ipiam certam vel unius vel plurium personarum speciem informasso videtur, non sane mirum est degenere et ortu Parcariim nihil prodidisse. Neilue Gratiarum aut parentes Homerus nominat. aut num strum desinit 773. quamquam amplius

tres suisso, quot habet Hesiodus, facile colligas ex s. XIV, 2 S. 269.275. 276, ubi una ex iuniori hus Gratiis nominatur, 1 asithea, quae non est in tribus Hesiodeis, Aglaia, Ei ldirosyne, Torpsichore. Quam variae autem etiam posteriorum de Gratiis sententiae fuerint, nemo ignorat. De Proserpina ambigi potest, Cererisne eam filiain, ut Hesiodus sic etiam Homerus crediderit. Nam licet Cererem in iis numeret, quas Iupiter amplexus sit, Il. XIV, 326, Proserpinamque Iovis siliam esse testellir, Od. XI. 2l7, tamen Cerore hanc natam esse nusquam perhibet, neque tomere Prellerus, vir subtilissimus 'i, numen eius et munus apud Homerum iam diversum vi dori iudicavit ab eo, quod posteriores

ei tribuerunt, ut vix ratio appareat, cur Cereris eam filiam ab Homprohabitam esse credamus: quippe pertinere hane originem ad eam Opinio nona, qua frugum in terrae sinu abscondi larum rursusque in lucem pro dountium vices moderari Prose luna credebatur, cuius opinionis nullum apud Homerum vestigium osse, sed hoc unum de Proserpinali raedicari, esse eam inferorum reginam, horrendam hominibus et sor- midabilem. Sed latendum est lampia, incertam et les,ricam esse hanc disputationimi. Nam siculi apud posteriores Proserpinam duas quasit Pi SOnas sustin re vid mus, inferorum reginae et frugum obeuntium

et renascenti uni moderatricis . neque difficile est ad explicandum, quilieri potuerit, ut, si hoc alterum ab initio proprium munus habuit, niis tuo D roris silia dicta osi, postea Pliam rognare in terrae Sinti apud inferos crederetur, ita hoc ili sum lana ante Homerum factum esse, otiamsi demonstrari nequit, non tam on lirorsus incredibile videri debet. 2

76ὶ De h. i. es. 'itaseli. tom. li p. 155 et Maethner. de Iove Homeri p. 75. 77 CL seliol. V. ad li. XIV, i Sa et B. L. V. ad 276. Eustath. p. 976, 37. 7Si Demeter und Persephone p. 6 et p. 10 sqq.

SEARCH

MENU NAVIGATION