장음표시 사용
171쪽
Ι. IB. 1. CAP. 72. fine γαρ πρεσβεια προτερον ἐν τῆ Αακεδαίμονι περὶ ἄλλων
παρούσα, και ως ησθοντο των λογων, ἐδοξεν αὐτοῖς παριτο- τέα ἐς τοὐς -κειαιμονίους εἶναι, των ε ἐν ἐγκλημάτων πέρι μηδἐν ἄπολογοσομένους αν αὶ πόλεις ενεκαλουν, δηλῶσαι δὴ περὶ του παντος Aς οὐ ταλέως αυτοῖς βουλευτέον εχ, ἄλλ' εν πλείονι σκεπτέον. καὶ ὁμα τ ν σφετέραν πόλιν ἐβούλον σημῆναι οσο εμ δύναμιν, καὶ υπόμνησιν ποι σασθαι τοῖς τε πρεσβυτέροις - νδεσαν καὶ τοῖς νεωτέροις εξηγησιν ων ἄπειροι ησαν, νομίζοντες μῆλλον ἄν αυτους ἐκ των λογων προς- ζσυχάζειν τραπέσθαι η προς το πολεμεῖν. προ λθόντες Ουν
τοῖς Αακεδαιμονίοις ἐζφασαν βούλεσθαι καὶ αυτοὶ ἐς το πλῆθος αυτῶν εἰπεῖν εἰ τι ρη ἀποκωλύοι. οἱ δ' ἐκέλευον τε ἐπιέναι, καὶ παρελθόντες οἱ Αθηνειοι Γλεγον τοιάδε.
κως Mo taea πανοικίη γeνέσθω, πρὸς ταῖτα sene dilata. - Itiden i I causalis sententia per δέ incipiens praemittitur a Pausania t. I. P. 10 l. Fae. ἀναθεῖσαι σφίων ἐπὶ τὰς κεναλος, is ἡ της Ἀθηνῶς ἱέρεια
52. 208. 342. 353. Xententiani c sani reii dentem Pt per rao incipientem ex more Graecorum praemittit praeterea Thuc. nis lo-
eis I, 31. 104. I 35. 137. III, 70. IV, 67. .iod auteni sutriectum
antecedens sui nostro Ioco Ἀθηναίων sententiae causali aptatur, sint ilia Herodote is alia apti l eunt inveniuntiir, ut VIII, 30. τοῖς ἐν Σαμου πιογαίοις πeoςαφιγμέναι γ σἄν κἄὶ ἄλλοθεν si λαι νῆες -, καιος απὸ Σίσυ πάσας καὶ τὰς ἁλλως ξυνώγαγόντες ἐβούλοντο διἄκλvevio.
μθοι ἐπὶ μεν τη Atia tω τω ναυτικω ἐφορμεῖν, προς δὲ την γων καλναυτικὸν καὶ πεζὸν Πωwαι. Alictor, ait Κrileg r. Comn . Thuc. P. 313. not., sic inchoavit, ac si pro ἐβουλονeto διακληρωσάμενοι Acripturus esset ἐδόκει διακληρωσαμένοις. - Μinus recte; nam τοις - Αθοναίοις sc sit, sus lectunt adaptans participio πρoςαφιγμέναο in sententia causali, ut nostro loco pro A ναίοις stimulque D nis-so αυτοῖς, quod est Post εδοξε, posuit Ayνναίων, ac nimodans subiectu ni substantivo πρεσβεία, quod est in sententia causam Persee reddente. Ab his locis aliquantum diversus est alius I, 115 τῶν δὲ Σαμίων ησαν γάρ τινες , or οὐχ ἡ nέμειναν, ἀλλ' ἔφυγον ἐς τον
τε ξυλλέξαντερ - δι γαν ἱnὸ νύκτα ἐς την Σάμον. Ubi cuni non addita sit post ἐπειρον copula καὶ, PIam in exemplis supra ad- acriptis Post naeoῖaa et νῆες reperies, scriptorem apparet ita pedigere, quasi dixisfiet: των Σαμίων τινές, quod tanten τινες in parenthesi latere monuit Popp. Obs. p. I99. Ancedit qii artus Iocus ex I II, 48. καὶ ην γαρ τι καὶ εν ταῖς Συρακούσοις βουλόμενον Tost
δηaῶοσι δέ J Variatur oratio transitu ex participio ἄπολογν--μένους in infinitivunt sacto.
172쪽
Π μεν πρέσβευσις πων ουκ ἐς αντιλογίαν τοῖς Ῥετέροις 3 ξυμμαχοις εγένετο, ἀλλα περὶ ων η πόλις επεμψεν ' αἰσθόμενοι δε καταβοην Ουκ ὀλίγον Ουσαν ημῶν παρῆλθομεν ου τοῖς ἐγκλημασι τῶν πολεων ἀντερούντες, οὐ γὰρ παρὰ δικασταῖς ἱμῖν Οἴτε ημῶν Ουrε τουτων οἱ λόγοι ἄν γίγνοιντο, ἀλλ' ὁπως μοραδίως περὶ μεγάλων πραγμάτων τοῖς ξυμμάχοις πειθόμενοι χεῖρον βουλευσqσθε, καὶ ἄμα βουλόμενοι περὶ του παντος λόγου του ἐς ημῶς καθεστῶτος δολῶσαι ῶς οἴτε ἀπεικότως τομεν α κεκτῆμεθα, η τε πόλις ημῶν ἀξια λογου εστί. και τὰ μεν πανυ παλαια τί δεῖ λέγειν, ων ἄκοαὶ μἀλλον λογων μαρτυρες
η ὁφις τῶν ἀκουσομένων ; τὰ δε Μηδικὰ καὶ ὁσα αυτοι ξύνιστε, εἰ και δι δελου μῖλλον εσται, ἀεὶ προβαλλομένοις ἀνάγκη λέγειν ' καὶ γὰρ διε εδρῶμεν, εἱ ἀφελεία εκινδυνεύετειης του μεν ἔργου μέρος μετέσχετε, τού δε λόγου μ' παντός, ει τι ωφελεῖ, στερισκώμεθα. ρηθῆσεται de οὐ παραιτήσεως
73. Athenienses, quae per bella Pprsica bene de Graecia meriti sint, iactant; qua via ad principut in pera eneritit, utPI opus esse, ut sui servandi causa Tel pra i in perio AOcios coerce-unt, e ponunt: Sua elenientia, non initastitia, ut sopii tantopere de se querantur, effectunt esse. Ihacedae in Onios It Ortantur , ut Caute agaiit in consiliis belli pacisque agitandis. πρέοβευσιςJ Reprelieii lit usu ni lautus vocabuli sti ni OX Voc. καταβοὴ aliorumque Dion s. p. 794. Citat etiani Gl egor. Cor. p. 5O., ubi v. interpp. et in And. et Corrig. p. 87I. Polluc. IV, 26. VIII, 37. Voc. καταβοξ ex h. I. pxcitat Antiatin in Anecd. Bel k. I. p. 104. Pollux II, 126. V, 160. Suidas in v. Ipse Dionys. A. R. s. p. II 37. 1344. hac voce usus est. παι χθομεν J Suadas in v. , aut exscripsit Schol. ad Thucyd.
173쪽
140 LIB. I. CAP. 74. μαλλον ἔνεκα n μαρτυρέου καὶ δολωσεως προρ so υμ, πόλιν μη ευ βουλευομένοις ὁ ἀγων καταστήσεται. φαμεν γὰρ Μαραθῶνί τε μόνοι προκινδυνεύσαι τῶ βαρβάρφ καὶ οτε τουστερον ῆλθεν, οὐχ ἱκανοὶ οντες κατὰ γον ἀμύνεσθαι βάντες ες τὰς ναῖς πανδημεὶ ἐν Σαλαμῖνι ξυνναυμαχῆσαι, οπερ i σχεμο κατὰ πόλεις αυτόν επιπλέοντα την Πελοπόννοσον πορθεῖν,
αδυνάτων ἄν ἔντων προς ναῖς ποiλὰς ἀλλ λοις ἐπιβο θεῖν.
τεκμ οιον δε μέγιστον αυτὸς ἔποψσε ' νικηθεὶς γὰρ ταῖς ναυσὶν ἄς Ουκέτι αὐτω ὁμοiας ουσης της δυνάμεως κατὰ τάχος ra τῶ πλέονι τού στρατοῖ ἄνεχώρησεν. τοιουτου μέντοι ξυμβάν- τος τούτου, καὶ σαφῶς δηλωθέντος ἔτι εν ταῖς ναυσὶ των
Ἐλληνων τα πράγματα ἐγένετο. τρία τὰ ωφελιμωτατα ες αυ- τὸ παρεπομεθα, αριθμόν τε νεῶν πλεῖστον καὶ ἄνδρα στρα
τηγὸν ξυνετώτατον και προθυμίαν ἀοκνοτάτον, ταῖς μέν γε ες τὰς τετρακοσίας ὀλίγω ελάσσους των δυο μοιρῶν, Θεμιστο-
Μαραθῶ νψ Geni. Alex. Strona. VI. p. 626. - Frequentius ἐν a Uitur. Ceteraim v. Cotti . ad Plat. Menex. II. p. 39. Sic Euri P. Phoen. 611. Μυκῆναις. Callina. lavaei'. Pall. 18. Doe, iit Il nil. elirandavit, probatque I leni stelli. vii ILucian. t. I. p. 252. Reita. v. Vallaic. kill Eiir. Ilippol. p. 220. interpp. ad Herodot. I p. 705. Mattii. Gr. I. 405. - Delii. pi'. cor. p. 297. Relah. ου ρα τοῖς ἐν
δυνεῖσαι est ante alios pugnare, Homero I 3 rtu OPH πρόμαχον ε ναι. Veri a φαμεν - τῶ βαρβάρω citant Ir iii an ecd. Bekk. I. p. 169. Dativo βαρβάρω significatur: adversus barbararan, quia in vecto inest sensus pugnaridi. v. Abresch. auci. p. 232. Verba νσμεν ναυμαχῆσαι adscripsit a tactor libelli d. conIstr. V . ap. Herm. d. En . rat. gr. gr. P. 366. Vocent πανδ εἰ ex h. I. asseri Pollux VI, 162. 74. τὰς TereακooeaςJ I. O. R. τριακοσίας. Seli Ol. ἰσαν αἱ
sro Cor. e. 70. Isocr. Paneg. c 3I. Lys. epi inpli. p. 105. Reis h. iod. XV, 58. Merq lol. VII l, 44. 18. Ρlui. v. Idien . c. 14. Vul Ck. ad II erodot. VIII. p. 619. 640. Alorus ad Isocr. I. I. p. II. Iacobs. ad Dem. or. d. re p. habitas p. 43. et praesertini BOeckh. Etaatsh. d. Ath. t. I. p. 275.
τῶν δύο μοιρῶν Articulus abest o bonis codd. , sed alibi idem
174쪽
το μάλιοτα δ' ετ μήσατε ἄνδρα ξένον των Aς υμὰς ἐλθόντων. προθυμίαν δε και πολυ τολμηροτάτην εδείξαμεν. οἴ γε επειδο μῖν κατὰ γον οὐδεὶς εβο θει, τῶν ἄλλων ἡδο μέχρι γῶν δου-
ιυόντων ηξιώσαμεν ἐκλιπόντες την πόλιν και τὰ οἰκεῖα διαφθείραντες μοδ ώ ς το των περιλοίπων ξυμμάχων κοινὸν προ- λιπεῖν, μηδi σκεδασθέντες αχρεῖοι αὐτοῖς γενέσθαι. ἀλx ες- βάντες ες τὰς ναῖς κινδυνεῖσαι καὶ μη Οργισθοναι ozι 'μῖν οὐ προετιμωρῆσατε. ώς ταμ ἐν Ουχ οσσον αυτοὶ ώφελῆσαι υμ η τυχεῖν τούτου. υμεῖς μἐν γὰρ από τε οἰκουμενων των πο-
in iisdeni vectis legitur, iit Π, ID. 47. I, 104. - Π expre3sion Taδίo μέon roῖ Itoυς re signise ni: duolitis ianni te ni Poribus, commey a rendit Xylandre, ni ta molli δ de P annge, eor une Pone reuduit literate nent lea autevra des anerennes veraiona latine et tim tenne , et cet te expression signise chez tes Greea lea de uae tie rade δ' annέe. Interpp. ad Sti'ab. t. l. p. 44S. vers. Gali., quo 'ut holi seriati' litate loco adii libenda est. Coiis. Hr ov. Vibi soIennis hapo totius rei divisio non intelligenda Est, Thucydides disertis eri is , Mi Ottis Paratu In nunierias cogitandus sit, in illeat, ut I, lin
legitum μάλισια συναοίους γενομένους τω δῆμω του κατελθειν. Εibrim, Itis urticulus , ciuein Reislc. leniere invexit. Secuti sunt l, lini , ut Titulli. IV, G, IO. in Ioce dignus: gemere ignior. III, 1, 8. digna gaudere, ubi v. Huschv. Patisan. t. l. p. 138. Fac. de eois dein Ilieuiistocle: αἴτιος ἐγένεro γενέσθαι sc. νίκην. p. 382. ιγεγόνεε
175쪽
l 50 LIB. I. c A P. II. 76. λεων καὶ ἔαὶ τῆ τό λοιπὸν νέμεσθαι, ἐπειδῆ ἔδεIσατε οπυυμῶν καὶ ουχ γῶν τι πλέον, ἐβο θῆσατε ' oτε rois ἡμεν ἔτι σῶοι, ου παρεγένεσθε' ἡμεῖς δῶ απo τε της Ουκ ota ς ἔτι ὁρμώμενοι καὶ υπερ τῆς ἐν βραχεία ἐλπίδι Ουσης κινδυνευοντες ξυνεσώσαμεν υμῶς τε τὸ μέροψ καὶ ημῆς αυτούς. εἰ δῶ προς- πωρήσαμεν πρότερον τψ Μῆδω, δείσαντες ἄπιερ καὶ auos
περι τῆ χώρα, ῆ μ ετολμήσαμεν υστερον ἐς ναι ἐς τὰς ναῖς
ως διεφθαρμένοι, Ουδἐν ἄν ετι Γδει ὁμῶς μῆ ἔχοντας -- ἱκανὰς ναυμαχεῖν. αλλὰ καθ' ησυχίαν δε αυτῶ προεχώρπε τὰ 75 πράγματα ν ἐβούλετο. ἀρ ἄξιοί εσμεν, ἁ Αακεδαιμόνιοι, καὶ προθυμέας ἔνεκα τῆς τότε καὶ πώμος ξυνέσεως αρχῆς γε mἐχομεν τοῖς 'Eλλησι μὴ ουτως ἄγαν ἐπιφθόνως διακεῖσθαι; καὶ γὰρ αυτὴν τὴνδε ελάβομεν ου βιασάμενοι, ἀλr υμῶν μἐν Ουκ ἐθελοσάντων παραμεῖναι προς τὰ υπόλοιπα τοὐ βαρβάρου, ἡμῖν ει προέελθοντων των ξυμμάχων καὶ αυτῶν δε θέντων ἡγεμονας καταστῆναι εξ αυτοὐ δέ του ἐργου κατηναγκάσθημεν τὼ πρῶτον προαγαγεῖν αυτ ν ἐς τόδε, μάλιστα μἐν υπὁ δέους, ἔπειτα δἐ καὶ τιμῆς, υστερον καὶ ἀφελείας. καὶ Ουκ ασφαλε ετι ἐδοκει sἶναι τοῖς πολλοῖς μνθημένους καί τινων και ἡ ἀποστάντων κατεστραμμένων, υμῶν τε ἡμῖν Ουκέτι ομοίως φιλων αλλ' υπόπτων καὶ διαφόρων ἔντων, ἀνέντας κΩδυνεύειν' καὶ γὰρ ἄν αἱ αποστάσεις προς υμῶς ἐγίγνοντο. πῶσι δὲ ἀνεπίφθονον τὰ ξυμφέροντα των μεγίστων πέρι κινδύνων 76 ευ τίθεσθαι. υμεῖς γοῶν, ώ Αακεδαιμόνιοι, τὰς ἔν τῆ Πελοποννήσω πολεις ἐπὶ τὸ υμῖν ωφίλιμον καταστοσάμενοι ἐξ et
a codd. plerisque: A. F. H. Ν. d. e. g. li. I. A4 autem post μάλιστα posui; solet en inI ad superia iuun addi. V. ad I, I. Cons. III, 39. IV, 55. et alibi. Αἰτoc auteni cum al l . pro αυτον declae X A. H. d. g. h. i. , quia VIS in eo inest, quod ipsi Spartani ni e
176쪽
NMθε' καὶ εἰ τότε ἴπομείναντες διὰ παντος ἀπ χθησθε ἐν
τῆ η γεμονία ἄπιερ ημεῖς, ευ ζῶσμεν μη αν ησσον υμας λυποροῖς γενομένους τοῖς ξυμμάχοις καὶ αν καοθέντας άν v. αὐ- χειν ἐγκρατῶς η αυιοῖς κινδυνεύειν. οἴcως οὐδ' ημεῖς υμαστόν Ουδἐν πεποιήκαμεν οὐδ' ἄπο τού άνθρωπείου τρόπου, εἰ αρχήν τε διδομένην VKάμεθα. καὶ ταὐτον μη ἀνεῖμεν - ὁ των μεγίστων νικηθέντες, τιμης καὶ δέους καὶ ὐφελείας, οὐδ' αυ πρῶτοι του τοιούτου υπάρξαντες, ἀλλ' ἀεὶ καθεστῶτος τον ησσω υπ, του δυνατωτψου κατείργεσθαι, ἄξιοί τε αμα νομίζοντες εἶναι καὶ ἡμῖν δοκούντες μέχρι Ου τα ξυμφέροντα λογιζόμενοι τωδιααίω λόγω νῖν re'σθε, ον οὐδείς πω παρατυχόν ισχύι τε
κτῆσασθαι προθεὶς τοὐ μν πλέον εχειν ἀπετράπετο ' επαινε-
σθαί τε ἄξιοι Gτινες χροσάμενοι τν ἀνθρωπεία φυσει ῶςτεετέρων ἄρχειν , δικαιότεροι κατὰ ' την ὐπάρχουσαν δύναμιν γεγένονται. αλλους γ αν Ουν οἰόμεθα τὰ ημέτερα λαβόντας δεῖξαι αν μάλιστα εἰ τι μετριάζομεν Ῥῖν δἐ καὶ ἐκ τού ἐπιεικούς ἀδοξία τό πλέον η ἐπαινος οὐκ εἰκότως περιέστη. καὶ 77ελασσο ενοι γὰρ ἐν ταῖς ξυμβολαίαις προς τους ξυμμάχους δμ76. -ρωπεία I Moeris s. v. Mox uere ν praegnanti Rensu eat
imperare velle. 77. ξυμβολαίαις δίκαιe J. Initio huius cap. non est iungendum. παὶ γαρ, nium liae voculae ubi iungendae Aunt, D InUIRIn a Thu- Cydi te altis vocibus interposuis' disiunguntur. Sed illud καὶ ad. aliud καὶ resertur, quod est in verbis καὶ παρ ημῆν αυτοῖς etc. Non ait Popp. prol. t. I. p. 306. - IH iudiens hic coninreni amitis Inulti eger ni, ut Vale ad Harpocrat. p. 334. GeuZer. Syvia. u. Mythol. t. L. P. I 35. e l. pra ar. Iacobs ad Den . p. 402. Hoeckli. Siaalah. d. Aia. t. I. p. 434. pol. Hel 'ter. Ati . Ger. p. 89. Schoeniann . et Μeier. Att. Proet. p. 773. Platneria d. Proetia v. d. Magem. b. d. Att. t. I. P. 100. - Tliucydi lig verrutrum sententia haecent: ,,In nostria cum sociis ratio tribus multa non coacti inditis inius, duni non vi sed iure cum iis Minuis, ex quiluis iam pactificonventis Cori IntInia cuni sociis, liuileia sub utiles. Etenim inter uas civitates Dequens conini eiciti in esset, vio id facilius re beretur, et de ratione action ini instituendarum, in de foro, ire in BeῬierentur, Pucta quaedam inii i soletiant. Quae appellabantsύμβολα; edusas vero, qtiae ex liis pactis coInponoi,antur, TliueF-dides qti idem dicit ξυμβολαίσς δίκας, apud oratores Atticos non e δίκαι ari. συμβόλων Requentius. Luxine. etini Itiivio XLI, 28. tiocinstitutum clicas coannierrium iuria prate bendi et repetundi. Cons, Fest. in reciperatio et Spatii ternia ad Iulian. Orat. I. p. 34. Creder licet, illis συυβόλοις civi altei ius civitatis concessiim fuisse, in terris ulterius, qli Ocun Iis oborta erat, ex sim aulis quil, Isdani; de quibus inter civitates convonerat, corant i iiii ethus agere, ne Ietiri dimie illate ulla ius sinini perse ille trili niterposita; quanquam et, prout inter civitates eonv ιierat, alias citan aliis resus Pii Mi eis rationen iudicioruna exercet, omina obtinuisse, consentaneum est, et V I ioa actionuni modos suisse, ut actor ni odo soruui rei
177쪽
1. IB. I. CAP. 77. καις και παρ' ἡμῖν αυτοῖς ἐν τοῖς ὁμοίοις νόμοις ποι σαντες τὰς κρίσεις φιλοδικεῖν δοκοῖμεi . και Ουδεὶς σκοπεῖ αὐτῶν τοῖς και ἄλλοθί που ἀοχον ἔχουσι και οσσον ημῶν προς τους ὁπηκόους μετρίοις Ουσι διοτι τοὐτο οὐκ ὀνειδίζεται ' βιάζεσθαι γὰρ οἷς αν εξη, δικαζεσθαι οὐδἐν προέδέονται. οἱ δε εἰθισμένοι προς γῆς πιο τοὐ λου ομιλΚν, ον τι παρὰ τό μ' οἴε-
σθαι χροναι ἡ γνώμη η δυνάμει τη διὰ τον ἄρχην καὶ ὁ πως
οὐν ἐλασσωθῶσιν, Ου τοὐ πλέονος μ' στερισκόμενοι χάριν -
sequerptur, D Ollo lamian actoris reus, si sorte in illi iis civitato Conina ιraret tir. II ic certe conini inis ita Os 'rat, tit illii in foro pere ritiae civitatis causa cecidisset, PIO Ocundo ait sitae civitatis titilites dentio Ie e Pger ΡΟΝset, ac nescio uti in Au;1 civitat victus appeti ire ud imi icia, citiae in civitate advel sal H strant, Ρο- tuerit. i iii vii teni Atlieliis litκ iii liciis prii Periliit Tilesimotlaetae, ii deni praesidebant coiis ilio iudiciuni leliaeae, mill iis a pupillo per iitti sole Hii, ut talia clini perestrinis civitati litis pacta iniret t. dieculi luni Gi unimaticos in liis i trilicias ἀπο συμβόλων rata inerata laesunt eluin conti oversia socioriani, in perio Atti iii ii iii in siit lector ni, quos, dii in maris ilia petiit ni Athenienses tenebant, Athetiis imlicio experira coscios suisse coiistat. Et iani quae lites erunt inter et Ismodi conititionis socios et cives Atticos, δίκαι ἀποσυμβόχων dicet, antiit', tiuἔii, iii utri Iol ge disseret ant u causis, illi inter se aget alit civitates, quue erant uePio iure et lil erap. diani fine u Bl antur ex pactis spolitΘ initis, ill ict ex io mitulis ut, in ip rante civitate praesi riptis; hae I Hulo ab avemus, n O in aliauemus civitatis iii licit, iis, illae seniper Allienis diiudiea Mintui'ς in his ad suae civitatis iudicia provocarn licebat, in illis iton licitasse apparet. Quen a in Ddun vero socios appellainint Alliemi Ense Elian eos, cpii de lititior in iure eriliit, ita iiihil ini pedit, Pioni in iis illa quoquo iudicia socioriun cum civit, us Atticis specioso noni in συμβόλων insigi illa : iisse cogitenuis. Tantareat Granianatici pelli ibent , non solum . tes socioIunx cu n Civituis, sed etiam socioru in inter Ocios, eodem nomine gno συμβόλωμcon prehensas fuisse. Ceteriant II Oe t h. iure negare videtur, Onxnes o Innino causas socior in dedititior in urbe actas Esso, et Inprobabilius sit, hos certe iuris Hesioneni in rebus ni in rimas, causisque Privatis, clitibus supra ceItalia quandani pecuniae filli Inianulis non aestimaretur, integram lial iIisse. Causae sociomani PE nienses aestivos inde a Iliense Munmitione i. e. ineunte vero age-
λὲIntur , quo ten pore cum navigatio inciperet, sociis, Tai ploique omnes insulani essent, in urbenx venire licebat. v. Platner.
178쪽
ἄνθρωποι μὰλλον οργίζονται η βιαζόμενοι. τι μἐν γὰρ ἀπὁ
των πάσχοντες γείχοντο, η δε ημετέρα ἀπο χαλεπο δοκεῖ εἶναι, εἰκότως ' τὰ παριν γὰρ αεὶ βαρυ τοῖς υπqκοοις. Ῥεῖψγ ἄν ουν εἰ καθελόντες ημὰς ἄοξαιτε, τάχα ἄν την ευνοιανον διὰ τὸ ἡμε τευον δεος εἰληφατε, μεταβάλοιτε, εἰπερ οἷα καὶ τότε προς τον II δον δἰ ολυου ογησάμενοι υπεδείξατε,
ὁμοῖα καὶ νυν γνωσεσθε ἄμικτα γαρ τα τε καθ υμῆς αυ- τους νόμtμα τοῖς ἄλλοις εχετε καὶ προ δε εις εκαστος εξιὼν
γνώμαις καὶ εγκλῆμασι πεισθέντες οἰκεῖον πόνον πρόςoοσθε.
και θεῶν ἱδρύματω τε κοινοῦ, καὶ θυσίαι, εθεά te ομότροπα Dic. Scilicet Dorienses reliquos Graecos despiciebant. V. Valch. ad uero dot. III. p. 227. schol. Thuc. a1 1 1, 124. 144. Μox ad δειών intellige ἐς πόχεμον, hi oc Verinini enim et ἔξοδος in liae re pra3pria sunt. v. Alclc. ad Eur. 1'moen. 766. Ah rench. auctar. p. 234. et de sine 1ilii. cap. Oag. d. re p. Laced. III, 12. instit. 6.
179쪽
γενίσθαι προδιάγνωτε ' μηκυνόμενος γὰρ φιλεῖ ες τυχας τὰ πολλὰ περιέστασθαι, ων χον τε ἀπέχομεν και on τέρως i σται ἐν ἀδηλω κινδυνεύεται. λντες τε οἱ ἄν θρωποι ες τούς πολέμους των ἐψγων πρότερον ἔχονται, ἁ χρπν ἴστερον δρῶν, κακοπαθοῖντες. δε ζ- των λόγων ἄπτονταt. 'μεῖς δε εν Οὐδεμια πω τοιαυτη αμαρτία οντες Ους αυτοὶ ούθ υμῶς ὁρῶντες λέγομεν υμῖν, ως ἔτι αυθαίρετος ἄμφοτέροις η ευβουλία, σπονδὰς μ' . λυειν μηδἐ παραβαίνειν τοὐς ὁρκους, τὰ δε δι φορα δων χύεσθαι κατὰ τον ξυνθοκη n θεούς τοὐς ὁρκίου μάρτυρας ποιούμενοι πειρασόμεθα ἀμύνεσθαι πολέμου ἄρχοντας ταύτy ν άν ὐφηγησθε.79 ιαὐτα δε or Αθηναῖοι εἶπον. επειδο δἐ των τε ξυμμάχων ηκουσαν οἷ Αακεδαιμόνιοι τώ εγκληματα τὰ ες τοὐς 'Aθηναίους καὶ των Ἀθροαέων ἀ ἔλεξαν, μεταστο μενοι πάντας εμυλεύοντο κατὰ σφῶς αυτούς περ. των πaρόντων. καὶ των μεν πλειόνων επὶ το αυτὸ αἱ γνωμαι ἐλερον, ἀδι- κόῖν τε τοὐς Ἀθηναίους ηδο καὶ πολεμοτέα εἶναι εν τάχει '
παρελθων δὲ ' χίδαμος ὁ βασιλεύς αυτῶν, ἀνηρ καὶ ξυνετὀρ
δοκῶν εἶναι καὶ σωφρον, ελεξε τοιάδε.
Mox ἐν ἀδήλs κ. est: ita ut in riva ait exitus. η θεοί:J ΡIerique libri pro η habent εἰ δὲ μῆ, mrod usitatius est Miam h hoc sensu, ut sit alioqui. Cons. I, 121. ο δεινῶν ἄν
80. Oratio Archidami, remis Spartanorum, qua imperfecti apuit se bellici apparatus, et quae sit natura belli cum Atheni- ensibus gerendi ni unet; ut ni elius praeparentur, suadet, i inprudentem festinationem mssuadet utilitates cautae agendi ratio nis exponit, atque prius quain arariis, paciscendo disceptent, tortatur. Ad lianc orationem puto spectare veri, a Marcellini a II ermog. p. 3I3. in Reislc. appar. cr. ad I en . t. I. p. 247. Schcses Ουκ αποχρησει δε τὰ των πολεμίων μόνον διαβάλλειν. ώλλα δει καὶ τὰ οἰκεῖα ουσζῆσαι, ως ο Θουκυδίδης εν et η Περικλέους sputo Ἀρχιδάμου δημηγοeία.
180쪽
III καὶ αὐτὸς πολλῶν ξδ' πολέμων ἐμπειρός εἰμι, ἁ Λακμω
δαιμόνιοι, καὶ υμῶν τους ἐν τῆ αυτῆ ηλικία ὁρῶ, ῶς τε , μήτε απειρIα ἐπιθυμῆσαί τινα τού ἐργου, μερ ἄν οἱ πολλοι πάθοιεν, μήτε ἀγαθὸν καὶ aσφαHς νομίσαντα. εὐρωτε δαν τόνδε περὶ Ου νύν βουλευεσθε οὐκ ἄν ἐλάχιστον γενόμει , νον, εἰ σωφρόνως τις αυτὸν εκλογίζοιτο. προς μἐν γαρ τους Πελοποννοσίους καὶ ἀστυγείτονας παρόμοιος ημῶν ἡ ἀλκῆ, καὶ δια ταχέων οἷόν τε εφ ἔκαοτα ἐλθεῖν' προς δὲ ἄνδρας or γον τε ἐκὰς εχουσι καὶ πραέτι θολασσης εμπειρότατοί εἰσι καὶ τοῖς ἄλλοις ἄπασιν ἄριστα εξῆρτυνται, πλούτω τε His καὶ δημοσίω καὶ ναυσὶ καὶ Ἀποις καὶ onuις καὶ ὁμωδσας Ουκ εν ἄλλω ἐνί γε χωρέω πιληνικω ἐστίν, ετι δε και ξυμμάχους πολλους φόρου υποτελεῖς πουσι, πῶς χρὴ προς
τουτους ραδίως πολεμον ἄρασθαι καὶ τίνι πιστευσαντας
ἀπαρασκευους επειχθῆναι; πότερον ταῖς ναυσίν; αλλ' ἡ σους ἐσμέν' εἰ M μελετησομεν καὶ ἀντιπαρασκευασόμεθα, χρόνος ενέσται. ἄλλα τοῖς χρῆμασιν; αλλὰ πολλῶ ετι πλέον τούτου ελλείπομεν καὶ Ουτε εν κοινῶ ἔχυεν Οἴτε ἐτοίμως
εκ θαλάσοος ων δέονται επάξονται. εἰ aυ τους ξυμμάχους ιστάναι πειρασόμεθα, δεήσει καὶ τούτοις ναυσὶ βοηθεῖν,τὁ πλέον Ουσι νησιώταις. τίς ουν εσται μῶν ὁ πόλεμος; εἰ
μὴ γὰρ ἡ ναυσὶ κρατῆ μεν ῆ τὰς προςόδους ἀφαιρὴσομεν
αφ ων τὸ ναυτικον τρέφουσι, βλαφόμεθα τὰ πλέω. κἀν
ad Aen. Μem. III, 7. ἐν κοινῶ J i. e. an aerario v. esset.-Herodoti VII. p. 560. Aristot. Potit. II, 7. Distiirco by Cooste