장음표시 사용
151쪽
IIB. l. C AP. 52. 53. Ἀθηνῶν εἶναι οὐχ ὁσαρ ἐώρων ἄλλα πλείους υπανεχώρουν. τοῖς δε Λερκυραίοις, ἐπέπλεον γὰρ μῶλλον ἐκ του αφανους, χ εωρῶντο καὶ ἐθαύμαζον τους Κορινθίους πρύμναν κρουομένους, πρίν τινες ἰδόντες εἶπον ἔτι νηες ἐκεῖναι επιπλέουσι ' τοτε δε καὶ αυτοὶ ἀνεχώρουν. ξυνεσκόταζε γὰρ ξδοκαὶ οι Κορίνθιοι ἀποτραπομενοι την διάλυσιν ἐποιὴσαντο - Ουτω μεν η απαλλαγὴ ἐγένετο ἀλλήλων, καὶ η ναυμαχίαετελευτα ἐς νύκτα. τοῖς Κερκυραίοις δε στραrοπεδευομένοις ἐπι τν Αευκίμuη αἶ εἴκοσι νοες αἱ ἀπό των Ἀθηνῶν αDTαι, ων ηπε Γλαυκων τε ὁ Αεάγρου καὶ Ἀνδοκίδης ὁ σε ορου, διὰ των νεκρῶν καὶ ναυαγίων προύκομισθεῖGai κατέπλεονες το στραrοπε4oν οὐ πολM υστερον η ἄφθοσανL οι δε Κερκυραῖοι, ην γὰρ νύξ, ἐφ ἐθησαν μο πολέμιαι άσιν, ἴπειτα δε Lγνωσαν και ΑρμίσανLO. 52 Tν δε υστεραία ἀναγόμεναι αἶ τε Ἀττικαὶ τριάκοντα νζες και των Κερκυραίων οσαι πλόιμοι ησαν ἐπέπλευσαν ἐπιτον ἐν τοῖς Συβότοις λιμένα, εν ω Οι Κορίνθιοι ἄρμουν, βουλομενοι εἰδεναι εἰ ναυμαχῆσουσιν. Οι δὲ τάς μεν ναῆς ἄραντες απὁ τπς γης καὶ παραταξαμενοι μετεωρους hoυχαζον, ναυμαχίας οὐ διανοούμενοι ἄoχειν ἐκόντες, ὁρῶντες προςγεγενομένας τε ταῖς ἐκ των Ἀθονῶν ακραιφνεῖς καἰ σφίσι πολλὰ τὰ ἄπορα ξυμβεβηκότα, αιχμαλώτων τε περὶ qυλακῆς ολ εν ταὶς ναυσὶν εἶχον, καὶ εΠισκευὴν ουκ ουσαν των νεῶν εν χωρέω ἐρῆμω. τοὐ di ozκαδε πλού μὰλλον διμοκόπουν ὁπο κομισθῆσονται, δεδιότες μῆ οὶ ΛοζνἈχι ν μίσαντες λελύσθαι τὰς σπονδὰς διότι ἐς χεῖρας ἰλθον, ουκ53 ἐῶσι σφῆς ἀποπλεῖν. εδοξεν οἶν αὐτοῖς ἄνδρας ες κελῆτιον ἐμβιβάσαντας ἄνευ κορυκώου προ isq/αι τοῖς -οναίοις καὶ πεῖραν ποιῆσασθαι. πέμφαντίς τε ἔλεγον τοιάδε. ωδικεῖτε, es ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πολέμου ἄρχοντες καὶ σπονδὰς λύοντες. ἡμῖν γὰρ πολεμίους τοὐς ῆμετέρους τιμωρουμενοις εμποδών ' Ιστασθε oπλα ἀνταιρόμενοι. εἰ δ' υμῖν γνωμ' ἐστὶ κωλύειν
51. οἱ Κερκυραιοι - ἄρμίσαντο Τ Μale Pomas r postea ibIas agnoveratnt, et in aures geris receperatnt. Silpple αἱ νῆες ad οῦ νιν et ad Aoμίσανro , Et interpi etarer Corcyraei metiabant, ne ho3ti ea naves esgene, postea illas agnoperunt et in portum naria
152쪽
I, IB. I. CAP. 54. I 2Iκυραίων τό μἐν στρατόπεδον oσον ἐπήκουσεν, ἀνσό σενευθὴς λαβεῖν τε αυτούς καὶ ἀποκτεῖναι. οἱ δε Αθηναῖοι τοιάδε ἀπεκρίναντο. οἴτε ἄρχομεν πολέμου, es ανδρες IIε- ποννῆσιοι, οἴτε τὰς σπονδαρ χύομε Κερκυραίοις δε τοῖς
δε ξυμμάχοις ουσι 'vo οἰ ξλθομεν. εἰ μεν Ουν ἄλλοσέ ποι
βούλεσθε πλεῖν, ου κωλύομεν - εἰ δε επὶ Κέρκυραν πλευσεῖσθε ο ἐς των εκείνων τι χωρίων οὐ περιομ ομεθα κατὰ τὸ δυνατόν. τοι αὐτα των Ἀθοναίων ἀποκριναμένων οι μεν 54
Κορίνθιοι τόν τε πλοῶν τον επ Οἰκου παρεσκευάζοντο καιτροπαῖον εστησαν εν τοῖς εν τy ἡπείρω Συβότοις ' οι δε Νερκυραῖοι τά τε ναυάγια καὶ τούς νεκρούς ἀνείλοντο τα κατὰσσῶς ἐξενεχθέντα υπό τε τοὐ ρου καὶ ανέμου ἔς γενομεν- τῆς νυκτὸς διεσκέδασεν αὐτα πανταχῆ, καὶ τροπαῖον ὰν τέ-στ 'σαν ἐν τοῖς εν τῆ νήσω Συβότοις ώς νενικηκότες. γνώμη δἐ ἐκάτεροι τοι δε την νίκον προ ποιησαντο. Κορίνθιοι μἐν κρατῆσαντες τῆ ναυμαχία μέχρι νυκτὸς ῶςτε καὶ ναυάγια πλεῖστα καὶ νεκρούς προςκομίσασθαι καὶ ἄνδρας ἔχοντες αἰχμαλώτους O ελάσσους χιλίων, ναῖς τε καταδύσαντες περιόμυξκοντα, Ιστησαν τροπαῖον Κερκυραῖοι δὲ τριάκον- 'τα ναῆς μάλιστα διαφθεψαντες καὶ επειδὴ Ἀθηναῖοι quoον, ἀνελόμενοι τα κατὰ σφῶς αυτούς ναυάνια καὶ τους νε-
responderatnt. Νulli igailr Athenienses exclauiabant, ut qui non tanto, litanto Corc ruet , octio in Corinthios incensi essent. Νο- minativus alitent Iro genitivo partitis o Positus, τὸ μὲν στρατόπεδον ὁσον pro του μὲν oreaeto iέθου ἶσον, ut Eupr. c. 2.54. καὶ τοῖς νεκρούς J ut τούς ad tereIn , uiovit Ioeus geminus, tibi ei H enm verba addito articulo reperiuntur sui, r. c. 50. et VII.
153쪽
I, IB. I. CAP. 55. 56.κooυς, καὶ Oτι αὐτοῖς τῆ τε προτεραία πουμναν κρουόμενοι ἡπεχώρ σαν οἱ Κορίνθιοι ἰδοντες τὰς Ἀττικὰς ναύς, καε επειδῆ ῆλθον οἷ Aθνναῖοι οὐκ ἀντέπλεον εκ των Συβόων, διὰ ταὐτα τροπαῖον ἔστοσαν. Osrω μεν ἐκάτεροι νικῶν ξίουν 55 οἷ δε Κορίνθιοι αποπλέοντες επ' οἴκου Ἀνακτόριον, o ἐστιν ἐπὶ 'τῶ στόματι τos Ἀμπρακικοὐ κόλπου, euoν απάτη ' ν δε κοινόν Κερκυραίων και εκείνων ' καὶ καταστῆGαντες εν αυτ si Aoρινθίους οἰκ roρας ἀνεχώρησαν ἐπ οῖκου, καιτων Κερκυραίων ὀκτακοσίους μεν oῖ ησαν δοθλοι μέδοντο, πεντῆκοντα δε καὶ διακοσίους δ σαντες ἐφύλασσον καὶ ε νοεραπεία εἶχον πολλῆ, οπως αὐτοῖς τον Κέρκυραν ἰναχωρήσαντες προποιήσειαν. ἐτύγχανον δὲ καὶ δυνάμει αὐτῶν οἷ πλείους πρῶτοι ὁντες τῆς πολεως. ἡ μεν οὐν Κέρκυρα Οἴτω περιγίγνεται - πολεμω των Κορινθίων, καὶ αἶ νῆες των Ἀθηναίων ἀνεχώροσαν ἐξ αυτῆς. αἰτία δε αυτη πρώτη ἐγένετο τοὐ πολεμου τοῖς μοινθίοις ἐς τοὐς 'Aθοναίους οτι σφίσιν ἐν σπονδαῖς μετὰ Κερκυραίων εναυμάχουν.
56 Μετὰ ταὐτα δ' ευδὴς καὶ τάδε ξυνέ ο γενέσθαι 'AO
ναίοις καὶ IIελοποννησίοις διάφορα ἐς το πολεμεῖν. των γὰρ Κορινθίων πρασσόντων οπως τιμωρήσωνται αυτούς, υποτ πήσαντες την εχθραν αυτῶν οἱ Ῥοοναῖοι Ποτιδαιάτας, soἰκοὐσιν επὶ τῶ ἰσθμω τῆς Παλλῆνης, Κορινθίων ἀποίκους, εαυτῶν δὲ ξυμμάχους φόρου υποτελεῖς, εκέλευον τό ες IMLχονον τεῖχος καθελεῖν καὶ ὁμορους δοῖναι, τούς τε ἐπιδο- μiουργούς εκπέμπειν καὶ το λοιπόν μο δέχεσθαι οῖς κατὰ ἐτος ἔκαστον Κορίνθιοι ἁπεμπον, δείσαντες μῆ ἀποστῶσιν
haec vecta leguntur in A. H. C. F. G. II. I. Ici. O. Ρ. I. S. C. E. g. h. Aberravit a nexu orationis Haack., putans illud ἐλθον ad Cor-enaeos pertiriere. Era m est VIulen , Bened. ait, Inodo antecessiss v rba ἐπειδὴ Ἀθονα ι ῆλθον, sed ibi respectu ad Corcyraeos, non ac Corinthios se et D , haec verba proferrentur. Praeterea Thuc. aperte indicavit c. 52., Corinthios eo potissin vim detereitos esse, I Io- minus postridie proelium navale, denuo provocati, coniniitterene, quia naves Atheniensiunt adlapc integras modo adventasse Vid hant. Nevie linum iden PIe his vobis ἐδόνet ες - καὶ ἐπειδὴ ῆλθον victorato, indicatur. Nani tempus plane diversum antecedentis otae citientis cli i liac dictione duplice simni sicat. Quale illud ἰδόντεοτ. Ῥ3. ν. ud MIte 'edentia: πρυμναν κρουόμενοι οἰ κορίνθιοι respicit, sed alteriini: καὶ ἐπειδὴ ἐλθον ol 'Aθονaῖοι eun sequet tibiis
154쪽
LIB. I. cAP. 57. 63. υπό τε Περδίκκου πειθόμενοι καὶ Κορινθίων, τούς τε ἄλλους τους επὶ Θρήκης ξυναποστήσωσι ξυμμάχους. ταῖτα δε προς 57
τούς Ποτιδαιάτας οἱ Ἀθηναῖοι Ῥοπαρεσκευάζοντο ευθὴς . μετὰ την ἐν Κερκυρα ναυμαχίαν. οι τε γὰρ Κορίνθιοι φανερῶς ῆδο διάφοροι ησαν, Περδίκκας τε o Giεξάνδρου Μακμεινων βασιλεὐς ἐπεπολεμωτο ξύμμαχος πρότερον καὶ φίλος ἄν. ἔπολεμώθη δέ δτι Φιλίππω τω εαυτού ἀδελφω καὶ Λέρδα κοινῆ προς αυτον ἐναντιουμένοις οι 'Aθηναῖοι ξυμμαχίαν
ἐποιησαντα δεδιως τε επρασσεν, ες τε τον Αακεδαίμονα
πέμπων oπως πόλεμος γέν ται αὐτοῖς προς Πελοποννησίους, και τούς Κορινθίους προςεποιεῖτο τος Moτιδαίας ἔνεκα ἀποστασεως ' προς-ερε δε λόγους καὶ ταῖς επὶ Θράκος χαλκιδεύσι καὶ Βοττιαίοις ξυναποστῆναι, νομίζων, εἰ ξίμμαχα ταὐτα εχοι δμορα ἔντα τὰ χωρία, ραον ἄν τον πόλεμον μεταυτων ποιεῖσθαι. ων οἱ '- ναῖοι αἰσθόμενοι καὶ Da μενοι προκαταλαμβάνειν των πόλεων τὰς αποστάσεις, εμυχον γὰρ τριάκοντα ναῆς ἀποστέλλοντες καὶ χιλίους ὁπλίτας επὶ την γον αυτού 'Αρχεστρατου τοὐ Aυκομηδους μετ ἄλλων δεκα στρατ ροῶντος, επιστελλουσι τοῖς ἄρχουσι των νεων
Ποτιδαιατῶν τε γήρους λαβεῖν καὶ τὸ τεῖχος καθέλεῖν των τε πλησίον πόλεων φυλακῆν εχειν ὁπως μῆ ἀποστῆσονται. ΙΙοτιδαιαται δε προφαντες μεν καὶ παρ Ἀθηναίους ποε-58 εις, εἴ πως πείσειαν μῆ σφων πέρι νεωτερίζειν μοδέν, ελθόντες δε καὶ ες τὸν Αακεδαίμονα μετὰ Κορινθίων Γειρα
155쪽
LIB. I. CAP. 50. ναίων ἐκ uoύ πράσσοντες οὐδὲν ευροντο ἐπα δειον, ἀλλ' αἱ νῆες αἱ εαὶ Μακεδονίαν καὶ επὶ σφας -οέως ἐπλεον, και τὰ τέλη των Αακεδαιμονέων υπέσχετο αυτοῖς, ῆν ἐπὶ Ποτίδαιαν ιωσιν Ἀθηναῖοι, ἐς τον Ἀττικην ἐς λειν, τότε δ' κατὰ τον καιρόν τοὐτον ἀφίστανται μετὰ παλκιδέων και Βοττιαίων κοινῆ ξυνομόσαντες. και Περδίκκας πείθει παλκιδέας τὰς επὶ λάσση πόλεις ἐκλιπόντας καὶ καταβαλόντας ἀνοικίσασθαι ες Oλυνθον, μίαν τε πόλιν ταύτην ἰσχυρὰν
mυγδονίας περὶ τον Βόλβην λίμνον εδωκε νέμεσθα εως ἄνο προς Gonναίους πόλεμος ῆ. καὶ οἱ μεν ἀνωκίζοντό τε κα-
59 οαιροὐντες τὰς πόλεις καὶ ες πόλεμον παρεσκευάζοντο. αἱ δ/τριάκοντα νῆες των Ἀθηναίων ἀφικνοῖνται ἐς τὰ επὶ Θρύκος , καὶ καταλαμβάνουσι την Ποτίδαιαν καὶ τἄλλα ἀφεστηκότα, νομίσαντες δε οἱ στρατηγοὶ αδύνατα εἶναι πρός τε Περδίκκαν πολεμεῖν τῆ παρούσν δυνάμει καὶ τὰ ξυνα - στῶτα χωρία τρέπονται επι την Μακεδονίαν, ἐφ δπερ καὶ τὸ πρότερον εξεπέμποντο, καὶ καταστάντες επολέμουν μετὰ Φιλίππου καὶ των Λόρδου αδελφῶν ἄνωθεν στρατιῶ ἐσε- βλοκότων.
59. τὰ ἐπὶ Θράκης luee. in peninsulam maris Miracii sive incit Aleidieani, plenam coloniaru in Graecaruo , In qui Hra erat Chalcis, colonia Gaalcidensium in Elis, o ea. Haec peninsula hoc tempore neque Μacedoniae ne vi e Thraciae accEnsebatur, sed Peculiara nurnine τῶν ἐπὶ Θείω e appellari solet. Arnphipolis pro extrema urbs huius plagae hάbebatur, quaeque at, ea ulteritis t. n in Orthinx quant septentrionein versus patebant terrae , ad IJ raci aut Thucydidis aetato relatae sunt. v. Veislc. de Μperi . in
Eade in Verba ἐφ' orere repetunt iii VI, 47. Nec solunt ubi neutrias ud Praegressunt infinitivunt reserri potest, eo genere tititur, se Iuli lai eli uni in transit uni ex ultis gelieribus in nout mi in inclinat. Qualia sunt τροπὰς, oici VI, 96. ni saliunt l'odd. , mii ita habent Pro seni inino; παρεκχ θ σαν ἐς αυτά. V. 27. V. POpp. Prol. t. I. P. 105. Aeni uiatiir in liae ro Thucydident Sallust. Cat. I. sed nostra Ovι his via in animo et eorpore sita: animi imperio, eorporis semitis magis utimur: a iteras in nobis evin ειε, ait e ιπι e u Diuiligo 1 οὐ Cooste
156쪽
καὶ των Ἀττικῶν νεῶν περὶ Μακεδονίαν Ουσῶν, δεδιότες περὶ τῶ χωρέω καὶ οἰκεῖον τον κίνδυνον ηγούμενοι πέμπουσιν εαυτῶν τε εθελοντὰς καὶ των ἄλλων Πελοποννησίων μισθῶ πείσαντες εξακοσίους καὶ χιλίους τους πάντας οπλίτας καὶ ψιλούς τετρακοσχυς. εστρατήγει δε αυτῶν Ἀριστεὴς ὁ Αδειμάντου, κατὰ φιλίαν τε αυτου On ηκιστα οἱ πλειοποιεκ Κορίνθου στρατιῶται εθελοντοι ξυνέσποντο ' ῆν γὰρ τοῖς
Ποτιδαιάταις αεί ποτε επιτήδειος. και ἀφικνοῖνται τεσσα
λεων οτι aφεσῶσι καὶ πέμπουσιν, in fiσθοντο καὶ τοὐρμετὰ Ἀριμέως επιπαρόντας, διπιλίους εαυτῶν ὁπλίτας καὶ τεσσαράκοντα ναυς προς τα ἄφεστῶτα καὶ Καλλίαν τον καλλιάδου πέμπτον αὐτον στρατη ν. G ἀφικόμενοι ες Μακεδονίαν πρῶτον καταλαμβανουσι τούς προτέρους χιλίους Θέρμην ἄρτι ἡρηκότας καὶ Πυδναν πολιορκοὐντας. πρ καθεζόμενοι δε καὶ αυτοι την Πύδναν επολιόρκησαν μεν , ἔπειτα ει ξύμβασιν ποι σάμενοι καὶ ξυμιιαχίαν ἀναγκαίαν προς τον Περδίκκαν, ῶς αυτούς κατ πειγεν ἡ Ποτίδαια καὶ ὁ Ἀρι--εὐς παρεληλυθώς, ἀπανίστανται εκ τῆς Μακεδονίας, καὶ 'φικόμενοι ες Βέροιαν κἀκεῖθεν ἐπιστρέφαντες καὶ πεμhelivἰa eommine ea . c. s. dispἰa rei familiaris et eonaesentia se-Ierrem, quae utraque his artibus auxerat, plane ut Thuc. ἐν oli αμφοτέροις III, 97. post seni in in ii ii. Cat. 31. eae a mnana laetitia atque lascivia, quae diuturna quies pepererat, lirg. 38. nox adimis praeda Astates re Ino ν a ta aunt. 4I. abundantia earlian remum,guae prima moriam ducunt. 60. καὶ ἐν τομου - ἀφεστηκυας J Cuat Pharoram, apud quem male αφεστηκότες. 61. πέμπτον αυτόν I i. e. ala Selbfinsen, ismm cinn guatuoreollegia. V. Dorv. ad Uiarit. p. 262. κἀκεῖθεν - πειράσαντεςJ II O n. Μ. in πειρῶ. Μοer. in πιιρά- σανTee. Ci,nf. Eustath. ad Il. IV. p. 44, 338, 37.9 Tentandἐsignificatu Thuc. activo πειρῶν tititur, vel ut VII, 12. τῶν τειχῶν ἡμῶν πειραν, MIem locum ui scripsit Eustath. I. I. IV, 25. και nes moντες - ταῖς ναυσὶν ἐπεψων , ubi viligo ἐπειρῶντο legitur, sed e libris activii in reponet inlim. Iv, m. της νισαίας πειρῶ --Αt eonandi signifieations Plemini PIE Inedium ponit, non taInen Sen per I nam supr. C. M. πειρῶσιν etsi conentur, et IV, 132. nει-οῶσθαι Oeσσαλῶν dixit: tentare TMasalos. Deinde ἐπιστρέφειν, iterscii. inquit in act. phil. Μon. t. III. p. 454., sensu ni edicta ignificat aut se convertere in ali Iupni, aut redire in viam, quam
157쪽
ράσαντες πρωτον του χωρέου καὶ Ουχ ελόντες ἐπορεύοντο κατὰ γον προς την Ποτίδαιαν , τριπιλέοις μεν οπλίταις εαυτῶν, χωρὶς δε των ξυμμάχων πολλοῖς, ἱππεύσι δὴ εξακοσίοις Μακεδόνων τοῖς μετὰ Φιλίππου και Παυσανέ- ou ἄμα δε νῆες παρέπλεον ἐβδομῆκοντα. κατ oλίγον δὸ προῖόντες τριταῖοι ἀφίκοντο ἐς Γίγωνον και εστρατοπεδε 62 σαντο. Ποτιδαιῆται δε και οἱ μετὰ 'Αριστέως Πελοπονν σιοεπροςδεχομενοι τους Ἀθηναίους εστρατοπεδεύοντο προς χλύνθου εν - ἰσθμω, και πορῶν ἔξω της πόλεως ἐπεποληντο. στρατογον μεν τοὐ πε οὐ παντὸς οι ξύμμαχοι ηρηντο 'Αριστέα, της δε ιππου Περδίκκαν' ἀπέστη γὰρ εὐθὴς πάλιν των Ἀθηναίων καὶ ξυνεμάχει τοῖς IΠοτιδαιάταις, ' λαον ἀνθ' αυτοὐ καταστησας ἄρχοντα. ην δε ἡ γνώμη τού ' μστεως το μἐν eεθ' εα-οὐ στρατόπεδον εχοντι εν - ἰσθμωεπιτορεῖν τους - ναίους, ην ἐπίωσι, χαλκιδέας δε και
τοῖς ἔξω ἰσθμοὐ ξυμμάχους και την παρὰ Περδίκκου δια
κοσίαν ἔππον εν Ἐλύνθω μένειν ' και ὁσαν 'Aθοναῖοι επὶ σφῆς χωρῶσι, κατὰ νώτου βοσουντας εν μέσω ποιεῖν ωυτῶν τοῖς πολεμέους. Καλλίας δ' αἶ ο των Ἀθοναίων στρατηγος καὶ οι ξυνάρχοντες τοῖς μεν Μακεδόναςl ἱππέας καὶ των ξυμμάχων ολυσυς επὸ 'Oλύνθου ἀποπέμπουσιν, μως εἶργωσι τούς ἐκόωεν επι μεῖν, αὐτοὶ δ' ἀναοτ σαντες τοστρατόπεδον ἐχώρουν επι τον Ποτίδαιαν. καὶ επειδο πμος τω ἰσθμω ἐγένοντο καὶ εἶδον τοὐς εναντίους παρασκευαγ-
Tlitie i iii ies hoc composito prorsus abstinuerat, et alit sinapii Cis πειραν ui t Con Posito an orae cir usus sit, notionurii potius irε lectioneni statuendam es e existin int, qualeni statui posse docet
pretari possis: et illinc reverat, ae tentato P idem prunum oppias nec capto, terra Potidaeam prosciscebantur. 62. στρατ ννον μενJ-v limo addunt liis vectis συν δή, cum optiniis Ill3ms Oilii si et cun Pliavorino, Pti στρατηγὸν - Περδικαν Miscripsit in ἄρχει.
158쪽
ἴστερον ξυνέμισγον. καὶ αυτο μεν το του 'Αριστέως κέρας καὶ Osoι πεοὶ ε κεῖνον ῆσαν Κορινθίων τε καὶ των ἄλλων λογάδες, ετρεψαν το καθ' εαυτοὐς καὶ ἐπεξῆλθον διώκοντες επὶ πολύ ' το δε αλλο στρατόπεδον των τε Ποτιδαιατῶν και των Πελοποννοσίων ησσειο υπὸ των ' - ναίων καὶ ες
- τεῖχος κατεφυγεν. επαναχωρῶν δε ὁ υριστεύς ἀπὸ iri 63 διώξεως ἄς ορα τό αλλο στράτευμα ἡσσημθον, 'πόρησε μεν ὁποτέρωσε διακινδυνεύσν χωοῆσας. ῆ ἐπὶ τῆς Oλυνθου πες τὸν Ποτίδαιαν, ἐδοξε δ' οὐν ξυναγαγόντι τους μευεαυτού ώς ἐς ἐλάχιστον χωρίον, δρόμω βιάσασθαι ἐς τὸν Ποτίδαιαν. καὶ παρῆλθε παρὰ τὴν χολῆν διὰ τῆς Ουλάσσης βαλλόμενός τε καὶ χαλεπῶς, ολόγους μέν τινας ἀποβαλών, τοὐς δε πλείους σώσας. οἱ δ' ἀπὸ τῆς ' Oλύνθου τοῖς Ποτιδαιάταις βοηθοί, απένι δε εξηκοντα μάλιστα σταδίους καἰ ἐστι καταφανές, ῶς η μάχ' ἐγίγνετο καὶ τὰ σπεῖα se , οὐ μεν τι προῆλθον Aς 'θῆσοντες, καὶ ob Μακεδόνες
ἱππῆς 4ντιπαρετάξαντο ως κωλυσοντες ' ἐπειδῆ δὲ διὰ τάχους ἡ νίκ των Ἀθηναίων ἐγίγνετο καὶ τὰ σομεῖα κατεσπάσθη, πάλιν ἐπανεχώρουν ἐς τό τεῖχος καὶ οἱ Μακεδόνες παρὰ τοὐς Ἀθηναίους' ἱππῆς δ' οὐδετεροις παρεγένοντο. μετὰ δε τῆν μ' 'ν τροπαῖον εστοσαν οἱ υθηναῖοι καὶ τοὐς νεκροῖς υποσπονδους ἀπέδοσαν τοῖς Ποτιδαιάταις. ἀπέθανον di Ποτιδαιατῶν μεν καὶ των ξυμμάχων ὀλίγω ἐλάσσους
τριακοσίων, 'A 'ναίων δἐ αυτῶν πεντ οντα καὶ ἐκατόν και
M. Ae te ἐχθιστονJ Praepositio ἐς hic prorsus necessaria, ueest Ruprii c. 50. iii Versis iae ἐς ἐπειχουν, vulmo seclii litur. V. rea VIII, 103. Vecta autem ώς ἐe ιλάχιστον iura e cum ξυναγαγόν i. e. uia in qua n minimum spatium contractia. Particulae ώς et ori a superiativo intercluu interposita praepositione separant M'. Cons. sit pr. c, 33. Uli V. οτι ἐν βραχυτώrp. Pliavorin. in ἐπ- χει oeῖ citate Θουκυδίδης ' ἐπεχείρουν βιάσασθαι ἡμιο εἰς τὸν IIo-
οἱ neos ν του πρει θάλασσαν τεύχους προβε Ῥένοι λίθοι δια τὸν πων κυμάτων βίαν . μη τὸ τ mroe βλάπτοιτο. εἴρηται δε παρὰ το δοικέναι χολὴ βοός. Κulin. ad Polluc. I, 9s. interpretarur extremum litoris vid continentia procurrena in mare inatar ungulae, quae est in pede bovis vel equi. M potest sane utraque explicatio coniungi, si quos achol. Iapules dicit in eam forniani ad litus Compositos esse e Ogites, ut sit et liunt in peΦmn titrinque ii Iagicornibus arcerent, vol brachiis. v. de sit. et Orig. Syr. P. 76.
απέθανον δέJ Epitaplitum in Atheniens ea hac pugna occisos nuper invenium explicat Thiersuli. tu acti phil. Non. t. v. p. 395. Disiligod by Gorale
159쪽
μη σφίσιν Oι IIοτιδαιῆται και οι ξύμμαχοι γιγννίνοις dira επιθῶνται. καὶ πυνθανόμενοι οἱ εν το πόλει Λθοναῖοι την Παλλήνην ἀτείχιστον Οὐσαν, χρυiω υστερον πεμπουσιν ἐξακοσίους καὶ χιλίους ὁπλίτας ἐαυτῶν καὶ Φορμίωνα τον 'Aσωπίου στρατηγόν. ος ὼgικομενος ἐς την Παλλῆνον καὶ ἐξ 'Aτυτιος ὁρμωμενος προς γαγε τy II οτιδαία τον στρατὸν κατὰ βραχυ προῖὼν καὶ κuρων ἄμα τον γον. ἄψ δε οὐδεὶς ἐπεξ ει ες μάχον, ἄπετείχισε το εκ τος Παλληνος τεῖχος καὶ Οἴτως ἡδο κατὰ κράτος η Ποτέδαια ἀμφοτερωθεν επο-65 λιορκεῖτο καὶ εκ oαλάσσης ναυσὶν ἴμα εφορμουσαις. υρι- στρυς δε ἀποτεινοθείσης αυcῆς και ελπίδα ουδεμίαν ελων
γίγνοται, ξυνεβούλευε μῖν πλὴν πεντακοσίων ἄνεμον τηρη- σασι τοῖς ἄλλοις εκπλεύσαι, Onως επὶ πλεον O σῖτος ἀντι- σχῆ, καὶ αυτὸς μελε των μενόντων εἶναι. ῶς δ' οὐκ επειθε, βουλόμενος τὰ επὶ τούτοις παρασκευάζειν, καὶ oπως τὰ εξωθεν ἔξει Aς ἄριστα, εκπλουν ποιεῖςαι λαθὼν τqν φυλακὴν των Ἀθηναίων. καὶ παραμένων εν χαλκιδεῖσι τά τε
qualm feci L. Vid. II. 61. 85. III, 16. VII, 28. 55. 6 I. VIII, 24.
eui sententiae vii loci repug nare videntur, nulla opera corri possulit. Si in t auteti M VI l, 71. extr. ξν μή τι παράλογον γ*νηται , ubi παρὰ λόγον scribendunt cons. II, 64. VI, 33. 3 et I, 6o.ῆν με τι απὸ Πελοποννήσου ξ ἄλλο παράλογον γέννrαι, ubi ea lern
160쪽
Ida ἄλλα ξυνεπολέμει καὶ ' μυλίων ur σας προς τῆ πόλει πολλούς
διέφθειρεν ' ες τε τον Πελοπόννοσον επρασσεν ὁ ἀψίλειά τις γεν σεται. μετὰ δε της Ποτιδαίας τον ἀποτείχισιν Φορμίων μἐν ε χων τους ἐξακοσίους καὶ χιλίους την χαλκιδικὸν καὶ Βοττικὸν Miου, καὶ εστιν δ καὶ πολίσματα εἴλε. Q δ 'Aθηναίοις καὶ Πελοποννοσέοις αιτίαι μεν αυταιωπροπεγίνοντο ἐς ἄλλ=λους ' τοῖς μεν Κορινθίοις ἔτι την
Ποτίδαιαν εαυτῶν Ουσαν αποικίαν καὶ ἄνδρας ρινθίων τε καὶ Πελοποννησίων εν αυ οντας επολιόρκουν ' τοῖς δ' 'Aθοναλις ες τους Πελοποννοσίους οτι εαυτῶν τε πόλιν
ξυμμαχίδα καὶ qόρου υποτελῆ απίστοσαν, καὶ ελθόντες
qὐ μέντοι ὁ γε πόλεμος πω ξυνερρώγει, αλλ ' ετι ανακωχὴ ῆπι ιδία γὰρ ταῖτα οἱ Κορίνθιοι ἔπραξαν. πολιορκουμένος67δε τῆς Ποτιοαίας ουχ 'σύχαζον, ανδρῶν τε σφίσιν ενόντων καὶ δμα περὶ τφ χωριο δεδιότες ' παρεκάλουν τε εὐθυς ἐς
την Αακεδαίμονα τοῖς ξυρμάχους καὶ κατεβοων ελθόντες , των 'Aθοναίων οτι σπονδας τε λελυκότες εἶεν καὶ ἀδικοῖεν την Πελοπόννοσον. Αἰγινῆταί τε φανερῶς μεν ου πρεσβευόμενοι, δεδιότες τους 'Aθοναίους, κρυφα δέ, ουχ ῆκιστα μεταυτῶν ενῆγον τον πόλεμον, λέγοντες Ουκ εἶναι αυτόνομοι
ad Eur. Hippol. p. 309.67. Αἰγιν ac τε - τον πόλεμον δ Particulas μὲν - δὲ inter dum ad ea ti utunt ipsa, quae opposita inter se sunt, P ferri,nianente constructione participii, o ervavit Hel In. ad Soph. El. IO59., secumlum quae particulae illae li. I. ita posita B luerint, Maasi scripsisset otiae δαρεσθίοντο μὲν . κρύφα δε ἐκπνον. Id PIn deh. l. iudicii vit Isuit in . ad Dem. Or. Nidian. lexe. I 2. P. IV., qui solius particulae δέ in ea leni per protasin et apculosin structura exenipliun protulit e Xenopli. Μeni. III, 7, 8. θαυμάζω σου, ia κείνους Mauri ines politicos ραδίως χειρούμενος, τούτοις δὲ multitudini homi uunt μηδένα τρόπον ozει δυνήσεσθαι προςενεχθῆναε, et ex Isocr. d. perInut. 26. δτι δέον αυτοῖς τὸν φρόνησιν ἀσκεῖν μῶλλον τῶν ἄλλων οἱ δε χεῖρον πεπαίδευν raι των ἰδιωτῶν. Sed noster Io 'us X eoru In niini ero exinii Potest, si conia i a Post κρυφα δὲ polias, i e Petito participio πρεσβ. Cons. c. 95. ἐκεῖνον μεν οὐκέt. ἐκπέμπου- Diuiti Z oo e