Thucydidis De bello Peloponnesiaco libri octo ad optimorum librorum fidem, ex veterum notationibus, recentiorum observationibus recensuit, argumentis et adnotatione perpetua illustravit, indices et tabulas chronologicas adiecit atque de vita auctoris

발행: 1826년

분량: 587페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

νον αρχῆς ης κατ' ενιαυτον Ἀθηναίοις ξρξε ' νομίζων το τε χωρίον καλον εἰναι, λιμένας εχον τρίῖς αυτοφυεῖς, καὶ α τους ναυrικούς γεγενομένους μέγα προς έρειν - το κτῆσα--αι δύναμιν. τῆς γὰρ δο Οαλάοσος πρῶτος ἐτόλμησεν ε πεῖν ώς ἀνθεκτέα ἐστέ, καὶ τῆν αρχὴν εὐθύς ξυγκατεσκεύαζε. καὶ ωκοδομqσαν τῆ εκείνου γνάμν το πάχος του τείχους οπερ νὼν ετι δῆλον εστι περὶ τὸν Πειραιῶ δυο γὰρ ἄμαξαιεναντίαι ἀλλ λαις τους λίθους επῆγον. εντὸς δε Ουτε χάλιξ

Οἴτε πηλὸς ἰν, αλλὰ ξυνωκοδομημένοι μεγάλοι λίθοι καὶ ἐντομῆ εγγώνιοι σιὸ ρ ρ προς ἀλλ λους τὰ ἐξωθεν καὶ μωλυμω δεδεμένοι. τὰ M υψος ῆμισυ μάλιστα ἐτελέσθη ου

διενοεῖτο. εβούλετο γὰρ τω μεγέθει καὶ τω πάχει ἀφισταναε τὰς των πολεμίων επι Ουλύς ' ανθρώπων τε ενομιζεν ολίγων mi των αIρειοτατων αρκέσειν τὸν φυλακήν, τους δ' ἄλλους ες τὰς ναῖς εο σεσθαι. ταῖς γὰρ ναυσὶ μάλιστα προςέκειτο,

ἰδὼν Aς ἐμοὶ δοκεῖ τῆς βασιλέως στρατιὰς τὸν κατὰ θάλασ

σαν εgοδον ευπορωτέραν τῆς κατὰ γην Οἶσαν' τόν τε Πειραιῶ ἄφελιμώτερον ἐνόμιζε της ἄνω πόλεως, καὶ πολλάκις τοῖς -οναίοις παρ νει, ῆν ἄρα ποτὲ κατὰ γῆν βιασθῶσι,

κατοβάντας ἐς αυτιν ταῖς ναυσὶ προς ἄπαντας ἄνθίσταοθαι-χθηναῖοι μὲν Ουν οντως ἐτειχίσθοσαν καὶ τἄλλα κατεσκευά

192쪽

rπος των Ἐλλῆνων ἐξεπροφθο μετὰ εἴκοσι νεῶν απὁ Πελ ποννησου ' ξυνεπλων δε καὶ χθοναῖοι τριάκοντα ναυσὶ καιτων ωλλων ξυμμάχων πλῆθος. καὶ ἐστράτευσαν ες Κύπρον καὶ αυτῆς τὰ πολλὰ κατεστρέ αντο, και υστερον ες Βυζάντιον Μοων εχόντων καὶ εξεπολιόρκ'σαν. εν τἶδε τy ἡγε-95

ντο καὶ οὐχ ἐκιστα οἱ 'Iωνες καὶ Mor απὁ βασιλεως νεωστὶ ξλευθέρωντο ' φοιτῶντές τε προς τούς AOqναίους ἡξίουν αυτοῖς ηγεμονας σφῶν γενέσθαι κατὰ τό ξυγγενες

καὶ Παυσανία μὴ επιτρέπειν se που βιάλται. οἱ δε - - ναῖοι ἐδέξαντό τε τοὐς λόγους καὶ προςεῖχον τὴν γνώμον ώς

ου περιoqiOμενοι τἄλλα τε καταστ σόμενοι η φαίνοιτο δει-Gτα αυτοῖς. εν τουτω δε οἱ Αακεδαιμόνιοι μετεπέμποντο Παυσανίαν ἀνακρινούντες ων περι επυνθάνοντο ' καὶ 70ρ

ἀφικνουμένων , m. . τυραννίδος μὰλλον ἐφαίνετο μίνοσις ξ

νι axiane inerraninat. Hinc apparet, non pro Niri possis Coniectit raui uermanni iii dice I liot. s. v. legentis Moςe maero. 94. A sine huius cap. vel ba ἐν τiti τῆ νγεμονία transtuli ad se l. Cap., teleta Particula δέ, quae viij πο post όδο, quae ἔλ- est a cod. g. iiiiie auteni olini legebatur Vocula καί ante βιαίου, ea'i plumani o ,dd. Onitri init. Cod. I an . sic habet: ἔν τῖδε τηηγεμονία δὲ βιαίου δντος αυroo sine distinctione pOSt αυχου. Cunx lixerit antea, classen e Peloponneso missani Guce 1 uus Inia scinritis III Zanti lini expi Ignasse; lianc rein Pitis diictu Testiin esse, sponto intelligitur, neque opus erat adiicere, in noe in perio Crii cos ea Lia me potitos esse. Sed in illo at titis scripserit: ἐν Τῆδε rῆ ηγεμονία ξδη βιαίου δντος αὐταῖ. Xan ob id ipsum, iliIOileuna ini perio erat, fastunt adilue imperiostin an initi ni in Graecos sibi parentes exserere poterat, cuius exserendi in laon ines aliο-PI in iussa eius exsequi non ol,stractos copia nulla fuat. illo Elut ni ξδο onaittit I anie., e itii deni deleri nolim, quia eius vioque voculae additus ratio in aperto est. Nani sic Pali sanias Uranantea inipotenti antino ni isse ε t alti Ora meditatus dicitur; ni in priualuit aI cana an inii coli silia paulati in prodidisse, et hornini tuis, proxin B liuidem, PIi circa eum erant, militibus Patefecisse. coiis. Bene l. 95. . νεωστί J IIaec vox non semper de proximo tempore ae-eipienda, iit ne larinula δ ὲς καὶ nec 'ν. qui dein, et Iiatinor un i cabula 1nodo et nuper. Certe ad hqc tisque te npiis inde a

193쪽

πλ ν των απὁ Πελοποννησου στρατιωτῶν. ελθῶν δε ἐς Λακεδαίμονα των μεν ιδία προς τινα αδικομάτων εὐθυνθ', τὰ δε μεγιστα απολύεται μ' ἀδικεῖ κατηγορεῖτο δε αυτούοὐχ ηκιστα μηδισμος καὶ εδόκει nαφέστατον ει ναι. καὶ επι νον μεν οὐκέτι ἐκπεμπουσιν ἄρχοντα, Λόρκιν δε καὶ ἄλλως τινὰς μετ αυτου στρατιὰν εχοντας Ου πολλην' οἷς οὐκέτι

ἐφίεσαν οι ξύμμαχοι την 'γεμονία οἱ δε αἰσθόμενοι ἀπηλ-Oον' καὶ ἄλλους οὐκέτι υστερον εξέπεμψαν οι Αακεδαιμόνιοι, φοβούμενοι μη σφίσιν οἱ εξιόντες χείρους γίγνωνται, οπερ και εν τῶ Παυσαν' ενειδον ' μαδαξείοντες δε καὶ του νηδικοὐ πολέμου και τοὐς Ἀθ ναίους νομίζοντες ἱκα-νους εξηγεῖσθαι καὶ σφίσιν ἐν τῶ τοτε παροντι επιτηδείου

in παραλαβόντες δε οἱ Ἀθηναιοι την νεμονίαν τούτω προ τρο- πω ἐκόντων των ξυμμάχων διὰ το Ιωυσανίου μῖσος, ἔταξανας τε Γδει παρέχειν των πόλεων χρ ματα πρὸς τὸν βαρβαρον καὶ λ ναῖς. πρόσχημα γὰρ ην αμυνωθαι ων ἔπαθον D-οὐντας τον βασιλέως χώραν. καὶ ' Euvνοταμέαι τότε πρῶτον Ἀθηναίοις κατέστη ἀρχὴ, οῖ εδέχοντο τον φ όρον. - τω γὰρ ἄνομάσθη τῶν χρημάτων η φορά. .ῆν δ' o πρῶτος φόρος

ταχθεὶς τετρακόσια τάλαντα καὶ ε ξῆκοντα. ταμιεῖόν τε Λῆλος ων αὐτοῖς καὶ αἱ ξύνοδοι ες τo bρὸν ἐγίγνοντο. ηγουμενοεε αυτονόμων το πρῶτον τῶν ξυμμάχων καὶ απb κοινῶν ξυνόδων βουλευόντων τοσάδε επῆλθον πολέμω τε καὶ δι

II, II. VII, 15. sino ulla variation Q acliptiirae, Pt V, 2G. tuo tauintum cI. e. dativtini pra bent. liuiui alitem Ull, 23. in vet',in καὶ τῆ αυμπια Τῆν γνώμην προςεχόντων alusa Ot deterioris nota eodd. H. 'I. O. P. d. e. s. dativunt praesemini, vel ulter dativus ναυμαχ suadet, tit aequantur uital agiani locomini pii Oie luco ad M'i'ipit mini. MOX με rara ασθαί ex h. l. citat Suidus, isti exscripsis scholiusten. ἀπαλλαξείοντεςJ Zonar. et sui I. in v., asseri triinc ipstin IDCtIn Dioni. II. p. m. Infinitivum ἀπαχχα εμιν pro vulgata ἀπαλaάξειν restitui VIII, 89. Sie Enini ibi sensus flagitat. 96. aeta νοταμίαι J eri a παραλαβόντες - σαξ paululum iu --itata descripsit Suidas in v. uoniaIn φόρον nonien graVct et odiosu In Graccis erat, pro eo deitiale coepit dici σύνταξις. V. Spati hem. ad Iulian. or. I. p. 166. et Harpocr. in σύνταξις, qui meminit et ipse huius magi si ratus in v., de quo vid. HOecula. Staatsh. d. Aia. t. I. p. I 89. 432. Ad proxime sequentia Puto Pertinere verba Et rin. M. in σίνοδος, quae citat e scriptore noulrs, utque ex Etγ in. repetit Phavorin.: ari σύνοδοι ἐπὶ et o ἱερὸν ἡγέρομτo.

194쪽

νφετέρους ξυμμάχους νεωτερίζοντας καὶ Πελοπονν σίων τοὐςeει προςτυγχάνοντας ἐν εκάστω. ἐγραψα δὲ αὐτὰ καὶ την βολὴν τού λόγου ἐποιοσάμην διὰ τοδε οτι τοῖς προ εμούίπασιν ἐκλιπἐς τοὐτο ῆν το Ιωρίον και η τα προ των ωο-yικῶν Ἐλλονικὰ ξυνετίθεσαν η αυτὰ τὰ Μοδικά ρ τούτων δε

ῖ ερ καὶ ξφατο εν τῆ Ἀττικν ξυγγραφῆ Ἐλλάνικος, βραχέως τε

σαὶ τοῖς χρόνοις οὐκ ακριβῶς ἐπεμνησο q. ἄμα δε καὶ τος αρ- ῆς ἀπόδειξιν ἐχει τῆς των ωθονα-ν εν οιω τρόπω κατέστο. Πρῶτον μεν πιιόνα την επὶ Στρυμόνι -δων εχόντων in i τολιορκία εἷλον καὶ 4νδραπόδισαν Κίμωνος τοῖ Μιλτιάδουντρατηγοὐντος. ἐπειτα Σκῖρον τὸν εν τῶ Αἰγαίω νῆσον, ῆν ουν Λόλοπες, 4νδραπόδιοαν καὶ ωκισαν αυτοι προς ει ρυστίους αὐτοῖς ἄνευ των ἄλλων Εὐβοέων πολεμος ἐγένετο, tαι χρόνω ξυνέβησαν καθ' ομολογίαν. Nαξίοις δε ἀποστῶσι

ιετὰ ταλα επολέμησαν καὶ πολιορκία παρεστῆσαντο. πρωτο

ε αύτη πόλις ξυμμαχὶς παρὰ το καθεστηκος ἐδουλωθ', ἔπει- α δε καὶ των ἄλλων Aς ἔκαστη ξυνέβη. αἰτίαι δἐ ἀλλαι Mae

iσαν των αποοτάσεων καὶ μέγισται αἱ τῶν φορων κω νεῶνεκδειαι καὶ λειποστράτιον εἶ τω ἐγένετο. οἱ γὰρ - ναῖοι

, 1. Muret. PerpeIani post ἐπεμνήσθη viil g 3 color ponunt, ac si, Ost lioc vertriani se pientia ad Ilossaniciani pertineant. Verbuni nil Iχει reserendi in ad praeo. αὐτὰ et τούτων, li. e. ad ea, quam Phuevclides copscripsis, iit monuit Atur Z. l. l. p. l2. Vella alit In γα δε alterain ca Isani continent, cur hane digI'ession In auctor

ecerit.

195쪽

μένοις ταλαιπωρεῖν προςάγοντες τὰς ἀνάγκας ' ῆσαν οέ πως καὶ αλλως οἱ Ἀθηναῖοι οὐκέτι ομοίως εν 'δονῆ αρχοντες, καδου τε ξυνεστράτευον από τοὐ. λου θάδιόν τε προωγεσθαι ην

αὐτοῖς τούς ἀφισταμένους. ων αυτοὶ αἴτιοι εγένοντο οἱ εὐμαχοι ' δια γὰρ την ἀπόκνησιν ταὐτον των στρατειῶν οἱ πλείους αυτῶν, ἶνα μ' αα οἰκου ῶσι, χρήματα ετάξαντο αντὶ τῶν νεῶν το ἱκνούμενον ἀνάλωμα φέρειν , και τοῖς μεν Λθ

ναίοις ηύξετο τό ναυτικον απὸ τῆς δαπάνος εν εκεῖνοι ξυμφοροιεν, αυτοὶ δε ὁποτε ἀποσταῖtν, απαράσκευοι καὶ ἄπειροι ἐς τὀν πόλεμον καθίσταντο.

lae Ἐγένετο δε μετὰ ταυτα καὶ ἡ ἐπ Εὐρυμέδοντι ποταμωἐν Παμφυλία πεζομαχία και ναυμαχία Ἀθηναίων και των

ξυμμαχων προς Μήδους, καὶ ἐνίκων τῆ αυτῆ ἡμερα ἀμφότερα

υθηναῖοι Κίμωνος του Μιλτιάδου στρατηγουντος, καὶ εἶχον τριηρεις Φοινίκων καὶ διέφθειοαν τὰς πάσας ἐς τὰς διακοσίας. χρόνω δε ἴστερον ξυνε ' Θασίους αυτῶν σποστῆναι διενεχθέντας περὶ τῶν εν τῆ αντιπερας Θρακν εμπορίων και τοὐ μετάλλου ἀ ενεμοντο. καὶ ναυσὶ μεν ἐπὶ Θάσον πλευσαντες ΟἶἈθηναῖοι ναυμαχία ἐκράτησαν καὶ ἐς την γην απψοσαν, επιδε Στρυμόνα πέμψαντες μυρίους οἰκῆτορας αυτῶν καἐ τῶν

ξυμμάχων υπὁ τοῖς αυτοῖς χρόνους, ῶς οἰκιούντες τὰς τότε καλουμενας Ἀννέα οδούς νυν δἐ Ἀμφίπολιν, τῶν μεν Ἐννέα οδῶν αυτοὶ εκράτησαν, ἄς εἶ ον Ἐδωνοι, προέλθόντες δε τῆς

Θράκης ἐς μεσόγειαν διεφθαρησαν εν φαβῆσκω τῆ ιδωνικῆυπὸ τῶν μκῶν ξυμπάντων, οἷς πολέμιον ἐν τό χωρίον αἶ

adscripsit Thon . M. p. 572., Pii ii an it lianc vocem cun χειποτάξιον . Nostraui Vocem interpreteris: Entriet,ung non der Militairpsicht Ieiι gana offer tum T eli, tu in setis uui Sclioen inura. Et Meieri d. ait. Hoz. p. 364. inesse aiunt in V. ἀστρατεία. Ille certa nihil alitiae, qmitu quod dixi, significatur, quia non desei'tion ignoruni in caiisa erat, ut socii inihelles forent, sed totius nil liliae deti piditatio. Mox άn Οἴκου scripsi pro ἀn' οἴκου. v. Ilerm. v IVig. p. 749. 100. ἐγένετο - διακοσίας J Dionys. p. 810. Meminit ex li. I.

τους εἰςβαλόντας εἰς την χώραν τῶν Θρακῶν ino των 'Πδωνῶν καλου

196쪽

LIB. I. CAP. I 0 I. I 02.

νέα οδοὶ κτιζόμενον. Θάσιοι δε νικηθέντες μόχροις καὶ πο

λιορκουμενοι Αακεδαιμονίους ἐπεκαλούντo καὶ ἐπαμύναι ἐκ 'λευον ἐς λόντας ες τον Ἀττικῆν. οἶ δε υπέσχοντο μεν κρύψα των 'Aθοναίων καὶ ἔμελ λον. διεκωλύθησαν δε υπό του γενομένου σειομοὐ, ἐν ω καὶ οἱ Ειλωτες αὐτοῖς καὶ των περιολκων Θουριῶταί τε καὶ Αἰθαιῆς ἐς 'Dώμον απέστ σαν. πλεῖ στοι δὲ των Γιλώτων ἐγένοντο οἱ των παλαιῶν μεσσονίων τότε δουλωθέντων απόγονοι. η καὶ Μεσσονιοι ἐκλήθησαν οἱ πάντες. προς μεν ουν τους εν 'Io I πόλεμος καθειστῆκει Αακεδαιμονίοις ' Θάσιοι δὴ τρίτω εγει πολιορκουμενοι -ο-λό παν ' Ἀθηναίως τεῖχος τε καθελόντες καὶ ναυς παραδόντες χρῆματά τε ὁσα ε δει ἀποδοῖναι αυτίκα ταξάμενοι

καὶ τὁ λοιπὸν 'έρειν, τὴν τε Θειρον καὶ τό μέταλλον αφέντες. Αακεδαιμόνιοι δέ, ῶς αυτοῖς προς τους ἐν 'Ιθώμη ἐμ - 102κυνετο ὁ πόχεμος, ἄλλους τε ἐπεκαλέσαντο ξυμμάχους καὶ

'Aθηναίους' οἱ δ' ηλθον Λίμωνος στρατογοῖντος πi θει Ουκολίγω. μάλιστα δ' αὐτους ἐπεκαλέσαντο ἔτι τειχομαχεῖν ἐδόκουν δυνατοὶ εἶναι, τοῖς Γ πολιορκίας μακρῶς καθεστοκυίας τούτου ἐνδεῶ εφαίνετο ' βία γὰρ ἄν εIλον τὸ χωρίον. καὶ λα- φορὰ ἐκ ταυτης τῆς στρατείας πρῶτον Αακεδαιμονίοις καὶ

παντες, cui coniecturae savero dicit Finanir sed progressi in meriterranea Thraesae, ab ipsis Thraesus, quibus infestiun erat id

oppiduin, at incoleretur, apud Drabeamιm Edonicam omnes gunt interemti. Ε qua versione, Poppo ait, simul colligas αἱ Eν νέωοδoc cuna ab interprete non explessirin sit, Interpretibus deberi. Thi1cydides, addit, tibi itemini horaim ΑΗ eniensi uni nielii init IV, 102., sin pliciter scribit ἐνθάε σαν ἐν Αραβῆσκευ υπο Θρακῶν. Cons. Diciti. XII, 68. De vocibus aI 'Eννέα oris a Valla otii issis diei inaMI I, 144. Vocent ξυμπάντων, si Pro cor rupti erern, potius legerena ξυμβάντων, qt aIn ξυπαπιης, interemti sunt a Thriactauasilis, quibus t eat vin erat, εi incoleretur, id oppidinn, quique yr pterea colem vi. Sed i lem dicitur Fulgata ξυ πάντων, quo illud oliresereri iunii a Thracibus Ovιnibus, quibus infestum erat, I. e. a I tractinis minctis, qui foed dire iuri et untur propterea PIod iu- festunt iis, si incOIediretur, ea at hoc Oppidum.10 l. Θουοια raιJ Male Bredo v. hoc nomen in οὐρωται mitat in vult, qui in I. ii coniae 44 Argolidis linimis halaita fiant, neque Ith nien nigere poterant. De uri, e Thuria v. Pausan. Iv, 31. Eandent nien Orat Strab. p. 552. Alm. Nox ex Νtepti. BFE. recepi Aέθαιης. V. Paralipo n. glossar. s. V. Ois. Vul o Aiθεεῖς. Zonar. καὶ Arνεο ἐθνικά. Paulo inserius Μεσσονίων ποτέ ex coni. Stepit. lemi vult Odois. Μ ueller. d. Dor. P. II. p. 48. not. Resti tui τότε , , quod accipiet, liun illo ten pore h. e. insigni, noto omnia Bata, ne rivis ποτὲ eniendet. 'Olf. ad Dem. Lept. p. 264. Cons.

ad VIII, 23.

197쪽

πόμενοι, αλλά τινος ὐποπτου γενομένου, καὶ δεινόν ποι σαμενοι καὶ οὐκ ἀξιώσανrες ὐπo Λακεδαιμονίων τοὐτο παθεῖν, εὐθύς ἐπειδq ἀνεχώρησαν, ἀφέντες την γενομένην ἐπὶ τῶ Μήδωξυμμαχίαν προς αυτούς Ἀργείοις τοῖς ἐκείνιον πολεμίοις ς υμμαχοι ἐγένοντο, και προς Θεσσαλούς ἄμα ἀμφοτέροις οἱ αυτοὶ 103ooκοι καὶ ξρομαχία κατέστο. οἱ δ' ἐν ίω ν δεκάτω εω, ἄρ ουκέτι ἐδυναντο ἀντέχειν, ξυνέβοσαν προς τους Αακεδαιμονίους ἐφ ω τε ἐξίασιν ἐκ Πελοποννοσου Dποσπονδοι καὶ μ δέποτε ἐπιβῆσονται αυτῆς ' ην δέ τις αλίσκοται, τοὐ λαβόντος έἶναι δουλον ' ῆν δέ τι καὶ χρηστῆριον τοῖς Αακεδαιμονίοις TDθικὴν προ του τον ἱκέτ'ν του Λιός τω 'Iθωμῆτα ἀφιέναι.εξῆλθον δὲ αυτοὶ καὶ παῖδες καὶ γυναῖκες, καὶ αὐτούς υθ - ναῖοι δεξάμενοι κατὰ ἔχθος ξδη τι Αακεδαιμονίων ἐς μυ- πακτον κατφκισαν, ἐν ετυχον iρqκότες νεωστὶ Αοκρῶν τῶν χζολῶν ἐχόντων. προέεχώρησαν di καὶ Μεγαρῆς 'Aθηναίotς ἐς ξυμμαχίαν Αακεδαιμονίων ἀποστάντες, ὁτι αυτούς Κορίνθιοι περὶ γος δρων πολέμω κατεῖχον. καὶ ἐουχον Ἀθωαῖοι Mέγαρα καὶ Πηγάς, καὶ τὰ μακρὰ τείχv ωκοδόμοσαν Μεγα- ρεὐσι τὰ απὁ τῆς πόλεως ἐς πίσαιαν καὶ ἐφρούρουν αὐτοί. καὶ Κορινθίοις μἐν οὐχ εκιστα ob τοῖθε τὸ σgοδρὸν μῖσος ῆρξατο πρῶτον ἐς Ἀθηναίους γενέσθαι.

104 Ἀνάρως δε ὁ ναμμητίχου Αἰβυς βασιλεῖς Αιβίων τῶν προς Αιγύπτω ὁρμώμενος ἐκ Μαρείας τῆς υπερ Φάρου πό-

6l8. 859., 395. et Zianai'. in ιν ω, vii citat IV, 30. coli. Noli Ol. ad h. l. et I lauc. I, 1l3., Pleiri locu In adscripsit Phavorin. tu V., qui sua liali et e Tho m. M. P. 400.

198쪽

LIB. I. CAP. 105. I 06.

, καὶ αυτος αρχων γενόμενος 'Ast ναιους ἐπηγάγετο. οἰἴτυχον γὰρ ες Κύπρον στρατευόμενοι ναυσὶ διακοσίαις αὐ- τε και των ξυμμπων, ηλθον ἀπολιπόντες την Κύπρον, ἀναπλεύσαντες απὸ θαλάσσqς ες τον Νεῖλον, τού τε πο- οὐ κρα-ῶντες καὶ τῆς Μέμφιδος των δύο μερων προς τὀῖον μέρος o καλεῖται Θευκὸν τεῖχος επολεμουν. ἐνῆσαν δεόθι Περσῶν καὶ Μῆδων Οἶ καταφυγόντες καὶ γυπτίων ' ξυναποστάντες.

- ναχος ει ναυσὶν ἀποβῶσιν ἐς Ἀχιὰς προς κορινθί-105 καὶ Eπιδαυρίους μάχ' ἐγένετο, καὶ ἐνίκων Κορίνθιοι καιερον 'Aθηναῖοι ἐναυμαχησαν επι Κεκρυφαλεία Πελοπονν ν ναυσί, καὶ πέκων 'Aθηναῖοι. πολέμου δε καταστάντος

ς Αἰγινῆτας 'Aθηναίοις μετὰ ταλα ναυμαχία γίγνεται En isy μεγάλη 'Ao ναίων καὶ Αἰγινητῶν, καὶ οἷ ξύμμαχοι ροις παρῆσαν, καὶ ενίκων 'Aθ ναῖοι καὶ ναλ εβδομ -rα λαβόντες αυτῶν ἐς την γον ἀπέβοσαν καὶ επολιόρκουν κράτους τοῖ Στροίβου στρατηγούντος. ἔπειτα Πελοπον- ιοι ἀμύνειν βουλόμενοι Αἰγινήταις ἐς μεν τὸν APιναν τρισίους ὁπλίτας πρότερον Κορινθίων καὶ 'Eπιδαυρίων επιγους διεβίβασαν, τὰ δε ἄκρα τῆς Γερανείας κατέλαβον καὶ τὴν Μεγαρίδα κατέβησαν Κορίνθιοι μετὰ τῶν ξυμμάχων, ωντες αδυνάτους ἐσεσθαι 'Aθηναίους βοηθεῖν τοῖς MV- Πν εν τε Αἰγίνη μούσης στρατιὰς πολλῆς καὶ ἐν Αἰγέ-ν ῆν δε καὶ Μοθῶσιν, απ' Αἰγίνης ἀναστήσεσθαι αὐτους. ε ' Ἀθηναῖοι τό μεν πρός Αἰγίνη στράτευμα ουκ ἐκίνοσανιδ' εκ τῆς πόλεως υπολοίπων es τε πρεσβύτατοι και οἷνατοι ἀφικνούνται ες τὰ Μέγαρα Μυρωνίδου στρατηγοῖ . καὶ μάχης γενομένης ἰσομόπου προς Κορινθίους διεκρίαν ἀπ ἀλλ αν καὶ ἐνόμισαν αὐτοὶ ἐκάτεροι οὐκ ἐλασσον ν εν τω Γνω. καὶ οἱ μεν Ἀθηναῖοι, ἐκράτ σαν γαρ υ- μἀλλον, ἀπελθόντων τῶν χορινθέων τροπαῖον Γστησα Τε Κορίνθιοι κακιζόμενοι υπὸ τῶν ἐν τῆ πόλει πρεσβυτί-

καὶ παρασκευασάμενοι γέρας Dθτερον δωδεκα μάλιστα ἐλ- τες ἀνθίστασαν τροπαῖον και αυτοὶ Aς νικῆσαντες. και οἷ νναῖοι ἐκβοηθῆσαντες ἐκ τῶν Μεγάρων τους τε το τροφον ἱσταντας διαφθείρουσι καὶ τοῖς ἄλλοις ξυμβαλόντες - τοσαν. οἱ δε νικώμενοι υπεχωρουν, καί τι αυτῶν μέρος 106ολίγον προςβιασθεν καὶ διαμαρτον τῆς o&s kέπεσεν ἔς χωρίον ἰδιώτου ω ἔτυχεν δρυγμα μέγα περιεῖργον κῶ οὐκ

199쪽

LIB. I. CAP. I 07. ἐν ε οδος. οἱ δὲ Ἀθηναῖοι γνόντες κατὰ πρός-όν τε ψIor τοῖς ὁπλίταις καὶ περιστ σαντες κύκλω τους ψιλους κατέλευσαν πάντας τοὐς λελθόντας, καὶ πάθος μέγα τούτο μοεν- θέως εγένετο. - δε πλῆθος ἀπεχώροσεν αὐτοῖς τῆς στρατερ

107 Ἐρξαντο δε κατὰ τους χρόνους τούτους καὶ τὰ μακρὰ τείχ' ες θάλασσαν Αθηναῖοι οἰκοδομεῖν, τό τε Φαληρόνδε

καὶ - ες Πειραιῶ. κα. Φωκέων στρατευσάντων si Λωρεῶς τὸν Αακεδαιμονίων μοτρόπολΩ Boioν καὶ ' τίνιον καὶ ρινεόν καὶ ἐχόντων εν των πολισμάτων τούτων, οἱ Αακεδαιμόνιοι πικομήδους τοὐ Κλεομβρότου υπὰ Πλειστοάνακτος τοὐ Παυσανίου βασιλειος νέσυ δντος ετι ηγουμένου εβοήθησαν τοῖς Λωριεὐσιν εαυτῶν τε πεντακοσίοις καὶ χιλίοις οπλίταις και των ξυμμαχων μυρίοις, καὶ τούς Φωκέας ομολογία ἀναρο-uαντερ ἀποδούναι τὴν πόλιν ἀπεχώρουν πόλιν. καὶ κατὰ θάλασσαν ι ἐν αὐτους, διὰ τοὐ Κρισαίου κόλπου εἰ βούλοι

το περαιούσθαι, Ἀθηναῖοι ναυσὶ περιπλεύσαντες εμελλον κωλυσειν' διὰ δὴ τῆς Γερανείας ουκ ασφαλὲς ἐφαίνετο αὐτοῖς Ἀθηναίων εχόντων Μέγαρα καὶ Πονὰς πορεύεσθαι. δλωός τε γὰρ ἡ Tεράνεια καὶ ἐφρουρεῖτο αει -δ A θναίων ' aea. τότε ἐσθάνοντο αυτούς μαλοντας καἰ ταύτη κωλυσειν. ἔδοξε

αλέστατα διαπορευσονται. τό δέ τι καὶ ἄνδρες των Αθηναλων ἐπῆγον αυτοὐς κρυφα ἐλπίσαντες δῆμον τε καταπαύσειν

καὶ τὰ μακρὰ τείχη οικοδομουμενα. ἐβοήθησαν δἐ ἐπ αυτούς οι Ἀθηναῖοι πανδημεὶ καὶ Ἀργείων χίλιοι καὶ των ἄλλων ξυμμάχων Ac ἐκαστοι ' ξύμπαντες δε ἐγένοντο τετρακιδίλιοι καὶ μύριοι. νομίσαντες ει ἀπορεῖν οπο διέλθωσιν επεστράτευσαν αὐτοῖς καί τι καὶ τοὐ δ μου καταλύσεως ὁποφία. ηλθον δῶ

καὶ Θεσσαλῶν ἱππῆς τοῖς Ἀθηναίοις κατὰ τὸ ξυμμαχικόν, αἰ

νομίσαντες - .noui, J Viligo υποφει b. Dedi dativum x emendatione Ilenedicti.' Eteni in isti duae causae cur alima id sci-ctii ni sit, indicantiIr, alteram Rul stantivo, ulteram participio , vel partistula ἔτι et In vecto exprimit, ut I, 121. init. Coni . supr. a IC. M. De particulis καί τι καί v. POpp. Olis. p. 106. not. De temporibiis rei lite nariatae V. IIcier. cl. hon. clanin. P. 4. nDt. n. Ceteraim eodeni modo oratio variatur etiam a Tacito, Sallustio-vae Cat. I 0. inc erta pro certis, . Nitium ginam parem mallκ-

200쪽

LIB. I. CAP. I 03. I 09.

μετέστησαν εν τῶ εζργω παρὰ τους Αακεδαιμονίους. γενα- 10bνης δε μάχος εν Tανάγρα τῆς Βοιωτίας ενίκων Αακεδαιμόνιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι, καὶ φόνος ἐγένετο 4μφοτέρων πολύς. καὶ Αακεδαιμόνιοι μεν ες τον Μεγαρίδα ελθόντες και δενδροτυξ- σαντες πάλιν ἀπῆλθον ἐπ οἰκου διὰ Γερανείας καὶ ισθμοῖ '

Aθηναῖοι δε δευτερα και εξηκοστῆ ἡμερα μετὰ τον μάχ'

ἐστρατευσαν ες Βοιωτους Μυρωνίδου στρατηγοῖντος , καὶ μά- xy εν οἰνοφυτοις τοὐς Βοιωτους νικοσαντες τῆς τε χώρας ε- κράτησαν τῆς Βοιωτίας καὶ Φωκίδος, καὶ Tαναγραίων το τε ηος περιεῖλον, καὶ Αοκρῶν των Ῥπουντίων εκατόν ἄνδρας- ρους τούς πλουσιωτάτους ελαβον, τά τε τεθ' τὰ εαυτῶν τὰ μακρὰ επετέλεσαν. ἄμολογησαν δε καὶ Αἰγινῆται μετὰ ταυτα τοῖς Ἀθηναίοις τείχη τε περιελόντες καὶ ναλ παραδόντες φόρον. τε ταξάμενοι ες τον ἐπειτα χρ νον. καὶ Πελοπόννησον περιέπλευσαν Ἀθηναῖοι Toλμίδου τού Τολμαίου στρατηγοῖντος' καὶ το νεώριον τὸ Αακεδαιμονίων ενέπρησαν καὶ γαλκίδα Κορινθίων πόλιν εΩον καὶ Σικυωνίους εν ἀποβάσει

τῆς γης μάχη ἐκράτησαν. Ob de εν τῆ Αἰγύπτω Ἀθηναῖοι καὶ οἱ ξύμμαχοι ἐπέμε- 109

νον καὶ αὐτοῖς πολλαι ἰδέαι ποiεμων κατέστοσαν. τι μεν γὰρ πρῶτον εκράτουν τῆς Αἰγύπτου χθηναῖοι, καὶ βασιλεύς πέμ- πε ες Αακεδαίμονα Μεγάβαζον ἄνδρα Πέρσην χρῆματα ἔχοντα, oπως ες τὴν Ἀττικῆρ ε αλεῖν πεισθέντων των Πελοποννησίων απ' Αἰγυπτου απαγάγοι Αθηναίους. ώς δε αὐτῶ ου

προύχωρει καὶ τὰ χρηματα ἄλλως ἀναλοῖτο, ὁ μἐν Μεγάβαζος καὶ τα λοιπὰ τῶν χρημάτων πάλιν ες τὸν Ἀσίαν εκομίσθη, Μεγάβυζον δε τὸν Ζωπέρου πέμπει ἄνδρα Πέρσην μετὰ στρατιῆς πολλῆς' δς ἀφικόμενος κατὰ γῆν τούς τε Αἰγυπτίους

1028. Μεγάβυζον J Vulgo Μεγάβαζον δὲ τον κωπίδεσυ. Εinem a te

SEARCH

MENU NAVIGATION