Thucydidis De bello Peloponnesiaco libri octo ad optimorum librorum fidem, ex veterum notationibus, recentiorum observationibus recensuit, argumentis et adnotatione perpetua illustravit, indices et tabulas chronologicas adiecit atque de vita auctoris

231쪽

s σας δε τελευτα τον βίοW λέγουσι δέ τινες καὶ εκούσιον

ς αρμάκω ἀποθανεῖν αυτὸν αδυνατον νομίσαντα εἶναι ἐπιτελέσαι βασιλεῖ ἀ ὁπέσχετο. μν μεῖον μεν Ουν αυ-ὼ ἐν Μα

χωρας, δόντος βασιλειος αὐτῶ Μαγνησίαν μεν αρτον, '

προς-ερε πεντ κοντα τά ντα του ενιαυτου, Aάμψακον δε obo ἐδόκει γὰρ πολυοινότατον των τότε εἶναι ' Μυοὐντα δε ὁφον. τα δε οστῶ φασι κομισθῆναι αυτοῖ οἷ προς κοντες οἴκαδε κελεύσαντος ἐκείνου και τεθῆναι κρυφα Ἀθηναίων

γοντος. τα μεν κατὰ Παυσανίαν τον Αακεδαιμόνιον καὶ Θεμιστοκλεα τον 'Aθηναῖον λαμπροτατους γενομένους των

139 καος εαυτοῖς Ἐλλήνων Οἴτως ετελεύτησεν. Αακεδαιμόνιοι δε ἐπὶ μεν τῆς πρώτης πρεσβείας τοιαύτα επέταξαν τε καὶ ἀντεκελεύσθησαν περὶ τῶν εναγῶν τῆς ελάσεως ' ὐστερον δεφοιτῶντες παρὰ Αθηναίους Ποτιδαίας τε ἀπανίστασθαι ἐκέλευον καὶ Αἰγιναν αὐτόνομον ἀφιέναι, καὶ μάλιστα γε πάντων καὶ ενδηλότατα προύλεγον το περὶ Μεγαρέων ψῆφισμα καθελουσι μο αν γίγνεσθαι πόλεμον, ἐν ω εψητο αυτ ς μῆ

προς κονTδς. Speciosa fiane Seripi lira, qtiacum facit etiam Theni. ita C. Nep. c. I in orga elua ab amicia ellae sepulta et Pausan. I. P. 4. non tanten recipienda. SΘlisus est: Ossa eius reportata

232쪽

πησθαι τοῖς λιμέσι τοῖς - τῆ Ἀθηναίων σπῆ μηδε τῆ

Aττικῆ ἀγορ . Οι δε Ἀθηναῖοι οἴτε τἄλλα υ κουον ουτε τὸ ψηφισμα καθ ρουν, ἐπικαλουντες ἐπεργασίαν Μ. ερεῶσι τῆς γης τῆς ἱερὰς καὶ τῆς αορίστου, και ανδραπόδων υπ- δοχὴν τῶν ἄφισταμένων. τέλος δὲ ἀφικομένων των τεχευταίων πρέσβεων ἐκ -κεδαίμονος ' P τέου τε καὶ Μελησί που καὶ 'Aγησάνδρου καὶ λεγόντων αλλο μεν Ουδἐν ων πρότερον εἰωθεσαν, αὐτὰ ει τάδε ὁτι Αακεδαιμόνιοι βούλονται

τὴν εἰρῆνον εἶναι, εἴη δ' ἄν ει τοὐς 'κλληνας αυτονόμους

ἀφεῖτε, ποιῆσαντες εκκλησίαν οἷ Ἀθηναιοι γνωμας σφίσιν tiυτοῖς προὐτίθεσαν, καὶ ἐδοκει απαξ περὶ απάντων βουλευσαμένους ἀποκρίνασθαι. καὶ παριόντες ἄλλοι τε πολλοι

ελεγον, in ἀμφότερα γιγνόμενοι ταῖς γνωμαις καὶ ῶς χρὴ ποιμειν καὶ Ag μη εμπόδιον εἶναι το ψήφισμα εἰρήνης,

codd. obtulerunt. ἐπικαλοῖντες - δορίστουJ Ierba επικαχοῖντες - γης vitiose

πειρομέν v Ορους ἔχει, arε Ουσα μεμερισμένη, ως ου ἐσrὲν ἐκόστω τοδίκαιον τῆς διακρατῆσεως. Ruthus verbis Diale intellectis Ibi ire av. spicit. P. 3. coniecit ἀνορότου pro ἀορίστου. quippe terra sacra nullos nabebat terminos , quia sine doni in is erat, iacebatῬie in uua , Uien udinodun ager pliblicus RO in alioruni sine linii tilauserat ante Iliani itissu populi tiarisit,at ad colonos, mi ibus assignari solebat ita, ut suus cuique iugerum numerus ad meteretur, I mites describerentur et iliaugurarentur. Igittar terra ἀόριστος dicitur, non quasi tu illiniensunt petetiti uisset, sed iiuia nulli in palin ites partes a singulis possessorilius aratas deliniel ant. I iii et etiani alio m do hanc vocem explicare, si cogites, illiina agrun non certis lini iti uis inclusum ideo te contro erauni fuisse. V.

PopP. Prol. t. II. p. 256. ἄνδραπόδων J servorum Aspasiae. v. Athenaeunt XIII. P. 570. A. coal. Arist. Ac li. 525., ibi I. Schol. ἀ-De J Boni codd. ἀφῆτε, quod ferri potest, si pro ei sinitI εν Iegatur. V. Matth. Gr. p. 748. 5. At nillil ossensi otiis est in vulgέitui oua transitus sit Ex oratione obliqua ad rectani. v. Heiii d. ad Plat. Protag. p. 510. ρηφισμα J se. το περὶ Μεγαρέων. Id negabant esse deber

puliscito socia vel Graeci libertate privati sunt

233쪽

auis καθελεῖν, καὶ παρελθὼν Περικλῆς ὁ Σανθίππου, ἀνῆρ

κας ἐκεῖνον τον χρόνον πρῶτος Ἀθηναίων, λέγειν τε καὶ πράσσειν δυνατώτατος, παρ νει τοιάδε.

μ' εῖκειν Πελοποννησίοις, καίπερ εἰδώς τους ανθρωπους Ου τη αυτῆ οργῆ ἀναπειθομένους τε πολεμειν καὶ ἐν τῶ

ἐ πω ' πράσσοντας, προς δἐ τας ξυμφορὰς καὶ τας γνώμας τρεπομενους. ὁρῶ δἐ καὶ νύν ομοῖα καὶ παραπλήσια ξυμβουλευτέα μοι ἔντα καὶ τους ἄναπειθομένους υμῶν δικαιῶ τοῖς κοινῆ δόξασιν, ῆν αρα τι καὶ σφαλλώμεθα, βοηθεῖν, ἡ μηδὲ κατορθοῖντας τῆς ξυνεσεως μεταποιεῖσθαι. ενδέχεται γὰρ τας ξυμφορας των προνάτων obr ησσον ἀμαθῶς χωρῆσαι ῆ και τας διανοίας του ἀνθρωποW διόπερ καὶ τηντο ν ὁσα ἄν παρὰ λόγον ξυμβῆ ειώθαμεν αιτιῶσθαι. --κεδαιμόνιοι δἐ πρότερον τε δῆλοι ησαν ἐπιβουλευοντες ἡμῖν καὶ τῶν ora ηκιστα. εἰρημένον γὰρ δίκας μεν των διαφόρων ἀλλήλοις διδόναι καὶ δέχεσθαι, εχειν δῶ εκατέρους δ ἐγομεν, Ουτε αὐτοὶ δίκας πω ῆς σαν Ουτε ροῶν διδόντων δέχονται, βούλονται δὲ πουμω μαλλον ἡ λόγοις τα εγκλῆματα διαλυμσθαι καὶ ἐπιτάσσοντες εχ και οὐκέτι αἰτιώμενοι πάρεισι.

IV. PericIes postulationes I. aee laen Gniorem inllistas Esse, MFuit; Athenienses quanto hostilius praestent, q Iantque mancun Moponnesiorum apparatiis,' qua ratione bellum gerenduin, quid legatis Spartanis respondendum sit, dentonstriit. I i nis laudibus orationein extollunt Dionys. P. 920. et Aristid. t. III. p. 226. ται γνώμας J Aecusati Vus non pendet ex πρός, sed ex τροπo- μένους, licet enim graece dicere: τρέπομαι την γνώμνν i. e. genten

tia mea mutatur.

κατορθοῖ, τας J Schol. ἀντὶ τοῖ' ν μηδὲ κατορθούντων. ΜaI ἔnam noti minus recte homines κατορθοῖν dicti litur, quam res. Aut manete, dicit, in sententia, aut, si desueritis, vel pace praeoptanda, vel bello segnius iuvando, ne tum quidem prii lentiani iactate, cum recte cesserit, ne e vobis trali uite successum consiliorum, quae nainini e iuvesitis, quia sic selices fantuni vos recte mcetis, non Pr lentes. IaIlx Sequentibus ἐνδέχεται- ali ιμ-oθαι, quae adscripsit Suid. in ξυυφοράν, causa continetur, euro ui sententias telnere Inutent, etianisi bene sis succedat, pruincentiae laudent filii Vindicare non debeant: posse Eni in etiamini perita consilia fortuna adiuvari; quare ala lis, quoruni exspectationi prosper eventus non respDnderit, non sua consilia, Reci fortunae Iudos incusari. 'ieri potest, ut ea ut fori riti non minita imperite eveniane quam eonaisia homintian i. e. ut easus fortuiti eveniant ita, ut vel Prii lentissin us eos non praevideat, sicut consilia honi inuni usu

234쪽

Ποτιδαιας τε γὰρ ἀπανίστασθαι κελευουσι καὶ Αἴγιναν αυ- τόνομον ἀφιέναι καὶ το Μεγαρέων ψῆφισμα καθαιρόῖν' οἶdi τελευταῖοι οἶδε εκοντες και τους Ἀλλονας προαγορεύο σιν αὐτονόμους ἀφιέναι. νμαν δε μοδεἰς νομίσ) περὶ δραχέος ἔν πολεμεῖν, εἰ τὸ Μεγαρέων ψήφισμα μη καθέλοφεν, οπερ μάλιστα προύχονται, ρο καθαιρεθείη, μ' ἄν γίγνεσθαι τον πόλεμον ' μ δ'. εν ἡμῖν. αὐτοῖς αιτίαν υπολίπησθε ως διὰ μικρον επολεμπατε. τὸ γἡρ βραχύ τι τοὐτο πῆσανωμῶν εχει την βεβαίωσιν καὶ πεῖραν τῆς γνώμνς, οἷς ειξ χωρ σετε καὶ ἄλλο τι μεῖγν εὐ ς επιτο σεσθε, ἄρ ψω καὶ τούτο ὁπακούσαντες ' ἀπισχυρισάμενοι δἐ σαφερ ἄν καταστήσετε αὐτοῖς ἀπο του λου ἡμῖν μἄλλον προςφερε-

σθαι. αὐτόθεν δὴ διανο θητε ἡ υπακούειν πρίν τι βλαβῆναι, 141ῆ εἰ πολεμήσομεν, Aς εμοιγε ἄμεινον δοκεῖ εἶναι, καὶ in. μεγάλν καὶ επὶ ξραχεία Ῥοίως . προφασει μὴ εἰξοντες μοδε ξύν ς ω ε ξοντες ἁ κεκτῆμεθα. τον γὰρ αυτὸν δύναται δούλωσινε τε μεγίστο καὶ ἐλαχίστο δικαίωσις απὸ των ὁμοίων Mo

πρωτα συγχωρήσετε, ἔτερόν τε χεῖρον ενθὸς ι τιταχθήσεσθε, Ae φόβωουπακούσαντες καὶ τα πρωτα. Ident expressit quae sequuntur πρίν βλαβῆναι τι, et oli Οὐτ ἴδια οὐτ' ἐν κοινψ χρεματά ἐστιν , et Iovi forniutata verba E CRP. I 41. αἱ περιουσίαο τοις πολέμους μῶχλον ἀνέ- ρουσι, ouae sit effert: οἱ πόλεμοι ταῖς περιουσίαις των re μων Aeeta πολλα ἀντέχουσιν. In hiru ἐπι roΥθῆσμει est dictum pro ἐπιτυθήσεται ἡμῖν. V. Μatili. Gr. p. 579. et initio enuntiati Osi ai pro εἰ γὰρ αὐτοῖς. Denique τομο ὐπακούσαντeς non ad ἄλλο τι μῶ ν spectat, sed ad τὸ βραrύ τε τοῖτο, aliud maius votia imperabunt,st si metu permissi in hoc morem ita gerreritia. καταστήσετεJ V. Popp. Prol. t. I. p. I 38.14 I. αὐτόθενJ i. e. ἐκ τούτων, ea Ha igitur.

διανοῆθητε - κεκτήμεθαJ IIaaclia secutus Riste makeriam, qui et exponit per ἄν, sinitiit, scriptorem Variata oration dicere et πολεμήσομεν, demerate, an bellum gesturi sumus, pro πολεμεῖν, quod antecedenti δπακρύειν uulgis Conveniret. Gail. et Popp. Osa. p. 98. strueturam ἀπο κοινοῖ essis putantsta ex πολεμήσομεν rep

tant infinitivunt πολεμεῖν, supplauduni ad Participia ἀξοντες et

235쪽

εκατέροις υπαρχόντων Aς οὐκ ασθενέστερα ομεν γνῶτε καθ' ἔκαστον ἁκούοντες. αυτουργοί τε γάρ εἰσι Πελοποννῆ- σιοι και οἴτε ἰδία ουτε εν κοινω χρηματά εστιν αὐτοῖς, , ἔπειτα χρονιων πολέμων καὶ διαποντίων ἄπειροι διὰ τb βραχέωe αυτοὶ επ' ἀλu λους via πενίας ἐπιφέρειν. καὶ οἱ τοιούτω ου τε ταῖς πληρουντες Ουτε πεζὰς στρατιὰς πολ λά- κις ἐκπέμπειν δύνανται, απὸ των ἰδίων τε ἄμα απόντες καὶ ὁ των αὐτῶν δαπανῶντες καὶ προςέτι κα. θαλάσσ ς ε - γόμενοι ' αἶ δε περιουσίαι τους πολέμους μῶλλον η αὶ βίαιοιες φοραὶ ἀνέχουσι. σώμασι τε ετοιμότεροι οἱ αυτουργοι των ἄνθρώπων η χρπασι πολεμεῖν, τὸ μεν πιστον ἔχοντες ἐκ των κινδυνων κει περιγενέσθαι, τὸ δε ου βέβαιον μ' Ουπροανολώσειν, ILλως τε κἀν παρὰ δόξαν οπερ εἰαός ό πόλεμος αὐτοῖς μηκύνηται. μάIy μεν γὰρ μια προς ἄπαντας ' ληνας δυνατοὶ Πελοποννησιοι καὶ οἷ ξύμμαχοι ἀντισιεῖν, πολεμεῖν δε μη πρὸς ὁμοίαν ἁντιπαρασκευ ν αδύνατοι, οταν

τε βουλευτηρίω ενὶ χρώμενοι παραχρῆμά τι ὀξέως ἐπιτμλωσι, πάντες τε ἰσόφηφοι ὁντες και οὐχ ομόφυλοι τb εφ

belli snem a barrantum m. v. Herni. au Uig. p. 796, 265. μῆτε βουλει et oi ω - ἐπιτελῶσιJ i. e. μη χρώμενοι μη ἐπιτεχῶσι. V. S r. ad c. I 2. Similia lita I .ivius. qui postquain XXXIV, 34. Quintium loquenteni induxit, haec Midit: haec oratio primum an mos omnium ad revirienda domestica mala eonvertit, nitrem e invidiam et Mirmationem domi manentium adreraua militiavi, tibertatem di iesiem ad eonsensum, inopiam public Iri, malignitatem a ferendi ex prinalia. Paulo ante Tertia μη neos ὁμοειν ἀντι-

236쪽

LIB. I. CAP. I 42.

r τῶν εκαστος σπευδει' Q ων φιλεῖ μηδεν ἐπιτελες γίγνωσθαι. καὶ γὰρ οἱ μεν ως μάλιστα τιμωρήσασθαι τινα Diaχονται , οἱ δε ως Θιστα τα οἰκεῖα φθεῖραι. χρόνιοί τε ξυνιόντες εν βραχεῖ μεν μορίν σκοποὐσί τι των κοινῶν, τωδε πλέονι τὰ οἰκεῖα πράσσουσι. καὶ ε καστος οὐ παρὰ τὴν εαυτμ αμέλειαν oῖεται βλάψειν, μέλειν δέ τινι καὶ ἄλλωνπἐo εαυτοὐ τι προῖδεῖν, ῶςτε τῶ αυτω υπό απάντων ἰδία δοξάσματι λανθάνειν το κοινὸν ἀθρόον φθειρόμενον. μέγι- 142

αὐτὰ πορίζόμενοι διαμέλλωσι ' τοὐ δε πολέμου οἱ καιροι οὐ μενετοί. καὶ μην οὐδ' η ἐπιτείχισις οὐδε τ5 ναυτικὸν αὐτῶν ἄξιον φοβηθῆναι. τον μεν γὰρ χαλεπὸν καὶ ἐν εἰρεν' πόλιν αντίπαλον παρασκευάσασθαι, ξπου δὴ ἐν πολεμία τε καὶ ου ησσον εὐίνοις ημῶν ἀντεπιτετειχισμένων. φρούριον δ'ει ποιησονται, τῆς μεν γος βλάπτοιεν αν τι νέρος καταδρομαῖς καὶ αὐτομολίαις, οὐ μέντοι ικανόν γε εσται επιτειχίζειν τε κωλύειν πῶς πλεύσαντας ἐς τὸν ἐκείνων καὶ ηπερ ἰσχύω

δα εθισιν ποιειoctas est moenia continua in aliquam urbem e trile-- Sed fac ita esse: quid sibi Volunt haec OV ησσον δοίνοις ημῶν ἄνetemetereιχισμένων ' Ste Ph. in il e Rur. mran nos non vitaisaeontra ipsos munitionea vietaram excitammua, alvo propugnaculia adversua eos excitatis vicissiva nos munierimus. iri ne urgeainus,

activi participium requiri cuin persectum passivi ni edit vini h here possit; quales sunt illae munitiones, quas Athenienses tunc,

237쪽

LIB. I. CAP. I 42. μεν ταῖς ναυσὶν ἀμύνεσθαἰ. πλέον γὰρ πεῖς ἔχομεν τού

κατὰ γην εκ του ναυτικοῖ εμπειρίας η εκεῖνοι εκ τού κατηπειρον ἐς τὰ ναυτικά. το δε τῆς θαλάσσης επιστῆμον γενέσθαι Ου ραδίως αυτοῖς προπεν σεται. ουδὲ γὰρ υμεῖς,

μελετῶντες αὐτό ευ ς ἀπθ των Μηδικῶν, ἐαείργασθέ πω ' πῶς si ἄνδρες γεωργοὶ καὶ ου θαλῶσσιοι καὶ προςέτι οὐδεμελετῆσαι εασόμενοι διὰ το υτ ημῶν πολλαῖς ναυσὶν ἀεῖεφορμεῖσθαι, ἄξιον ἄν τι δρῶεν; προς μεν γὰρ ὀλίγας ἐφορμουσας κἄν διακινδυνεύσειαν πλήθει τον ἀμαθίαν θρασύνοντες ,. πολλαῖς δε εἱργόμενοι ἡσυχάσουσι, και εν τῶ μὴ μελετῶντι ὐξυνετώτεροι ἔσονται καὶ δἰ αυτό καὶ oκνηροτε- οι. τι δε ναυτικον τεχνης εστὶν Apπερ καὶ ἄλλο τι και Ουκ

ενδέχεται οταν τ4y εκ παρέργου μελετῆσθαι, αλλὰ μὰλλον

hello nondum exorto, lana aedificarent adversus ILacedasmonio Qt in agro Pudent hontili Ν un niuri adi otidae ain obsiden i aut faeti At qiton, ut o lianc ob causam ttis icile erat, in ipsa Attieani inimenta excitare An ipsaruni Athenarii in niuri, qui pacis leniporh aegra Exstructi erant At citio modi, in lios liuadrat vermani ἐπιτειχίζεσθαι e praesertim Cum δαιτε ιοις Lacedaenioni oriunaliter accipienda sit Praeterea unum xae, vel quod ante κω-2ίειν, vel quod ante 'περ VbiIeo reperitur, ilirhiat striicturan ἔPrius ip tur recte omittitur in M. e. atqus apitii Vallam sadiis ita A. II. 1i.J Sed eo eiecto rpstant tanten ι istic uuates etc. ΡOpp. prol. l. I. p. 236. - Νihil in his dissimiliatis ost. Ἐπιούροις

I. acedaeInon lori ni est eire nivaliatio urbi uin Auleariirn continina operiarara facta, quae ut magnae nullis vel in pace ar I iunx est exstruere, licet EXAirmantur an uirile pari Opi in et arte ni uniendi, nedum a Iaacedaemoniis huius artis ini poritis perficiantur,mIi non Callerent το τειρομαχεῖν, ideovie Atheilienses ad Ithomen expugnandam auxilio vocamni. V. supr. c. 102. Ἀντεπιτείχισις autem Atheniensi in non proprie vocatur, sed olasses eorum intelligendae, vulnis oras Peloponnesi adu cli Iaacedaenionios ter-Tae Ruae obse et Ores ab Obsessione avocant. His igitur classit, usconsilio Theniistoclis exstraictis sese Meteπιτετειαισμένους diduus i. E. Vian niuniisse , Mia obsessores in ipsorum terris contra Ob-nulentes arceant. Iam φρούριοι est castellum in hostili terra Exstructu In, quale Postea Decelea fuit, quani auctore Alcibiad Spartani Occupariant, unde Atticaui invasionibus infestabant, quo se transsi igne recipiebant, et Allieniensiuin cuni finitiniis eouinxer-eiuni intutum reddebatur. Neque mit haec res minini uni u Olnen eum ait hellunt feliciter a I .aeedaρnionias sinieri Iuni. Potuit Ruteni illitin Oppiduin coni nunt tuin etiani ἐπιτεθισα appellari, uui non longe Athenis distans urtii Piasi inin in .liat. - ΜΟΣ συτομολίαις intellige: reeipienssia transfugia. V. supr. ad c. 71. πχέον - τὰ ναυτικά J i. e. nam ex tigu rertran nautieamran plua peritiae ad proelia terreatris habemus, quavi illi ex usu militiae terrestris ad pugnat navale . Straictura haec: na. ἔχομεν ἐμπειίας

238쪽

LIB. I. CAR I 43. 213μ δἐν ἐκείνω πάρεργον ἄλλο γίγνεσθαι. εἰ τε καὶ κιν σαντες in τῶν ' Oλυμπίασιν η Λελφοῖς χρημάτων μισθῶ μείζοri πειρῶντο ημῶν ὁπολαβεῖν τους ξενους των ναυτῶν, μ' ονιων μεν ημῶν αντιπάλων ἐσάντων αυτῶν τε καὶ των μετοίκωνὁεινον ἄν 4M τῶν δε τόδε τε υπάρχει και δπερ κράτιστον κυβερνήτας ἐ:χομεν πολίτας καὶ τον ἄλλην υπηρεσίαν πλείους

καὶ ἀμεινους π πῶσα η ἄλλη ' Ελλάς. και ἐπὶ τῶ κινδύνω

ου δεις ἄν δέξαιτο τῶν ξένων τον τε αυτοὐ φεύγειν καὶ μετὰ της ἡσσονος ἄμα ἐλπίδος ολίγων ημερῶν ἔνεκα μεγάλου μι- sθοῖ δόσεως ἐκείνοις ξυναγωνίζεσθαι. καὶ τὰ μεν Πελοπον- νοσίων εμοιγε τοιαλα και παραπλήσια δοκεῖ εἶναι, τὰ δε ἡμετερα τουτων τε ωνπερ ἐκείνοις ἐμεμη/αμην ἀπηxλάχθαι καὶ ἀχλα οὐκ απὸ τοὐ ἴσου μεγάλα ἐζχειν. ἔν τ ἐπὶ την χώραν ημῶν πεζῆ ἰώσιν, ημεῖς ἐπὶ τον ἐκείνων πλευσούμεθα, και οὐκετι ἐκ τού ὁμοίου εσται Πελοποννησου μέρος τε τμηθῆναι καὶ την Ἀττικὸν ἄπασαν. Οἶ μεν γὰρ οπ εξουσιν

ἄλλην ἀντιλαρεῖν ἄμαχεί, ἡμῖν δέ ἐστι γῆ πολλὴ καὶ εν --

σοις και κατ' ἡπειρον. μέγα γὰρ τό τῆς θαλάσσης κράτος. σκέψασθε δί' εἰ γὰρ ημεν νησιῶται, τίνες ἄν ἄληπτότεροιῆσαν; καὶ νῖν χρὴ ἔτι ἐγγύτατα τουτου διανοηθέντας τηνμἐν γον καὶ οἰκίας ἀφεῖναι, τῆς δὲ θαλάσσης καὶ πόλεως φυλακὴν ἔχειν, καἐ Πελοποννησὰις viae αυτῶν ὀργισθέντας πολλω πλείοσι μῆ διαμάχεσθαι ' κρατῆσαντές τε γὰρ αὐθις Ουκ ἐλάσσοσι μαχούμεθα καὶ ἡν σφαχῶμεν, τὰ τῶν ξυμμάχων πιθεν ἰσχύομεν προςαπόλλυται οὐ γὰρ ἡσυχάσουσι μῆ ἱκανῶν ημῶν ἔντων ἐπ αυτοῖς στρατευειν' τήν τε ὁλοφυρσιν μῆ οἰκιῶν καὶ γqς ποιεῖσθαι, ἀλλα τῶν σω

μάτω ου γὰρ τάδε τους ἄνδρας, ἀλλ' οἱ ἄνδρες ταύτα

μη μεam ἄν τιJ His Tespieittur or. Corintlii mim r. 121. μώε- σηπομεν τα ναυτικά. HOe dieit, nillil adversarios in hello navati esses luros, et ni ne isse qui deni sint consectatum, ut se exereeuiit, quonian Atliet, enses seniper pliimbiis navibiis eos sint Ol servulum. Mox vel bis orαν τύχη etc. usus est Aristid. Pr. rhetor. P.

239쪽

λεμουντες καὶ κινδύνους αὐθαιρέτους μη προς τίθεσθαι.

μῶλλον γὰρ πεφόβημαι τὰς οἰκείας 'μῶν αμαρτίας η τὰς των ἐναντίων διανοίας. isu ἐκεῖνα μεν καὶ εν ἄλλω λόγο α τοῖς εἴργοις δολω σεται ' τῶν δε τούτοις ἀποκρινάμενοι οπέμφωμεν Μεγαρέας μεν οτι ἐάσομεν αγορῶ και λιμέσιν ρησθαι, ην και Αακεδαιμόνιοι ξενολασίας μ' ποιῶσι μῆτεημῶν μήτε τῶν ἡμετέρων ξυμμάχω Οἴτε γὰρ εκεῖνο κωλύεa εν ται σπονδαῖς -τε τόδε ' τάε τε πόλεις ἔτι αντονόμους

hue traxit Kraeter. ad ip iam p. 227. Nam tu mente Dionys. habuit locu in II, 5I., ubi vide. 44. q. ἐ- re - προeτίθεσθad ,,Vaticinio decepti octis te

ora et . , ut II, 12. τοσόνδε εἰπὼν inoeeίero, ἔτι ηδε ἡμέρα ἄρξει etc., VIII, M. ἀποκρινάμενος avrois απέπεμπεν, δει etc. ΜOX de ξεν Ιἄσίαις spartanoruin v. Pliit. Instit. Iiae. t. VI. p. 88. V esset. ad Pet. leg. Att. p. 678. Cic. os . III, 11. achios. ad Thuc. I, 77. οὐδενὶ γαo ξένω μεrεδίδοσαν τῶν πσο αυτοῖς νομίμων, sua καὶ ἐξεν λάχουν. Μevrs. Inis . Lacon. II. s. in . d. re p. Iaac. III, 3. Xenopli. d. rep. Luc. 14. Hui. V. Lvc. c. 27. Gail. M . p. 123. O. Mueller. d. Dorer t. II. P. S. not. Ita. 229. 4II. noti κωλύει J Ap id I tonus. p. 796. Iegitur oἴτε γαρ ἐκεῖνο κωλύει ταῖς σπονδαῖς οὐτε τόδε, et κωλύει accipit dictunt pro κωλυσωι. ulgatam ita explicat orni., ut prononiana pro accusillivis hahens ad κωλύει suppleat τι. Μihi quidem verissimum videt ir, esecto ἐν interpretari κωλύει, impedimento est, ἐμπόδιόν ἐστε. Dion ussi ratione ni refellit Herni. dictis ad Soph. Trach. 195. Cons. interpp. ad Soph. Oed. R. 153. Sei iter. ad Eur. Iphig. T. II 10. Scripturam eo dicunt L. O. κωλύειν praesert leger. ad Dionys. p. 228. et deleto ἐν an plectitur iniserpretationeni Valla inrpm in millim eare. Μox e libris τός τa πόλεις dedi pro τὰς δεπ., ubi τε, ut solet, respondet particulae μέω. Denique αὐrων

240쪽

LIB. I. CAP. I 45. III ἀφοσομεν, εἰ και αυτονόμους ἐχοντες ἐσπεισόμεθα και

οταν κἀκεῖνοι ταῖς αυτῶν ἀποδῶσι πόλεσι μη σφίσι τοῖς Αακεδαιμονίοις επιτηδείως αυτονομεῖσθαι, αλλὰ αὐτοῖς ἐκά-

. . στοις ώς Οὐλονται' δίκας δε στι ἐθέλομεν δοῖναι κατὰμ τὰς ξυνθοκας, πολέμου θε οὐκ ἄφομεν, ἀρχομένους δὲ ἀμυνουμεθα. ταυτα γὰρ δίκαια και πρέποντα ἄμα uti τν πόλει ἀποκρίκασθαι. εἰδέναι δἐ χρη ora ἀνάγκη πδε- μεῖν' ην δε ἐκούσιοι μὰλλον δεχώμεθα, ησσον ἐγκεισομένους τοὐς εναντίους γεν ' ἰὰ τε των μεγίστων κινδύνων οτι και πόλει και ἰδιώτν μέγισται τιμαι περιγίγνονται. οἶγούν πατέρες πῶν ὁποστάντες Μ δους και οὐκ inis τοσῶνδε ὁρμώμενοι, αλλὰ καὶ τὰ υπαρχοντα ἐκλιπόντες γνώμντε πλείονι η τύχν και τόλμy μείζονι η δυνάμει τόν τε βάρ- ρον ἀπεώσαντο καὶ ες τάδε προπαγον αυτά. ἄν οὐ χρολείπεσθαι, αλλὰ τούς τε ἐχθροῖς παντι τρόπω ἀμύνεσθαι

και τοῖς ἐπιγιγνομένοις πειρῆσθαι avτὰ μη ελάσσω παραλύναι. O μεν Περικλης τοιαυτα εἶπεν. οι δὲ - αῖοι νομί- 145σαντες ἄριστα οφέσι παραινεῖν αυτὸν εφοφίσαντο ἁ Lia λευε, και τοῖς Αακεδαιμονίοις απεκρίναντο τy εκείνου γνώμη, καθ' ἔκαστά τε ώς Ιφρασε και το ξύμπαν, Οὐδεν κελευόμενοι ποιοσειν, δίκη δὲ κατὰ τὰς ξυνθηκας ἐτοῖμοι εἶναι διαλυεσθαι περὶ των ἐγκλημάτων επι λη και ὁμοία. καὶ οἷ μὲν ἀπεχώρησαν ἐπ οἴκου και οὐκέτι υστερον ἐπρω

iani e. I9. Iegebantur: κατ ολιγαρχίαν σφίσιν avTola μόνον ἐπετροδείως ὐπως noλιτευσωσι. Vulcken. ad I reodot. V. p. 424. deleri vult veri a τοῖς Θακεδαιμονίοις, tanquam interpretamentun . Quomni recte fieret, sexm nta alia eiusmodi apud Thucydidem de- enilii essent, velut IV, 114. in Verbis: οὐδ' ἄν σφῶν πειρασα

γενέσθaι duo ver, τῶν Aaκ. spuria esse videri possint. AddsIV, 85. Ῥεῖς οἰ -κεδατόνιοι. III, 21. To ουν μεταξύ Toυτο, or ἐκκαίδεκα πόδες. V, 18. αμφοτέροις, Ἀθηναίοις καὶ Αακεδαιμονίοις, sed ibi, tit in formula foederiti, magis necessaria talia addit in enta sunt. Itaque mIrsiis adiiciuntur i d. e. N. Adde VI, 2. οἱ τως 'Ιταλία ἐπωνομάσθη. lar supra e. I . vecta αἱ Ἐννέα άMI, quanquam a Vἐ1lla on issa, non puto Ot, lucenda esse. Eiusdem generis sitiit Ioci, ubi positis οἱ μέν - οἱ δέ, tan E nubiecta, vio redeunt illae voces, adiiciuntur, velut VI, 57. καὶ ὁ μεν ἡ Ἀρισroreἰrων. VII, 57. nie l. οἱ μεν - Κυθερωε. 78. πο δε - To νικίου. 86. κὸν μεν - φμοσθένην. V, 65. VII, 4. S. 44. 46. Cons. ad V, 83., ubi uer iii Valckenar. interpretant Entu In esse opitiatur. - ΜΟΣ ἄρνειν et ἄρχεσθαι eodem signa-