Thucydidis De bello Peloponnesiaco libri octo ad optimorum librorum fidem, ex veterum notationibus, recentiorum observationibus recensuit, argumentis et adnotatione perpetua illustravit, indices et tabulas chronologicas adiecit atque de vita auctoris

251쪽

οὐ προκαθεστηκυίας. θέμενοι δε ἐς την ἀγορὰν τα οπλατοῖς μεν ἐπαγομένοις οὐκ ἐπείθοντο -τ εὐθὐς εργου εν- σθαι και ἰέναι bς οικίας των εχθρῶν, γνώμην δε εποιούντο κορυγμασι τε χρήσασθαι ἐπιτηδείοις και ἐς ξύμβασιν μῆλλον και φιλίαν τον πόλιν ἀγαγεῖν, καὶ ἀνεῖπεν ὁ κῆρυξ, εἴ τις βούλεται κατὰ τὰ πάτρια των πάντων Βοιωτῶν ξυμμαχεῖν , τίθεσθαι παρ' αυτούς τὰ ωλα, νομίζοντες σφίσι

Iroplitae suo loco adstantes quieteni agulat: neo lamen nocesse est, eoa arnia deposuIsse; IOcra fati tuni sirino consistunt. Onχω

eastra significat I, II l. III, 1. VI, 64. et alit,i. ' Hinc duo si niti catus ei orari videnrer, nani cuni castra ponuntur, sol Pt Ponigravis strinatura ni omnis, certo scutunt: igitur onaci θέσθαι potest esse: arana ponere, GPofiere. Dein, quia , si castra Ponun- tir , vultuni agitur, ura a Expediti nitIr, cui cta ad pugnaria aptantur ἔ soranula etiani coiitrarium prioris signifieatus denotare pot-Pst: arana induere, proelium parrere. V. Diod. XX, 3 l. ivi q. Asset. θεμένους τa onici recto αδοῖν σε σφας αὐτούς. COIItra I,iban. e. II. p. 43. θέσθαι υπὲρ πατρωος, ωοπερ omu τοὐς λίνους i. P.

ruate n gur ertheidizunς dea I aterlandes, ine u assen, ὰie u oν te. Fallitur soliol. Thuc. ad VIII, 93. Vide Anecdoti IIenisterii. t. I. p. 243. ἐπαγομένοις δ Participium substantavi instar est. V. Iao ,ech. ad Sopli. Ai. p. 277. Et ad I, 38. Μox verenta ἀνεῖπεν e Thuc.

excitat Diom. m. p. 68. v. interpp. ad G Ieg. Cor. p. 494. κατὰ τὰ πάreιαJ ,,GraecIa ut con plures complectebatiir popu-Ios natura in eros, ita iiis mars in Inulta continebianti ir Pa ζi δομοι .Sua cuiquo doni is castellii in erat, et tantuna vitae necessitates aliquani coniunctionent inter proximas donios emetebant, qua in unum Pagum consociabantur, cuius tamen aedineia nee connexa erant nec commani intro cincta. Igitur anti litissinii Graeci par attin habitabant, et niux lino sit idem in viei καrὰ κώμως ', oin pida aute in si quae incolebant, naec quoque moenibi is destituta et vicis sint ilia erant. Inter quae loca intem urn sane societates intercsedebant. Sed plerumque tiaee coniunctio ni Ps noeess, late, si titiis hostis extemius in sines eorum invasis et, vel o rapinae cupidine o innibus aptitiali, si in ricinos ini petulit 1 acerent,

et comuiuuis originis recordatione, quant Pactis Pro Iusse via

252쪽

LIB. II. CAP. 3. ἔαδίως τουτω - τρόπω προπωρησειν την πόλιν. οἶ δε Πλα-3ταιῆς ώς ησθοντο ενδον τε οντας τούς Θηβαίους καὶ εξαπιναίως κατειλωμένην την πόλιν, καταδείσανrες καὶ νομί

σαντες πολλῶ π1είους ες. λ λυθέναι, ου γὰρ ἐώρων εν τηνυκτί, προς ξύμβασιν ἐχώροσαν καὶ τοὐς λόγους δεξάμενόι

ησθαζον, αλλως τε καὶ επειδη ἐς ουδίνα ουδεν ενεωτέριζον. πρασσοντες δέ πως ταλα κατενόοσαν Ου πολλούς τοὐς Θ βαωυς οντας καὶ ε νόμισαν ἐπιθέμενοι ραδίως κρατῆσαι ' τω γὰρ πλῆθει των Πῖαταιῶν - βουλομενω vν των 'Aθηναίων ἀφίστασθαι. εδόκει ουν επιχειρητεα εἶναι καὶ ξυνελέγοντο διορύσσοντες τούς κοινοῖς τοίχους παρ' ἀλληλους, οπως

μο διὰ των oων φανεροι ἀσιν ἰόντες, ἄμαξας τε ἄνευ των υποζυγίων ἐς τὰς οδούς καθίστασαν, is αντὶ τείρους η, καὶ τἄλλα ἐξηρτυον ν εκαστον ἐφαίνετο προς τὰ παρόντα ξύμφορον εσεσθαι. ἐπεὶ δε ώς εκ των δυνατῶν ἐτοῖμα ην, φυλάξαντες ετι νύκτα καὶ αυτὁ τὸ περωρθρον εχώρουν

fur. Sed in aliis Gras Iae partilius incolae sessi rapinarem, quo

facilitis contra piratas se defenderent et tutiufi mercaturani facerent, et opes partas tuerentur, arctilis se coniunxerant. Hi igitur in unani civitatena πόλιν, Gemeindo coalueriant f ξυνωκωθν- σαν et uribes quasdam niuniveriant, in lilias hostiluis advolitantihus confugerent, et illae Sedes SaerOIum et Ia agistratui ini sum-ni OmIn essent. Quo factuin est, ut quanquam plerique nullo periculo inini inente in agris Viverent, laInen tIri es illas suas esse

existiniarent, ideo Pie paSi ipsi nIagis ni isque in vicos κώμας et castella φρούριαὶ tranSirent, et tribuluis φυλαῖς) adserit,erpn-liir. ut bes auteni illa , in quit iis pleruntque Etiam conventus civium habebantur, suo nomine etiarn pagos illos complecterentur et prae lis civitates πόλεις seu πολιτεῖαι, Chinx Proprie ἄorea Essent) dicerentur. Iam cum hae civitates a sp invicem aeque li- herae et seiunctae essent ac Prius pagi, quae uentulatio et dis-eormia oliin inter Pagos sis erat, eassent nunc inter civitates extitit, et mox novarunx Societatiun necessitas intellecta est aut vi iniuncta. Ita igitur laedera i σπονδαίὶ inita et coin munitates seu perpetua uisiunx consanguini arilnx consociationes ortae sunt, quae graece τὰ κοινά, in Guil lIsdanx clii eiuli gen minis etiam τὰ πάτρια , apti l serioreE, lit solvinunt, ξυμπολιτεῖαι, alibi συνέδρια s Stadleveretneu ut τὸ συνέδριον τὸ Ἀχαιων , appeIIanitar. Unde Ex

plicandae larariviae ἐς τα κοινα των πάκτων Βοιωτων πάrρια κατα- stῆσαι III, 65. κατὰ τὰ τῶν πάντων Βοιωτων πάτρια πολιτεύειν M.

et h. l. vectis κατὰ τὰ πάτρια των πάγχων B. ξυμμαχεῖν opposituni ἔξω των ἄλλων Βοιωτων παραβαίνειν τὰ μάτρια III, 61. Popp. Prol.

253쪽

ILIB. n. CAP. 4. τῶν olmῶν ἐπ αυτούς, οπως μὴ κατὰ τως θαρσαλεωτέροις οὐ σι προύφέρωνται καὶ σφωιν ἐκ τοὐ Aou γέγνωνται, ἀλλ' ἐν νυκτὶ φοβερώτεροι οντες ησσους ωοι τῆς σφετέρας εμ- πειθίας τῆς κατα την πόλιν. προέφαλόν τε εὐθος καὶ εe4 χεῖρας ψεσαν κατὰ τάχος. οι δ' ώς εγνωσαν ξπατομένοι. ξυνεστρέφοντό τε εν σφίσιν αυτοῖς και τὰς προσολὰς ηπρο ἱπτοιεν ἀπεωθοῖντο. καὶ δὶς μεν ἡ τρὶς ἀπεκρούσαντο, ἔπειτα πολλω θορίβω αυτῶν τε προσαλλόντων καὶ των γυναικῶν καὶ των οἰκετῶν δμα ἀπο των οικιῶν κραυπῆ τε

καὶ ὀλολυγῆ χρωμένων , λίθοις τε καὶ τῶ κεράμω βαλλόντων,

καὶ υετου ἄμα διὰ νυκτος πολλου ἐπιγενομένου, ἐφοβ θ σαν καὶ τραπόμενοι ἔφυγον διὰ τῆς πολεως, ἄπειροι μενὁντες Οι πλείους εν σκότω καὶ πηλω των διόδων ν πῆ σωθῆναι, καὶ γάρ τελευτῶντος του μηνὸς τὰ γιγνόμενα ἰν, ἐμπείρους ει εχοντες τους διωκοντας τοὐ μὴ εκgεύγει , ῶςτε διεφθείροντο πολλοί. των δε Πλαταιῶν τις τὰς πύλαιν ἐζῆλθον καὶ αἴπερ ησαν, ἀνεωγμέναι μόναι, ἔκλησε στυ- ρακIω aκοντίου αντὶ βαλάνου χροσάμενος ἐς τυ μοχλόν,

aevi. ΜΟΣ φοβερώτεροι non, ut solet, est terribiliores , se i magis iurentes. Suidas φοβερὸς ὁ φοβούμενος παρὰ Θουκυδίδη καὶ Φερεκράτει κἄὲ παρὰ Ῥοφιανω. ER lein Ρhol. et Et uni. Μ. p. 707, 53.

V. Alberi. uiisc. crit. p. 285. Sic Tacit. Annal. I, 62. exemtum tardatum ad proelia et Drant dolosiorem hostium eredebat. o πως μὴ - ἐμπειρίας J Thoni. v. p. 268., 4. καὶ τω κωόμωJ Arei milus vulgo lei st. Red cons. III, 74. βάλλουσας ἀπο των οικιῶν τω κεράμω. IV, 48. ἔβαλλον τω κεα ω i. e. ita tegulis, Pgae forte aderant. Theo progvin n. p. 55. legie

254쪽

LIB. II. C A P. 4.

ωςτε μηδε ταύρο ετι εξο&ν ειναι. δασκόμενοί τε κατὰ τον πόλιν οι 'μέν τινες αυτῶν επὶ το τεῖχος ἀναβάντες εΜιφανες το ε ξω σφῆς αυτούς και διεφθάροσαν οἱ πλείους, οἱ δουκατὰ πύλας εργους γυναικος δουσος πέλεκυν λαθόντες καὶ

διακόψαντες τον μηλον ἐξῆλθον οὐ πολλοί, αἰσθησις γὰρ ταχεῖα επεγένετο, αλλοι δε ἄλλ' τῆς πόλεως σποράδον ἀπώλ

λυντο. το δε πλεῖστον καὶ Oοον μάλιστα ξν ξυνεστραμμένον, πίπτουσιν ἐς οικομα μέγα, o ῆν. τοὐ τείχους και αἶ - σιον ουραι - γέναι ετυρον αυτοδ, οἰόμενοι πύλας τας θύρας τοὐ οιήματος εἶναι καὶ ἄντικρυς δίοδον ες τό εξω.

ὁρῶντες δ' αυτούς οι Πλαταιῆς ἀπειλωμένους εβουλεύοντο

255쪽

ILIB. II. CAP. 5. εχε κατακαύσωσιν ω ερ ἔχουσιν ἐμπρῆσαντες τὸ οἴκημα, εἴτε τι ἄλλο χρήσωνται. τέλος δὲ Ουτοί τε καὶ ὁσοι αλλοι των Θοβαίων περιῆσαν κατὰ την πόλιν πλανώμενοι ξυνέβησαν τοῖς Πλαταιευσι παραδοῖναι σφῶς αυτούς καὶ τα οπλα ἔρ - σασθαι o,τι αν βούλωνται. οι μεν si εν τῆ Πλαταία ουτως

5 οἱ δε ἄλλοι Θηβαῖοι Ους εδει ε τι τvς νυκτὸς παραγενέσθαι πανστρατιῶν, εἴτι ἄρα μο προχωροίη τοῖς 'ἐςεληλυθόσι, τῆς αγγελίας ἄμα καθ' ὁδὸν αὐτοῖς ρηθεiσης περὶ των γε- γενομένων επσο θουν. απέχει δε ἡ Πλάταια των Θηβῶν σαδίους ἔμoμῆκοντα καὶ το υδωρ - γενόμενον τῆς νυκτὸς ἐποίησε βραδύτερον αυτοῖς ἐλθεῖν' ὁ rὰρ Ἀσωπος ποταμὸς ἐῆρύο μεγας καὶ ου ραδίως διαβατος ῆν. πορευόμενοί τε ενυετῶ καὶ τον ποταμὸν μόλις διαβάντες υστερον παρεγένοντο,μη των ἀνδρῶν των μεν διεφθαρμένων, των δε ζώντων ἐχομένων. Aς δ' 3σθοντο οἱ Θηβαῖοι το γεγεν μένον, ἐπεβούλευον τοῖς ε ξω τῆς πόλεως των Πλαταιῶν ' ησαν γὰρ καὶ ἄνθρωποι κατὰ τους αγρους καὶ κατασκευὴ οἷα ἀπροςooκ του κακού ἐν ειρ νη γενομένου ' εβούλοντο γὰρ σφίσιν εοῦ τινα λάβοιεν ὐπάρχειν αντι των ενδον, ξν ἄρα τύχωσι τινες

256쪽

ετι διαβουλευομένων αυτῶν ὁποτοπήσαντες τοιοῖτόν τε εσεσθαι καὶ δείσαντες περὶ τοῖς ε ξω κῆρυκα εξέπεμψαν πα

ρὰ τους Θημίους λέγοντες ὁτι Ουτε τὰ πεποιημένα ὁσίως

δράσειαν εν σπονδαῖς σφῶν πευραθέντες καταλαβεῖν τ=ν πόλιν , τά τε ε ξω ελεγον αὐτοῖς μ' ἀδικεῖν. εἰ δε μ' . καὶ αυτοὶ εφασαν αυτῶν τοὐς ἄνδρας ἀποκτενεῖν ους εχ σι

ζῶντος' ἀναχωρησάντων ω πάλιν ἐκ της γης άποδώσειν αὐτοῖς τοὐς ἄνδρας. Θηβαῖοι μεν ταλα λεγουσι καὶ επομόσα φασὶν αὐτούς ' Πλαταιῆς δ' οὐχ ὁμολογοῖσι τούς ἄνδρας ευ- θὴς ὁποσχέοθαι ἀποδώσειν, ἀλλα λόγων πρῶτον γενομένωνῆν τι ξυμβαίνωσι, καὶ ἐπομόσαι Ου φασιν. ἐκ δ' οὐν τρογης ἀνεχωρ σαν οἷ Θηβαῖοι Ουδεν ἀδικησαντες ' οἱ δῶ Πλαταίῆς επειμ τὰ ἐκ τῆς χωρας κατἁ τάχος ἐγκομίσαντο, ἀπεκτειναν τoὴς ἄνδρας ευθίς. ησαν ti ὁγωῆκοντα καὶεκατὸν οἱ ληφθέντες, και Εὐρύμαχος εἷς -τῶν ην, προς δν ἔπραξαν οἷ προδιδόντες. τοὐxo di ποιήσαντες ις τε τὰς6'- νας ἄγγελον ἔπεμπον καὶ τοὐς νεκρούς υποσπονδους ἀπαεισαν τοῖς Θηβαλις, τά τ' εν τῆ πόιι καθέσταντο προς τὰ παρόντα ν ἐδόκει αυτοῖς. τοῖς δ' Αθηναίοις ἡπέλθοευθὼς τὰ τῶν Πλαταιῶν γεγενημένα, καὶ Βοιωτῶν τε παρα

χρῆμα ξυνέλαβον ὁσοι ησαν εν τν Ἀττικῆ καὶ ες τὸν Πῖ

ταιαν ἐπεμψαν κῆρυκα, κελάοντες εἰπεῖν μηδὸν νεωτερον πομ

Eυρ σroe J Filia caedem mentorat etiam Herodes. 6, 233., i V. e sel. coli. Creuger. art. iis M. Gr. D 95. not. Danimanu. Herod. e. 40. o. τὰ τῶν Πλαταιῶν γεγενημέναΤ Vulgo παρδ vel περὶ τῶν Πλ.,

Nor In prius interpretaritur rea a Plataeensibus gestas. eu UOPP. recte negat, hoc sensu licere poni praepositionem naea, eo euin sensu dicitur ὁπὸ, προς, intercium Miana ex. Παρὰ n. l. RI Intuea-Tet rea apud fiet taeenaea gestas. v Μatth. Gr. Ρ, 862. Quanquan rarius apud prosae orationis scriptures παρά hoc senRu Pon tura ut II, 4I. Codd. c. g. h. i. Praepositionenx Prursus Ora t, quam cum Poppon Otis. P. 122. coli. c. 19. τα πῶν ei π έ-ων ωηβαίων γενόμενα. νεώτερονJ Huc respexit grani naticus in ane s. ue . I. P. . Diuiti so

257쪽

LIB. II. CAP. I. εῖν περὶ των ἀνδρῶν οἶς εχουσι Θηβαίων, πρὶν αν τι καὶ

αυτοὶ βουλεύσωσι περὶ αυτῶν οὐ γὰρ ξγγέλθη αυτοῖς ὁτιτεθνοκότες εἰεν. ἄμα γαρ τy εςόω γιγνομέν ν των Θηβαίων ὁ πρῶτος ἄγγελος ἐξ ει, ὁ δε δεύτερος αρτι νενικημένων υ

οὐκ εἰδότες οἱ Ἀθηναῖοι ἐπέστελλον ' o δε κῆρυξ ἀφικόuενος εἴρε τούς ανδρας διεφθαρρενους. και μετὰ ταὐτα οἱ Ἀθη

ναῖοι στρατευσαντες ἐς Πλαταιαν σῖτόν τε ες ρογον και φρου- ρούς εγκατέλιπον, των τε ανθρώπων τοὐς αχρειοτατους ξύν γυναιξὶ καὶ παισὶν εξεχόμισαν.

7 Γεγενημένου δε Οὐ εν Πλαταιαῖς Γνου καὶ λελυμένων

λαμπρῶς των σπονδῶν οἱ Ἀθηναῖοι παρεσκευάζοντο ώς πολεμῆσοντες. παρεσκευάζοντο δε καὶ οἱ Λακεδαιμόνιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι αυτῶν, πρεσβείας τε μέλλον rες πέμπειν παρὰ βασιλέα καὶ ἄλλοσε ες τοὐς βαρβάρους. εἰ ποθέν τινα ωφέλειανηλπιζον εκάτεροι προςλῆφεσθαι, πόλεις τε ξυμμαχίδας πομούμενοι οσαι 'σαν ἐκτὸς τῆς εαυτῶν δυνάμεως ' καὶ Αακε

δαιμονίοις μεν προς ταῖς αὐτο9 ὐπαρχούσαις ἐξ Ιταλίας καὶ

Σικελίας τοῖς τἀκείνων ελομένοις ταὼς επεταχθοσαν ποιεῖσθαι κατὰ μέγεθος των πόλεων, ῶς ες τον πάντα αρωμὸν

258쪽

LIB. II. CAP. 7.

πεντακοσίων νεῶν ἐσομένων, καὶ ἀργύριον ρντον ἔτο μάζειν, τά ου ἄλλα ησυχάζοντας καὶ Ἀθηναίους δεχομένους μια νοὶ

σαν ξυμμαχίαν ἐαξταζον καὶ ἐς τὰ περὶ Πελοπόννησον μάλ-

λον χωρία ἐπρεσβευοντο, Κέρκυραν καὶ Κεφαλληνίαν και' ιαρνῶνας καὶ Ζάκυνθον, ορῶντες, εἰ σφίσι φίλια ταὐτα

13. oταν ἐν τη νη Ορωσιν ημας δη σῖντας καὶ τοκείνων φθείροντας i. e. τώ ἐαυτῶν, atheniensivin. Iani vero quaestio est, mainan sint iussi l viodnain sit subiectum verbi λπετάχθοσαν Id respondeo non clare esse exIyressu n, sed latere in Vm bis κατὰ μέγεθος των πόλεων ita, ιIlNIM Scriptuni esset: πόλεις κατὰ μέγεθος ἐκάστο, velut I, 3. in verbis κατὰ ἔθνη - πορθεσθαι sul dectu in in κατὰ ἔθνη latere vidimus. Conferri etiani possunt verba ibidem posita καὶ ἐπαγομένων ἄὐτοῖς - ἐς τὰς πόλεις, ubi v. mane mi Olmi. Nanx lini liuoque subiectunt participii non e t definitunt, seu lentia auten ea leui, ac si dixisset: ἐπαγομένων αὐτοὶς των πό- λειών. Heranann. B praecedenti Peliodi sui tectis οἱ Aακεδαιμόνισε καὶ οἱ ξύμμανοι soluni nonien oe ξύμμαχοι repetendum censet alvectuni ἐπεταχθοσαν , quaB ratio Pa et in est dui'ior, quain ut serri Possit, Paretim e Propi milii orarias Iacilius repeteretur πόλεις ξυμμακίδες. De verbis τοῖς ἐχομένοις veriani docuit POpp. prol. t. I. p. 158. , participiunt in sutumani exactunx Latinorum solvendum esse: ita δεξάμενοι accipi eiuluith est I, 33. et ἐχομένοιe hic ita red-ε ais: sia, qui ab eorum se. Lacedaemoniorian partibua steterint. Recte Poppo p. tw.: ,, saepius legi itus, Iaaceda ny in os eo Consilio clas Eli parari voluisse, ait Atheniensium sociis, oui des cissent, auxiliuin serae possent. Sic Archidamus dicit. I, 81. ει τους ξυμμάχους σφισrάνa. πειρασόμεθα , δεήσει καὶ Tox roις ναυσὶ sto Myῖν, τὸ πλέον οἶσε νησιώταις. Eodei igitur ni odo fortassis n. I. socii perhibentur iussi esse naves coniicere in usum eoru in , t Ii Allieniensiuni societate relicta ad I. lectita monior Im partes acce serint. Ol, Staro tamen dicit liuio explicationi, quod iani tum naves Italas et Siculas I. aceriae nione tuisse, neque ulu i dictu insit, neque ob ipsani helli liistoriani verisimile: quare se ni allaeoniungere ἐξ 'Ιι αλιας καὶ Σικελίας τοῖς τακείνων ἐχομένοις i. e. ii 4iui in italia et Sicilia a suis parti is teterint. Sed iis nainus Opus erat praesente Spartanoruin auxilio, quoniam eos postre-

r ΡUtan illin est, perpetuum Peloponnesiis cirin iae 'inicis It tiao et Siciliae noninum iunt fuissΘ, et consentἔitieun , illos ab his, ut I Omensibus, consanguineis suis p minis auxiliuni petere Iion neglexisse. Poterant Italici et Sicilienses, utpote navibus et ipsi instructi, proprio ni arte Athenienses propulsare. Hunc igitur totius loci sensunt esse ur tror: a Lacedaemoniis sociae urine ea pio gua quaeque u agnitudine praeter eas naves, quae ibi ex Platia atque Sicilia aderant, alias in e mutoditan eomim, qui ad tuorum partes aecesserint, eonscere irasae. - V Thia, Palilo superitis Posita χελυμένων λαμπρῶς των σπονδῶν Miscripserunt Suiuus

259쪽

MB. II. LAP. αεῖο βεβαίως , πέριξ τὸν Πελοπόννησον καταπολεμῆσοντες. 8 oλίγον τε επενόουν οὐδἐν ἀμφότεροι, ἀλλ' ἐορωντο ἐς τον

πόλεμον ουκ ἀπεικότως ' ἀρχόμενοι γὰρ πάντες όζύτερον --τιλαμβάνονται , τότε δε καὶ νεότης πολλο μεν ουσα εν τηΠελοποννησω, πολλο δ' εν ταῖς χθῆναις ς οὐκ ἄκουσίως υπό απεισως ηπτετο του πολέμου, η τε ἄλλη 'Eube πάσαμετέωρος ην ξυνιουσῶν των πρώτων πόλεων. καὶ πολλὰ μεν

λόγια ἐλέγετο, πολλὰ δε χρ σμολόγοι ηδον εν τε τοῖς μέλ

λουσι πολεμῆσειν και is ταῖς ἄλλαις πόλεσιν. ετι δε Λῆλος ἐκιν θη oλίγον προ τούτων πρότερον Ουπφ σεισθεῖσα ἀφφύ Ἐλληνες μέμνηνται. ελέγετο δε καὶ ἐδόκει επὶ τοῖς μέλλουσι γεν σεσθαι σπῆναι ' ει τέ τι ἄλλο τοιουτότροπον ξυμ

. graecismo, quo veri a ne uti Iuli C in Participio tonstrariintur. Coninia post βεβαίως posui, quod vulgo unio hou rutvPri,itior ponitiir. Sic III, 10. καλῶς οφισι φίλιον legitur, ut, i sci ol. explicat per ipsiani nostrina βεβαίως. Iunis his insulis cir linicita': ΡΕ- Iopolineso li Elivn inseris poteraiit, nani ab occasu illae, ipsi ab oriente inini inebant. An ici autem ian 'rant Cur Maei Allieni misit, us, propter auxilium Contra Corinthios nou satis strenue tamen latuin; lirinali la igitur erat amicitia. 8. - ωντοJ i. e. te ruateten sic mit allor Anstrangu ς tinnmiege. v. interpp. ad Calliri . h. Del. 175. 'Pώννυμι est anianoa facio. Cons. IV, 72. Freq1Ientius Eo lena sensu est πψὁώννυμι et

- έωροςJ i. e. war in grapannter se artum, exspeelotione auspensa erat. V. DOrv. ad illiniit. P. 407. Suidas: με rέωρος πνη 'EHάς, παρα Θουκυδίδη, αντὶ ros ἐκεκίνητο καὶ Ουχ νσύχαζον. καὶ noua - ηειν J Non levem hic Iocus osse iisto neni haber Popponi prol. t. I. D. 97. videtur eo, lituo l cum nolici μὲν, πολλὰ M accurate albi respondeant, Riteriin πολλὰ pro nuit InariPO , Ri-' termin pro accusativo habendii in sit. ειυ ιωrero auteni eun codd. liut,eai t ali ilidi veI ἐλέγοντο, vel ἔλεγον, noe pri bato tolliuit illkini inconcinnitatein. , V. ad I, 126. Ἐλεγον liabent soli H. N. g. In eo quideIn, quod contraria inter i e nientiara varios Ca-Bus nabeant, quid Ossensionis i ii sit, equi deni non intelligo. Αα forte varietate casuunt vis oppositionis infringitur mininio, opimor. Cati su mutatae scripturae ἐλέγero in ἔλεγον haec fuisse videtur, quod qui vaticinia ceci itissent, eosdeni oracula edidissis Putabant. Atqui oracula nullo certo auctore oninium ore cireun terebantur, vaticinos in foras et plateis fictiunculas suas decantare cerneres. Alteri scripturae ἐλέγοντο ipsuu pponis Praece-Pttim adversatur: nam ex eo ita tantuIn vectunt plurale neutri substantivi iunctuni ferri potest, si tacite a legentibus aliud sub- Atantivum aut ni asculini aut serninini generia ii elitri substituitur Bine Re sus dispendio. Iam qiiod substituatur, non aliud erit 1io Ioeo, Ilisi renoμοί, quod fieri I E i iit, qhioniani ale in an ii Olius, orationis ni enibris ident diceretur. Itaque viilgatan terriri.

260쪽

LIB. II. CAP. B.

εποίει των ανθρώπων μὰλλον ἐς τοὐς Αακεδαιμονίους, ἄλλως τε καὶ προειπόντων ἔτι τον 'Eλλάδα ἐλευθεροῖσιν. ἐρρωτο τε πας καὶ ἰδιωτης καὶ πόλις εἴ τι δύναιτο καὶ λογωδε

και επω 'ξυνεπιλαμβάνειν αυτοῖς ' εν τούτω τε κεκωλῖσθαι εδοκει ἐκαστω τὰ πράγματα ω μῆ τις αὐτὸς παρέσται. - τως

ὀργν εἶχον οἷ πλείους τοὐς Ἀθηναίους, οἱ μεν τος αεIqς

ἡ δὲ εὐνοια - ἐχευθεροῖσινJ In his vulgo est λήσι. At ἐποίει habetit A. H. C. N. b. E. f. g. quod recepi collatis IV, i 2. vers.

voret glieli die Laee eniοnter et die Selande usird uileb trassen. Tertiunt illuni locu in ita interpretatur Vallar nam fere eo tempore de utrisquὸ talia opinio erat, ut 1i meritisranei pedestribus copiis

Ionge praestantraaiani essent, illi inter maritimos plurrv IIn re navali

praeresserent, vii id quo 1 en ectuni est ot illi sui effecit, inter Ropernatitavit; nani non opinio honiinlini effecit, ut tales essent; se ii quod tales eraut utra Die, id lipitin hornines enecit opinionem.

Ne dicam, ἔib eo prorsus OnIissam esse voce ni n. πολζ. Suhiectunt verbi ἔποίει auiit inlinitivi εῖναι et προέχειν. Ad veri, in liae est iii terpretatio: ad mutum existimationia disserendum erran temporis sectum habuit illis quidem hoc, quod inter mediterraneoavalidissimi pedestribus eopiis erant: . his vero hoc quod inter maritimos rerum nauticaragvι peritia Iove praestabant i. e. ni agnatii in existi inatio evultici at, illos valde in inter ni diterea neos ped.-stribus copiis nitixinie valere; lios inter Inaritin os reruin nullibearatim peritia lon e praestare. - Ds indicativo futuri κεν eos σιν V. Hern . ad Uis. p. 9 . d. ellips. et pleon. p. 193. stulta hominum valde inclinabant in Lacedaemonios, e in praIe3ertinεὐεtendissent, ae Graeeiam liberaturos eale. Euden Nie h. l. V rietas a ripturae extat Iv, 12. ulbi Cod. L. itein ἐπ ει pio inores habet. - Deniquo genitiviis προειπόντων positus est pro accusativo; nuIII praee Essit Ἀακεδαιμονίους. Cons. V, 33. 1ll. 72. IV, 8. VII, 48. Ea enallage inter tuni locium liabet, ubi alii geniti I a Psoluti sequuntur, ut III, 22. προς-ιξαν τω τείχεε των πολεμίων λα-