장음표시 사용
261쪽
τεροι τάςδ' ἐχοντες ξυμμάχους ες τον πόλεμον καθίσταν- eto. Αακεδαιμονέων μεν es ε ξύμμαχοι ' Πελοποννῆσιοι μενοὶ ἐντός is οὐ πάντες πλὴν Ἀργείων καὶ Ἀχαιῶν ' τούτοις
επολεμουν το πρῶτον, ἐπειτα δἐ ὐστερον και απαντες ' εξωδἐ Πελοπονν σου Μεγαρῆς, Φωκῆς, Αοκροί, Βοιωτοί, 'A
πρακιῶται, Λευκάδωι, Ἀνακτοριοι. τούτων ναυτικὸν παρείδοντο Κορίνθιοι, Μεγαρῆς, Σικυώνιοι, Πελληνῆς, πλεῖοι, πρακιῶται, Αευκάδιοι, ἱππέας ει Βοιωτοί, Φωκῆς, Ao- κροἱ αἱ δ' αλλαι πόλεις πεζὸν παρεῖχον. αυτο Αακεδαιμονίων ξυμμαχία, 'Aθ1ναίων δὴ πιοι, Aέσβιοι, Πλαταιῆς, Με
σονιοι oὶ εν παυπακτω, Ἀκαρνάνων οἷ πλείουi, Κερκυραῖοι, Ζακύνθιοι, καὶ αλλαι πόλεις αι υποτελεῖς ουσαι εν εθνεσι
λοποννησου καὶ μητης προς ἡλιον ἀνίσχοντα, πῆσαι αδ αλ-λαι Κυκλάδες πλῆν Μήλου καὶ Θήρας. τούτων ναυτικὸν παρείχοντο πιοι, Aέσβιοι, Κερκυραῖοι, οἱ δ' ἄLλοι πεζὸν καὶ χρὴματα. ξυμμαχία μἐν αυτο ἐκατέρων καὶ παρασκευῆ τον πόλaμον ῆν. 10 οἱ δῶ -χεδαιμόνιοι μετὰ τὰ ἐν Πλαταιαῖς ευθὴς πειριεγγελλον κατὰ τὸν Πελοποννοσον και τον εξω ξυμμαχίαν. στρατιὰν παρασκευάζεσθαι ταῖς πόλεσι τά τε επιτήδεια οια εἰκὸς ἐπὶ ἐξοδον εκδημον εχειν ῶς ες λοὐντες ἐς τὸν Ἀττικήν. ἐπει- δἐ ἐκάστοις ἐτοῖμα γίγνοιτο κατὰ τον χρόνον τον
εἰρημένον, ξυν εσαν τὰ δύο μέρη απὸ πόλεως εκάστης ἐς τον
Praesert oυτως oeγῆς elaoν. Sed h. l. nihil corrigere alIsim, ci1 n/. Mihintelli P possit, nec codices correcti On In adiuvent. Est nutet λ ουτως oeγῆ iden ac ουτω μπάλη quὲhB vox additur alias. Comparabat Al, Iesch. in auet. p. 265. 1 lat. Lus. p. 112. Οἱ Ουrως ἄγνοιαν ἔro κως et Sueton. V. Tit. 7. lam artisees pro tantos. Gotti. - male Mi eschius, nant ad . Οἴτως cum vecto iungendunt, et artisses adiecti uni est. 10. τα δία μέρηJ Instat ite hellica expeditions civitas princi P ri tenens cicinini uctes socias Inisit, qui inipei arent milites et Corn tieatu n. Sua cui MIe rixta pat s iani aut a dei illita erint, ni fallor, linin a, ultra quam livit Urain contribuerent, neque nisi, quota pars in praesentia ei n&ienda esset, indu i opus ori t. Una qua itum Pecuniae, Ut alitu in lonIn Pattis apparilitistitie universi a singilli Rud ferretur, ite script in est, ut c in toto apparatu EXMaelius uno
262쪽
LIB. II. CAP. II. 237υθμόν. και ἐπειδὴ παν το στράτευμα ξυνειλεγμένον ῆν, ' - χίδαμος ὁ βασιλεῖς των -κεδαιμονίων, οὐπερ ηγεῖτο τῆς
εξόδου ταὐτ ς, ξυγκαλέσας τους στρατ γοὐς των πόλεων πασῶν και τους μάλιστα ἐν τελει και ἀξιολογωτάτους παρελναι τοιάδε ἔλεξεν. Ἀνδρες Πελοποννῆσιοι και , οἷ ξύμμαχοι, καὶ οἱ πατέρες 11ημῶν πολλας nτρατείας καὶ ἐν αυτῆ Πελοποννῆσω καὶ ε ξω ἐποιήσαντο, καὶ αυτῶν ροῶν οἷ πρεσβύτεροι οὐκ ἄπειροι πολέμων εἰσίν ' θως δὲ τῆςδε ούπω μείζονα παρασκευον εχοντες ἔξήλθομεν, αλλὰ καὶ επὶ πόλιν δυνατωτάτην νυν επόμεθα, καὶ αυτοὶ πλεῖστοι καὶ ἄριστοι στρατευοντες. δίκαιον Ουν ημῆς μητε τῶν Πατέρων χείρους φαίνεσθαι μητε ημῶν
αὐτῶν τῆς , δόξος ἐνδεεστέρους. ἡ γὰρ Ἐλλὰς πῶσα τjδε τῆ
μη ἄν ἐλθεῖν τοὐς εναντίους ἡμῖν διὰ μάχος, τούτου ἔνεκα
nua partes totius summae singulis descriptao usitatus modiiliis fuisse videntur coli. III, 15. id PIO 1 h. I. verbis τὰ δύο μέεν ilicit. Sod fallitur IIuellerus, tun Fens veri a ἡ Iξω ξυμμαγὶς σrρατιά, Vertensque e daa Contingent fui Eaperitiano auraret alb dea Pe opon-neaea, nain loquitur auctor de sociis intia et extra Peloponn sum. Pecuniani in peratalia Tmac. II, 7. dicit ἀργύριον ἐντόν. παρεῖναι Τ Hic iniitutivus peIulet ex ξυγκαλέσας. v. Matth. Grip. 568. Ad n. l. pertinet glossa ZOnarae : ἐν τελει, ἐν σπῆ ' τους ιν τώει τιμῶν. Suidas eadem liabet si ite loco. Fortassis eoden respexit IIesycli. v. ἐν τέλει et τοῖς εν τέλει. Cons. IlI, 36. V, 27. I, 58. Seliol. brev. et IIps. IIS. ad Honi. II. X, 56. τέλος δε καὶ το τάγμα ' σημαίνει πολλὰ η χαις. ποτὲ μὲν γὰe το τάγμα - nor, δωτο συμπεΠλορωμένον πράγματος, η ἔργου τέλος, nove do τον ἐκ τῶν μειςαρομένων ωνίων φοιτῶσαν πρός-ον , κaὶ το ἀξίωμἄ, ὼς παρὰ λυκυδίδη κἄὲ Ξενοφῶντι etc. Ea len Ρhavorin. et fit pian. ad I ein. .eptin .lin. Seli Ol. Venet. ali Il. I. I. COnf. Thou . II. p. 839. Sex significatus voci tribuit Eustath. ait Hom. I. l. ut sit cohors ive Iliarii pu lus, sive quaec inque pars Exercitus, ferinitima alicu- itus Tei, re litus , lignatio in παρὰ Θουκυδίδη καὶ δεν ., impensae in aliquani reni factae, ut ap. Eurip. Polyidi fiagm. VIII. p. 470. Beck., denique initiatio mystera Omain ut up . Sopn. Εl. 634. Cons schol. Ρlat. p. 376. BehE, qui haec vecta Thucydidia adscripsit naeeλθὼν δε et ou τέχεσιν , c σε. ἔφη, τοῖς εν - .sυσιν. II. ἐν α Θῆ Πελ.J ut o articuluna τῆ aci j lint post ἄντῆ, quem. omittunt codic ea plerique, estque haec omissio solennis in noni inibus propriis, ubi additur prononien aυτός, liuen adli Odun
onii Mittir in soranula αυταῖα λέξεσιν, ipata verbis. Vid. I, 3 l. III, 98. Vt, 30. 3l. 46. Eundem luticuluin ua positum delevi V, G2.
263쪽
MB. Il. CAP. I l. ἀμελέστερόν τι παρεσκευασμένους χωρεῖν, ἀλλα καὶ πόλεως ἐκάπζς γεμονα και στρατιώτην τό καθ' αὐτον ἀεὶ προύδέχεσθαι ες κίνδυνόν τινα ἡξειν. ἄδηλα γὰρ τὰ τῶν πολεμων καὶ ε ξ oλίγου τὰ πολλὰ καὶ δι οργῆς αἱ επιχειρήσεις γίγνονται ' πολλάκις τε το ἔλασσον πλῆθος δεδιὸς ἄμεινον ῆ νατο
τους πλέονας διὰ το καταφρονοῖντας ἀπαρασκεύους γενέσθαι.
τευειν, τῶ δε εργω δεδιοτας παρασκευάζεσθαι. οἴτω γὰρ πρός τε το ἐπιέναι τοῖς εναντίοις ευφυχότατοι ἄν εῖεν, πρός τε το ἐπιχειρεῖσθαι ασ2αλέστατοι. ημεῖς δε οὐδ' επὶ αδύν τον ἀμύνεσθαι Ουτω πολιν ερχόμεθα, αλλὰ τοῖς πῶσιν ἄρμ
πτα παρεσκευασμένην, τε χρj καὶ πάνυ ἐλπίζειν διὰ μάχne' ιέναι αὐτούς, εἰ μῆ καὶ νυν ἄρμηνται ἐν ω ουπω πάρεσμεν, ἀλx οταν εν τν γῆ ὁρῶσι ν ημῶς δροὐντάς τε καὶ τἀκεένων
εθείροντας. πῶσι γὰρ εν τοῖς ομμασι καὶ ἐν τῶ παραυτίκα Ορει πάσχοντάς τι δεθες οργῆ προπιίπτει ' καὶ οι λογισμω ἐλάχιστα χρώμενοι θυμῶ πλεῖστα ἐς ἔργον καθίστανται. Ἀθηναίους δε καὶ πλέον τι τῶν ἄλλων εἰκος τούτο δρῶσαι, o. αρχειν τε τῶν ἄλλων ἀξιούσι και επιόντες τον τῶν πέλας
ntiirginalis in exeniplo Tlluc Uclidis Italiannis Canie rami, Ioa litui filii, titio 1 Banihergiue fractavi: ἐθHειν, λείπει ἰέναι. - In O, Rivera scriptura, supplaridum ex Proxin is χωρεῖν, i. e. Isre , ut nolint hostea pugna notus oemurrere. Νon isubitare in id recipere, ante Dulcemini vulgat Hii, M nlaior pars codicum iaci liceret. V. ii striactura ἀπο κοινου ad I, IM. I 41. Cerae vii quid lite tuitatum esse videtur. πολIάκις - γενέσθαH Cons. locum Isocratis ex Arctopagit., quo utitur Dionys. de C. V. p. 362. Nehaes, quo egregie haec il-Iustrantur. πῶσι γὰρ - oenemred Νihil Ossensionis in accusativo πω σχόντας est Post πῶσι. V. Marili. Gr. p. 771. Nain Gmieei ibivio pie accusativo participi omini cti in inlinitivn utuntiir, ubi genitiviis vel clativus praecedit. Conf. IV, 2. εἶπον δεν τούτοις καὶ κερκυραίων ἄμα παραπλέοντας των ἐν τῆ πόλει ιπιμεληθῆναι, tibi V. Seliol. IV, 30. των δὲ στeατιωτων ἀναγκασθέντων Οιὰ την offνοχωρίαν τῆς νῆσου τοῖς ἐσχάτοις προςίσχοντας ἀριστοποιεῖoθαι. VII, 57. ξυνυο δὲ τοῖς Κρησὶ . τον Πλαν - ξυγκτίσaκτας - ἄκοντας με ris μι-οθοῖ ἐλθεῖν. VI, 55. Ἱππάσω δὲ ξυνέβη, τοῖ πάθους τῆ δυςτυυμ δομασθέντα και την δόξαν τῆς τυραννίδος - προςλαβεῖν. VII, 4O otiae ἐδόκει τοῖς Ἀθηναίοις - διαμέλλοντας κόπω άλωκεσθαι. Diniculistas est in inlinitivo ὁραν. . Sententia eni in ut dicereti irrπασιν oeyh προςπι πτεο ορω os, non Oeῶν. Sed constructio infinitivi Popponi obs. Ρ. mo. videtur facta ad sensum, ei ni in oeri προς- remete, idem sensus insit, ἔ1 si dixisset: φ νπόν ἐστι, vel sinitio
264쪽
his στρατε-ντες καὶ μεγίστ ν δόξαν Ουόμενοι τοῖς τε προ --ας καὶ ἡμῖν αὐτοῖς επ' ἀμgότερα ἐκ των ἀποβαινοντων,λεσθε on ' αν τις ἡγῆται κόσμον καὶ φυλακην περὶ παντbς ποιούμενοι καὶ τα παραγγελλόμενα ὀξέως δεχόμενοι κάλλιστον riso τόδε καὶ ἀσφαλέστατον πολλους δετας ἐνὶ κόσμω χρω-
1 σεῶτα εἰπων καὶ διὰλύσας τον ξύλλογον ὁ 'Aοίωμα 12 Μελήσιππον πρῶτον αποστέλλει ἐς τὰς ' - νας τον Λιακρῖ- του ἄνδρα Σπαρτιάτην, εἶ τι ἄρα μῶλλον ενδοῖεν οἱ Ἀθηναῖοι ὁρῶντες ηδη σφῶς εν οδῶ δντας. οἱ δὲ οὐ προοεδέξαντο αυτὸν ἐς την πόλιν οὐδ' επὶ τb κοινόν ῆν γὰρ Περικλεους γνώμη πρότερον νενικηκυῖα κῆρυκα καὶ πρεσβειαν μη προς-
δαεσθαι Αακεδαιμονίων ε στρατευμένω αποπέμπουσιν Ουναυτὸν πρὶν ἀκοῖσαι καὶ ἐκλευον εκτὸς δρων εἶναι αυθημερόν, τό τε λοιπὸν ἄναχωρησαντας επὶ τὰ σφέτερα αλῶν, πντι βούλωνται, πρεσβεύεσθαι. ζυμπέμπουσί τε τῶ Μελησίπποαγωγούς, μως μηδενὶ ξυγγένηται. ὁ δε επειμ επι τοῖς ὁρίοις ἐγένετο καὶ ἐμελλε διαλίσεσθαι, τοσόνδε εἰπων επορεύετο ὁτι 'Hδε ἡ ἡμερα τοῖς 'Eλλησι μεγάλων κακῶν ἄρξει. ως δἐ ἀφίκετο ες το στρατόπεδον καὶ ἔγνω ὁ Ἀρχίδαμος ἔτι or Ἀθηναῖοι Οὐδέν πω ενδώσουσιν, Ουτω δ' ἄρας τῶστρατῶ προὐχώρει ἐς τον γην αὐτῶν. Βοιωτοὶ δὲ μέρος μἐν 'το σφέτερον καὶ τους ἱππέας παρείχοντο IΠελοπονννσίοις ξυ- στρατεύειν, τοῖς δ. λειπομένοις ες Πλάταιαν ἐλθόντες τῆν γ νεχουν. 'δει δὲ των Πελοποννοσίων ξυλλεγομένων τε ες τὸν ἰσθ-13
265쪽
240 IIII. II. CAP. II.μὁν καὶ ἐν ὁδω δντων, πριν ἐς λεῖν ἐς την 'Aττικὸν Περικλῆς ὁ Σανθίππου στρατηγος ἄν Ἀθηναίων δέκατος αυτός - ἔγνω την ἐσολ ν εσομέν , υποτοπήσας, ὁτι 'Αρχίδαμος αὐτω ξένος ἄν ἐτυγχανε, μ' πολλάκις π αὐτὸς ἰδία μοὶ μενος χαρίζεσθαι τοὐς αγρούς αυτob παραλειν καὶ μο μώση,
η καὶ Αακεδαιμονίων κελευοάντων ἐπὶ διαβολὴ τη αυ-ὐ γένηται τοῖτο, ἄπιερ καὶ τα ἄγ' ἐλαύνειν προεῖπον ενεκα εκεένου, προηγόρευε τοῖς Ἀθηναίοκ εν τη εκκλησία ora Meria δαμος μεν οι ξένος εῖ', οὐ μέντοι επι κακῶ γε τῆς πόλεως γένοιτο, τούς δ' αγρούς τοὐς εαυτοὐ καὶ οἰκίας ῆν αρα μηλώσωσιν οἷ πολέμιοι ἄπιερ καὶ τα των aλλων, ἀφέοσιν αυτὰ 'μόσια εἶναι και μοδεμίαν Οἱ υποφίαν κατὰ ταὐτα γίγνωθαι.
Λαρ νει δὲ καὶ περὶ των παροντων απερ καὶ πρότερον, παρασκευάζεσθαί τε ἐς τον πόλεμον καὶ τα εκ των πρῶν ε -
μίζεσθαι, ἔς τε μάχην μ' ἐπεξιέναι, αλλὰ τον πόλιν ερελθόντας φυλάσσειν , καὶ τι ναυτικον νπερ ἰσχύουσιν ἐξαρτυεσθαι, τά τε των ξυμμάχων διὰ χειρὁς ἔχειν, λέγων την ἰσχύν αυ- τοῖς ob τούτων εἶναι τῶν χρημάτων τος προςωου, τὰ δε-λλὰ τοὐ πολέμου γνώμη καὶ χρημάτων περιουσία κρατεῖσθαι. θαρσειν τε εκέλευε πρ ιόντων μεν ἐξακοσίων ταλάντων Aς επὶ τό πολὐ φόρου κατ' ενιαυτόν ἄπό τῶν ξυμμάχωντν πολει ἄνευ τῆς ἄλλης πρ οδου, υπαρχόντων δε εν τν ἀκροπόλει ἔτι τότε αργυρίου ἐπισήμου ἐξακιςχιλίων ταλάν-- τὰ γὰρ πλεῖστα τριακοσίων ἀποδέοντα μύρια εγένετο, ἀφ ων ἔς τε τὰ προπύλαια τῆς ἀκροπόλεως καὶ τἄλλα olao-δομηματα καὶ ες Ποτίδαιαν ἀπανηλω ' χωρὶς δὲ χρυσίου ἀσημου καὶ αργυρίου εν τε ἀναθεμασιν ἰδιοις καὶ δομοσίοις καὶ oσα ἱερὰ σκεύη περί τε τὰς πομπάς καὶ τοὐς αγῶνας καὶ
luti magno in populo e m aaepe eoorta est aedilis, quem CDnstulit Alarescii. il illic. p. 174. Ruet. p. 207. υποφίαν - γίγνεσθαιJ repetendtin Brbo σφίησιν aliud ver-hum, vel ut βούλεται, κελειει stipplendun ad infinitivunt γίγνεσθαι.
ἱερὰ σκεύηJ Dulcer. praes. ad Thuc. p. XXVII. putavit, hia C
266쪽
n πεντακοσίων ταλάνων. ετι δε και τὰ ἐκ των ἄλλων u-ρῶν προςετίθει χρηματα ουκ oλίγα, οἷς χο σεσθαι.αυτούς, καὶ se πάνυ εξείργωνται πάνrων, καὶ αυιῆς τῆς Mon τοῖς περικειμένοις χρυσέοις' ἀπέφαινε δ' iiον το ἄγαλμα τεσσαράκοντα τάλαντα σταθμὸν χρυσίου ἀπές υ και περιαιρετὸν ειναι ἄπαν. χρ σαμένους τε επὶ σωτηρία ε ' χρῆναι μῆ ελάσσω ἀντικαταστῆοαι πάλιν. χρ μασι ι ἐν οὐν δυτως ἐθάρσυνεν αυτούς, ὁπλίτας δε τριδιλίους και μυρίους ει ναι ἄνευ των εν τοῖς φρουρίοις καὶ etων παρ' ἐπαλξιν ἐξακιδιλίων καὶ μυρίων τοσοὐτοι γὰρ μυλασσον τι πρῶτον οποτὲ ol πολεμιοι ες - χοιεν, από τε των πρεσβυτάτων καὶ των νεωτάτων, καὶ μετοίκων ὁσοι ὁπλῖται jσαν. - τού τε γὰρ Φαλορικοῖ τείχους στάδιοι ῆσαν πεντε καὶ τριάκοντα πρὸς τον κύκλον του ἄοτεος καὶ αυτοὐ τοῖ κύκλου τό φυλασσομενον τρεῖς καὶ τεσσαρ
ἄγαλμα J v. Plin. N. Ν. XXXVI, 6, 4. Pausan. I, 24, 7.
267쪽
Πειραιοῦ τεσσαράκοντα σταδίων, ύν τὸ ἔξωθεν ἐτηρεῖro καὶ του Πειραιῶς ξύν Μουνυχία ἐζοκοντα μεν σταδίων ὁ ἄπας περίβολος, τὐ δε εν φυλακῆ ον ῆμισυ του cov. ἱππέας δ' ἀπίqαινε διακοσίους καὶ χιλίους ξύν ἱπποτοξοrαις, ἐξακοσίους δε καὶ χιλίους ταξοτας, καὶ τριξρεις τὰς πλο ους τριακοσίας. ταῖτα γὰρ υπῆρχεν Ἀθηναίοις καὶ Ουκ ἐλάσσω εκαστα τούτων ὁτε η ἐσολὴ τὁ πρῶτον ἐψελλε Πελοπονν νίων ἔσεσθαι καὶ ες τον πόλεμον καθίσταντο. ἔλεγε δὲ και ἄλλα οἷαπερ 14 εἰώθει Περικλος ες ἀπόδειξιν τοὐ περιέσεσθαι τῶ πολεμω. οἶδε Mθοναῖοι ἀκούσαντες ὐνεπείθοντό τε καὶ ε ςεκομίζοντο ἐκ
τῶν αγρῶν παῖδας καὶ γυναῖκας καὶ τον αλλον καrασκευην η κατ' οἶκον εχρῶντο, καὶ αυτῶν τῶν οἰκιῶν καθαιρούνζες
την ξύλωσιν ' πρόβατα δε καὶ ὐποζύγια ες τον Εὐβοιαν διε-nίμψαντο καὶ ες τὰς νῆσους τὰς επικειμενας. χαλεπῶς δῆαὐτοῖς δια τό αεὶ εἰωθέναι τους πολλοῖς εν τοῖς ἀγροῖς διαμ15 τῶσθαι ἡ ἀνάστασις εγίγνετο. ξυνεβεβήκει δε ἀπο τοὐ πάνυ υρχαίου εείρων μὼλλον 'Aθηναίοις τobeto. επὶ γὰρ Κέκροπος καὶ τῶν πρώτων βασιλέων ἡ Ἀττικῆ. ες Θοσέα αεὶ κατὰ
πόλεις ωκεῖτο πρυτανεῖα τε ε χουσα καὶ ἄρχονrας, καὶ ὐπότε
μὴ τι δείσειαν, ου ξυνξεσαν βουλευσόμενοι Aς τον βασιλέα,ίλχ' αλοὶ ἐκαστοι επολιτεύοντο καὶ ἐβουλεύοντο ' καί τινες καὶ επολέμησάν ποτε αυτῶν, ἄπιερ καὶ Ἐλευσίνιοι μετ ED-μόλπου προς Ἐρεχθέα. ἐπειδὴ δε Θοσεύς εβασίλευσε, γενόμενος μετὰ τοὐ ξυνεrob και δυνατὴς τά τε ύλλα διεκόσμησε τὴν χώραν καὶ καταλυσας τῶν ἄλλων πόλεων τά τε βουλευ- τῆρια καὶ τὰς ἀρχὰς ες τον νυν πόλιν ουσαν εν βουλευτήριονόποδείξας καὶ πρυτανεῖον ξυνώκισε πάντας, καὶ νεμομένους τὰ αυτῶν εκαστους ἄπερ καἰ προ τοὐ ξνάγκασε μια πόλει ταύτη χρῆσθαι, ἡ ὁrαντων ἡδο ξυντελουντων ες αυτὸν μεγάin γενομέν' παρεδόθ' υπὁ Θησέως τοῖς ἔπειτα ' καὶ ξυν- . Οἱκια εξ εκείνου Ῥθοναῖοι ἔτι καὶ νυν τῆ θεω εορνῆν δο- μοτελῆ ποιούσι. το de προ τουτου ξ ἀκρόπολις ἡ νυν ουσα
268쪽
πόλις ἐν, καἰ το οπ αυτην προς νότον μάλιστα τετραμμε νον. τεκμηριον δέ' τὰ γὰρ ἱερὰ ἐν αυτῆ τῆ ειροπόλ/ι καἰ ἄλλων θεῶν εστι και τὰ εω προς τοὐτο το μέρος τῆς πόλεως μὰλλον ἶδρυται, τό τε τοὐ Λιὸς τοὐ ' Oλυμπωυ καὶ τοLIύθιον καὶ το τῆς Γος καὶ το εν Λίμναις Λιονύσου, ω τὰ αρχαιότερα Λιονύσια τῆ δωδεκάτy ποιεῖται εν μηνὶ Ἀνθεστηριῶiι, Δήπερ καὶ οἱ ἀπ 'Aθηναίων ' μνες ετι καὶ νῖν νομίζουσιν. 7δρυται δὲ καὶ ἄλλα ιερὰ ταύτy αρχαῖα. καὶ τῆκρήνη τῆ νύν μἐν των τυράννων Ουτω σκευασάντων Ἀμνεακρούνω καλουμεν , το δε πάλαι φανερῶν των πηγῶν
οὐσῶν Καλχιρρόη ῶνομασμένη, εκείνη τε εγγυς οἴση τὰ πλείστου ἄξια ἐχρῶντο, καὶ νύν ἐδει ὰπὸ τού αρχαίου πρότε γαμικῶν καὶ ες ἀλλα των ιερῶν νομίζεται τῶ bδατι χρῆσθαι. καλεῖται de διὰ τον παλαιὰν ταύτy κατοίκοσιν και is
προς νότονJ Valla Iegit προς δοκτον, PIeIn sequutir Pian prius. Sed naulo statuero eos, qui Athenariani pari in anti illissinianan I septentrionen ala arce collocandana Psse putant, i dilue doceri ab iis, qui recent iis per Graeciani itinera secemini, ut Will ins t IIaMlcitis, Inonti it POpp. prol. t. II. p. 240. not. Iralde etiam erravit Hredov. , qui vel lia προς νότον μάλιστα contulit eum sor- Iitula illa, qua μάχιστα iungitur nil me militatis, Vertitque: tumeisi, si gerade nach SEden, c tini Strate tul a veri omini lineo sit: καὶπο υα ἀκρόπολιν προς νότον Tere μένον μάλιστα πὁλις ἐν , Id quod tuni Per se patet, tuni eX Sequentiburs: και et is ἔζω προς τοῖτο τομέeos της πόiεως μῶλλον sδρυται.
Acta Ol. , Staidas et Zomir. in δωδεκάκρουνος, si leni et Hesych. in κῆννεάκρουνος, qui Postremo loco noInitiatus par tini ipsa vecta I Hic lidis usi eri. Cons. Pausan. t. I. p. 50. Alii lioe nomen neminini per unam e, UIani Ac 'ipturani praesert POppo. Cons. Diar v. ad Uiarit. p. 3I2. Loci Itunc serastini esse dicit IIemsterii. ud Tlio In. m. p. 568. - sontent, otii Olin , scaturigintiuis adluio aperiis et conspicuis, calliristion uicebatur, Ἐννεακροώνου noni nRCC pisse, Post ludi Eurii Pisistratidae tali ni Odo circunistruxerunt, ut aquἔι collecta per noveni fistulas vini ucretur. Cuua auteni 'I',OIn. Μ. scri luit: οθεν καὶ λαμυρὰ πηνη , η κα2αρὰ καὶ hJeis, παρὰ Θουκυδίδη ia coniicit pro φανερων I Tendum PSSe λαμυρων.
Mini maidem λαμυρὰ re γῆ poetae esse videtis, iitque ipse πruinis
269쪽
16ύκροπολις μέχρι τουδε ἐτι υπὸ υθοναίων Πόλις. τη τε Ουνεπι πολύ κατὰ την χωραν αὐτονόμω οἰκοσει μετειχον οἱ θ ναιοι καὶ ἐπειδὴ ξυνωκίσθησαν, δια τὁ ἔθος ἐν τοῖς sola ομως οἱ πλείους των αρχαίων καὶ των ἴστερον μέχρι
τουδε τοὐ πολέμου πανοικ'nt. γενόμενοί τε καὶ Οἰκ σαντες
οὐ ραδίως τὰς μεταναστάσεις εποιουντο, ἄλλως τε καὶ ἄρτι ἀνειληφότες τὰς κατασκευὰς μετὰ τὰ Μηδικα, ἐβαρυνοντο δε καὶ χαλεπως ἐφερον οἰκίας τε καταλιπόν rες καὶ ιερὰ ἄδιὰ παντὸς ῆν αυ rola ἐκ τ;ς κατὰ τό ὰρχαῖον πολιτείας πάτρια, Ναιταν τε μέλλοντες . μεταβα/ύλειν κοὶ Ουδεν ἄλλο οπόλιν την αυτού ἀπολείπων ἔκαστος. επειδὴ τε ἀφίκοντο ἐς τὴ ἄστυ, ὀλίγοις μέν τισιν υπῆρχον οικῆσεις καὶ παρὰ φίλων
τινὰς ξ οἰκείων καταφυγή, οἷ d. πολλοὶ τά τε Γργα τῆς
270쪽
πόλεως ωκησαν και τὰ ἱερὰ καὶ τα ηρῶα πάντα πλον της ἀκροσiόλεως καὶ τοῖ Ἐλευσινίου καὶ εἶ τι ἄλλο βεβαίως κλη
στον ῆν τό τε Πελασγικὸν καλούμενον το ὁπο τον ἀκρόπολιν, o και επάρατόν τε ῆν μ' οἰκεῖν καί τι και Πυθικούμαντείου ἀκροτελεύτιον τοιόνδε διεκώλυε, λέγον ἄρτὁ Πελασγικὸν αργὸν ἄμεινον, ως υπὸ τος παραχρῆμα ἀνάγκος εζωκῆθq. καί μοι δοκεῖ τὸ μαντεῖον τουναντίον ξυμβῆναι η προ δεχοντο ' οὐ γὰρ
δια την παράνομον ενοίκησιν αἱ ξυμφοραὶ γενεσθαι τy πό
λει, ἀλλα διὰ τυν πόλεμον η ἀνάγκη τος οἰκῆοεως , ον Θυκ
οικισθοσόμενον. κατεσκευάσαντο δε και εν τοῖς πύργοις των
τειχῶν πολλοὶ καὶ ὐς εκαστός που ἐδύνατο ' οὐ γὰρ εχωρησε ξυνελθόντας αυτους η πόλις, ἀλx υστερον δ' τά τε μακρὰ
τείχ' ωκησαν κατανειμάμενοι καὶ τοὐ Πειρcιῶς τὰ πολλα. . α δε καὶ των προς τον πόλεμον ηπτοντο, ξυμμαχους τε ἀγείροντες καὶ τη Πελοπονν σω εκα τόν νεῶν επίπλουν εξα τύοντες. καὶ οἱ μεν εν τούτω παρασκευῆς ησαν.