장음표시 사용
271쪽
Ll B. M. CAP. I9. εκαθίζοντο, προσοχὰς παρεσκευάζοντο τφ τείχει ποιοσόμενοι μοχαναῖς τε καὶ άλλω τρώπω ' η γὰρ Οἰνόη οὐ σα εν με -
πολεμεῖν επειδῆ τε ξυνελέγετο ὁ στρατος, ἡ τε εν τῶ laos Aeπιμονῆ γενομένη και κατὰ τον ἄλλην πορείαν ἡ σχολαιοrης διφαλεν αυcόν, μάλιστα δε ἡ ἐν τῆ Οἰνόη επίσχεσις. οἱ γὰρ 'Aonναῖοι ἐψεκομίζοντο ιν τῶ Yρόνω τούrip καὶ ἐδόκουν οἱ IΠελοποννῆσιοι επελθόντες όν διὰ τύχους πάντα ετι rξω καταλαβεῖν, εἰ μὴ διὰ τὸν εκείνου μέλλησιν. εν τοιαύτri μενοργῆ ὁ στρατος τον Ἀρχίδαμον ἐν τῆ καθέδρα ε4ιν. ὁ δὴ nροςδεχόμενος ος λέγεται τους Ἀθηναίους τῆς γος ει ι ακεραίουούσης ἐνδωσειν τι καὶ κατοκνῆσειν περιιδεῖν αυτὸν ποθεῖσαν,
19 ἀνεῖχεν. ἐπειδὴ μέντοι προρβαλόντες τῆ Οἰνόη καὶ πἀπαν ἰδέαν πειράσαντες οὐκ εδύναντο ελεῖν, οἱ τε χθοναῖοι Ουδἐν ἐπεκζρυκεύοντο, Οἴτω δῆ ὁρμῆσαν rες απ αυτῆς μετὰ τὰ ἐν Πλαταία των ἐψελθόντων Θοβαίων γενόμενα ημψα ογδο κ στῆ μάλιστα τοὐ θέρους και τού σίτου ακμάζοντος ἐψέβαλον ἐς τὸν Ἀττικήν ' ηγεῖτο δὲ Ἀρχέδαμος Ο Ζευξιδάμου -κεδαιμονίων βασιλευς. καὶ καθεζόμενοι ἔτεμνον πρῶτον μεν Ἐλευ-
272쪽
ανα καὶ το Θριάσιον πεδίον, καὶ τροπὴν τινα των Ἀθηναίων
δῆμων καλουμενων. καὶ καθεζόμενοι ες αυτὁ στρατόπεδόν τε εποιῆσαντο χρόνον τε πολυν ἐμμείναντες ἐγεμνον. γνώμη δε 20
τοιαδε λέγεται τον Αρχίδαμον περι τε τὰς Αχαρνὰς ώς ες μάχην ταξάμενον μεῖναι καὶ ε ς το πεδων εΗίνr τὶ ε βολα ου
καταβῆναι. τους - γὰρ Ἀθηναίους ξλπιζεν ακμάζοντας τε νεό- τοτι πολλῆ καὶ παρεσκευασμένους ες πόλεμον Aς Ουπω πρατερον ἰσως ἄν επεξελθεῖν καὶ την γην Ουκ ἄν περιιδεῖν τμηθῆναι. ἐπειδὴ οὐν αυτῶ ες Ἐλευοῖνα καὶ το Θριάσιον πεδίον Ουκ ἀπῆντησαν, πεῖραν εποιεῖro περὶ τὰς Ἀχαρνὰς καθῆμενος
εἰ ἐπεξίασιν ἄμα μἐν γὰρ αὐτω ὁ χῶρος επιτ δειος εφαίνετο ἐνστρατοπεδεῖσαι, ἄμα δἐ καὶ οἱ Dχαρνῆς μέγα μέρος ἔντες τῆς πόλεως, τριςχίλιοι γὰρ ὁπλῖται ἐγένοντο, οὐ περιόψεσθαι ἐδόκουν τὰ σφέrερα διαφθαρέντα, ἀλX ὁρμήσειν καὶ τους πάντας ες μάχqν. εἰ τε καὶ μῆ επεξέλθοιεν εκείνη τῆ εςβολὴ
οἱ Ἀθηναῖοι, i ἀδεέστερον ξδ' ες τὸ υ στερον τὁ πεδίον τεμεῖν καὶ προς αυτὸν την πόλιν χωρ σεσθαι ' τους γὰρ Ἀχαρνέας εστερομένους των σφετέρων ot I ομοίως προθύμους i σεσθαι υπἐρ τῆς τῶν ἄλλων κινδυνευειν, στάσιν δἐ ενέσεσθαι τῆ
Iuc. I, 61. I oc anni seniptis cum Tacito Annal. II, 23. aertatem
adtiuam dixeris. m. Θριάσιον πεδανJ Ab I. Κ. cun πεδίον absit, Dulcem putavit deleti itini esse, sed niox c. 20. 2l. iteraun est Θριάσιακ
πεδίον. V. Be kei'. an erit. I. p. 265. E m. M. P. 455., unde sua liabet Tlioni. Μ. p. 454. κρωπειας J Vialgo Κεκροπίας. A. B. F. H. E. Ν. C. f. g. h.
ωnειως. C. L. D. S. Κεκρωπείας. I. Νεκρωπας. P. κεκροπείας. Qitalis sit tua Cecropia, nὀπ constat in t spi etihus. Gotti . illam urbe in esso putat, litiae inter duodecini illas, quibus Cecropani illi tu line in incolamini Attica conti ite Mit, ne alnplitis a Caribus et Boeotis vexarentur, pranio loco a Strixi orie p. 6O9. poni-tiir. Hanc enim non esse vi cleri ἀκρόπολιν Cecropiam, quae ite initis nomen Atl e numini accepit, sed aliunt; Strii boneni enil a Herer πόλιν δ' tioreρον εἰς μαν Ουναγαγεῖν λέγεται et ην νῖν etὰς δωδεκα Θησείς. Sed inde, quod vult non sequitur. Cuui en in1 ex duo deinci in illis incolao congregati, uniusque uimis cives facti sunt, convener ait lui utatu in una in ex eo derii ntin ero, Athenas prius Ce
273쪽
σιον πεδέον ὁ στρατος ην καί τινα ελπιδα εἶχον ἐς το ἐγγυτέρω αυτούς μ' προῖόναι, μεμνημένοι και Πλειστοάνακτα
τιν Παυσανίου -κεδαιμονίων βασιλέα ora ἐσαλῶν τῆς Λ τικῆς ἐς Ἐλευσῖνα και Θρίωζε στρατῶ Πελοποννησίων προτροδε τοὐ πολέμου τέσσαρσι και δέκα ἐτεσιν ἀνεχώρησε πάλιν ἐς τό πλεῖον οὐκέτι προελοω διὸ δο και η φυγῆ αυτῶ ἐγένετο ἐκ Σπάρτος δόξαντι χρῆμασι πεισθῆναι την ἀναχώρη- σιν ἐπειδῆ δὲ περὶ Ἀχαρνὰς εἶδον τον στρατὸν Ed κοντα σταδίους τῆς πόλεως ἀπέχοντα, οὐκέτι ἀνασχετὸν ἐποιοὐντο, αλάαὐτοῖς ῶς εἰκὸς γος τεμνομένος ἐν τῶ ἐμφανεῖ, δ Οἴπω ἐωράκεσαν oz γε νεώτεροι, οὐδ' o, πρωβύτεροι πλην τὰ Μηδικά, δεινόν ἐφαίνετο καἰ ἐδόκει τοῖς τε ἄλλοις καὶ μάλιστα τῆ νεότητι ἐπεξιέναι καὶ μῆ περιορῶν. κατὰ ξυστάσεις τε γιγνόμενοι ἐν πολλῆ εριδι ησαν, οἱ μεν κελεύοντες ἐξιέναι, οἱ δέ τινες οὐκ εῶντες. χροομολόγοι τε νων χρησμους παντοίους, ἄν ἀκροῶσθαι α ς εκαστος Δργντο. οἶ τε Ἀχαρνῆς οἰόμενοι παρὰ σφίσιν αὐτοῖς οὐκ ἐλαχίστον μοῖραν εἶναι AOqναίων, Ae αυ-
τῶν ἡ γῆ ἐτέμνετο, ἐνῆγον την ε ξοδον μάχιστα. παντί τε τροπω ἀνορέθιστο ἡ πόλις καὶ τον Περικλέα ἐν Οργῆ ειρον, και ἄν παρiνεσε πρότερον ἐμέμνοντο οὐδέν, ἀλλ' ἐκάκιζον ἔτι
στρατογὸς ἄν οὐκ ἐπεξάγοι, αχιόν τε σιρίσιν ἐνόμιζον πάν-22 των ων επασχον. Περικλῆς δἐ ὁρων μεν αυτοῖς προς τb παρὸν χαλεπαίνονras καὶ οὐ τὰ ἄριστα φρονοῖντας, πιστεύων δε ὀρθῶς γιγνωσκειν περὶ τού μη ἐπεξιέναι, εκκλησίαν τε οὐκ
ἐποέει αὐτῶν οὐδἐ ξυλλογον οὐδένψ, τοὐ μῆ οργῆ τι ι ἄλλονῆ γνῶν ξυνελθόντας ἐξαμαρτεῖν, τον τε πόλιν ἐφύλασσε καἰ
οἰ ησυχὶς μάλιοτα ὁσον ἐδύνατο εἶχεν. ἱππέας μέντοι ἐξαπεμπεν ἀει του μὴ προδρομους απὸ τῆς στρατιῆς ἐπιίπτοντας ἐς τους προὐς τοῖς ἐγγύς τῆς πόλεως κακουργεῖν ' καὶ ἱππ- μαχὶ τις ἐνεγένετο βραχεῖα ἐν Φρυγίοις των τε Ἀθηναίων τΔει ενὶ των ἱππέων καὶ Θεσσαλοῖς μετ αυτῶν προς τοὐς Βοιωτῶν ἱππέας, εν ῆ Οὐκ ελασσον εσχον οἱ Aθοναχι και
274쪽
Θεσσαλοί, μέχρι Ου προςβοηθοσάντων τοῖς Βοιωτοῖς τωνοπλιτῶν τροπη ἐγένετο αυτῶν και ἀπέθανον των Θεσσαλῶν και 'Aθηναίων Ου πολλοι ' ἀνείλοντο μέντοι αυτοῖς αὐθημερον δεπονδους. και οι Πελοποννησιοι τροπαῖον τη ὁ στεραία ἔστησαν. η δἐ βοηθεια αυτο των Θεσσαλῶν κατὰ το παλαιον ξυμμαχικον ἐγένευ τοῖς ' Ἀθηναίοις ' και ἀφίκοντο παρ' -- τούς Λαρισαῖοι, Φαρσάλιοι, ΓΠαράσιοι,J Κρανωνιοι, II ράσιοι. Tυρτώνιοι, Φεραῖοι. ηγοῶντο δὲ αυτῶν εκ μἐν --
ρίσης Πολυμήδει και υριστον-ς, ἀπὸ της στάσεως ἐκ- ρας, ἐκ δὴ Φαρσάλου Μίνωπι ησαν δὲ μαι τῶν ἄλλων κατὰ Λόλεις ἄρχον S.
oso ν Per traie tionem dictum pro οσον μά ars, ut I, 17. Ευεν a iii iii est continuit. II ile Icrateger. p. 107. Iocutionern δἰ οσυ- χίας ἔχειν transi Ut cum larniti Iis de oor ῆς ἔχειν, et ἐν ὀργῖ ἔχειν i uia illud non sensum: ἡσυχάζειν haset, ei tui tam n or οργῆς θειν τινά i leni sit quod ἀογίζεσθαe τινι. Μox βραχεῖαν est idemmiosi μικράν , ut ap. Thuc. I, 78. Ου περὶ βραχέων. 141. ιπὶ βραχεία neo γάσει. Est etiani, tibi Pro oλίγος Tonatur,.iit ἔi Uriw. II, S3. oninino longitii linis, magnitudinis et nullii tu linis notiones non raro inter se P ranulam, ni nuit ΚHiezer., laiulato Vale . ad Eur. Hippol. I. Adde ad Imonys. sto C. V. p. I 32. Mi. Verba ε H τέλει sclio . explicat per ἐν, t άrus rι. V. esset . ad IIerodoti I, IM. et supra ad c. 10. Cuni Thessalis iuncti Athenienses
Aeliati. V. II. XII, 27. Aαρισαῖοι - Φεραῖοι J In I is omnes et editi et scripti haben hyrae4σιοι, vii nulli erant in Tia essalia; qitare metaιοι voluerunt
275쪽
MB. l . CAP. 23. 21. 23 οἱ δε Πελοποννήσιοι, ἐπειδὴ οὐκ επεξ εσαν αὐτοῖς οἱ AOqναῖοι ες μάχην, αραντες ἐκ των - νῶν εμουν τωνδῆμων τινὰς ἄλλους των μεταξύ Πάρνηθοοῦ καὶ Πριλ σωυυρους. οντων δε αυτῶν εν τῖ γν οι Ῥθοναῖοι ἀπέστειλαν τὰς ἐκατον ναῆς περὶ Πελοπόννησον Aςπερ παρεσκευάζοντο. καὶ χιλίους ὁπλίτας επ' αυτῶν καὶ τοξότας τετρακοσίους 'εοτρατήγει δε Καρκῖνός τε ὁ Σενοτίμου καὶ Πρωτέας ὁ Ἐπικλέους καὶ Σωκhάτης ὁ Ἀντιγόνους. και Οι μἐν ἄραντες τyπαρασκευν ταύτη περιέπλεον , οἱ δε Πελοπονν σιοι χρόνον εμμείναντεe εν τῆ Ἀττικῆ δσου εἶχον τὰ ἐπιτήδεια ἀνεχώρη σαν διὰ Βοιωτῶν Ουχ ηπερ εςίβάλον ' παριόντες δε ' Ωρωπὸν τὴν γον τον Tραῖκῆν καλουμένην, ῆν νέμονται ' s)ρώπιοι χθοναίων υπῆκοοι, ἐμωσαν. ἀφικόμενοι di ἐς Πεi-όννησον διελύθοσαν κατὰ πόλεις επιστοι.
24 χναχωροσάντων δε αυτῶν οἱ Ἀθοναῖοι φυλακὰς κατε- στῆσαντο καrὰ γην καὶ κατὰ θάλασσαν, ἄπερ δῆ εμελλον διὰ παντὸe τοὐ πολεμου ς Βλαξειν ' καὶ χίλια ταλαντα απὼ των εν τῆ ἰκροπόλει χρ μάτων ε&ξεν αυτοῖς εξαίρετα ποιησαμένοις χωρὶς θέσθαι και μο αναλοῖν, ἀλλ' από των
se Wκην 3 Vulgo νειοσηκεν. Sic legendum esse, patet ex
276쪽
25Iεπιπλέωσι τῆ πόλει καὶ δ' ἀμύνασθαι θάνατον ζ μιαν
, ἐπέθεντο. τριηρεις τε μετ αυτῶν εκατόν εξαιρετους εποι - σαντο, κατὰ τὸν ενιαυτον ἐκαστον τὰς βελτίστας, καὶ τριο-
ράρχους αὐταῖς, ων μ' χρῆσθαι μηδεμ se ἐς ἄλλο τι η μετὰ
ναῖοι καὶ Κερκυραῖοι μετ αυτῶν πεντήκοντα ναυσὶ προς-
βεβo θηκότες καὶ ἄλλοι τινες των ἐκεῖ ξυμμάχων ἄλλα τε
ἐκάκοὐν περιπλέοντες καὶ ες Μεθωνην της Aακωνικης ἀποβάντες τω τείχει προς αλον οντι ασθενεῖ καὶ ανθρώπων
οὐκ ἐνόντων. ἔτυχε δἐ περὶ τοῖς χώρους τούτους Βρασίδας ὁ Ἀλλιδος ἀνῆρ Σπαρτιάτης φρουρὰν εχων' καὶ αἰσθόμενος ἐβοήθει τοῖς εν τῶ χωρίω μετὰ oπλιτῶν ἐκατόν. λα-
δραμῶν δε το τῶν 'Aθοναίων στρατόπεδον εσκεδασμένον κατὰ τον χώραν καὶ προς το τεῖχος τετραμμένον επίπτει εὐτην Μεθώνον καὶ Oλίγους τινὰς εν τy εςδρομὴ ἄπολίσας ' τῶν μεθ' εαυτ την τε πόλιν περιεποί σε και ἀπὸ τούτου του τολμῆματος πρῶτος τῶν κατὰ τὸν πόλεμον ἐπηνέθη εν Σπάρτη. οἱ δε Ἀθηναῖοι ἄραντες παρέπλεον, καὶ σχόντες τῆς 'υλείας ες Φειὰν εμουν την γον επὶ δύο Ἱμέρας καὶ προς-
οθήσαντας τῶν εκ τῆς κοίλος Ἀλιδος τριακοσίους λογάδας και τῶν αὐτόθεν εκ τῆς περιοικίδος 'Πλείων μάχy εκράτη
rietate scripturae sextas fossa in i nil. Cois . p. 232. λὴν ὁλοκλῆ-
277쪽
I IB. II. CAP. 26. 27. σαν. ανίμου δὲ κατιόντος μεγάλου χειμαζόμενοι ἐν ἀλιμένω χωρέφ, οἷ μεν πολλοὶ λέβησαν επὶ τὰς ναῖς και περιεπλεοντον Ἱχθῶν καλούμενον την οῦκραν ες τον εν τη Φειὰ λιμένα ' οἱ δε πιεσσῆνιοι ἐν τουτω καὶ ἄλλοι τινἐς oὶ Ου δυνάμενοι επιβῆναι κατὰ γον χωρήσαντες τqν Φεtὰν αἱροῖσι. καὶ ἴστερον ar τε νῆες περιπιίσαοαι ἀναλαμβάνουσιν αυτοὐς καὶ ε
ανάγονται εκλιπόντες Φειάν, και τῶν Ἐλείων - πολλὴ ἡμστρατιὰ προςεβεβοηθήκει. παραπλεύσαντες δε οἱ χθοναλι επιάλλα χωρία ἐμουν. , 20 ' His δὲ τον αυτόν χρόνον τουτον οἱ Ἀθηναῖοι τρι κοντα ναλ ἐξέπεμψαν περὶ την Aoκρίδα καὶ Εὐβοιας ἄμα ξυλακη ἐστρατ γει δὲ αὐτῶν Κλεόπομπος ὁ Ελεινίου. και- βάσεις ποιοσάμενος τῆς τε παραθαiασσὰυ ἔστιν δ ἐμ- ωσε καὶ Θρόνιον εIλεν, Ομέρους τε ἔλαβεν αυτῶν, καὶ ἐν
27 'Aνέστησαν δε καὶ Αἰγινήτας τῶ αυτῶ θέρει τουτω ἐξ
Αἰγίνης Ἀθηναῖot αυτούς τε και παῖδας καὶ γυναῖκας, επι- καiέσαντες οὐχ Mιστα τοὐ πολέμου σφωιν αιτίους εἶναι' καὶ την Αἴγιναν ἀσφαλέστερον ἐφαίνετο, τῆ Πελοποννήσω ἐπικειμένην, αυτῶν πέμψαντας ἐποίκους ἐχειν. καὶ εξλεμ- ναν υστερον οὐ πολλῶ ἐς αυτὸν τούς οἰκήτορας. ἐκπεσοὐσι δὲ τοῖς Αἰγιν ταις οἱ Αακεδαιμόνιοι ελσαν Θυρέαν οἰκεῖν καὶ τον γον νεμεσθαι, κατά τε το Ἀθηναίων διάφορον καὶ ὁτι σφῶν εὐεργέται ῆσαν ob τον σεισμὸν καὶ τῶν Εἱλώτων
τὴν ἐπανάστασιν. ἡ δὲ Θυρεῶτις γῆ μεθορία τῆς 'Αργείας
καὶ Αακωνικῆς ἐστιν επὶ θάλασσαν καθῆκουσα. καὶ οἱ μεν
278쪽
υ δ' -τοὐ θέρους νουμηνία κατὰ σελyνον, ως περ re και μόνον δοκεῖ εἶναι γίγνεσθαι δυνατόν, ὁ ἡλιος εξελμεμετὰ μεσημβρίαν και πάλιν ἀνεπλορώθο, γενόμενος μονοει- δὸς και αστέρων τινῶν ἐκφανέντων.
Cotitia a Tliti ovili te IV, IO. Athenienses iii locu ui tunc deser
VIII, 69. at pio Decelea εαοικεῖσθαι dicitur VII, 27. et VI, 87. si iii ii iter vox usui putur. Νed shustra filii e sensitIn ciliae res IV, M. V, 5. VI, 4., iit observavit Popp. prol. t. I. p. 235. Piola alu-lisfinia I legeri ratio est. - Me in Driit e Ii Ostro scriPtOIe ni i- grationeni Aeginet ama in Paus. t. I. p. 288. 28. ωςn' - δυνατόν J Cons. Di O Casa. LX, 20. μυ- μηνία est lites, in ciuo fit solis et Iunae coitiis, mi e in iνterhinia
C di Ies, mi Od νουμονία πολιχικῆ c 'li Metonici non seni per in veratri νουμονίαν incidebat. EliiisI. ud Eui . Heracl. 779. Iberius reni pertractat Bre lovius. diuitiiu an Atheniensses, ait, menses habe inint alternoruin viginti novem et ii i inta ilierum, non l. n en NPn Per verunt in te cluniunx in prinali in mensis clieni incidebat. tita,niani auteni su ineluint, inter uniunt cuni initio Inensis ReIn per coni petere, atque ut plum in uni sanct coni petiverit ; pri-nnis Iquisiue In Ensis dies νουμηνία sive in te id linii illes ippellulnitur. iiii O l ne sorte ni iniis recte intelli rei etur, Illi ucydides usus est a lis uaniunto: κατὰ σε ἡ νην i. e. interlunium eae loco, quem luna tenebat, quari erba nia te accepit Ism dovi ira, cuni vertit tigo
tum si Ne falcatum l. e. alches mig, tria ster Monc gestuvet istiva eraten oder Draten Meriel. Add i t, itinc prans uni a Graecia coeptum ess obsera ari, quando sol delicere possit, idque pate
279쪽
σφίσι τον οεω Θρακῶν βασιλέα ξύμμαχον γενέσθαι. ὁ δε Tηρος ουτος ὁ τού Σιτάλκου πατηο πρῶτος 'Oδρύσας
Risse. Potius I, 23. inter fortuitas calantita es una mim teri a
nitituriis, annonae inopiae, Rieralitato eas enti In Erat, ital liuis, y πlia illi in Peloponnesia iani long frenuonti ira Piani ullii honi in iiii Ini inoma clipsos eveni As . Etiani lV, 52. rue iuxta terrae nio-tus pontraitiir. IIaec se clixisse Brettov. profitetur hovi init His eri dii iis , P mina suci e rei mn iit rapi mi Aueti A , Pii illini in verita iii-rant serioras aevi corii pilatur ni, Priscae a Miati peritiant ryrtim coelestiuin tril, nint, quani aperte Reiluales Acriptores il nogant. Nec ROluin coit pilatomini, Arit etialia perspicacior iit Itoni inlini est, liac clio ritu oberrare, ut sustenta illi Oil Iani antii adversionurn et inuontortin , ni ad toturn nunc de niti In teniporis patefa-etuni est, tot itan veteribus cognitian si isse credant, apud quos singulas ἔili pials s Ustmiiiiii contigi Ins Ol,servationes reperinius:
istiG1r Imaleti non haesitant integra in solis et itinae delectionii ni cognitioneni dare, quia unani solis desectionern praedixerit: quo i ei lini praedixit, non continuo niensen , dipna, horani edidisse cogitan iliis est , apii reputari luna, IIcro lotuni I, 71. 1ioc tantii in diserte dicere, Thialeterii illo utino eunt eventuraIn Prracindixisse, quo sanct cVenit. Et ne hoc quid na, pergit. satis por- pendunt, solis desectioni in ten pus conlp Itura posse, licet caiisae anuli non Perspecta. Est enini in illis quidern iluasi octis: post ipsos ter nille citi adraginta quinque d cursus lunae desectio- ies eo letu orili ne iis denique intervallis recura utit et vel post dueenta viginti tria intellii ilia, annos octodecini, uri Iecim dies iis leni ferni e spatiis, ut raro uno die aberraveris. Adim iubet I ani-bert. labb. eclipi. Berol. 1765. p. l6. Atque BracliInani etiali inuin soletetissinii sunt in eo in Ptitandis eclipsibus, n e inoriter tenentes uuasi an CDn Puta tuli regulas, causani non perspicientes.
Cliat in hanc reni Legentil. in Ebelingit itinerario 1 . I l. p. 4 . Ne ille niugis Origeni fides liubenita, qui Anaxagoraui ait artena Prae iliconili solis desectiones excogitasse , ut ii ui ante Tliu di-ιIpni vixerit, in o Vero eius nia istei' dicatur. Is fortasse pri ii inobservavit te Inpi I S, quo sol delicere potest, ad ma n P ,sthaconinia liuic observationi annexa inventa retuleriint. Vide Ideleriit . die astrononi. Beobachi. d. a. p. 183. et 205. 29. πρόξενονJ nos: Resident. V. IIveliniani . init. Iaist. Gr.
280쪽
255 λυ γὰρ μέρος καὶ αὐτόνομόν ἐστι Θρακῶν. 2 ορεῖ δἐ τῶ
Πρόκνην τον Πανδίονος αa' χθονῶν πόντι γυναῖκα προς-
e in pndavit Vulescen . ad IIerodot. IV, SO. Teris stirps haec fuit: Teres, iamperii alictor.
non rogionis, retinuitque ait nostra usure te n pura non en Suu Π, soli vi Cus est AD Xumini ἔi casus con plectPns. V. ΡOpp. Prol. t. II. p. 298. not. MOX Verba et o x δος - δια τοσούτου interpretarct: generatur sibi potiua elegisse, qui esset paulo vicinior, nam κοδος ident est quo 1 ἐπιγαμία.